ენი - ბიპოლარი!
გავაშვებინე ხელი და კარისკენ წავედი.
ჯონგუკი დამეწია და ისევ მკლავზე მომკიდა ხელი და შემომატრიალა.
ენი - გამიშვი!!! გამი...
მისი ტუჩები....
მისი ტუჩები შემეხო....
მაკოცა.
ჯეონ ჯონგუკი მკოცნის.
გამიხარდებოდა, რომ მეთქვა მის კოცნას კოცნით არ ვუპასუხეთქო და გავწიე, გავიქეცი.
მაგრამ , როდესაც მისი ნაზი ტუჩები ჩემსას შეეხო....დროის შეგრძნება და ადგილის დავკარგე.
წამში ავყევი მის კოცნას. ძალიან ნაზია და რომანტიკული ჯონგუკის კოცნა.
სასწაული შეგრძნებაა.
ლოყებზრ ხელები მომკიდა, რომ გაერღმავებინა ჩვენი კოცნა. მისი შეხებისგან ვდნები.
ვერასდროს წარმოვიდგენდი ვინმე თავს თუ ასე მაგრძნობინებდა.
ერთი ხელი წელზე მომხვია და ახლოს მიმწია თავისთან.
მისი კოცნა უხეში ხდება.
მაგრამ არ ვარ წინააღმდეგი.
ხელები კისერზე მოვხვიე.
თვითონ ამწია და ფეხები შემოვხვიე.
კედელს შეეხო ჩემი ზურგი.
მის პატარა ღიმილს ვგრძნობ კოცნის დროს.
ჯონგუკი - მოგწონს ეს?
თავი დავუქნიე და ახლა მართლა გაიღიმა გამარჯვებულმა.
აგრძელებს ისევ კოცნას. ქვედა ტუჩზე მკბენს , რაც ჩემში დენის დარტყმის გრძნობებს იწვევს.
ყელზე მკოცნის, ხელებს ფეხებზე და წელზე მკიდებს.
მაისური მხრებზე გადამიწია , რომ ეკოცნა.
ენი - ჯონგუკ...
შეწყვიტა კოცნა და ამომხედა სურვილით სავსე თვალებით.
მისი მკერდი სწრაფად მოძრაობს. სუნთქვა გახშირებული აქვს.
ჯონგუკი - თუ ჩემ სახელს ასე დაიძახებ, თავს ვერ გავაკონტროლებ.
ლოყები გამიწითლდა.
ამის გამო გაეღიმა და ისევ მაკოცა.
ჩვენი შუბლები ერთმანეთს მივადეთ. ორივეს გვიჭირს სუნთქვა.
რამოდენიმე წამი ასე ვიყავით. ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით.
დაბლა დამსვა. ბოლოჯერ შემომხედა და შეტრიალდა დივანზე დაჯდა.
ადგილზე გაყინული ვარ. არ ვიცი ამ სიტუაციაში როგორ უნდა მოვიქცე.
მიყურებს და არაფერს ამბობს. არ მელაპარალება, თბილ სიტყვებს არ მეუბნება, არც მეხუტება ან მსგავსი რამე.
თითქოს ერთი სული აქვს როდის წავალ, მას შემდეგ რაც ჩვენს შორის მოხდა.
სიჩუმე ძალიან არაკომფორტულია. ამიტომ ხმა ამოვიღე.
ენი - მე...წავალ...
არაფერს ამბობს, ეს ძალიან მტკივა.
არანაირი "არ წახვიდე" ან "რატომ მიდიხარ?"
ისევ გამოყენებულად ვგრძნობ თავს, როგორც წინა შემთხვევაში.
ყელში ბურთი მაქვს გაჩხერილი ასე მგონია. კარისკენ წავედი. ტირილი მინდა, მაგრამ ჩემს თავს არ ვაძლევ ამის უფლებას.
ჯონგუკი - მოიცადე!
შევტრიალდი იმედიანი თვალებით.მაგრამ გაქრა ეს იმეფი, როდესაც ჩემსკენ მოდიოდა და ხელში ყუთი ეჭირა.
ჯონგუკი -გთხოვ ,მიიღე ეს საჩუქარი.
თითქოს მიხდის იმისთვის, რაც ახლა მოხდა.
აღარ შემიძლია უკვე ცრემლების კონტროლი და სწრაფად შევტრიალდი , გავედი.
ჯონგუკი - ენი! ასე ნუ წახვალ! ენი!
მესმის ზურგს უკან მისი ხმა , მაგრამ აქედან უნდა წავიდე.
რომ გამოვედი სახლიდან ცრემლებიც გადმომივარდა. ვიცი ჩემი პასუხისმგებლობაა , რაც მოხდა.მას ჩემთვის არაფერი დაუძალებია, მაგრამ ეს ნაკლებად ცუდად არ მხდის .
მე დავკარგე ჩემი პირველი კოცნა იმ ბიჭთან ვისზეც ვგიჟდები. მაგრამ ეს მისთვის საერთოდ არ ყოფილა მნიშვნელოვანი.
ყოველთბის მეგონა ეს მომენტი მაგიური და დაუვიწყარი იქნებოდა . ბიჭი კი ამას დააფასებდა და პატივს სცემდა. სულ , რომ არაფერი გრძნობები მაინც ექნებოდა ჩემს მიმართ.
ჯონგუკმა გამაფრთხილა. პირდაპირ მითხრა , რომ მას მხოლოდ თამაში უნდოდა. არ უნდოდა სერიოზული ურთიერთობა. ძალიან სულელი ვარ.
⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️
როგორც კი ჩემს ოთახში შევედი საწოლზე დავწექი.
დღეს ჩემთვის მნიშვნელოვანი რაღაც დავკარგე. მაგრამ არ ვნანობ, რადგან მინდოდა ჯონგუკი ყოფილიყო პირველი კოცნა.
მაგრამ , რაც მტკივა ის არის, რომ მე სიგიჟემდე შეყვარებული ვარ. და ყველაზე ცუდი გზით ვიცი, რომ ეს გრძნობა საერთო არ არის.
⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬛️⬜️⬜️
??? - ნუტელა?
ენი - არა.
??? - მარწყვის კრემით?
ენი - არა.
??? - ნაყინი?
ენი - არა.
??? - ვიცი სამივე ნუტელა, მარწყვის კრემით და ნაყინით.
თავი გავაქნიე.
ჰობი მიყურებს.
ჰობი - დავნებდი.
ცდილობს გამამხიარულოს მთელი ეს კვირაა.
მე კი არ მაქვს გამბედაობა ვუთხრა თუ რა მოხდა. სტელასაც კი ვერ ვეუბნები.
ჰობი - კარგი რა , ენი. რაც არ უნდა მომხდარიყო არ მისცე უფლება ასე იყო. იბრძოლე.
გამიღიმა თავისი თბილი ღიმილით.
ენი - არ მინდა..
ჰობი - ნაყინის გამო ცადე, კარგი?
მართალია რაც მოხდა, მოხდა. დროს უკან ვერ დავაბრუნებ.
ხელი გამომიწოდა.
ჰობი - წავიდეთ?
გავუღიმე და ხელი ჩავჭიდე.
ენი - წავედით.
⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬛️⬜️⬛️⬜️
ვიყიდეთ ნაყინები და დავსხედით პარკში.
ცოტაც და პირთან ნაყინი უნდა მიმეტანა, როდესაც მხარი გამკრა და ცხვირზე წამესვა ნაყინი.
ენი - ააა! რას აკეთებ?
გაიზმორა ვითომ და ამაზე გამეცინა.
ენი - გგონია ეს სასაცილოა? ჰა? დავხარჯე ძვირფასი ნაყინი უაზროდ.
სიცილი დავიწყეთ.
ჰობი - ასეთი მომწონხარ. ღიმილით უფრო ლამაზი ხარ.
ენი - აღიარებ , რომ ლამაზი ვარ?
ჰობი - ბოდიში , მაგრამ ახლა სასაცილოდ გამოიყურები და სერიოზულად ვერ აღგიქვავ.
სიცილით თავისი ხელსახოცით ნაყინი მომწმინდა.
ახლოს მოიწია.
ჰობი - ახლა, ვფიქრობ რომ ძალიან ლამაზი ხარ, ენი.
ოდნავ გავწითლდი , მაგრამ ვცდილობ არაფერი შევიმჩნიო.
ენი - რა თქმა უნდა , ყველა ასე ფიქრობს.
ვიხუმრე , მაგრამ ჰიბის არ გაცინებია.
აგრძელებს ჩემს ყურებას თითქოს რაღაცას ელოდება.
ჰობი - ენი ხომ იცი შეგიძლია მენდო.
ენი - ვიცი, უბრალოდ...ჩემს თავზე ძალიან გაბრაზებული ვარ და არ მინდა სხვაც გავაბრაზო.
ჰობი - შენ არასდროს მაბრაზებ.
ენი - ნუ იქნები ასეთი დარწმუნებული.
ჰობი - დამიჯერე...იფიქრე ამაზე.
მართალია.
პირდაპირ ვიტყვი.
ენი - ჩემი პირველი ოოცნა დავკარგე, იმასთან ვისთანაც არ უნდა დამეკარგა.
ჰობი - რააა? დამცინი?
ენი - არა.
შოკში იყო.
ჰობი - როგორ? როდის? რატომ? ვისთან? ჯანადაბა, ენი!
ადგა ფეხზე ,თავისი ნაყინი მთელი ძალით ძირს დააგდო.
ჯობი - ჯანდაბა!
ავდექი მეც, მინდა დავამშვიდო.
ენი - დამშვიდდი...არც ისეთი დიდი ამბავია.
ჰობი - ვისთან?
გაბრაზებულია. მკლავზე ხელი მომკიდა.
ჰობი - შეყვარებულიც არ გყავს, ვინ არის!
ხელი გავაწევინე.
ენი - დამშვიდდი!!!
ამ რეაქციას არ ველოდებოდი.
ენი - ეს უბრალოდ კოცნაა.
ჰობი - უვრაკოდ კოცნა? მითხარი ვინ არის სახე, რომ გადავუხსნა.
ენი - ახლა არაა დრო , რომ ზედმეტად ეჭვიანი და დამცველი დიდი ძმასავით იქცეოდე.
ირონიულად გაეცინა.
ჰობი - დიდი ძმა? გგონია ასეთი რეაქცია აქვთ დიდ ძმებს? ბრმა ხარ!
ენი - რა ჯანდაბა გჭირს?!
ჰობი - ბრმა ხარ.
ღრმად ჩაისუნთქა.
ჰობი - სუფთა ჰაერი მჭირდება...მოგვიანებით გნახავ.
და ასე , წავიდა.
დამტივა სიტყვების გარეშე. ნაყინი ხელებზე მადნება უკვე.
რა ჯანდაბა მოხდა?
⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️
სახლში დავბრუნდი .
ლეპტოპი გავხსენი და საწოლზე დავჯექი.
მობილურის გარეშე რთულია. მადლობა ღმერთს ლეპტოპი მაქვს ჩემი სოციალური ქსელი, რომ შევამოწმო.
მესიჯებში შევედი.
ჯეონ ჯონგუკი.
რამოდენიმეჯერ დავახამხამე თვალები.
ჩემი სულელი გული ისევ აჟიტირდა.
გავხსენი მესიჯი.
✉️✉️✉️
ჯონგუკი - ჯადოქარო.
მართლა? ვინ ესალმება ასე? მხოლოდ ის.
ცნობისმოყვარეობამ მძლია და მივწერე.
ენი - რა?
მალევე მიპასუხა.
ჯონგუკი - მოდი ჩემთან, როცა შეძლებ.
რომ ისევ გამომიყენო? არა, მადლობა.
ეს მინდა, რომ მივწერო. მაგრამ არა არ ვაჩვენებ თავს როგორ ცუდად ვგრძნობ.
ენი - გიჟი ხარ? რატომ უნდა მოვიდე?
ჯონგუკი - რაღაც დაგრჩა.
ენი - უკვე გითხარი , არ მინდა მობილური.
სურათი გამომიგზავნა და გავხსენი.
ხელში ჩემი ვერცხლის ყელსაბამი ეკავა ჩემი სახელის ინიციალებით. ეს დედაჩემმა მაჩუქა პატარა, რომ ვიყავი და არასდროს ვიხსნი.
როგორ ვერ შევამჩნიე?
ჯონგუკის ნახვის იდეა თან მაბრაზებს და თან მიხარია.
ენი - შეგიძლია ჯეის მისცე და ჯეი სკოლაში მომცემს.
ჯონგუკი - გეშინია ჩემი ნახვის?
ენი - არ მინდა შენი ნახვა.
ჯონგუკი - მატყუარა.
ენი - რაც გინდა ის იფიქრე.
ჯონგუკი - რატომ ხარ ასეთი გაბრაზებული?
ენი - ბედავ და მეკითხები. მიეცი ჯეის და შემეშვი.
ჯონგუკი - ვერ ვხვდები რატომ ხარ გაბრაზებული. ორივემ ვიცით როგორც მოგეწონა კოცნა.
ენი - ჯონგუკ, გეყოფა! არ მინდა შენთან ლაპარაკი.
ჯონგუკი - ისევ ჩემი იქნები, ჯადოქარო.
მთლიან ტანში დამაჟრიალა.
არა, ენი! არ გაება მის მახეში.
ჯონგუკი - თუ გინდა ყელსაბამის დაბრუნება, გელოდები.
იდიოტი!
დედაჩემი მომკლავს თუ გაიგებს , რომ ყელსაბამი დავკარგე.
უნდა დავიბრუნო.
ჩემს თავს ვუმეორებ, რომ არ გავება მის მახეში.
სახლში შესვლაც არ მომიწევს , გარეთ მომაწვდის.
⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬛️
ვერ ვიჯერებ ისევ ჯონგუკის სახლის კარის წინ ვდგავარ.
ზარი დავრეკე.
მოსამსახურემ გააღო.
მოსამსახურე - საღამო მშვიდობის.
ენი - გამარჯობა. ჯონგუკი სახლშია?
მოსამსახურე - კი, წვეულება უკანა ეზოშია აუზთან. მოდი.
წვეულება?
სახლში შევიდა.
ენი - არა! მოიცადეთ!
გავყევი.
ენი - შეგიძლიათ უთხრათ, რომ მოვედი?
მოსამსახურე - აუზშია და არ მგონია ამოვიდეს. თან არც ის მინდა იატაკი, რომ დაასველოს.
ჯეი გამოჩნდა.
ჯეი - ენი! მიხარია, რომ მოხვედი წვეულებაზე. მინდოდა მეთქვა , მაგრამ კოლეჯში ვერ გიპოვე. მიხარია ჩემი მესიჯი , რომ ნახე.
მესიჯი?
ენი - სიმართლე, რომ...
ჯეი - თაესთვის ლანჩის ყიდვა მომიწია შენი ნომერი , რომ გამეგო.
არ იცის , რომ მობილური აღარ მაქვს.
ჯეი - უნდა გავერთოთ. ჩემი მშობლები წასულები არიან. ჩვენია აუზი და უგემრიელესი ბარბექიუც.
ააა...ფიწრობს , რომ მის გამო მოვედი.. ახლა უარი როგორ ვთქვა?
ხელი მომკიდა და უკანა ეზოსკენ წამიყვანა.
მუსიკა ხმამაღლაა . ყველა ერთობა.
ბევრი ადამიანი არაა.
დაახლოებით 20 და უმეტესობა აუზშია.
როგორც კი ფეხი დავდი ეზოში ყველა მე მიყურებს .
ჯონგუკიც დავინახე აუზში.
გოგო მხრებზე ეჯდა და კიდევ მეორე ბიჭსაც . წყლის ომს თამაშობდნენ.
თავს ვერ ვერევი და ვეჭვიანობ.
ჯონგუკმა გააყოლა ყველას თბალი თუ ვის უყურებდნენ და მეც დამინახა.
გაოცებული სულაც არ ჩანს , პირიქით კმაყოფილია.
მაგრამ შეტრიალდა და გააგრძელა თამაში.
ჯეი - მოეშვი და გაერთე. აქ ყველა კარგი ადამიანია გაგაცნობ.
ჯეი წავიდა სამი ბიჭი სადაც იჯდა და გავყევი.
ჯეი - ბიჭებო! ეს ენია.
ერთ-ერთი ვიცანი. ის აეის ვისაც ფეხბურთის ვარჯიშის დროს შევეჯახე.
ჯეი - ენი გაიცანი ნამჯუნი, ჯინი, შუგა.
ნამჯუნი - გამარჯობა, ენი.
ჯინი - მიხარია შენი გაცნობა.
ენი - მეც..
შუგას, რომელსაც ადრე შევეჯახე არაფერი უთქვამს. უბრალოდ მიყურებს.
ჯეი - დავბრუნდები , ენი. თავი კომფორტულად იგრძენი.
და ასე უბრალოდ დამტოვა. მეც ვდგავარ უხერხულად.
ჯინი - მოდი დაჯექი, არ ვიკბინებით.
დავჯექი ჯინის გვერდით.
გავიხედე აუზისკენ.
დავინახე გოგო, რომელიც ჯონგუკს მხრებზე ყავდა როგორ ჩავარდა წყალში და ჯონგუკიც გაიყოლა.
რომ ამოყვინთეს წყლიდან სიცილი დაიწყეს და გოგომ ლოყაზე აკოცა.
აუჩ...
მესმის გული როგორ დამემსხვრა.
რა გავაკეთო? ორი არჩევანი მაქვს.
1. შევტრიალდე და თავდახრილი წავიდე.
2. დავრჩე და გავერთო მის მეგობრებთან, ვაჩვენო ჯონგუკს, რომ კარგად ვარ და საერთოდ არ მჭირდება.
თუ მას შეუძლია თავის მოჩვენება, რომ არაფერი მოხდა , მაშინ მეც შევძლებ.
ნამჯუნი - დალევ?
თავი დავუქნიე და ჭიქა მომაწოდა.
ნამჯუნი - მიხარია ჯეიმ ახალი მეგობარი, რომ შეიძინა ახალ სკოლაში. უბრალოდ მეგობარი კი არა, ლამაზი მეგობარი.
ჯინი - ლამაზია არა, შეგა?
არაფერი თქვა .
ჯინი - ის მოსაწყენია, როგორც ჯონგუკი.
ნამჯუნი - საერთო აქვთ რაღაც , ამიტომ არიან ახლოს.
უცბად შუგა ადგა და მაისური გაიხადა.
ჩემი უსირცხვილო თვალები კარგად დააკვირდა მის სხეულს.
აუზისკენ წავიდა და გადახტა.
ნამჯუნი - არც ისეთი ცუდია , არა?
ენი - მართალი ხარ, ცუდი არაა.
ჯინი - მემგონი აქ ყველაზე სიმოატიური მე ვარ.
გამეცინა დ აშევხედე ჯინს.
ენი - მართლა სიმპატიური ხარ.
ჯინი - კარგი გემოვნება გაქვს, მომწონხარ.
ხელო გამომიწოდა და ჩავურტყი.
ასე გავაგრძელეთ საუბარი და მართლა სასიამოვნო ბიჭები არიან.
მათთან ლაპარაკმა გადამავიწყა ჯონგუკი. მივხვდი, რომ არსებობენ კარგი ბიჭებიც და არ უნდა შევაკვდე სექსუალურ პრინცს.
ავდექით და ცეკვაც დავიწყეთ.
სიცილი დავიწყე, როდესაც ნამჯუნს ფეხი აუსრიალდა და მაგიდა გატეხა.
ყველა ჩვენსკენ იყურება , მაგრამ არ მაინტერესებს.
ვაგრძელებთ ცეკვას . მათთან კარგად ვერთობი.
შუგა დაბრუნდა .
რატომ ვერ ვწყვეტ მის ყურებას?
ყველაფერს , რომ თავი დავანებოთ მეხმარება ჯონგუკს არ შევხედო და ვინ იცის იმ გოგოსთან ერთად რას აკეთებს.
ყველანი როგორც იქნა დავსხედით.
ნამჯუნი - ენი, გულწრფელობის დროა.
შევხედე.
ნამჯუნი - შეყვარებული გყავს?
გამეცინა.
ენი - არა.
წარბები აათამაშა.
ნამჯუნი - არ გინდა , რომ გყავდეს?
ჯინი - ოჰჰჰ...როგორც ჩანს თაყვანისმცემელი გამოგიჩნდა.
სიცილით თავი გავაქნიე.
ნამჯუნი - ასე მალე ფლირტაობ, ნამჯუნ?
შუგამ ჩაახველა და ყველამ მას გავხედეთ.
შუგა - დროს ნუ დაკარგავ, ჯონგუკის გოგოა.
პირი ღია დამრჩა.
რა?
ნამჯუნი - უუჰჰჰ...უსამართლობაა.
შუგას თვალებში შევხედე.
ენი - მასთან არანაირი საქმე არ მაქვს.
შუგა - რა თქმა უნდა.
მისი ტონი ირონიული იყო.
ენი - რა ორობლემა გაქვს?
შუგა - შენთან არანაირი ორობლემა მაქვს. უბრალოდ ბიჭებს ვაფრთხილებ.
ენი - არაფერია გასაფრთხილებელი. მე და ჯონგუკს არაფერი გვაქვს საერთო.
ჯინი - შუგა , მას ვუჯერებ.
ნამჯუნმა ჭიქა გამოწია ჩემსკენ.
ნამჯუნი - დავუმტკიცოთ?
ენი - დავუმტკიცოთ როგორ?
გაეღიმა.
ამჯუნი - ჩემთვის იცეკვე.
შუგამ ხმამაღლა სიცილი დაიწყო.
შუგა - მაგას არასდროს გააკეთებს.
ჯონგუკს გავხედე, რომელიც ისევ აუზში და გოგო ეხვევა თავს. უკვე საათია აქ ვარ და არც კი მოსულა.
ბიჭებმა გააყოლეს თვალი ჩემს მზერას.
ჯინი - არ არსებობს! შუგა მართალი ყოფილა.
ავდექი. უნდა დავუმტკიცო., რომ ცდებიან.
ენი - არა ,არ არის.
ნამჯუნისკენ გადავდგი ნაბიჯი და გახარებული ჩანდა ამით.
იქამდე სანამ შუგას წინ არ დავდექი.
თვალებით მანიშნებს, რომ ამას ვერ შევძლებ.
დავძლიე ჩემი შიშები და მის წინ გვერდები გავამოძრავე.
შუგაც მოკალათდა და დათანხმდა ჩემს გამოწვევას.
მუსიკას ავყევი.თვალებით ყველა ჩემს მოძრაობას ყვება.
გამახსენდა მაშინ ჯონგუკისთვის როგორც ვიცეკვე და ამ ცეკვას კაცზე ზემოქმედება შეუძლია.
ვაგრძწლებ სექსუალურად ცეკვას.
შუგამ სასმელი მოსვა და თვალებს არ მაშორებს.
შევტრიალდი და კალთაში ჩავუჯექი.
ვგრძნობ როგორი დაძაბული და ცხელია.
უკან გადავიწიე და ყურში ვუთხარი.
წელზე ხელები მომხვია.
ენი - თუ მასთან რამე მაქვს, მისი საუკეთესო მეგობარი ახლა ასეთი აღზნებული არ იქნებოდა.
ასე არ ფიქრობ?
ავდექი და შუგაც ადგა. მომხვია ხელები ისევ წელზე და ზურგით მის მკერდს შევეჯახე.
შუგა - წარმოდგენაც არ გაქვს რა დაიწყე.
ჩამჩურჩულა და გამიშვა.
შუგასკენ უნდა შევტრიალებულიყავი, როდესაც გაბრაზებული ჯონგუკი ჩემს წინ გაჩნდა.
ხელი მომკიდა და სადღაც მივყავარ.
სახლში შევყავარ და ყველა პირდაღებული გვიყურებს.
ენი - ჯონგუკ, გამიშვი!
არ მისმენს, აგრძელებს სიარულს.
შემიყვანა ოთახაი და დაკეტა კარი.
მოვიდა ჩენთან და უეცრად მაკოცა.
დავდნი.
მაგრამ იგივე შეცდომას არ დავუშვებ.
მთელი ძალით გავწიე.
ენი - არც კი იფიქრო!
მართლა გაბრაზებულია.წითელუა, როგორც ჰობი როდესაც გაიგო კოცნაზე. ეჭვიანობს?
ჯონგუკი - რა ჯანდაბას აკეთებ, ენი?!
ენი - მე რასაც გავაკეთებ შენი საქმე არ არის.
ჯონგუკი — ჩემს ეჭვიანოვას ცდილობ? რას გეგმავ?
ახლოს მოიწია, მაგრამ მე უკან გადავდგი ნაბიჯი.
ენი - დედამიწა შენს გარშემო არ ბრუნავს. უბრალოდ, ვერთობოდი.
ჯონგუკი - ჩემს საუკეთესო მეგობართან?
ნიკაპზე ხელი მომკიდა.
ჯონგუკი - კოცნიდან 5 დღის შემდეგ?
ენი - შენზე რას იტყვი? გოგოსთან ერთად ერთობოდი აუზში.
ხელი ჩემი თავის გვერდით კედელზე დაარტყა.
ჯონგუკი - ასეა? მე თუ გავაკეთებ , შენც აკეთებ?
ენი - არა! არც კი ვიცი რატომ გვაქვს ეს საუბარი. მე შენგან არანაირი ახსნა მჭირდება ისევე, როგორც შენ ჩემგან.
ცერა თითით ჩემს ქვედა ტუჩს ეფერება.
ჯონგუკი - ასე ფიქრობ? საერთოდ ვერაფერი გაიგე, ასეა არა?
კედელთან მიმიწყვდია.
ჯონგუკი - შენ ჩემი ხარ, მხოლოდ ჩემი.
ენი - არ ვარ შენი.
ჯონგუკი - ხარ. ერთადერთი ადამიანი ვისთანაც მასე ცეკვა შეგიძლია მე ვარ. მხოლოდ მე, გასაგებია?
თავი გავაქნიე.
ჯონგუკი - რატომ ხარ ასეთი ჯიუტი?კარგად იცი მე ვარ ის , ვინც შენ გინდა.
გავწიე.
არ ვაჩვემებ რამდენად მოქმედებს ჯონგუკი ჩემზე.
ენი - შენი არ ვარ და არც ვიქნები. შენნაირი იდიოტები არ მომწონს.
ტყუილები, ტყუილები.
გამარჯვებული ღიმილით გამომხედა, როგორც მას შეშვენის.
ჯონგუკი - ასეა? ეს არ გითქვამს ზუსტად ამ ადგილას რამოდენიმე დღის უკან. გახსოვს?
ენი - სიმართლე , რომ გითხრა არც მახსოვს.არც ისეთი კარგი კოცნა იყო.
ღიმილი გაუქრა.
ჯონგუკი - მატყუარა.
ენი - იფიქრე რაც გინდა. მოვედი, რომ ჩემი ტელსაბამი დავიბრუნო. სხვა შემთხვევაში დამიჯერე აქ არ ვიქნებოდი. ასე, რომ დამივრუნე, რომ წავიდე აქედან.
შეტრიალდა და გამოაღო უჯრა.
ჯონგუკი - მიპასუხე ერთ კითხვაზე და დაგიბრუნებ.
ენი - გისმენ.
ჯონგუკი -რატომ ხარ ჩემზე გაბრაზებული?შენ იცი რაც მინდოდა, შენთვის არასდროს მომიტყუებია და არაფერი დამიძალებია. მაიმც რატომ ხარ გაბრაზებული ?
თავი დავხარე.
ყელში ბურთი მაქვს გაჩხერილი.
ენი - რადგან...მე...
ნერვიულად გამეცინა.
ენი - უფრო მეტს ველოდებოდი...მეგონა...
ჯონგუკი - თუ ვაკოცებდით ერთმანეთს მომეწონებოდი და სერიოზულად შემოგხედავდი?
მატკინა გული სიტყვებმა , მაგრამ მქრთალი იყო.
სევდიანად გავუღიმე.
ენი - კი..სულელი ვარ, ვიცი.
არ იყო გაოცებული ჩემი აღიარებით. სერიოზული სახე აქვს.
ხელი ხელზე მომკიდა. მეორე ხელი ნიკაპზე დამადო და ამაწევინა თავი.
ერთმანეთს შევხედეთ.
ისე გამოიყურება თოთქოს სწორ სიტყვებს ეძებს.
ჯონგუკი - ენი...სიმართლე , რომ გითხრა...მე..
??? - რა ჯანდაბა ხდება?
ჯეიმ შემოაღო კარები.
გრძელი ღამე იქნება..