"Gaga, tulog pa siya!"
"Ayaw mo nun? Makakakuha tayo ng inumin niya rito."
Nasa kalagitnaan ako ng mahimbing kong tulog nang bigla na lamang akong nagising dahil sa malakas na boses ng dalawa.
Dahan-dahan kong minulat ang aking mata at sumalubong sa akin ang mukha ni yvonne na pikit matang nakanguso habang si zion naman ay naghuhukay sa luob ng malaking refrigerator ko.
Dito mismo ako natulog sa sala namin upang bantayan ang mga iba't-ibang drinks ko. Knowing this two, matakaw sila sa kahit anong inomin. Hindi ako bumangon at pinanuod lang sila.
"Tangina naman, eh! Ginising mo pa ako para lang kumuha ng maiinom mong punyeta ka!" nakangusong wika ni yvonne. "Maka alis na nga!" padabog nitong binuksan ang pinto ng guest room at tuluyan ng umalis. Ngunit si zion ay hindi padin umaalis.
Takte ang babaeng 'to. Gusto ba niyang sayangin ang kuryente? Kahit marami akong pera ay hindi ako nagsasayang ng kuryente eh. Wala naman sa vocabulary ko ang magtipid, sadyang ayaw ko lang talaga ang nagsasayang.
At kung nagtataka kayo kung bakit nandito ang dalawang to. Nag overnight kasi kaming tatlo kagabi. Nag inom kami pero kunti lang. Nagtaka pa nga ako kung bakit wala si shan, eh. Knowing that girl, hindi siya tumatanggi basta usapang alak o kung ano man 'yan as long as kasama niya kami.
Anyway; back to zion.
"Hmmm. Ano kayang masarap na inumin ngayon?" mahina niyang bulong sapat na para marinig ko. "Ah! How about this strawbe—"
"Sige subukan mong kunin 'yan." pagbabanta ko pa gamit ang paos na boses ko. Isinandal ko ang ulo sa kamay ng couch at naniningkit ang matang tinitigan siya.
Natigilan siya ng bahagya, dahan-dahan niyang isinara ang refrigerator at nakayukong humarap sa gawi ko. "P-paris...nauuhaw ako." parang bata pa niyang turan habang nilalaro ang hintuturo niya.
"Then, drink water. Anything?" nag-angat siya ng tingin at kagat labing umiling.
"W-wala na. Nais ko lang kumuha ng maiinom." napatango-tango ako. "P-pahingi isang strawberry milk, oh?" at nagpuppy eyes pa talaga ito.
Tuluyan na akong nainip nang daganan niya ako ng mabigat niyang katawan. She's really testing my patients, huh? Well, damn to this girl!
"U-umalis ka nga! Do you know how heavy you are? Because i know! At ngayon alam mo na!"
"Sige na kasi. Isa lang promise!"
"Fine! Kung gusto mo ubusin mo lahat ng inumin d'yan umalis ka lang sa ibabaw ko!" pagsuko ko. I felt her body loosing up. Gustuhin ko mang natulog pa ay wala akong magawa kundi ang bumangon dahil sa pagkayamot.
Nagsisisi ako, nagsisisi ako na sana hindi ko sila pinayagan na mag overnight dito. Ang ending, ako ang ginawa nilang katulong. Ang kapal ng mga face, tss.
Umupo ako at niyakap ang unan. Tinitigan ko siya kung paano niya inubos ang laman ng refrigerator ko. "Be honest, zion. Where's razel?" natigilan siya sa ginagawa.
Napakagat labi siya. "H-huh? Bakit ako tinatanong mo par-par? W-wala akong alam. Ni hindi nga siya nag paalam kung saan siya pumunta." naningkit ang mata ko.
"Teka lang, umalis siya?"
"You forgot? Seriously, parry? How can you even the smartest in our room?" napataas ako ng kilay sa narinig. Wow, tanong niya ba talaga 'yon? "Akala ko ba sinabi sa'yo ni, yvonne? Sinabi niya ba o hindi? Kasi sa pagkaka-alam ko, nasa L.A siya ngayon."
"L.A? Ano namang gagawin niya duon?" I curiously asked. Mas lalo kong niyakap ang unan dahil narin sa malamig na hangin na sumalubong sa akin.
"Hindi ko alam. Hindi naman ako chismosa, eh. At saka, personal matter niya 'yon. H'wag tayong mangialam. Alamin mo kaya?" napailing na lamang ako. Nakakahalata na siya. Sa halip na sumagot, tumayo na ako't nagsimula ng magligpit ng higaan. "Medyo na disappoint ako dahil hindi man lang siya nag paalam ng maayos at umalis nalang ng basta-basta. Tangina—"
"Who's tangina?"
Pareho kaming napatingin sa babaeng nagmula sa may pintuan. Nakahalukipkip ito ngunit hindi sa akin nakatuon ang mata niya, kay zion.
Napangiti ako. "Hi, shan. Akala ko ba nasa L.A ka?" nagtataka kong tanong.
"L.A? Ano namang gagawin ko duon?" Sa akin na siya nakatingin. Sa mukha niya, ay halatang nagtataka din siya.
"Zion told me." sumbong ko. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang paglunok ni zion. Now, sa kanya na nakatingin ulit si shannon.
"H-huh?" zion gasped. Acting that if that's offensive. Hindi naman talaga siya marunong magsinungaling. "H-huy! Sinabi lang sa akin ni yvonne. Wala akong kinalaman sa mga pinagsasabi mo, parry."
"Wow. That's sound so fun, leaf." I mocked. Naglakad ako sa harap ng hindi kalakihang salamin na naka sabit. Tinali ko ang maikli kong buhok. "Anyway, may sekreto ba kayong hindi niyo nasabi sa akin?" I asked. But my attention are still in the mirror.
"A-ano? W-wala kaya!"
"Lier!"
Sinulyapan ko sila mula sa salamin. "Don't be too obvious, zion. Something is really strange. I just can't figure out what it is." palatak ko pa. "But, fine. I just straight to the point. Saan ka ba talaga nagpunta shan at bakit ilang araw kang hindi pumasok sa paalaran?"
"Some business matters and etc. Napag-alaman ko na kailangan ko pala 'yon para sa future ko. Now, mahalaga na sa akin ang usapang kompanya. And that's it, hindi naman talaga ako umalis at pumunta sa L.A." nakita ko sa salamin kung paano siya ginaya paupo ni zion sa couch.
"Ooh." napatango-tango ako. "May gusto at dapat pa akong malaman." hinarap ko sila at namewang mismo sa harapan nila.
Nagtaka ako nang hindi man lang ako magawang tapunan ng tingin ni zion. "You two. May something ba sa inyo?" nagkatinginan sila at sabay ding nag iwas ng tingin. Damn, bakit ako ang kinikilig sa sitwasyon ng dalawa to? "I mean, parang may something, eh. May...may namamagitan ba sa inyong dalawa?"
"Wal—"
"Yes." mayabang na sambit shan. "At kailangan naming pag usapan 'yon ngayon." she added while gazing at zion.
"I guess. Kailangan ko muna kayong iwan. I'll take a bath first." nginitian ko si yvonne.
Bago pa ako makaalis ay muli ko silang hinarap. Dinukot ko sa bulsa ang susi ng secret garden ko at inihagis iyon kay zion, mabuti nalang talaga at mabilis ang kamay niya. "Para saan 'to?" nagtataka niyang tanong sabay angat ng susi.
"Para walang makarinig sa usapan niyo. Don't worry, walang cctv ang naruon. Basta pakihina lang ng ungol niyo, okay?"
"G-gago! Ambastos mo, leatherson!" inis na sigaw sa akin ni zion na tinawanan ko lang.
I winked at zion.
"Goodluck sa pagdilig, dahon."
———
Zion Leaf P.O.V
Namayani ang katahimikan sa aming dalawa ni shan nang makapasok kami sa secret garden ni paris. Simula kanina nang makarating si shan ay hindi na mapakali ang puso ko sa subrang lakas ng tibuok nito.
Ewan ko ba kung ano ang power na ginamit nitong kasama ko at bakit nagkaganito 'to. Napailing nalang ako sa kawalan.
"Why are you smiling idiot?" bahagya akong napatitig sa kanya. Umiling ako at umupo sa damuhan. "Tss."
Bumalot ulit sa amin ang katahimikan. "Be honest to me, zion. D-do you like me? Because if you asked me that i like you, I'd rather say I love you." nagtambulan ang puso ko sa narinig. Parang nabingi ako, paghinga at pagpintig lang ng puso ko ang tanging naririnig ko. "Hey. Talk to me please? I don't like that stupid silent treatment of yours."
Tumingin ako sa kanya na kaagad kong pinagsisihan. Subrang lapit na namin, magkadikit ang aming noo at kamuntikan pang magkadikit ang aming labi. Humiwalay ako ng kunti.
"The feeling is mutual, shan-shan." iniwasan kong hindi mapatingin sa kanya. Ramdam ko kasi na umusog siya at mas nilapit pa nito ang katawan namin sa isa't-isa.
"W-what do—"
"I like you—no, cut that out." I looked at her. "I love you. I love you so much, razel."
Napabuntong hininga ako. "Matagal na, sadyang ang bagal ko lang talaga, kaya gusto kong sabunutan ang sarili dahil naunahan pa ako ni cheena. Tangina niya." mabining natawa siya sa narinig. That laugh, ugh! Nakaka adik, nakaka walang angas, nakaka pogi!
"Ang cute mo." she even pinched my cheeks. "That's one of the reasons why I love you." ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko sa narinig.
"If only I had known that everything would end up like this, I wish...I wish I hadn't overthought that you wouldn't like someone like me. I was so—"
I cut her off using my lips, It was just a peck but I felt a voltage run through my whole body. I feel like I want something more intense than what i did. Jeez, that's sound so fantastic, zion.
Sinakop ko ang pisngi niya gamit ang dalawang kamay ko. Namumula ang mukha niya dahil na siguro sa ginawa ko. Ramdam ko din ang napaka lakas nitong tibok ng puso niya.
I looked at her full of admiration, love, and care. "Baby, magiging masaya lang ako kapag pinayagan mo akong ligawan ka. That would be awesome. How was it? Papayag ka ba?" nakangiti kong tanong sa kanya.
Ewan ko ba kung namamalikmata lang ako pero nakita ko kung paano siya napakagat ng labi at pinipigilan ang sariling wag tumili. Naranasan ko na kasi 'yan, eh.
"Baby. Anong sagot mo?" niyakap ko siya na parang bata. "Papayag ka o iiyak ako ngayon dito?" nagsumiksik ako sa napaka bango niyang leeg. Hindi ko na natiis at unti-unti kong pinatakan ng mamumunting halik ang leeg niya dahilan upang napa-ungol siya.
"S-shit, zion. If someone—"
"Walang makakakita sa atin dito, baby. Secret place to, remember? At isa pa, hindi naman tayo gagawa ng milagro dito—aray naman baby!" napangiwi ako nang naramdaman ko ang kamay niya sa tagiliran ko na unti-unti niyang kinurot iyon. "A-aray!" napangiwi ulit ako nang unti-unting dumidiin ang koko niya sa balat ko.
Napa-irap siya. "Stop rolling your eyes, baby. Baka hindi ako makapag tiis at ipapa-ikot ko 'yang mata mo sa ibang paraan." binatukan niya ulit ako na ikinanguso ko.
"Ang bastos mo! Tss." she mocked. She even crossed her arms. Ngayon ko lang napansin na malaki pala ang hinaharap niya. "What are you doing?!" nabaling ang ulo ko sa gilid ng sinampal niya ako.
"Sus, nahiya pa eh matitikman ko din naman din 'yan soon!" kinagat niya ang kamay ko dahilan upang mapahiyaw ako sa subrang sakit.
"Look like you guys were having a moment. Makabalik na nga sa luob, baka makakita pa ako ng kababalaghan dito."
Natigilan kami at sabay na napatingin sa gawi ni yvonne. "Scott Craige!" We both shouted. Bago pa siya mabatukan nitong soon-to-be-girlfriend ko ay kumaripas na ito ng ng takbo.
"Chill, baby. Hayaan mo siya, let's enjoy this moment." niyakap ko siya sa likod. Since nasa likod naman niya ako ay malaya kong naaamoy ang mabango niyang scent.
"Baby." natigilan ako sa binanggit niya. Did she just call me baby?! Oh my god, I'm so doomed na.
"Hmm? What is it? May problema ka ba? May masakit ba sa'yo? Nilalagnat ka? May gusto ka bang kainin? If ever man meron, don't hesitate to tell me okay?" napa tss siya sa sinabi ko.
"OA mo naman. Anyway, my answer is yes." nagtaka ako sa sinabi niya kaya napatitig ako sa kanya. "Pinapayagan kita. You can court me, baby. But promise me na dapat maging mabuti kang manliligaw, are we clear with that?" halos mapunit ang labi ko sa subrang saya.
"Aye! Aye! Captain!"
——
To be continued...