Mataman kong tinignan ang villa na nasa harap ko.
This is exactly what I want.
It's near the beautiful beach, medyo malayo sa iba pang bahay and it looks so peaceful here.
Dagdag mo pa ang exterior designs na talagang nagustuhan ko. I love its color, which is a combination of white and blue that really suits the view infront—the ocean and sky.
I haven't checked its interior yet since hanggang ngayon hindi ko pa nakakausap ang may-ari.
The caretaker told me that he's abroad kaya naman pabalik balik lang ako rito.
Nagbabaka sakaling makukumbinsi ko syang ibenta ang ganitong kagandang villa.
Hindi ko lang maintidihan, kung bakit ayaw nilang ibenta kahit na ilang taon ng walang nakatira. Even the owner doesn't feel like to live here. I wonder why.
Pero pina-aalagaan nya ng mabuti? Why is that?
Maybe, it has a sentimental value? Or baka pamana? Or for future purposes like if ever he gets married.
Well, I just heard he's single.
"Ah ma'am, nandito po pala kayo ulit." saad ng babaeng caretaker ng villa na kung hindi ako nagkakamali ay nasa mid forties.
"Hello po, magandang umaga. Bumisita lang ho ulit. Nandyan na po ba ang may-ari?" I said in a happy and hopeful tone.
I really need to talk to the owner because a week from now, I'm heading back in Manila.
Kaya naman sana bago ako umalis, gusto ko ng masettle 'to.
"Ma'am, kauuwi nya lang po kanina at nagpapahinga na. Nasabi ko na rin naman po kay Sir na gusto nyo ngang bilhin ang villa na ito kaso ipinipilit nyang hindi raw ito binebenta.
Hindi na raw magbabago ang isip nya." medyo nag-aalangang sambit ng caretaker.
Marahan akong tumango. He's really sticking to his decision huh. Maybe I can change his mind if only he'll let me talk to him, personally?
"Ah pwede ho bang pakisabi na huling tawad ko na'to at kung maari sabihin nya sakin ng personal ang dahilan ng hindi nya pagbebenta."
"Will you call him po, for me?" nangingiti kong sabi sa matanda. I'm almost pleading with my hands making it in a praying gesture.
Gustong gusto ko talaga ang villa na'to.
The same spot, the same place. Nothing else.
And that's why I can't help but be persistent.
With every little thing that I want, I always do everything just to get it. As long as I can.
Well, I'm made like this. A person who just doesn't know how to give up.
Alam kong naaawa na rin ang caretaker sakin dahil sa kapapabalik-balik ko rito at sa paghihintay na rin sa may-ari kaya naman tumango na lamang sya at nilabas ang kanyang cellphone.
Naghintay pako ng ilang minuto hanggang sa umalis na nga ng tuluyan ang matanda.
And while I was waiting. Naglakad-lakad ako sa harap ng villa.
Sarado ito at tanging ang bintana lang sa itaas ang nakabukas.
Napabuntong hininga ako. Ang sarap siguro sa pakiramdam kapag ako na ang nakatira dyan at ako naman ang magbubukas at maghahawi ng puting kurtina.
At sa harap mo ay bubungad ang napaka gandang tanawin na ang tanging maririnig mo lang ay ang nakakahalinang hampas ng mga alon.
What a peaceful moment to spend. Ngayon palang naiimagine ko na ang maidudulot ng pagtira ko rito kaya naman handa ako kahit sa magkanong halaga makuha ko lang 'to.
Tsaka ko nalang iisipin kung kailangan pabang i-renovate 'to kapag..
"Miss." halos pabulong na saad ng kung sino mang lalaki sa likuran ko.
Agad akong nabuhayan dahil marahil ito na nga ang may-ari.
Ngunit nagulantang ako sa aking pagharap. Gaya ko, ang lalaking ito ay gulat din pagkatingin sa akin.
I kind of..knew those pair of eyes. May pagkasingkit na aakalain mong may lahi syang koreano o hapon.
Samahan pa ng makakapal at maiitim na kilay just above of his chinky eyes.
And his jaw, my mouth open a bit as I looked down to it. I can still remember how I traced them back before with my index finger.
What the? No way..
"You.." mas lalong nanliit ang kanyang mata.
Then his seductive lips formed a playful smirk.
"Found you. Finally." napaatras ako bigla.
There's fucking no way I'd see him again.
This big asshole who I got hooked up with years ago is the owner of this villa??
Natawa ako sa sarili ko at napa-iling iling.
Imposible. Paanong naging ganito kataas ang porsyento na makikita mo sa isang lugar ang taong pinaka-iniiwasan mo.
Totoo ba talagang maliit lang ang mundo?
Then why the hell, it takes so much time for a person to travel around the world.
Napasinghap ako. Hindi pa rin makapaniwala.
Wala sa sarili kong naitaas ang kamay ko para ituro sya.
Akmang may sasabihin ngunit hindi ko mailabas.
"So? You want my villa? Perhaps, you want the owner itself." puno ng yabang na sabi nya.
Ngayon ay mas nagkalakas nako ng loob para magsalita. "Excuse me? I don't even know you."
bara ko sa kanya.
I slightly tilted my head as I crossed my arms on my chest.
Tinitigan ko sya. And I made sure that I'm giving him my most sophisticated look just so he wouldn't know how nervous I am right now.
Ngunit hindi sya nagpatinag. Lumaban sya sa titigan namin at hindi pa nakuntento dahil umabante sya.
Pero ipinakita kong hindi ako naapektuhan nun.
At nanatili saking postura.
"Do I know you, mister?" I said provoking him.
Napahinto sya bigla. And to my horror he just burst into laugh after what I've just said.
Nanggagago ba'to? Talagang pinagsisisihan kong nakilala ko ang isang 'to.
Sobrang nakakapikon ang tawa nya. Parang gusto ko nalang biglang bigwasan 'to ng matapos na.
"So that's how you girls trying to escape huh, by having an amnesia?"
I stands straight and make myself more serious this time.
"What? Hindi ba ganun naman dapat kapag one night stand lang, we should forget each other right after we fucked and act like nothing happened."
I said in a cold tone.
"Really? Even I'm your first?" taas kilay nyang saad.
Kung titignan mong mabuti ang isang 'to, hindi mo aakalaing fuck boy or whatsoever.
Malinis kasing tignan. Mukhang mabait, matino kaya naman kung tatanga tanga ka madali kang mahuhulog kahit sa mga simpleng galawan lang.
At dahil minsan ko ng nakasama 'to, alam na alam kong walang maidudulot na maganda ang presensya nya sakin.
Gwapo lang sya, mahirap itanggi yun pero punong puno naman ng kapreskuhan.
Hindi ko na napigilang matawa. Hindi talaga ako makapaniwala sa lalaking 'to.
"Oh? So dahil ikaw yung naka-una sakin, feeling entitled ka na?" putol putol na tawa ang nailabas ko dahil hindi ko alam kung natatawa ba ako o naiinis na talaga.
"Look, I just wanna ask. Why did you leave that night?" biglang sumeryoso ang kanyang mukha.
Parang nakita ko ring biglang nanlambot sya sa hindi ko malaman na dahilan.
Panlalambot o panlulumo nga ba?
Bakit ba parang nanghihinayang sya?
Gayunpaman, wala nakong balak pang balikan ang mga nangyari na kaya hindi ko na sya sinagot pa.
Nawalan na rin ako ng pag-asa na mabili ang pangarap kong villa dahil alam kong walang patutunguhang maganda ang pag-uusap namin na'to.
I released a heavy sigh. At tumingin nalang sa maputing buhangin na inaapakan ko.
"Hindi ko na bibilhin ang villa mo."
Nahihirapan akong tignan sya ngayong parang naging awkward ang sitwasyon namin.
"What changes your mind? I thought you're really this desperate to get this."
Napalingon na ako ng tuluyan dahil mas seryoso na sya ngayon.
Wala ng ekspresyon ang mukha nya habang ang mga kamay ay nakapasok sa magkabilang bulsa ng kanyang itim na pantalon.
Mukhang kadarating lang talaga at wala pang pahinga. Ngayong mas natitigan ko sya natanaw ko ang itim sa ilalim ng mata na paniguradong dulot ng walang gabing tulog.
"Hindi na. Hindi mo naman kamo ibinibenta diba?" I smiled a bit. "For sure, may ibang villa pa na mas maganda sa villa mo".
I sounded dismissive para naman malaman nyang tapos na ang usapang 'to.
Tumalikod na rin ako hudyat ng aking pag-alis ng muli ay magsalita sya.
"You can have it. I'll give it for like half of your price."
I stopped for awhile.
T-talaga? Ibibigay nya? Ang villa ko.
No. Hindi ako pwedeng magpadala.
Baka isa lang 'to sa mga tricks nya sa buhay.
Nagpatuloy pa rin ako sa paglalakad.
"Sounds inviting right? If it's not enough, then maybe I can just give it for free? Tutal, magkakilala naman tayo at.."
Marahas akong lumingon sa kanya. Halos manlaki ang mata ko dahil sa narinig.
Mabilis akong nagmartsa papunta sa kanya at hindi na sya pinatapos sa sasabihin.
"For free? Itong villa na'to ng libre? Are you fucking kidding me?!" halos magwala na ako.
"At bakit? Nang dahil lang sa magkakilala tayo? O baka naman sinasabi mo yan para makuha ako? Siguro ang plano mo, ibibigay mo ng libre ang villa kapalit naman ang sarili ko.
Is that it? You want another round?" halos hingalin ako.
"Fuck you!" pahabol ko pa.
Hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko. Hindi ako makapaniwala na ganun nalang kababa ang tingin nya sakin.
"Whoa, whoa? Calm down woman. Even if I want too, hindi naman yun sumagi sa isip ko ng offeran kita. Well, you just gave me an idea but.."
"See?!" sabay duro ko sa kanya.
Itinaas nya bigla ang kamay nya bilang sign ng pagsurrender.
"Look, I'm just trying to help you. You said you want the villa and for me it isn't that necessary anymore since I already have a lot that's why I'm giving you a favor."
It may sounds convincing but still.
"You know what? Sobrang tagal na ng villa na'to. Hindi ko lang mapakawalan dahil naging parte sya ng childhood ko. I used to play here when I was a kid and this is the place where my brothers used to hide away from me."
mataman nyang tinignan ang villa na para bang nagbabalik tanaw sa mga magagandang alaala na mayroon ito noon.
"It was originally from my parents then they gave it to me. But yeah, hindi naman ako ganun ka sentimental na tao kaya ayos lang din kung mawala na ang villa na'to."
"At kung sa iyo naman mapupunta." then he looked at me.
Napalunok ako at nag-iwas ng tingin.
I calmed a bit. Ayoko rin naman talagang i-give up nalang ng basta basta.
Parang may kung ano sakin na gustong pahalagahan ang kung ano mang mayroon sa villa.
"Fine." mahina kong sambit.
Hindi naman siguro porket tinanggap ko yung villa ay tinatanggap ko na rin sya sa buhay ko.
I still don't wanna get involve with this man.
I just hate it.
Titiisin ko nalang hanggang sa magkapirmahan at bayaran and then after nun, I'm back with my own life.
Isipin nalang natin na hindi ko sya ulit nakita. And I'll gonna live here on this peaceful and beautiful villa.
Lumapit sya ng kaonti pagkasabi ko nun.
It seems that he's really paying attention to what I'm about to say.
"Kukunin ko ang villa. At gaya ng offer mo, half of my price." inangat ko ang tingin ko sa kanya.
Kaya naman kitang kita ko kung paano dumaan ang gulat sa kanyang pagod na mga mata.
"No. If you want it, just accept it, accept it for free." saglit lang ang gulat sa mata nya at napalitan ng pagkaseryoso.
He's really this determined to give me the villa.
"Kalokohan yan. Etong ganito kaganda na villa? Pinamimigay mo lang? Nagpapatawa ka ba? O papansin ka?" puno ng inis na sabi ko.
At eto namang loko-loko na'to nagawa pa tumawa.
Hindi ko na dapat talaga tinanggap eh. Naglolokohan nalang kami rito.
"You and your humor." he said in between of his laughs.
At talagang napahawak pa sya sa tyan habang tawang tawa sa hindi ko alam saang banda sa mga sinabi ko ang nakakatawa.
Hindi ko na kayang tiisin pa ang panggagago ng isang 'to kaya tumalikod nalang ako para makaalis na nang wala pa sa dalawang hakbang ay hinawakan nya ang braso ko upang hilain ako pabalik.
Mula sa braso dumausdos ang kanyang palad pababa sa aking palapulsuhan.
Bahagya akong nagitla dahil dun kaya naman mabilis kong hinatak pabalik ang kamay ko.
"Okay, okay. Kukunin ko ang bayad mo if mapilit ka talaga at kahit hindi naman kailangan..but with one condition." mariin syang tumitig sakin.
"What condition?" agad kong sabi dahil nauubusan na talaga ako ng pasensya sa kanya.
He leaned closer as he looked straight into my eyes. I gasped.
Then, he looked down on my lips and so I did bit my lower lip because it's giving me a strange feeling.
But he just smirk then go in my left ear to whisper something.
Kinabahan ako dahil akala ko hahalikan nya ako pero ang mas nagpawala sa ulirat ko ang sumunod nyang sinabi.
"The villa is yours once I received the payment but in order for you to fully owned this you have to do something for me." he huskily whispered.
"D-do..w-what?" fuck, why am I stuttering.
"It's just simple. All you have to do is.." iniwan nya ang tainga ko at humarap sakin.
And so I look up to him too. I almost lost my breath.
"Date me." he finally said.