U~
" မောင် ဒီနေ့.. "
" အဲ့လိုမခေါ်နဲ့ "
" ဟင်! "
" မောင်လို့မခေါ်နဲ့ "
'လွမ်း' ၏စကားကြောင့် 'မြူငယ်' ၏မျက်နှာကညိုးကျသွားကာ လက်ထဲကကိုင်ထားသည့် စတော်ဘယ်ရီသီးလေးကိုပင် ပန်းကန်ထဲပြန်ထည့်လိုက်သည်။
" 'မြူငယ်' ကမင်းကိုအဲ့လိုပဲခေါ်နေကြလေ "
အခြေအနေမကောင်းနေသဖြင့် 'ရာစု' ကဝင်ဖြန်ဖြေပေးတော့ 'လွမ်း' ကဘာစကားမှထပ်မပြောလာ...ကုတင်ခေါင်းရင်းကိုသာ မှီထိုင်နေသည်။
'မြူငယ်' ကျချင်နေသည့် မျက်ရည်တို့အား
ထိန်းချုပ်ကာ ပြုံး၍ မော့ကြည့်လိုက်ရင်း..
" 'လွမ်း' ဒီနေ့တောင်ကြီးကခြံက စတော်ဘယ်ရီတွေပို့လာပေးတယ် မင်းငါ့ကိုဝယ်ထားပေးတဲ့ခြံလေ..စတော်ဘယ်ရီတွေက တုံးတော့မှာကွ!
သိလား.... "
ပြောပြနေရင်းကို 'လွမ်း' ၏သူစိမ်းဆန်ဆန်အကြည့်တို့ကြောင့် နှုတ်ခမ်းတို့က တုန်ယင်
လာကာ မျက်ရည်တို့က ကျလာတော့...
" အင့်! ငါစားလို့ မဝသေးဘူးသိလား
စတော်ဘယ်ရီတွေက ဘာလို့ အဲ့လောက်အမြန်ကြီး တုံးကုန်ရတာလည်း မသိဘူး အီးဟီး.... "
'မြူငယ်' ကအားရပါးရ အော်ငိုတော့ ဘေးမှာထိုင်နေသည့် 'ရာစု' ကသာ ပွေ့ဖက်ကာ
နှစ်သိမ့်ပေးရသည်။
'မြူငယ်' ဝမ်းနည်းနေတာ စတော်ဘယ်ရီ
သီးတွေကြောင့်မဟုတ်ဘဲ 'လွမ်း' ကြောင့်ဆိုတာ
'လွမ်း' ကိုယ်တိုင်က သိနိုင်ပါ့မလား...
" ကိုကို "
'လွမ်း' ၏ခေါ်သံကြောင့် မော့ကြည့်မိတော့
ဆေးရုံအခန်းထဲဝင်လာသည့် 'နွေမှိုင်း' နှင့်
'မင်းမြတ်'...
" ညီ.. နေရထိုင်ရ အဆင်ပြေလား "
" ကိုကို သားကို ပစ်ထားပြီး ဘယ်တွေသွား
နေတာလည်း... သားမသိတဲ့ လူတွေနဲ့
မထားခဲ့ပါနဲ့လား သားမနေတက်ဘူး "
'လွမ်း' ၏စကားဆုံးသည်နှင့် 'ရာစု' က
မတ်တပ်ထရပ်ကာ..
" 'အလွမ်းနက္ခတ်'!!! မင်းမလွန်လာနဲ့နော်!!
ငါတို့ဘယ်လောက်ရင်းနှီးခဲ့တယ် 'မြူငယ်' နဲ့မင်းနဲ့ဆက်ဆံရေးက ဘယ်လိုရှိတယ်ဆိုတာ
ပြောပြထားပြီးသား Social Media ပေါ်မှာပဲ
တက်ကြည့်မလား မင်းကြိုက်တဲ့သူကိုသွားမေးလို့ရတယ် မင်းက.. "
" 'ရာစု' တော်တော့ စိတ်လျော့ပါကွာ.. "
'မြူငယ်' ကမတ်တပ်ထရပ်ကာ 'ရာစု' ၏လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ပြောတော့ 'ရာစု' လက်သီးကိုတင်းတင်းဆုပ်ထားကာ အသားတွေပါ တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေသည်။
" 'လွမ်း' ငါဒီနေ့ ရေမွှေးစွတ်လာတယ်
မင်းကြိုက်တဲ့ အဖြူရောင်သစ်ခွပန်းအနံ့လေးလေ... အမြဲတမ်းပွေ့ဖက်ထားမယ် ဆိုပြီးတော့
မင်းငါ့ကို ကတိပေးခဲ့ဖူးတယ် ဒါပေမယ့် မင်းကတိမတည်ဘူး "
ရုတ်ချည်းတိတ်ဆိတ်သွားသည့် အခန်းအတွင်း
ထွက်ပေါ်လာသည့် 'မြူငယ်'..၏ဖုန်းRingtone သံ.. 'မြူငယ်' ဖုန်းထုတ်ကြည့်ကာ မျက်ရည်တို့အား သုတ်ရင်း...
" အင်း 'ဏီရာ' "
"..... "
" ကိုယ်အခုဆေးရုံမှာ "
'မြူငယ်' ကဖုန်းပြောရင်း အပြင်ကိုထွက်သွားတော့ 'လွမ်း' ကလိုက်ကြည့်နေသဖြင့် 'ရာစု' က
'လွမ်း' ၏အရှေ့သို့သွားကာ..
" 'လွမ်း' မင်း 'မြူငယ်' ကိုတကယ်မလိုချင်တော့ဘူးလား.. အဲ့တာဆို ငါ 'မြူငယ်' ကိုအသစ်ရှာပေးလိုက်မယ် မင်းသိလား 'ဏီရာ' ဆိုတဲ့ကောင်လေးက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာ မင်းထက်အများကြီး ပိုပြီးတော့လေ အဟွန်း! "
'ရာစု' ကထိုသို့ဆိုကာ အပြင်ကိုထွက်သွားတော့
'လွမ်း' ဘာကိုစိတ်တိုလို့ စိတ်တိုမိသည်မသိ...
" ညီ 'မြူလေး' ကိုအရမ်းမစိမ်းပါနဲ့..
ကိုကို့စကားကိုနားထောင် ညီမေ့နေတာတွေ
ပြန်သတိရဖို့က 'မြူလေး' ပဲကူညီနိုင်မှာ....
ညီမေ့သွားတဲ့ ဆယ်နှစ်တာ မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာ
'မြူလေး' နဲ့ 'ခမ်း' ကညီနဲ့ အချိန်တွေအများဆုံး
တူတူဖြတ်သန်းခဲ့တာ "
" အဲ့ဒီ 'ခမ်း' ဆိုတဲ့တစ်ယောက်က သတိမရသေးဘူးလား "
" အင်း.. "
" သား သွားကြည့်လို့လား "
'လွမ်း' ၏စကားကြောင့် 'နွေမှိုင်း' နှင့် 'မင်းမြတ်' တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ပင် ကြည့်လိုက်မိသည်။
ဒီနေ့က 'ခမ်း' သတိမေ့နေတာ ဆယ်ရက်မြောက်သည့်နေ့...
" မောင်သိလား ဒီနေ့စာသင်တာ ကိုယ်လုံးဝစိတ်မပါနေဘူး စိတ်ကမောင့်ဆီပဲ ရောက်နေတာ
မောင့်ရဲ့အပြုံးလေးကိုသာ မြင်ရင်ဘယ်လောက်ကောင်းမလည်း ပြီးတော့ ဟိုကောင် 'ရှိုင်း' ကလည်း တငူငူတငိုင်ငိုင်နဲ့ မိဘနဲ့ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆိုတဲ့ ရွေးချယ်မှုကြားမှာ သေချာပေါက်တစ်ခုခုကိုတော့ သူစွန့်လွှတ်ရမှာ "
"...... "
" 'လွမ်း' ကလည်း အခုထိ ဘာမှပြန်မမှတ်မိဘူး
လောကကြီးက ဘာတွေဖြစ်ကုန်မှန်းမသိဘူး
..... မောင် ကိုယ်မင်းကိုအရမ်းလွမ်းနေပြီ "
"...... "
" မှားရအောင် ဆိုပြီး လိုက်ပြီး ဂျီတိုက်နေတဲ့
ကောင်လေးက အကြာကြီးအိပ်နေတော့ ကိုယ်မှားချင်တာတောင် မမှားရဘူး...အခုကိုယ်အရမ်းမှားချင်နေလို့ ထလာပြီး ကိုယ့်ကိုအနမ်းပေးပါလား ကိုယ်မှား... "
" အသက်.. "
'ခမ်း' ၏လက်အား ရေစိုဝတ်ဖြင့် သုတ်ပေးရင်း
စကားတွေပြောနေတုန်း ထွက်ပေါ်လာသည့် တိုးဖျဖျအသံလေးကြောင့် မော့ကြည့်မိတော့
'ခမ်း' ကသူ့ကိုကြည့်နေကာ နွမ်းလျလျလေး
ပြုံးပြလာသည်။
" မောင်! "
'သုတ' ချက်ချင်းပင် မတ်တပ်ထရပ်ကာ
အရေးပေါ်ခလုတ်ကို သုံးလေးခါလောက်ပင်
နှိပ်ချပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် 'ခမ်း' ၏မျက်နှာကို တစ်ဖျက်ဖျက်နှင့် အနမ်းပေးကာ ပွေ့ဖက်ထားရင်း...
" မောင်.. ကိုယ်မင်းကိုအရမ်းလွမ်းနေတာ
ဘာလို့ ကိုယ့်ကို အကြာကြီးပစ်ထားရတာ
လည်းကွာ... "
'သုတ' ကပြောရင်းဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်တော့
'ခမ်း' ကပြုံး၍ ကြည့်နေသဖြင့် နှုတ်ခမ်းလေးကိုတစ်ချက်ဖိကပ်ကာ အနမ်းပေးလိုက်မိသည်။
" လူနာက အသက်ရှင်ချင်စိတ်အတော်လေးကို
ပြင်းထန်နေတာ ခွဲစိတ်နေကတည်းက
သတိထားမိတယ် အခုလိုအစောကြီးနိုးလာမယ်လို့တော့ တကယ်မထင်ခဲ့တာ "
'ခမ်း' ကကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေခြင်းဖြစ်ရာ 'ဆိုင်း' ကဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်လျက် 'ခမ်း' ကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ကာ ပွေ့ဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ 'ခိမ်း' ကဆရာဝန်နှင့်အတူ မတ်တပ်ရပ်နေခြင်းဖြစ်ရာ 'သုတ' က ကုတင်၏တစ်ဖက်ခြမ်းတွင် မတ်တပ်ရပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။
" ကျွန်တော့်ကောင်လေးက လက်ထပ်ကြဖို့ အမြဲတမ်းတဂျီဂျီနဲ့ ပူဆာနေလို့ နားပူလာလို့ ထလာလိုက်တာ "
'ခမ်း' ပြောလိုက်တော့ အကုန်လုံးကရယ်ကြသဖြင့် 'သုတ' ၏မျက်နှာမှာ ဖြန်း!ခနဲပင်ရဲတက်လာသည်။ ဆရာဝန်နှင့်အတူ 'ခိမ်း' နှင့် 'ဆိုင်း' ပါ
အပြင်ကို ထွက်သွားတော့မှ 'သုတ' ကကုတင်ပေါ်တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ကာ 'ခမ်း' ၏ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာပွေ့ဖက်ထားသည်။
" မောင် "
" ဗျာ.. "
" အခုလို နိုးလာပေးတဲ့အတွက် အရမ်းကျေးဇူးတင်တယ် "
" မောင်ကသာ အသက်ကိုကျေးဇူးတင်ရမှာ မောင်ပြန်နိုးထလာနိုင်ဖို့အတွက် အားအင်တစ်ခုဖြစ်ပေးခဲ့လို့ "
" မောင်.. အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ချင်ပြီ...
ကိုယ်မင်းကို ဆုံးရှုံးရမှာအရမ်းကြောက်တယ် "
" မောင်ဆေးရုံကဆင်းတာနဲ့ လက်ထပ်ကြမယ် "
" အင်း "
'သုတ' က 'ခမ်း' ၏ရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့ကာ ခပ်ချွဲချွဲပြောလာတော့ 'ခမ်း' 'သုတ' ၏နားရွက်အနားသို့တိုးကပ်ကာ...
" အသက် မှားချင်နေတာဆို မောင်တို့မှား..အား... "
'သုတ' က 'ခမ်း' ၏နားရွက်ကို ဆွဲလိမ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ....
" သေရွာကနေ ပြန်ရောက်လာတာ ဘယ်နှစ်စက္ကန့်ရှိသေးလို့ တဏှာကရူးနေရတာလည်း ဟမ်!! '
" အသက်ကမှားချင်တယ်ပြောလို့ မောင်က
အသက်ပြောတဲ့ အဲ့ဒီသေရွာကနေ ဝှီး! ခနဲအပြေးရောက်လာတာလေ.. "
" ဆောင့်ကန်လိုက်လို့ သေရွာပြန်ရောက်
သွားဦးမယ်.. နှာဘူးပဲထမနေနဲ့
ကျန်းမာရေးကောင်းအောင်သာ အရင်လုပ်ဦး "
" အသက်ကလည်း.. "
" ကိုယ်မလည်းသေးဘူး ထောင်နေတာ "
" ဟုတ်လား မောင် Suck ပေးရမလား "
" 'ဆိုင်းခမ်းလျှံ'!! "
" ဟား...ဟား..ဟား... "
'ခမ်း' ကရယ်ရင်းဖြင့် 'သုတ' ၏မျက်နှာကို နေရာအနှံ့တစ်ဖျက်ဖျက်နှင့်အနမ်းပေးလာသည်။
'သုတ' က 'လွမ်း' ၏အကြောင်းအား ပြောပြနေသဖြင့် နားထောင်နေသည့်အချိန်တွင်...
" 'ခမ်း'!!!! "
သံရှည်ဆွဲအော်သံကြီးနှင့်အတူ ပြေးဝင်လာသည့် 'ရာစု' ကြောင့် 'ခမ်း' အလျင်အမြန်ပင် 'သုတ' ၏ကိုယ်အနောက်ဘက်သို့ကွယ်ရာ..
" 'ရာစု'! ငါလူနာနော် လူနာ.. "
'ရာစု' ဆိုသည်က စကားပြောရင် လက်ကအရင်ပါတက်သူဖြစ်သောကြောင့် ကြိုတင်ကာကွယ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ 'ရာစု' ကကုတင်အနားရောက်သည်နှင့် ခေါင်းအုံးကို တဘုန်းဘုန်းထုရိုက်ကာ...
" နောက်ဆုံးတော့ နိုးလာပြီကွ...ရေး... "
အော်ဟစ်ခုန်ပေါက်ပြီးတော့မှ 'ခမ်း' ကိုပွေ့ဖက်လာသည်။ ထိုအချိန်တွင် အခန်းထဲသို့ 'လွမ်း' နှင့် 'နွေမှိုင်း' ကဝင်လာတော့ 'လွမ်း' နှင့် 'ခမ်း' တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်ကာ..
" 'လွမ်း' မင်းငါ့ကို တကယ်မမှတ်မိတာလား "
"..... "
" 'ခမ်း'.. "
'မြူငယ်' ၏အသံကြောင့် အကုန်လုံး၏အကြည့်တို့က 'မြူငယ်' ဆီရောက်သွားကာ 'မြူငယ်' က 'ခမ်း' ဆီကို တန်းနေအောင် ပြေးကာ ရင်ခွင်ထဲပစ်ဝင်တော့ 'ခမ်း' ပွေ့ဖက်ကာ 'မြူငယ်' ၏ဆံပင်တို့အား ထိုးဖွပစ်လိုက်သည်။
" အီးဟီး... 'ခမ်း'.. မင်းဘာလို့အကြာကြီး
အိပ်နေရတာလည်းကွာ... ငါမင်းကိုအရမ်းလွမ်း
နေတာကွ! "
" သိသားပဲ ငါ့ဘေးလာပြီး တဗြဲဗြဲ နဲ့ အမြဲတမ်းအော်ငိုနေတာလေ "
" အဲ့တာ မင်းနားငြီးအောင်လို့ "
" ဟား..ဟား..ဟား.. ပြစမ်းပါဦး မင်းဒီရက်ထဲ ကောင်းကောင်းမအိပ်ဘူးလား မျက်တွင်းတွေလည်း ကျလို့ "
'ခမ်း' က ရင်ခွင်ထဲရှိ 'မြူငယ်' ၏မျက်နှာကို ဆွဲမော့ကာ ပြောတော့ 'မြူငယ်' ကနှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ...
" 'ခမ်း' .... 'လွမ်း' ကငါ့ကိုမမှတ်မိဘူးသိလား
မောင်လို့မခေါ်နဲ့လို့လည်းပြောတယ် ပြီးတော့
ငါ့ကို မသိတဲ့လူမလို့တဲ့ ငါနဲ့ဆို မနေတက်ဘူးတဲ့
'လွမ်း'..က အီးဟီး.. ငါ့ကိုမချစ်တော့ဘူး "
အော်ဟစ်ငိုယိုလာသူကြောင့် 'ခမ်း' 'မြူငယ်' ကိုပုခုံးထက် မျက်နှာအပ်စေကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ရပ်နေသည့် 'လွမ်း' ကိုကြည့်၍...
" 'လွမ်း'.. မင်းဒီကို ခဏလာမလား "
'ခမ်း' ခေါ်လိုက်တော့ 'လွမ်း' ကအနားကို ရောက်လာသဖြင့် 'ခမ်း' အားထည့်ကာ 'လွမ်း' ၏လက်မောင်းကို ရိုက်ချပစ်လိုက်သည်။
သတိရလာသည်က မကြာသေးသဖြင့်
အားကတော့ သိပ်မပါပေ..
" ကျေနပ်ပြီလား "
" မကျေနပ်သေးဘူး ငါအားပြန်ပြည့်လာမှ မင်းကို အသေထိုးမှာ "
" အဲ့တာဆိုလည်း အားပြည့်အောင် အရင်လုပ်လိုက်ဦး "
'လွမ်း' ကထိုသို့ဆိုကာ လှည့်ထွက်ရင်း..
" ပြန်မယ်.. "
"...... "
" အခန်းပြန်မယ် "
'လွမ်း' ကပြောတော့ 'ခမ်း' ကမော့ကြည့်ကာ...
" ပြန်လေ "
" သူ့ကိုပြောနေတာ "
'ခမ်း' ရင်ခွင်ထဲဝင်နေသည့် 'မြူငယ်' ကိုမှေးငေါ့ကာပြောတော့ 'ခမ်း' ကလူယုတ်မာအပြုံးကြီးပြုံးကာ 'မြူငယ်' ကိုပွေ့ဖက်လိုက်သည်။
" 'မြူငယ်' ကငါ့ကိုပဲ အဖော်ပြုပေးတော့မှာ
မင်းပဲ မသိတဲ့လူတွေနဲ့ မနေတက်ဘူးဆို
လစ်လိုက်တော့.. "
'ခမ်း' ပြောလိုက်တော့ 'လွမ်း' ကလက်သီးတင်းတင်းဆုပ်ကာ လှည့်ထွက်သွားသဖြင့် 'နွေမှိုင်း' ကပြုံးကာ နောက်မှ လိုက်ထွက်သွားသည်။
" 'မြူငယ်' မင်းလူသဝန်တိုသွားပြီထင်တယ်
ဟာ... 'သက်တံ့မြူငယ်'!! "
'ခမ်း' ကရယ်သံစွက်ကာ ပြောနေတုန်း 'မြူငယ်' က 'ခမ်း' ၏ရင်ခွင်ထဲမှနေ၍ 'ခမ်း' ဝတ်ထားသည့်အင်္ကျီဖြင့် နှာတွေညစ်ထုတ်ပစ်ခြင်းဖြစ်သည်။
" ညစ်ပတ်အိုး အဲ့လိုညစ်ပတ်လို့ဘဲက ပစ်သွားတာ "
" ပစ်သွားကြည့်လိုက်လေ ...အပိုင်းပိုင်းခုတ်ပြီး ချက်စားပစ်လိုက်မှာ "
" အသက်.. မောင့်ကို အင်္ကျီလဲပေး "
'ခမ်း' ကမျက်နှာလေးကို ရှုံ့မဲ့ကာ ပြောတော့ 'သုတ' ကရယ်ကာ အဝတ်လဲပေးရန် အင်္ကျီကို
ထယူသည်။ 'မြူငယ်' က 'လွမ်း' ၏အခန်းသို့ပြန်သွားမည်ဟုဆိုလာတော့ 'ခမ်း' နှင့် 'ရာစု' ကပေးမသွားကြပေ။
" ကိုကို ဘယ်အချိန်ရှိပြီလည်း "
" ရှစ်နာရီထိုးပြီ "
'လွမ်း'.. 'ခမ်း' ကိုသွားတွေ့ခဲ့သည့်အချိန်က
ညနေ နှစ်နာရီဖြစ်ကာ ယခုဆိုလျှင် 'မြူငယ်' သူ့အနားမှာ မရှိတာ ခြောက်နာရီပင်ကြာမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။ 'မြူငယ်' ကကျောင်းချိန်ကလွဲ၍ ကျန်သည့်အချိန်များတွင် 'လွမ်း' ၏အနားတွင်သာ နေကာ နှင်ထုတ်လျှင်တောင် နာရီဝက် တစ်နာရီနေလျှင် ပြန်ရောက်လာတက်သူဖြစ်သည်။
တံခါးပေါက်ကို လှမ်းလှမ်းကြည့်နေသူကြောင့် 'နွေမှိုင်း' က ပြုံးကာ...
" 'မြူလေး' ကိုမျှော်နေတာလား "
" မဟုတ်ပါဘူး "
" 'ခမ်း' နဲ့ 'မြူငယ်' ကအဖွဲ့ကျသွားရင်တော်တော်နဲ့ခွဲမရတော့ဘူး.. ငယ်ငယ်တုန်းကဆိုရင် ညီတို့သုံးယောက်တူတူအိပ်ကြတိုင်း 'ခမ်း' နဲ့ 'မြူငယ်' ကညလုံးပေါက် စကားပြောရင်ပြော..မပြောရင် ဂိမ်းဆော့ကြတာ..ညီကတော့ ကြားထဲက လိုက်ထိန်းရတဲ့သူပေါ့ အဲ့ဒီနှစ်ယောက်က စကားတစ်ခါပြောရင် လေးငါးနာရီကို မနားတမ်းပြောကြတာ "
'နွေမှိုင်း' ပြောလိုက်တော့ 'လွမ်း' ၏မျက်နှာက
တမ်း၍ မဲမှောင်သွားကာ...
" သွားခေါ်ပေး "
" 'မြူလေး' ကိုလား ညီပဲသူရှိရင်မနေတက်
ဘူးဆို "
" သားပြန်မှတ်မိလာဖို့ သူ့ကိုအနားမှာထားဖို့
လိုတယ်ဆို.. ကိုကိုပဲပြောတာမဟုတ်ဘူးလား "
" ဟုတ်တယ်လေ... ဒါပေမယ့် ဒီညတော့
'မြူလေး' မလာလောက်တော့ဘူး 'ခမ်း' ဆီမှာပဲ အိပ်မယ်ထင်တယ် "
'နွေမှိုင်း' ကထိုသို့ဆိုကာ ရေချိုးခန်းဘက်ကို ထသွားသဖြင့် 'လွမ်း' ကလိုက်ကြည့်ရင်း ဘေးကခုံပေါ်တင်ထားသည့် 'နွေမှိုင်း' ၏ဖုန်းကို ဆွဲယူလိုက်သည်။
'သုတ' က 'ခမ်း' ၏ခြေလက်တို့အား နှိပ်နယ်ပေးနေကာ ခြေရင်းဘက်က ဆိုဖာတွင်တော့ 'မြူငယ်' နှင့် 'ရာစု' ဂိမ်းဆော့နေကြခြင်းဖြစ်သည်။
" ငါပြန်တော့မယ်.... Daddy ကလည်း
အသည်းကွဲပြီး သောက်ပဲသောက်နေတာ
အဲ့တာ ငါ 'ကိုရှိုင်း' ဆီကိုလည်း ခဏဝင်ဦးမလို့ "
" Ok "
'မြူငယ်' ကလက်မြောက်ကာ လက်ညိုးနှင့် လက်မကို အဝိုင်းပုံစံလုပ်ကာ ပြောလာတော့ 'ရာစု' နေရာမှထ၍ 'ခမ်း' နှင့် 'သုတ' ကိုနှုတ်ဆတ်ကာ ထွက်သွားသည်။ 'မြူငယ်' ဂိမ်းနောက်တစ်ပွဲစရန်လုပ်နေသည့်အချိန်တွင် 'နွေမှိုင်း' ၏ဖုန်းက
ဝင်လာသဖြင့်ကိုင်လိုက်သည်နှင့် တစ်ဖက်ကထွက်လာသည့်အသံကြောင့် 'မြူငယ်' မတ်တပ်ပင်ထရပ်လိုက်မိသည်။
' ပြန်မလာသေးဘူးလား '
" 'လွမ်း'.. မင်းငါ့ကို မျှော်နေတာလား "
' နွားနို့သောက်ချင်လို့ '
" အင်းအင်း ငါဝယ်ခဲ့မယ် "
' အခုသောက်ချင်တာ '
" အင်း ငါအခုလာပြီ "
'မြူငယ်' ဖုန်းပြောရင်းပင် အခန်းပြင်ထွက်သွားတော့ 'သုတ' နှင့် 'ခမ်း' ကလိုက်ကြည့်ကာ
'ခမ်း' ကခေါင်းကိုသာ ခါယမ်းနေသည်။
" ကိုကို ဒီည အိမ်ပြန်နားလိုက်တော့ "
" ဟင်! ကိုကိုပြန်နားတော့ ညီတစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေမှာပေါ့ "
'လွမ်း' ကသတိရလာကတည်းက 'နွေမှိုင်း' ကိုသာ ညစောင့်အိပ်စေကာ 'မြူငယ်' အိပ်ပေးမည်ကို လက်မခံခဲ့... ကျောင်းတက်ရမည်ဖြစ်သောကြောင့် 'မြူငယ်' ကလည်းပြိုင်မငြင်းပဲ
လက်ခံကာ အတန်းချိန်ပြီးမှသာလျှင် 'လွမ်း' ဆီကိုအမြဲလာနေခြင်းဖြစ်သည်။
" 'လွမ်း' ဒီမှာ ပူတုန်းလေး သောက်လိုက် "
နွားနို့ဘူးလေး ကိုင်ကာ ဝင်လာသည့် 'မြူငယ်' ကိုမြင်တော့မှ 'နွေမှိုင်း' ကသဘောပေါက်ကာ...
" 'မြူလေး' ဒီညဒီမှာစောင့်အိပ်ပေးပါလား "
" ဗျာ.. အိပ်တော့အိပ်ချင်ပေမယ့် 'လွမ်း' က.. "
" ကိုကြီး ပြောထားပြီးပြီ "
'မြူငယ်' 'လွမ်း' ကိုလှည့်ကြည့်တော့ 'လွမ်း' ကနွားနို့ကိုသာ မော့သောက်နေသဖြင့် 'နွေမှိုင်း' ကိုခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ 'နွေမှိုင်း' ကချက်ချင်းပင် အပေါ်ထပ်အင်္ကျီ နှင့် အိတ်ကို ကောက်ယူကာ အခန်းတွင်းမှ ထွက်သွားသည်။
'မြူငယ်' 'လွမ်း' ကိုကြည့်လိုက်တော့ အကြည့်ချင်းဆုံသွားသဖြင့် ကုတင်အနားကို လျှောက်သွားလိုက်ကာ..
" 'လွမ်း' မင်းမနက်ဖြန် ဆေးရုံဆင်းရမှာမလား "
" အင်း "
" နေလုံးဝကောင်းသွားပြီလား "
" အင်း "
'မြူငယ်' ကနေရာမှလှည့်ထွက်ကာ တံခါးကို ဂျက်ချလိုက်ပြီးနောက် ကုတင်ခြေရင်းဘက်က 'လွမ်း' ၏အဝတ်အိတ်ထဲ ခေါင်းစိုက်ကာ မွှေနှောက်နေသဖြင့် 'လွမ်း' နွားနို့ဘူးကို ဘေးခုံပေါ်တင်ကာ ကုတင်ပေါ်ကျောမှီထိုင်နေရာမှ
လှဲအိပ်၍ စောင်ကို ဆွဲခြုံလိုက်သည်။
" 'လွမ်း' မင်းလက်နှစ်ဖက် ခဏပေး "
" ဘာလုပ်မလို့လည်း "
" ခဏပဲ "
'လွမ်း' ကစောင်ထဲမှလက်နှစ်ဖက်ကို ထုတ်ပေးလိုက်တော့ 'မြူငယ်' ကလက်နှစ်ဖက်ကို လက်ကောက်ဝတ်မှပူးကာ နက်တိုင်ဖြင့်ချည်၍
ခေါင်းရင်းက ကုတင်တိုင်နှင့် တွဲချည်လိုက်သည်။
" ဘာလုပ်တာလည်း... "
" ပြီးရင် သိမှာပေါ့ "
သေချာချည်နှောင်ပြီးသည်နှင့် စောင်ကိုဆွဲဖယ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်၍ 'လွမ်း' ၏ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ကာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုခွဲ၍ အလည်က နေရာဝင်ယူတော့ 'လွမ်း' ကရုန်းကာ...
" 'သက်တံ့မြူငယ်'! မင်းဘာလုပ်တာလည်း
ဖယ်စမ်း!! "
" မဖယ်ဘူး... "
'မြူငယ်' ကပြောပြီးသည်နှင့် 'လွမ်း' ၏ပျော့အိနေသည့် အကောင်လေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ 'လွမ်း' ၏ခြေထောက်က မြောက်တက်လာကာ
" ဖယ်လို့ပြောနေတယ်နော်! ကန်ချလိုက်မှာ..
အခုကြိုးဖြည်ပေး "
" ကန်ရဲရင် ကန်ကြည့်လေ..ငါမင်းဟာကို လိမ်ချိုးပစ်မှာ မလုပ်ရဲဘူး မထင်နဲ့နော်.. ငါမင်းကို
သိပ်ကြည်နေတာ မဟုတ်ဘူး "
" ကျစ်! မင်း.. ဟာ့! "
'မြူငယ်' က 'လွမ်း' ၏အရာကို လက်ဖြင့်ပွတ်ဆွဲပြီးနောက် ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စုပ်ငုံလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း လျှာဖြင့်ထိုးစွမွှေနှောက်တော့ 'လွမ်း' ခေါင်းမော့ကာ ငြီးငြူရသည်အထိ.... 'မြူငယ်' ကနေရာမှထကာ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်၍ 'လွမ်း' ၏အပေါ်မှ ခွထိုင်ကာ သူ့၏ ထောင်မတ်နေသည့် အကောင်နှင့် 'လွမ်း' ၏အကောင်ကိုပူးကိုင်ကာ လက်ဖြင့်အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲတော့ နှစ်ယောက်လုံး၏
ငြီးငြူသံက အခန်းတွင်းပြည့်နှက်နေသည်။
လက်ကို ခပ်မြန်မြန်လှုပ်ရှားပြီးနောက်မှာတော့ နှစ်ယောက်လုံးပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်သည်။ 'မြူငယ်' ကရေစိုအဝတ်ဖြင့် သေချာသန့်ရှင်းပေးကာ
ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပေးပြီးတော့မှ 'လွမ်း' ကိုကြိုးဖြည်ပေးလာသည်။
" ဟိုဘက်တိုး.. "
" ဘာလုပ်ဦးမလို့လည်း "
" အိပ်တော့မလို့လေ "
" လူနာစောင့်ကုတင်က ဟိုမှာ... "
" ငါသရဲကြောက်တက်တယ် တစ်ယောက်ထဲ
မအိပ်ရဲဘူး...တိုးစမ်းပါ "
'မြူငယ်' ကပြောရင်းဖြင့် 'လွမ်း' ကိုတွန်းကာ ကုတင်ပေါ်တက်လာတော့ 'လွမ်း' လည်းဘေးသို့ရွေ့ပေးလိုက်ရသည်။ မွေ့ယာပေါ်လှဲချပြီးသည်နှင့်
ထိုင်နေသည့် 'လွမ်း' ကိုဆွဲချကာ လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းတင်အိပ်စေသည်။
" ကျစ်! မင်းလက်ဖယ် ခုနေတာ မအိပ်တက်ဘူး "
'လွမ်း' ကပြောရင်းဖြင့်ခေါင်းကိုကြွကာ 'မြူငယ်' ၏လက်ကိုဖယ်ရန်ပြင်တော့ 'မြူငယ်' ဝတ်ထားသည့် အင်္ကျီကို မြှောက်တင်ကာ 'လွမ်း' ၏ခေါင်းအနောက်မှ ထိန်းကိုင်၍ ရင်ဘတ်နားသို့ဆွဲကပ်လိုက်သည်။
" ဒီတိုင်းပဲ အိပ်ငါနို့တိုက်မယ် "
" ဘာ!! "
" မင်းအရင်လည်း အဲ့လိုပဲအိပ်နေကြ "
" ငါကလေး မဟုတ်ဘူး "
" မင်းငါ့နို့ကိုစို့ပြီးအိပ်မလား.. ငါ့အောက်ကကောင်ကို စုပ်ပြီး အိပ်ချင်လား တစ်ခုရွေးလိုက် "
" ဘာပြောတယ်! "
" ဒါမှမဟုတ် ငါမင်းကို ကြိုးတုပ်ပြီး
တက်လုပ်လိုက်ရမလား "
" 'သက်တံ့မြူငယ်'!! "
" ဘာလည်း! "
" ဖယ်စမ်း! သွား! မင်းပြန်တော့ "
'လွမ်း' ကတွန်းထုတ်တော့ 'မြူငယ်' ၏လက်က ချက်ချင်းပင် 'လွမ်း' ၏ဘောင်းဘီအောက်ထဲ လျှိုဝင်သွားကာ 'လွမ်း' ၏အရာကို ဆုပ်ကိုင်၍...
" ငါလိမ်ချိုးလိုက်ရမလား "
" မင်း.. "
'မြူငယ်' ကအိပ်ယာပေါ်တစောင်းလှဲချကာ လက်တစ်ဖက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်၍...
" ငါ့လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းတင်လိုက် ပြီးရင် ငါ့နို့ကိုစို့ "
" မင်းလက်ဖယ် "
" မင်းအရင်စို့ "
'လွမ်း' ၏မျက်နှာကြီးမှာ နီရဲနေကာ အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းပြ၍ အလွန်ဒေါသထွက်နေသည့်ဟန်.. 'လွမ်း' က လက်မောင်း ပေါ်ခေါင်းတင်အိပ်ကာပွင့်ချပ်ကို စုပ်ငုံလာတော့မှ 'မြူငယ်' အောက်ကကိုင်ထားသည်အား လွှတ်ပေးကာ စောင်ဆွဲခြုံ၍အိပ်စက်ခြင်းဆီသို့...
>>>>>>
Tulip_K ☘️
19.1.2024
Z~
" ေမာင္ ဒီေန႔.. "
" အဲ့လိုမေခၚနဲ႔ "
" ဟင္! "
" ေမာင္လို႔မေခၚနဲ႔ "
'လြမ္း' ၏စကားေၾကာင့္ 'ျမဴငယ္' ၏မ်က္ႏွာကညိဳးက်သြားကာ လက္ထဲကကိုင္ထားသည့္ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးကိုပင္ ပန္းကန္ထဲျပန္ထည့္လိုက္သည္။
" 'ျမဴငယ္' ကမင္းကိုအဲ့လိုပဲေခၚေနၾကေလ "
အေျခအေနမေကာင္းေနသျဖင့္ 'ရာစု' ကဝင္ျဖန္ေျဖေပးေတာ့ 'လြမ္း' ကဘာစကားမွထပ္မေျပာလာ...ကုတင္ေခါင္းရင္းကိုသာ မွီထိုင္ေနသည္။
'ျမဴငယ္' က်ခ်င္ေနသည့္ မ်က္ရည္တို႔အား
ထိန္းခ်ဳပ္ကာ ၿပဳံး၍ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း..
" 'လြမ္း' ဒီေန႔ေတာင္ႀကီးကၿခံက စေတာ္ဘယ္ရီေတြပို႔လာေပးတယ္ မင္းငါ့ကိုဝယ္ထားေပးတဲ့ၿခံေလ..စေတာ္ဘယ္ရီေတြက တုံးေတာ့မွာကြ!
သိလား.... "
ေျပာျပေနရင္းကို 'လြမ္း' ၏သူစိမ္းဆန္ဆန္အၾကည့္တို႔ေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းတို႔က တုန္ယင္
လာကာ မ်က္ရည္တို႔က က်လာေတာ့...
" အင့္! ငါစားလို႔ မဝေသးဘူးသိလား
စေတာ္ဘယ္ရီေတြက ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္အျမန္ႀကီး တုံးကုန္ရတာလည္း မသိဘူး အီးဟီး.... "
'ျမဴငယ္' ကအားရပါးရ ေအာ္ငိုေတာ့ ေဘးမွာထိုင္ေနသည့္ 'ရာစု' ကသာ ေပြ႕ဖက္ကာ
ႏွစ္သိမ့္ေပးရသည္။
'ျမဴငယ္' ဝမ္းနည္းေနတာ စေတာ္ဘယ္ရီ
သီးေတြေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ 'လြမ္း' ေၾကာင့္ဆိုတာ
'လြမ္း' ကိုယ္တိုင္က သိႏိုင္ပါ့မလား...
" ကိုကို "
'လြမ္း' ၏ေခၚသံေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့
ေဆး႐ုံအခန္းထဲဝင္လာသည့္ 'ေႏြမႈိင္း' ႏွင့္
'မင္းျမတ္'...
" ညီ.. ေနရထိုင္ရ အဆင္ေျပလား "
" ကိုကို သားကို ပစ္ထားၿပီး ဘယ္ေတြသြား
ေနတာလည္း... သားမသိတဲ့ လူေတြနဲ႔
မထားခဲ့ပါနဲ႔လား သားမေနတက္ဘူး "
'လြမ္း' ၏စကားဆုံးသည္ႏွင့္ 'ရာစု' က
မတ္တပ္ထရပ္ကာ..
" 'အလြမ္းနကၡတ္'!!! မင္းမလြန္လာနဲ႔ေနာ္!!
ငါတို႔ဘယ္ေလာက္ရင္းႏွီးခဲ့တယ္ 'ျမဴငယ္' နဲ႔မင္းနဲ႔ဆက္ဆံေရးက ဘယ္လိုရွိတယ္ဆိုတာ
ေျပာျပထားၿပီးသား Social Media ေပၚမွာပဲ
တက္ၾကည့္မလား မင္းႀကိဳက္တဲ့သူကိုသြားေမးလို႔ရတယ္ မင္းက.. "
" 'ရာစု' ေတာ္ေတာ့ စိတ္ေလ်ာ့ပါကြာ.. "
'ျမဴငယ္' ကမတ္တပ္ထရပ္ကာ 'ရာစု' ၏လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာ ေျပာေတာ့ 'ရာစု' လက္သီးကိုတင္းတင္းဆုပ္ထားကာ အသားေတြပါ တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနသည္။
" 'လြမ္း' ငါဒီေန႔ ေရေမႊးစြတ္လာတယ္
မင္းႀကိဳက္တဲ့ အျဖဴေရာင္သစ္ခြပန္းအနံ႔ေလးေလ... အၿမဲတမ္းေပြ႕ဖက္ထားမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့
မင္းငါ့ကို ကတိေပးခဲ့ဖူးတယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းကတိမတည္ဘူး "
႐ုတ္ခ်ည္းတိတ္ဆိတ္သြားသည့္ အခန္းအတြင္း
ထြက္ေပၚလာသည့္ 'ျမဴငယ္'..၏ဖုန္းRingtone သံ.. 'ျမဴငယ္' ဖုန္းထုတ္ၾကည့္ကာ မ်က္ရည္တို႔အား သုတ္ရင္း...
" အင္း 'ဏီရာ' "
"..... "
" ကိုယ္အခုေဆး႐ုံမွာ "
'ျမဴငယ္' ကဖုန္းေျပာရင္း အျပင္ကိုထြက္သြားေတာ့ 'လြမ္း' ကလိုက္ၾကည့္ေနသျဖင့္ 'ရာစု' က
'လြမ္း' ၏အေရွ႕သို႔သြားကာ..
" 'လြမ္း' မင္း 'ျမဴငယ္' ကိုတကယ္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား.. အဲ့တာဆို ငါ 'ျမဴငယ္' ကိုအသစ္ရွာေပးလိုက္မယ္ မင္းသိလား 'ဏီရာ' ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ မင္းထက္အမ်ားႀကီး ပိုၿပီးေတာ့ေလ အဟြန္း! "
'ရာစု' ကထိုသို႔ဆိုကာ အျပင္ကိုထြက္သြားေတာ့
'လြမ္း' ဘာကိုစိတ္တိုလို႔ စိတ္တိုမိသည္မသိ...
" ညီ 'ျမဴေလး' ကိုအရမ္းမစိမ္းပါနဲ႔..
ကိုကို႔စကားကိုနားေထာင္ ညီေမ့ေနတာေတြ
ျပန္သတိရဖို႔က 'ျမဴေလး' ပဲကူညီႏိုင္မွာ....
ညီေမ့သြားတဲ့ ဆယ္ႏွစ္တာ မွတ္ဉာဏ္ထဲမွာ
'ျမဴေလး' နဲ႔ 'ခမ္း' ကညီနဲ႔ အခ်ိန္ေတြအမ်ားဆုံး
တူတူျဖတ္သန္းခဲ့တာ "
" အဲ့ဒီ 'ခမ္း' ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က သတိမရေသးဘူးလား "
" အင္း.. "
" သား သြားၾကည့္လို႔လား "
'လြမ္း' ၏စကားေၾကာင့္ 'ေႏြမႈိင္း' ႏွင့္ 'မင္းျမတ္' တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ပင္ ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ဒီေန႔က 'ခမ္း' သတိေမ့ေနတာ ဆယ္ရက္ေျမာက္သည့္ေန႔...
" ေမာင္သိလား ဒီေန႔စာသင္တာ ကိုယ္လုံးဝစိတ္မပါေနဘူး စိတ္ကေမာင့္ဆီပဲ ေရာက္ေနတာ
ေမာင့္ရဲ႕အၿပဳံးေလးကိုသာ ျမင္ရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလည္း ၿပီးေတာ့ ဟိုေကာင္ 'ရႈိင္း' ကလည္း တငူငူတငိုင္ငိုင္နဲ႔ မိဘနဲ႔ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူဆိုတဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္မႈၾကားမွာ ေသခ်ာေပါက္တစ္ခုခုကိုေတာ့ သူစြန႔္လႊတ္ရမွာ "
"...... "
" 'လြမ္း' ကလည္း အခုထိ ဘာမွျပန္မမွတ္မိဘူး
ေလာကႀကီးက ဘာေတြျဖစ္ကုန္မွန္းမသိဘူး
..... ေမာင္ ကိုယ္မင္းကိုအရမ္းလြမ္းေနၿပီ "
"...... "
" မွားရေအာင္ ဆိုၿပီး လိုက္ၿပီး ဂ်ီတိုက္ေနတဲ့
ေကာင္ေလးက အၾကာႀကီးအိပ္ေနေတာ့ ကိုယ္မွားခ်င္တာေတာင္ မမွားရဘူး...အခုကိုယ္အရမ္းမွားခ်င္ေနလို႔ ထလာၿပီး ကိုယ့္ကိုအနမ္းေပးပါလား ကိုယ္မွား... "
" အသက္.. "
'ခမ္း' ၏လက္အား ေရစိုဝတ္ျဖင့္ သုတ္ေပးရင္း
စကားေတြေျပာေနတုန္း ထြက္ေပၚလာသည့္ တိုးဖ်ဖ်အသံေလးေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့
'ခမ္း' ကသူ႔ကိုၾကည့္ေနကာ ႏြမ္းလ်လ်ေလး
ၿပဳံးျပလာသည္။
" ေမာင္! "
'သုတ' ခ်က္ခ်င္းပင္ မတ္တပ္ထရပ္ကာ
အေရးေပၚခလုတ္ကို သုံးေလးခါေလာက္ပင္
ႏွိပ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ 'ခမ္း' ၏မ်က္ႏွာကို တစ္ဖ်က္ဖ်က္ႏွင့္ အနမ္းေပးကာ ေပြ႕ဖက္ထားရင္း...
" ေမာင္.. ကိုယ္မင္းကိုအရမ္းလြမ္းေနတာ
ဘာလို႔ ကိုယ့္ကို အၾကာႀကီးပစ္ထားရတာ
လည္းကြာ... "
'သုတ' ကေျပာရင္းျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
'ခမ္း' ကၿပဳံး၍ ၾကည့္ေနသျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုတစ္ခ်က္ဖိကပ္ကာ အနမ္းေပးလိုက္မိသည္။
" လူနာက အသက္ရွင္ခ်င္စိတ္အေတာ္ေလးကို
ျပင္းထန္ေနတာ ခြဲစိတ္ေနကတည္းက
သတိထားမိတယ္ အခုလိုအေစာႀကီးႏိုးလာမယ္လို႔ေတာ့ တကယ္မထင္ခဲ့တာ "
'ခမ္း' ကကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္ေနျခင္းျဖစ္ရာ 'ဆိုင္း' ကေဘးတြင္မတ္တပ္ရပ္လ်က္ 'ခမ္း' ကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲထည့္ကာ ေပြ႕ဖက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ 'ခိမ္း' ကဆရာဝန္ႏွင့္အတူ မတ္တပ္ရပ္ေနျခင္းျဖစ္ရာ 'သုတ' က ကုတင္၏တစ္ဖက္ျခမ္းတြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
" ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ေလးက လက္ထပ္ၾကဖို႔ အၿမဲတမ္းတဂ်ီဂ်ီနဲ႔ ပူဆာေနလို႔ နားပူလာလို႔ ထလာလိုက္တာ "
'ခမ္း' ေျပာလိုက္ေတာ့ အကုန္လုံးကရယ္ၾကသျဖင့္ 'သုတ' ၏မ်က္ႏွာမွာ ျဖန္း!ခနဲပင္ရဲတက္လာသည္။ ဆရာဝန္ႏွင့္အတူ 'ခိမ္း' ႏွင့္ 'ဆိုင္း' ပါ
အျပင္ကို ထြက္သြားေတာ့မွ 'သုတ' ကကုတင္ေပၚတင္ပလြဲဝင္ထိုင္ကာ 'ခမ္း' ၏ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာေပြ႕ဖက္ထားသည္။
" ေမာင္ "
" ဗ်ာ.. "
" အခုလို ႏိုးလာေပးတဲ့အတြက္ အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္ "
" ေမာင္ကသာ အသက္ကိုေက်းဇူးတင္ရမွာ ေမာင္ျပန္ႏိုးထလာႏိုင္ဖို႔အတြက္ အားအင္တစ္ခုျဖစ္ေပးခဲ့လို႔ "
" ေမာင္.. အျမန္ဆုံးလက္ထပ္ခ်င္ၿပီ...
ကိုယ္မင္းကို ဆုံးရႈံးရမွာအရမ္းေၾကာက္တယ္ "
" ေမာင္ေဆး႐ုံကဆင္းတာနဲ႔ လက္ထပ္ၾကမယ္ "
" အင္း "
'သုတ' က 'ခမ္း' ၏ရင္ခြင္ထဲတိုးေဝွ႔ကာ ခပ္ခြၽဲခြၽဲေျပာလာေတာ့ 'ခမ္း' 'သုတ' ၏နား႐ြက္အနားသို႔တိုးကပ္ကာ...
" အသက္ မွားခ်င္ေနတာဆို ေမာင္တို႔မွား..အား... "
'သုတ' က 'ခမ္း' ၏နား႐ြက္ကို ဆြဲလိမ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ရာ....
" ေသ႐ြာကေန ျပန္ေရာက္လာတာ ဘယ္ႏွစ္စကၠန႔္ရွိေသးလို႔ တဏွာက႐ူးေနရတာလည္း ဟမ္!! '
" အသက္ကမွားခ်င္တယ္ေျပာလို႔ ေမာင္က
အသက္ေျပာတဲ့ အဲ့ဒီေသ႐ြာကေန ဝွီး! ခနဲအေျပးေရာက္လာတာေလ.. "
" ေဆာင့္ကန္လိုက္လို႔ ေသ႐ြာျပန္ေရာက္
သြားဦးမယ္.. ႏွာဘူးပဲထမေနနဲ႔
က်န္းမာေရးေကာင္းေအာင္သာ အရင္လုပ္ဦး "
" အသက္ကလည္း.. "
" ကိုယ္မလည္းေသးဘူး ေထာင္ေနတာ "
" ဟုတ္လား ေမာင္ Suck ေပးရမလား "
" 'ဆိုင္းခမ္းလွ်ံ'!! "
" ဟား...ဟား..ဟား... "
'ခမ္း' ကရယ္ရင္းျဖင့္ 'သုတ' ၏မ်က္ႏွာကို ေနရာအႏွံ႔တစ္ဖ်က္ဖ်က္ႏွင့္အနမ္းေပးလာသည္။
'သုတ' က 'လြမ္း' ၏အေၾကာင္းအား ေျပာျပေနသျဖင့္ နားေထာင္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္...
" 'ခမ္း'!!!! "
သံရွည္ဆြဲေအာ္သံႀကီးႏွင့္အတူ ေျပးဝင္လာသည့္ 'ရာစု' ေၾကာင့္ 'ခမ္း' အလ်င္အျမန္ပင္ 'သုတ' ၏ကိုယ္အေနာက္ဘက္သို႔ကြယ္ရာ..
" 'ရာစု'! ငါလူနာေနာ္ လူနာ.. "
'ရာစု' ဆိုသည္က စကားေျပာရင္ လက္ကအရင္ပါတက္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ 'ရာစု' ကကုတင္အနားေရာက္သည္ႏွင့္ ေခါင္းအုံးကို တဘုန္းဘုန္းထု႐ိုက္ကာ...
" ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႏိုးလာၿပီကြ...ေရး... "
ေအာ္ဟစ္ခုန္ေပါက္ၿပီးေတာ့မွ 'ခမ္း' ကိုေပြ႕ဖက္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အခန္းထဲသို႔ 'လြမ္း' ႏွင့္ 'ေႏြမႈိင္း' ကဝင္လာေတာ့ 'လြမ္း' ႏွင့္ 'ခမ္း' တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ..
" 'လြမ္း' မင္းငါ့ကို တကယ္မမွတ္မိတာလား "
"..... "
" 'ခမ္း'.. "
'ျမဴငယ္' ၏အသံေၾကာင့္ အကုန္လုံး၏အၾကည့္တို႔က 'ျမဴငယ္' ဆီေရာက္သြားကာ 'ျမဴငယ္' က 'ခမ္း' ဆီကို တန္းေနေအာင္ ေျပးကာ ရင္ခြင္ထဲပစ္ဝင္ေတာ့ 'ခမ္း' ေပြ႕ဖက္ကာ 'ျမဴငယ္' ၏ဆံပင္တို႔အား ထိုးဖြပစ္လိုက္သည္။
" အီးဟီး... 'ခမ္း'.. မင္းဘာလို႔အၾကာႀကီး
အိပ္ေနရတာလည္းကြာ... ငါမင္းကိုအရမ္းလြမ္း
ေနတာကြ! "
" သိသားပဲ ငါ့ေဘးလာၿပီး တၿဗဲၿဗဲ နဲ႔ အၿမဲတမ္းေအာ္ငိုေနတာေလ "
" အဲ့တာ မင္းနားၿငီးေအာင္လို႔ "
" ဟား..ဟား..ဟား.. ျပစမ္းပါဦး မင္းဒီရက္ထဲ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ဘူးလား မ်က္တြင္းေတြလည္း က်လို႔ "
'ခမ္း' က ရင္ခြင္ထဲရွိ 'ျမဴငယ္' ၏မ်က္ႏွာကို ဆြဲေမာ့ကာ ေျပာေတာ့ 'ျမဴငယ္' ကႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာ...
" 'ခမ္း' .... 'လြမ္း' ကငါ့ကိုမမွတ္မိဘူးသိလား
ေမာင္လို႔မေခၚနဲ႔လို႔လည္းေျပာတယ္ ၿပီးေတာ့
ငါ့ကို မသိတဲ့လူမလို႔တဲ့ ငါနဲ႔ဆို မေနတက္ဘူးတဲ့
'လြမ္း'..က အီးဟီး.. ငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူး "
ေအာ္ဟစ္ငိုယိုလာသူေၾကာင့္ 'ခမ္း' 'ျမဴငယ္' ကိုပုခုံးထက္ မ်က္ႏွာအပ္ေစကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ရပ္ေနသည့္ 'လြမ္း' ကိုၾကည့္၍...
" 'လြမ္း'.. မင္းဒီကို ခဏလာမလား "
'ခမ္း' ေခၚလိုက္ေတာ့ 'လြမ္း' ကအနားကို ေရာက္လာသျဖင့္ 'ခမ္း' အားထည့္ကာ 'လြမ္း' ၏လက္ေမာင္းကို ႐ိုက္ခ်ပစ္လိုက္သည္။
သတိရလာသည္က မၾကာေသးသျဖင့္
အားကေတာ့ သိပ္မပါေပ..
" ေက်နပ္ၿပီလား "
" မေက်နပ္ေသးဘူး ငါအားျပန္ျပည့္လာမွ မင္းကို အေသထိုးမွာ "
" အဲ့တာဆိုလည္း အားျပည့္ေအာင္ အရင္လုပ္လိုက္ဦး "
'လြမ္း' ကထိုသို႔ဆိုကာ လွည့္ထြက္ရင္း..
" ျပန္မယ္.. "
"...... "
" အခန္းျပန္မယ္ "
'လြမ္း' ကေျပာေတာ့ 'ခမ္း' ကေမာ့ၾကည့္ကာ...
" ျပန္ေလ "
" သူ႔ကိုေျပာေနတာ "
'ခမ္း' ရင္ခြင္ထဲဝင္ေနသည့္ 'ျမဴငယ္' ကိုေမွးေငါ့ကာေျပာေတာ့ 'ခမ္း' ကလူယုတ္မာအၿပဳံးႀကီးၿပဳံးကာ 'ျမဴငယ္' ကိုေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။
" 'ျမဴငယ္' ကငါ့ကိုပဲ အေဖာ္ျပဳေပးေတာ့မွာ
မင္းပဲ မသိတဲ့လူေတြနဲ႔ မေနတက္ဘူးဆို
လစ္လိုက္ေတာ့.. "
'ခမ္း' ေျပာလိုက္ေတာ့ 'လြမ္း' ကလက္သီးတင္းတင္းဆုပ္ကာ လွည့္ထြက္သြားသျဖင့္ 'ေႏြမႈိင္း' ကၿပဳံးကာ ေနာက္မွ လိုက္ထြက္သြားသည္။
" 'ျမဴငယ္' မင္းလူသဝန္တိုသြားၿပီထင္တယ္
ဟာ... 'သက္တံ့ျမဴငယ္'!! "
'ခမ္း' ကရယ္သံစြက္ကာ ေျပာေနတုန္း 'ျမဴငယ္' က 'ခမ္း' ၏ရင္ခြင္ထဲမွေန၍ 'ခမ္း' ဝတ္ထားသည့္အက်ႌျဖင့္ ႏွာေတြညစ္ထုတ္ပစ္ျခင္းျဖစ္သည္။
" ညစ္ပတ္အိုး အဲ့လိုညစ္ပတ္လို႔ဘဲက ပစ္သြားတာ "
" ပစ္သြားၾကည့္လိုက္ေလ ...အပိုင္းပိုင္းခုတ္ၿပီး ခ်က္စားပစ္လိုက္မွာ "
" အသက္.. ေမာင့္ကို အက်ႌလဲေပး "
'ခမ္း' ကမ်က္ႏွာေလးကို ရႈံ႕မဲ့ကာ ေျပာေတာ့ 'သုတ' ကရယ္ကာ အဝတ္လဲေပးရန္ အက်ႌကို
ထယူသည္။ 'ျမဴငယ္' က 'လြမ္း' ၏အခန္းသို႔ျပန္သြားမည္ဟုဆိုလာေတာ့ 'ခမ္း' ႏွင့္ 'ရာစု' ကေပးမသြားၾကေပ။
" ကိုကို ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလည္း "
" ရွစ္နာရီထိုးၿပီ "
'လြမ္း'.. 'ခမ္း' ကိုသြားေတြ႕ခဲ့သည့္အခ်ိန္က
ညေန ႏွစ္နာရီျဖစ္ကာ ယခုဆိုလွ်င္ 'ျမဴငယ္' သူ႔အနားမွာ မရွိတာ ေျခာက္နာရီပင္ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။ 'ျမဴငယ္' ကေက်ာင္းခ်ိန္ကလြဲ၍ က်န္သည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ 'လြမ္း' ၏အနားတြင္သာ ေနကာ ႏွင္ထုတ္လွ်င္ေတာင္ နာရီဝက္ တစ္နာရီေနလွ်င္ ျပန္ေရာက္လာတက္သူျဖစ္သည္။
တံခါးေပါက္ကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနသူေၾကာင့္ 'ေႏြမႈိင္း' က ၿပဳံးကာ...
" 'ျမဴေလး' ကိုေမွ်ာ္ေနတာလား "
" မဟုတ္ပါဘူး "
" 'ခမ္း' နဲ႔ 'ျမဴငယ္' ကအဖြဲ႕က်သြားရင္ေတာ္ေတာ္နဲ႔ခြဲမရေတာ့ဘူး.. ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ ညီတို႔သုံးေယာက္တူတူအိပ္ၾကတိုင္း 'ခမ္း' နဲ႔ 'ျမဴငယ္' ကညလုံးေပါက္ စကားေျပာရင္ေျပာ..မေျပာရင္ ဂိမ္းေဆာ့ၾကတာ..ညီကေတာ့ ၾကားထဲက လိုက္ထိန္းရတဲ့သူေပါ့ အဲ့ဒီႏွစ္ေယာက္က စကားတစ္ခါေျပာရင္ ေလးငါးနာရီကို မနားတမ္းေျပာၾကတာ "
'ေႏြမႈိင္း' ေျပာလိုက္ေတာ့ 'လြမ္း' ၏မ်က္ႏွာက
တမ္း၍ မဲေမွာင္သြားကာ...
" သြားေခၚေပး "
" 'ျမဴေလး' ကိုလား ညီပဲသူရွိရင္မေနတက္
ဘူးဆို "
" သားျပန္မွတ္မိလာဖို႔ သူ႔ကိုအနားမွာထားဖို႔
လိုတယ္ဆို.. ကိုကိုပဲေျပာတာမဟုတ္ဘူးလား "
" ဟုတ္တယ္ေလ... ဒါေပမယ့္ ဒီညေတာ့
'ျမဴေလး' မလာေလာက္ေတာ့ဘူး 'ခမ္း' ဆီမွာပဲ အိပ္မယ္ထင္တယ္ "
'ေႏြမႈိင္း' ကထိုသို႔ဆိုကာ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို ထသြားသျဖင့္ 'လြမ္း' ကလိုက္ၾကည့္ရင္း ေဘးကခုံေပၚတင္ထားသည့္ 'ေႏြမႈိင္း' ၏ဖုန္းကို ဆြဲယူလိုက္သည္။
'သုတ' က 'ခမ္း' ၏ေျခလက္တို႔အား ႏွိပ္နယ္ေပးေနကာ ေျခရင္းဘက္က ဆိုဖာတြင္ေတာ့ 'ျမဴငယ္' ႏွင့္ 'ရာစု' ဂိမ္းေဆာ့ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
" ငါျပန္ေတာ့မယ္.... Daddy ကလည္း
အသည္းကြဲၿပီး ေသာက္ပဲေသာက္ေနတာ
အဲ့တာ ငါ 'ကိုရႈိင္း' ဆီကိုလည္း ခဏဝင္ဦးမလို႔ "
" Ok "
'ျမဴငယ္' ကလက္ေျမာက္ကာ လက္ညိဳးႏွင့္ လက္မကို အဝိုင္းပုံစံလုပ္ကာ ေျပာလာေတာ့ 'ရာစု' ေနရာမွထ၍ 'ခမ္း' ႏွင့္ 'သုတ' ကိုႏႈတ္ဆတ္ကာ ထြက္သြားသည္။ 'ျမဴငယ္' ဂိမ္းေနာက္တစ္ပြဲစရန္လုပ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ 'ေႏြမႈိင္း' ၏ဖုန္းက
ဝင္လာသျဖင့္ကိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ဖက္ကထြက္လာသည့္အသံေၾကာင့္ 'ျမဴငယ္' မတ္တပ္ပင္ထရပ္လိုက္မိသည္။
' ျပန္မလာေသးဘူးလား '
" 'လြမ္း'.. မင္းငါ့ကို ေမွ်ာ္ေနတာလား "
' ႏြားႏို႔ေသာက္ခ်င္လို႔ '
" အင္းအင္း ငါဝယ္ခဲ့မယ္ "
' အခုေသာက္ခ်င္တာ '
" အင္း ငါအခုလာၿပီ "
'ျမဴငယ္' ဖုန္းေျပာရင္းပင္ အခန္းျပင္ထြက္သြားေတာ့ 'သုတ' ႏွင့္ 'ခမ္း' ကလိုက္ၾကည့္ကာ
'ခမ္း' ကေခါင္းကိုသာ ခါယမ္းေနသည္။
" ကိုကို ဒီည အိမ္ျပန္နားလိုက္ေတာ့ "
" ဟင္! ကိုကိုျပန္နားေတာ့ ညီတစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနမွာေပါ့ "
'လြမ္း' ကသတိရလာကတည္းက 'ေႏြမႈိင္း' ကိုသာ ညေစာင့္အိပ္ေစကာ 'ျမဴငယ္' အိပ္ေပးမည္ကို လက္မခံခဲ့... ေက်ာင္းတက္ရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ 'ျမဴငယ္' ကလည္းၿပိဳင္မျငင္းပဲ
လက္ခံကာ အတန္းခ်ိန္ၿပီးမွသာလွ်င္ 'လြမ္း' ဆီကိုအၿမဲလာေနျခင္းျဖစ္သည္။
" 'လြမ္း' ဒီမွာ ပူတုန္းေလး ေသာက္လိုက္ "
ႏြားႏို႔ဘူးေလး ကိုင္ကာ ဝင္လာသည့္ 'ျမဴငယ္' ကိုျမင္ေတာ့မွ 'ေႏြမႈိင္း' ကသေဘာေပါက္ကာ...
" 'ျမဴေလး' ဒီညဒီမွာေစာင့္အိပ္ေပးပါလား "
" ဗ်ာ.. အိပ္ေတာ့အိပ္ခ်င္ေပမယ့္ 'လြမ္း' က.. "
" ကိုႀကီး ေျပာထားၿပီးၿပီ "
'ျမဴငယ္' 'လြမ္း' ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ 'လြမ္း' ကႏြားႏို႔ကိုသာ ေမာ့ေသာက္ေနသျဖင့္ 'ေႏြမႈိင္း' ကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ 'ေႏြမႈိင္း' ကခ်က္ခ်င္းပင္ အေပၚထပ္အက်ႌ ႏွင့္ အိတ္ကို ေကာက္ယူကာ အခန္းတြင္းမွ ထြက္သြားသည္။
'ျမဴငယ္' 'လြမ္း' ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားသျဖင့္ ကုတင္အနားကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ကာ..
" 'လြမ္း' မင္းမနက္ျဖန္ ေဆး႐ုံဆင္းရမွာမလား "
" အင္း "
" ေနလုံးဝေကာင္းသြားၿပီလား "
" အင္း "
'ျမဴငယ္' ကေနရာမွလွည့္ထြက္ကာ တံခါးကို ဂ်က္ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေျခရင္းဘက္က 'လြမ္း' ၏အဝတ္အိတ္ထဲ ေခါင္းစိုက္ကာ ေမႊေႏွာက္ေနသျဖင့္ 'လြမ္း' ႏြားႏို႔ဘူးကို ေဘးခုံေပၚတင္ကာ ကုတင္ေပၚေက်ာမွီထိုင္ေနရာမွ
လွဲအိပ္၍ ေစာင္ကို ဆြဲၿခဳံလိုက္သည္။
" 'လြမ္း' မင္းလက္ႏွစ္ဖက္ ခဏေပး "
" ဘာလုပ္မလို႔လည္း "
" ခဏပဲ "
'လြမ္း' ကေစာင္ထဲမွလက္ႏွစ္ဖက္ကို ထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့ 'ျမဴငယ္' ကလက္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ေကာက္ဝတ္မွပူးကာ နက္တိုင္ျဖင့္ခ်ည္၍
ေခါင္းရင္းက ကုတင္တိုင္ႏွင့္ တြဲခ်ည္လိုက္သည္။
" ဘာလုပ္တာလည္း... "
" ၿပီးရင္ သိမွာေပါ့ "
ေသခ်ာခ်ည္ေႏွာင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေစာင္ကိုဆြဲဖယ္ကာ ကုတင္ေပၚတက္၍ 'လြမ္း' ၏ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္ကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုခြဲ၍ အလည္က ေနရာဝင္ယူေတာ့ 'လြမ္း' က႐ုန္းကာ...
" 'သက္တံ့ျမဴငယ္'! မင္းဘာလုပ္တာလည္း
ဖယ္စမ္း!! "
" မဖယ္ဘူး... "
'ျမဴငယ္' ကေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ 'လြမ္း' ၏ေပ်ာ့အိေနသည့္ အေကာင္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ 'လြမ္း' ၏ေျခေထာက္က ေျမာက္တက္လာကာ
" ဖယ္လို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္! ကန္ခ်လိုက္မွာ..
အခုႀကိဳးျဖည္ေပး "
" ကန္ရဲရင္ ကန္ၾကည့္ေလ..ငါမင္းဟာကို လိမ္ခ်ိဳးပစ္မွာ မလုပ္ရဲဘူး မထင္နဲ႔ေနာ္.. ငါမင္းကို
သိပ္ၾကည္ေနတာ မဟုတ္ဘူး "
" က်စ္! မင္း.. ဟာ့! "
'ျမဴငယ္' က 'လြမ္း' ၏အရာကို လက္ျဖင့္ပြတ္ဆြဲၿပီးေနာက္ ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ စုပ္ငုံလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အသြင္းအထုတ္လုပ္ရင္း လွ်ာျဖင့္ထိုးစြေမႊေႏွာက္ေတာ့ 'လြမ္း' ေခါင္းေမာ့ကာ ၿငီးျငဴရသည္အထိ.... 'ျမဴငယ္' ကေနရာမွထကာ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္၍ 'လြမ္း' ၏အေပၚမွ ခြထိုင္ကာ သူ႔၏ ေထာင္မတ္ေနသည့္ အေကာင္ႏွင့္ 'လြမ္း' ၏အေကာင္ကိုပူးကိုင္ကာ လက္ျဖင့္အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး၏
ၿငီးျငဴသံက အခန္းတြင္းျပည့္ႏွက္ေနသည္။
လက္ကို ခပ္ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ေရာက္သည္။ 'ျမဴငယ္' ကေရစိုအဝတ္ျဖင့္ ေသခ်ာသန႔္ရွင္းေပးကာ
ေဘာင္းဘီျပန္ဝတ္ေပးၿပီးေတာ့မွ 'လြမ္း' ကိုႀကိဳးျဖည္ေပးလာသည္။
" ဟိုဘက္တိုး.. "
" ဘာလုပ္ဦးမလို႔လည္း "
" အိပ္ေတာ့မလို႔ေလ "
" လူနာေစာင့္ကုတင္က ဟိုမွာ... "
" ငါသရဲေၾကာက္တက္တယ္ တစ္ေယာက္ထဲ
မအိပ္ရဲဘူး...တိုးစမ္းပါ "
'ျမဴငယ္' ကေျပာရင္းျဖင့္ 'လြမ္း' ကိုတြန္းကာ ကုတင္ေပၚတက္လာေတာ့ 'လြမ္း' လည္းေဘးသို႔ေ႐ြ႕ေပးလိုက္ရသည္။ ေမြ႕ယာေပၚလွဲခ်ၿပီးသည္ႏွင့္
ထိုင္ေနသည့္ 'လြမ္း' ကိုဆြဲခ်ကာ လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းတင္အိပ္ေစသည္။
" က်စ္! မင္းလက္ဖယ္ ခုေနတာ မအိပ္တက္ဘူး "
'လြမ္း' ကေျပာရင္းျဖင့္ေခါင္းကိုႂကြကာ 'ျမဴငယ္' ၏လက္ကိုဖယ္ရန္ျပင္ေတာ့ 'ျမဴငယ္' ဝတ္ထားသည့္ အက်ႌကို ေျမႇာက္တင္ကာ 'လြမ္း' ၏ေခါင္းအေနာက္မွ ထိန္းကိုင္၍ ရင္ဘတ္နားသို႔ဆြဲကပ္လိုက္သည္။
" ဒီတိုင္းပဲ အိပ္ငါႏို႔တိုက္မယ္ "
" ဘာ!! "
" မင္းအရင္လည္း အဲ့လိုပဲအိပ္ေနၾက "
" ငါကေလး မဟုတ္ဘူး "
" မင္းငါ့ႏို႔ကိုစို႔ၿပီးအိပ္မလား.. ငါ့ေအာက္ကေကာင္ကို စုပ္ၿပီး အိပ္ခ်င္လား တစ္ခုေ႐ြးလိုက္ "
" ဘာေျပာတယ္! "
" ဒါမွမဟုတ္ ငါမင္းကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး
တက္လုပ္လိုက္ရမလား "
" 'သက္တံ့ျမဴငယ္'!! "
" ဘာလည္း! "
" ဖယ္စမ္း! သြား! မင္းျပန္ေတာ့ "
'လြမ္း' ကတြန္းထုတ္ေတာ့ 'ျမဴငယ္' ၏လက္က ခ်က္ခ်င္းပင္ 'လြမ္း' ၏ေဘာင္းဘီေအာက္ထဲ လွ်ိဳဝင္သြားကာ 'လြမ္း' ၏အရာကို ဆုပ္ကိုင္၍...
" ငါလိမ္ခ်ိဳးလိုက္ရမလား "
" မင္း.. "
'ျမဴငယ္' ကအိပ္ယာေပၚတေစာင္းလွဲခ်ကာ လက္တစ္ဖက္ကို ဆန႔္တန္းလိုက္၍...
" ငါ့လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းတင္လိုက္ ၿပီးရင္ ငါ့ႏို႔ကိုစို႔ "
" မင္းလက္ဖယ္ "
" မင္းအရင္စို႔ "
'လြမ္း' ၏မ်က္ႏွာႀကီးမွာ နီရဲေနကာ အသက္ရႈသံေတြ ျပင္းျပ၍ အလြန္ေဒါသထြက္ေနသည့္ဟန္.. 'လြမ္း' က လက္ေမာင္း ေပၚေခါင္းတင္အိပ္ကာပြင့္ခ်ပ္ကို စုပ္ငုံလာေတာ့မွ 'ျမဴငယ္' ေအာက္ကကိုင္ထားသည္အား လႊတ္ေပးကာ ေစာင္ဆြဲၿခဳံ၍အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔...
>>>>>>
Tulip_K ☘️
19.1.2024