🟥⬛🟥⬛🟥🟥⬛🟥⬛🟥🟥⬛🟥⬛🟥⬛
ს ა ღ ა Მ ო
ჯონქუქი - როგორ არის?
ექიმი - ნერვიულობის ბრალია კარგად არის
ჯონქუქი - მადლობა
* ჯონქუქი იქვე დივანზე ჩამოჯდა და აკვირდებოდა სანის სახეს, მის თმებს, ხელებს *
* სანი ოდნავ შეიშმუშნა თავლები გაახილა და დაინახა ჯონქუქი რომელიც სკამზე იჯდა და მას უყურებდა*
ჯონქუქი - რამე ტკივა?
სანი - არა , მამა მოკალი?
ჯონქუქი - Და შენ გგონია ცოცხალს დავტოვებდი?
სანი - მე ეს არ მითხოვია შენთვის ჯონქუქ
*სანიმ აცრემლებული თვალებით შეხედა ჯონქუქს*
*ჯონქუქი ადგა და სანისთან ახლოს მივიდა და ყბებზე ხელი მოუჭირა*
ჯონქუქი - შენი თხოვნა საჭირო არ იყო პატარავ, მას მე ისედაც მოვკლავდი, კიმის არცერთ სისხლს არ დავტოვებ
სანი - ანუ მეც იგივე ბედი მელის? მეც უნდა მომკლა?
*სანიმ ტონს აუწია და კანკალი დაიწყო, თვალებიდან კი ცრემლებს ყრიდა*
ჯონქუქი - ტონს დაუწიე, იცოდე ვისი შვილიც ხარ არ გაქვს ამდენი ლაპარაკის უფლება
სანი - რატომ ჯონქუქ, მე რა დაგიშავე, მე რატომ მელის იგივე ბედი?
ჯონქუქი - მე მამაჩემს პირობა მივეცი რომ კიმების ოჯახს ამოვხოცავდი და შენ ერთ ერთი მათგანი ხარ გესმის? შეეგუე ამ ფაქტს, მაგრამ ეს ყველაფერი ასე მალე არ მოხდება, ჯერ უნდა დაიტანჯო და შემდეგ მოგკლავ, ეხლა კი დაიძინე
*ჯონქუქიმ ეს თქვა და გარეთ გავიდა*
*სანი კი დარჩა მარტო,მართლა უდოდა ეს ყველაფერი დასრულებულიყო და დედასთან წასულიყო*
🟥⬛🟥⬛🟥⬛🟥⬛⬛🟥⬛🟥⬛🟥⬛⬛
*ჯონქუქი დაბლა ჩავიდა სადაც ბიჭები ელოდებოდნენ*
ჯიმინი - როგორ არის?
ჯონქუქი - პანიკები საჭირო არ არის ერთი გულის წასვლით არ მოკვდებოდა
თეჰიონი - ჯონქუქ რაც შეეხება ქაის მისი გზა უცნობია, არ ვიცით სად შეიძლება იყოს მაგრამ რაც შეეხება იმ ნარკოტიკებს რომელიც დაკარგულია ჩვენიდან ვიღაცის ხელი ურევია
ჯიმინი - ვიღაცამ ჩაგვიშვა, ვიღაცამ Ხელი შეგვიშალა ეხლაც და მაშინ წვეუელბაზეც
ჯონქუქი - ჯანდაბა ქაი, მისი მოწყობილია ეს ყველაფერი
ნამჯუნი - ეჭვიც არ შემეპარება მისი დადგმული რომ იყოს მაგრამ სანი?
მან ქაის ხუთი კაცი მოკლა, არ მომწონს ამ საქმეში სანი რომ არის გარეული
ჯონქუქი - თეჰიონ განაგრძე ქაიზე ინფორმაციების შეგროვება, მანამ არ მოვეშევები სანამ არ მოვკლავ
თეჰიონი - კარგი
⬛🟥⬛🟥⬛⬛🟥⬛🟥⬛🟥⬛🟥⬛🟥⬛
*სანის მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს, რაღაცნაირი შეგრძნება ჰქონდა გულში, დედა არ ჰყავს, მამაც არ ჰყავს რომელიც სინამდვილეში არც არასდროს ყოლია, არც იმედი აქვს რომ ყველაფერი უკეთესობისკენ წავა*
*ახლა მისი მომავალი მხოლოდ ჯონქუქის ხელშია და არ იცის როგორ დასრულდება მისი ბედი*
*სანი ადგა და აივანზე გავიდა, სუფთა ჰაერი რლმ ჩაეყლაპა, ცაში აიხედა და ნახა რომ არცერთი ვარსკვლავი არ მოჩანდა*
სანი - მენატრები დედა, ნეტავ ჩემს გვერდით იყო, ნეტავ ისევ ჰქონდეს ჩემი იმედი, როგორ მინდა ეხლა შენი ჩახუტება
*სანის თვალებიდან ცრემლები მოდიოდა, უკნიდან ხმა გაიგონა მოხვდა ვისი ხმაც იყო და წასვლა უნდოდა, მაგრამ ჯონქუქი უკნიდან ჩეხუტა და არ უშვებდა რომ წასულიყო*
სანი - გამიშვი
ჯონქუქი - ჩუმად
*ჯონქუქმა უფრო მაგრად ჩაიხუტა რომ მისი სურნელი შეეგრძნო, შემდეგ ხელი მისი სახისკენ წაიყო და ლოყაზე დაადო, მაგრამ სანიმ უკბინა, ჯონქუქმა კი ჩაიცინა იმ მომენტში ტკივილს ვერ გრძნობდა*
ჯონქუქი - მიკბინე პატარავ თუ კიდევ გინდა
*სანიმ მიხვდა რომ სისხლი მოდიოდა ჯონქუქს და გაუშვა*
ჯონქუქი - როგორც ჩანს ჩემზე ძალიან ხარ გაბრაზებული
* მოატრიალა და დაინახა სანის სახე, წელზე ხელი მოუჭირა რომ არსად გაქცეულიყო*
ჯონქუქი - თვალებში შემომხედე პატარვ
*სანიმ შეხედა თვალებში, ჯონქუქმა კი რაღაც იგრძნო, უნდოდა მისთვის ეკოცნა, უნდოდა ყველანაირი ტკივილი გაექრო მისთვის*
სანი - რა გინდა ჯონქუქ?
ჯონქუქ - სანი რატომ არ მეუბნები წვეულების ღამეს რა დაგემართა? რატომ მოკალი ის ხალხი
სანი - ჯონქუქ მართლა არაფერი არ მახსოვს, როდესაც საპირფარეშოში შევედი იქ ის კაცები დამხვდენე ვინც შემდეგ მოვკალი მათ რაღაც ამაფარეს სახეზე და შემდეგ არაფერი მახსოვს
ჯონქუქი - სანი მისმინე ის 5 კაცი რომელიც შენ მოკალი ჩემი დიდი მტერის ხალხი იყო ქაისი და მინდა ყველაფერი ვიცოდე
*სანი ქაის გაგონებაზე კანკალი დაიწყო, ისევ ძველი მოგონებები გაახსენდა*
ჯონქუქი - სანი რა Გჭირს?
სანი - არ თქ..ვა ე..გ სა..ხე..ლ..ი გთ..ხო..ვ
ჯონქუქი - რატომ? რამე დაგიშვა მან?
*ჯონქუქიმ ყურზე თმები გაუწია და ეფერებოდა, მაქსიმალურად ცდილობდა არ გაბრაზებულიყო და თბილი ყოფილიყო სანის მიმართ*
სანი - ჯონ..ქუ...ქ მას მე ვყა...დი გა..ტა...ცებ...ული
*ჯონქუქის ყელზე ვენები დაეჭიმა, როგრო უნდოდა ეხლავე მოეკლა ქაი*
ჯონქუქი - მითხარი პატარვ მან რამე დაგᲘშვა?
სანი - არ გი..ნდა. ჯონ.ქ.უქ. არ შე...მიძ..ლია თქმა
*ჯონქუქს ნერვები აღარ ჰქონდა უკვე მაგრამ ითმენდა ეხლავე უნდა გაირკვია ეს ყველაფერი*
ჯონქუქი - მინდა ვიცოდე რომ გაგათავისუფლო ამ ტკივილისგან პატარავ
*სანიმ ღრმად ჩაისუთქა და მოყოლა დაიწყო*
სანი - როდესაც პატარა ვიყავი, მამა გარეთ საერთოდ არ მიშვებდა, არც სკოლაში არ დავდიოდი, სულ მცემდა და სულ მირტყამდა, სულ მეჩხუბებოდა რომ გამოუსადეგარი შვილი ვჰყავდი, დედასაც სულ ეჩხუბებოდა და ურტყამდა, ამდენი ნერვიულობის გამო ჭამა მოვატოვე, ხმასაც არ ვიღებდი, არც მეძინა
*სანი ამა ყველაფერს ყვებოდა და თან ცრემლები ცვიოდა, ჯონქუქი კი სახეზე ეფერებოდა*
სანი - ერთ ღამეს გარეთ გავედი მინდოდა ჩემი სიცოცხლე დამესრულებინა მაგრამ უკნიდან ვიღაც მომეპარა და ცხვირზე რაღაც ამაფარა და თავისთან წამიყვანა, ეს ქაი იყო ის მამაჩემის მტერი იყო
*სანის უჭირდა გაგრძელება და თან კანაკალიც დაეწყო*
ჯონქუქი - მითხარი პატარვ მან რამე გაგიკეთა?
სანი - მან თავისთან წამიყვანა და სარდაფში გამომკეტა, ის სულ მეუბნებოდა რომ მისი ვიყავი, ყოველდღე მირტყამდა, საჭმელს და წყალს არ მაძლევდა, რაღაც წამლებს მასმევდა რის შედეგადაც თაბრუ მეხვეოდა და გული მერეოდა, მასთან მხოლო ხუთი თვე ვიყავი, შემდეგ მამამ მიპოვა და სახლში წამოყვანა, მათ არაფერი იცოდნენ იმიტომ რომ არ ვლაპარაკობდი სულ ჩუმად ვიყავი
*ჯონქუქი ამ ყველაფერს უსმენდა და თითქოს რაღაც სტკიოდა, სანი ხომ სულ პატარა გოგონა არის, მამამისი კი ნაბიჭვარია მაგრამ თვითონ უდანაშაულო იყო, მან ისედაც ბევრი რამ გამოიარა და ღირსი იყო ამ ყველაფერის შემდეგ ბედნიერი ყოფილიყო*
სანი - საბოლოოდ ორი წლის შემდეგ გამოვედი მდგომარეობიდან, მინდოდა სწავლა დამეწყო და ჩემი პროფესიით მეცხოვრა
*ჯონქუქიმ თმებზე მოეფერა და შემდეგ სახეზე*
სანი - ამის მოსმენა გინდოდა ჯონქუქ?
ჯონქუქი - კი, მინდოდა ეს გამეგო, მიდოდა მომესმინა შენი წარსულის შესახებ
სანი - გამიშვი
ჯონქუქი - წადი და დაიძინე
⬛🟥⬛🟥⬛🟥🟥⬛🟥⬛🟥⬛🟥⬛🟥🟥
ცოტა დავაგვიანე დადება ვეცდები მალე დავდო ახალი თავები 🌠🌠🌠