♡♡♡♡♡♡
Elbette sordu, kendini azarladın.
"Hayır. bu yüzden kafam bu kadar karışmıştı."
"ah, anlıyorum. sanzu..." doğru kelimeleri arayarak durakladı. "...Mikey'e son derece sadık."
"gerçekten mi? Kimseye diz çökecek bir tipe benzemiyor."
"evet. tuhaf ama her şeyde Mikey'nin yanında olan tek kişi o."
bu ilginizi çekti.
"her şey mi? ne demek istiyorsun?"
Kakucho çok fazla şeyi açığa vurduğunu fark ettiğinde yüzünü buruşturdu. "onlar gerçekten uzun zamandır arkadaşlar" "Hmm." mırıldandın. Mikey'nin Sanzu Haruchiyo'yu aramakta hiç sorun yaşamamasının nedeni bu olsa gerek. Peki ne zamandır arkadaşlar?
Geçmişteki insanlardan bahsetmişken, geçmişinizden birini hatırladınız. "bir saniye bekle." duraklattın. "Enji nerede?"
"senin baban?" kakucho bir kaşını kaldırdı ve sana yan bir bakış attı.
"Evet."
"O..." nasıl diyeceğini bilemediği için durakladı.
"ölü?" onun için işini bitirdin. Kakucho yavaşça başını salladı ve sen hiçbir şey söylemeyince tekrar sana baktı. Bu habere pek üzülmüş görünmüyordun.
"iyi misin?" O sordu. "Şaşırmış görünmüyorsun."
Ona hafifçe omuz silktin. "Çünkü açıkçası değilim. O her zaman insanları dolandırmaya çalıştı ve sanırım sonunda bu onu yakaladı. Sadece kızgınım bana borcu olan parayı artık asla alamaz" Bu, baba olan birine son kez güvendiğin zamandı... yani, bir nevi baba.
Kakucho cevabınıza o kadar şaşırdı ki güldü. "Burada da aynı. Ama bu konuda hiç de üzgün görünmüyorsun."
"O aslında benim babam değil. ve ben, onunla yıllardır konuşmadım." diye cevap verdin, tekrar pencereden dışarı bakarken.
"nasıl olur?" sana doğru bir bakış attı.
Parmağını çenene vurdun. "Annem hastalandığında onu terk etti ve onun cenazelerine ve öldüğünde bile gelme zahmetine girmedi."
"Anladım. Annenle ilgili olanları duyduğuma üzüldüm." dedi kakucho.
"teşekkürler." Sen onun nazik hareketine şaşırarak karşılık verdin.
Kakucho'nun seni götürdüğü mağaza normalde kıyafet alışverişi yaptığın yerden daha güzeldi ve ince bir mağazaydı.ve ihtiyacın olan her şey vardı.
Bir seyahat çantası ve size bir hafta yetecek kadar kıyafet aldıktan sonra cebinize uzandığınızda cüzdanınızın olmadığını hatırladınız.
"uhmm... kakucho? Cüzdanım yanımda değil."
"Sorun değil. Zaten hepsini senin için satın alacaktım." cüzdanından siyah bir kredi kartı çıkardı.
O kartı ne kadar kayıtsızca çıkardığını görünce gözlerin büyüdü. yani bu adamların harcayacak parası vardı.
Sanki garaj egzotik arabalarla dolu değilmiş gibi.
"Ohh, teşekkürler." dedin, aniden biraz utangaç hissederek.
"Daha fazla kıyafet istemediğine emin misin?" Kakucho sordu.
"Eminim." ona küçük bir gülümseme verdin. tatlıydı.
Kakucho kartını satış elemanına uzattı. Alışveriş çantasına uzandın ama o seni durdurdu. "Bana izin ver."
kahretsin, bana kapıları açıyor ve şimdi de çantalarımı taşımak istiyor. neden sanzu yerine onunla kalamadım, diye düşündün.
"Öğle yemeğinde ne yemek istersin?" Arabasını tekrar çalıştırırken sordu.
"mmm..." bir an durup düşündün. "Bir çizburger kulağa hoş geliyor."
"Aklında bir yer var mı?" diye sordu ve ustaca park yerinden çıkıp park yerinden çıktı. Bir elini direksiyonda, diğerini ise ikinizin arasındaki konsolun üzerinde tutuyordu. Arabayı sürerken ne kadar güzel göründüğüne hayran olmamak elde değildi,cevap verdin, o seni tekrar utanmadan onu incelerken yakalamadan önce bakışlarını ondan kaçırmıştın.
"Yakınlarda bir yer biliyorum." dedi.
Birkaç dakika sonra bir hamburgercinin önünde durdunuz. kızarmış, yağlı yemek kokusuna gülümsedin.
Garson siparişinizi alırken siz ve kakucho bir masaya oturdunuz. İkinizin de çizburgeri ve patates kızartması var.
Patates kızartmasını bu şekilde paylaşan bir çift gibiyiz. Burgerinizden ilk ısırığınızı alırken düşündünüz. Kesinlikle bunu umursamadın çünkü son birkaç saate bakılırsa Kakucho en iyi erkek arkadaş malzemesi gibi görünüyordu.
"Vay, bu gerçekten çok iyi!" diye bağırdın. İlk ısırmasını alan kakucho'ya baktın. "senin için nasıl?"
"bu iyi." dedi. bunu öyle bir kayıtsızlıkla söyledi ki gerçekten beğenip beğenmediğini anlayamıyordunuz.
Masanıza iki tanıdık yüzün yaklaştığını görene kadar ikiniz biraz konuştunuz.
"peki, peki, peki. eğer bunlar benim en sevdiğim iki kişi değilse!" sırıtarak koştu, kolları sarılmak için iki yana açıldı.
sen ve kakucho kafa karışıklığı içinde bakışıyorsunuz. "Ha?"
"Hadi ama! Favorilerim olduğunuzu biliyorsunuz değil mi?"
"Siz ikiniz burada ne yapıyorsunuz?" Kakucho, Ran'ın yorumunun hemen yanından geçerek sordu.
"Az önce mahalledeydik." Ran, kabinde yanınıza otururken gelişigüzel söyledi. vücudunun bir tarafı seninkine sürtüyordu, bu yüzden biraz yer açmak için ondan biraz uzaklaştın. İstediğin son şey Kakucho'nun tıpkı Sanzu'nun yaptığı gibi sana öfkelenmesiydi.
"Ve sen de tam bu restoranda durmaya mı karar verdin?" Kakucho gözleri kısılarak bastırdı. "burada olduğumuzu nasıl bildin?"
"sadece buna sezgi deyin." Ran sırıtarak söyledi.
"Bize koko söyledi." Rindou yanıtladı. kardeşi ona ihanet eden bir bakış attı.
kakucho içini çekti. "Elbette." koko'nun yine ona dilini çıkardığını hayal edebiliyordu.
"Siz yiyecek alacak mısınız?" diye sordun, patates kızartmasını ağzına atmadan önce bir çiftlikte batırarak.
"Neden yapalım ki? bunların hepsi yağ ve karbonhidrat." Rindou tiksinti dolu bir bakışla karşılık verdi.
"aynı zamanda çok da lezzetli." sen ona söyledin.
Ran dirseğini masaya koydu, yüzü avucuna yaslanırken sana doğru eğildi. "Okula orada gittiğin için Amerikan yemeklerini mi seviyorsun?"
Az önce söylediği kelimeleri işleyerek çiğnemen yavaşladı. "Siz bunu biliyor musunuz?"
senin geçmişini araştırdılar ama aslında ne kadarını biliyorlardı?
"Evet." Ran gülümsedi.
"Hakkımda başka ne biliyorsun?" araştırdın.
"23 yaşında olduğunu, üniversiteyi terk ettiğini biliyoruz... ah, ve görünüşe göre annen sen daha çocukken vefat etti."
"Ödevini yaptın." sırıttın. Bana her şeyi anlatmıyor olabilirler ama bu kadar belirsiz davranıyorlarsa kesinlikle pek bir şey bilmiyorlar.
"sahibiz." kakucho kabul etti. "biliyor musun Honey , bu kadar azılı bir suçlu olduğun için çok temiz bir sicilin var -"
"Honey? Sadece onu y/n diye ara." Ran onun sözünü keserek yorum yaptı.
kakucho sana döndü. "y/n olarak anılmak ister misin?"
başını salladın. "evet. y/n'yi tercih ederim."
"anladım." dedi kakucho. "Honey sadece çalışma adın."
"bunun gibi bir şey." içkinden bir yudum aldın.
"Bu ismi nasıl aldın?" diye sordu Rindou.
"Hacker adımı mı kastediyorsun?"
"açıkça." sana göz devirdi.
İsminizin geçmişini düşünerek, yağsız elinizdeki işaret parmağınızı çenenize dokundurdunuz. Konuşmak için ağzınızı açtığınızda masadaki telefon çalmaya başladı. herkesin kafası gürültünün kaynağına döndü: kakucho.
"bok." Kakucho telefonunu cebinden çıkarmadan önce sessizce küfretti. masadan izin isteyip telefonuna cevap verdi.
Kendisine sunulan fırsatı değerlendiren Ran, konuyu değiştirdi. sana doğru eğilip "kakucho ile güzel bir gün geçirdin mi, y/n?" diye sordu.
"oldukça iyiydi." omuz silktin,Şimdi yolculuğunuzu daha da iyi hale getirelim mi?" Ran sana tembelce sırıttı.
"Biz?" diye sordun, dudaklarında bir sırıtış belirdi.
"evet, neden benim evime gelmiyorsun, biz de..." diye koşmaya başladı ama kakucho'nun masaya doğru yürümesiyle sözünü kesti.
"Mikey'di. Hazır buradayken işlerimizden birine bakmamı istiyor. Haydi gidelim, y/n." Oturduğu koltuktan ceketini aldı ve yemeğini tamamlamanı bekledi.
Yarısı yenmiş burgerine baktın. Sen bir kutuyu isteyemeden, Ran senin adına konuştu.
"Onu buradan götürebiliriz kakucho. Yemeğini bitirememesinden nefret ederim."
kakucho kardeşlere şüpheyle baktı. "Bunun hakkında emin değilim.