——————-
Урд минь өрөгдөх хоолруу гөлөрсөн харцыг минь ээж үгүйн хийн савхаа гартаа атгахад тэр уулга алдсаар
"Яаж чаддаг байна аа? Хэдий зоригтой, хайртай байлаа гэхэд ээжид нь яаж тэгж хандана гэж бодогддог байна! Яасан ч үгүй! Тэр залуу бол хэзээ ч үгүй!" Хэмээн уулга алдах нь зүрхрүү орох мэт л болох аж
Тэр үнэхээр урам нь хугарч намайг хэдэн сар эрэл хайгуулдсан бололтой. Энэ удаад би хэтэрхий муу охин байснаа мэдэж байгаа
"Мингюү үнэхээр гэрлэх гэж байгаа юм уу? Хэзээ билээ наддээр ирсэн. Тэгээд ямартай ч ямар сайн хүүхэд билээдээ? Надад дэм болж байгаад явсан?" хэмээхэд надад түүний яриаг анхаарах ч сөхөө байхгүй мэтээр доош харж байтал тэр гэнэт
"Эргээд ажилдаа ор. Эргээд хэвийн бүх зүйлсдээ ор!" Хэмээхэд би хальтхан харчихаад толгойгоо дохин ширээнээс босоход ээж санаа алдсаар хоцров
Надад одоо ямар новшийн байгаа гэдгийг тэр мэдэхгүй шүү дээ. Үнэндээ одоо Тэхёнгүй цааш амьдрах минь ч хүртэл асуудалтай санагдаж байхад
Хүндүүрлэх зүрхээ дарсаар орондээрээ суухад надад түүнээс үлдсэн ганц зүйл гарт минь гялалзана
"Би эхнэртэйгээ аминчлан ярилцаж болох уу?"
Хаалгаар гарах гэж байсан ээжийг зогсоож орхих энэ үгийг тэр сонсчихоод гараа чангаар атгаж байгаа нь үзэгдэнэ
"Тэхён?" Хэмээн дуугарахад тэр тэвэрсэн чигтээ байж байгаад надруу харав. Харин би түүнээс зайтайгаар зогсон
"Энэ удаад ээжийн хэлсэнг биелүүлэх хэрэгтэй гэж бодож байна. Энэ бүхнээс юу ч мэдэхгүй байсан хүн учраас гүн цочиролд орсон байх гэж бодож байна?" Хэмээн хэлэн гарнаас нь гараа тавихад тэр сонин харсаар
Хойш буйдандээр эхлэж суучихаад намайг өөртөө наан хацарнаас минь атгахад би аль болох эгцэлж харахгүй байхыг хичээнэ
"Алив л дээ надад хэл Сүёон ээжээс чинь гадна чамд ямар нэгэн зүйл болчихсон байна?" Хэмээхэд энэ удаа миний хацарнаас нулимс урссан юм
"Ярихаас чинь нааш би явуулахгүй байж чадна шүү Сүёон аа? Бид эхлээд ойлголцож байж магадгүй ээжийн итгэлийг хэрхэн олж авахаа бодох хэрэгтэй гэж бодож байна?" хэмээхэд би шүлсээ залгисаар
"Тэхён!" Хэмээн түүнийг өөрөөсөө түлхэхэд тэр гарнаас минь атгасан хэвээр тавьсангүй
"Энэ удаад хоёр талд бүхнийг эргэцүүлцгээе? Тэгээд магадгүй дараагийн зүйлсээ бодох хэрэгтэй байх? Ээжээс ч биш бидэнд түр амсхийх цаг хугацаа хэрэгтэй гэж бодож байна!" Хэмээн түүнлүү харахад тэр надруу ширтсэн хэвээр байж байгаад
"Санасандаа галзуурах шахах учраас хэтэрхий удаан битгий хүлээлгээрэй?"Хэмээн харахад би хацарнаас нь зөөлхөн атгахад тэр нүдээ зөөлнөөр аних ба ээжийн дуу хадахад би год үсрэн гарав
—————————-
JS Компианийн өмнө ирээд урьдын адил хэвийн амьдралдаа ээжийн хэлснээр орох ёстой бололтой. Тэхёныг санаж буй тэр том орон зай маш үнэтэй, том учраас үнэндээ амьдрал тийм ч таатай бус байна
"Сүёон нарийн бичгээ!!!"
Хэмээн уулга алдах манай тасгийнхан наддээр ирэх ба бүхний харц бидэндээр туссан гэдэгт итгэлтэй байна
"Эгчээ та үнэхээр буцаад ирлээ гэж үү? Үнэндээ таныг явснаас хойш их зүйл болсон Мингюү захирал гэрлэх—-"
Гэнэтхэн Сүнин-ийн амыг таглахад би инээмсэглэхэд тэд нэгэнлүү харцаараа ярилцах аж. Тэд яг л хэвээрээ байхшив юу ч өөрчлөгдөөгүй
Ажлынхаа байран дотор орж ирэхэд яг л хэвээрээ байх ба шинэ хүн авсан гэх юм харагдаагүй учраас багагүй гайхаж байсан ч Мингюү аль хэдийн энд ирсэнг дуулсан ч тэр ирээгүй байна
"Нарийн бичгээ өөр тасагт шилжих хүсэлтийг чинь аваагүй байна?" Хэмээн Хажүн орж ирэхэд би хараад багагүй гайхан
"Яагаад тэгдэг юм? Энэ миний хүсэлт юмшиг санагдах юм?" Хэмээхэд Хажүн санаа алдан
"Харин Мингюү захирал байхгүй байгаа үүнийг тэр л шийддэг шүү дээ? Одоогоор та магадгүй ажлын байрандаа байх хэрэгтэй бололтой? Тэгээд эгчээ? Эмзэглэхгүй гэвэл нэг зүйл хэлчих үү?" Хэмээхэд би уух юмнаасаа балган толгой дохиход тэр
"Мингюү захиралын эхнэр жирэмсэн болчихсон? Тэгээд ямар ч шалтгаангүйгээр л гэрлүүгээ явах болсон?" Хэмээхэд би хахаж цацаж орхив
Хэр удлаа гэж? Хэмээн бодон Хажүн луу харахад тэр нурууруу минь цохин
"Уучлаарай эгчээ? Ямартай ч би ингээд явлаа?" Хэмээхэд би санаа алдсаар
Бурхан минь хэзээдээ амжуулчихдаг? Бодоод байхад би Пранцад байхад сонсогдсон хоолойноос эхэлсэн гэсэн үг үү? Эсвэл? Хэмээн ажлын байрлуугаа явахаар зэхэв
Ширээндээрээ ирэн суугаад ажлаа үргэлжлүүлэх санаатай сууж байтал хэн нэгэн өмнө минь зогссоноор дээш босоход Мингюү зогсож байх нь тэр
Түүний өмнө өөр тасагт шилжих болсон хүсэлтээ тавихад тэр харж байгаад надруу анхааралтай гэхчинь харав
"Энэ удаад чи биш би явах болно. Харин намайг орлох хүнийг сайнаар хүлээж аваарай. Гэхдээ яагаад энд ирчихсэн юм?"Хэмээн асуухад түүнлүү харсаар
"Чи ээжийн минь хайртай хүргэн хэвээр байгаа болтой байсан ямартай ч өөрийн чин сэтгэлээр ээжтэй минь очиж ярилцаарай!"Хэмээн хэлэхэд тэр дутуу мэт хариу хүлээж авсан мэт харах аж
Удалгүй доош бөхийн хүндэтгэл үзүүлэхэд түүнийг аль хэдийн явах гэж буйг ажив. Хамаг ачаагаа зөөгөөд тэр хавь илүү байгаа нь харагдаж байна. Нүд нь гэрэлтэж байсан
Ээжийн хууль биднийг хол байлгах энэ урт хугацаа одоогоор үнэхээр тамын санагдаж байна. Тэврээд энгэртээ наадаг нөхрөө санаж байна. Энэ амьдралд минь ганцаар орших нөхрөө санаж байна
Нөхөр минь яг одоо чи юу хийж байгаа бэ? Намайг санаад шаргуу ажиллаж байна уу?
———————
7хоногийн дараа
Мингюү-гийн оронд ирнэ гэсэн захирал хангалттай уурыг минь барж байгаа тэвчихэд ч хэцүү! Ажлаасаа нэг юм гаран явахдаа бараг л тэнгэрт хөвөх мэт мэдрэмжинд ороогдох аж
Ээжийн гурилтай шөлний газар үзэгдэхэд би холоос түүнийг ажив. Үнэндээ энэ урт хугацаанд тэр юу бодож юу хийж амьдарсан бол. Тэр үед уурлаж загнаад авч явсан үед яагаад ч юм гайхширсан ч ойлгосон. Үнэхээр их хэцүү байсныг нь гээд
Дотогш ороход цоглог мэндчилэн тосоход би ширээнд суун
"Гурилтай шөл идье!" Хэмээхэд тэр намайг харчихаад гайхсан ч санаа алдах ба хүлээж бай хэмээн хэлэв
Урд минь тавин гэнэт хацрыг минь атган илж байгаад
"Яагаад царай алдаад байгаа юм? Үнэндээ одоо илүү их санаа минь зовж эхлэж байна. Яагаад Мингюүгээс салаад, Мингюү ч өөр хүнтэй гэрлээд хүүхэдтэй хүртэл болох гэж байгаа гээд надад хангалттай цочирол болчихсон!" Хэмээхэд би түүнлүү харсаар
"Ийм таашгүй байгаад уучлаарай. Би ч бас Мингюүг ойлгоогүй гэхдээ та тэр хүнийг хэтэрхий сайн хүнээр төсөөлөн бодож сайшаадаг учир би түүний талаар юм ярьмааргүй байна. Одоо бид хамаагүй хүмүүс болсон. Тийм учраас одоо огт дурсахгүй байцгаая!" Хэмээн хэлэхэд тэр гарнаас минь атган
"Намайг бодож үздэг ч болоосой! Ямар муу ээж байгаагаа ойлгож байхад. Алхам дутамдаа муу ээж болгоод байх юм?"Хэмээхэд би түүнлүү харан
"Та бол үлгэр жишээ сэтгэлийн хадтай хүн учраас би таньшиг ээж байхыг хүсэж байна. Юу ч болсон даваад гардаг юу ч болсон тэвчээд гардаг?"
Гарыг минь атгах атгалт нь чангарч нулимс нь доош урсахад тэр ойлгосон мэтээр инээж орхив. Зөөлөн мишээн нулимсыг минь арчихад тэр зөөлнөөр хацарнаас минь атгав
"Зальтай хогнууд! Яаж ээжийгээ хуураад байж чаддаг байна аа! Мэдэж байсан муухай хүүхэн! Тиймээ явж үз! Нөхөрдээрээ оч! Яг одоо яв!" Хэмээн инээд инээмсэглэл холин хэлэхэд, би уйлж инээхийг хослуулан харна
Epilogue:
Картаа даран Компианы үүдээр ороход шуугиан болох агаад шинэ захирал ирсэн болохоор юм байхдаа хэмээн бодон дотогш өрөөндөө орохоор явж байтал Хажүн
"Эгчээ!! Шинэ захирал ирчихсэн гээд бөөн шуугиан ааш гэж ацаг гэж байна шүү! Гэхдээ эмэгтэйчүүд ярихдаа царайлаг гээд байна! Ямартай ч ум мани бадма хум!" Гэхэд би сонин царайлсаар
"Надад халуун ус бэлдээд ирээч бие минь таагүй байна?" Хэмээхэд тэр шоконд орсон царайтай хэвээр толгой дохино
Амьсгаа авсаар дотогш орохоор явах ба Мингюү Компианаа хэнд өгчихдөг болоод? Сонин юм даа? Хэмээн бодсоор хаалга нүдэхэд нэгэн залуу цааш харан зогсох аж
"Сайн байна уу? Захирлаа? Нарийн бичиг болох Ким Сүёон байна?" Хэмээхэд тэр цааш харсан хэвээр байх ба гайхсаар
"Ямартай ч танилцсандаа таатай байна?"Хэмээн бөхийн гарах гэтэл тэр аажим аажмаар эргэж харав
Цаг хугацаа зогссон мэт орчинд удаанаар нэгнийгээ ширтэж байгаад тэсэлгүй түүндээр гүйн очиж энгэрт шигдэв
Түүний гар бэлхүүсээр минь чангаар ороон үнэрийг минь уушиглаж би ч маш их санасан учир маш чангаар тэврэн авах аж
Газраас хөндийрөх мэт тэр удаанаар биеэндээ наасаар тэвэрч байгаад эгцлэн харахад би итгэж өгөөгүй харцаар түүнлүү харна
"Санасан шүү миний Эхнэр Ким Сүёон"
Хэмээн хацрыг минь зөөлнөөр атган уруулыг минь үнсэв
Миний хувьд ааш муутай шинэ захирал минь ирснээр амьдрал хавь илүү болж буйг ойлгосон юм. Ээжээс эцсийн зөвшөөрсөн хариуг авахаас илүү нэгнийгээ санан бэтгэрэх сэтгэлүүд минь. Энэ хайр мөн одоо хэзээ ч нэгнээсээ салахгүй хэмжээний болсонг илтгэсэн юм
————-
🔍Одоо нэг хэсэг
Идэвхтэйгээр дуусгацгаая сэтгэгдлээ заавал хэлцгээгээрэй үнсий
Дараагийн хэсэг +80
Сэтгэгдэл 20