Bu bölümün rastgele bir şarkısı👆🏻
Batuhan Kordel_Anıları Sakla
Lütfen hayalet okuyucu olmayın. Satır arası yorum yapmayı unutmayın.
Keyifli okumalarr🌙
♡♡♡
-"Kıza...sakinleştirici hazırlayın dedin ya." Durakladı. Göz göze gelmemizle bakışlarını çekti.
-"Yanlışlıkla...uyuşturucuda enjekte etmiş çocuklar."
Midemin bulandığını hissediyordum. Konuşacak halim yoktu. Bu durumdayken kusarsam üstüm başım kusmuk olurdu.
Mert denen adamın tekrar konuşmasıyla Karan hızlı bir şekilde yanıma gelmişti.
-"Karan. Kız kusucak galiba."
Arkama geçerek ellerimi çözdü. Ardından ayaklarımda ki ipi de çözmüştü.
Düşecek gibi olduğumda belimden tutarak bedenimi kendi bedenine yaslamış düşmemi engellemişti.
Daha fazla kendime engel olamadım.
Önce öğürdüm.
Ardından yere çökerek kusmaya başladım.
Karan da benimle beraber eğilmiş kolunu belime dolayarak düşmemi engelliyordu.
İçimde ne varsa çıkardıktan sonra durdum. Peçeteyle ağzımı silmesiyle bakışlarım onu buldu.
Acaba bipolar mıydı?
Göz kapaklarım ağırlaşıyor kendimi kötü hissediyordum. Başımı dik tutmakta zorlanıyordum.
Bunu anlamış gibi bir kolunu bacaklarımın altından geçirerek bedenimi kucağına aldı.
Çok geçmeden başım omzuna düşmüştü.
Gözlerimi kapattım.
Seslerden anladığım kadarıyla odadan çıkmıştık.
Ne düşüneceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum. Sanki...duygularım alınmış hiçbir şey hissedemiyor gibiydim.
Belki de bunun nedeni kanımda ki uyuşturucudur diye düşünmeden edemiyordum.
Sırtımın yatakla buluştuğunu hissedince göz kapaklarımı araladım. Uyandığım odaya geri gelmiştim.
Karan üzerimi örtmüş ardından yatağın karşısında ki koltuğa oturmuştu. Elinde ki telefonla bir şeyler yapıp kulağına götürdü. Bir süre bekledikten sonra konuşmaya başladı.
-"Doktorla konuşun. Hemen gelsin. Acil."
Telefonu kapatıp cebine koydu. Göz göze gelmemiz ile derin bir nefes aldı.
-"Ne yapacağım ben şimdi seninle?"
Bana mı soruyordu yoksa kendi kendine mi konuşuyordu bilmiyordum. Sanki cevap verebilecek durumdaydım?
Gözlerimi kapattım.
Belki uyandığımda kendimi evimde, yatağımda bulurdum? Kim bilir?
♡♡♡
Gözlerimi araladım. Etraf karanlıktı.
Ay ışığı odayı aydınlatıyordu.
Kolumda ve bileğimde hissettiğim şey ile kaşlarımı çattım.
Bakışlarımı koluma indirdim.
Serum takılmıştı. Bedenimi hareket ettirebiliyordum. Verdiği ilacın etkisi geçmişti çok şükür ki.
Ama fark ettiğim ile yüzümü buruşturdum. Serum takılı olan kolumun bileği kelepçe ile yatağa bağlıydı.
Ne alaka ya?
Kelepçeyi açmak için zorladım. O sırada duyduğum ses ile yerimde sıçradım.
-"Anahtarı olmadan çıkaramazsın."
Nerede olduğunu görmek için etrafa bakındım. Giyinme odasının önündeydi. Loş ışıkta görebildiğim kadarıyla üzerinde gri eşofman siyah bir tişört vardı.
Yanıma yaklaştı. Yatağın yanına oturdu.
-"Ne diye taktın bunu?" Soruma karşılık bakışları kelepçeli elime yöneldi.
-"Kolunda ki serumu oynatma diye. Serumun bitsin çıkarırız."
Derin bir nefes aldım.
-"Uyuşturucu..." Devam etmeme izin vermedi.
-"Şırınganın içine çok miktarda koymadıkları için bir sorun teşkil etmiyor. Bağımlı falan olmazsın. Korkma." Onaylarcasına başımı salladım.
Ne kadar bilmiyorum bir süre sessizce oturduk. Başımı kaldırıp seruma baktım.
-"Bitmiş galiba."
Ayağa kalkarak seruma yaklaştı. Başını sallayarak konuştu.
-"Bitmiş. Çıkarayım."
Yanıma yaklaştı. Serumu çıkarıp kenarda duran yara bandını yapıştırdı.
Arkasını dönmüş gidiyordu ki konuştum.
-"Kelepçe?"
-"Ne?" Bir anda arkasını dönüp şaşkınca sorduğu soruyla kaşlarımı çattım.
-"Bileğimde ki kelepçeyi çıkaracağını söylemiştin."
Bir süre durdu. Ardından konuştu.
-"Doğru tamam. Çıkarayım."
Bu adamın kafası neredeydi?
Yanıma gelerek cebinden çıkardığı anahtar ile kelepçeyi bileğimden çıkardı.
Ardından elinde kelepçe ile giyinme odasına girdi.
Yataktan kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım. Ardından duyduğum sesle durdum.
-"Gecenin bir yarısı olmuş. Hiç kaçmaya falan çalışma. Ayrıca kapı da kilitli zaten."
Derin bir nefes alarak arkamı döndüm.
Koltuğa oturup konuştu.
-"Bir saatin var. Git banyo yap. Banyoda saat var. Bir saat dolduğu anda kapı kilitli bile olsa o kapıyı kırarım." Kaşlarımı çattım.
-"Gece gece ne banyosu. Manyak mısın sen?" Ofladı.
-"Elif. Uykum var zaten. Adamı deli etme. Gir banyonu yap. Eğer benim yaptırmamı istiyorsan..." Cümlesinin devamını getirmesine izin vermedim.
Banyoya doğru yürürken konuştum.
-"Tamam. Giriyorum. Sus."
İçeri girip kapıyı kapattım. Ardından kilitledim.
Dediği gibi dijital bir saat vardı.
01.23
Gerçekten de saat çok geç olmuştu.
Acaba kamera var mı diye düşünmeden edemiyordum.
Kapının kilidini açıp banyodan çıktım. Karan, telefonu ile ilgileniyordu.
-"Kamera falan var mı banyoda?" Sorum üzerine bakışları beni buldu. Gözlerini devirerek konuştu.
-"Oradan bakınca sapığa mı benziyorum?" Sorusuna karşılık başımı onaylarcasına salladım.
Koltuktan kalkmak için hareketlenince hemen banyoya girip kapıyı kilitledim.
Oyalanmadan üzerimdeki kıyafetlerden kurtulup duşa girdim.
Sıcak suyun altında bedenim gevşiyor rahatlıyordu.
♡♡♡
Saçlarımıda duruladıktan sonra temiz olan havluyu bedenime sararak duştan çıktım.
Aynadan kendime baktım.
Yüzüm beyazlamıştı.
Karnımın guruldama sesini duyunca gerildim. En son evde bir şeyler yemiştim.
Kenarda katlanmış olarak duran kıyafetlere yöneldim.
Tam bedenime uygun olan iç çamaşırına karşı yüzümü buruşturdum.
Bedenimi nasıl biliyordu bu adam?
İç çamaşırlarını giydikten sonra saten takımı da giydim. Üstü kısa kolluydu, altı ise uzundu. Siyah renkteydi.
Saçlarımın nemini alıp kilidi çevirerek kapıyı açtım. Banyodan çıkıp etrafa bakındım.
Yine koltukta oturuyordu. Tek fark elinde ki yanan sigarasıydı.
Bakışları üzerimde dolaştı.
Ardından yatağı işaret ederek konuştu.
-"Yemekleri ye. Uyuyalım artık."
Direk olur demek yerine itiraz edecektim ki konuşmama izin vermedi.
-"Aç olduğunu ikimizde biliyoruz. Kibarlık yapma. Otur. Ye."
Derin bir nefes alıp yatağa yöneldim.
Oturarak tepside ki yemekleri yemeğe başladım.
Mercimek çorbası, pilav, patates, köfte ve salata vardı.
Yemekleri yedikten sonra tepsideki suyu da içip bitirdim. Yemeğimi bitirdiğimi fark etmiş olacaktı ki koltuktan kalkarak yanıma geldi. Tepsiyi alarak demin kalktığı koltuğa koydu.
Ben yatakta oturmuş onu izlerken yanıma geldi. Yorganı açarak yatağa yattı.
-"Ne yapıyorsun?" Sorum üzerine uykulu sesiyle konuştu.
-"İzin verirsen uyuyacağım."
-"He bir de aynı yatakta yatacağız?"
Gözlerini açtı. Yattığı yerde doğruldu. Yüzünü yüzüme yaklaştırarak konuştu.
-"Şu yataktan kalkarsam elimde ipler ile geri dönerim. Ya uslu uslu şurada uyursun. Yada seni bu yatağa bağlarım Elif."
Yapar mıydı? Kesinlikle yapardı.
Geri yatağa yatarken söyleniyordu.
-"Banyonu yaptın. Karnın tok. Uyusana artık."
Yavaşça başımı yastığa koydum. Yatağın en ucuna yatarak gözlerimi kapattım.
Ne kadar uzak o kadar iyi.
Uykuya dalmama yakın sol tarafıma dönmek için hareketlendim. Fazla kenarda olduğumu unutmuştum.
Paldır küldür yere düşünce hem canımın acısıyla hem de o an ki korkuyla çığlık attım.
Ama tek korkan ben değildim ne yazık ki?
-"Ne oluyor lan?!"
~BÖLÜM SONU~
☆☆☆
Uyumadım ve bir bölüm daha yazdımm
Bu şuan ki en uzun bölüm oldu. Tamı tamına 930 kelime.
Bölüm hakkında ki düşünceleriniz neler
Oy vermeyi unutmayınn iyi gecelerr🌙