"ဆရာေတာ္ ငါ့ကိုလာေျပာတယ္ မင္းတို႔ ျပႆနာရွာလိုက္ျပန္တယ္ဆို "
"သားမဟုတ္ပါဘူးႏွင္းရည္ပါ "
ႏွင္းရည္ကေတာ့ စူပုတ္လွ်က္ မသိရင္ သူ႕ကဘဲမွန္သလိုနဲ႕ ဆရာေတာ္ကို သြားတိုင္တယ္ဆိုေတာ့ ၾကည့္လို႔ကိုမရနိုင္ေတာ့ပါ
"ဟုတ္လားႏွင္းရည္ "
"ဟုတ္တယ္ "
"နင့္တို႔ကိုငါျပႆနာ မရွာခဲ့နဲ႕လို႔မေျပာလိုက္ဘူးလား "
"ျပႆနာမရွာပါဘူး ပါးစပ္နဲ႕ဘဲေျပာလိုက္တာပါ သူတို႔က ဘာလို႔ ႏွင္းရည္ရဲ႕အကိုေတြကိုလာခိုင္းလဲ "
"သူမနိုင္လို႔ သယ္ခိုင္းတာေနမွာေပါ့ ဟိုက ေယာကၤ်ားေတြ သယ္နိုင္တာဘဲေလ "
"အိုဟို မသယ္ခိုင္းပါနဲ႕ ႏွင္းရည္ကလည္း ေရသာခိုအေခ်ာင္လိုက္တဲ့သူကိုအရမ္းမုန္းတာ ႏွင္းရည္ကိုယ္တိုင္လည္းး ၿမိဳ႕က အဝတ္ေတြပါလာရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဘဲသယ္တာ ဘယ္သူမွအားမကိုးဘူး "
ေရးသာခိုအေခ်ာင္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေတာ့ ထိုင္ရမလိုထရမလိုေတြ ျဖစ္လို႔။
"အဲ့တာထားစမ္း တစ္ခါတရံေလးကူညီခိုင္းတာေလ နင္ကအက္လိုေျပာလိုက္ေတာ့
ငါသူႀကီးေလ ဆရာမေလးေတြကိုဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရမလဲ ႐ြာနမည္လဲျပတ္အုန္းမယ္ နည္းနည္းပါေတြးစမ္းပါ "
"မေတြးနိုင္ပါဘူး "
အေဖေျပာတာမဆုံးေသးေဆာင့္ေအာင့္ၿပီးထြက္သြားတာကိုျမင္ေတာ့ ရာခ်ီပါသူ႕ညီမေနာက္လိုက္သြားရ၏
"ႏွင္းရည္ အေဖကေလ ဘယ္လိုသူႀကီးျဖစ္တာလဲမသိဘူး "
"ဟုတ္ပါ့ ပိုက္ဆံသိမ္းဖို႔နဲ႕ ဆူေငါက္ဖို႔ဘဲသိတာကိုဘယ္သူက ခန႔္လိုက္လဲမသိ "
ေရွ႕မွာေတာ့အတင္းမေျပာရဲတာေၾကာင့္ေနာက္ခန္းမွာဘဲ ႏွစ္ေယာက္သား အတင္းတုတ္ၾက၏
"ထားပါ ဒီေန႕ကိုကိုပုံတို႔ဆီသြားေနာ္ "
"အင္းပါ "
"ကိုကိုပုံ႕ဆီဘယ္သူလာလာလက္မခံနဲ႕ေတာ့ ေခြးလိုသာ ေအာ္ထုတ္ "
ေအာ္ သူ႕ကိုေစာင့္ဖို႔အတြက္နဲ႕ အကိုျဖစ္သူကိုေခြးျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္တဲ့ညီမ ေက်းဇူးေတာ္ႀကီးမားပါတယ္
"စံပယ္တို႔လာလည္းလက္မခံနဲ႕ၾကားလား"
"ေအၾကားတယ္ "
"သဇင္တို႔ေရာေနာ္ "
"ေအးပါ"
"ကပ္နိုင္သေလာက္ ကပ္ထားလုံးဝမခြာနဲ႕ ဒါမွ သူတို႔ေတြ ကိုကိုပုံ႕နားကိုမကပ္နိုင္မွာ "
"အင္းအင္း"
"ႏွင္းရည္မွာတာမေမ့နဲ႕ေနာ္ "
"ေအးလို႔ ငါလုပ္လိုက္ရ "
အကိုျဖစ္သူကိုသာ ေသေသရွင္ရွင္စိတ္မပူတက္တဲ့သူက လင္အတြက္က်ေတာ့ ပူေနလိုက္တာမ်ား ။
"ပုံတိုင္း ငါလာၿပီေနာ္ "
"အင္းကိုယ္ေမွ်ာ္ေနတာ "
ခနခနလာလို႔ သူ႕ကို ကိုယ္ကဘဲ အတင္းႀကိဳက္ေနသည္လို႔လဲ ထင္မွာကိုေၾကာက္ရေသး၏ သို႔ေပမယ့္ ရယူဖို႔ကိုလည္း နီးစပ္ေနမွ ရမွာေလ။
"ဒီေန႕ေရာ ဟိုဟာ ၾကက္ေၾကာ္ပါလား "
လာထဲက ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ရွာေနသတိထားမိ၏ သို႔ေသာ္ ေမးမယ္လို႔ေတာ့မထင္။
ေမးလာေတာ့လည္းမရွိဘူးေျပာရမွာ အားနာေန၏ ကိုယ္ကလည္း လက္နာေနတာမို႔လို႔ မေၾကာ္ေပးလိုက္နိုင္တာ ။
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္လက္နာေနေတာ့ မေၾကာ္လိုက္ရဘူး "
"ရပါတယ္ ငါကဒီတိုင္းေမးတာပါ စားခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ စားခ်င္တာလည္းပါတာေပါ့ ဒါေပမယ့္လည္းအၿမဲတမ္းေတာ့ ေတာင္းမစားပါဘူးငါလည္းအားနာတက္ပါတယ္
အခုကလည္း ဒီတိုင္းေမးၾကည့္ ဘာမွေတာင္းပန္စရာလဲမလိုပါဘူး ငါကသာေက်းဇူးတင္ရမွာ "
"ဟုတ္ပါၿပီ အဲ့ေလာက္ထိ အားနာမေနပါနဲ႕ "
"လက္ကေရာ ဘယ္လိုနာတာလဲ မေန႕ထဲက နာေနတာမလား ဘာနဲ႕ထိခိုက္မိတာလဲ "
"အိမ္ၿခံစည္းရိုးကားရင္နဲ႕ အုတ္ပိတာပါ သိပ္မျဖစ္ပါဘူး "
"ဘာ!!!"
စိတ္ပူတာလားစိတ္တိုတာလားမသိတဲ့ ေအာ္သံေၾကာင့္ ပုံတိုင္းေဆာင္တစ္ေယာက္လန႔္ျဖန႔္သြားကာ။
"ဘာျဖစ္တာလဲ ရာခ်ီ "
"ဘာကိုဘာျဖစ္ရမွာလဲ အုတ္ပိတာကိုသိပ္မျဖစ္ဘူးဆိုေတာ့ က်ားကိုက္မွာနားမွန္းသိမွာလား လက္ေပးစမ္းပါ ငါေဆးလိမ္းေပးမယ္လိမ္းေဆးရွိတယ္မလား "
"အင္း တံခါးဝက ေဘာင္တန္းမွာ "
တံခါးဝကေဘာင္တန္းကို ရိူးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရာခ်ီတစ္ေယာက္တိတ္ဆိတ္သြားရ၏
ဒီေလာက္ျမင့္တာ သူဘယ္လိုမွီမွာလဲ
သူ႕အရပ္က သိပ္မပုေပမယ့္ ပုံတိုင္းနဲ႕ယွဥ္ရင္ေတာ့ပုပုသြားရ၏
ဒါကိုသာမယူနိုင္ရင္ ဂ်ပဳဆိုၿပီးေလွာင္ေနမွာ
သို႔ေပမယ့္ မာနေတာ့အထိမခံ။
ေဘာင္တန္းနားကိုဘဲတိုးသြားၿပီလွမ္းယူေနတာ ေျခဖ်ားကလည္းေထာက္ထားေသး
ဒါေတာင္သူမမွီပါ။
ပုံတိုင္းကေတာ့ ဒါကို ၾကည့္ၿပီးအျမင္မေတာ္တာနဲ႕ အေနာက္ကေန လွမ္းယူေပးလိုက္တာေၾကာင့္ ရာခ်ီ့ရဲ႕ ေက်ာျပင္က ပုံတိုင္းရဲ႕ရင္ဘတ္နဲ႕ ထိကပ္သြားရ၏ အခုပုံတိုင္းဆီမွက်ေရာက္လာတာ ရာခ်ီရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႕။
ရာခ်ီရဲ႕ေနာက္ကေန ကပ္လာတာကိုမၾကဳက္တာေၾကာင့္ အလွ်င္စလိုဘဲလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရာခ်ီမ်က္ႏွာနဲ႕ နီးကပ္သြားတာ ပုံတိုင္းရဲ႕လည္မွာထိုးထြက္ေနတဲ့ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွတဲ့လည္စိ။အခု သူနဲ႕ကိုယ္က ေတာ္ေတာ့္ကို နီးစပ္ေနတာလား။
"ေဆးယူၿပီးရင္လည္းဖယ္အုန္း "
"အာ..အင္း "
"ဒါက ေတာင္ဆိပ္ဆီလား "
"အင္း ေပးပါကိုယ္ဘာသာဘဲလိမ္းလိုက္မယ္"
"ရပါတယ္ ငါလိမ္းေပးပါ့မယ္ "
ပုံတိုင္းရဲ႕လက္ကို ျငင္ျငင္သာသာေလးသာ ကိုင္လူးေပးၿပီး ခနၾကာသည္အထိ ႏွိပ္ေပးေနလွ်က္ သူ႕နဲ႕ကိုယ္ရဲ႕လက္ကိုယွဥ္ၾကည့္ေတာ့လည္းသူ႕လက္က ပိုႀကီးေနေသး အေၾကာေတြကလည္းေထာင္လို႔ အသားမညိုမျဖဴေလးနဲ႕ကိုဝင္းေနတာ ။
"ရာခ်ီမင္းလယ္ကြက္က ဘာစိုက္မွာလဲ "
"ေဂၚဖီထုပ္ေလ အဲ့တာကလည္း ျမန္မာနိုင္ငံမွာလူစားမ်ားေတာ့ ဒါကိုဘဲ ျဖစ္ထြန္းေအာင္အရင္စိုက္မယ္ "
"ျပင္လို႔ဆင္လို႔ေရာ ၿပီးၿပီလား"
"မ်ိဳးေစ့ေတြေတာ့ဝယ္ထားတယ္ စိုက္ဖို႔ဘဲလိုေတာ့တယ္ အဲ့အတြက္ငါရွိတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႕လူငွားထားတယ္ "
"မေလာက္ရင္ကိုယ့္ကိုေျပာေလ "
"ေလာက္ပါတယ္ အဲ့ေလာက္ကေတာ့ အခုသက္သာၿပီလား "
"အင္းခုနကထက္ဆိုင္ရင္ေတာ့သက္သာပါတယ္ ေက်းဇူးေနာ္ရာခ်ီ "
ႏွင္းရည္ေျပာတာကေတာ့ သူ႕ဆီမိန္းကေလးေတြလာမွာဆိုသည္ေၾကာင့္ အခုက်ေတာ့လည္းတစ္ေယာက္မွမလာ ။
မဟုတ္ရင္သူထင္ေနေတာ့မည္ ဒီဆိုင္မွာဘဲလာလာေနေနတာကို ။
"ရာခ်ီ ၿပီးရင္ ကိုယ့္အဘလာေတာ့မွာအဲ့က်ရင္ကိုယ္နဲ႕မင္းနဲ႕ ႐ြာထဲက ဘုရားမွာသြားထိုင္ၾကမလား "
"အင္းေကာင္းတာေပါ့ေဟာေျပာရင္းနဲ႕မင္းအဘကလာေနၿပီ "
အဘကခ်က္ခ်င္းေရာက္ခ်လာၿပီး ဆိုင္မွာဘဲထိုင္လိုက္ေတာ့ ေျပာဖို႔အခ်ိန္မရေသးတာနဲ႕ သူထိုင္တဲ့ေနရာမွာသာရပ္ေနလိုက္ၿပီ
"အဘ ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ "
"ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ ထမင္းစားနားအုန္း"
"ဟုတ္ကဲ့ "
ပုံတိုင္းတို႔သားအဖကိုသာၾကည့္ရင္ေပ်ာ္႐ြင္မိ၏ အိမ္ကအေဖကေတာ့အက္လိုမဟုတ္
အရမ္း အတၱဆန္ၿပီးကိုယ့္အတြက္သာကိုယ္ၾကည့္တက္တာ။
<><>
"ဘာဗ်!!!"
"ရွင္ကြၽန္မ ေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတာ ကြၽန္မေကာက္ေၾကာင္းကို မၾကည့္လို႔ ရွင္ဘာကိုၾကည့္ေနမွာလဲ "
"ဒီကဆရာမေလး တခုခုေတာ့အထင္လြဲေနၿပီဗ် "
ဒီၿမိဳ႕ကဆရာမက တစ္ေယာက္ေရာက္လာမွဘဲ က်န္စစ္ မထင္စဖူးအထင္ခံလိုက္ေနရ၏
အခုလည္း အေပါင္ဆိုင္သြားမလို အေရွ႕ကေနကာစီးကာစီးလုပ္ေနလို႔ ေနာက္ကေန စိတ္မရွည္စြာ ေလွ်ာက္ေနရတာကို သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ၾကည့္ေနတယ္ထင္ေနလားပင္ ။
"ဘာအထင္လြဲစရာရွိလို႔ ရွင္ပုံစံကကြၽန္မကိုၾကည့္ေနတာအသိအသာႀကီး "
"ဘယ္နားကလွလို႔ကြၽန္ေတာ္က ၾကည့္ရမွာလဲ ဒီ႐ြာမွာခင္မ်ားထက္လွတဲ့မိန္းကေလးေတြအမ်ားႀကီး က်ဳပ္ကေတာ့အားလုံးကိုယ့္ညီမေတြလိုဘဲသေဘာထားတယ္
ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္မွာအဲ့စိတ္မရွိဘူး "
"ရွင္ဘာေျပာလိုက္တာလဲ "
"ဒီ မျမပိုးႏြယ္ ၾကားတဲ့အတိုင္းေျပာလိုက္တာပါ "
"ရွင္တို႔ေတာသားေတြကိုေတာ္ေတာ့္ကို မိုက္ရိုင္းက်တာဘဲ ေအးေပါ့ သူခိုးကခိုးတယ္လို႔ဘယ္ဝင္ခံမလဲ "
"မျမပိုးႏြယ္ ႐ြာကေနေခါင္းနဲ႕ထြက္သြားခ်င္တာလား "
"ရွင္ကမ်ား "
ျမပိုးႏြယ္ မခံမရပ္စြာဘဲ
မေသခ်ာမေရရာေပမယ့္ သူ႕ကိုေျပာလာတဲ့စကားေၾကာင့္ က်န္စစ္ထံသို႔ လက္႐ြယ္လိုက္ေပမယ့္
"ဒီမွာ !!!ဘာျဖစ္ေနတာၾကတာလဲ ဒီကအမကဘာလို႔ လက္႐ြယ္ေနတာ "
ႏွင္းရည္ေပၚလာတာေၾကာင့္ ဆက္ရိုက္ဖို႔အခ်ိန္မရလိုက္။
က်န္စစ္အတြက္ေတာ့ယုံၾကည္ေပးမယ့္သူတေယာက္ေပၚလာ၏
"ဒီမွာ သူႏွာဗူးက်ေနလို႔ေလ "
"ဘယ္သူလဲ အကိုက်န္စစ္လား "
"မဟုတ္ပါဘူးႏွင္းရည္ရာ ငါကဘာကိစၥနဲ႕လိုက္ၾကည့္ေနရမွာလဲ "
"ေအးေလ ဟုတ္တယ္ေလ ေနပါအုန္းဘာလို႔ အကိုက်န္စစ္ကလိုက္ၾကည့္တယ္ထင္ရတာလဲ "
"ဒီမွာက သူကကြၽန္မေနာက္ကို တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနတာေလ "
"အမ ဖင္မွာမ်က္စိပါတာလား ေနာက္ကေနလိုက္တာကိုၾကည့္ေနတယ္ဆိုၿပီးေျပာေတာ့ေလ ဒါမွမဟုတ္ အမေနာက္စိက ျမင္ရတာလား"
"ဒီ႐ြာက ေတာသူေတြကပါတကယ္ရိုင္းပါလား ဘယ္လိုေတာင္အဆင့္မရွိတဲ့စကားလဲ "
ဒီလိုလက္ေပါက္ခက္တာကလည္းပထမဆုံးျမင္ေနရၿပီးေတာ့ ဒီလိုျပသနာကလည္းဒီဆရာမေရာက္လာမွ ျဖစ္တာ
ႏွင္းရည္ကေတာ့ ႐ြာသားေတြကိုအကြၽင္းခ်ယဳံၾကည္သည္။
"ဟိုမွာ ႏွင္းရည္နဲ႕က်န္စစ္မလား "
"သူ႕ေဘးမွာက ၿမိဳ႕ကဆရာမလား "
ဘုရားကိုသြားမယ့္လမ္းမွာ သုံးေယာက္သားဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ အေခ်အတင္ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ပုံတိုင္းတို႔ကပါ ထိုေနရာသို႔ ဦးတည္သြား၍
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲက်န္စစ္"
"ကိုကိုပုံ..."
"အင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
"အဲ့လူေလ ကြၽန္မကို ႏွာဗူးလိုက္က်ေနတာ "
"ဘယ္လို "
"မဟုတ္ဘူးအကိုပုံတိုင္း "
"အကိုယုံပါတယ္ "
"ရွင္ကပါ သူ႕ဘက္ကေပါ့ "
အဲ့လိုမဟုတ္ဘဲ က်န္စစ္တို႔က ဒီစိတ္မရွိတာကိုယုံၾကည္ေနတာ ကိုယ္ကလည္းဘယ္သူဘက္မွမလိုက္ပါ မွန္တဲ့သူဘက္ကေတာ့လိုက္ေပး မည္။
"ကြၽန္ေတာ္ က်န္စစ္ဘက္ကမဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ က်န္စစ္က ဒီ႐ြာမွ ေမြးကတည္းကေနလာတာမို႔ တျခားသူသြားေမးရင္လည္း
အားလုံးက က်န္စစ္အေၾကာင္းသိလို႔ယုံမွာမဟုတ္ပါဘူး အဲ့ဘက္က တမင္မ်ားေျပာ"
"ကြၽန္မကို တမင္ေျပာတယ္လို႔ေျပာခ်င္ေနတာလား ၾကည့္ခံလိုက္ရတာ ကြၽန္မပါရွင္
သူ႕ကက်န္မေနာက္ကိုလိုက္လာတာလို႔ "
"က်န္စစ္ မင္းသူေနာက္လိုက္တာဟုတ္လို႔လား"
ရာခ်ီကလည္းမယုံပါ က်န္စစ္ကသူနဲ႕သာမတည့္တာ ဒီလိုႏွာဗူးေတာ့မဟုတ္ သူ႕သိတာ ၾကက္တိုက္ဖို႔နဲ႕ ပိုက္ဆံဘက္ဖို႔ဘဲ။
"မဟုတ္ဘူး ရာခ်ီ "
"က်န္စစ္က မဟုတ္ဘူးတဲ့ ဆရာမ အထင္မွားတာေနမွာပါ "
"ရွင္တို႔က အုပ္စုလိုက္ကို ကြၽန္မေျပာတာမယုံတာလား "
"ဒီ!!!! "
" ႏွင္းရည္ဝင္မပါနဲ႕ "
သူ႕၏ညီမ ေဒါသထြက္ေနတာကို ရာခ်ီသိလိုက္၏ ဝင္ပါတဲ့အခါႏွင္းရည္ရဲ႕အမွားသာျဖစ္သြားလိမ့္မည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္က ဘာမွမေျပာျပေတာ့ဘူး ဆရာမက မယုံရင္႐ြာဦးေက်ာင္းက ဘုန္းဘုန္းနဲ႕သာ သြားေလွ်ာက္တင္ပါေတာ့ "
"တင္ေလ သြားတင္ "
"အခုသြားတင္မယ္ ဘယ္သူမွားလဲဆိုတာကို"
"ဒါဆိုအကိုသြားၿပီ ႏွင္းရည္ကဘဲ က်န္စစ္နဲ႕လိုက္သြားေပးလိုက္ေတာ့ "
"ကိုကိုပုံကဘယ္သြားမို႔လဲ ကိုကိုပုံပါလိုက္ခဲ့ေလ "
"အကိုက "
"စံပယ္တို႔အိမ္သြားဖို႔လို႔ေျပာလိုက္ "
ရာခ်ီပုံတိုင္းနားကို ကပ္ၿပီးတိုးတိုးေလးေျပာလိုက္၏ စံပယ္တို႔အိမ္သြားမယ္ဆိုမွ သဝန္တိုၿပီး ကိုယ္ကိုပါလိုက္သြားခိုင္းေတာ့မွာကိုသိသည္။ ဒါေၾကာင့္ ရတဲ့အခ်ိန္ကိုေတာ့ ႐ြာဦးေက်ာင္းမွာ အခ်ိန္မျဖဳန္းခ်င္ပါ။
"စံပယ္တို႔အိမ္သြားမလို႔ေလ "
"စံပယ္တို႔အိမ္သြားမို႔တဲ့ ငါလိုက္သြားလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ႏွင္းရည္ "
"အင္းအင္းတာ့တာ "
အခုလို ကိုယ့္ညီမအေၾကာင္းကိုယ္သိေတာ့လည္း ေရွာေရွာရႈရႈနဲ႕ထြက္သြားလို႔ရခဲ့၏
"ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လားကြယ္ ဒီလိုမ်ိဳးၾကားရခဲလို႔ပါ "
"ဟုတ္ပါတယ္ ဘုန္းဘုန္းတပည့္ေတာ္ေနာက္ကိုတေကာက္ေကာက္လိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တာပါ"
"မဟုတ္ပါဘူးဘုန္းဘုန္း "
ကလိမ္ကက်စ္နိုင္ခ်က္ကဘယ္သူနဲ႕တူေနမွန္းကိုမသိတာ ဘုန္းဘုန္းအေရွ႕ေတာင္လိမ္ေနတာ ဒီဆရာမကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္သင္ေနတဲ့ တပည့္ေတြကိုအားနာမိသည္။
"ေမာင္က်န္စစ္က ဒီလိုလုပ္လိမ့္မယ္လို႔ဘုန္းဘုန္းမထင္ဘူးကြယ့္ တပည့္ေတာ္မ အျမင္မွားတာကိုေရာမျဖစ္နိုင္ဘူးလား "
ဆရာေတာ္ကအစ ဒီလိုျဖစ္ေနေတာ့ သူဘဲအျမင္မွားေနသည္လို႔သတ္မွတ္လိုက္ရေတာ့မည္"
"တပည့္ေတာ္မေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္"
"ဒါေပမယ့္ေတြမလုပ္နဲ႕ေတာ့ဘုန္းဘုန္းနားလည္တယ္ တပည့္ေတာ္မက တစ္ေယာက္တည္းလာေနရေတာ့ နည္းနည္းစိတ္ထင့္ေနတာေနမွာပါ ဒါေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတို႔႐ြာမွာေတာ့ ဒီလိုအမူအက်င့္ေတြမရွိတာေၾကာင့္ စိတ္ခ်လက္ခ်ဘဲ ခေလးေတြကိုစာသင္ၿပီး အၾကာႀကီးေနေစခ်င္ဟုတ္ၿပီးလား"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ တပည့္ေတာ္မ နားေထာင္ပါမယ္"
<><>
ဘုရားေစတီေလးက ပြဲေတြမွသာ လူစည္ေပမယ့္အခုခ်ိန္ကလည္း ဘုရားပြဲလာေတာ့မည္ေၾကာင့္ ျပင္ဆင္ေန၍တစ္ေယာက္တစ္လုပ္စီနဲ႕အလုပ္႐ူပ္လွ်က္။
"ဘုရားပြဲကဘယ္ေတာ့လဲ "
"လာမယ့္ ေသာၾကာေန႕ထင္တယ္ "
"ဘာေကြၽးမွာလဲ "
"မင္းကေတာ့ကြာ "
ေျပာလဲ ခံရမွာဘဲ ဘုရားပြဲမွာေကြၽးတဲ့မုန႔္ေတြကိုေတာ့တကယ္စားခ်င္မိသည္။
"မနက္ပိုင္းအလႉလုပ္ၿပီး ညေနပိုင္းဇာတ္ကမယ့္လူေတြလည္းရွိေသးတယ္ေလ မင္းမမွီရင္ေတာင္မွကိုယ္ေကြၽးပါတယ္ "
"တကယ္လား "
"တကယ္ေပါ့ "
"အာ့ေၾကာင့္မင္းကို "
ဟင္ငါဘာေျပာမလို႔လဲဟ
ခ်ီး ေတာ္ေသးတယ္ မေျပာမိတာ
"ဘာလဲရာခ်ီ "
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး "
"ရာခ်ီ ကိုယ္တို႔တစ္ပတ္ရွိၿပီေနာ္ "
"အင္းပါ ၇ပတ္လိုေသးပါတယ္ "
တျခားဟာမဟုတ္ ပုံတိုင္းကိုပိုင္ဖို႔ ၇ပတ္သာလိုေတာ့သည္။