Zawgyi
"ဒယ္ဒီေရ..."
"ဒယ္ဒီ..ဒီမွာသားရဲ႕"
"ဟီး...ဟိုဝါေလ က်ေနာ္တစ္ခုေလာက္ ေတာင္းဆုိခ်င္လို႔"
အေမာင္ေဂ်ာ္နီမင္းဆက္တို႔ကေတာ့ငယ္ငယ္ထဲကခုထိလိုခ်င္တာ႐ွိရင္တစ္ဟီးဟီးနဲ႔ငါးခူျပံဳးႀကီးျဖင့္လုပ္ျပကာပူဆာတက္ေလသည္။
"ေျပာပါအံုး...ဘာျမဲလဲ သား"
"က်ေနာ္၁၀တန္းေအာင္ရင္..i phoneအသစ္ဝယ္ေပးမွာလားဒယ္ဒီ..."
"ဒီမွာသား..ဒယ္ဒီေျပာမယ္သားကိုယ္ ၊ သား၁၀တန္းကိုယ္ဂုတ္ထူး၅ဘာသာနဲ႔အမွတ္ေကာင္းေကာင္းရရင္ႀကိဳက္တာလက္ညိဳးထိုးလို္က္ဒယ္ဒီဝယ္ေပးမယ္"
ဧည့္ခန္းထဲကသားဖႏွစ္ေယာက္ေျပာေနၾကသည့္စကားသံမ်ားကိုယ္မင္းေမာင္မသိမသာေလးရပ္နားေထာင္ေနကာ၊တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ၿပီးသားဖႏွစ္ေယာက္႐ွိတဲ့နားဆီသြားဖို႔သုတ္ေျခတင္လိုက္ေလသည္။
"တ..တကယ္ေနာ္ ဂတိ"
"ဂတိပါကြာ...ဂတိ"
"ေဖေဖ!!"
"ေဟာေတာ့..ေျဖးေျဖးေခၚပါေဂ်ာ္နီမင္းဆက္ရယ္"
"ဟီးဟီး...ေဖေဖေကာသားဂိုဘာဝယ္ေပးမွာလဲဟင္"
သားေလးကအျမဲတမ္းႀကီးေတာ့ပူဆာေနသည္မဟုတ္၊တစ္ခါတစ္ေလမွသာသူလိုခ်င္တာ႐ွိရင္ကပ္ခ်ဲြပီးပူဆာတက္ေလသည္။သူ႔ဒယ္ဒိီေရာကိုယ္ကပါမၿငီးျငဴပဲအျမဲဝယ္ေပး႐ွာေလသည္။တစ္ဥိီးတည္းေသာ္သားေလးမို႔အရမ္းခ်စ္ၾကပီးသူ႔ဒယ္ဒီကေတာ့အလိုလိုက္ေပမဲ့မင္းေမာင္ကေတာ့မရပါ၊စည္းကမ္းႀကီးေလသည္။
"သားဒယ္ဒီေျပာသလိုပဲ..."
"ေယးးး ဒါမွ သားေဖေဖႏွစ္ေယာက္ကြ မြ မြ"
အေပၚထပ္အားေျပးတက္သြားကာ၊ေမ်ာက္ေပါက္ေလးတိုင္းပဲပင္...။
ဒူ ဒူ ဒူ ဒူ
"သားရီး..ေနာက္အပတ္ၾကေအာင္စရင္းထြက္ေတာ့မွာေနာ္"
"သိပါတယ္...ေခြးသေတာင္းစားရဲ႕ ခနခနလာမေျပာနဲ႔ လူကရင္ခုန္ေနပါတယ္ဆုိမွဘဲ..."
"ဖင္ေကာမခုန္ဘူးလားကြ"
"မင္းဂ်ီးေတာ္ႀကီးဂိုဖင္ခုန္ခိုင္းလိုက္ ၊ သေတာင္းစားး"
ပ်စ္ပ်စ္နစ္နစ္ဆဲသည့္အဆဲမ်ားကေတာ့သူ႔အေဖမင္းေမာင္လိုပဲပင္။အေဖဆီကအေမြရထားသည့္အဆဲသံေလးမ်ား...။
"ဟိုေကာင္ရဲမာန္ထိုက္ေရာ...ဘယ္အေလလိုက္ေနလဲ
"အဲ့ဒီမသာအေၾကာင္းဂိုေတာ့မေမးစမ္းပါနဲ႔ငါ့ေကာင္ရာ...စကီေလးေတြနဲ႔သာယာေနတာျဖစ္မယ္"
ရဲမာန္ထိုက္နဲ႔၊သူရမာန္တို႔ကေတာ့ေဂ်ာ္နီမင္းဆက္ရဲ႕ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးေတြျဖစ္၏...။ႏွစ္ေယာက္လံုးကမာန္ခ်င္းေတာ့တူၿပီး၊အခ်ိန္တိုင္းသတ္ေနတာေတာ့ေန႔စဥ္ပင္။
"ေအးပါ ၊ ဒါဆုိ မနက္ျဖန္မွေတြ႔ၾကမယ္ေလ"
"အိုေကသားရီး...ဘိုင့္"
*****************
"ကိုလင္းေနာင္ေရ"
"ဗ်ာ...လာပါၿပီခင္ဗ်ာ"
"ေမာင့္သားကိုယ္သြားေခၚေပးပါအံုး..ငယ္ထမင္းဝိုင္းျပင္ထားလိုက္မယ္ဗ်...ေနာ္ ေမာင္"
"အမိန္႔ေတာ္တိုင္းပါခင္ဗ်"
ကိုလင္းေနာင္ဆုိသည့္သံစဥ္ရဲ႕အမ်ိဴးသားေလးက၊သံစဥ္ထပ္2ႏွစ္ပဲငယ္သည့္ခ်ာတိတ္ေလးပင္။ႏိုင္ငံျခားမွာအလုပ္တူတူလုပ္ရင္းခင္မင္ရင္းႏွီးလာၾကကာ၊ခ်စ္ေရးဆုိလာသည့္ကိုလင္းေနာင္ကိုယ္၊သံစဥ္အေျဖေပးခဲ့သည္။တစ္ခ်ိန္ကကိုကိုဆိုသည့္လူနဲ႔ဆီနဲ႔ေရလိုပင္ကြာျခား၏...။သံစဥ္ေပၚမွာလဲဂ႐ုစိုက္ေပး႐ွာသည္။ခုဆုိရင္ေမာင္ရဲ႕ကိုယ္ပြားေလး၊သံစဥ္မင္းျမတ္ဆုိသည့္သားေလးတစ္ေယာက္ထပ္တိုးလာၿပီျဖစ္ေခ်။
"ေဖႀကီး...ဘာဟင္းေတြခ်က္ထားလဲဗ် ေမႊးႀကိဳင္ေနတာပဲ"
"ေဖႀကီးသားေလးအႀကိဳက္ ၊ ဘဲဥဆီျပန္ဟင္းေလးရယ္..ပဲႀကီးႏွပ္ေလးရယ္..ၾကက္သားေလးကိုယ္ေၾကာ္ထားပီး..ကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ေရဟင္းေလးခ်က္ထားတယ္ဗ်ာ"
"ေဝါင္းး...ဟင္းေတြကစံုေနတာဘဲဗ်ာ သားဗိုက္ဆာလာၿပီ"
သံစဥ္သားေလးက၊သေရစာေတြထပ္ထမင္းဟင္းကိုယ္ပို၍မက္ေမာသည္။သေရစာဆုိရင္ေတာင္တစ္ခါတစ္ေလမွမျဖစ္မေနဝယ္စားျခင္းသာျဖစ္၏...။
"သား စာေမးပဲြေျဖႏို္င္ရဲ႕လား"
"ေျဖႏိုင္တယ္ပါးပါး...အားလံုး အိုေကပဲ"
"ေနာက္အပတ္ဆုိေအာင္စရင္းထြက္လာေတာ့မွာမလား"
"ဟုတ္တယ္ပါးပါး..သားကေတာ့ရင္ခုန္ေနၿပီ"
"ဘာဝါသနာပါလဲ...သားေလး"
ေဖႀကီးကလွမ္းေမးကာ၊သံစဥ္မင္းျမတ္လည္ေခ်ာင္း႐ွင္းလင္းရန္တြက္ေရတစ္ခြက္ကိုယ္အရင္ေသာက္လိုက္ပါသည္။
"ဆရာဝန္ ေဖႀကီး"
သံစဥ္မင္းျမတ္ေျပာလိုက္သည့္အေျဖေၾကာင့္၊ထမင္းစားေနတဲ့အေဖႏွစ္ေယာက္လံုးဟာ၊တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီးျပံဳးစိစိလုပ္ေနေလသည္။
"သရဲေၾကာက္တဲ့သူက ၊ ဆရာဝန္လုပ္မယ္ေပါ့ ဟုတ္လား"
"ပါးပါးေနာ္...သားကသရဲပဲေၾကာက္တာ ပါးပါးလိုေဖႀကီးကိုယ္ေၾကာက္ေနရတဲ့သူမဟုတ္ဘူး ဟားဟား"
"ေဟ့ေကာင္ မင္းး!!"
"ကဲကဲ..ေတာ္ၾကေတာ့ဒီသားဖေတြ သားေဖႀကီးတစ္ခုေျပာမယ္သားကိုယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်ေဖႀကီး..."
"သားဆရာဝန္လုပ္မယ္ဆုိရင္ဘယ္ၿမိဳ႕နယ္မဆုိတာဝန္ၾကမွာေနာ္...သားအဆင္ေျပပါ့မလား ေဖႀကီးသားေလးကခုခ်ိန္ထိအေပါင္းသင္းလဲမ႐ွိေတာ့..စိတ္ပူတယ္"
"သားကိုယ္စိတ္မပူပါနဲ႔ေဖႀကီးရယ္..သားအဆင္ေျပပါတယ္"
အေနေအးသည့္သားေလးက၊ငယ္ငယ္ထဲကေနခုခ်ိန္ထိအေပါင္းသင္းတစ္ေယာက္မွမ႐ွိသလို၊ဘယ္သူနဲ႔မွလဲစကားမေျပာသည့္ကေလးေလး၊စာကိုယ္အရမ္းႀကိဴးစားကာ၊ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္သည္မွာငယ္ငယ္ထဲကပင္။
********************
ေဂ်ာ္နီမင္းဆက္ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔barမွာခ်ိန္းထားကာ၊အျပင္ခိုးထြက္ရန္၊ေဖေဖကိုယ္ေခ်ာင္းရသည္။ဒယ္ဒီကဘာမွမေျပာပင္မဲ့၊ေဖေဖကေတာ့မရပါ၊စည္းကမ္းအရမ္းႀကီးလြန္းပါသည္။
"ေဂ်ာ္နီမင္းဆက္!! ဒါ ဘယ္လဲ"
"ဟို...ဟိုဝါေလ ဟို သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႔ေဖေဖ"
"မင္းသူငယ္ခ်င္းကေန႔တိုင္းေမြးေန႔လုပ္တာပဲလား"
"ဟီးဟီး...ဟုတ္တယ္"
"ဘာ!! မင္းကိုယ္ရြဲ႔ေျပာေနတာကြ...ခု အမွန္တိုင္းေျပာရင္အပစ္ေလ်ာ့မယ္ေနာ္ေဂ်ာ္နီမင္းဆက္ ေဖေဖေမးတာေျဖ"
"barသြားမလို႔ပါ ေဖေဖ"
"မင္းကို္ယ္အဲ့ေနရာေတြသြားဖို႔ ေဖေဖမွာထားသလား ေဂ်ာ္နီမင္းဆက္...မ်က္ေရမၾကစမ္းနဲ႔ ေဖေဖမင္းကိုယ္ဘာမွမလုပ္ရေသးဘူးေနာ္သား..လမ္းမွားမေရာက္ေစခ်င္လို႔ခုလိုေျပာဆုိဆံုးမေနရတာကြမင္းသိလား!!ေယာက်ာၤးမဟုတ္ဘူးလားမင္း..ဆရာဝန္လုပ္မဲ့သူကခုလိုမ်ိဴးမ်က္ေရၾကေနလို႔ျဖစ္မလားေဂ်ာ္နီမင္းဆက္..."
"ဟင့္..မ မျဖစ္ပါဘူး ေဖေဖ"
"အင္း...ဒါဆုိ ခုခ်က္ခ်င္းအေပၚျပန္တက္"
"ဟုတ္ေဖေဖ"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔အေပၚတက္သြားသည့္သားျဖစ္သူကိုယ္မင္းေမာင္ၾကည့္ၿပီးစိတ္မခ်မ္းသာလွပါ၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေျပာဆုိဆံုးမွရမည္ေလ။မိဘက၊လမ္းမွားေရာက္မွာဆိုးလို႔အေကာင္းနဲ႔ဆူေငါက္ေနရတာမႀကိဳက္လဲမတက္ႏိုင္ေပါင္။
***************
ေဂ်ာ္နီမင္းဆက္နဲ႔သံစဥ္မင္းျမတ္ကိုယ္S2ေရးေပးမွာမို႔
ေစာင့္ေမ်ွာ္ေပးၾကပါအံုးေနာ္အခ်စ္ကေလးတို႔❤
S2ျမန္ျမန္ေရးေပးလို႔ရေအာင္ရယ္
ခုS1ေလးကလဲဇာတ္သိမ္းေတာ့မွာမို႔
ေဂ်ာ္နီမင္းဆက္ေလးကိုယ္ႀကီးတဲ့အခန္း
ေရးသားလိုက္ခ်င္းသာျဖစ္ပါတယ္႐ွင္။
upၾကာသြားတဲ့တြက္လဲ
ေတာင္းပန္ပါတယ္႐ွင္။
Khin Nyein Thwe
UinCode
"ဒယ်ဒီရေ..."
"ဒယ်ဒီ..ဒီမှာသားရဲ့"
"ဟီး...ဟိုဝါလေ ကျနော်တစ်ခုလောက် တောင်းဆိုချင်လို့"
အမောင်ဂျော်နီမင်းဆက်တို့ကတော့ငယ်ငယ်ထဲကခုထိလိုချင်တာရှိရင်တစ်ဟီးဟီးနဲ့ငါးခူပြုံးကြီးဖြင့်လုပ်ပြကာပူဆာတက်လေသည်။
"ပြောပါအုံး...ဘာမြဲလဲ သား"
"ကျနော်၁၀တန်းအောင်ရင်..i phoneအသစ်ဝယ်ပေးမှာလားဒယ်ဒီ..."
"ဒီမှာသား..ဒယ်ဒီပြောမယ်သားကိုယ် ၊ သား၁၀တန်းကိုယ်ဂုတ်ထူး၅ဘာသာနဲ့အမှတ်ကောင်းကောင်းရရင်ကြိုက်တာလက်ညိုးထိုးလို်က်ဒယ်ဒီဝယ်ပေးမယ်"
ဧည့်ခန်းထဲကသားဖနှစ်ယောက်ပြောနေကြသည့်စကားသံများကိုယ်မင်းမောင်မသိမသာလေးရပ်နားထောင်နေကာ၊တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီးသားဖနှစ်ယောက်ရှိတဲ့နားဆီသွားဖို့သုတ်ခြေတင်လိုက်လေသည်။
"တ..တကယ်နော် ဂတိ"
"ဂတိပါကွာ...ဂတိ"
"ဖေဖေ!!"
"ဟောတော့..ဖြေးဖြေးခေါ်ပါဂျော်နီမင်းဆက်ရယ်"
"ဟီးဟီး...ဖေဖေကောသားဂိုဘာဝယ်ပေးမှာလဲဟင်"
သားလေးကအမြဲတမ်းကြီးတော့ပူဆာနေသည်မဟုတ်၊တစ်ခါတစ်လေမှသာသူလိုချင်တာရှိရင်ကပ်ချွဲပီးပူဆာတက်လေသည်။သူ့ဒယ်ဒိီရောကိုယ်ကပါမငြီးငြူပဲအမြဲဝယ်ပေးရှာလေသည်။တစ်ဥိီးတည်းသော်သားလေးမို့အရမ်းချစ်ကြပီးသူ့ဒယ်ဒီကတော့အလိုလိုက်ပေမဲ့မင်းမောင်ကတော့မရပါ၊စည်းကမ်းကြီးလေသည်။
"သားဒယ်ဒီပြောသလိုပဲ..."
"ယေးးး ဒါမှ သားဖေဖေနှစ်ယောက်ကွ မွ မွ"
အပေါ်ထပ်အားပြေးတက်သွားကာ၊မျောက်ပေါက်လေးတိုင်းပဲပင်...။
ဒူ ဒူ ဒူ ဒူ
"သားရီး..နောက်အပတ်ကြအောင်စရင်းထွက်တော့မှာနော်"
"သိပါတယ်...ခွေးသတောင်းစားရဲ့ ခနခနလာမပြောနဲ့ လူကရင်ခုန်နေပါတယ်ဆိုမှဘဲ..."
"ဖင်ကောမခုန်ဘူးလားကွ"
"မင်းဂျီးတော်ကြီးဂိုဖင်ခုန်ခိုင်းလိုက် ၊ သတောင်းစားး"
ပျစ်ပျစ်နစ်နစ်ဆဲသည့်အဆဲများကတော့သူ့အဖေမင်းမောင်လိုပဲပင်။အဖေဆီကအမွေရထားသည့်အဆဲသံလေးများ...။
"ဟိုကောင်ရဲမာန်ထိုက်ရော...ဘယ်အလေလိုက်နေလဲ
"အဲ့ဒီမသာအကြောင်းဂိုတော့မမေးစမ်းပါနဲ့ငါ့ကောင်ရာ...စကီလေးတွေနဲ့သာယာနေတာဖြစ်မယ်"
ရဲမာန်ထိုက်နဲ့၊သူရမာန်တို့ကတော့ဂျော်နီမင်းဆက်ရဲ့ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးတွေဖြစ်၏...။နှစ်ယောက်လုံးကမာန်ချင်းတော့တူပြီး၊အချိန်တိုင်းသတ်နေတာတော့နေ့စဉ်ပင်။
"အေးပါ ၊ ဒါဆို မနက်ဖြန်မှတွေ့ကြမယ်လေ"
"အိုကေသားရီး...ဘိုင့်"
*****************
"ကိုလင်းနောင်ရေ"
"ဗျာ...လာပါပြီခင်ဗျာ"
"မောင့်သားကိုယ်သွားခေါ်ပေးပါအုံး..ငယ်ထမင်းဝိုင်းပြင်ထားလိုက်မယ်ဗျ...နော် မောင်"
"အမိန့်တော်တိုင်းပါခင်ဗျ"
ကိုလင်းနောင်ဆိုသည့်သံစဉ်ရဲ့အမျိူးသားလေးက၊သံစဉ်ထပ်2နှစ်ပဲငယ်သည့်ချာတိတ်လေးပင်။နိုင်ငံခြားမှာအလုပ်တူတူလုပ်ရင်းခင်မင်ရင်းနှီးလာကြကာ၊ချစ်ရေးဆိုလာသည့်ကိုလင်းနောင်ကိုယ်၊သံစဉ်အဖြေပေးခဲ့သည်။တစ်ချိန်ကကိုကိုဆိုသည့်လူနဲ့ဆီနဲ့ရေလိုပင်ကွာခြား၏...။သံစဉ်ပေါ်မှာလဲဂရုစိုက်ပေးရှာသည်။ခုဆိုရင်မောင်ရဲ့ကိုယ်ပွားလေး၊သံစဉ်မင်းမြတ်ဆိုသည့်သားလေးတစ်ယောက်ထပ်တိုးလာပြီဖြစ်ချေ။
"ဖေကြီး...ဘာဟင်းတွေချက်ထားလဲဗျ မွှေးကြိုင်နေတာပဲ"
"ဖေကြီးသားလေးအကြိုက် ၊ ဘဲဥဆီပြန်ဟင်းလေးရယ်..ပဲကြီးနှပ်လေးရယ်..ကြက်သားလေးကိုယ်ကြော်ထားပီး..ကန်စွန်းရွက်ချဉ်ရေဟင်းလေးချက်ထားတယ်ဗျာ"
"ဝေါင်းး...ဟင်းတွေကစုံနေတာဘဲဗျာ သားဗိုက်ဆာလာပြီ"
သံစဉ်သားလေးက၊သရေစာတွေထပ်ထမင်းဟင်းကိုယ်ပို၍မက်မောသည်။သရေစာဆိုရင်တောင်တစ်ခါတစ်လေမှမဖြစ်မနေဝယ်စားခြင်းသာဖြစ်၏...။
"သား စာမေးပွဲဖြေနို်င်ရဲ့လား"
"ဖြေနိုင်တယ်ပါးပါး...အားလုံး အိုကေပဲ"
"နောက်အပတ်ဆိုအောင်စရင်းထွက်လာတော့မှာမလား"
"ဟုတ်တယ်ပါးပါး..သားကတော့ရင်ခုန်နေပြီ"
"ဘာဝါသနာပါလဲ...သားလေး"
ဖေကြီးကလှမ်းမေးကာ၊သံစဉ်မင်းမြတ်လည်ချောင်းရှင်းလင်းရန်တွက်ရေတစ်ခွက်ကိုယ်အရင်သောက်လိုက်ပါသည်။
"ဆရာဝန် ဖေကြီး"
သံစဉ်မင်းမြတ်ပြောလိုက်သည့်အဖြေကြောင့်၊ထမင်းစားနေတဲ့အဖေနှစ်ယောက်လုံးဟာ၊တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီးပြုံးစိစိလုပ်နေလေသည်။
"သရဲကြောက်တဲ့သူက ၊ ဆရာဝန်လုပ်မယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"
"ပါးပါးနော်...သားကသရဲပဲကြောက်တာ ပါးပါးလိုဖေကြီးကိုယ်ကြောက်နေရတဲ့သူမဟုတ်ဘူး ဟားဟား"
"ဟေ့ကောင် မင်းး!!"
"ကဲကဲ..တော်ကြတော့ဒီသားဖတွေ သားဖေကြီးတစ်ခုပြောမယ်သားကိုယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျဖေကြီး..."
"သားဆရာဝန်လုပ်မယ်ဆိုရင်ဘယ်မြို့နယ်မဆိုတာဝန်ကြမှာနော်...သားအဆင်ပြေပါ့မလား ဖေကြီးသားလေးကခုချိန်ထိအပေါင်းသင်းလဲမရှိတော့..စိတ်ပူတယ်"
"သားကိုယ်စိတ်မပူပါနဲ့ဖေကြီးရယ်..သားအဆင်ပြေပါတယ်"
အနေအေးသည့်သားလေးက၊ငယ်ငယ်ထဲကနေခုချိန်ထိအပေါင်းသင်းတစ်ယောက်မှမရှိသလို၊ဘယ်သူနဲ့မှလဲစကားမပြောသည့်ကလေးလေး၊စာကိုယ်အရမ်းကြိူးစားကာ၊ဆရာဝန်ဖြစ်ချင်သည်မှာငယ်ငယ်ထဲကပင်။
********************
ဂျော်နီမင်းဆက်ဟိုကောင်တွေနဲ့barမှာချိန်းထားကာ၊အပြင်ခိုးထွက်ရန်၊ဖေဖေကိုယ်ချောင်းရသည်။ဒယ်ဒီကဘာမှမပြောပင်မဲ့၊ဖေဖေကတော့မရပါ၊စည်းကမ်းအရမ်းကြီးလွန်းပါသည်။
"ဂျော်နီမင်းဆက်!! ဒါ ဘယ်လဲ"
"ဟို...ဟိုဝါလေ ဟို သူငယ်ချင်းမွေးနေ့ဖေဖေ"
"မင်းသူငယ်ချင်းကနေ့တိုင်းမွေးနေ့လုပ်တာပဲလား"
"ဟီးဟီး...ဟုတ်တယ်"
"ဘာ!! မင်းကိုယ်ရွဲ့ပြောနေတာကွ...ခု အမှန်တိုင်းပြောရင်အပစ်လျော့မယ်နော်ဂျော်နီမင်းဆက် ဖေဖေမေးတာဖြေ"
"barသွားမလို့ပါ ဖေဖေ"
"မင်းကို်ယ်အဲ့နေရာတွေသွားဖို့ ဖေဖေမှာထားသလား ဂျော်နီမင်းဆက်...မျက်ရေမကြစမ်းနဲ့ ဖေဖေမင်းကိုယ်ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူးနော်သား..လမ်းမှားမရောက်စေချင်လို့ခုလိုပြောဆိုဆုံးမနေရတာကွမင်းသိလား!!ယောကျာၤးမဟုတ်ဘူးလားမင်း..ဆရာဝန်လုပ်မဲ့သူကခုလိုမျိူးမျက်ရေကြနေလို့ဖြစ်မလားဂျော်နီမင်းဆက်..."
"ဟင့်..မ မဖြစ်ပါဘူး ဖေဖေ"
"အင်း...ဒါဆို ခုချက်ချင်းအပေါ်ပြန်တက်"
"ဟုတ်ဖေဖေ"
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့အပေါ်တက်သွားသည့်သားဖြစ်သူကိုယ်မင်းမောင်ကြည့်ပြီးစိတ်မချမ်းသာလှပါ၊ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပြောဆိုဆုံးမှရမည်လေ။မိဘက၊လမ်းမှားရောက်မှာဆိုးလို့အကောင်းနဲ့ဆူငေါက်နေရတာမကြိုက်လဲမတက်နိုင်ပေါင်။
***************
ဂျော်နီမင်းဆက်နဲ့သံစဉ်မင်းမြတ်ကိုယ်S2ရေးပေးမှာမို့
စောင့်မျှော်ပေးကြပါအုံးနော်အချစ်ကလေးတို့❤
S2မြန်မြန်ရေးပေးလို့ရအောင်ရယ်
ခုS1လေးကလဲဇာတ်သိမ်းတော့မှာမို့
ဂျော်နီမင်းဆက်လေးကိုယ်ကြီးတဲ့အခန်း
ရေးသားလိုက်ချင်းသာဖြစ်ပါတယ်ရှင်။
upကြာသွားတဲ့တွက်လဲ
တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်။
Khin Nyein Thwe