"Kalbine bir sor , böyle yaşanır mı hiç"
"Ne yaptın sen!? "
"Ya ne bileyim bir andan gelince bende vurdum abimlerden biri sandım"
"Ya uyanmaz ise o zaman ne yapacağız"
"Bilmiyorum.. "
Birileri başımın dibin de bir şeyler konuşuyorlardı ne konuştuklarını anlamıyordum sesler çok boğuk geliyordu.
"Acaba korumalara desek hastaneye mi götürseler? "
"Ne oldu deseler? Ya kız her şeyi hatırlarsa? "
Gözlerimi sonunda açabilmiştim burası neresiydi ve kafam neden bu kadar çok acıyordu.
Kafamı yastıktan kaldırdım. Elimi kafama dokunmak için götürmeye çalıştım ama bir türlü olmuyordu.
Ellerimi arkadan mı bağlamışlardı? Ciddiler miydi? Ellerimi çözmek benim için çocuk oyuncağıydı.
Önünde bir kız bir erkek tartışıyorlardı. Kimdi bunlar benim çiftliğin de ne işleri vardı?
"Kimsiniz lan siz!? "
İkisi de korkarak bana dönmüşlerdi.
"Asıl sen kimsin ? burayı nereden biliyorsun? kim yolladı seni? Kimin tarafındansın? "
Ah ciddiler mi bunlar? Benim evim de bana hesap soruyorlar
"Ulan gerizekalı benim evim de olan sizsiniz kimsiniz lan siz!? "
"Ama gerizekalı falan ayıp oluyor lütfen"
Bu sefer kız konuşmuştu. Erkek olanı bir yerden gözüm ısırıyor ama çıkaramıyordum.
"Sizin evime izinsiz girmeniz , kafama vurmanız ve elimi bağlamanız ayıp değil benim gerizekalı demem mi ayıp şuan? "
Allah'ım bari zeki birileri girseydi
"Ya ben isteyerek vurmadım ki abimlerden birisin sandım o yüzden şey ettim"
Eliyle vuruyor gibi yaptı.
"Senin göğüsleri olan saçı uzun olan boyu 1.70'ler de olan topuklu bot giyen abin mi var? "
Kız sorduğum soru ile yüzüme mal mal baktı.
"Diyorum ki abine benzer halim mi var? Hem sen niye abinden kaçıyorsun? "
"Bana biraz sinirli de o yüzden"
Sabır ver Allah'ım. Arkamı dönüp çantamı aldım. İçinden telefonumu çıkardım amcam bir sürü mesaj atmıştı.
Mesajların hepsine baktım genelde Hozanı buldun mu iyi misin tarzı mesajlardı birinde ise fotoğraf atmıştı.
Fotoğrafı açtığım da ise şok olmuştum lan yoksa direkt arkamı döndüm adamı yakasından tutup duvara yapıştırdım.
"Napıyorsun be manyak kadın çek elini"
"Kes lan! "
Telefonu açıp resimle yüzlerini yan yana koydum. Aynısıydı lan bulmuştum ya ben bu salakları.
"Geçin lan şu tarafa! "
İkisi de gösterdiğim yere koltuklara oturdular
"Size tek bir soru sorucam dürüst cevap vericeksiniz duydunuz mu!? "
Kafalarını sallamışlardı
"Hozan ve Zilan siz misiniz?"
"Evet biziz"
"Evet biziz"
İkisi de aynı anda cevap vermişti. Anlaşıldı bu salaklar buraya mı saklanmışlardı. Bu zekayla çok bile saklanmışlardı.
"Madem kaçtınız Hozan abi ne diye buraya geldiniz? Burası bana ailemden kalan tek hatıra farkında mısın? Yıllardır girmedim ben buraya!"
"Başka çaremiz yoktu babamlar her yere bakmışlardı burası akıllarına gelmez diye geldik"
"Şimdi ikiniz de benimle birlikte konağa geliyorsunuz duydunuz mu!? "
"Sen ne saçmalıyorsun! Gelirsek öldürürler bizi yaşatmazlar! "
"Sizin aileniz ne halde biliyor musunuz siz! Hozan senin annen baban ablanlar abinler kız kardeşin ne halde haberin var mı! Peki ya sen abinlerin annenlerin babanın ablalarının ne halde olduğunu biliyor musun!? Sizin yaptığınız bu boktan iş yüzünden birinin hayatı mahvolacak! "
İkisi de sustu biliyolardı bu işin ne kadar tehlikeli olduğunu birinin başına ne geleceğini.
"Sana bu aklı verenin kim olduğunu gayete iyi biliyorum. Onun akılana güvenip kendi hayatınızı mahvettiniz. O çok güvendiğin akıl aldığın amcanın niyeti seni bu kız kaçırma yoluyla öldürüp oğlunu başa geçirmekti! "
"Ne diyorsun sen doğru düzgün konuş! "
"Noldu zoruna mı gitti gerçekler bu kalkın yürüyün gidiyoruz itiraz edeni ben gebertirim duydunuz mu! "
İkisi de eşyalarını alıp arabaya bindiler Hozan önde adını bilmediğim kızda arkada oturuyordu.
Anahtarı takıp arabayı çalıştırdım. Yolun yarısına kadar kimseden ses çıkmadı sonra arkada ki kız konuşmaya başladı
"Bu arada ben Zilan "
Te Allah'ım sen sabır ver
"Sen hozanın nesi oluyorsun kimsin kimlerdensin yani bizi böyle alıp götürüyorsan sağlam bir ailen vardır"
Aynadan kıza baktım saf birine benziyordu gerçi saftıda.
"Adım Asena Avamir merak etme Hozan abim gibidir yan gözle bakmam ona ailemi de çocukken kaybettim. "
Kız bir süre konuşmadı bir kal geldi kıza şok olmuş bana bakıyordu.
"Sen bu ailesini yangında kaybeden Ciwan Ağanın kızı mısın? Hani bu aşkları tüm Mardin'in imrendiği Ciwan ağa ve Arjin hanımağanın kızı mısın? "
Gülümsedim dediğine evet annemle babamın aşkı Mardin de her yerde bilinirdi babam nerede olursa olsun ne durum da olursa olsun sürekli anneme aşkını dile getirir. Romantik süprizler yapardı.
"Evet ben onların kızıyım"
Konağa gelmemize beş dakika kalmıştı.
Konağın olduğu sokağa girdiğim de Hozanın da Zilanın da stres yaptığını fark ettim.
"Stres yapmayın olayı sorunsuz bir şekilde çözmeye çalışacağım. Şimdi inin arabadan"
Anahtarı mahmut abiye verdim otoparka koysun diye amcamların o kadar çok arabası vardı ki otopark yapmışlardı.
Konağın kapılarını korumalar açtı önde ben arkamda ise aptal aşıklar Hozan ve Zilan vardı.
Dedem, babaannem, Amcam, yengem ve kuzenlerim avluda oturmuşlardı.
Dedem beni görünce direk ayaklandı.
"Asena kızım sen neredesin kaç saattir arıyorum açm-"
Dedem Hozanı görünce şok olmuş ve cümlesini bile tamamlayamadı.
Yengem Hozanı görünce.
"Oğlumm yavrumm Hozanım"
Diyip sarılmıştı ardından Herkes Hozana sarılmıştı Zilana sarılmayı da ihmal etmemişlerdi.
Yengem ikisini de alıp karşına oturtu.
"Neden kaçtınız niye böyle bir şey yaptınız? "
İkisinden de ses çıkmadı. Hozan sonun da cevap vermişti.
"Birbirimizi çok seviyoruz anne biz "
Amcam araya girerek
"Oğlum sen bize desenki baba desen ben Zilanı seviyorum onu bana alın diye kalkar şerefimizle isterdik! "
"Yıllardır düşmanız biz baba nerede görülmüş düşmana kız verildiği! "
Dedem ayağa kalkarak
"Ben ne diye buradayım diyesin hele bana! Tek bir lafımla alırdık kızımızı sen bizi yok saydın oğul kardeşinin hayatını mahvettin. Ne uğruna kim verdi sana bu aklı!? "
"Amcam verdi. Vermezler sana dedi babamda hayatta istemez kızı başkasına verirler dedi hem Afranla Rojini sarılırken gördüğünü bu vesileyle hem düşmanlık bittecek hemde aşıklar kavuşacaktı"
Rojin hemen abisine bağırmaya başladı.
"Afran ağa benden kaç yaş büyük haberin var mı abi senin! Aramız da en az 10 yaş var kafayı mı yedin sen nasıl inanırsın buna sen!? Bana sormak aklına hiç gelmedi mi? Senin yüzünden ruh hastası manyak bir adamla evlenicem bana layık gördüğün bu mu abi? "
Zilan araya girerek
"Yalnız abimin neyi varmış dışarıdan öyle yoksa pamuk gibidir "
Berivan Şevin ve Avşin abla aynı anda
"Sen bir sus! "
Diye bağırmışlardı.
"Hani sen benim bir kılıma zarar gelse dünyayı yakardın abi? Bu mu senin koruman yazıklar olsun sana daha da diyecek lafım yok"
Rojin odasına çıktı arkasından Şevin ve Avşin de çıktı.
Dedem amcama
"Ara bu Afranı söyle kardeşi burada aşiret toplansın yarına. Haber verin yarına kadar Afşar aşiretinden kimse buraya gelemez! "
Dedem herkesi odalarına yolladı. Zilan benle kalacaktı evde Hozanın ablaları olduğu için ev baya kalabalıktı.
Ben yatakta yatacaktım o ise yer yatağında.
"Şey Asena sen yerde yatsan bende yatakta yatsam olur mu belim ağrıyor da yerde yatınca "
Askerde göreve çıktığımız da dağda yerde yattığımız da oluyordu.
"Olur geç uyu"
Teşekkür edip geçip uyudu bende kafamı yastığa koyup uyudum.
Sabah kafam da Berivan ablanın beni dürtmesi ile uyandım.
Tek gözümü açıp Berivan ablaya baktım.
"Abla Allah rızası için çok önemli değilse bir beş dakika daha "
"Kalk Asena kalk Aşiret toplantısı olacak bu gün dedem çabuk hazırlansın ve aşağı kahvaltıya insin diyor"
Doğru ya toplantı vardı. Birden yer yatağından fırladım.
"Sakin ol kızım 3 saat var daha "
"Daha hazırlanıcam bir saat sürer kahvaltı 15 dakika da yesem birde yol anca ben gidip duşa gireyim"
Berivan ablanın kahkahası tüm odayı doldurmuştu.
"Ay ben çıkıyorum o zaman aşağıda bekliyoruz seni"
"Tamam! "
Hemen duşumu alıp üstümü giydim çabuk olmam lazımdı. İç çamaşırlarımı giyip tekrar bornozumu giydim ve banyoya geçip saçlarımı kuruladım. Düzleştirdim uçlarını ise dalgalı bıraktım.
Hemen odaya geçip siyah bol kumaş pantolon beyaz gömlek üzerime ise siyah ceket aldım aşiret toplantısı ne de olsa ayağıma ise siyah ince topuklu tek bantlarımı giydim hafif ama biraz da iddialı bir makyaj yaptım ve son olarak da takılarımı takıp odadan çıktım.
Aşağı inip masaya doğru yürüdüm. Yengem beni görünce
"Ay maşallah benim kınalı kuzuma ne güzel de olmuş Allah'ım nazardan sakınsın"
"Teşekkür ederim yengem"
Kahvaltı masasına oturup yemek yemeye başladım ara sıra dedeme soru soruyordum hangi aşiretlerin olacağını benim orada olmam sorun olur mu tarzında idi hepsi de.
Kahvaltıdan dedem kalktığı gibi ben amcam Zilan ve Hozan da kalkmıştı hepimiz eşyalarımızı alıp araçlara binmeye başladık lakin benim arabam yoktu.
"Benim arabam nerede? "
"Hep birlikte gideriz diye getirmelerini istemedim"
"Mahmut abi arabamı hemen getirin. "
"Peki efendim"
Diyerek arabamı almaya gitmişti.
"Saol dede ama ben kalabalık araba yolculuğunu sevmiyorum siz gidin ben arkanızdan gelirim"
Dedem kafasını salladı kapı kapandı ve gittiler. Onlar gittikten hemen sonra benim de arabam geldi.
Hemen arabamı çalıştırıp yolla koyuldum dedemleri takip etmeye başladım. Birden telefonum çaldı.
Normalde araba kullanırken telefona bakmazdım ama kırmızı ışıkta olduğumuz için telefonu elime aldım.
Komutan yazıyordu neden beni arıyordu ki?
Hemen telefonu açtım.
"Buyrun komutanım"
"Asena müsait misin? "
"Sadece 15 dakikam var dinliyorum sizi"
"Sana bahsetiğimiz adam birazdan aşiret toplantısın da olacak ekipte yolladık adamı bul ve etkisiz hale getir görevin birinci aşaması bu görelim seni Yüzbaşı"
"Anlaşıldı komutanım! "
Komutan telefonu kapatmıştı demek bu adamların içinde ha tamamlayalım bakalım şu görevi.
Dedemler bir konağın önünde durdu. Sanırım gelmiştik onlar arabadan indikten sonra hemen bende indim arabamın anahtarını korumaya verip dedemlerin yanına gittim.
İçeri girdiğim de tüm gözler benim üstümde idi. Dedemler bir yere geçip oturdular bende onların yanına geçip oturdum.
Adamlardan biri
"Neler oluyor Behram ağa? "
Dedem konuşacak iken sözünü kesip lafı ben devr aldım.
"Ben Asena Avamir tüm Mardin duysun ve bilsin ki Ben Ciwan ağanın kızıyım yaşıyor olsaydı bu gün o burada olacaktı ama bu gün ben onun yerindeyim bundan sonra da böyle olacaktır.! "
Herkes kendi arasında konuşup duruyordu. Eni sonunda bir adam geldi baya yaşlıydı çok büyük aşiret değillermiş ama büyük ve saygın biri olduğu için aşiret toplantısında kararları o veriyormuş.
"Herkes sussun! Hoşgeldin kızım babanı tanırım iyi biriydi Allah rahmet eylesin"
"Amin."
Adam tekrardan konuşmaya başladı
"Bu gün burada toplanma sebebimiz Hozan Avamir ve Zilan Afşarın kaçmasıdır. Bilirsiniz ki bizde töre vardır biz kendi kültürümüzü de göre gideriz ama lakin iki taraf da birbirini seviyorsa berdel yapmayalım derim siz ne dersiniz ağalar? "
"Haklısın Murad ağa "
Kızın abilerinden biri
"Olmaz öyle şey onlar kaçtı şerefimize namusumuza laf geldi hele ki Avamir ailesi bizim düşmanımızdır Berdel şartır"
Amcam öyle sert bağırmıştı ki
"Kardeşin Afran için kendisinden 10 yaş küçük kıza mı göz koydun lan it oğlu it"
"Susun! karar verildi berdel yapılıp düşmanlığa son verilecektir ama her iki ailede verilen kızlara gözü gibi bakacaktır. "
"Anlaşıldı"
"Anlaşıldı"
"Her şeyi gelenek ve göreneklerimize göre yapın"
Bölümüü nasıll buldunuz az önce çok büyük bir salaklık yaptım biliyorsunuz ki bu bölümden önce Çiftlik diye bir bölüm yayımladım ve ben o bölümü yeni yazdığım bu bölüm olarak düşünüp yayından kaldırıp geri yükledim.
Lütfenn beğenip yorum yapın 💓🤍