မှောင်မိုက်အေးစက်သော တောင်များ ဝင်္ကပါနှယ် ရှိနေသည့် နယ်မြေကြီး၏ အလယ် နတ်ဘုံနတ်နန်းသဖွယ် လှပ ခမ်းနားသော နယ်မြေ တစ်ခု ရှိနေလေသည်။
အမျိုးသားများ ဝင်ခွင့်မရှိသော ထိုနယ်မြေတွင် အမျိုးသမီးများသာ ကြီးစိုးကြသည်။
သို့သော် လှပချောမောသော အမျိုးသမီးများ အပြည့်ရှိသည့် ထိုကြွယ်ဝသော နယ်မြေကို မသိမ်းပိုက်လိုသော ယောကျာ်းသား အဘယ်မှာ ရှိမည်နည်း။
ထို့ကြောင့် ပြင်ပရန်များအား ကာကွယ်နိုင်ရန်နှင့် သတင်းအချက်အလက်များအား စုံစမ်းရန် အိမ်တော်ကြီး တစ်ခုကို ထိုနယ်မြေမှ ခွဲထုတ်လိုက်လေသည်။
အတွေ့အကြုံရှိသော ယောကျာ်းများကို ကိုင်တွယ်နိုင်သည့် အမျိုးသမီးများ အစွမ်းထက် ထူးချွန်သော အမျိုးသမီးများသည် (ရွှေအိပ်မက်)အိမ်တော်နှင့် (ရွှေအိပ်မက်)ကုန်သွယ်ရေးကို ဦးစီးကြသည်။
အပျိုစင်များကမူ သန်းခေါင်ယံ နန်းဆောင်တွင် နေထိုင်၍ သတင်းအချက်အလက်များအား ထိန်းသိမ်းလေသည်။
ထိုအိမ်တော်နှင့် နန်းဆောင်တို့တွင် အုပ်ချုပ်သူ သခင်မများ အသီးသီးရှိကြသည့်အပြင် သခင်မများသည် အတိအလင်း လက်ထပ်ထားသော ချစ်သူများပင်တည်း။
သို့သော် လောဘသားများရန်မှ သန်းခေါင်ယံ နန်းတော်အား ကာကွယ်ရန် လျှို့ဝှက်အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုလဲ ရှိပေသည်။ ရုပ်ပြောင်းရုပ်လွှဲ ခန္ဒာကိုယ်အပြောင်းအလဲများ ကျွမ်းကျင်ကာ လူများကို လက်ခုပ်ထဲမှ ရေသဖွယ် ကစားနိုင်သည့် နတ်သခင်များ။
နတ်သခင်များ၏ နာမည်အရင်းကို မည်သူမှ မသိကြပေ။ ၇ယောက်ရှိကြောင်းသာ သိရပြီး သူတို့၏ အစွမ်းအစ ရုပ်သွင်နှင့် နာမည်များကို နန်းဆောင်သခင်မနှင့် အိမ်တော်ငခင်မမှ အပ အခြားသူများ သိခွင့်မရှိချေ။
သန်းခေါင်ယံနန်းတော်နှင့် ဆက်နွယ်သော ရွှေအိပ်မက်အိမ်တော်ကမူ တွေး ထားနိုင်သည်ထက်ပင် နိုင်ငံ့အနှံ့ကို လက်တံရှည်များနှင့် ထိန်းချုပ်ကာ ချယ်လှယ်နိုင်သူများ ဖြစ်လေသည်။ လူများ၏ ပျော့ကွက်ဖြစ်သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို လှပသော ရုပ်ရည် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်နိုင်စွမ်း မငြင်းပယ်နိုင်သော စကားပရိယာယ်များဖြင့် ယောကျာ်းများ မိန်းမများကို စကပ်အောက်တွင် ဖိထားနိုင်လေသည်။
ယခုပဲ ကြည့်ပါ။ ကုန်သွယ်မှုထိပ်တန်း ရွှေနိုင်ငံတော်ဟု တင်စားကြသည့် ဟွမ်နိုင်ငံတော်မှ ဘုရင့်ထက်ပင် ကြွယ်ဝသည့် သူဌေးကြီးလီမုသည် ရွှေအိပ်မက်သူလျှိုမယ် ယင်းဟွာ၏ စကပ်အောက်တွင် ဒူးထောက်လျက်သား ရှိနေခဲ့သည်။
ယင်းဟွား၏ ခြေထောက်တဖက်က လီမု ပုခုံးပေါ်တွင် တင်ကာ သာယာမှုကြောင့် အော်ညည်းနေလေသည်။
လီမု မျက်နှာက ယင်းဟွား အဖုတ်ထဲ ဝင်တော့မတတ်။ လျှာကြီးကတော့ အစေ့နှင့်နှုတ်ခမ်းသားများကို ဟက်နေခဲ့သည်။
"ကိုကိုမု လျှာကြီး အဖုတ်ထဲ ပို စောင့်ထိုးပေး။ အ ကောင်းတယ်။ ကိုကိုမု လျှာကြီးက နွေးနေတာပဲ။ အထဲကို အထဲကို ပိုပြီး နက်နက်လေး ထိုးပေး။"
"အာ့ ပြီးတော့မယ်။ ကိုကိုမု ပါးစပ်ထဲ ပန်းချလိုက်မယ် စောက်ဖုတ်ရည်တွေ သောက်လိုက်။"
လီမု လိမ်လိမ်မာမာနှင့် စောက်ရည်များ ကုန်သည်အထိ လျှာကြီးနှင့် တစက်မကျန် ယက်တော့သည်။
အချစ်ကလေး ဟွားအယ် ရေဆေးစရာ မလိုစေရန် သူ့ပါးစပ်အား သုံးသည့်အတွက်ကျေနပ်နေလေသည်။
အရည်များပြောင်စင်သည်အထိ ယက်ပေးထားသော နှုတ်ခမ်းများကို ဟွားအယ် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ပြန်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
ထို့နောက် လီမု၏ နားအဖျားလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးကာ ကလိနေပြန်သည်။ ဟွားအယ်ပေးသော အထိအတွေ့များသည် ဘယ်တော့မှ ရိုးမသွား။
ထို့နောက် ၂ယောက်စလုံး အဝတ်များကို အပြည့်ချွတ်ချကာ လိုးဖို့ ပြင်တော့လေသည်။
ဟွားအယ်ကို တင်ပါးမှ ချီကာ ခြေထောက်များကို ခါးတွင် ချိတ်စေပြီး နံရံကိုဖိကပ်လျက် ဆက်တိုက် အရှိန်ပြင်းပြင်း ထိုးသွင်းတော့သည်။ ဟွားအယ်၏ လည်ပင်းပေါ်မျက်နှာအပ်ကာ ကိုယ်သင်းနံ့ကို ရှူရှိုက်ရင်း ထိုမိန်းကလေးကို အပိုင်ယူရသည်မှာ အင်မတန်ကောင်းလှသည်။
အရပ် ၆ပေကျော် လူ၏ လက်ထဲတွင် ချီကာ လေထဲတွင်မြှောက်တက်သည်အထိ အလုပ်ခံရခြင်းသည် ဟွားအယ်အကြိုက်ဆုံး။
"ဟွားအယ် မင်း ကိုယ့် ချစ်လား။"
"ချစ်တယ် ရူးမတတ်ချစ်တယ်။ ကိုကို မုလိုးတာကိုလဲ ချစ်တယ်။ ကိုကိုမု မြန်မြန် မြန်မြန်စောင့်။"
"အာ့~~~ဟွားအယ် မင်း လပြည့်ည လရောင်အောက်မှာ သတိလစ်တဲ့ထိ အလိုးခံချင်တယ်လို့ ပြောဖူးတယ်မလား။ ဒီည မင်း ဆန္ဒကို ကိုကို ဖြည့်ပေးမယ်။"
၈လက်မခန့်ရှိသော လီးကြီးအား အဖုတ်ထဲတွင် စိမ်ထားရင်း ဟွားအယ်ကို ချီကာ လေသာဆောင်ပေါ် တက်လာခဲ့သည်။
အဝင်အထွက်က ခြေတလှမ်းလှမ်းလိုက်ချိန်တိုင်း ပိုမို နက်ရှိုင်း လာသဖြင့် ဟွားအယ်၏ ချိုမြိန်သော ငြီးသံလေးကို ကြားနေရပြန်သည်။
ဝိုင်းစက်သော လမင်း အလင်းက အေးအေးမြမြ။ လသာဆောင်ပေါ်တွင် ကိုယ်လုံးတီး လူ၂ယောက် ပန်းပင်များအကြား ပါရှန်းကောဇောပေါ်တွင် သည်းသည်းမည်းမည်း အချစ်စခန်းဖွင့်နေကြသည်။
ချောမောခန့်ညားသော လီမု မျက်နှာမှာ ချွေးပေါက်များ အပြည့်။ ချစ်သူနှင့် လုပ်ရသော ခံစားချက်သည် အကောင်းဆုံးပင်တည်း။
"ဟွားအယ် ကိုကို့ မိန်းမလေး။ မယားလေး ကိုကို့လီးကြီးက မင်းစားဖူးတဲ့ တခြားလီးတွေထက် ပိုကောင်းတယ်မလား။"
အတွင်းသားများ လိပ်တက်ကာ သားအိမ်အထိ ဆိမ့်နေသည့် အတွက် ယင်းဟွား အသံမထွက်။
"မိန်းမက ကိုကို့ကို ပြန်မဖြေဘူးဆိုတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လုပ်ရတာပေါ့"
ပြောရင်းနှင့်ပင် အရှိန်မြှင့်လိုက်ပြန်သည်။
"အာ့ ကိုကို မု အကောင်းဆုံးပဲ။ လီးကြီးကလဲ တုတ်၊ အာ့ ရှည်ပြီး သားအိမ်ကို လာလာထိ၊ ကိုကိုမု အာ့ အာ့ အ ပြီးတော့ မယ် အာ့ အ ကိုကို မု။"
ယင်းဟွား တကိုယ်လုံး ပူနွေး စိမ့်တက်လာကာ အကြောပေါင်း တထာင် ပွင့်သွားသလို ချက်အောက်မှ ပူလာပြီး အရည်များ အဖုတ်ဆီ ပန်းထွက်လာလေသည်။
သားအိမ်မှ ညှစ်မှုကြောင့် လီမုလဲ ပြီးချင်လာခဲ့သည်။ ယင်းဟွားကို နမ်းရှိုက်ရင်း အချက် ၃၀ ခန့် ခပ်မြန်မြန်ဆောင့် လိုက်ကာ သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ သားအိမ်တစ်ခုလုံး နွေးသွားသည့်အတွက် ယင်းဟွား ပင့်သက်ရှိုက်နေခဲ့ရသည်။
"ကိုကိုမု အပေါ်ကနေ တက်စီးချင်တယ်။"
"အထန်မလေး ဒီလောက်ကျွေးတာကို မဝသေးဘူးပေါ့။"
စိမ်ထားသောလီးအား မပြုတ်စေဘဲ လီမုကို ပက်လက်လှန်စေကာ ယင်းဟွား မြင်းစီးတော့လေသည်။
လီမု၏ ကျယ်ပြန့်သော ရင်အုပ်ကြွက်သား အဖုအထစ်များနှင့် ခန့်ညားသော မျက်နှာကို ကြည့်ကာ စိတ်ပိုပါလာသည်။
ယင်းဟွား နို့များကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပွတ်နေရင်း နှုတ်ခမ်းကိုက်၍ အော်ငြီးမိသည်။ ထို့နောက် လီမု လည်ပင်းအားဖက်ကာ ခါးကို ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှားရင်း နောက်တကြိမ်ပြီးမြောက် သွားပြန်သည်။
' အထန်ကလေး ကိုယ့်ရဲ့ မိန်းမလေး၊ ကိုယ့်တစ်ဦးတည်းအပိုင် အပျက်မလေး မောပြီဆို ပုံစံပြောင်းရအောင်။"
လီးကို ချွတ်ကာ ယင်းဟွာကို မှောက်ပြီး ဖင်ထောင်ခိုင်းလိုက်သည်။
လိုးချိန်ကြာသဖြင့်နီရဲနေသော အဖုတ်လေးအား လျှာဖြင့်ယက်ကာ တင်ပါးများကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လေသည်။
"နာနာရိုက် ကိုကိုမု "
အပျက်မလေး သဖွယ် ဖင်အား လှုပ်ကာ လှုပ်ကာ ယင်းဟွားတောင်းဆိုနေခဲ့သည်။
"ကိုကို ထည့်ပေးတော့"
"ဟွားအယ်က ဘာလိုချင်တာလဲ။"
"ကိုကို့ လီးကြီးပေါ့။ ဟွားအယ်လေ ကိုကို့လီးကြီး မရှိရင် အသက်ရှင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။"
"ကိုကို့ လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲ အမြဲ စိမ်ထားချင်တာ။"
"ဖြစ်စေရမှာပေါ့။ ဟွားအယ် ကိုကို့လီး စိမ်လျက်သားနဲ့ နိုးစေရမယ်။ မနက်စာစားနေတုန်းလဲ လီးထည့်ထားမယ်။ အလုပ်လုပ်နေလဲ ကိုကို့လီးပေါ် ဟွားအယ်ထိုင်နေရမယ်။ ကောင်မလေးကို အဖုတ် စုတ်တဲ့ထိ လုပ်မှာ။"
ပြောရင်းနှင့် ၂ဦးသား စိတ်ပြန်ကြွလာတော့သည်။
ယင်းဟွားအဖုတ်မှ တစက်စက်ကျနေသော အရည်များကို လျှာဖြင့် ယက်ပြီးနောက် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ထားသော အဖုတ်ထဲသို့ နောက်တကြိမ်ထိုးသွင်းပြန်သည်။
"ကိုကိုမု နို့ နို့တွေဆွဲပေး"
"ကောင်မ တော်တော် ယွနေ။"
နို့သီးထိပ်များကို လက်မဖြင့် ပွတ်ကာ ဆွဲရင်း ခါးကျိုးမတတ်လိုးပြန်သည်။
ထို့နောက် ဒူးအနည်းငယ်ကွေးပို၍ အဝင်နက်သော ပုံစံဖြင့် တချက်ချင်း ဆောင့်လိုး သည်။
" ကောင်းလား ငါလိုးမ ဟွားအယ်။"
"အာ့ ကိုကိုမု အရမ်းကောင်း ဟွားအယ်ရဲ့ အဖုတ်လေးကို စုတ်ပြတ်တဲ့ထိ လိုးပေး။ လိုးပေး။ အာ့ မြန်မြန်။"
"ဟွားအယ် ကိုကို့လီးကို ညှစ်ထား။ ဟ့ ဟား"
ယောကျာ်းပီသသော ငြီးသံများ ဆပ်တိုက်ထွက်လာပြီး ၂ယောက် အတူတူ ပြီးဆုံး ပြန်သည်။
အဖုတ်ထဲတွင် လီးစိမ်ကာ ဟွားအယ်ကို နောက်မှ ဖက်ထားရင်း လည်ပင်းကို နမ်းပြီး နို့ကိုဖွဖွလေး လီမု နယ်ပြန်သည်။
ထိုသို့ စိမ်ထားရင်းနှင့်ပင် လရောင်အောက် အိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။
နိုးလာချိန်တိုင်း နွေးနေသော အဖုတ်လေး၏ အထိအတွေ့ကြောင့် ပြန်ပြန် ထလာသည့် ငပဲကို လှုပ်လှုပ်သွင်းပေးရင်း မိုးလင်းသွားတော့သည်။
___