Ο Μάνος κάθεται στην καρέκλα ξεφυσώντας με αγανάκτηση. Εντάξει, δεν είναι ο πιο εύκολος συνεργάτης! Ok, δεν είναι ο πιο υπομονετικός... Αλλά να του φορτώσουν μια υπόθεση που μετράει σχεδόν είκοσι χρόνια στο ντουλάπι με τις ανεξιχνίαστες δολοφονίες απλώς επειδή έχυσε τον καφέ πάνω στον επιθεωρητή;! Κατά λάθος το έκανε... Δεν έφταιξε σε τίποτα που ο επιθεωρητής Καρούζος – γνωστός και ως Κατρούτσος από τα πολλά κρασάκια που κατεβάζει – τον ειρωνεύτηκε για τις μεθόδους του. Τελείως κατά λάθος έπιασε την κούπα με τον καφέ και τον έχυσε πάνω στο παντελόνι του κρασοπατέρα της ΓΑΔΑ λίγο πριν αυτός εμφανιστεί μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες για κάποιες ανακοινώσεις...
Στην σκέψη της έκπληκτης φάτσας του Καρούζου, ένα χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπο του Μάνου. Τουλάχιστον, είχε την ικανοποίηση να κάνει τον αντιπαθητικό επιθεωρητή να μοιάζει σαν κατουρημένος! Καλά να πάθει ο αλαζόνας! Και όσο για την κρύα υπόθεση που του ανέθεσαν, θα την αντιμετωπίσει σαν να πρόκειται για κάτι που έγινε χθες. Θα βρει τι συνέβη και θα τρίψει τα συμπεράσματά του στην μούρη όλων όσων τον θεωρούν παρία στην Υπηρεσία.
Με μια αποφασιστική κίνηση, πιάνει το κύπελλο με τον καφέ που αγόρασε από το μαγαζάκι απέναντι από το γραφείο και το φέρνει στα χείλη, ρουφώντας με ευχαρίστηση το ζεστό υγρό. Στην συνέχεια, πιάνει τον φάκελο και κάνει να τον ανοίξει, όταν ένα απαλό χτύπημα στην πόρτα τον αναγκάζει να κοντοσταθεί.
- Περάστε!
Η πόρτα ανοίγει με μια απαλή αλλά συνάμα αποφασιστική κίνηση. Στο άνοιγμα, κάνει την εμφάνισή της η πιο όμορφη γυναίκα που έχει ποτέ αντικρίσει ο Μάνος. Είναι μια κοπέλα μετρίου ύψους, αλλά αυτό είναι το μόνο μέτριο πάνω της. Τα μαλλιά της απλώνονται σε ένα πλούσιο κορακίσιο χείμαρρο στην καλοσχηματισμένη πλάτη της ενώ το κορμί της μοιάζει φτιαγμένο από κάποιον ταλαντούχο γλύπτη που είχε πολλά κέφια όταν το σμίλευε. Αυτό που τραβάει την προσοχή του Μάνου, όμως, είναι το πρόσωπό της. Οβάλ, με αρμονικές γραμμές, σαν να το ζωγράφισε ιμπρεσσιονιστής καλλιτέχνης, με λεπτά αλλά γεμάτα χείλη, ροδαλά μάγουλα και ένα ζευγάρι μεγάλα καρβουνίσια μάτια που σε αιχμαλωτίζουν με ένα μονάχα βλέμμα.
Αυτό ακριβώς το βλέμμα τον κοιτάζει απορημένο αυτή την στιγμή. Ο Μάνος το σκέφτεται λίγο. Γιατί είναι απορημένη;
- Αστυνόμε, είστε καλά; Θέλετε λίγο νερό μήπως;
Γι' αυτό είναι απορημένη! Τόση ώρα προφανώς του μιλάει και αυτός κάθεται και την κοιτάζει σαν χάνος... Προσπαθεί να μετριάσει την κακή πρώτη εντύπωση και πιάνεται από τα λόγια της καλλονής για να το πετύχει αυτό.
- Με συγχωρείτε, κυρία μου... Με ταλαιπώρησε ένα άσχημο κρύωμα όλα την προηγούμενη εβδομάδα και ακόμα δεν έχω συνέλθει πλήρως. Παρακαλώ, καθήστε! Πώς μπορώ να σας βοηθήσω;
Με αυτά τα λόγια, ανακάθεται στην καρέκλα του και παίρνει το πιο σοβαρό του ύφος. Η κοπέλα καταβάλλει προσπάθεια για να μην γελάσει. Έχει καταλάβει ότι άλλος είναι ο λόγος για τον οποίο την κοίταζε με ανοιχτό το στόμα χωρίς να βγάζει λαλιά.
Άλλωστε, δεν ήταν κρυωμένος καθόλου την περασμένη εβδομάδα...
Κι η κοπέλα το γνωρίζει πολύ καλά αυτό...
- Υπαστυνόμος Ναταλία Ιωακειμίδου. Μου ανέθεσαν να δουλέψω μαζί σας!