"Mafiaရဲ့wife"
Part_26
"နှင်ဆီသည် ပန်းကန်ပြားအကြီးလိုနေတာမလို အပေါ်ထပ်အကန့်မှာ ရှာနေမိသည်။
"တွေ့ပြီးပဲ ဟ မမီဘူးဘဲ"
"အရပ်ကလေမမီတမီနဲ့ နှင်းဆီလေးသည် ပန်းကန်အပြားအထပ်တွေကို ဆွဲယူနေတာမလို ပန်းကန်အပြားအထပ်တွေသာပြုတ်ကျသွားရင် ခေါင်းပေါက်လာနိုင်တာမလို ဝီလီ ယူပေးလိုက်မိသည်။
"နှင်းဆီရဲ့ နောက်ကျောဖက်ကနေ အုပ်မိုး၍ ပန်းကန်ယူပေးတဲ့ ကိုဝီကို နှင်းဆီကြည့်လိုက်မိသည်။
"ဝီလီကို မော့ကြည့်လာတဲ့ မျက်ဝန်းတွေက သူကိုညိုငင်နေတဲ့ ဖြူစင်တဲ့ အဲဒီ မျက်ဝန်းအကြည့်တွေကြောင့် သူရက်ဘတ်ထဲက နှလုံးသားလေးကအခုန်မြန်လာစေသည်။
"ကိုဝီ ပန်းကန်"
"သြော် အင်း ရော့ မမီရင်မယူနဲ့လေ မတော်လို့ခေါင်းပေါ်ကိုပြုတ်ကျရင် ခေါင်းပေါက်သွားလိမ့်မယ်"
"နှင်းဆီ မီပါတယ်"
"ဟုတ်ပါပြီး"
"ဟား ဟား"
"ဘာရယ်တာလဲ ကိုဝီနော် နှင်းဆီကိုမလှောင်ပါနဲ့"
"မလှောင်ရပါဘူးဗျာ"
"နှင်းဆီလေးက သူကို မျက်ခုံးလေးပင့်ကာပြောလာပုံကာ ချစ်စရာကောင်းလှသည်။
"နှင်းကို ပြုံးရယ်၍ စနေတယ်၊ ကိုဝီက ချောလဲချော သဘောလဲကောင်းတာဖြစ်သည်။ နှင်းဆီကိုထွက်ပြေးဖို့ကူညီခဲ့တာတင်မဟုတ် ကိုယ်ရဲ့ညီမလေတစ်ယောက်လို စောင့်ရှောက်ပေးတတ်အတွက် ကိုဝီရဲ့ကျေးဇူးကို နှင်းဆီဘယ်လိုတောင်ဆပ်ရမယ်မှန်ကိုမသိတော့တာဖြစ်သည်။ ညီနဲ့အကိုက စိတ်ဓာတ်ခြင်းရော၊ရုပ်ရော အသာရေကအစာတခြားစီးပါ ငမဲဆိုမှာ နှင်းဆီသတိရလေသည်။
"နှင်း ဒီကိုရောက်နေတာ အတော်ကိုကြာနေပြီး အခုချိန်လောက်ဆို နှင်း ပျောက်လိုရှာမလာမရှာဘူးလာဆိုတာတော့ နှင်းမတွေးတတ်ဘူး တကယ်လို့ရှာနေခဲ့တယ်ဆိုရင် ဒီလူလက်ကနေ လွတ်အောင်ကိုပြေးမှာမရကမကိုပြေးမှာ"
"အတ္တကြီးတဲ့ လူ၊တစ်ကိုယ်ကောင်သမာ အရိုင်းစိုင်း ဆိုက်ကိုကောင်ကိုတော့ လင်အဖြစ်ရလိုက်ရတင်မဟုတ် တနှာရူးကောင်းရဲ့ခလေထိကိုတော့ လုံးဝမွေးမပေးနိုင်ဘူး အတွေးကိုမောင်းထုတ်လိုက်၍၊ ကိတ်လဲရနေပြီးမလို ထုတ်ယူလိုက်သည်။
"စိတ်ကလော၍ အပူကို မေ့ပြီးကိုင်လိုက်မိသည်။
"အား.."
"ရရဲ့လာ ပြစမ်း ပြောရင်းနဲ့ ဝီလီ နှင်းဆီရဲ့အပူလောင်သွားတဲ့ လက်ကိုကြည့်လဲကြည့်ပါးစပ်နဲ့လေပူမှုတ်နေသည်။
"နှင်းလက်ကို တယုတယကိုင်၍ လေပူမှုတ်ပေးနေတဲ့ ကိုဝီးကြောင့် တခြားသူတွေဝင်လာလို့မြင်သွားရင်မကောင်းတာမလို လက်ကိုရုန်းလိုက်မိသည်။
"ရတယ် မပူဘူး"
"သူ လက်ထဲကနေ ရုန်းထွက်သွားတဲ့လက်ကလေကြောင့် ဝီလီရင်မှာ အောင့်သက်သက်နဲ့သာ အပြင်မှာတော့ ပြုံးပြလိုက်ရသည်။
"ကိုယ်က စိတ်ပူသွားလိုပါ။
"ဒီလောက်လေ ပူတာလောက်တော့ နှင်းဆီကမမူပါဘူး ဒီအပူထပ်ဆိုတဲ့ အရာတွေကိုတောင် နှင်းဆီခံလာရပြီးပြီဘဲ ဒီလောက်ကတော့ စာမဖွဲပါဘူး ပြောရင်နဲ့ကိတ်ကိုပန်ကန်ပြာထဲကိုထည့်လိုက်၍ ကိုဝီကိုအမြည်းစားခိုင်းစေသည်။
"သူ လက်ထဲကိုထည့်ပေးလာတဲ့ ကိတ်ပန်းကန်ကိုယူလိုက်၍ စားကြည့်လိုက်မိသည်။
"အရသာ ဘယ်လိုနေလဲ စားရတာအဆင်ပြေလာ"
"အင်း အဆင်ပြေးတယ် ချိုတာထက် စိမ့်ပြီးတော့ အသီးအရသာကိုပေးစွမ်းတယ် နောက်ရက်ကျရင် ကိုယ်အသိတွေဆီကို ယူသွားပြီးနမူနာ ကျွေးရမယ်"
"အဲလိုကြီးတော့ တကူးတကကြီးမလုပ်ပါနဲ့ နှင်းဆီလုပ်တဲ့ကိတ်တွေက ဒီလောက်လဲစားလို့မကောင်းပါဘူး တော်ကြာနေ ကိုဝီမျက်နာပျက်စရာဖြစ်လိမ့်မယ် ပြောလဲပြော ကိတ်ပန်းကန်လေကိုကိုင်၍ အရှေ့ဘက်ကိုထွက်လာလိုက်သည်။
"ဒီခေတ်ကြီးထဲမှာ ဒီလိုပွင့်လင်းတဲ့ ကောင်မလေမျိုးရှိပါအုံးမလာ တချို့မိန်းခလေတွေဆိုရင် ပွင့်လင်းဖို့ထက် သူတို့ကိုသူတို ဂုဏ်မောက်နေကျတာ လောကမှာအဲလိုမိန်းခလေမျိုးကိုဘဲတွေ့ခဲ့ရတော့ ဒီလိုဖြူစင်တဲ့ကောင်မလေးကို ပိုင်ဆိုင် ဝီလီပို၍ လောဘတတ်မိနေသည်။
"ခက်တာက ကိုကြီးနဲ့ နှင်းဆီက တရားဝင်လက်ထပ်ထားတာဆိုတော့ ကွာရှင်းဖို့ကို သူဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ကိုကြီးကအခုတောင် အသည်းအသဲလိုက်ရှားနေတာ တကယ်လိုသာ ပြန်တွေသွားလိုက်တော့ ဝီလီဆက်မတွေးတော့ဘဲ ဆိုင်ထဲကနေ အိမ်ကိုသာပြန်လာလိုက်သည်။
"အလုပ်တွေများနေတာမလို ကိုဝီဘယ်ချိန်ထွက်သွားတာတောင် နှင်းဆီမသိလိုက်၍ အန်တီ ပူလီ ပြောမှာသိရလေသည်။
"ကိုဝီက ပြန်သွားပြီးပေါ့ အင်းလေ သူမှာအလုပ်ကရှိမှာပေါ့ နှင်းဆီကို ညီမတစ်ယောက်လိုအမြဲတမ်းစောင့်ရှောက်ပေးတာကိုတင်ကျေးဇူးတင်နေတာဖြစ်သည်။နှင်းဆီ ဘဝကိုကူညီပေးတာတင်မဟုတ် အိမ်အပြန်လေတစ်ခါတလေမိုးချုပ်ရင် အမြဲလိုက်လံစောင်ရှောက်ပေးနေတာမလို နှင်းဆီမှာ အစ်ကိုတစ်ယောက်ရသလိုပါပဲ အတွေးနဲ့အတူ ကိတ်ကလဲ စားလို့ကောင်းတယ်ပြောကျလို နောက်ကိုဝင်လာလိုက်သည်။
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
"အနက်ကို သခင်ကြီး မနေ့ကတင်ဖုန်းဆက်လာခဲ့ပြီး မကြာခင်ရက်ပိုင်းအတွင်းမှ ၅လပြည့်တော့မယ် အခုချိန်ထိ သခင်မကိုမတွေ့သေဘူး လူအင်အားသုံးပြီးရှားနေတာ အခုချိန်ထိရှားလို့ကိုမတွေ့ဘူး သခင်မရဲ့ပုံစံကို သခင်ကြီးက ဓာတ်ပုံပြကတည်းက သခင်မက သိပ်ကိုလှလွန်းတယ် သခင်ကြီးအပိုင်ဆိုတဲ့အသိနဲ့တင် ဒီ အမျိုးသမီးလေကို ဓာတ်ပုံထဲမှာတင်မြင်ဖူးတာတောင် ဒီလောက်လှ ဒီလောက်ချစ်စရာကောင်းနေတာ အပြင်မှာသာ တွေ့လိုက်ရလိုကတော့ သူမှာထိခွင့်မရှိ ကြည့်ခွင့်မရှိတဲ့ဘဝမလို သခင်ကြီးလက်ထဲကိုပြန်ထည့်ပေရမှာဖြစ်လေသည်။
"အတွေးနဲ့အတူ ကော်ဖီဆိုင်ထဲကိုဝင်လာလိုက်သည်။
"ကလောင် ကလောင်"
"ဆိုင်၏တံခါးဝမှာ ချိတ်ဆွဲထားသည့် ခေါင်းလောင်းလေးကမြည်သွားတာဖြစ်သည်။
"မင်္ဂလာပါရှင့်၊
"ကိတ်ဆိုင်ထဲကိုဝင်လာတော့ ဆိုင်ထဲမှာ လူတွေကပြည့်နေလျက် ဒီ မြို့မှာတော့ ဒီ ကိတ်ဆိုင်က နာမည်ကြီးတယ်ပြောကျလို ဝယ်ရင်နဲ့ သခင်မအကြောင်းကို စုံစမ်းဖို့အတွက်ပါ အတွေးနဲ့အတူ ကိတ်တစ်ခုနဲ့ ကော်ဖီကိုမှာလိုက်၍ ထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်စောင်လိုက်၍ ပတ်ဝန်ကျင်ကိုအကဲခတ်နေမိသည်။
"အနည်ငယ်အေးချမ်ပြီးတော့ စိတ်ငြိမ်းတဲ့နေရာဖြစ်တဲ့အတွက် နာအေးအေးစာထိုင်ဖတ်ခြင်းတဲ့သူတွေအတွက်အဆင်ပြေပါသည်။ သူကအမှန်ဆို အောင်မြင်တဲ့စာရေးဆရာဖြစ်ခြင်းခဲ့တာ လောကဓံရဲ့ ရိုက်ချက်တွေကြောင့် မကောင်းတယ် ခရိုနီသားသမီးတွေ့ကြောင့် သူညီမလေးကိုဖျက်စီးပြစ်ခဲ့ပြီးတော့ သူကိုလဲမသေယုံတမယ် ဖြစ်နေတဲ့ချိန် သခင်ကြီးကသာ မကယ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် အခုချိန်ထိ သူအသက်တောင်ရှင်နေမှာမဟုတ်ပါ။
"မှာထားတာရပါပြီး"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ခန"
"ဟုတ်ကဲ့ ဘာများမှာအုံးမလဲရှင့်"
"ဝန်ထမ်းကောင်မလေးက အနက်ကိုမေးလာခဲ့သည်။
"အနက် အိတ်ထဲက ဓာတ်ပုံကိုထုတ်ယူလိုက်သည်။
"ဒီ ဓာတ်ပုံထဲ မိန်းခလေးကို ဒီမြို့မှာမြင်ဖူးသလား"
"စားပွဲထိုးမိန်းခလေက ဓာတ်ပုံကိုယူ၍ ကြည့်လိုက်သည်။
"ကလောင် ကလောင်း"
"ခနနော်"
"မင်္ဂလာပါရှင့်"
"ဆိုင်ထဲကိုဝင်လာတဲ့ ဝီလီကို အနက်မမြင်လိုက်ပါ။
"ဝီလီ အနက်ကိုမြင်လိုက်ရတာမလို ဆိုင်နောက်ကိုပြေးဝင်လာလိုက်သည်။
"ကိတ်ဖုတ်တဲ့အခန်းထဲကိုအလောတကြီးပြေးဝင်လာတဲ့ ကိုဝီကြောင့် နှင်းဆီလန့်သွားရလေသည်။
"ကိုဝီ ဘာဖြစ်လာတာလည်း"
"ကိုယ်တို့ပြေးမှာရမယ် လုပ်အမြန်"
"ဘာဖြစ်လိုလဲ"
"ကိုယ် လမ်းမှာပြောပြမယ် ပြောလဲပြော နှင်းဆီရဲ့လက်ကို ကိုင်၍ အမှိုက်ပြစ်တဲ့ နောက်ဖေးပေါက်ကိုပြေးထွက်လာလိုက်လေသည်။
"သူက ဘာလီပဲ"
"ဘာလီ ဟုတ်လိုလာ သူနာမည်က နှင်းဆီပါ။
"အဲဒါတော့ ကျွန်မမသိဘူး ဆိုင်ရှင်ကိုမေးကြည့်လိုက်ပါလား"
"အဆို ဆိုင်ရှင်ကိုခေါ်ပေးပါလာ မေးကြည့်ခြင်းလို"
"စားပွဲထိုကောင်မလေးက ဆိုင်ရှင်ကိုသွားခေါ်၍ တအောင့်နေတော့ အသက်ကြီးကြီး မိန်းမကြီးတစ်ယောက်က သူထိုင်နေတဲ့ စားပွဲဝိုင်းအနားကိုရောက်လာလေသည်။
"ဒီက ဘာများသိခြင်းလိုလည်း"
"ဒီ ဓာတ်ပုံထဲမိန်းခလေးကိုသိလား"
"ဘာလီကိုလာ"
"နှင်းဆီ သူမနာမည်"
"ဟုတ်တယ်လေ ဘာဖြစ်လိုလည်း"
"အဆို အဲ မိန်းခလေးက ဘယ်မှာနေတာလဲသိလား"
"အိမ်တော့ မသိဘူး သူက ဆိုင်မှာ ကိတ်ဖုတ်တာ ခနနော် ခေါ်ပေမယ်"
"ဘာလီကိုသွားခေါ်ပေးပါအုံး"
"ဒါနဲ့ ဘာလီနဲ့ကဘယ်လိုပတ်သက်လည်း"
"ဆိုင်ရှင်အန်တီကြီးက အနက်ကိုမေးလာခဲ့သည်။
"ကျွန်တော် ညီမလေးပါ အိမ်ကနေစိတ်ဆိုပြီးဆင်းသွားလိုလိုက်ရှာနေတာ"
"အန်တီပူလီ ဘာလီမရှိဘူးရယ်"
"ဟုတ်လာ အဆိုကြည့်ရတာအိမ်ပြန်သွားတာလာမသိဘူး"
"ဒီအချိန်ဆို ဘာလီက အိမ်ပြန်နေကျ နောက်နှစ်ထပ်နာရီဝက်လောက်စောင့်ကြည့်လိုက်ပါလာ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"သခင်ကြီးကို ဖုန်းဆက်ဖို့ အချိန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ဒီအချိန်ဆို သခင်ကြီး အလုပ်မှာရှိဖို့များတာမလို မတတ်နိုင်ဘူး မပြောရင်လဲ ပိုဆိုးလာဖို့ရှိတာမလို ဆက်လိုလေသည်။
_
_
_
_
_
_
_
_
"ဒီတစ်ခေါက်တော့ သခင်ကြီး ပစ္စည်းပို့တာရပ်ပေးပါအုံး အထက်ကနေ ကွင်းဆင်းမယ်လို ကြားတယ်"
"မလိုခြင်းဘူး ကျုပ်ပေးတာနည်းလိုလာ အဆို ဒီထပ်ပိုးပေးမယ် ကျုပ် ကလဲအရေးကြီးနေလို"
"မရလိုပါ သခင်ကြီးရယ်"
"ကျစ့်"
"အာရုံတွေဘဲ တောက်စ့်"
"right right."
"သူ ဒေါသထွက်နေတုန် ဖုန်းဝင်လာ၍ ကိုင်လိုလေသည်။
"ပြော"
~~~~~~~
"သခင်မကို တွေ့ပါပြီး ဒါပေမဲ့ သခင်မက အိမ်ကိုပြန်သွားတာတဲ့ ကျွန်တော်"
~~~~~~
"မလိုခြင်းဘူ ဆင်ခြေတွေ လူအကောင်လိုက် ဖမ်းထားတာဘဲလိုခြင်တယ် အနက် မတွေ့တွေ့အောင်ရှာလာခဲ့ မင်းကိုပေးထာတဲ့ အချိန်ပြည့်တော့မှာနော် ငါပြောတာ သဘောပေါက်တယ်နော်။
~~~~~~~
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်ကြီး ကျွန်တော်မတွေတွေ့အောင်ရှာလာခဲ့ပါမယ်"
"သခင်ကြီးက ဖုန်းချသွား၍ ဖုန်းကို အိတ်ထဲပြန်ထည့်လိုက်ပြီး ပိုက်ဆံရှင်း၍ ဆိုင်ထဲကနေထွက်လာလိုက်သည်။
_
_
_
_
_
_
_
_
"နှင်းဆီတို့က ဘယ်ကိုပြေးမှာလဲ ဒီအတိုင်ပြေးရင် လွတ်ပါမလာ"
"ဘာမှာ မလွတ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး၊ဒီမြို့ကနေ ကိုတို့လွတ်အောင်အရင်ဆုံးပြေးရမယ် မဟုတ်ရင် မင်းကို ကို့ကြီးပြန်မိသွားလိမ့်မယ်"
"ဘယ်လို ဟိုလူလိုက်လာတာလာ နှင်းဆီကိုတွေ့သွားသေးလာ နှင်းဆီအအတော်ကိုထိတ်လန့်နေသည်။
"စိတ်ကိုအေးအေးထား မင်းကိုမမြင်လိုက်ဘူး၊အခုတော့ အဲဒါအရေးမကြီးဘူး ကိုယ်တို အရင်ဆုံး ဒီကနေ့ ကိုယ်တို အရင်ထွက်ရမယ် ပြောလဲပြော လိုအပ်တာလောက်သာယူ၍ နှစ်ယောက်သာ အိမ်ထဲကနေ ရုပ်ဖျက်၍ ထွက်လာကျသည်။
"နှင်းဆီ ကြောက်နေမိသည်။
"ငမဲကောင် ဘယ်လောက်ထိ ရက်စက်တတ်လဲဆိုတာ အသိဆုံးမလို ကိုဝီခေါ်တဲ့နောက်ကို ဘာရယ်ကြောင့်မသိယုံကြည်စွာနဲ့လိုက်ခဲ့ဖို့ကိုဆုံးဖြက်ထားလိုက်သည်။
"ကားကိုစက်နိုး၍ တခြားမြို့ကိုပြောင်ဖို့ထွက်သာလာလိုက်သည်။
"နှင်းဆီ အိပ်ခြင်းရင်အိပ်လိုက်နော်"
"မအိပ်ခြင်းပါဘူး နှင်းဆီ မအိပ်ခြင်းသေဘူး၊ဒါနဲ့ နှင်းဆီတို့ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ သွားတဲ့နေရာကရော ဟို လူလက်ကလွတ်နိုင်ပါမလား"
"အခုလောလောဆယ်တော့လွတ်နေအုံးမှာပါ ဘာမှာစိတ်ပူမနေနဲ့နော်"
"ကိုဝီက နှင်းဆီကိုဘာဘို့ကူညီတာလဲ တစ်ဂယ်ဆိုရင်၊မကူညီလဲရရဲ့သာနဲ့"
"ကိုယ်လာ မင်းကို သနားလိုကူညီပေးတာ တခြားဘာမှာမရှိပါဘူး"
"အဟိ နှင်းဆီကတော့ကံကောင်းလိုက်တာ အစ်ကိုတစ်ယောက်ရလိုက်သလိုပဲ"
"အစ်ကိုတယ်လာ ကိုယ်ကတော့ မင်းအစ်ကိုမလုပ်ခြင်ဘူး၊ကိုယ်ကတော့ မင်းရဲ့နှလုံးသားရဲ့တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြစ်ခြင်းတာပါကွာ သူအတွေးနဲ့အတူကားကိုမောင်းလာလိုက်သည်။
_
_
_
_
_
_
_
_
"မိုးသာချုပ်လာတယ် သခင်မရဲ့အရိပ်ရောင်တောင်မတွေ့ ဒီအတိုင်ဆိုရင် သခင်မကထွက်များပြေးသွားတာလာ မဖြစ်နိုင်တာ သခင်မက သူကိုမြင်တောင်မမြင်ဖူးတာ ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ သူ အတွေးနဲ့အတူ ကားပေါ်ကိုတက်ထိုင်၍ ကားကိုမောင်းထွက်လာလိုက်သည်။
"သူ နာမည်ကအရင်အိုက်လူစံ တရုတ်မြန်မာကပြာ သခင်ကြီးရဲ့ကျေးဇူးတွေက သူအပေါ်မှာအများကြီးပါ သူတစ်ဘဝလုံးဆပ်ရင်တောင်မကုန်နိုင်ပါ သခင်မကိုမတွေ့လိုရင် သူအသက်ကိုပေးရတော့မှာပါ မသေခင်မှာတော့ သခင်မကိုတစ်ခေါက်လောက်အပြင်မှာ မြင်ဖူးသွားခြင်သည်။
"ဘဝမှာ မိန်းမတွေအများကြီးနဲ့ လုပ်ငန်ကိစ္စထပ်ပိုတာတွေအများကြီးလုပ်ဖူးပေမဲ့ သခင်မရဲ့ဖြူစင်တဲ့အပြုံးတွေနဲ့အကြည့်တွေအောက်မှာ သူမကျဆုံးဘူးလာဆို ကျဆုံးဖူးပါတယ် ထိုအရာကသခင်ကြီးအပိုင်ဆိုတာနဲ့တင်ကို သူရင်ဖက်ထဲကနှလုံးသာလေကို သော့ခတ်သိမ်းထားလိုက်ရသည်။
"right right.."
"သခင်ကြီး ပြောပါ။
~~~~~~
"တွေ့ပြီးလာ"
~~~~~
"မတွေ့သေးပါဘူး ကြည့်ရတာထွက်ပြေးတာလာ ဒီနေ့ဘဲမလာတာလာဆိုတာတော့.."
~~~~~~
"တော်လိုက်တော့ ဆင်ခြေတွေမလိုခြင်ဘူး ဖမ်းမိတယ်ဆိုတာကိုဘဲလိုခြင်းတယ် အချိန်သုံးရက်ဘဲကျန်တော့တယ်နော် အနက်."
~~~~~~
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်ကြီး"
~~~~~~~~
"ရိုင်ယန် ဖုန်းကိုချလိုက်၍ အလုပ်စကားပြောရတာလဲ စိတ်မပါနေလေသည်။
"သခင်ကြီး ဘက်ကနေဘယ်နေ့လောက် ပစ္စည်းတွေကိုပို့ပေးဖို့အဆင်ပြေးမလဲ၊
"ကာလိုစ့်"
"မင်း အဲ ကိစ္စကိုသေချာမပြေားထာဘူးလာ"
"ကျွန်တော် မေ့သွားလိုပါ။
""တောက်စ့်!!."
"မင်း စိတ်တွေဘယ်ရောက်နေလဲ ကာလိုစ့်.."
"ကာလိုစ့် အမှားလုပ်သူပိပိ ခေါင်းကိုငုံ့ထားဆဲ့ပါ။
"ရိုင်ယန် စိတ်တွေနဂိုကတည်ကဒေါသအရှိန်ကမပျယ်သေတာမလို စိတ်ကိုထိန်ပေးမဲ့ ဆေးအရှိန်တက်နေတာရယ် ခလေးမကိုမတွေ့သေတာရယ် တပည့်ဖြစ်သူကခိုင်တဲ့အလုပ်ကိုသေခြာမလုပ်တာကြောင့် နက်ခ်တိုင်ကိုဖြေလျှော့ပြစ်လိုက်ရသည်။
"သခင်ကြီး အနေနဲ့ အခု အရောင်းဝယ် ကိစ္စကို စာချုပ် ချုပ်မှာလာ မချုပ်ဘူး.."
"ဒုန် ခလွမ်း!!.."
"ထိုလူကရုတ်တရက်ဆိုတော့လန့်သွားလေသည်။
"စားပွဲခုံကို ထုခြေရိုက်ချိုပြစ်လိုက်တာမလို ခနအတွင်မှာ စားပွဲခုံမှန်ကတော့အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာနဲ့ဖြစ်သွားလေသည်။
"ခင်ဗျာ သောက်ရစ်ရှည်တယ်နော်"
"ကျုပ်မေးတာ စာချုပ်"
"ဒိုင် ဒိုင်! !!"
"သေနတ်သံထွက်ပေါ်လာလျက် ခနလေအတွင်မှာထိုလူရဲ့အသက်ကတောပျောက်သွားလေသည်။
"ရှင်းလိုက်တော့"
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်ကြီး.."
"ဒေါသအရှိန်ကမပျယ်သေတာကြောင့် လူသတ်လိုက်ရပေးမဲ့ စိတ်ကတိုနေလေသည်။
"ဟေ့ ယူ.."
"ရိုင်ယန်ကို ဘယ်သူကမှာအဲလိုခေါ်ရဲ့ဖို့နေနေသာသာ မော်တောင်မကြည်ရဲ့ကျပါ သူလျှောက်နေရာကနေရပ်လိုက်တော့ သူရှေ့ကိုလာရပ်တဲ့အမျိုးသမီးက မော်ဒယ်ကိုယ်လုံးနဲ့ ဆွဲဆောင့်မှုရှိပေမဲ့ ခလေမရဲ့ ကိုယ်လုံးလောက်ကြည့်မကောင်းတာမလို သူကိုအတင့်ရဲ့စွာလာပိတ်ရပ်တဲ့မိန်းမကို သတ်ပြစ်ခြင်းတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်ပြစ်လိုက်သည်။
"youက မမှတ်မိတော့ဘူးလား"
"ကျစ့်"
"အာရုံတွေလာနောက်မနေစမ်းနဲ့ ဖယ်လိုက်နော် အသက်မသေခြင်းရင် ငါ့ ရှေ့ကနေဖယ်လိုက် ပြောလဲပြော ထိုမိန်းမရဲ့ ခါးကို သေနတ်နဲ့ထောက်ထားလိုက်လေသည်။
"ဝို မိုစ့်လာချီလာ youက ဘာလဲ mafiaလာ youက"
"တောက်စ်!"
"ဘုတ် အား..."
"ရှင် ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ အရင်တစ်ခါရိုက်ထားတာတောင် youကိုတရာမစွဲတာကံကောင်းတယ်နော်"
"အဲဒါ မင်းသောက်ကြောင်လေ ငါနဲ့ လာမပတ်သက်နဲ့ ပတ်သက်ရင် မနက်ဖြန်နေထွက်တာမမြင်ရဘဲဖြစ်သွားမယ် ပြောဆို၍ ထိုမိန်းမကို တွန်းတိုက်ပြီးထွက်သာလာလိုက်သည်။
"youက အလာကြီးပဲ"
"မမလေး"
"ပြော"
"ဆူဇန်ကို့ ဖုန်းထဲကိုပို့လာတဲ့ စောနကလူရဲ့အကြောင်းတွေကိုအကုန်းလုံးတော့ မသိရပေမဲ့ သူမလို ဝန်ကြီးချုပ်ရဲ့သမီးက တစ်ချက်လေ လိုက်တာနဲ့ အဲဒီ လူရဲ့အကြောင်းကို ဆံချည်မျှင်တစ်မျှင်ကအစသိနိုင်တယ်ဆိုတာပါ ။
"နာမည်က ရိုင်ယန်၊အသက်က ၃၇နှစ်၊အလုပ်ကိုင်က mafiaအနီရောင်ဂိုဏ်ရဲ့ခေါင်းဆောင်၊မိန်းမရှိတယ်တဲ့လာ မိန်းမပုံကိုကျ မပါလာတာမလို သူမပို၍ သိခြင်းလာရလေသည်။
"ကိစ္စ မရှိပါဘူး ဒီလောက်လေကတော့ ဆူဇန်အတွက် mafiaတွေက မိန်းမတစ်ယောက်ထဲနဲ့မှာမလုံးလောက်တာ အဲဒီအတွက် ရှင်ဆီကိုကျွန်မလာပြီး ရိုင်ယန် ရှင်ကကျွန်မအပိုင်ပဲ ပြောပြီး၍ အပြင်ဖက်ကိုထွက်လာလိုက်လေသည်။
_
_
_
_
_
_
_
_
"ကိုယ်တို အခုလောလောဆယ်တော့ ဒီမှာ ခနနေရအုံးမယ် နောက်ရက်မှာ အခြေနေကောင်းမှ တခြားမှာပြောင်းနေရင်နေရမှာ"
"တိုက်ခန်းထဲမလို အိပ်ခန်းကသုံးခန် ထမင်းစားခန်းကိုမှမီးဖိုချောင်နဲ့ တွဲရပ်မလို အဆင်ပြေပါသည်။
"နှင်းဆီ ညနေစာချက်လိုက်တော့မယ် ပြောလဲပြော မီးဖိုခန်းဖက်လျှောက်လိုက်တော့ ဟုတ်သာဘဲ ဘာမှာမဝယ်ရသေဘူး"
"နှင်းဆီက ဘာချက်မလိုလဲ၊ဘာမှာမရှိတာကို"
"နှင်းဆီမေ့သွားလိုပါ ကိုဝီကလည်း"
"အဆို ကိုယ်အပြင်မှာ တစ်ခုခုသွားဝယ်လိုက်အုံးမယ် နေရဲ့တယ်မလား"
"နေရဲ့ပါတယ် ကိုဝီသာဂရုစိုက်သွားနော် တော်ကြာနေ ဟိုလူကြီးလူတွေ တွေ့သွားမယ်"
"အင်း စိတ်ချ ကိုယ်ရုပ်ဖျက်သွားမှာ သွားပြီးနော် ပြောပြီး၍ ထွက်လာလိုက်လေသည်။
"ကိုဝီ ထွက်သွားမှာ နှင်းဆီ ဧည့်ခန်းမှပြန်လာထိုင်နေလိုက်သည်။
"နှင်းဆီ တွေးမိတာက အမှန်ဆို ကိုယ်ကြောင့် ကိုဝီပါ ဒုက္ခခံပေးနေရတယ် မဖြသ်ဘူး နှစ်ယောက်စလုံးကိုသာ အတူတူတွဲပြီးတွေ့သွားရင် ကိုဝီအတွက်မကောင်းနိုင်ဘူး နှင်းဆီကြောင့် ကိုယ်ကျေးဇူးရှင့်ကို ဒုက္ခမရောက်စေခြင်ဘူး ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် မနက်ဖြန်မိုးလင်တာနဲ့ ဒီကနေထွက်သွားရမယ် ဒီတစ်ခါထွက်ရင်ဘယ်ကိုသွားရမလဲ အခု လောလောဆယ်တော့ ဘာမှာမစဥ်းစာဘဲ နေအုံးမယ်လို တွေးထားလိုက်လေသည်။
_
_
_
_
_
_
_
_
"စံအိမ်ကြီးရဲ့အပေါ်ဆုံးထပ်အိပ်ခန်းထဲကနေ မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေတဆင့် ခြံကြီးရဲ့ နှင်းဆီပန်းခင်ရှိရာကို ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲကိုလက်ထည့်၍ ရိုင်ယန် သေချာကြည့်နေလေသည်။
"နှင်းဆီတွေက သိပ်ကိုလှလွန်သလောက်ခူယူဖို့ခက်ခဲလွန်းတယ် သေချာတယုတယနဲ့မခူးယူရင် အဲဒီ နှင်းဆီရဲ့ ဆူးတွေကလဲ ကိုယ်ကို ဆူးသွားနိုင်တယ် သူဘာလုပ်ရမလဲ ခလေမကို တကယ်ဘဲလို နှိပ်စက်ခြင်းယုံသက်သက်ဘဲလာ ချစ်နေတာလာ မဖြစ်နိုင်တာ ဒီဘာမဟုတ်တဲ့ ခလေမကိုချစ်ရအောင် ငါက သောက်ရူးလာ"
"ဟူး သက်ပြင်းကိုချလိုက်၍ အိပ်ခန်းထဲကနေအပေါက်ဖက်ကိုလျှောက်နေတုန်မှ အိပ်ရာပေါ်ကိုအကြည့်ရောက်သွားခိုက် ဘာရယ်မဟုတ် ကုတင်ပေါ်ကိုတက်ထိုင်လိုက်မိသည်။
"rose rose"
"မင်း အတော်အပုန်းကောင်းတယ်နော် ဘာလိုလဲ ဘာလိုပြေးခြင်နေရတာလဲ ဘာလဲ ကိုယ်က နှိပ်စက်လိုလာ မင်းကခေါင်းသိပ်မာတယ် မင်းကို ဒီလိုမှာ မနှိပ်စက်ရင် မင်းကအမြဲပြန်ပြောနေတာကို နှင်းဆီ မင်းကိုယ်ဆီကို ပြန်လာခဲ့ကွာ ဒီအတိုင်းဆိုမဖြစ်သေးဘူး သူကိုယ်တိုင်ရှာမှာ ရတော့မှာမလို အိပ်ခန်းထဲကနေ ထွက်လာလိုက်လေသည်။
"အိပ်ခန်းအပြင်ကိုရောက်တော့ မာရီနာရဲ့ မထင်မှတ်ထားတဲ့ပုံစံကိုမျက်ဝါးထင်ထင်တွေလိုက်ရလို အံသြသွားရလေသည်။
"ခင်ဗျား ဒါဘာလုပ်တာလည်း"
"သူ ဘယ်လောက်ဒေါသထွက်နေလဲဆိုတာက အံကြိတ်သံကသိသာထင်ရှာလှလေသည်။
_
_
_
_
_
_
_
_
_
~~~~~~~~~~ဆက်ရန်
"Mafiaရဲ႕wife"
Part_26
"ႏွင္ဆီသည္ ပန္းကန္ျပားအႀကီးလိုေနတာမလို အေပၚထပ္အကန့္မွာ ရွာေနမိသည္။
"ေတြ႕ၿပီးပဲ ဟ မမီဘူးဘဲ"
"အရပ္ကေလမမီတမီနဲ႕ ႏွင္းဆီေလးသည္ ပန္းကန္အျပားအထပ္ေတြကို ဆြဲယူေနတာမလို ပန္းကန္အျပားအထပ္ေတြသာျပဳတ္က်သြားရင္ ေခါင္းေပါက္လာနိုင္တာမလို ဝီလီ ယူေပးလိုက္မိသည္။
"ႏွင္းဆီရဲ႕ ေနာက္ေက်ာဖက္ကေန အုပ္မိုး၍ ပန္းကန္ယူေပးတဲ့ ကိုဝီကို ႏွင္းဆီၾကည့္လိုက္မိသည္။
"ဝီလီကို ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြက သူကိုညိုငင္ေနတဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ အဲဒီ မ်က္ဝန္းအၾကည့္ေတြေၾကာင့္ သူရက္ဘတ္ထဲက ႏွလုံးသားေလးကအခုန္ျမန္လာေစသည္။
"ကိုဝီ ပန္းကန္"
"ေၾသာ္ အင္း ေရာ့ မမီရင္မယူနဲ႕ေလ မေတာ္လို႔ေခါင္းေပၚကိုျပဳတ္က်ရင္ ေခါင္းေပါက္သြားလိမ့္မယ္"
"ႏွင္းဆီ မီပါတယ္"
"ဟုတ္ပါၿပီး"
"ဟား ဟား"
"ဘာရယ္တာလဲ ကိုဝီေနာ္ ႏွင္းဆီကိုမေလွာင္ပါနဲ႕"
"မေလွာင္ရပါဘူးဗ်ာ"
"ႏွင္းဆီေလးက သူကို မ်က္ခုံးေလးပင့္ကာေျပာလာပုံကာ ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။
"ႏွင္းကို ၿပဳံးရယ္၍ စေနတယ္၊ ကိုဝီက ေခ်ာလဲေခ်ာ သေဘာလဲေကာင္းတာျဖစ္သည္။ ႏွင္းဆီကိုထြက္ေျပးဖို႔ကူညီခဲ့တာတင္မဟုတ္ ကိုယ္ရဲ႕ညီမေလတစ္ေယာက္လို ေစာင့္ေရွာက္ေပးတတ္အတြက္ ကိုဝီရဲ႕ေက်းဇူးကို ႏွင္းဆီဘယ္လိုေတာင္ဆပ္ရမယ္မွန္ကိုမသိေတာ့တာျဖစ္သည္။ ညီနဲ႕အကိုက စိတ္ဓာတ္ျခင္းေရာ၊႐ုပ္ေရာ အသာေရကအစာတျခားစီးပါ ငမဲဆိုမွာ ႏွင္းဆီသတိရေလသည္။
"ႏွင္း ဒီကိုေရာက္ေနတာ အေတာ္ကိုၾကာေနၿပီး အခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ႏွင္း ေပ်ာက္လိုရွာမလာမရွာဘူးလာဆိုတာေတာ့ ႏွင္းမေတြးတတ္ဘူး တကယ္လို႔ရွာေနခဲ့တယ္ဆိုရင္ ဒီလူလက္ကေန လြတ္ေအာင္ကိုေျပးမွာမရကမကိုေျပးမွာ"
"အတၱႀကီးတဲ့ လူ၊တစ္ကိုယ္ေကာင္သမာ အရိုင္းစိုင္း ဆိုက္ကိုေကာင္ကိုေတာ့ လင္အျဖစ္ရလိုက္ရတင္မဟုတ္ တႏွာ႐ူးေကာင္းရဲ႕ခေလထိကိုေတာ့ လုံးဝေမြးမေပးနိုင္ဘူး အေတြးကိုေမာင္းထုတ္လိုက္၍၊ ကိတ္လဲရေနၿပီးမလို ထုတ္ယူလိုက္သည္။
"စိတ္ကေလာ၍ အပူကို ေမ့ၿပီးကိုင္လိုက္မိသည္။
"အား.."
"ရရဲ႕လာ ျပစမ္း ေျပာရင္းနဲ႕ ဝီလီ ႏွင္းဆီရဲ႕အပူေလာင္သြားတဲ့ လက္ကိုၾကည့္လဲၾကည့္ပါးစပ္နဲ႕ေလပူမႈတ္ေနသည္။
"ႏွင္းလက္ကို တယုတယကိုင္၍ ေလပူမႈတ္ေပးေနတဲ့ ကိုဝီးေၾကာင့္ တျခားသူေတြဝင္လာလို႔ျမင္သြားရင္မေကာင္းတာမလို လက္ကို႐ုန္းလိုက္မိသည္။
"ရတယ္ မပူဘူး"
"သူ လက္ထဲကေန ႐ုန္းထြက္သြားတဲ့လက္ကေလေၾကာင့္ ဝီလီရင္မွာ ေအာင့္သက္သက္နဲ႕သာ အျပင္မွာေတာ့ ၿပဳံးျပလိုက္ရသည္။
"ကိုယ္က စိတ္ပူသြားလိုပါ။
"ဒီေလာက္ေလ ပူတာေလာက္ေတာ့ ႏွင္းဆီကမမူပါဘူး ဒီအပူထပ္ဆိုတဲ့ အရာေတြကိုေတာင္ ႏွင္းဆီခံလာရၿပီးၿပီဘဲ ဒီေလာက္ကေတာ့ စာမဖြဲပါဘူး ေျပာရင္နဲ႕ကိတ္ကိုပန္ကန္ျပာထဲကိုထည့္လိုက္၍ ကိုဝီကိုအျမည္းစားခိုင္းေစသည္။
"သူ လက္ထဲကိုထည့္ေပးလာတဲ့ ကိတ္ပန္းကန္ကိုယူလိုက္၍ စားၾကည့္လိုက္မိသည္။
"အရသာ ဘယ္လိုေနလဲ စားရတာအဆင္ေျပလာ"
"အင္း အဆင္ေျပးတယ္ ခ်ိဳတာထက္ စိမ့္ၿပီးေတာ့ အသီးအရသာကိုေပးစြမ္းတယ္ ေနာက္ရက္က်ရင္ ကိုယ္အသိေတြဆီကို ယူသြားၿပီးနမူနာ ေကြၽးရမယ္"
"အဲလိုႀကီးေတာ့ တကူးတကႀကီးမလုပ္ပါနဲ႕ ႏွင္းဆီလုပ္တဲ့ကိတ္ေတြက ဒီေလာက္လဲစားလို႔မေကာင္းပါဘူး ေတာ္ၾကာေန ကိုဝီမ်က္နာပ်က္စရာျဖစ္လိမ့္မယ္ ေျပာလဲေျပာ ကိတ္ပန္းကန္ေလကိုကိုင္၍ အေရွ႕ဘက္ကိုထြက္လာလိုက္သည္။
"ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဒီလိုပြင့္လင္းတဲ့ ေကာင္မေလမ်ိဳးရွိပါအုံးမလာ တခ်ိဳ႕မိန္းခေလေတြဆိုရင္ ပြင့္လင္းဖို႔ထက္ သူတို႔ကိုသူတို ဂုဏ္ေမာက္ေနက်တာ ေလာကမွာအဲလိုမိန္းခေလမ်ိဳးကိုဘဲေတြ႕ခဲ့ရေတာ့ ဒီလိုျဖဴစင္တဲ့ေကာင္မေလးကို ပိုင္ဆိုင္ ဝီလီပို၍ ေလာဘတတ္မိေနသည္။
"ခက္တာက ကိုႀကီးနဲ႕ ႏွင္းဆီက တရားဝင္လက္ထပ္ထားတာဆိုေတာ့ ကြာရွင္းဖို႔ကို သူဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ကိုႀကီးကအခုေတာင္ အသည္းအသဲလိုက္ရွားေနတာ တကယ္လိုသာ ျပန္ေတြသြားလိုက္ေတာ့ ဝီလီဆက္မေတြးေတာ့ဘဲ ဆိုင္ထဲကေန အိမ္ကိုသာျပန္လာလိုက္သည္။
"အလုပ္ေတြမ်ားေနတာမလို ကိုဝီဘယ္ခ်ိန္ထြက္သြားတာေတာင္ ႏွင္းဆီမသိလိုက္၍ အန္တီ ပူလီ ေျပာမွာသိရေလသည္။
"ကိုဝီက ျပန္သြားၿပီးေပါ့ အင္းေလ သူမွာအလုပ္ကရွိမွာေပါ့ ႏွင္းဆီကို ညီမတစ္ေယာက္လိုအၿမဲတမ္းေစာင့္ေရွာက္ေပးတာကိုတင္ေက်းဇူးတင္ေနတာျဖစ္သည္။ႏွင္းဆီ ဘဝကိုကူညီေပးတာတင္မဟုတ္ အိမ္အျပန္ေလတစ္ခါတေလမိုးခ်ဳပ္ရင္ အၿမဲလိုက္လံေစာင္ေရွာက္ေပးေနတာမလို ႏွင္းဆီမွာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရသလိုပါပဲ အေတြးနဲ႕အတူ ကိတ္ကလဲ စားလို႔ေကာင္းတယ္ေျပာက်လိဳ ေနာက္ကိုဝင္လာလိုက္သည္။
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
"အနက္ကို သခင္ႀကီး မေန႕ကတင္ဖုန္းဆက္လာခဲ့ၿပီး မၾကာခင္ရက္ပိုင္းအတြင္းမွ ၅လျပည့္ေတာ့မယ္ အခုခ်ိန္ထိ သခင္မကိုမေတြ႕ေသဘူး လူအင္အားသုံးၿပီးရွားေနတာ အခုခ်ိန္ထိရွားလို႔ကိုမေတြ႕ဘူး သခင္မရဲ႕ပုံစံကို သခင္ႀကီးက ဓာတ္ပုံျပကတည္းက သခင္မက သိပ္ကိုလွလြန္းတယ္ သခင္ႀကီးအပိုင္ဆိုတဲ့အသိနဲ႕တင္ ဒီ အမ်ိဳးသမီးေလကို ဓာတ္ပုံထဲမွာတင္ျမင္ဖူးတာေတာင္ ဒီေလာက္လွ ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းေနတာ အျပင္မွာသာ ေတြ႕လိုက္ရလိုကေတာ့ သူမွာထိခြင့္မရွိ ၾကည့္ခြင့္မရွိတဲ့ဘဝမလို သခင္ႀကီးလက္ထဲကိုျပန္ထည့္ေပရမွာျဖစ္ေလသည္။
"အေတြးနဲ႕အတူ ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲကိုဝင္လာလိုက္သည္။
"ကေလာင္ ကေလာင္"
"ဆိုင္၏တံခါးဝမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ ေခါင္းေလာင္းေလးကျမည္သြားတာျဖစ္သည္။
"မဂၤလာပါရွင့္၊
"ကိတ္ဆိုင္ထဲကိုဝင္လာေတာ့ ဆိုင္ထဲမွာ လူေတြကျပည့္ေနလ်က္ ဒီ ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ဒီ ကိတ္ဆိုင္က နာမည္ႀကီးတယ္ေျပာက်လိဳ ဝယ္ရင္နဲ႕ သခင္မအေၾကာင္းကို စုံစမ္းဖို႔အတြက္ပါ အေတြးနဲ႕အတူ ကိတ္တစ္ခုနဲ႕ ေကာ္ဖီကိုမွာလိုက္၍ ထိုင္ခုံမွာ ဝင္ထိုင္ေစာင္လိုက္၍ ပတ္ဝန္က်င္ကိုအကဲခတ္ေနမိသည္။
"အနည္ငယ္ေအးခ်မ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ၿငိမ္းတဲ့ေနရာျဖစ္တဲ့အတြက္ နာေအးေအးစာထိုင္ဖတ္ျခင္းတဲ့သူေတြအတြက္အဆင္ေျပပါသည္။ သူကအမွန္ဆို ေအာင္ျမင္တဲ့စာေရးဆရာျဖစ္ျခင္းခဲ့တာ ေလာကဓံရဲ႕ ရိုက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ မေကာင္းတယ္ ခရိုနီသားသမီးေတြ႕ေၾကာင့္ သူညီမေလးကိုဖ်က္စီးျပစ္ခဲ့ၿပီးေတာ့ သူကိုလဲမေသယုံတမယ္ ျဖစ္ေနတဲ့ခ်ိန္ သခင္ႀကီးကသာ မကယ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ အခုခ်ိန္ထိ သူအသက္ေတာင္ရွင္ေနမွာမဟုတ္ပါ။
"မွာထားတာရပါၿပီး"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ခန"
"ဟုတ္ကဲ့ ဘာမ်ားမွာအုံးမလဲရွင့္"
"ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးက အနက္ကိုေမးလာခဲ့သည္။
"အနက္ အိတ္ထဲက ဓာတ္ပုံကိုထုတ္ယူလိုက္သည္။
"ဒီ ဓာတ္ပုံထဲ မိန္းခေလးကို ဒီၿမိဳ႕မွာျမင္ဖူးသလား"
"စားပြဲထိုးမိန္းခေလက ဓာတ္ပုံကိုယူ၍ ၾကည့္လိုက္သည္။
"ကေလာင္ ကေလာင္း"
"ခနေနာ္"
"မဂၤလာပါရွင့္"
"ဆိုင္ထဲကိုဝင္လာတဲ့ ဝီလီကို အနက္မျမင္လိုက္ပါ။
"ဝီလီ အနက္ကိုျမင္လိုက္ရတာမလို ဆိုင္ေနာက္ကိုေျပးဝင္လာလိုက္သည္။
"ကိတ္ဖုတ္တဲ့အခန္းထဲကိုအေလာတႀကီးေျပးဝင္လာတဲ့ ကိုဝီေၾကာင့္ ႏွင္းဆီလန့္သြားရေလသည္။
"ကိုဝီ ဘာျဖစ္လာတာလည္း"
"ကိုယ္တို႔ေျပးမွာရမယ္ လုပ္အျမန္"
"ဘာျဖစ္လိုလဲ"
"ကိုယ္ လမ္းမွာေျပာျပမယ္ ေျပာလဲေျပာ ႏွင္းဆီရဲ႕လက္ကို ကိုင္၍ အမွိုက္ျပစ္တဲ့ ေနာက္ေဖးေပါက္ကိုေျပးထြက္လာလိုက္ေလသည္။
"သူက ဘာလီပဲ"
"ဘာလီ ဟုတ္လိုလာ သူနာမည္က ႏွင္းဆီပါ။
"အဲဒါေတာ့ ကြၽန္မမသိဘူး ဆိုင္ရွင္ကိုေမးၾကည့္လိုက္ပါလား"
"အဆို ဆိုင္ရွင္ကိုေခၚေပးပါလာ ေမးၾကည့္ျခင္းလို"
"စားပြဲထိုေကာင္မေလးက ဆိုင္ရွင္ကိုသြားေခၚ၍ တေအာင့္ေနေတာ့ အသက္ႀကီးႀကီး မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က သူထိုင္ေနတဲ့ စားပြဲဝိုင္းအနားကိုေရာက္လာေလသည္။
"ဒီက ဘာမ်ားသိျခင္းလိုလည္း"
"ဒီ ဓာတ္ပုံထဲမိန္းခေလးကိုသိလား"
"ဘာလီကိုလာ"
"ႏွင္းဆီ သူမနာမည္"
"ဟုတ္တယ္ေလ ဘာျဖစ္လိုလည္း"
"အဆို အဲ မိန္းခေလးက ဘယ္မွာေနတာလဲသိလား"
"အိမ္ေတာ့ မသိဘူး သူက ဆိုင္မွာ ကိတ္ဖုတ္တာ ခနေနာ္ ေခၚေပမယ္"
"ဘာလီကိုသြားေခၚေပးပါအုံး"
"ဒါနဲ႕ ဘာလီနဲ႕ကဘယ္လိုပတ္သက္လည္း"
"ဆိုင္ရွင္အန္တီႀကီးက အနက္ကိုေမးလာခဲ့သည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ညီမေလးပါ အိမ္ကေနစိတ္ဆိုၿပီးဆင္းသြားလိုလိုက္ရွာေနတာ"
"အန္တီပူလီ ဘာလီမရွိဘူးရယ္"
"ဟုတ္လာ အဆိုၾကည့္ရတာအိမ္ျပန္သြားတာလာမသိဘူး"
"ဒီအခ်ိန္ဆို ဘာလီက အိမ္ျပန္ေနက် ေနာက္ႏွစ္ထပ္နာရီဝက္ေလာက္ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ပါလာ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"သခင္ႀကီးကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ အခ်ိန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဆို သခင္ႀကီး အလုပ္မွာရွိဖို႔မ်ားတာမလို မတတ္နိုင္ဘူး မေျပာရင္လဲ ပိုဆိုးလာဖို႔ရွိတာမလို ဆက္လိုေလသည္။
_
_
_
_
_
_
_
_
"ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ သခင္ႀကီး ပစၥည္းပို႔တာရပ္ေပးပါအုံး အထက္ကေန ကြင္းဆင္းမယ္လို ၾကားတယ္"
"မလိုျခင္းဘူး က်ဳပ္ေပးတာနည္းလိုလာ အဆို ဒီထပ္ပိုးေပးမယ္ က်ဳပ္ ကလဲအေရးႀကီးေနလို"
"မရလိုပါ သခင္ႀကီးရယ္"
"က်စ့္"
"အာ႐ုံေတြဘဲ ေတာက္စ့္"
"right right."
"သူ ေဒါသထြက္ေနတုန္ ဖုန္းဝင္လာ၍ ကိုင္လိုေလသည္။
"ေျပာ"
~~~~~~~
"သခင္မကို ေတြ႕ပါၿပီး ဒါေပမဲ့ သခင္မက အိမ္ကိုျပန္သြားတာတဲ့ ကြၽန္ေတာ္"
~~~~~~
"မလိုျခင္းဘူ ဆင္ေျခေတြ လူအေကာင္လိုက္ ဖမ္းထားတာဘဲလိုျခင္တယ္ အနက္ မေတြ႕ေတြ႕ေအာင္ရွာလာခဲ့ မင္းကိုေပးထာတဲ့ အခ်ိန္ျပည့္ေတာ့မွာေနာ္ ငါေျပာတာ သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္။
~~~~~~~
"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ႀကီး ကြၽန္ေတာ္မေတြေတြ႕ေအာင္ရွာလာခဲ့ပါမယ္"
"သခင္ႀကီးက ဖုန္းခ်သြား၍ ဖုန္းကို အိတ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ၿပီး ပိုက္ဆံရွင္း၍ ဆိုင္ထဲကေနထြက္လာလိုက္သည္။
_
_
_
_
_
_
_
_
"ႏွင္းဆီတို႔က ဘယ္ကိုေျပးမွာလဲ ဒီအတိုင္ေျပးရင္ လြတ္ပါမလာ"
"ဘာမွာ မလြတ္စရာအေၾကာင္းမရွိဘူး၊ဒီၿမိဳ႕ကေန ကိုတို႔လြတ္ေအာင္အရင္ဆုံးေျပးရမယ္ မဟုတ္ရင္ မင္းကို ကို႔ႀကီးျပန္မိသြားလိမ့္မယ္"
"ဘယ္လို ဟိုလူလိုက္လာတာလာ ႏွင္းဆီကိုေတြ႕သြားေသးလာ ႏွင္းဆီအအေတာ္ကိုထိတ္လန့္ေနသည္။
"စိတ္ကိုေအးေအးထား မင္းကိုမျမင္လိုက္ဘူး၊အခုေတာ့ အဲဒါအေရးမႀကီးဘူး ကိုယ္တို အရင္ဆုံး ဒီကေန႕ ကိုယ္တို အရင္ထြက္ရမယ္ ေျပာလဲေျပာ လိုအပ္တာေလာက္သာယူ၍ ႏွစ္ေယာက္သာ အိမ္ထဲကေန ႐ုပ္ဖ်က္၍ ထြက္လာက်သည္။
"ႏွင္းဆီ ေၾကာက္ေနမိသည္။
"ငမဲေကာင္ ဘယ္ေလာက္ထိ ရက္စက္တတ္လဲဆိုတာ အသိဆုံးမလို ကိုဝီေခၚတဲ့ေနာက္ကို ဘာရယ္ေၾကာင့္မသိယုံၾကည္စြာနဲ႕လိုက္ခဲ့ဖို႔ကိုဆုံးျဖက္ထားလိုက္သည္။
"ကားကိုစက္နိုး၍ တျခားၿမိဳ႕ကိုေျပာင္ဖို႔ထြက္သာလာလိုက္သည္။
"ႏွင္းဆီ အိပ္ျခင္းရင္အိပ္လိုက္ေနာ္"
"မအိပ္ျခင္းပါဘူး ႏွင္းဆီ မအိပ္ျခင္းေသဘူး၊ဒါနဲ႕ ႏွင္းဆီတို႔ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ သြားတဲ့ေနရာကေရာ ဟို လူလက္ကလြတ္နိုင္ပါမလား"
"အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့လြတ္ေနအုံးမွာပါ ဘာမွာစိတ္ပူမေနနဲ႕ေနာ္"
"ကိုဝီက ႏွင္းဆီကိုဘာဘို႔ကူညီတာလဲ တစ္ဂယ္ဆိုရင္၊မကူညီလဲရရဲ႕သာနဲ႕"
"ကိုယ္လာ မင္းကို သနားလိုကူညီေပးတာ တျခားဘာမွာမရွိပါဘူး"
"အဟိ ႏွင္းဆီကေတာ့ကံေကာင္းလိုက္တာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရလိုက္သလိုပဲ"
"အစ္ကိုတယ္လာ ကိုယ္ကေတာ့ မင္းအစ္ကိုမလုပ္ျခင္ဘူး၊ကိုယ္ကေတာ့ မင္းရဲ႕ႏွလုံးသားရဲ႕တစ္စိတ္တစ္ေဒသျဖစ္ျခင္းတာပါကြာ သူအေတြးနဲ႕အတူကားကိုေမာင္းလာလိုက္သည္။
_
_
_
_
_
_
_
_
"မိုးသာခ်ဳပ္လာတယ္ သခင္မရဲ႕အရိပ္ေရာင္ေတာင္မေတြ႕ ဒီအတိုင္ဆိုရင္ သခင္မကထြက္မ်ားေျပးသြားတာလာ မျဖစ္နိုင္တာ သခင္မက သူကိုျမင္ေတာင္မျမင္ဖူးတာ ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္နိုင္မွာလဲ သူ အေတြးနဲ႕အတူ ကားေပၚကိုတက္ထိုင္၍ ကားကိုေမာင္းထြက္လာလိုက္သည္။
"သူ နာမည္ကအရင္အိုက္လူစံ တ႐ုတ္ျမန္မာကျပာ သခင္ႀကီးရဲ႕ေက်းဇူးေတြက သူအေပၚမွာအမ်ားႀကီးပါ သူတစ္ဘဝလုံးဆပ္ရင္ေတာင္မကုန္နိုင္ပါ သခင္မကိုမေတြ႕လိုရင္ သူအသက္ကိုေပးရေတာ့မွာပါ မေသခင္မွာေတာ့ သခင္မကိုတစ္ေခါက္ေလာက္အျပင္မွာ ျမင္ဖူးသြားျခင္သည္။
"ဘဝမွာ မိန္းမေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ လုပ္ငန္ကိစၥထပ္ပိုတာေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ဖူးေပမဲ့ သခင္မရဲ႕ျဖဴစင္တဲ့အၿပဳံးေတြနဲ႕အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ သူမက်ဆဳံးဘူးလာဆို က်ဆဳံးဖူးပါတယ္ ထိုအရာကသခင္ႀကီးအပိုင္ဆိုတာနဲ႕တင္ကို သူရင္ဖက္ထဲကႏွလုံးသာေလကို ေသာ့ခတ္သိမ္းထားလိုက္ရသည္။
"right right.."
"သခင္ႀကီး ေျပာပါ။
~~~~~~
"ေတြ႕ၿပီးလာ"
~~~~~
"မေတြ႕ေသးပါဘူး ၾကည့္ရတာထြက္ေျပးတာလာ ဒီေန႕ဘဲမလာတာလာဆိုတာေတာ့.."
~~~~~~
"ေတာ္လိုက္ေတာ့ ဆင္ေျခေတြမလိုျခင္ဘူး ဖမ္းမိတယ္ဆိုတာကိုဘဲလိုျခင္းတယ္ အခ်ိန္သုံးရက္ဘဲက်န္ေတာ့တယ္ေနာ္ အနက္."
~~~~~~
"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ႀကီး"
~~~~~~~~
"ရိုင္ယန္ ဖုန္းကိုခ်လိဳက္၍ အလုပ္စကားေျပာရတာလဲ စိတ္မပါေနေလသည္။
"သခင္ႀကီး ဘက္ကေနဘယ္ေန႕ေလာက္ ပစၥည္းေတြကိုပို႔ေပးဖို႔အဆင္ေျပးမလဲ၊
"ကာလိုစ့္"
"မင္း အဲ ကိစၥကိုေသခ်ာမေျပားထာဘူးလာ"
"ကြၽန္ေတာ္ ေမ့သြားလိုပါ။
""ေတာက္စ့္!!."
"မင္း စိတ္ေတြဘယ္ေရာက္ေနလဲ ကာလိုစ့္.."
"ကာလိုစ့္ အမွားလုပ္သူပိပိ ေခါင္းကိုငုံ႕ထားဆဲ့ပါ။
"ရိုင္ယန္ စိတ္ေတြနဂိုကတည္ကေဒါသအရွိန္ကမပ်ယ္ေသတာမလို စိတ္ကိုထိန္ေပးမဲ့ ေဆးအရွိန္တက္ေနတာရယ္ ခေလးမကိုမေတြ႕ေသတာရယ္ တပည့္ျဖစ္သူကခိုင္တဲ့အလုပ္ကိုေသျခာမလုပ္တာေၾကာင့္ နက္ခ္တိုင္ကိုေျဖေလွ်ာ့ျပစ္လိုက္ရသည္။
"သခင္ႀကီး အေနနဲ႕ အခု အေရာင္းဝယ္ ကိစၥကို စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္မွာလာ မခ်ဳပ္ဘူး.."
"ဒုန္ ခလြမ္း!!.."
"ထိုလူက႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့လန့္သြားေလသည္။
"စားပြဲခုံကို ထုေျခရိုက္ခ်ိဳျပစ္လိုက္တာမလို ခနအတြင္မွာ စားပြဲခုံမွန္ကေတာ့အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာနဲ႕ျဖစ္သြားေလသည္။
"ခင္ဗ်ာ ေသာက္ရစ္ရွည္တယ္ေနာ္"
"က်ဳပ္ေမးတာ စာခ်ဳပ္"
"ဒိုင္ ဒိုင္! !!"
"ေသနတ္သံထြက္ေပၚလာလ်က္ ခနေလအတြင္မွာထိုလူရဲ႕အသက္ကေတာေပ်ာက္သြားေလသည္။
"ရွင္းလိုက္ေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ႀကီး.."
"ေဒါသအရွိန္ကမပ်ယ္ေသတာေၾကာင့္ လူသတ္လိုက္ရေပးမဲ့ စိတ္ကတိုေနေလသည္။
"ေဟ့ ယူ.."
"ရိုင္ယန္ကို ဘယ္သူကမွာအဲလိုေခၚရဲ႕ဖို႔ေနေနသာသာ ေမာ္ေတာင္မၾကည္ရဲ႕က်ပါ သူေလွ်ာက္ေနရာကေနရပ္လိုက္ေတာ့ သူေရွ႕ကိုလာရပ္တဲ့အမ်ိဳးသမီးက ေမာ္ဒယ္ကိုယ္လုံးနဲ႕ ဆြဲေဆာင့္မႈရွိေပမဲ့ ခေလမရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလာက္ၾကည့္မေကာင္းတာမလို သူကိုအတင့္ရဲ႕စြာလာပိတ္ရပ္တဲ့မိန္းမကို သတ္ျပစ္ျခင္းတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႕ၾကည့္ျပစ္လိုက္သည္။
"youက မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား"
"က်စ့္"
"အာ႐ုံေတြလာေနာက္မေနစမ္းနဲ႕ ဖယ္လိုက္ေနာ္ အသက္မေသျခင္းရင္ ငါ့ ေရွ႕ကေနဖယ္လိုက္ ေျပာလဲေျပာ ထိုမိန္းမရဲ႕ ခါးကို ေသနတ္နဲ႕ေထာက္ထားလိုက္ေလသည္။
"ဝို မိုစ့္လာခ်ီလာ youက ဘာလဲ mafiaလာ youက"
"ေတာက္စ္!"
"ဘုတ္ အား..."
"ရွင္ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ အရင္တစ္ခါရိုက္ထားတာေတာင္ youကိုတရာမစြဲတာကံေကာင္းတယ္ေနာ္"
"အဲဒါ မင္းေသာက္ေၾကာင္ေလ ငါနဲ႕ လာမပတ္သက္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ မနက္ျဖန္ေနထြက္တာမျမင္ရဘဲျဖစ္သြားမယ္ ေျပာဆို၍ ထိုမိန္းမကို တြန္းတိုက္ၿပီးထြက္သာလာလိုက္သည္။
"youက အလာႀကီးပဲ"
"မမေလး"
"ေျပာ"
"ဆူဇန္ကို႔ ဖုန္းထဲကိုပို႔လာတဲ့ ေစာနကလူရဲ႕အေၾကာင္းေတြကိုအကုန္းလုံးေတာ့ မသိရေပမဲ့ သူမလို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ႕သမီးက တစ္ခ်က္ေလ လိုက္တာနဲ႕ အဲဒီ လူရဲ႕အေၾကာင္းကို ဆံခ်ည္မွ်င္တစ္မွ်င္ကအစသိနိုင္တယ္ဆိုတာပါ ။
"နာမည္က ရိုင္ယန္၊အသက္က ၃၇ႏွစ္၊အလုပ္ကိုင္က mafiaအနီေရာင္ဂိုဏ္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္၊မိန္းမရွိတယ္တဲ့လာ မိန္းမပုံကိုက် မပါလာတာမလို သူမပို၍ သိျခင္းလာရေလသည္။
"ကိစၥ မရွိပါဘူး ဒီေလာက္ေလကေတာ့ ဆူဇန္အတြက္ mafiaေတြက မိန္းမတစ္ေယာက္ထဲနဲ႕မွာမလုံးေလာက္တာ အဲဒီအတြက္ ရွင္ဆီကိုကြၽန္မလာၿပီး ရိုင္ယန္ ရွင္ကကြၽန္မအပိုင္ပဲ ေျပာၿပီး၍ အျပင္ဖက္ကိုထြက္လာလိုက္ေလသည္။
_
_
_
_
_
_
_
_
"ကိုယ္တို အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီမွာ ခနေနရအုံးမယ္ ေနာက္ရက္မွာ အေျခေနေကာင္းမွ တျခားမွာေျပာင္းေနရင္ေနရမွာ"
"တိုက္ခန္းထဲမလို အိပ္ခန္းကသုံးခန္ ထမင္းစားခန္းကိုမွမီးဖိုေခ်ာင္နဲ႕ တြဲရပ္မလို အဆင္ေျပပါသည္။
"ႏွင္းဆီ ညေနစာခ်က္လိုက္ေတာ့မယ္ ေျပာလဲေျပာ မီးဖိုခန္းဖက္ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္သာဘဲ ဘာမွာမဝယ္ရေသဘူး"
"ႏွင္းဆီက ဘာခ်က္မလိုလဲ၊ဘာမွာမရွိတာကို"
"ႏွင္းဆီေမ့သြားလိုပါ ကိုဝီကလည္း"
"အဆို ကိုယ္အျပင္မွာ တစ္ခုခုသြားဝယ္လိုက္အုံးမယ္ ေနရဲ႕တယ္မလား"
"ေနရဲ႕ပါတယ္ ကိုဝီသာဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္ ေတာ္ၾကာေန ဟိုလူႀကီးလူေတြ ေတြ႕သြားမယ္"
"အင္း စိတ္ခ် ကိုယ္႐ုပ္ဖ်က္သြားမွာ သြားၿပီးေနာ္ ေျပာၿပီး၍ ထြက္လာလိုက္ေလသည္။
"ကိုဝီ ထြက္သြားမွာ ႏွင္းဆီ ဧည့္ခန္းမွျပန္လာထိုင္ေနလိုက္သည္။
"ႏွင္းဆီ ေတြးမိတာက အမွန္ဆို ကိုယ္ေၾကာင့္ ကိုဝီပါ ဒုကၡခံေပးေနရတယ္ မျဖသ္ဘူး ႏွစ္ေယာက္စလုံးကိုသာ အတူတူတြဲၿပီးေတြ႕သြားရင္ ကိုဝီအတြက္မေကာင္းနိုင္ဘူး ႏွင္းဆီေၾကာင့္ ကိုယ္ေက်းဇူးရွင့္ကို ဒုကၡမေရာက္ေစျခင္ဘူး ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ မနက္ျဖန္မိုးလင္တာနဲ႕ ဒီကေနထြက္သြားရမယ္ ဒီတစ္ခါထြက္ရင္ဘယ္ကိုသြားရမလဲ အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဘာမွာမစဥ္းစာဘဲ ေနအုံးမယ္လို ေတြးထားလိုက္ေလသည္။
_
_
_
_
_
_
_
_
"စံအိမ္ႀကီးရဲ႕အေပၚဆုံးထပ္အိပ္ခန္းထဲကေန မွန္ျပတင္းေပါက္ကေနတဆင့္ ၿခံႀကီးရဲ႕ ႏွင္းဆီပန္းခင္ရွိရာကို ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲကိုလက္ထည့္၍ ရိုင္ယန္ ေသခ်ာၾကည့္ေနေလသည္။
"ႏွင္းဆီေတြက သိပ္ကိုလွလြန္သေလာက္ခူယူဖို႔ခက္ခဲလြန္းတယ္ ေသခ်ာတယုတယနဲ႕မခူးယူရင္ အဲဒီ ႏွင္းဆီရဲ႕ ဆူးေတြကလဲ ကိုယ္ကို ဆူးသြားနိုင္တယ္ သူဘာလုပ္ရမလဲ ခေလမကို တကယ္ဘဲလို ႏွိပ္စက္ျခင္းယုံသက္သက္ဘဲလာ ခ်စ္ေနတာလာ မျဖစ္နိုင္တာ ဒီဘာမဟုတ္တဲ့ ခေလမကိုခ်စ္ရေအာင္ ငါက ေသာက္႐ူးလာ"
"ဟူး သက္ျပင္းကိုခ်လိဳက္၍ အိပ္ခန္းထဲကေနအေပါက္ဖက္ကိုေလွ်ာက္ေနတုန္မွ အိပ္ရာေပၚကိုအၾကည့္ေရာက္သြားခိုက္ ဘာရယ္မဟုတ္ ကုတင္ေပၚကိုတက္ထိုင္လိုက္မိသည္။
"rose rose"
"မင္း အေတာ္အပုန္းေကာင္းတယ္ေနာ္ ဘာလိုလဲ ဘာလိုေျပးျခင္ေနရတာလဲ ဘာလဲ ကိုယ္က ႏွိပ္စက္လိုလာ မင္းကေခါင္းသိပ္မာတယ္ မင္းကို ဒီလိုမွာ မႏွိပ္စက္ရင္ မင္းကအၿမဲျပန္ေျပာေနတာကို ႏွင္းဆီ မင္းကိုယ္ဆီကို ျပန္လာခဲ့ကြာ ဒီအတိုင္းဆိုမျဖစ္ေသးဘူး သူကိုယ္တိုင္ရွာမွာ ရေတာ့မွာမလို အိပ္ခန္းထဲကေန ထြက္လာလိုက္ေလသည္။
"အိပ္ခန္းအျပင္ကိုေရာက္ေတာ့ မာရီနာရဲ႕ မထင္မွတ္ထားတဲ့ပုံစံကိုမ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြလိုက္ရလို အံၾသသြားရေလသည္။
"ခင္ဗ်ား ဒါဘာလုပ္တာလည္း"
"သူ ဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္ေနလဲဆိုတာက အံႀကိတ္သံကသိသာထင္ရွာလွေလသည္။
_
_
_
_
_
_
_
_
_
~~~~~~~~~~ဆက္ရန္