---------------
"Одоо очоод шууд ажилдаа явна гэж үү?"
Машиндаа суун буцахдаа Тэхён шууд л явахыг уриалсан юм. Магадгүй ажилдээр нь асуудал гарсан байх. Бид бодосноос удаан энэ байчихлаа шүү дээ
"Тиймээ. Магадгүй хэдэн өдөр илүү цагаар ажилж байх бололтой?"!Хэмээхэд би түүнлүү харсаар өөр юм хэлж чадсангүй
Юу гэх ч билээдээ? Битгий яв аа гэх юм уу? Сайн ажлаа хийгээд ир гэх юм уу?
Бид тэнд бодосноос дотно болоод буцах шиг боллоо
"Царай чинь яагаад байгаа юм? Арай намайг явуулахыг хүсэхгүй байгаа юм уу?"Хэмээн гэнэт асуухад би бүлтэлзэн түүнлүү харан
"Үгүй ээ! Харин ч харьж байна! Юу ч гэсэн хүмүүсийн өмнө жүжиглэлтээ зогсоох нь байна! Тухтай байх нь байна?" Хэмээн өөр зүг харахад тэр гарнаас минь зөөлнөөр атгав
Сандран харахад тэр нэг л шоолонгуй харцаар харсаар машинаа барина. Бурхан минь өмнөх өмнөхөөсөө сандрах шиг л болох юм
Гэртээ ирээд тэр мэдээж ажилруугаа харин би гэртээ хоцров. Өрөөндөө орж ирээд усанд орон бүхий л зүйлээ хийж дуусаад Тэхёнтай байдаг өрөө биш өөрийн өрөөндөө орж иртэл
Нүүрэндээ маск тавьчихсан Южин хэвтэж байх нь тэр. Цочис хийн зүрхээ дарахад тэр өндийж ирэн
"Эгчээ үнэн юм уу? Үгүй биздээ?"
Хэмээн төв царайтай надруу харав
————-
Нухацтай харц шидлэн миний өмнө суух Южин луу харцаа чиглүүлэхэд тэр хоолойгоо засан
"Тэгэхээр энэ мэдээ нийтэд зарлагдаад удаагүй байна? Би мэдчихээд анх итгээгүй ч гэхдээ эгчээ яаж байж болох юмбэ?" Хэмээн ширээ балбан улам дөхөхөд би хоолойгоо засаж аваад
"Тэгэхээр Южин аа! Намайг тайван сонс! Би анх Тэхёнтай буюу нөхөртэйгээ бүр ахлах сургуульдаа учирж байсан юм. Тэр түүх их урт ойлгож байна уу? Харин төгсөхөд бид ямартай ч холбоо тасраад одоогийн ажилдаг газраа би Мингюүтэй таарсан. Бид нэгэнтэйгээ хайраар үнэхээр гэрлэх гэж байсан гэтэл би аль хэдийн Тэхёнтай гэрэлчихсэн байсан юм?"
"Байж бай даа? Миний тархи хүрэхгүй байна уу? Эсвэл та ойлгомжгүй яриад байна уу? Тэгээд яаж яваад заавал миний ах нарыг та сонгож? Гайхалтай?" Хэмээхэд би үнэхээр ойлгуулж чадаагүйдээ санаа алдав
Тэр үнэхээр нухацтай байна энэ асуудал түүнийг үнэхээр цочроочихсон бололтой.
"Уучлаарай эгчээ? Гэхдээ энэ асуудал Тэхён ахын нэр хүндийг унагааж мэдэх юм? Яагаад гэвэл аль хэдийн мэдээ дэлхий дахинаар гараад эхэлчихсэн?"
📌Thv Компианы эзэмшигч, өв залгамжлагч Ким Тэхён түүний эхнэр Ким Сүёон, SJ Компианы Захирал Ким Мингюү нарын шуугиан
Хэмээх нэртэй мэдээ байх ба. Орж хараад л бие минь арзгас хийх шиг болов
📌Түмний нүдэнд алдар нэрээ цуурайтуулсан Ким Гэр бүл дотор яг юу өрнөдөг бэ?
📌Удаан хугацаанд эхнэрээ харуулдаггүй байсан Ким Тэхёны эхнэрийн булхай, цаад санаа, жинхэнэ төрх нь хэн бэ?
📍Хэлэлцээрийн шатанд ирсэн тэдний гэр бүл сүүлийн үед гарч ирсэн Ким Сүёон гэх бүсгүй нь өөрийн нөхрийн дүү болох Ким Мингюүтэй явалддаг бөгөөд тагтандээр байх тэдний халуухнаар үнсэлцэж буй зураг цацагдсан юм. Энэ зурагнаас цаашлаад маш дотно бөгөөд үүгээр тогтож боломгүй олон зурагнууд ээлж дараалан цацагдсаар байна. Үнэхээр Сүёон гэх бүсгүй хэн бэ? Тэдний нэр алдар ихтэй хөвгүүдийн дунд явалддаг эм үү? Хэн нэгнийх нь хайртай эмэгтэй юу?
Аль эсвэл Сүёон гэх эмэгтэй нь гэр бүл үймүүлэг ч үү?
SJ Компианы Захирал болох Ким Мингюү нь саяхан гэрлэхээ заралсан бөгөөд энэ нууцыг далдлах гэсэн цаад санаа юу?
Мэдээг уншчихаад өөрийн мэдэлгүй утсаа алдав. Тэгэхээр эцэст нь намайг ийм зүйл хүлээгээд байсан бололтой. Одоо тэгээд яах ёстой юм бээ??
Хэний ч ойлгохгүй зүйл учраас тэд амныхаа зоргоор хэлж ярьж, ханатлаа муулж, газар ортол нь хэлж чаддаг бололтой
Южин ч ойлгохгүй байхад энэ олон хүмүүс ойлгохгүй шүү дээ. Одоо үнэхээр яах ёстой байга юм бол? Би хувьдаа одоо үнэхээр яах ёстой гэдгээ мэдэхгүй байна
Саяхан л бүх зүйл өөр байсан.
Далайд сэлээд эсвэл зугаалж усан онгоцонд суугаад
Бүх зүйл надаас болсон гэж үү? Яагаад гэвэл би л мэдэхгүй юм даа би зүрх сэтгэлээ л дагасан, энэ том шархыг хэн аниулж чадахаар байна тэр хүнийг л хайрлахаар шийдсэн шүү дээ
Одоо бодоход би өрөвдөлтэй амьтан бололтой. Мингюү надтай байхад би түүнлүү тэмүүлж, одоо байхгүй болсон үед нь санахаа ч больсон. Харин одоо яг хэвээрээ
Ийм үед яах ёстой гэдгийг мэдэхгүй ч гарч агаар амьсгалахыг хүсэж байсан юм. Южин явчихсан. Би түүнийг анхнаасаа ойлгоосой хэмээн бодоогүй. Гэхдээ л найдаж байсан
Шөнө болж магадгүй Тэхён ирэх болоогүй байх. Тийм ч учраас нуугдан байж гарч ирэв. Гэрэлтэй гудмаар алхан салхи нүүрийг минь илбэх ба зүрх минь одоо хүртэл маш хурднаар цохилсон хэвээр
Ийм үед Дүн ах надад туслах болов уу? Мэдэхгүй юм даа энд надаас өөр танил байхгүй шүү дээ? Тэр өдийд ажилж байдаг болов уу?
Бөөн асуултын тэмдэгтэй төөрч барин түүний дэлгүүрийн өмнө ирэв. Надад лав үлгэрийн орон шиг санагддаг. Дэлгүүрт хүн орж ирэхэд эгшиглэдэг ид шидийн ая болон эртний модон хийцээр хийсэн түүний дэлгүүр. Түүнчлэн эртний номны цуглуулгууд
"Oww okey? Мэдээж ахиад л чи?"
Хаалга чанга хаах дуугаар ном уншиж байсан бололтой гэвч мэдээж нойрондоо дийлдээд унтчихсан бололтой дээш өндийв
Харин би инээмсэглэн түүнлүү дөхөхөд тэр ууж байсан кофегаа хөрсөн байгааг гайхсаар цааш жижиг өрөөндөө орохоор явчихав
"Би магадгүй ном уншаад дэлгүүрээ хаахаа мартаад унтчихсанд чинь талархаж байна? Би сүүлд хэзээ ирсэн бэ?" Гэхэд тэр шилээ зүүн
"Би санахгүй байна? Тэгэхээр манайх хааж байна эргээд замаа хөө?" Хэмээн хөөхөд би зөрүүдлэн зугтаан
"Дүн ах аа? Би өнөөдөр сэтгэлээ сэргээх хэрэгтэй байна. Гуйж байна түрхэн энд байлгачих? Тэглээ ч надаас өөр хүн ирдэггүй гэж хэлээ биздээ?" Хэмээн дээш номын өрөөнд орж ирлээ
Араас Дүн ах ирэн муухай царайлсаар харан зогсоно
"Тэгэхээр та яагаад энэ дэлгүүрээ ажлуулж бас хаадаггүй юм?" Хэмээн нэг ном атгахад тэр санаа алдан
"Би чамд үүнийг тайлагнах ёстой биш?"Хэмээхэд би түүнлүү санаа алдан харав
"Таагүй дурсамж бол хамаагүйдээ? Та хүсвэл надад хэзээ ч хамаагүй—" Хэмээхэд тэр сандалдээр ирж суун санаа алдсаар
"Нэг хүнийг хүлээдэг юм?" Хэмээхэд би гайхшран харахад тэр
"Би их зүйл ярихгүй ээ? Зүгээр л дурсамаар байна? Хэнд ч дурсаж ярьдаггүй учраас! Учраа олохгүй байж магадгүй?" Хэмээн тэр шилээ доош тавин
-Анх Пранцад сурахаар ирчихсэн их чинээлэг айлын хүү байлаа. Аав ээж минь Солонгос хүмүүс учраас их хатуу байсан. Ном хэвлэх, туурвих нэг насны минь мөрөөдөл байлаа. Тийм ч учраас мөрөөдлөөрөө Пранцад амьдарч явахдаа Дуралчихсан юм?
Түүний хэлсэнг сонсоод гайхсан ч тэр цонхруу харцаа чиглүүлэн
-Зүгээр нэг дурлал байгаагүй. Түүнээс цааш би хэзээ ч эргэж буцахыг хүсээгүй ихээр тэр эмэгтэйд дурлаж дотноссон. Цаг мөч бүхэнг дэндүү жаргал дунд, итгэлзэл, бүх зүйлээрээ нэгдэж байсан
Гэвч аав ээж минь зөвшөөрөөгүй? Тийм учраас эргэж ирэхээ амлаж он удаан жилээр харж явах ганц зурагтай үлдээд? Тиймээ одоо харж байна уу? Тэр хүн миний нандин учрал байсан. Тийм учраас одоо хүртэл хүлээдэг. Хайр гэдэг тоглоом биш шүү? Би юм бүхэнг хөнгөхөн хийсвэр байхыг үзэн яддаг?
Тийм учраас ганц амьдралд минь, ганц хүн байхад хангалттай гэж боддог. Миний бодол одоогийн залуусын инээдийг хүргэж болох ч
Хайр тоглоом биш ээ? Нэг л зүрхэндээ хайрлахаар шийдсэн бол өөр хүн багтаах зай хэрхэвч байлгах ёсгүй юмшиг санагддаг юм? Би хүлээнэ, цаг, мөч , хором бүхэнд түүнийг хүлээх болно
Нэг хүнээ, нэг насаараа хайрлаж, нэг насааараа хүлээнэ
Боломжгүй мэтээр сонсогдох атлаа Дүн ахын нүд ярьж буй хэв маяг гаргадаг зан ааш нь үнэн гэдгийг илтгэж байна
"Таныг энд байгаа гэж хайртай эмэгтэй чинь яаж мэдэх юм?"
"Тэр намайг өөрийг нь хаана хүлээж байгааг мэдэж байгаа. Би үргэлж нэг газраа, нэг сэтгэлээр оршиж байгаа учраас. Тэр мэдрэх ёстой?"
Сүүлийн үгсээ хэлчихээд мишээн эргэн цонхруугаа ширтэхэд би санаа алдан цонхруу харцаа тусгав
Бидний жижигхэн ярилцлага дуусч тэр бодосноос сайн хань байж чадлаа
Дүн ахын дэлгүүрээс гарах санаатай бариулыг дарахад хэн нэгэн аажуухнаар алхан ирж буй нь сонсогдож удалгүй хэн нэгэн миний өмнө ирэн зогсчихоод гайхах мэт харав. Анх ирж байсан газраа ахиад уулзах шив?
-----------
За окей хэдүүлээ шаргуу идэвхтэй байцгааж байгаад дуусгах бодолтой байна. Тийм учраас идэвхээс чинь харж байгаад л оруулаад байя?
Гэхдээ сүүлд өөдөөс нь ирж байгаа хүн хэн бэ? Хаха Тэхён? Мингюү аль эсвэл шинэ дүр?
Дараагийн хэсэг +80
Сэтгэгдэл +25