İnstagram bölümünü okumayanlar için tekrardan belirtiyorum.
42. Bölümden 4 ay sonrası.
09/06/2022~
SARE'NİN GÖZÜNDEN-
" Baba ben çıktım!"
Dedim kapıyı kapatmadan önce son bir kez.
" Tamam güzelim, aradığımda açmazsan bozuşuruz ama ona göre."
O görmesede hızlıca kafamı salladım.
" Tamam babacım!"
Kapıyı kapattım ve bahçede beni bekleyen bizimkilerin yanına gittim.
" Nerede kaldın be kızım?"
Somurtan Emir'e göz devirdim.
" Alt tarafı beş dakika geciktim, abart sende."
" Neyse hadi gidelim."
Diyen Alper'in ardından kafamı salladım.
Gideceğimiz yere bizi şöförüm Yasin abi bırakacaktı.
Birlikte arabaya bindiğimizde Emir hemen yüksek seste bir şarkı açmıştı.
" Nereye gidiyoruz gençler?"
Yasin abinin sorduğu soruya Emre cevap vermişti.
" Buraya en yakın avm ye sür sen abi."
Yasin abi kafasını sallayıp önüne döndüğünde arabayı sürmeye başlamıştı.
____
" Önce makyaj malzemeleri almaya gidicez."
Dedim Emir'e diklenerek.
" Ya kızım biz napalım makyaj malzemesini? "
Kaşlarımı çattım. Tam konuşacağım sırada Alper araya girmişti.
" Uzatma Emir. Gidelim işte ne olacak?"
Gülümsedim. Alpercim sen her zaman benim favorim olacaksın.
Emir kafasını salladıktan sonra benim rehberliğim eşliğinde Sephoraya girdik.
Emir yeni bir canlı türü keşfedermiş gibi makyaj malzemelerini incelereken Emre de onun eline aldığı ürünlerin isimlerini söylüyordu.
Bir dakika sen makyaj malzemelerinin isimlerini nereden biliyorsun Emre?
" Emre bir kıza aşık olmuş."
Kulağımın dibinde fısıldayan Alper ile yerimden sıçramıştım.
" Ne?!"
Bağırmamla herkesin bakışları bizi bulurken utançla başımi önüme eğmiştim.
Ardından Alper'e döndüm ve ben de ona doğru fısıldadım.
" Ciddi misin sen?"
Kafasını salladı.
" Bizim okuldan bir kız. Makyaj malzemlerine düşkün biri. Emre de onun için makyaj malzemelerinin isimlerini falan öğrenmiş."
Kaşlarım şaşkınlıkla havalandı.
" Sen bunu nereden biliyorsun?"
Gözlerimin içine bir kaç saniye baktıktan sonra konuştu.
" Aşık bir insanın bakışlarını iyi biliyorum diyelim."
Kafam karışmış bir şekilde ona bakarken o kafasını boşver dercesine iki yana salladı.
" Bir kaç hareketini falan da yakaldım tabi. Fena tutulmuş kıza."
Kafamı salladım.
" Peki o biliyor mu senin bildiğini?"
" Hayır. O bize söyler diye sesimi çıkartmamıştım."
Vay be, Emre beye bakın siz.
" İyi yapmışsın. Bu arada kız kim? Aşırı merak ettim şimdi."
Sırıttı.
" Onu da Emre söylediğinde öğrenirsin artık."
Dudaklarımı büzdüm.
" Ya Alper! Söylesen ölür müsün?"
Omuzlarını kaldırıp indirdi ve konuyu değistirmek amaçlı yanımızdaki reondan kiraz rengi bir kiko alıp bana uzattı.
" Bak bu sana çok yakışır."
Gerçekten çok güzel bir rengi vardı. Gülümseyerek elinden aldım.
" Alıyorum o zaman bunu."
O da gülümsedi.
" Al bakalım."
Nedense bi garip hissetmiştim. Alper'in bana olan bakışları çok güzel hissettirmişti.
" Bitti mi? Çıkıyor muyuz artık?"
Yanımıza yarı ağlamakli vaziyette gelen Emir tüm atmosferi bozmuştu.
Derin bir nefes alıp Emir'e döndüm. Elimdeki kikoyu gösterip konuştum.
" Şunu alıp geliyorum."
Emir rahat bir nefes verip Allah'a şükretmeye başlayınca sabır çekerek kasaya gittim.
Ödmeyi yapıp beni mağazanın çıkışında bekleyen Alperlerin yanına geçtim.
" Ee şimdi nereye?" Dediğimde hemen Emir ortaya atlamıştı.
" Bana kıyafet bakıcaz, itiraz istemiyorum."
Sırıtarak bize baktığında başımıza aldığımiz belanın fazlasıyla farkındaydık.
____
" Pişt! Sare baksana kızım bi buraya. Kime diyorum?"
Soyunma kabininden başını çıkarmış bana seslenen Emir'in yanına doğru adımladım ve kafamı ne var anlamında iki yana salladım.
" Saat iki yönünde aşırı güzel bi kız var. Bak şu pembe croplu olan."
Gözleri ile işaret ettiği yere baktığımda zayıf ve hafif uzun boylu koyu kumral bir kızla göz göze gelmiştim. Bir yerden tanıdık geliyordu ama nereden?
Zoraki bir şekilde gülümseyip hemen önüme döndüm.
" Ne varmış kızda?"
Dedim az önce göz göze gelmemizin rahatsızlığıyla.
" O kızı tavlamam lazım. Acil taktik vermen gerek."
Derin bir nefes aldım.
" Sen kıyafet denemeyi bitirdin mi?"
Yaklaşık bir buçuk saattir Emir efendinin kıyafet denemelerini izleyip puan veriyorduk ve bu durumdan fazlası ile yorulmuştuk artık.
" Ortamda böyle bir güzellik varken kıyafet mi deneyeceğim? Yok canım kalsın."
Göz devirdim.
" Ne yapıyorsan yap Emir. Azıcık oturucam, iki saattir senin kıyafetlerinin getir götürünü yapmaktan yoruldum."
Arkamı dönüp ilerlediğim sırada Emir'in arkamdan seslenmelerini yok sayıyordum.
" Noldu? Paşamız kıyafet denemeye bir son verebilmiş mi?"
Yanıma gelen Alper'le duraksadım.
Ona doğru döndüm ve bezmiş bir şekilde konuşmaya başladım.
" Kıyafet denemesi bitti, şimdi de kız tavlaması başladı."
Alper'de aynı benim gibi sabır dilercesine kafasını iki yana salladığında birlikte Emre'nin yanına doğru ilerlemeye başladık.
Emre elindeki telefona gülümseyerek bir şeyler yazıyordu.
Aynı anda Alper'le birbirmize baktığımızda sırıttık.
Sessiz bir şekilde yanına gittiğimizde konuşmaya başladım.
" Ooo Emre bey? Kiminle böyle gülümseyerek yazışıyorsunuz?"
Emre yerinden sıçradığında ağzının içinden bir küfür mırıldandı ve kaşlarını çatarak bize baktı.
" Ne sessiz sessiz yaklaşıyorsunuz öyle?"
Omuzlarımı kaldırıp indirdim.
" Hiiç. Asıl sen söyle, kiminle yazışıyorsun öyle?"
Emre gözlerini kaçırdığında sırıtmam daha da genişlemişti.
Alper'e döndüğümde bana göz kırptığını görmüştüm.
Emre'nin yanına oturdu ve bir elini omzuna atıp konuşmaya başladı.
" Bizim kardeşimiz aşık olmuş da bizden mi gizliyor?"
Emre gözlerini kocaman açmış bunu nasıl bildiğimizi sorguluyor gibiydi.
" Bakma öyle. Çok belli ediyordun be oğlum."
Alper'in konuşmasıyla eliyle ensesini kaşıdı.
" Emir fark etmemişti." Histerik bir şekilde güldüm ve diğer yanına da ben oturdum.
" Onun gözü karı kızdan başka bir şeyi mi görüyor sanki?"
Emre bir süre sessiz kaldıktan sonra konuşmaya başladı.
" Okulun ilk günü kantinde otururken gördüm onu."
Demesiyle heyecanla onu dinlemeye başladım.
" Çok güzeldi Sare. Başta sadece ondan etkilendiğimi düşündüm ama ona aşık olmuşum işte."
Gülümsedim.
" Sonra kızın numarasını bulup ona yazmaya başladım. İki aydır konuşuyoruz ama o benim kim olduğumu bilmiyor."
Kaşlarımı hafifçe çattım.
" Nasıl yani? Anonim olarak mı yazdın?"
Kafasını salladı.
" Direk karşısına çıkamadım, cesaret edemedim."
Alper'e baktığımda onun da aynı benim gibi gülümsediğine şahit oldum. Çok içten gülümsüyordu, bana baktığında hemen gözlerimi kaçırdım.
" Fotoğrafı var mı bu kızın?"
Sorumla Emre hemen kafasını salladı. Ve telefonundan fotoğrafı bulup bize gösterdi.
(Kız)
" Bu şey değil mi? Bizim karşı sınıftaki Maya?"
Şaşkınlıkla sorduğum soruya karşılık kafasını salladı.
" Vay bee! Hayırlı olsun kardeşim. Allah bin yastıkta kocatsın inşallah, aminn!"
Emre çok abartmışım gibi bana baktığında ne var anlamında kafamı iki yana salladım.
Bu sırada yanımıza koşturarak gelen Emir ile gözlerimiz onu bulmuştu.
" Hadi hadi kalkın gidiyoruz!"
Kaşlarımı çattım.
" Ne oluyor? Hem sen onca kıyafet denedin, birini bile mi almayacaksın?"
Benden sonra da Alper sözü devralmıştı.
" O kadar saat burda boşuna mı bekledik biz seni amk?!"
Emir yutkundu ve konuşmaya başladı.
" Hadi abicim ya! Kız çıktı, takip etmemiz lazım acilen!"
Fazlasıyla derin bir nefes aldım.
" Ne kızı?"
Alper'in kaşlarını çatarak sorduğu soruya karşılık ona Emir'den önce ben cevap verdim.
" Sence Alper? Bu gerizekalı yine günlük aşkını buldu."
Emre kardeşine sen iflah olmazsın bakışını attıktan sonra ayaklandı.
Peşinden biz de ayaklandığımızda Emir gülümsemişti.
" Hızli olun ve beni takip edin."
Emir önden seri adımlarla ilerlediğinde biz de el mecburi peşinden onu takip etmeye başlamıştık.
Mağazadan çıktığımızda karşımızad iki kız vardı.
" Bunlar işte!" Dedi Alper bize doğru heyecanla fısıldarken.
Koyu kumral saçlı kızın yanındaki kız da turuncu saçlıydı.
Koyu kumral saçlı olan kızın elinden çantası düştüğünde tam almak için eğilmişti ki Emir ondan önce davranıp kızın çantasını aldı.
Biz film izler gibi onları izlerken kız gülümseyerek Emir'e teşekkür etti ve çantasını aldı.
Bu sırada gözleri bizi buldu ve şaşkınca bize bakmaya başladı.
Yanındaki turuncu saçlı kızda arkasını döndüğünde kaşlarım şaşkınlıkla havalanmıştı.
" Asya?" Dedim bu tesadüfü anlamlandıramayarak.
O beni tanımamıştı.
Bu sırada yanındaki kıza geri döndüğümdr bu kişinin de İrem olduğunu anlamam uzun sürmemişti.
Demek ondan tanıdık gelmişti.
" Aa sen şu keşfetime düşen yakışıklı değil misin?!"
İrem heyecanla Emir'i boşverip Alper'in karşısına geçtiğinde Emir fazlasıyla bozulmuştu.
Alper kaşlarını çatıp İrem'e baktığında bende anlamlandıramadığım bi sinirle İrem'e bakmaya başladım.
" Ben İrem." Diyerek elini uzattığında Alper de terddütle elini uzatmıştı.
" Ben de Alper." Demesiyle tek kaşım hayretle havalanmıştı.
Bu sırada Alper'in bakışları beni buldu ve hemen elini İrem'in elinden çekti.
Bu hareketi ile İrem'in de bakışları bana dönmüştü.
" Sen kimdin? Tanıdık geliyorsun."
Yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirip konuşmaya başladım.
" Sare ben. Çocukken ufak bir tanışmamız olmuştu."
İrem hatırlamış gibi kafasını salladı.
" Hatırladım."
Ardından geri Alper'e döndü.
" Biz de arkadaşımla yaz tatili için Türkiye'ye gelmiştik. Normalde İtalya'da yaşıyoruz. İsterseniz birlikte bi kahve içelim mi?"
Aklıma birden İrem'le tanıştığımız o gün gelince ister istemez yutkunmuştum.
Dudaklarımı dişlerken Alper'in vereceği cevabı beklemeye başladım.
Alper kararsızca bana baktığında birden Emir atlamıştı ortaya.
" Olur tabi! Çok güzel olur hem de."
İster istemez hafif bir hayal kırıklığı ile Emir'e baktığımda o bu bakışımı anlamlandıramamıştı.
Çocukça mı düşünüyordum? Sonuçta geçmiş geçmişte kalmıştı. O kadar zaman önce yaşanan bir an için gözlerimin dolması gerekir miydi?
➖️➖️➖️➖️➖️➖️