ရှောင်းကျန့် အခုမက်မွန်ပင်အောက်မှာ မက်မွန်သီး ထိုင်စားနေတယ်။အခုလိုမက်မွန်သီးပင်အောက်မှာ မက်မွန်သီကိုစားရတာက နည်းနည်းတော့မက်မွန်ပင်ကို ခံစားစေရပင်မဲ့ ရှောင်းကျန့်ကတော့မက်မွန်ပင်အောက်မှာမက်မွန်သီးစားရတာသိပ်သိပ်ကြိုက်ပါတယ်နော်။
"မက်မွန် အချိုရည်လေးယူခဲ့ပါအုံး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဧကရီ"
အစေခံလေးဟာသူ့ဧကရီလေးရဲ့အသံအဆုံးပြေးထွက်ကာသွားယူတော့သည်။အခုလိုဧကရီကပက်မမွှေနေပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုငါနေသည်မှာ အရမ်းကိုကောင်းလွန်းတာကြောင့်ဧကရီလေးမပျင်ရလေးအောင်သူတို့အစားမပျက်ဆက်သရမည်သာ။
ဝမ်ရိပေါ် သူ့ရဲ့အစားပုတ်လာတဲ့အချစ်ကိုကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်မိသည်။တစ်နေ့တစ်မျိုးလဲမမွှေရမနေနိုင်တဲ့ဗိုက်ကလေးပါလေ။ဟုတ်တယ်ဗိုက်ကလေး ကျုပ်ရဲ့အချစ်က ကိုယ်ဝန်နဲ့ဗျ။ကျုပ်ရဲ့နေ့ညမနားအစွမ်းကြောင့်ကျုပ်အချစ်လေးက ဗိုက်ကလေးနဲ့ဖြစ်သွားတယ်။
ဗိုက်လေးက7လရှိပြီမွေးဖို့နှစ်လသုံးလပဲလိုတော့တယ်။အချစ်က ဗိုက်ကလေးစရှိကတဲ့က စားလိုက်တဲ့အစား မွှေလိုက်တဲ့အမွှေဆိုတာ လဲ မနေ့ကပြာကျသွားတဲ့စားဖိုဆောင်က သက်သေပဲ။
ဝမ်ရိပေါ်အသက်ကလေးနားသွားကာဖက်လိုက်ပြီးပါးတစ်ဖက်ကို"ရွှတ်"ကနဲနမ်းလိုက်သည်။
"မွှေးနေတာပဲ ကွာ"
"သူများကိုလာဖက်နဲ့ သူများကစားနေတာကိုလာနှောက်ယှက်နေတယ်"
"အိုး...ကိုယ်ကလွမ်းလို့လေ"
"ဘာလွမ်းတာလဲ...အကြီးအကဲတွေနဲ့ တစ်လမှအစည်းအဝေးလုပ်ပြီး လုပ်လဲ1နာရီတောင်မကြာပဲနဲ့အပိုတွေ"
"ကိုယ်ကဟော့ဒီကဗိုက်ကလေးနဲ့ ၁စက္ကန့် တောင်မခွဲနိုင်ပါဘူးဗျာ"
"ဘာလိုလဲ မင်းကငါမွှေမှာကြောကါနေတာမလို့မလားဟွန့်"
ဟော်ဖြစ်ရပြန်ပြီးသူစိတ်ဆိုးတယ်ပေါ့ကိုယ်ကဘာမှမလုပ်ပဲနဲ့ ဒီမှာနှုတ်ခမ်းကြီးဆူပြီစိတ်ကောက်နေပြန်ပြီအဲ့တော့ဆူနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုအပြစ်ပေးမယ်။
"ပြွတ်"
ဝမ်ရိပေါ်စိတ်ကောက်နေတဲ့ဗိုက်ကလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။ထိရုံလိုက်ပဲ နမ်းလိုက်ပါတယ်။
"ဝမ်ရိပေါ်အယုတ်တမာကောင်"
"ဟာဗျာကိုယ့်ရဲ့ ယောကျာ်းကိုယ်နမ်းတာတောင်အယုတ်တမာတဲ့လားဗျာ"
"မသိဘူး...ငါအလိုမတူရင်မင်းလဲ အယုတ်တမာကောင်ပဲ"
"အသဲယားလာပြီးကွာ"
ဝမ်ရိပေါ်နှုတ်ခမ်းတထော်ထော်နဲ့ပြောနေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကိုဖက်လိုက်ကာပါးတွေကိုတရွှတ်ရွှတ်နဲ့နမ်းလိုက်သည်။
"အ့....."
ရုတ်တရက်ထွက်လာသောအသံကြောငါ့ဝမ်ရိပေါ် ပြာယာခက်သွားရတော့သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ဗိုက်နာလို့လား...မွေးတော့မှာလား.."
"မဟုတ်ဘူးကလေးက ကန်နေတယ်...ထိကြည့်"
ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့လက်ကိုယူကာဗိုက်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။
ဝမ်ရိပေါ်သည်ပြုံးသည်နစ်နစ်ခြိုက်ခြိုက်ကိုပြုံးသည်။
ဝမ်ရိပေါ်ဗိုက်ကိုပွတ်နေတုန်းသန်းလာတဲ့အသက်ကလေးကြောင့်
"အိပ်ချင်ပြီလား"
"အင်း"
အင်းလို့ပြောကာလက်ကိုဆန့်ပေးလာတာကြောင့် ပွေ့ချီးလိုက်ကာ အဆောင်ဆီပြန်ရတော့သည်။
အဆောင်ရောက်တာနဲ့အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်သော သူ့ရဲ့ဗိုက်ကလေးကို ခုတင်ပေါ်ဖြည်းဖြည်းချင်ချပေးလိုက်ကာအိပ်စေသည်။သူလဲသူ့ရဲ့အချစ်လေးရဲ့ဘေးနားလှဲကာအချစ်ကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာအိပ်လိုက်တော့သည်။
............................
"ဝမ်ရိပေါ်!!!!!ငါငါးကင်စားချင်တယ်"
"ဟုတ်ပြီးကင်ပြီးလာပို့ခိုင်းလိုက်မယ်နော်"
"မဟုတ်ဘူးမလိုချင်ဘူး...ဒီကန်ထဲကငါးတွေစားချင်တာ"
အခုကကြာကန်မှာဖြစ်တာကြောင့်ငါးတွေလဲအလှမွေးထားသေးသည်။ကိုယ့်ရဲ့အချစ်ကလေးအပျင်းပြေလမ်းလျှောက်ထွက်ကာမှကြာကန်ကငါးကိုကြည့်ကာ အဲ့ငါးတွေကိုစားချင်ပါသတဲ့။
"ဟုတ်ပြီိဖမ်းခိုင်းလိုက်မယ်နော်"
"မဟုတ်ဘူး...မင်းဖမ်းပေးတာပဲစားချင်တာ"
"ဟမ်...အစေခံတွေကိုခိုင်းလိုရတာကိုဗိုက်ကလေးကလဲ ...ဘာလို့"
"ကလေးက..လူကြီးဖမ်းပေးပြီးလူကြီးကိုယ်တိုင်ကင်ပေးတဲ့ငါးကိုစားချင်းတာကို..လူကြီးကမလုပ်ပေးချင်းဘူးလား"
ခပ်ချွဲချွဲပြောလိုက်တဲ့ရှောင်းကျန့်ရဲ့အသံအဆုံး
"ဒါပေါ့ ကလေးစားချင်မှတော့လူကြီးကဖမ်းပေးရမှာပေါ့"
ဝမ်ရိပေါ်ဟာသူ့ကဲ့အပေါ်ဝတ်ရုံကိုချွတ်လိုက်ကာဘောင်ဘီကိုပင့်တင်လိုက်ကာ ကန်ထဲကိုဆင်းသွားလိုက်သည်။သို့သော်အချိန်အတော်ကြာတဲ့ထိတစ်ကောင်မှဖမ်းမမိတာကြောင့် စိတ်တိုက်ကာအစွမ်းသုံးမီအလုပ်ကုန်ပေါ်က အဆောင်နားမှာထိုင်နေတဲ့ဗိုက်ကလေးရဲ့အသံကြောင့်တန့်သွားရသည်။
"အစွမ်းမသုံးရဘူးနော်.....လူကြီး"
အစမှာအစွမ်းကိုခိုးသုံးဖို့စဥ်းစားလိုက်ပင်မဲ့ လူကြီးဆိုတဲ့ခပ်ချွဲချွဲအသံလေးကြောင့် တစ်ဖန်ခွန်အားတွေတိုးလာကာငါးကိုကြိုးစားပမ်းစားဖမ်းလိုက်တော့သည်။
အချိန်တော်တော်ကြာကြာမှာတော့ဝမ်ရိပေါ်ဟာခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ငါးနှစ်ကောင်ကိုဖမ်းနိုင်ခဲ့သည်။
ချက်ချင်းဖမ်းလာတဲ့ငါးတွေကို သန့်ရှင်းကာအစာပလာလေးတွေသုတ်လိမ်းလိုက်ကာအချစ်လေးအတွက်ကင်းပေးလိုက်တော့သည်။
"ကျက်ပြီးလာဟင်"
ဘေးမှာထိုင်ကာမေးနေသောဗိုက်ကလေးကိုကြည့်ကာဝမ်ရိပေါ်ခေါင်းခါလိုက်မိသည်။အစားပုတ်လေး။
"ခဏကြရင်ရပြီ"
"အင်း"
"ရပါပြီဗျာ"
ရှောင်းကျန့်ချက်ချင်းငါးကိုယူလိုက်ကာမွှေးကြည့်သည်။
"မွှေးနေတာပဲ"
ငါးကင်ကိုမုတ်ကာ တစ်ဖဲ့စားလိုက်ပြီး
"အရမ်းစားကောင်းတာပဲ ...လူကြီးကတော်လိုက်တာ"
"ဘယ်သူယောကျာ်းမလို့လဲ...အသက်လေးရဲ့ယောကျာ်းပဲအုပ်စာတော်ရမှာပေါ့"
"လူကြီးစားကြည့်"
ငါးကင်ကိုဖဲ့ကာဝမ်ရိပေါ်ကိုခွန့်ကျွေးလာတာကြောင့်ဝမ်ရိပေါ်ငါးကင်ကိုလဲစားလိုက်ကာမသိမသာလေး ရှောင်းကျန့်ရဲ့လက်လေးကိုလျှာနဲ့ယှက်လိုက်သည်။ရှောင်းကျန့်ကတော့လျှာနွေးနွေးရဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် ပါးတွေချက်ချင်းကိုရဲတက်လာရတော့သည်။
ကြာကန်မှာတော့ ငါးကင်ကာပြုံးနေတဲ့ကောင်လေးနဲ့ ပါးကြီးနီရဲကာ ငါးကင်စားနေတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ဟာချစ်တီတူးနေကြပါသတဲ့။
..............................
ယနေ့ဦးနှောက်ကုန်ပြီ😷😷
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ဟီးစတာရယ်ထပ်ရှိသေးတယ်😁😁
2လကြာပြီးနောက် ငရဲပြည်ရဲ့အဆောင်မှာ အကြီးအကျယ်ကိုငိုသံတွေကိုကြားနေရသလိုအစေခံတွေကလဲပြာယာခက်နေခဲ့သည်။
"အား.......နာတယ်အား......."
ဘာလို့လဲဆိုတော့ဧကရီလေးကမွေးတော့မှာမို့ပင်။
"ဝမ်ရိပေါ်သေနာကောင်ဒင်ကြောင့်....ငါနာနေရတာ....ဒင်းသရမ်းလို့ငါအခုလိုဖြစ်နေရတာ
ဒင်းကြောင့်အားး"
"ဧကရီလေးခဏစောင်ပါ့သမားတော်လာပါတော့မယ်"
"ဝမ်ရိပေါ် .....လာခဲ့စမ်းအခုငါနားလာခဲ့စမ်းပါဟမ်....လုပ်တုန်ကလုပ်ပြီးအခုတော့ဘယ်ပျောက်နေတာလဲဟမ်"
"လာပြီလာပြီ အသက်လေးရေ"
ရောက်လာတဲ့ဝမ်ရိပေါ်ကို ရှောင်းကျန့် ချက်ချင်းကိုဆံပင်ဆွဲလိုက်သည်။
"အားဘာလို့ကိုယ်ဆံပင်ဆွဲတာလဲ"
"ငါတစ်ယောက်ထဲအနားမခံနိုင်လို့"
သမားတော်ရောက်လာတော့ချက်ချင်းအဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်တာကြောက်ချက်ချင်ခွဲရန်လုပ်ရတော့သည်။ဝမ်ရိပေါ်ကတော့ ဘေးကနေကြည့်နေကာ သူ့အသက်လေးအတွက်ဆိုးရိမ်နေတော့သည်။
သုံးနားရီကြာပြီးနောက်မှာတေယ့အောင်မြင်စွာမွေးထုတ်နိုင်ခဲ့သည်။သမားတော်ကကလေးကို သေချာဆေးကြောလိုက်ကာအရှင်ထံပေးလိုက်သည်။
"သားတော်လေးပါအရှင်"
"ဟုတ်ပြီ"
"ဧကရီကလဲခဏကျနိုးလာပါလိမ့်မယ်"
"အင်း"
ဝမ်ရိပေါ်သူလက်ထဲကနီသာရဲလေးကိုကြည့်ကာမျက်ရည်တွေဝဲလာရသည်။ဒါကသူ့ရဲ့သွေးသားလေး သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့သွေးသားလေး အရမ်းကိုချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ။ဝမ်ရိပေါ် အိပ်နေတဲ့ရှောင်းကျန့်ရဲ့ နဖူးကိုနမ်းလိုက်ကာ
"ပင်ပန်းသွားပြီကိုယ့်ရဲ့ကလေးက"
5နှစ်ကြာပြီနောက်
ဝ
"စော်အော ပါးပါးပြောထားတယ်လေ တအားမပြေးရဘူးလို့"
"သားသားကမပြေးပါဘူးဒယ်ဒီကပြေးလို့သဝဝားက သားကနောက်ရုံးပဲ ...ပါးပါးသားကိုမဆူနဲ့ဒယ်ဒီကိုဆူ"
မျက်နှာငယ်နဲ့သူမမှားကြောင်းပြောနေတဲ့သားသားကြောင့်ရှောင်းကျန့်အရည်ပျော်သွားရကာ သားသားနားသွားကာဖောင်းနေတဲ့ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရမွှေးလိုက်သည်။
"ပါးပါးသိလားဒယ်ဒီကသားကို ဝက်ပုလို့ခေါ်တယ်"
"ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်...သားသားအရမ်းစိတ်ဆိုးတယ်"
ဆူပုတ်ကာပြောနေတဲ့သားသားကြောင့်ပါးကိုဖွဖွလဲဆွဲလိုက်ကာပန်းပင်ပေါ်ကပိုးယားကိုကိုင်လိုက်ပြီး
"ဒါဆိုပါးပါးတို့ဒယ်ဒီကိုကလဲ့စားချေကြမလား"
ပါးပါးလက်ထဲက ပိုးယားကိုကြည့်ကာစော်အောဟာလူယုတ်မာပြုံး ပြုံးလိုက်ကာချက်ချင်းခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ ထိုင်နေသောသားဖကြောင့် ဝမ်ရိပေါ် မျက်ခုံးခပ်လှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာရသည်။ပြောလို့ပင်မပြီးသေပြေးလာတဲ့သားနဲ့ရှောင်းကျန့်ကြောင့် ဝမ်ရိပေါ် ပြုံးမလို့ရှိသေးလက်ထဲကအကောင်ကြောင့် ပြုံးနေရာကနေ ချက်ချင်တည်သွားကာပြေးရတော့သည်။
"ကလေးယေရဲ့အကောင်နဲ့ကမဆော့ဘူးလေး...သားသားအဲ့အကောင်လေးက်ုလွှတ်ပေးလိုက်ပါ"
ဝမ်ရိပေါ်ကတော့ပြေးလဲပြေးနေသလိုပါးစပ်ကလဲအပြောမပျက်ပေ။
ဒီလိုနဲ့ ဥယျာဉ် တော်ထဲမှာသားဖသုံးယောက်ရဲ့ရယ်သံလေးတွေပျံ့လွှင့်နေသည်မှာသာယာနာပျော်ဖွယ်အတိပေ။
....................................
အတည်ပြီးပြီနော်အဆက်ထပ်မရှိတော့ပါဘူး😁😁
...................................
ေရွာင္းက်န့္ အခုမက္မြန္ပင္ေအာက္မွာ မက္မြန္သီး ထိုင္စားေနတယ္။အခုလိုမက္မြန္သီးပင္ေအာက္မွာ မက္မြန္သီကိုစားရတာက နည္းနည္းေတာ့မက္မြန္ပင္ကို ခံစားေစရပင္မဲ့ ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့မက္မြန္ပင္ေအာက္မွာမက္မြန္သီးစားရတာသိပ္သိပ္ႀကိဳက္ပါတယ္ေနာ္။
"မက္မြန္ အခ်ိဳရည္ေလးယူခဲ့ပါအုံး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဧကရီ"
အေစခံေလးဟာသူ႕ဧကရီေလးရဲ႕အသံအဆုံးေျပးထြက္ကာသြားယူေတာ့သည္။အခုလိုဧကရီကပက္မေမႊေနပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုငါေနသည္မွာ အရမ္းကိုေကာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ဧကရီေလးမပ်င္ရေလးေအာင္သူတို႔အစားမပ်က္ဆက္သရမည္သာ။
ဝမ္ရိေပၚ သူ႕ရဲ႕အစားပုတ္လာတဲ့အခ်စ္ကိုၾကည့္ကာ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။တစ္ေန႕တစ္မ်ိဳးလဲမေမႊရမေနနိုင္တဲ့ဗိုက္ကေလးပါေလ။ဟုတ္တယ္ဗိုက္ကေလး က်ဳပ္ရဲ႕အခ်စ္က ကိုယ္ဝန္နဲ႕ဗ်။က်ဳပ္ရဲ႕ေန႕ညမနားအစြမ္းေၾကာင့္က်ဳပ္အခ်စ္ေလးက ဗိုက္ကေလးနဲ႕ျဖစ္သြားတယ္။
ဗိုက္ေလးက7လရွိၿပီေမြးဖို႔ႏွစ္လသုံးလပဲလိုေတာ့တယ္။အခ်စ္က ဗိုက္ကေလးစရွိကတဲ့က စားလိုက္တဲ့အစား ေမႊလိုက္တဲ့အေမႊဆိုတာ လဲ မေန႕ကျပာက်သြားတဲ့စားဖိုေဆာင္က သက္ေသပဲ။
ဝမ္ရိေပၚအသက္ကေလးနားသြားကာဖက္လိုက္ၿပီးပါးတစ္ဖက္ကို"႐ႊတ္"ကနဲနမ္းလိုက္သည္။
"ေမႊးေနတာပဲ ကြာ"
"သူမ်ားကိုလာဖက္နဲ႕ သူမ်ားကစားေနတာကိုလာႏွောက္ယွက္ေနတယ္"
"အိုး...ကိုယ္ကလြမ္းလို႔ေလ"
"ဘာလြမ္းတာလဲ...အႀကီးအကဲေတြနဲ႕ တစ္လမွအစည္းအေဝးလုပ္ၿပီး လုပ္လဲ1နာရီေတာင္မၾကာပဲနဲ႕အပိုေတြ"
"ကိုယ္ကေဟာ့ဒီကဗိုက္ကေလးနဲ႕ ၁စကၠန႔္ ေတာင္မခြဲနိုင္ပါဘူးဗ်ာ"
"ဘာလိုလဲ မင္းကငါေမႊမွာေၾကာကါေနတာမလို႔မလားဟြန့္"
ေဟာ္ျဖစ္ရျပန္ၿပီးသူစိတ္ဆိုးတယ္ေပါ့ကိုယ္ကဘာမွမလုပ္ပဲနဲ႕ ဒီမွာႏႈတ္ခမ္းႀကီးဆူၿပီစိတ္ေကာက္ေနျပန္ၿပီအဲ့ေတာ့ဆူေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအျပစ္ေပးမယ္။
"ႁပြတ္"
ဝမ္ရိေပၚစိတ္ေကာက္ေနတဲ့ဗိုက္ကေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္ပါတယ္။ထိ႐ုံလိုက္ပဲ နမ္းလိုက္ပါတယ္။
"ဝမ္ရိေပၚအယုတ္တမာေကာင္"
"ဟာဗ်ာကိုယ့္ရဲ႕ ေယာက်ာ္းကိုယ္နမ္းတာေတာင္အယုတ္တမာတဲ့လားဗ်ာ"
"မသိဘူး...ငါအလိုမတူရင္မင္းလဲ အယုတ္တမာေကာင္ပဲ"
"အသံယားလာၿပီးကြာ"
ဝမ္ရိေပၚႏႈတ္ခမ္းတေထာ္ေထာ္နဲ႕ေျပာေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ကိုဖက္လိုက္ကာပါးေတြကိုတ႐ႊတ္႐ႊတ္နဲ႕နမ္းလိုက္သည္။
"အ့....."
႐ုတ္တရက္ထြက္လာေသာအသံေၾကာငါ့ဝမ္ရိေပၚ ျပာယာခက္သြားရေတာ့သည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဗိုက္နာလို႔လား...ေမြးေတာ့မွာလား.."
"မဟုတ္ဘူးကေလးက ကန္ေနတယ္...ထိၾကည့္"
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕လက္ကိုယူကာဗိုက္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။
ဝမ္ရိေပၚသည္ၿပဳံးသည္နစ္နစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ကိုၿပဳံးသည္။
ဝမ္ရိေပၚဗိုက္ကိုပြတ္ေနတုန္းသန္းလာတဲ့အသက္ကေလးေၾကာင့္
"အိပ္ခ်င္ၿပီလား"
"အင္း"
အင္းလို႔ေျပာကာလက္ကိုဆန့္ေပးလာတာေၾကာင့္ ေပြ႕ခ်ီးလိုက္ကာ အေဆာင္ဆီျပန္ရေတာ့သည္။
အေဆာင္ေရာက္တာနဲ႕အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ႕ရဲ႕ဗိုက္ကေလးကို ခုတင္ေပၚျဖည္းျဖည္းခ်င္ခ်ေပးလိုက္ကာအိပ္ေစသည္။သူလဲသူ႕ရဲ႕အခ်စ္ေလးရဲ႕ေဘးနားလွဲကာအခ်စ္ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ကာအိပ္လိုက္ေတာ့သည္။
............................
"ဝမ္ရိေပၚ!!!!!ငါငါးကင္စားခ်င္တယ္"
"ဟုတ္ၿပီးကင္ၿပီးလာပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္ေနာ္"
"မဟုတ္ဘူးမလိုခ်င္ဘူး...ဒီကန္ထဲကငါးေတြစားခ်င္တာ"
အခုကၾကာကန္မွာျဖစ္တာေၾကာင့္ငါးေတြလဲအလွေမြးထားေသးသည္။ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ကေလးအပ်င္းေျပလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ကာမွၾကာကန္ကငါးကိုၾကည့္ကာ အဲ့ငါးေတြကိုစားခ်င္ပါသတဲ့။
"ဟုတ်ပြီိဖမ်းခိုင်းလိုက်မယ်နော်"
"မဟုတ္ဘူး...မင္းဖမ္းေပးတာပဲစားခ်င္တာ"
"ဟမ္...အေစခံေတြကိုခိုင္းလိုရတာကိုဗိုက္ကေလးကလဲ ...ဘာလို႔"
"ကေလးက..လူႀကီးဖမ္းေပးၿပီးလူႀကီးကိုယ္တိုင္ကင္ေပးတဲ့ငါးကိုစားခ်င္းတာကို..လူႀကီးကမလုပ္ေပးခ်င္းဘူးလား"
ခပ္ခြၽဲခြၽဲေျပာလိုက္တဲ့ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕အသံအဆုံး
"ဒါေပါ့ ကေလးစားခ်င္မွေတာ့လူႀကီးကဖမ္းေပးရမွာေပါ့"
ဝမ္ရိေပၚဟာသူ႕ကဲ့အေပၚဝတ္႐ုံကိုခြၽတ္လိုက္ကာေဘာင္ဘီကိုပင့္တင္လိုက္ကာ ကန္ထဲကိုဆင္းသြားလိုက္သည္။သို႔ေသာ္အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့ထိတစ္ေကာင္မွဖမ္းမမိတာေၾကာင့္ စိတ္တိုက္ကာအစြမ္းသုံးမီအလုပ္ကုန္ေပၚက အေဆာင္နားမွာထိုင္ေနတဲ့ဗိုက္ကေလးရဲ႕အသံေၾကာင့္တန့္သြားရသည္။
"အစြမ္းမသုံးရဘူးေနာ္.....လူႀကီး"
အစမွာအစြမ္းကိုခိုးသုံးဖို႔စဥ္းစားလိုက္ပင္မဲ့ လူႀကီးဆိုတဲ့ခပ္ခြၽဲခြၽဲအသံေလးေၾကာင့္ တစ္ဖန္ခြန္အားေတြတိုးလာကာငါးကိုႀကိဳးစားပမ္းစားဖမ္းလိုက္ေတာ့သည္။
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာမွာေတာ့ဝမ္ရိေပၚဟာခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ငါးႏွစ္ေကာင္ကိုဖမ္းနိုင္ခဲ့သည္။
ခ်က္ခ်င္းဖမ္းလာတဲ့ငါးေတြကို သန့္ရွင္းကာအစာပလာေလးေတြသုတ္လိမ္းလိုက္ကာအခ်စ္ေလးအတြက္ကင္းေပးလိုက္ေတာ့သည္။
"က်က္ၿပီးလာဟင္"
ေဘးမွာထိုင္ကာေမးေနေသာဗိုက္ကေလးကိုၾကည့္ကာဝမ္ရိေပၚေခါင္းခါလိုက္မိသည္။အစားပုတ္ေလး။
"ခဏၾကရင္ရၿပီ"
"အင္း"
"ရပါၿပီဗ်ာ"
ေရွာင္းက်န့္ခ်က္ခ်င္းငါးကိုယူလိုက္ကာေမႊးၾကည့္သည္။
"ေမႊးေနတာပဲ"
ငါးကင္ကိုမုတ္ကာ တစ္ဖဲ့စားလိုက္ၿပီး
"အရမ္းစားေကာင္းတာပဲ ...လူႀကီးကေတာ္လိုက္တာ"
"ဘယ္သူေယာက်ာ္းမလို႔လဲ...အသက္ေလးရဲ႕ေယာက်ာ္းပဲအုပ္စာေတာ္ရမွာေပါ့"
"လူႀကီးစားၾကည့္"
ငါးကင္ကိုဖဲ့ကာဝမ္ရိေပၚကိုခြန့္ေကြၽးလာတာေၾကာင့္ဝမ္ရိေပၚငါးကင္ကိုလဲစားလိုက္ကာမသိမသာေလး ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕လက္ေလးကိုလွ်ာနဲ႕ယွက္လိုက္သည္။ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့လွ်ာႏြေးႏြေးရဲ႕အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ပါးေတြခ်က္ခ်င္းကိုရဲတက္လာရေတာ့သည္။
ၾကာကန္မွာေတာ့ ငါးကင္ကာၿပဳံးေနတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႕ ပါးႀကီးနီရဲကာ ငါးကင္စားေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ဟာခ်စ္တီတူးေနၾကပါသတဲ့။
..............................
ယေန႕ဦးႏွောက္ကုန္ၿပီ😷😷
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ဟီးစတာရယ္ထပ္ရွိေသးတယ္😁😁
2လၾကာၿပီးေနာက္ ငရဲျပည္ရဲ႕အေဆာင္မွာ အႀကီးအက်ယ္ကိုငိုသံေတြကိုၾကားေနရသလိုအေစခံေတြကလဲျပာယာခက္ေနခဲ့သည္။
"အား.......နာတယ္အား......."
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ဧကရီေလးကေမြးေတာ့မွာမို႔ပင္။
"ဝမ္ရိေပၚေသနာေကာင္ဒင္ေၾကာင့္....ငါနာေနရတာ....ဒင္းသရမ္းလို႔ငါအခုလိုျဖစ္ေနရတာ
ဒင္းေၾကာင့္အားး"
"ဧကရီေလးခဏေစာင္ပါ့သမားေတာ္လာပါေတာ့မယ္"
"ဝမ္ရိေပၚ .....လာခဲ့စမ္းအခုငါနားလာခဲ့စမ္းပါဟမ္....လုပ္တုန္ကလုပ္ၿပီးအခုေတာ့ဘယ္ေပ်ာက္ေနတာလဲဟမ္"
"လာၿပီလာၿပီ အသက္ေလးေရ"
ေရာက္လာတဲ့ဝမ္ရိေပၚကို ေရွာင္းက်န့္ ခ်က္ခ်င္းကိုဆံပင္ဆြဲလိုက္သည္။
"အားဘာလို႔ကိုယ္ဆံပင္ဆြဲတာလဲ"
"ငါတစ္ေယာက္ထဲအနားမခံနိုင္လို႔"
သမားေတာ္ေရာက္လာေတာ့ခ်က္ခ်င္းအဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာက္ခ်က္ခ်င္ခြဲရန္လုပ္ရေတာ့သည္။ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ ေဘးကေနၾကည့္ေနကာ သူ႕အသက္ေလးအတြက္ဆိုးရိမ္ေနေတာ့သည္။
သုံးနားရီၾကာၿပီးေနာက္မွာေတယ့ေအာင္ျမင္စြာေမြးထုတ္နိုင္ခဲ့သည္။သမားေတာ္ကကေလးကို ေသခ်ာေဆးေၾကာလိုက္ကာအရွင္ထံေပးလိုက္သည္။
"သားေတာ္ေလးပါအရွင္"
"ဟုတ္ၿပီ"
"ဧကရီကလဲခဏက်နိဳးလာပါလိမ့္မယ္"
"အင္း"
ဝမ္ရိေပၚသူလက္ထဲကနီသာရဲေလးကိုၾကည့္ကာမ်က္ရည္ေတြဝဲလာရသည္။ဒါကသူ႕ရဲ႕ေသြးသားေလး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေသြးသားေလး အရမ္းကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ဝမ္ရိေပၚ အိပ္ေနတဲ့ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕ နဖူးကိုနမ္းလိုက္ကာ
"ပင္ပန္းသြားၿပီကိုယ့္ရဲ႕ကေလးက"
5ႏွစ္ၾကာၿပီေနာက္
ဝ
"ေစာ္ေအာ ပါးပါးေျပာထားတယ္ေလ တအားမေျပးရဘူးလို႔"
"သားသားကမေျပးပါဘူးဒယ္ဒီကေျပးလို႔သဝဝားက သားကေနာက္႐ုံးပဲ ...ပါးပါးသားကိုမဆူနဲ႕ဒယ္ဒီကိုဆူ"
မ်က္ႏွာငယ္နဲ႕သူမမွားေၾကာင္းေျပာေနတဲ့သားသားေၾကာင့္ေရွာင္းက်န့္အရည္ေပ်ာ္သြားရကာ သားသားနားသြားကာေဖာင္းေနတဲ့ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရေမႊးလိုက္သည္။
"ပါးပါးသိလားဒယ္ဒီကသားကို ဝက္ပုလို႔ေခၚတယ္"
"ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္...သားသားအရမ္းစိတ္ဆိုးတယ္"
ဆူပုတ္ကာေျပာေနတဲ့သားသားေၾကာင့္ပါးကိုဖြဖြလဲဆြဲလိုက္ကာပန္းပင္ေပၚကပိုးယားကိုကိုင္လိုက္ၿပီး
"ဒါဆိုပါးပါးတို႔ဒယ္ဒီကိုကလဲ့စားေခ်ၾကမလား"
ပါးပါးလက္ထဲက ပိုးယားကိုၾကည့္ကာေစာ္ေအာဟာလူယုတ္မာၿပဳံး ၿပဳံးလိုက္ကာခ်က္ခ်င္းေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ကာ ထိုင္ေနေသာသားဖေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚ မ်က္ခုံးခပ္လႈပ္လႈပ္ျဖစ္လာရသည္။ေျပာလို႔ပင္မၿပီးေသေျပးလာတဲ့သားနဲ႕ေရွာင္းက်န့္ေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚ ၿပဳံးမလို႔ရွိေသးလက္ထဲကအေကာင္ေၾကာင့္ ၿပဳံးေနရာကေန ခ်က္ခ်င္တည္သြားကာေျပးရေတာ့သည္။
"ကေလးေယရဲ႕အေကာင္နဲ႕ကမေဆာ့ဘူးေလး...သားသားအဲ့အကောင်လေးက်ုလွှတ်ပေးလိုက်ပါ"
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ေျပးလဲေျပးေနသလိုပါးစပ္ကလဲအေျပာမပ်က္ေပ။
ဒီလိုနဲ႕ ဥယ်ာဥ္ ေတာ္ထဲမွာသားဖသုံးေယာက္ရဲ႕ရယ္သံေလးေတြပ်ံ့လႊင့္ေနသည္မွာသာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္အတိေပ။
....................................
အတည္ၿပီးၿပီေနာ္အဆက္ထပ္မရွိေတာ့ပါဘူး😁😁
...................................