waring: ဤအပိုင်း၌ Bl မဟုတ်သော လိင်
ဆက်ဆံခြင်းများပါဝင်နိုင်သည့်အတွက် မ
ကြိုက်ပါကကျော်ဖတ်ပေးသွားပါရန် ⚠
'' အဲ့ကိုသွားဖို့ကမင်းအဆင်ပြေလို့လား ''
ဖိနပ်စီးနေသည့်ရှင်းကို မေးလာသူက ကိုစိုင်း
ဝေယံကိုပင် ။ အရင်တစ်ခေါက်သူကူညီပေး
ပြီးထဲက သူနှင့် ရှင်းနှင့် ရင်းနှီးလာကြတာ
ဖြစ်သည် ။ ကံကောင်းသည်က သူကထိုကိစ္စ
နှင့်ပက်သက်၍ အဆင်ပြေလားဆိုသည့်စကား
မှလွဲ၍ မေးမလာပါ ။ စာချုပ်ကလဲ ဒီလကုန်
ရင်ပြည့်မှာမို့သာတော်သေးသည် ။ မဟုတ်ရင်
ရှင်းဘယ်လိုလုပ်ရမလဲမသိပါ ။ သူ့ဖက်ရှင်
ကြော်ငှာက ကိစ္စနည်းနည်းကျန်သေးသည်မို့
ရှင်းက ကုမ္ပဏီနှင့်စာချုပ်ပြည့်သွားရင်တောင်
သူ့ကြော်ငှာကိုပြီးအောင်ရိုက်ပေးရအုံးမည် ။
''ပြေပါတယ်...''
''ကိုယ်လိုက်ခဲ့မယ် ''
''ကဲ ကျွန်တော်ရပါတယ်ဆိုအကိုရာ...
အကို ချိန်းထားတာရှိသေးတယ်မဟုတ်လား
အဲ့ကိုပဲသွားပါ...ကျွန်တော်ကြောင့်နဲ့အလုပ်
အပျက်မခံပါနဲ့...''
ရှင်း ကိုစိုင်းကိုပြုံးပြကာပြောလိုက်ခြင်းပင် ။
ဖြူဖြူစင်စင်အပြုံးလေးဆိုပေမဲ့ သူ့မျက်ဝန်း
တွေထဲ၌ မာနအရိပ်တွေတလွှားလွှားမြင်နေရ
လေသည် ။ လှပါသည် ။ ဒီကောင်လေးရဲ့ယ
ခုလိုမာနအရောင်တောက်နေသည့်မျက်ဝန်း
များက သိပ်လှပါသည် ။
''ဟို...ကိုယ်...''
''ကဲ ကိုစိုင်းရေ ကျွန်တော်တို့သွားကြရအောင်
ဗျာ ကျွန်တော်လဲယောက်ကျားပါဗျာနော်..''
အနှီဖြူဖြူပိန်ပိန်ကောင်လေးထံမှ နှစ်သိမ့်သ
ယောင်စကားလေးများနှင့်ပင်ကျေနပ်ရလေ
သည် ။ စိုင်းဝေယံကိုစိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်
နေမှန်းတကယ်မသိပါ ။ ဒီကောင်လေးခက်ခဲ
နေတာတွေကို အဆင်ပြေသွားအောင်လိုက်
ကူညီပေးချင်သည် ။ လိုအပ်သမျှကိုဖြည့်ဆည်း
ပေးသူသည်လဲ သူပဲဖြစ်ချင်သည် ။ ရင်းနှီး
လာသည့် ဤ၁လတာအတွင်း သူပို၍လော
ဘတက်လာမိသည် ။
ဒါဟာမဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာ သူ့ဦးနှောက်က
အကြိမ်အကြိမ်သတိပေးနေပေမဲ့ နှလုံးသား
ကတော့ လက်မခံပါ ။ ဒီကောင်လေးအသံ
လေးကြားရရုံ ၊ သူ့ကြော်ငှာထားသည့်ပစ္စည်း
လေးတွေမြင်ရရုံနှင့် ခုံပေါက်လာလေသည် ။
ခက်ပါသည် ။ သူသည် သိပ်မကြာခင်လပိုင်း
အတွင်း၌ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နှင့်လက်
ထက်ရတော့မည့်လူတစ်ဦး ။ ရှင်းလိုမျိူးလွတ်
လပ်ပျော်ရွှင်နေသည့်လူငယ်ကောင်လေးတစ်
ယောက်ဘဝထဲကို မနှောင့်ယှက်သင့်ဘူးဆို
တာအကြိမ်ကြိမ်ဆင်ချင်မိ၍ ရိုးသားသည့်
အပြုအမူတွေကိုသာ ရှင်းကိုမြင်စေခဲ့ပါသည်
တီရှပ်အဖြူ ၊ ဘောင်းဘီဒူးထိအမဲလေးကို
သူ့စတိုင်လ် အစွပ်ဖိနပ်လေးကိုစီးရင်းပြုံး
ရွှင်စွာထွက်သွားသည့်ရှင်းကျောပြင်ပျောက်
ကွယ်သွားသည်အထိကြည့်ပြီးမှ သူသတိ
ဝင်လာရသည် သူ သက်လျာနှင့်ချိန်ထား
သည့်အချိန်ကိုကျော်နေပြီဖြစ်သည် ။
..............................................
ချလွမ်!
သက်လျာ လက်ထဲမှ ဆံထိုးလေးပြုတ်ကျ
သွားသည့်အသံနှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်သည်လဲ
အဝတ်ဆလေးတစ်ခုလို လေပေါ်မြောက်
သွားကာ ကုတင်ပေါ်ပွေ့ချီတင်ခံလိုက်ရလေ
တော့သည် ။
''အို့ရ်....ဦး....''
ဦးက တံဘက်တစ်ထည်ကိုသာခါးမှာပတ်
ထားပီး သက်လျာကို စူးစူးနစ်နစ် ကြည့်နေ
လေသည် ။ ဦးဆိုတာက မေမေ့ရဲ့နောက်အိမ်
ထောင် ။ သက်လျာ၏ ပထွေး... ။ ပထွေးဆို
ပေမဲ့ အသက်က သိပ်မကွာပါ... ။ သက်လျာ
က ၂၄.. ဦးက ၃၉ ။ ဦးဆိုတာက မေမေ့ခင်
ပွန်းမို့သာ ခေါ်လိုက်ရခြင်းပင် ။ အမှန်သာဆို
အကိုလောက်ပဲခေါ်ရမည်ထင်သည် ။
''ဟို...သက်လျာကို လွတ်ပါ...''
'' ဟိုကောင်နဲ့သွားတွေ့ဖို့ အလှပြင်နေတာပေါ့''
ဦးအသံ၌ မနှစ်မျို့ခြင်းများစွာပါဝင်နေလေ
သည် ။
''သက်လျာက အပျိုမိန်းကလေးတစ်ယောက်
ပဲ ဥစ္စာ.... ကိုယ်လက်ထက်ရမဲ့သတို့သား
လောင်းကို သွားတွေ့တာပြင်သွားရမယ်မဟုတ်
ဘူးလား...''
ခန့်နောင် သူ့ရင်ခွင်အောက်မှနူတ်ခမ်းတစ်စူစူ
နှင့်ကောင်မလေးကို အသဲယားလှသည် ။ ဒီ
ကောင်မလေးက သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကိုယ့်အ
ရိပ်အောက်ကနေထွက်သွားကာ သူ့အိုးသူ့အိမ်
နှင့် ဖြစ်သွားတော့မည် ။ ထိုအချိန်ဆိုလျှင်သူ
တို့က ထိုကောင်မလေးကို ဆိုင်သာဆိုင်ပြီးမ
ပိုင်တော့ပေ....။
''ဖယ်ပေး....''
ပြောရင်း ခန့်နောင် ရင်ဘက်များကိုအတင်း
တွန်းလွတ်နေလေသည်မို့ လက်နှစ်ဖက်ကို
သူ့လက်တစ်ဖက်နှင့် ချူပ်ကိုင်လိုက်ကာ
ခေါင်းအထက်၌ ပူးကပ်ထားပစ်လိုက်ရင်း
သူ့မ မျက်ဝန်းများကိုစူးစိုက်ကြည့်မိပြန်၏ ။
''ဦး ဘာဖြစ်လို့ သက်လျာကို ဒုက္ခပေးနေရ
သလဲ...ဟင်... အဟင့်...... သက်လျာဘယ်
လိုခံစားရသလဲဆိုတာ ဦးသိပါတယ် ဒါပေ
မဲ့ ဦးမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး သက်လျာ
မေမေ့ကိုလက်ထက်ခဲ့တယ် သက်လျာဘာ
ပြောခဲ့လဲ ကိုယ် ချစ်တဲ့ယောက်ကျားတစ်
ယောက်ကို သက်လျာ အဖေတစ်ယောက်အ
ဖြစ်မမြင်ပေးနိုင်တာကလွဲရင် ဦးအပေါ်ကို
မရိုးသားတဲ့စိတ် မရှိရအောင်နေပေးတယ်
လေ.....
အခု သက်လျာလည်းလက်ထပ်တော့မှာ
ဦးတို့ မေမေတို့ အရိပ်အောက်ကနေထွက်
သွားတော့မှာ ဦးမြင်ချင်သလိုမျိုးသက်လျာ
နဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ယောက်ကျားတစ်ယောက်နဲ့
ကလေးလေးတွေနဲ့ မိသားစုနဲ့...အွန့်....! ''
ပြွတ်...!
ထိုမိန်းကလေး၏စကားသံများကို သူဆက်
လက်နားထောင်နိုင်ခြင်းမရှိတော့ပါ ။ သူ
ကိုယ်တိုင်ဒီကောင်မလေး ရှေ့ရေးအတွက်
ရှောင်ပေးခဲ့သည် ။ သူမနှင့်မငြိအောင်ရှောင်
ရင်း သူ့အမေနှင့်လက်ထပ်ဖြစ်လိုက်သည်အ
ထိ ။ ဘာတွေကဘယ်လိုလွဲသွားသလဲမသိ
တော့ပါ ။ ယခုလိုမျိုး တစ်ခြားသူလက်ထဲ
ထည့်ပေးလိုက်ရမည့်အချိန်၌ သူ့စိတ်ထဲ တ
ကယ်ကိုနေလို့မကောင်း ။
အနည်းဆုံးတော့ သူမြတ်နိုးခဲ့ရသည့်ဒီနူတ်
ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ်နမ်းရိူက်ပစ်ချင်သည်
ပါးမို့မို့လေးတွေ၊ မျက်ရည်များနှင့်စိုစွတ်စွတ်
မျက်တောင်ဖျားလေးများ ၊ နားရွက်နီနီလေး
များ နူတ်ဖူးပြင်ပြေပြေလေးများကို တစ်ဝ
ကြီးနမ်းရိူက်ပြစ်မိတော့ ရင်ခွင်ထဲက ထိုမိန်း
ကလေးက ခန္ဓာကိုယ်လေးပင်တုန်လာလေ၏
''အဟင့်...ဟင့်...ဦးကိုမုန်းတယ်....''
ဘုန်း
ပြောရင်းသူ့ရင်ဘက်များကိုထပ်ပြီးထုရိုက်ပြန်
လေသည် ။
'' ဦးပဲ သက်လျာကိုမချစ်ဘူးဆို သက်လျာ
က ဦးရဲ့ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲဆို ဘာလို့
အခုလိုလာလုပိနေတာလဲ ဖယ်...''
ပြောရင်းသူ့ကိုတွန်းလွတ်ပြီး ထရပ်ကာအနည်း
ငယ် ပျက်ယွင်းသွားသောအင်္ကျီကိုပြန်ပြင်ရင်း
'' သက်လျာတို့ သားအဖဆက်ဆံရေးအဖြစ်
ပဲနေကြရအောင် သက်လျာရဲ့စိတ်အလုံးစုံ
က်ိုလဲ ဦးမဟုတ်တဲ့ ကိုစိုင်းဝေယံကို ဆီကို
ပုံအပ်ပေးလိုက်ပြီ ဦးသိပ်မြင်ချင်တဲ့အခြေ
အနေနဲ့ပေါ့ ဦးကျေနပ်လိုက်ပါ ''
ပြောပြီးလှည့်ထွက်တော့ ခန္ဓာကိုယ်ကပြန်
လည်ဆွဲယူခြင်းခံလိုက်ရကာ အိပ်ယာပေါ်ထပ်
ရောက်သွားရပြန်လေသည် ။
'' ကိုယ်သိတယ် သက်လျာ ဒါနောက်ဆုံးပါ
မင်းကိုဆုံးရူံးဖို့အတွက် တစ်ခါလောက်ဖြစ်
ဖြစ် ခွင့်ပြုပေးပါ...''
ခွင့်ပြုပေးပါ....'' ခွင့်ပြုပေးပါဆိုတာမည်
သည့်အရာကိုဆိုလိုလေသနည်း ။ ေသချာ
တာကနမ်းရိူက်ခြင်းကိုပြောခြင်းတော့မဟုတ်
နိုင်ပါ ။ သက်လျာ ခွင့်ပြုချက်မရပဲနဲ့နမ်းပြီး
ပြီးပဲမဟုတ်ဘူးလား ။ အတွေးမဆုံးခင်ဦး
နူတ်ခမ်းများက သက်လျာနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး
ဆီ ဆိုက်ရောက်လာပြန်ပါသည် ။
သက်လျာနူတ်ခမ်းလွှာများကြားမှ နူတ်ခမ်း
ဆိုးဆေး၏အရသာများကိုသူ အလွတ်ရ
အောင်စုပ်ယူနမ်းရိူက်မိနေသည် ။ သူမိုက်ရူး
ရဲမဆန်ခဲ့လျှင် ဒီမိန်းကလေးသည် သူ့အပိုင်
အဖြစ်သာရှိပေလိမ့်မည် ။ အခုတော့သူဘာ
တတ်နိုင်သေးပါသလဲ ။ ဒီမိန်းကလေးရဲ မင်္ဂ
လာပွဲအတွက် ကိုယ်တိုင်ပြင်ဆင်ပေးနေရလေ
သည် ။ သိပ်နာကျင်ရသည့်ခံစားချက်ပင် ။
ဒါဆို သူ...သူမ၏ မေမေနှင့်လက်ထပ်လိုက်
တုန်းကရော.... ? ....
'' ကိုယ် မင်းမေမေနဲ့ လက်တုန်းက ငိုခဲ့သ
လား သက်လျာ... ''
ဇွတ်တရွတ်နမ်းနေခြင်းကိုရပ်တန့်လိုက်ပြီး
မေးလာသည့်မေးခွန်း ။ သက်လျာမျက်ဝန်း
များထဲမှ မျက်ရည်များအဆက်မပျက်ကျ
ဆင်းနေလေသည် ။
'' ဦးပဲ စဥ်းစားကြည့်ပါ သက်လျာ အရူးအ
မူးချစ်ရတဲ့ယောက်ကျားနဲ့ သက်လျာမေမေ
သက်လျာ ရူးသွားတာ ဖြစ်ဖြစ်သေသွားတာ
ဖြစ်ဖြစ်ပဲရွေးပစ်ချင်တဲ့အထိပဲ.... ဦးက သက်
လျာဘက်ကို ဘယ်တုန်းကမှမကြည့်ပေးခဲ့
ဘူး အရင်ကရောအခုရော... ဦးမျက်လုံးထဲ
မှာ သက်လျာက ဦးထားသလိုနေတဲ့နုံအအ
ကောင်မလေးလား ဟမ်....ပြောပါ...''
မျက်ရည်များကို တယုတယသုတ်ပေးရင်း
'' ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ ကိုယ်မိုက်ရူး
ရဲဆန်ခဲ့မိတာပါ.....''
ပြောရင်း နူတ်ခမ်းများဆီကိုနယ်ကျွံမိပြန်
သည် ။ သူအကြိမ်ပေါင်းများစွာထိန်းချုပ်
ခဲ့သည့်စည်းကို ဒီတစ်ကြိမ်သူကိုယ်တိုင်
ဖောက်ဖျက်လိုက်မိပြီဖြစ်သည် ။ ဘယ်လို
အမှားမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်မင်းနဲ့မျက်လုံး
မှိတ်ပြစ်ပြီးမှားကြည့်ချင်သေးတယ် ။...
ထိုမှတစ်ဆင့်သူမ လည်တိုင်ဖြူဖြူလေး
များဆီနူတ်ခမ်းများကိုခရီးဆက်မိပြန်၏
အမှတ်ရာမထင်ကျန်စေရန်သတိထားလိုက်
ရင်း ။ သူမအင်္ကျိီများကို ဆွဲယူမိချိန်တွင်
တော့ ရုန်းကန်ခြင်းမရှိတော့ပါချေ ။ ဒီမိန်း
ကလေးသည် ဒီလူအတွက်ဆိုအမြဲကြည်
ဖြူပေးခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား ။
တင်းရင်းနေသည့်ရင်သားစိုင်များ ၊ ေသး
သွယ်သွယ်ခါးလေးများကို ကိုင်ပြီးတိုးဝင်
ရသည့်နွေးထွေးမူက တစ်ကြိမ်တစ်ခါလေး
မျှမရခဲ့ဖူးသည့် အစွန်းအဆုံးကျေနပ်မူကိုရ
ရှိစေလေသည် ။ အပျိုစင်အတားအဆီးလေး
ကြောင့် ပေါက်ထွက်လာသောသွေးဆတစ်
ချို့နှင့် ရင်ခွင်ထဲမှ မိန်းကလေး၏ညီးငြူသံ
သဲ့သဲ့ ။ အရာအားလုံးကိုယ်အပိုင်မရခဲ့ပေမဲ့
သိပ်ကိုနူးညံ့ပြီးကဗျာဆန်လျက် ။
စားပွဲအထက်မှဖုန်းအဝင်ကောလ်လေးသည်
တော့ကိုင်မည့်သူမဲ့လျက်ပင် ။
ကိုယ့်ပထွေးဖြစ်သူဆီကိုအချစ်တွေပေးထား
သည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် ကောင်ငယ်
လေးတစ်ယောက်ကို သိပ်မြတ်နိုးနေသည့်
ယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်ကို၏ အိမ်
ထောင်ရေးသည် မည်သို့မည်ပုံ အသက်ဝင်
လာလေမည်နည်း ။........
..........................................................
''ဆောရီးပါနော် သက်လျာဖျားနေတာနဲ့ ဖုန်း
တောင်မကိုင်လိုက်နိုင်ဘူးရယ်...''
လည်ပိတ်ဆွယ်တာ အသားရောင်လေးကိုဝတ်
ထားသော သက်လျာဆီမှ ထွက်လာသည့်စကား
''ရပါတယ် သက်လျာ.. ... ကျွန်တော်ကပဲမ
သိလိုက်လို့ အားနာနေတာပါ...''
''အိုရ် ရပါတယ် ''
''ရေချိုးမှားသွားတာလား မျက်နှာကတော်
တော်ဖြူဖျော့နေသေးတယ်နော်... ''
စိုင်းဝေယံကို စကားကြောင့် သူမ မလုံမလဲပင်
ဖြစ်သွားရသည် ။ သူမကိုစိတ်ပူပင်နေသောအ
မျိုးသားသည် သူမလက်ထပ်မည့်လူဖြစ်ပြီးသူ
မ က တစ်ခြားအမျိုးသားတစ်ယောက်ပယော
ဂကြောင့်ဖျားနေသည်လေ ။ ထိုနေ့က ဦးတော်
တော်လေးကြမ်းပါသည် ။ သက်လျာ အိပ်
ယာထဲကပင် ၃ ရက်လောက် ထ မထိုင်နိုင်ပါ ။
နာကျင်မူဆိုတာ ခန္ဓာကိုယ်ကသိတာတောင်
နှလုံးသားကတော့မနာကျဥ်းရက် ။
သက်လျာအတွေးလွန်နေစဥ်.... စိုင်းဝေယံကို
ဆီမှ ဖုန်းမြည်သံကြောင့်အသိပြန်ဝင်ရ၏ ။
သူက သက်လျာကိုဖုန်းပြောအုံးမယ်ဟုအမူ
အယာနှင့်ပြသောကြောင့်ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်
ရ၏ ။
''ဟဲလို ရှင်း... ''
'' အကို shootingလာအုံးမှာလားဗျ ''
''ဘာလို့လဲ ကိုယ်အခုအပြင်ရောက်နေတာ''
''ဟိုလေ... ဒီနေ့ရိုက်ရမဲ့ဟာက သိပ်အဆင်မ
ပြေလို့လေ desinger ကိုပြင်ပေးခိုင်းတာကို
အဲ့အမက အကိုနဲ့အရင်ညှိဆိုလို့... ''
ထိုကောင်ငယ်လေး၏ စူဆောင့်ဆောင့်စ
ကားသံကြောင့် နူတ်ခမ်းပါစူနေမည်ကိုတွေး
မိကာ စိုင်းဝေယံကို မထင်မှတ်စွာပြုံးလိုက်မိ
၏ ။
''ေဟာဗျာ...ဖြစ်ရမယ် ဟုတ်ပြီအဲ့ဒါဆိုကို
အခုပြန်ခဲ့မယ်နော် camera man တွေကို
စောင့်ခိုင်းထားပေးနော် ''
သူ့အသံက နူးညံ့ပျော့ပြောင်းနေကာ အလို
လိုက်ပေးနေသည့်အသံဆိုတာ အတော်လေး
သိသာနေလေသည် ။
''အကို အပြင်မှာဆိုနေပါစေ ကျွန်တော်တို့
နောက်ရက်ပဲ ပြန်ချိန်းကြမယ်လေ ''
''ကဲ ကိုယ်တော်ချောလေး... မင်းက မင်းပါးပါး
ရုံးမှာ အလုပ်လဲဝင်နေပြီမလား... ကိုယ်ပဲပြန်
ခဲ့ပါမယ် နောက်နေ့ဆိုမင်းပိုပင်ပန်းနေမယ်''
''ဟဲဟဲ.... အဲ့လိုဆို အကို့ကို ကျေးဇူးတင်ပါ
တယ်နော်...''
''အဟက်! ပြောရမဲ့သူတွေလားကွာ ရှင်း
ဘာစားအုံးမလဲ ကိုယ်ဝယ်ခဲ့ပေးမယ်''
'' KFC နဲ့ cola လေး ''
အစားဆိုတာနဲ့အရောင်တောက်နေတတ်သော
မျက်ဝန်းလေးတွေကလဲ....အင်း သိပ်ချစ်ဖို့
ကောင်းတာပါပဲ ။ မင်းကအရာအားလုံးချစ်
ဖို့ကောင်းနေတော့ ကိုယ် ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မ
လဲကွာ....။
''ဟုတ်ပြီ ဒါဆို ကိုယ်ဖုန်းချပြီနော် ''
ဖုန်းချပြီးမှ အနား၌ သက်လျာရှိနေသေးသည်
ကိုပြန်သတိရကာ အားနာသွားရ၏ ။
'' အာ... ကျွန်တော် ဖုန်းပြောတာကြာသွား
တယ် အားနာလိုက်တာ ''
''ရပါတယ် အလုပ်ကလား ''
''ဟုတ်တယ် သက်လျာ အဲ့ဒါကျွန်တော်ပြန်
သွားမှဖြစ်မှာ သက်လျာကိုထပ်ပြီးအားနာရ
ပြန်ပါပြီ ''
ခဏက ကြည်နူးစွာအခုပဲထပြန်တော့မလို
လုပ်နေသည့် စိုင်းဝေယံကိုကအတော်လေး
ကိုအားနာနေပုံပင် ။
''ရပါတယ် အလုပ်ကိစ္စပဲကိုအားမနာပါနဲ့
နောက်အားတဲ့တစ်ရက်မှ သက်လျာတို့ထပ်
တွေ့ကြတာပေါ့ သိပ်မကြာခင်လပိုင်းမှာလက်
ထပ်ကြမှာဆိုတော့ ဒီကြားထဲသက်လျာတို့ပို
ရင်းနှီးကြရအောင်....နော် ''
စိုင်းဝေယံကို၏ မျက်လုံးများကိုစူးစိုက်ကြည့်
ပြီးပြောလိုက်သောသက်လျာစကားများကြောင့်
ရင်ထဲအနည်းငယ်လေးပင်သွားရ၏ ။ မကြာ
ခင်လက်ထပ်ရမည်ဆိုတာကိုလည်း သိပါလျက်
အခုလိုကြားရပြန်တော့ စိတ်ထဲမှာမအီမသာဖြစ်
ရပြန်သည်.....။ ဟူးးးးးးးးးး
''ဟုတ်ကဲ့ အဲ့လိုလုပ်ကြတာပေါ့ ဒီအတော
အတွင်း သက်လျာကျန်းမာရေးကိုဂရုစိုက်ပါ
ဒါဆိုကျွန်တော် သွားမယ်နော် ''
သက်လျာ ခေါင်းသာညိတ်ပြလိုက်မိ၏ ။
အဟက်! ဒီလူမှာလည်း ချစ်ရတဲ့သူရှိနေတာ
ပဲ ။ ဘယ်လိုပက်သက်မူမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ်သက်
လျာတို့ လက်ထပ်ပွဲမရောက်ခင် ရပ်တန့်ပစ်
ဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်။ သက်လျာဆိုတဲ့မိန်းမက
ဦးဆိုတဲ့ယောက်ကျားတစ်ယောက်ကိုကလွဲရင်
ဘယ်သူ့ကိုမှ အလျော့ပေးတတ်တဲ့သူမျိုးမ
ဟုတ်လို့ပဲ ။
''ပင်ပန်းနေပြီပဲ ကိုယ်တိူ့ရှင်းပေါက်စလေး''
ဒါကတော့ရုံးဆင်းချိန်တိုင်း ရှင်းအမြဲကြား
နေရတဲ့အသံပင် ။ အခုဆိုရှင်းကဖေ့ဖေ့ရုံး
ဘက်ကိုပဲအာရုံစိုက်ပီးကူပေးနေပီဖြစ့တာ
မို့ မော်ဒယ်အလုပ်ကိုကလုံးဝကိုနားပစ်လိုက်
တာဖြစ်သည် ။ အရမ်းအလုပ်များပါတယ်ဆို
သော အကိုစိုင်းဝေယံကိုတစ်ယောက်ကတော့
ရှင်းရုံးဆင်းချိန်ဆို အချိန်မှန်ရောက်လာတတ်
လေသည် ။
ဘာလာလုပ်တာလဲဆိုရင် ရှင်းကိုညနေတိုင်း
အအေးဝယ်တိုက်ပြီးအိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးခြင်း
သူကအလုပ်များသူမို့ မလုပ်ပေးပါနဲ့ဆိုတာလဲ
မရ ။ သူ့ကိုမခင်လို့လားဆိုသည့်စကားတစ်
ခွန်းနဲအမြဲကိုင်ပေါက်တတ်လေသည် ။ ကြာ
ေတာ့ရှင်းလဲမောလာ၍မပြောတော့ပါ ။ အခု
ဆို အကိုက မေမေတို့နှင့်ပင်ရင်းနှ်ိးနေပြီဖြစ်
သည် ။
''ရှင်း ''
''ဗျ... ''
ထိုအသံရှရှလေးကပင် သူ့နှလုံးသွေကြော
များကို တဒုန်းဒုန်း ခုန်ပေါက်စေနိုင်လေ၏
လုပ်ငန်းခွင်ဝင်နေပြီမို့အရင်လိုတီရှပ်ပွပွလေး
တွေမဟုတ်ပဲ စတစ်အင်္ကျီနှင့်စတိုလ်ပန်အမဲ
လေးကိူလိုက်ဖက်ညီစွာဝတ်ဆင်ထားလေ၏
ဒီကောင်လေးကမော်ဒယ်ဆိုသည့်အတိုင်းဘယ်
လိုအဝတ်အစားမဆို သူဝတ်လိုက်ရင်လိုက်ဖက်
နေတာချည်းပင် ။
''အရမ်းပင်ပန်းနေလား ''
အအေးဗူးကပိုက်လေးကိုစုပ်လိုက်ရင်းခေါင်း
ညိတ်ပြကာ
''ကျွန်တော် ဝါသနာပါတဲ့အလုပ်မဟုတ်တော့
ပင်ပန်းတာပေါ့အကို ''
''ဟော ဒါဖြင့်ဘာလို့မော်ဒယ်ဆက်မလုပ်တာ
လဲ ရှင်းကအောင်မြင်နေပြီပဲကို ''
''ဒါကဒီလိုရှိတယ်လေအကိုရ ေဖဖေတို့မှာ
က ကျွန်တော်ပဲရှိတာလေ ကျွန်တော်ငယ်ငယ်
ကဖေဖေတို့ကလိုလေးသေးမရှိပြည့်စုံအောင်
ထားပေးခဲ့တယ်လေ အခုဖေဖေတို့အသက်အ
ရွယ်ရလာတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်ဆန္ဒတစ်ခု
အတွက်မဟုတ်ပဲဖေဖေတို့အတွက်ကြည့်ပေး
တဲ့သဘောပေါ့ ''
မျက်လုံးလေးတွေဝင့်ပြီးရှင်းပြနေတဲ့ပုံစံလေး
ကလဲချစ်ဖို့ကောင်းနေတာပဲ ။ စိုင်းဝေယံကို
အသဲယားသွားကာ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲရှင်းပါး
ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုဆွဲညစ်ပစ်လိုက်
တော့၏ ။ ရုတ်တရက်ပါးကိုအဆွဲခံလိုက်ရ
သည်မို့ရှင်းတစ်ယောက်ကြောင်သွားရကာ
ပါးစပ်ထဲကအအေးများကိုပင်မမျိုချပဲဒီအ
တိုင်းကြီးငုံထားမိ၏ ။
''ပါးလေးဆွဲဲတာကိုကွာ ကြောင်နေလိုက်တာ
ဖက်သာနမ်းလိုက်မယ်ဆိုရင်.....? ''
သူမျက်ခုံးနှစ်ဖက်ကိုပင့်ပြပီးစလိုက်မှအသိ
ဝင်လာပုံရကာ စိုင်းဝေယံကို လက်ကိုဖက်ခ
နဲ့ရိုက်ချပြီး
''အကိုနော် ကျွန်တော်ကလေးမဟုတ်
ဘူး ''
မျက်လုံးကိုဒေါင့်ကပ်ပြီးပြောလာလေ
သည် ။
''ဟားဟား ဟုတ်လား ကိုယ်မြင်တာတော့ ကလေးပါပဲကွာ ''
''အသက် နှစ်ဆယ်ကျော်နေပြီဗျ ''
''ဟောကွာ ဒါလဲကလေးပါပဲ မင်းပါးလေး
တွေဖောင်းနေသေးတယ် အဲ့ဒါ
နို့နံ့မစင်သေးလို့လေ ဟားဟား ''
အကိုကသူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး
ပြုံးဖြီးဖြီးမျက်နှာဖြင့်စနောက်နေခြင်း
ဖြစ်သည် ။ အကြည့်တွေကလဲရီဝေရွှန်း
လဲ့နေလေသေးသည် ။ တစ်ခါတစ်လေ
ရှင်းစိတ်ထဲတစ်ခုခုကိုခံစားမိ၏ ။ ဒါပေ
မဲ့အဲ့တစ်ခုခုက ဘာလဲတော့မသိ ။ သိလဲ
မသိချင်ပါ ကိုယ်ပင်ပန်းမဲ့အရာတွေကို
တကူးတကလိုက်မရှာတော့ဘူးလေ... ။
'' တော်ပြီဗျာ အကိုဆက်စနေမယ်ဆိုပြန်
တော့မယ် ''
ပြောပြီး ဆရာသမားကသွက်လက်စွာထ
သွားခဲ့ပြီဖြစ်လေသည်မို့နောက်ကအမှီ
ပြေးလိုက်ခဲ့ရ၏ ။ သူ့နှလုံးသားလေး
ကောက်တော်မူလေပြီ ။
ရီမောပျော်ရွှင်နေကြသည့် သူတို့နှစ်ယောက်၏အပြုံးများကို စူးစူးနစ်နစ်
စိုက်ကြည့်နေသောမိန်းကလေးတစ်ဥိး
ကိုတော့ သတိထားမိကြမည်မဟုတ်ပေ
သူမကိုဆို ဝတ္တရားအရ သာ ခေါ်ပြောနူတ်
ဆက်တတ်သော ခင်ပွန်းလောင်းသည်
ထိုကောင်လေးကိုတော့ အချစ်ရည်ရွှန်း
သောမျက်ဝန်းတစ်စုံဖြင့်နူးညံ့စွာကြည့်နေ
သည်တဲ့လား ။ ဝမ်းနည်းသလားဆိုရင်လဲ
ဝမ်းမနည်းသလို မနာလိူဝန်တိုမူလဲမဖြစ်မိပါ ။
သက်လျာအချိန်တစ်ခုအထိပေးပါ့မယ်
အဲ့အချိန်အတွင်းမှာပဲ ချစ်ကြပါ အဲ့အချိန်
ပြီးသွားခဲ့ရင်တော့ 'မောင်' ဟာသက်လျာရဲ့
ခင်ပွန်းအဖြစ်သာရှိရပေမည် ။
ဒီအပိုင်းလေးတွေက ရှင်းရဲ့အရင်ကအ
ကြောင်းလေးတွေကိုပြန်ပြောပြတဲ့သ
ဘောပါ နောက်တစ်ပိုင်းလောက်ထိပဲ
ခင်ဗျားတို့ရဲ့ လင်းရှိန်ကိုအနားပေးမှာပါ
နော် ရှင်းလေးကို တစ်ခြားသူနဲ့မူစကူဒူး
ပေးဖို့အရမ်းနှမျောလို့ လင်းရှိန်နဲ့မှပဲအဝ
မူစကူးဒူးကြရအောငိခင်ဗျာ
ဒါကခင်ဗျားတို့ရှင်းလေးရဲ့ပုံစံပေါ့နော်
လင်းရှိန်ကြီး မြင်မြင်ချင်းကြိတ်တာလဲမပြောနဲ့ပေါ့ 😋😛