Κοιτάζω για χιλιοστή φορά το κύριο άρθρο στην εφημερίδα που έχω απλώσει μπροστά μου. Η αλήθεια είναι ότι το έχω διαβάσει ξανά και ξανά... Τόσα ξανά μαζεμένα που είμαι σίγουρη ότι γνωρίζω τις λεπτομέρειες καλύτερα και από τον δημοσιογράφο που το έγραψε. Δεν μπορώ, όμως, να πάρω το βλέμμα μου από αυτό. Σαν μια πληγή που μας ενοχλεί που την πειράζουμε, αλλά εμείς δεν εννοούμε να σταματήσουμε να την ξύνουμε.
Δεν βοηθάει και το περιβάλλον! Περιμένω να φανεί ένας συγκεκριμένος άνθρωπος εδώ και μια ώρα. Υποτίθεται ότι κάθε πρωί, στις 8 ακριβώς, ο τύπος κάνει την εμφάνισή του στο καφέ απέναντι από το παγκάκι όπου κάθομαι εδώ και μία ώρα. Κι ενώ έχει πιαστεί ο απαυτούλης μου στο άβολο παγκάκι - θα μου πείτε, ο δήμος τα έχει τοποθετήσει για να ξαποσταίνεις, όχι για να ξεχειμωνιάζεις! - , ενώ σκέφτομαι ότι ο τύπος που περιμένω κάπου έχει μπλέξει... πάλι, να τον!
Καταλαβαίνω ότι έχει φτάσει πριν καν τον δω. Βλέπετε, η όμορφη δεσποινίς που φτιάχνει καφέ και ακούει υπομονετικά όλα τα σαχλά σχόλια του κάθε λιγούρη που θεωρεί καθήκον του να αποδείξει ότι ο άντρας είναι κυνηγός ανασηκώνει το κεφάλι της και τον εντοπίζει πριν από μένα. Τι στην ευχή; Οι ερωτευμένοι πρέπει να έχουν κάποιο εξελιγμένο είδος ραντάρ εντοπισμού του αντικείμενου του πόθου τους, δεν εξηγείται αλλιώς! Γιατί η κοπελιά είναι φουλ ερωτευμένη. Κάνει μπαμ από μακριά, φτάνει μέχρι το παγκάκι απέναντι. Μόνο το αντικείμενο της παρακολούθησής μου δεν το έχει αντιληφθεί...
Βέβαια, ο τύπος δεν είναι η επιτομή της γρήγορης αντίληψης! Δεν είναι βλάκας, κάθε άλλο! Έχει μυαλό, χρήσιμο για την δουλειά του, αλλά στην κοινωνική ζωή είναι... Μπορεί να φτάσει στα σωστά συμπεράσματα σε χρόνο ρεκόρ, μα όταν πρόκειται για την ερωτική του ζωή, μοιάζει σαν ο Αστυνόμος Σαΐνης να κατάπιε τους πρωταγωνιστές της ταινίας Ο Ηλίθιος και Ο Πανηλίθιος και, αφού τους μάσησε, τους έφτυσε και έτσι φτιάχτηκε ο Μάνος.
Α, δεν σας το είπα, ε; Ναι, το αγόρι που παρακολουθώ με απέραντη υπομονή εδώ και κάμποσο καιρό είναι ο Μάνος. Ετών 37, ψηλός, γεροδεμένος, καστανά μαλλιά και μάτια, μονίμως τσακωμένος με την καλαισθησία στα ρούχα και τις σωστές σχέσεις. Σε οποιοδήποτε επίπεδο, προσωπικό ή επαγγελματικό. Γι' αυτό είμαι εγώ εδώ. Όχι για το προσωπικό επίπεδο, φυσικά! Δεν είναι του γούστου μου. Είναι πολύ... Πώς να το πω; Πολύ ζωηρός για μένα, βρε παιδί μου! Όχι, εγώ είμαι εδώ για τα επαγγελματικά του. Γιατί σε λίγα λεπτά, αφού πάρει τον καφέ του βυθίζοντας σε απελπισία την άμοιρη κοκκινομάλλα που καρτερά ένα βλέμμα του αλλά ο ίδιος είναι πολύ μπουζούκι για να το αντιληφθεί, θα διαβεί την πόρτα του γραφείου του και θα του αναθέσουν την υπόθεση που κοιτάω τόση ώρα στην εφημερίδα.
Και χωρίς εμένα, δεν θα βρει άκρη.
Και πρέπει να βρεθεί άκρη.
Οπωσδήποτε!
Ωωω, πού πήγαν οι τρόποι μου; Μα δεν σας συστήθηκα! Ονομάζομαι Ναταλία Ιωακειμίδου. Υπαστυνόμος Ναταλία Ιωακειμίδου, βοηθός του Αστυνόμου Εμμανουήλ Νικολαΐδη...