Bugün ne anlatacağımı bilmiyorum. Öyle gelişi güzel başladım anlatmaya. İlla ki devamı bir şekilde gelir. Aaa bak yazmaya başlar başlamaz aklıma geldi anlatacak bir şey, 2 hafta önce beni aldatan eski sevgilim beni aradı. Trajikomik bir durum farkındayım ama yine de konuşmak istedim. Beni neden aldattığını sormak istemiştim. Gerçi çokta umurumda değildi neden aldattığı ama ne bileyim can sıkıntısı işte. Ortak bir tanıdık vasıtasıyla telefonda görüştük. Tabii ben onu duymamazlıktan gelip ortak tanıdığımız kişi ile muhatap oluyorum. 5 veya 10 dakika süren aramanın sonunda kapattık telefonu. Benim onda ne numaram var ne de sosyal medya hesabım, bu sebeple beni arayamıyor ve mesaj atamıyor. Aradan 1 hafta geçti. Ona mesaj attım çünkü o gün çok ağır bir moral bozukluğu ve şok içerisindeydim. Sebebini şimdi hiç sorma, o olayı bir başka zaman anlatırım sana. Neyse çok geçmeden cevap verdi ve biz konuşmaya başladık. Sakin olll, tabii ki de affetmedim. Sadece iki medeni insan gibi konuştuk :)
Benimde, onunda merak ettiği konular vardı. Bunları elbet bir gün konuşacaktık biliyordum. Zaten o da bir gün konuşulacağını biliyormuş. Tabii beni neden aldattığı konusuna çok bir cevap veremedi fakat aldattığı kişi ile ilgili birkaç sorumu yanıtladı. Bende onun merak ettiği konuların sorularını yanıtladım. Evet evet biliyorum çok kafan karıştı. Onun benim hakkımda merak ettiği konular neydi, ben neyi yanıtladım, o gün ona mesaj attığımda neden moralim bozuktu v.s , bunların hepsini teker teker sana anlatacağım ama şimdi değil. Neyse nerde kalmıştık, sorular soruldu, cevaplar verildi derken biz konuşmaya 1 hafta daha devam ettik. Bu 2 haftalık süreçte çok barışmak istediğini dile getirdi. Tabii affetmedim Yeis, burnundan getirdim. Her konuştuğumuz zaman beni aldattığını yüzüne yüzüne vurdum. Bizden sadece arkadaş olunur dedim. E haliyle kabul etmedi arkadaş kalmayı. Etmesin de zaten. Beni aldatan birinden ne bir daha sevgili olunur ne de arkadaş. Benim ona asla geri dönmeyeceğimi anlayınca ''seninle konuşmak istemiyorum, içimden gelmiyor konuşmak'' diye bir cümle kurdu. Bu cümlelerin bahane olduğunu biliyorum. Ona geri dönmemi istedi ama ben dönmedim. Haliyle o da arkadaş kalmayı beceremedi ve istemedi.
Sonra ortak bağlantımız olan tanıdığımız ile konuştum bu durumu. Benim, eski sevgilime bakmayacağımı ve ondan üstün olduğumu söyledi. Asla hiçbir insana karşı üstün olduğumu düşünen biri değilim ama arkadaşım öyle söyledi. Demek ki o benim üstün olduğumu düşünüyor. ''O seni alt edemeyeceğini anladı ve o yüzden konuşmayı bitirdi. 3 Sene önce bıraktığı kadın değildin artık. Büyümüştün, konuşmaların, espri anlayışın değişmişti ve bu yüzden seni alt edemeyeceğini anladı ve kaçmak bahanesi oldu.'' dedi. Bir yandan haklıydı. Hiç bu şekilde düşünmemiştim ama arkadaşım sayesinde olayı gayet iyi anlamış oldum. Yani Yeis, bu hayatta hata yapanı affedersen o hatayı defalarca yapmaya devam eder. Bu yüzden asla hatalar affedilmez.