•ព្រឹក
ព្រឹកព្រលឹមនាថ្ងៃថ្មីថ្ងៃដែលល្អសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ក៏ជាថ្ងៃអាក្រក់របស់មនុស្សម្នាក់ទៀតដែរ។
ថេយ៉ុងងេីបពីព្រលឹមតែខុសពីរាល់ដងថ្ងៃនេះនាយមិនព្រមងេីបទៅណាសោះនៅគេងតែលេីគ្រែលូកលាន់អោបក្រសោបកាយតូចល្អិតតាំងពីយប់រហូតមកដល់ពេលនេះ។
កាយតូចមានសាច់ស្នាមជាំតិចៗកំពុងតែគេងបែខ្នងជាមួយទឹកភ្នែកដក់ក្នុងភ្នែកក្រោយឡេីងគ្រែជាមួយថេយ៉ុងហេីយទ្រង់ក៏ស្ងៀមស្ងាត់ទឹកភ្នែកហូមិនដាច់អោបក្រសោបភួយដែលនៅលេីខ្លួនយ៉ាងណែន។ ទោះថេយ៉ុងថេីបនេបនិត្យពីក្រោយក៏មិនខ្វល់ខ្វាយគិតតែពីស្រក់ទឹកភ្នែកហាក់គ្មានព្រលឹងក្នុងខ្លួន។
"ទ្រង់ឃេីញទេ?..ថាយេីងធ្វេីអីបានខ្លះ?"ពាក្យសម្ដីឌឺដងមកពីបុរសដែលកំពុងតែលូកលាន់ថេីបស្ទាបអង្អែលខ្លួនប្រាណរបស់ខ្លួនទោះឈឺយ៉ាងណាក៏ធ្វេីអីគេមិនបាន។ហូស៊ុកក៏គិតចង់ក្រោកចេញពីគ្រែ....
"ចង់ទៅណា!?"ថេយ៉ុងទាញក្រសោបកាយតូចយ៉ាងរហ័សពេលហូស៊ុកចង់រេីខ្លួនក្រោកចេញពីគ្រែ។
ស៊ុកស៊ុកដកដង្ហេីមធំ"យេីងចង់លាងសម្អាតភាពអាក្រក់នឹងភាពកខ្វក់របស់ឯងចេញ"សម្ដីនៅតែខ្លាំងក្រអេីតក្រទមហាក់នៅតែមិនរាងចាល់ជាមួយនឹងទោសដែលមនុស្សមាឌធំធ្វេីដាក់តែម្ដង។
"ហឹស.."សម្លេងសេីចហាក់អស់សំណេីចប៉ុន្តែទឹកមុខនឹងកែវភ្នែករបស់នាយហាក់បីដូចជាខ្លាកំណាចជាមួយនឹងកែវភ្នែកពោពេញដោយអំណាចដែលសម្លឹងទៅកាន់ហូស៊ុក។
"យប់មិញយេីងពេញចិត្តណាស់!..ក៏ចូលចិត្តខ្លាំងដែរ..បេីកុំតែវាជាយប់ដំបូងរបស់ទ្រង់យេីង....ផាច់"មុខសង្ហារត្រូវបែខណ:កំពុងតែនិយាយឌឺដងសកសៀតមាកងាយឲព្រះអង្គម្ចាស់តូច។ ដេកជាមួយទ្រង់ហេីយហេតុអីចេះតែមកនិយាយអោយទ្រង់ឈឺចាប់ វាពិបាកទទួលយកណាស់សឹងតែមិនចង់រស់នៅ។
"អឹម..."ដៃតូចៗត្រូវថេយ៉ុងសង្កត់យ៉ាងរហ័សទៅលេីគ្រែហេីយក៏ចាប់បឺតមាត់ខ្លាំងៗដោយមានទាំងការខាំរហូតមានឈាមក្រហមប្រឡាក់វាងបបូមាត់ទាំងពីរ។
"ហ្ហឹក-ហ្ហឹក!"ស៊ុកស៊ុកយំសម្លឹងទៅនាយឧត្តសេនីយ៍ទាំងញ័រខ្លួនទឹកភ្នែកហូម៉ាត់ៗហាក់ខ្លាចថេយ៉ុងជាខ្លាំង..
"ហឹស..យេីងនឹងផ្លាស់ប្ដូរសមាសសភាពរបស់ទ្រង់ចាប់ពីពេលនេះទៅ!"សម្ដីមាំស្មេីរឮហេីយហូស៊ុកហាក់ប្រត្តិកម្មព្រោះឮថាប្រុសម្នាក់នេះចង់ផ្លាស់ប្ដូរសមាសសភាពខ្លួនបែបនេះ។ តេីហេតុអី ហេតុអីចង់ប្ដូរ?
"យេីងមិនប្ដូរ!ឯងមានសិទ្ធិអី?.."
"ប្ដី!..សិទ្ធិជាប្ដី!..យ៉ាងមិច?សិទ្ធិប៉ុនហ្នឹងអាចប្ដូរសមាសសភាពទ្រង់បានទេ?"នាយលេីកចិញ្ចេីមសួរខណ:កំពុងតែអោនមុខទៅថេីបញួកញីត្រង់សាច់ករបស់កាយតូចថ្នមៗ។
"គិតថាលោកអាចគ្រប់គ្រងយេីងបានមែនទេ?.ហឹស..ទោះលោកបានខ្លួនរបស់យេីងក៏វាគ្មានស្អីដែលអាចគ្រប់គ្រងយេីងបានដែរ...អ្អាស.."សម្ដីរបស់ស៊ុកស៊ុកមិនទាន់ទាំងនិយាយចប់ផងក៏ស្រែកថ្ងូរភ្លាមៗព្រោះតែត្រូវថេយ៉ុងខាំក។
"អ៊ីចឹងក៏សាកទៅ!"នាយឧត្តមសេនីយ៍និយាយមកធម្មតាហាក់មិនបានខ្វល់ជាមួយនឹងអ្វីដែលកាយតូចបាននិយាយសូម្បីតែបន្តិច។
"ហ្ហឹក-កុំឲ្យយេីងមានថ្ងៃនោះអោយសោះ!"ព្រះអង្គម្ចាស់តូចគិតក្នុងចិត្តទាំងកំពុងសម្រក់ទឹកភ្នែកព្រមនៅស្ងៀមឲថេយ៉ុងលូកលាន់ទាំងព្រឹក។ ទោះក្នុងទ្រូងឈឺចិត្តយ៉ាងណាក៏ដោយតែ ពេលនេះទ្រង់គ្មានអីដែលខ្លាចបាត់បង់ទៀតឡេីយ ប៉ាម៉ាក់នឹងខ្លួនប្រាណថេយ៉ុងយកអស់ហេីយពេលនេះទ្រង់មានតែសំបកខ្លួនដែលស្មោកគ្រោករស់នៅដេីម្បីតែរកឪកាសសម្លាប់ថេយ៉ុងសងសឹកប៉ុណ្ណោះ។
".អ្អាស...ហុឹក-ហុឹក..."
នាយឧត្តមសេនីយ៍ថេយ៉ុងបានបង្ខំដុតភ្លេីងជាមួយព្រះអង្គម្ចាស់តូចម្ដងទៀតទាំងព្រឹកទោះហូស៊ុករេីបម្រាស់បដិសេធមិនធ្វេីក៏មិនឈ្នះកម្លាំងរបស់នាយបាន។តែទោះរេីក៏មានតែឈឺខ្លួនចុងក្រោយក៏ត្រូវលេីកជេីងឲនាយដ៏ដែល។
ក្រោយកម្ដៅសាច់ទាំងព្រឹកហេីយថេយ៉ុងក៏បីកាយតូចក្នុងសភាពមានអាវសរស្ដេីងនៅលេីខ្លួនកាយតូចនៅក្នុងរង្វង់ដៃនាំទៅបន្ទប់ទឹកដែលមានអ្នកបម្រេីរៀបចំទឹកក្ដៅចាំរួចជាស្រេច។
ឯនាងបម្រេីទាំងបួនគ្រាន់តែឃេីញថេយ៉ុងបីកាយតូចល្អិតចូលមកភ្លាមក៏អោនមុខចុះទៅឈរនៅម្ខាងដោយមិនហ៊ានសូម្បីក្រលែកមេីល។
"ពួកខ្ញុំបានរៀបចំគ្រប់យ៉ាងតាមចៅហ្វាយប្រាប់ហេីយ!"នាងម្នាក់ក្នុងចំណោមបួននាក់និយាយប្រាប់ទៅនាយឧត្តមសេនីយ៍ដែលកំពុងតែចុះទៅត្រាំទឹកក្នុង bathtub ដែលមានទំហំធំ។
ស៊ុកស៊ុកកាយតូចល្វត់ល្វន់ហាក់គ្មានកម្លាំងត្រូវដាក់ឲអង្គុយនៅចន្លោះជេីងទល់ខ្នងជាមួយនឹងទ្រូងរបស់ថេយ៉ុង។
"ទ្រង់គិតថាគ្រប់គ្នាមានបំណងល្អជាមួយទ្រង់មែនទេ?ជាពិសេស លី ជីហ៊ុនទ្រង់គិតថាគេជាមនុស្សល្អទេីបព្យាយាមទៅសុំជំនួយពីគេ?"នាយឧត្តមសេនីយ៍សួរខណ:លេីកដៃស្រឡូនមកថេីបនេបនិត្យស្រង់ក្លិនក្រអូបតាមស្មានឹងកញ្ចាំងករបស់អង្គម្ចាស់តូច។
"យ៉ាងណាគេក៏ជាអ៊ំប្រុសរបស់យេីង!"សម្លេងស្មេីជាមួយនឹងទឹកមុខស្មេីរវាខុសដាច់ពីព្រះអង្គម្ចាស់ហូស៊ុកពីមុនដែលចេះតែឡូឡាចង់ឈ្នះលែងចរឹកអោយគេគោរព។
ថេយ៉ុងចាប់ចង្ការតូចច្រមិចឲ្យបែមករកហេីយក៏ទម្លាក់បបូមាត់កម្រេីកបឺតជញ្ជក់មួយសន្ទុះមុននឹងនិយាយ"ព្រោះតែជាសាច់ញាតិទេីបទ្រង់ត្រូវប្រយ័ត្ន!.."ថេយ៉ុងចាប់ចង្កេះតូចមួយក្ដាប់អោយមកអង្កុយលេីចង្កេះទាល់មុខគ្នាជាមួយ។
ទឹកភ្នែកថ្លាៗរមាលលីថ្ពាល់ក្រពុំមកជាមួយសំណួរសួរទៅកាន់នាយឧត្តមសេនីយ៍"យេីងត្រូវប្រយ័ត្នជាមួយសាច់ញាតិខ្លួនឯង..ហេីយទុកចិត្តលោកអ៊ីចឹងហ្ហេស?..."ចង់អោយគេទុកចិត្តមនុស្សប្រុសដែលសម្លាប់ឪពុកម្ដាយមនុស្សប្រុសដែលមេីលងាយរំលោភបំពានលេីគេមែនទេ?
"មែនហេីយ!..ឬអូនគិតថាយេីងជាអ្នកដទៃ?"មិនសួរតែមាត់ដៃមាំរបស់នាយឧត្តមសេនីយ៍ក៏ទៅបំបោសអង្អែលថ្នមៗនៅលេីចង្កេះនឹងសាច់ត្រកៀកត្រលុកត្រលុនរបស់ហូស៊ុក។
"ឈប់ទៅ!!"ស៊ុកស៊ុកចាប់ដៃរបស់នាយឧត្តសេនីយ៍ហេីយស្រែកទាំងញ័រមាត់ដោយភាពខឹងក្រោធដោយសារតែឮពាក្យអូនចេញពីមាត់របស់បុរសម្នាក់នេះ គេពិតជាស្អប់ណាស់។ជាពិសេសស្អប់ពេលថេយ៉ុងប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណរបស់ទ្រង់ខ្លាំងណាស់។
សម្លេងស្រែករបស់ហូស៊ុកមុននេះនាងៗដែលឈរនៅជិតនោះឮហេីយកាន់តែអោនក្បាលចុះលេីសដេីមព្រោះដឹងថាហូស៊ុកស្អប់ស្អប់ថេយ៉ុងខ្លាំងកម្រិតណា។
"ហ៊ឹម?"ថេយ៉ុងព្រមឈប់តែក៏លេីកចិញ្ចេីមសម្លឹងទៅមុខតូចច្រមិចដោយទឹកមុខស្មេីដ្បិតថាពេញចិត្តពេញថ្លេីមជាមួយនឹងហូស៊ុកណាស់តែហេតុអីក៏ចិត្តអាក្រក់ដាក់ទ្រង់បែបនេះ ប្រុសម្នាក់នេះពិតជាអាក្រក់ណាស់។
ហូស៊ុស្រក់ទឹកភ្នែកម៉ាត់ៗក្ដាប់ដៃតូចៗណែនដោយសេចក្ដីខឹងសម្បារតែមិនថាខឹងខ្លាំងយ៉ាងណាក៏មិនអាចរេីបម្រាស់ជាមួយនឹងថេយ៉ុងបាន។ ហេតុអីទ្រង់ចាញ់ប្រៀបនាយឧត្តមសេនីយ៍នេះខ្លាំងម្ល៉េះ?
"ចង់ឲ្យសត្រូវខ្លាច..មានអារម្មណ៍មិនស្រួលទ្រង់ត្រូវក្លាហានជាងនេះ...មិនមែនសម្រក់ទឹកភ្នែកបែបនេះទេ!..យេីងក៏មិនចូលចិត្តដែរ"នាយឧត្តមសេនីយ៍ថេយ៉ុងប្រាប់ស្របនឹងដៃដែលកំពុងតែវាសជូតទឹកភ្នែកនៅលើថ្ពាល់ក្រពុំដោយកែវភ្នែកស្មេីរត្រជាក់ល្ហឹម។
"......"ហូស៊ុកមិនមាត់តែក៏ងាក់មុខចេញបដិសេធមិនចង់អោយថេយ៉ុងប៉ះទាំងដែលខ្លួនឯងកំពុងតែអង្គុយនៅលេីភ្លៅរបស់គេ។
"បានហេីយ!"នាយឧត្តមសេនីយ៍ថេយ៉ុងភ្លាមៗក៏ក្រោកចេញពីក្នុង bathtub ហេីយក៏ទាញកន្សែងមកពាក់ដេីរចេញទៅបាត់យ៉ាងព្រងេីយទុកអោយព្រះអង្គម្ចាស់តូចនៅខាងក្នុងម្នាក់ឯង។
"លោកម្ចាស់!"នាងៗគ្រាន់តែឃេីញថេយ៉ុងក្រោកភ្លាមក៏រហ័សយកអាវឃ្លុំមកពាក់ប្រត្តិបត្តិជូនចៅហ្វាយ
"សម្អាតខ្លួននឹងរៀបចំខ្លួនឲ្យគេផង!"នាយឧត្តមសេនីយ៍មុននឹងចេញទៅក៏មិនភ្លេចផ្ដាំផ្ញេីអោយអ្នកបម្រេីប្រតិបត្តិឲស៊ុកស៊ុកដែលកំពុងតែអង្គុយដូចជាមនុស្សគ្មានព្រលឹងនៅខាងក្នុង។
នាងៗអោនគោរពចៅហ្វាយហេីយក៏ចូលមកខាងក្នុងបន្ទប់ទឹកដេីម្បីធ្វេីតាមបញ្ជាដែលចៅហ្វាយបានបញ្ជាឲមកសម្អាតខ្លួនឲព្រះអង្គម្ចាស់តូចដែលកំពុងតែយំ។
ហូស៊ុកតាំងពីថេយ៉ុងចេញទៅអង្គុយយំមកទាំងអស់លែងលាក់ភាពឈឺចាប់យំចេញមកទាំងអស់តែនៅជាមួយថេយ៉ុងមុននេះខំខាំមាត់សង្កត់ចិត្តណាស់ព្រោះមិនចង់ឲ្យប្រុសម្នាក់នោះមេីលមកបានចិត្ត។
នាងៗមេីលមុខគ្នាព្រោះមេីលទៅព្រះអង្គម្ចាស់តូចគួរអោយសង្វេកណាស់ តែក៏ធ្វេីអីមិនបានដែរ"សូមរាជទានទោស!..សុំអនុញ្ញាតព្រះអង្គម្ចាស់តូច!ពួកខ្ញុំមកសម្អាតកាយឲ្យទ្រង់តាមបញ្ជាចៅហ្វាយ!"នាងម្នាក់ក្នុងចំណោមនាងបម្រេីទាំងបួនស្រែកមកពីខាងក្រោយដេីម្បីអោយដំណឹងជាមុន។
ទាំងបួននាក់មករៀបចំដុសសម្អាតខ្លួនអោយហូស៊ុកដោយគេក៏មិនបានប្រកែកបដិសេធគឺនៅស្ងៀមៗគិតតែពីយំសម្រក់ទឹកភ្នែកមកមិនឈប់រហូតមុខច្រមុះឡេីងក្រហម។
"ស្លាប់ហេីយ!"នាងពីរនាក់សម្លឹងទៅស្នាមខាំនឹងស្នាមជាំដែលមាននៅលេីដងខ្លួនរបស់ព្រះអង្គម្ចាស់តូចទាំងលាន់មាត់ក្នុងចិត្តព្រោះដឹងថាវាជាទង្វេីរបស់ចៅហ្វាយខ្លួនអញ្ចឹងមានន័យថាទ្រង់បានដេកជាមួយចៅហ្វាយរបស់ពួកនាងហេីយ។
"ដុសអោយស្អាត!...ដុសក្លិនអាក្រក់របស់ចៅហ្វាយពួកនាងចេញពីខ្លួនយេីងអោយស្អាត!"សម្លេងញ័រៗប្រាប់ទាំងដៃក្ដាប់ណែនខណ:ទឹកភ្នែកកំពុងស្រក់មកម៉ាត់ៗ..ខឹងគុំនឹងថេយ៉ុងខ្លាំងខ្លាំងរហូតបរិយាយមិនបាន។
____________
«ព័ត៌មានក្ដៅៗ..កាលពីយប់មិញថ្ងៃសៅរ៍វេលាម៉ោង1:20នាទីអាទ្រាធកណ្ដាលយប់មានប្រជាជនបានរាយការណ៍មកពីដប់តំបន់ផ្សេងៗគ្នាថាមានការបំភ័យពីក្រុមអ្នកលេងដោយមានការបាញ់បោះគ្នាតែគ្មានអ្នករបួស........»ថេយ៉ុងបិទលេវអាវហេីយក៏ចុចបិទទូរទស្សន៍ដែលបានបេីកស្ដាប់តាមជុងគុកដែលប្រាប់អោយបេីកមេីល។
"យ៉ាងមិចដែរ?..ប៉ុនហ្នឹងអូខេទេ?"ជុងគុកសួរមកពីខ្សែទូរស័ព្ទម្ខាងទៀត
"សាមញ្ញ!"ពីមាត់យ៉ាងខ្លីពីនាយឧត្តមសេនីយ៍
"តែយេីងថាប៉ុនហ្នឹង អ្នកចេះដឹងរឿងឯងគេរវល់ហេីយវេីយ!យ៉ាងហោចណាស់មួយថ្ងៃក៏មានការខលប្ដឹង១០ដងពីប្រជាជនដែរ!"ជុងគុកនិយាយទាំងសេីចសប្បាយ
"ប្រហែលហេីយ!..អរគុណហេីយ!..តែថ្ងៃក្រោយឯងធ្វេីការអោយបានលឿនបន្តិចទៅ!"ថាហេីយក៏ដាក់ចុះដោយមិនចាំអោយជុងគុកតវ៉ាទេព្រោះទៅប្រាប់តាំងពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុនហេីយទេីបតែធ្វេីចេញមកថ្ងៃនេះ។
តឹង
ថេយ៉ុងទាញទូរស័ព្ទមកមេីលសារដែលជុងគុកផ្ញេីរមកតវ៉ា«ជួយមិនបានទេប្អូនឯងទេីបតែខលមកយេីង!»
ថេយ៉ុងក្រោយស្លៀកពាក់ហេីយក៏ចុះទៅខាងក្រោមដែលមានជីមីនកំពុងតែដេីចុះឡេីងៗយ៉ាងអន្ទះសារដូចជាកំពុងតែរងចាំនាយ។
"បងប្រុស!"ជីមីនរត់មកចាប់ដៃថេយ៉ុងដោយចង់ដឹងថានាយជាបងបានធ្វេីបាបព្រះអង្គម្ចាស់តូចឬក៏អត់។
"គេយ៉ាងមិចហេីយ!"ថេយ៉ុងមិនខ្វល់នឹងសួរបកទៅកាន់ជីមីនមុនអំពេីយូហានវិញ
"គេមិនអីទេ..តែថ្ងៃក្រោយបងឈប់ធ្វេីបែបនោះទៅ!.."ជីមីននិយាយទាំងទឹកមុខរាងភ័យខ្លាចមុននឹងបន្ត"លោកប៉ាក៏ចង់ដឹងថាមានរឿងអីដែរខ្ញុំមិនដឹងត្រូវប្រាប់គាត់បែបណានោះទេ!...ហេី-ហេីយចុះហូស៊ុក..បងធ្វេីបាបទ្រង់ទេ"ជីមីនឆ្លេឆ្លារ
"បងទៅជួបលោកប៉ា!..."
"បងប្រុស!"ជីមីនហៅឃាត់ថេយ៉ុងព្រោះឃេីញថាបងប្រុសមិនឆ្លេីយ តែភាពស្ងាត់របស់បងប្រុសគេក៏អាចដឹងថាបែបណាហេីយ ។
"ឲថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់គេលេបផង!"មិនចង់និយាយអីច្រេីនគ្រាន់តែផ្ដាំហេីយនាយក៏ចេញទៅផ្ទះធំដេីម្បីនិយាយជាមួយលោកគីមចំពោះរឿងដែលចង់និយាយ។ឯជីមីនក៏យកថ្នាំហេីយរត់ទៅខាងលេីដេីម្បីទៅមេីលហូស៊ុក។
******
"ថេយ៉ុង"លោកគីមលេីកតែមកពិសារស្របពេលកូនប្រុសធំកំពុងតែចូលមករកគាត់ជាមួយទេកមុខមាំដំណេីរយ៉ាងអង្គអាច
"ឮមេកាថាឯងមានរឿងនិយាយជាមួយប៉ា!"
"បាទ!...គឺខ្ញុំមកប្រាប់ប៉ាថាខ្ញុំនឹងប្ដូរសមាសសភាពរបស់ទ្រង់ឆាប់ៗនេះហេីយ.."
"ពេលណា?"លោកគីមងក់ក្បាលមុននឹងសួរ
"គឺអាទិត្យក្រោយ!..ព្រោះខ្ញុំចង់មេីលថាគេទុកចិត្តបានឬអត់សិនទេីបនាំទ្រង់ទៅជួបគេ!"ថេយ៉ុងនិយាយយ៉ាងមឺងម៉ាត់សាកសមនឹងងារដែលក្លាហានពូកែ។
"ល្អ!"លោកគីម
"មានរឿងមួយទៀតសមាសសភាពរបស់ទ្រង់នឹងប្ដូរមកជាត្រកូលគីម..ជាភរិយារបស់នាយឧត្តមសេនីយ៍គីម ថេយ៉ុង!"ឮសម្ដីរបស់កូនប្រុសហេីយលោកគីមដាក់កែវតែចុះសម្លឹងមកថេយ៉ុងដោយកែវភ្នែកស្មេីរចង់ឲ្យកូនប្រុសបកស្រាយព្រោះការប្ដូរសមាសសភាពរបស់ហូស៊ុកវាមិនចាំបាច់ដល់ថ្នាក់ឲ្យទ្រង់មកធ្វេីជាប្រពន្ធនោះទេ។
"វាជាសំណេីរចុងក្រោយមិត្តចាស់របស់លោកប៉ាឲ្យជួយការពារទ្រង់!...ខ្ញុំក៏ចង់ការពារគេហេីយក៏ចង់បានគេដែរ...!"នៅថ្ងៃនោះបំណងចុងក្រោយរបស់ ស្ដេចហ្វាងហូ ជុងគឺចង់ឲ្យលោកគីមការពារហូស៊ុក។ បញ្ចូនគេទៅកន្លែងមួយស្ងាត់ៗតែថេយ៉ុងមិនព្រមព្រោះដឹងថាគ្រប់គ្នាមិនលែងហូស៊ុកឬត្រកូលជុងងាយៗនោះឡេីយសូម្បីតែ ព្រះអង្គម្ចាស់ចូអាន់ក៏គ្មានសុវិត្តិភាពដែរ។
លោកគីមឮសម្ដីសារភាពរបស់កូនប្រុសហេីយក៏និយាយមិនចេញដែរព្រោះថេយ៉ុងនិយាយជាមួយការប្រកដប្រជាមាំមួនហាក់មិនបានលែងសេីចទេ។ តេីគាត់គួរធ្វេីយ៉ាងមិច?យល់ព្រមមែនទេ?
"មិនបានទេ!...ថេយ៉ុងកូននិយាយអី?.."អ្នកស្រីគីមដែលឈរស្ដាប់មកជាយូក៏ចូលមកបដិសេធដែលថេយ៉ុងពេញចិត្តហូស៊ុកមិនមែនមិនចង់ទេតែទ្រង់ជាកូនជនក្បត់ជាតិវានឹងមិនងាយស្រួលចំពោះថេយ៉ុងទេ។
"គឺដូចម៉ាក់បានឮ..!ខ្ញុំពេញចិត្តជុង ហូស៊ុក"
"ថេយ៉ុង!.....កូនចង់បានពេញចិត្តអ្នកណាម៉ាក់មិនថាទេតែនេះ...ហឺយយ..ស្ដាប់ម៉ាក់គ្រាន់តែប្ដូរសមាសសភាពទ្រង់ធម្មតាបានហេីយ"
"តែខ្ញុំបានបំពានខ្លួនប្រាណរបស់ទ្រង់ហេីយ...."អ្នកស្រីគីមនឹងលោកគីមគាំងនិយាយអ្វីមិនចេញពេលឮថេយ៉ុងប្រាប់តាមត្រង់ទាំងមុខស្មេីមាំប្រាកដប្រជាជាកូនប្រុសទ្រូងប្រាំហាត់ហ៊ានធ្វេីហ៊ានទទួលទោះអ្នកស្រីគីមមិនព្រមគេក៏មិនខ្វល់ដែរ។
Just Vote If you want Next Episode! 😉
To be Continued.....
#Pinky💞✨