Düşünce ve düşüncesizlik arası biryerdeyim
Ne desem yalan oluyor
Ak dediğim kara
Kara dediğim ak çıkabiliyor
Veya tutabiliyor ama ne diyeyim dost sana biliyormusun
Sevgi Aşk Hasret kokuyor bakışlarım
Ve gülüşlerimiz titrek hüzün mevsimi gibi
Konuşmalarım ordan burdan biraz yalan dolan
Biraz Hakikat
Parçalandım Ey Hayat Ey Tanrı Paramparça Oldum
Binbir his duygu hüzün
Bir çocuğa anlatsam korkardı
Bir işçiye anlatsam şaşırırdı
O korku dolu odalar herşey düşman gibi herşey soğuk bir hüzün odalar duvarlar binalar
Ah bu nasıldı ah ah düşüncesi bile korkunçtu
Ah kaygılar
Ah korkular
Ne korkuları be nasıl dayandım ama
Nasıl umutlandım
Nasıl hikmet selinde yüzüp mana alemlerinde uçtum
Ey Tanrı Ey Hayat seni seviyorum