თეჰიონმა ხელი მოგკიდა და მაღლა აგათრია.
-ნელა პირუტყვო ბავშვს ავნებ.-უთხარი და გაიბრძოლე.
თეჰიონმა თმაში ჩაგავლო ხელი და კიბესთან გიბიძგა.
-ერთი ხელის მოძრაობა და დაგაგორებ.გაწყობს?
არა??
ხოდა მოკეტე ეგ დამპალი პირი თორე მაგ ნაგავს მუცელში ჩაგიკლავ.
-ის შენი ძმიშვილია...
-მითუმეტეს მეტი მიზეზი მქონია.
-ასე რამ შეგაძულა ჯონგუკი.
-მან მე ბევრი რამ წამართვა გესმის?კომპანია და ფული,შედეგად კი ჩემმა დიდი ხნის სიყვარულმა მიმატოვა და წავიდა.ამას არავის ვაპატიებ საკუთარ ღვიძლ ძმასაც კი,ასე რომ გამოადგი ფეხი სანამ მართლა დაგაგორე.
მან სააბაზანოში შეგიყვანა,საჭირო ნივთები მოგცა და კარი მოგიკეტა.
ძლივს დაიბანე.ერთიანად გაოფლილი და დასვრილი იყავი,ფეხები დასერილი და დაკაწრული გქონდა.
მალევე გადაივლე და თეჰიონის მოცემული სპორტულები ჩაიცვი.
-გშია?-გკითხა თეჰიონმა.
-კი.
-კარბონარა გააკეთა ჯინმა,ამოგიტან.
-მადლობა.
მალე უშველებელი თეფშით დაგადგა.
-ჭამე.
ბრძანებასავით ჟღერდა.
გშიოდა და მაშინვე ჭამას შეუდექი.თეჰიონი კი გიყურებდა.
როცა ჭამას მორჩი მაშინვე აიღო ყველაფერი და გავიდა.
ჩაგკეტა.
ჯანდაბაა.ახლა რა გამოვიდა.უცხო ადამიანებთან ხარ,უცხო გარემოში.ჯონგუკი არ გყავს რომ დაგიცვას,ვერც იმას გაიგებ კარგადაა თუ საერთოდ დაიღუპა.
მუცელში ტკივილი იგრძენი.
თეჰიონს დაუძახე.
არ გპასუხობდა.
-ჰეი კარგად ხარ?
მოგესმა ხმა კარების იქით.
-აააჰ ჯანდაააბაა ჯანდაააბააა დაუძახე თეჰიონს გამომიშვით ექიმი მჭირდება.
-ახლავე.
ვიღაცამ კიბეებზე ჩაირბინა.
ქვემოთ სისველე იგრძენი.
სისხლი....
არაა არაა მას ვერ დაკარგავდი არ შეიძლებოდა,შენ ხომ ასე ძალიან გინდოდა ჯონგუკის ბავშვი.მიჩვეული იყავი უკვე იმ ფაქტს რომ უნდა გაგეჩინა და შენ და ჯონგუკს გაგეზარდათ.
-მე ხომ ის ჯერ არ ამიყვანია ხელშიიიიი...თეჰიოოოოოონნნ....
მალევე ოთახში თეჰიონი შემოვარდა.
-ახლავე მანქანა გაამზადე ჰობი,ქვემოთ ჩამოვიყვან.
თეჰიონმა ბუმბულივით აგიტაცა და გარეთ გავარდა.მალევე ჩაგსვა მანქანაში და რაც ძალა ქონდა ბოლომდე დააჭირა გაზსს.
-ნუ გეშინია ყველაფერი კარგად იქნება.
-თეჰიონ ვერ ვაკავებ რაღაც მექაჩება ქვემოთ.
ისევ ბევრი სისხლს კარგავდი.
თეჰიონმა მალე მიგიყვანა საავადმყოფოში.
თვალი მეორე დღეს გაახილე.
იქვე მიძინებული ერთ- ერთი თეჰიონის ძმაკაცი დაგხვდა.
-ვინ ხარ?
-როგორც ჩანს გონს მოხვედი.მე ნამჯუნი ვარ.
-რა ხდება ჩემს თავს...
-კარგად ხარ.არაფერია საგანგაშო.
-და ბავშვი.
პასუხის მოლოდინში მთელი წელიწადი გავიდა.
მუცელში ვერაფერს გრძნობდი.
-კარგადაა
-მატყუებ.
-არ გატყუებ.მალე ექიმი მოვა.ის ექოზე წაგიყვანს და შენს ბავშვს იქ ნახავ.
-კარგი.
მალე ექიმი შემოვიდა.
-მოდი ვნახოთ როგორაა ჩვენი პატარა.
მან აპარატი დაგადო და მუცელზე დიდხანს ასრიალებდა.
-იცი,შენი პატარები კარგად არიან.
-რა?
-ტყუპებზე ხარ ორსულად.
-რა?-გაჭედა ნამჯუნმა.
-რატომ გიკვირს?ასეთი ამბები ხდება ხოლმე.როცა ნაყოფი პატარა ვერ გაარჩევ ტყუპია თუ არა,ხოლო როცა წამოიზარდა ახლა გარკვევით ჩანს.აი ეს ერთი,ესეც მეორე.
-თეჰიონი გაგიჟდება.-ჩაიბუტბუტა ნამჯუნმა.
-არ ეტყვი.
-ვეტყვი.
-არ ეტყვი ნამჯუნ.
-მე დაგტოვებთ.-თქვა ექიმმა და გარეთ გავიდა.
-ნამჯუნ არ გამწირო გთხოვ.
-მაინც მოგაცილებინებს ბავშვებს.
-მაშინ რატომ წამომიყვანა?რატომ არ დაელოდა რომ მუცელი მომშლოდა.
-არ ვიცი.
-შენს ბოსს შევუყვარდი?
-რა?
-კი ასეა შევუყვარდი.
-საიდან მოიტანე?
-დამტოვე თორე ვეტყვი რომ მაწუხებ.
ნამჯუნი შეცბა.
-მე გავალ და არაფერი უთხრა.
-კი კი გადი და არაფერს ვეტყვი.
ნამჯუნმა ოთახი დატოვა.
ესეიგი შეგიყვარდი თეჰიონ.ძალიან კარგი-თქვი და ჩასმირკე.-ისე ვითამაშებ შენით მეტი რომ არ შეიძლება.