"Mafiaရဲ့wife"
Part_17
"နှင်းဆီသည် ခြံကြီးထဲကို သေချာလိုက်ကြည့်နေတာဖြစ်သည်။ ဘာလိုဆိုရင် ထွက်ပြေးရင် ဘယ်နေရာမှာ ဘယ်နာအပေါက်ရှိလဲဆိုတာကို သိရအောင်လိုသာဖြစ်သည်။ တကယ်လို ထွက်ပြေးရင် လမ်းကိုမှတ်ထားရအောင်လို လိုက်ကြည့်နေရခြင်သာဖြစ်၏။ဟိုဘက်ကို လျှောက်ကြည့်တော့လဲ ဘာမှာမရှိဘဲနဲ့ ယူကလစ်ပင်ကြီးတွေမြင်နေရသည့်နေရာကခြံကြီးရဲ့ တစ်ဆုံးထိ."
"မနေ့က ငမဲကောင်ခေါ်လာတဲ့ လေယာဥ်ရပ်ထားတဲ့နေရာက မှောင်တာမလို့ ဘယ်နေရာမှာ ရပ်ထာတာလဲ အဲဒီနေရာကနေ လျှောက်ရင်ရော ဒီ နေရာနဲ့ဆိုရင် ဘယ်လောက်မှာရှိမှာလဲ တစ်ယောက်ထဲ အရှေရှောက်လိုက်အနောက်လျှောက်လိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေရင်ကနေ.."
"ပျင်းလိုက်တာ ပန်းချီဆွဲရရင်သိပ်ကောင်မှာပဲ ဒါနဲ့ ဒီ နားလေမှာ နှင်းဆီပန်းခင်းကြီး စိုက်လို့ရရင်သိပ်ကောင်မှာပဲ ရေတံခွန်လေရောထည့်ရမယ် ထိုင်ခုံလေရယ် ဒန်လေရယ် ပန်းခြံသဖွယ်လုပ်လို့ရရင် ဘယ်လောက်လှလိုက်မလဲ နှင်းဆီ ငမဲကိုပြောကြည့်ရမယ် အတွေးနဲ့အတူ အိမ်ဘက်ကို လျှောက်လာတော့ ငမဲကောင် ကားဝင်လာတာမလို့ လျှောက်နေရင်ကနေ စံအိမ်ရဲ့နောက်ကျောဖက်ကိုအမြန် ဝင်ပုန်းလိုက်တော့သည်။
"......................."
"ရိုင်ယန်သည် ကားပေါ်ကနေမြင်လိုက်ရသည့် အရာကြောင့် လူသတ်ချင်းနေတဲ့စိတ်က လောင်စာထည့်လိုက်သလိုပင်။ဘာလိုဆို့ ဂိုဏ်းမှာအဆင်မပြေလာတာတင်မဟုတ်ဘဲနဲ့ ဆေးတင်ပို့ဖိုကို ရဲမူနဲ့စျေးစကားပြောတာညှီတာကို လုံးဝအဆင်မပြေလာလို အိမ်ကိုပြန်လာတော့လဲ သူရဲ့ ဟိုတစ်လောကမှာ ဝယ်ထာတဲ့ကားတွေတင်မဟုတ်ဘဲနဲ့ တခြာကားတွေကိုပါ ရိုက်ခွဲထားတာကိုမြင်လိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"ကားပေါ်ကနေ ဒေါသတကြီးဆင်းလာပြီးတော့ ခလေမကို ရပ်ခိုင်းထာတာမတွေ့လို့ ဒေါသတွေ့ကပိုထွက်လာရသည်။
"ဘယ်မလဲ ဟိုခလေမ.."
"စံအိမ်ရဲ့ အနောက်ဘက်ကို နေလယ်ကတည်းကထွက်သွားတာ ပြန်မလာသေးပါဘူး သခင်ကြီး .."
"တောက်စ့်.."
"သွားခေါ်လာခဲ့ လာရင် အပေါ်ထပ်ကိုလွတ်လိုက် ပြောရင်နဲ့အပေါ်ကိုသာတက်လာလိုက်တော့သည်။
"အိမ်ထိန်းမာရီနာ အပြင်ကိုထွက်လာသောအခါ..."
"သခင်မက ဒီမှာ လာပုန်းနေတာပဲ သခင်ကြီးခေါ်နေတယ် အမြန်သွားလိုက်နော် သခင်ကြီးကစိတ်တို့လာတဲ့ပုံပဲ သူမကသာပြောနေတာ သခင်မကတော့လုံးဝကိုစိတ်ဝင်စားတဲ့ပုံကိုမပေါ်တာမလိုပင်။
"ဟုတ်လာ အဆိုလဲ ဘာလို့ဒေါသထွက်ပြီးတော့ မသေနိုင်သေတာလဲ ပြောလဲပြော စံအိမ်ထဲကို မျက်နာလေမဲ့ရွဲ့ပြီးတော့လျှောက်ဝင်သွားတာဖြစ်သည်။
"သခင်မလေနဲ့တော့ ဒုက္ခပါဘဲ သခင်ကြီးကအတော်ကို ဒေါသတွေထွက်နေတဲ့ပုံပဲ ပြောရင်နဲ့ပင် အိမ်ထဲကိုမာရိနာ လျှောက်ဝင်လာလိုက်ပါတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ကျွီး.."
"တံခါးဖွင့်ဝင်လာလိုက်ပြီ၊တံခါးကိုပြန်ပိတ်ပြီးတော့အလှည့်..."
"ဖြောင်း! ဖြောင်း!.."
"အာ့.."
"နှင်းဆီသည် ဝင်ဝင်ချင်း ပါးအရိုက်ခံလိုက်ရတာတင်မဟုတ်ဘဲနဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ အားနဲ့အရိုက်ခံလိုက်ရတာမလို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာခင်းထားသည့် အမွှေးပွကော်ဇော်ပေါ် ကိုပြစ်လဲကျပြီးတော့ ပါးစပ်ကနေလဲ သွေးတွေ့အန်ထွက်လာရပါတော့သည်။
"မင်း အတော်ကို ပျော်နေတယ်ပေါ ဟုတ်လာ ပြောလဲပြော ခလေမရဲ့ဆံပင်ကို နောက်ကနေ ဆွဲကိုင်ထာလိုက်ပြီးတော့ သူရိုက်ထာလိုမျက်နှာမှာလဲ လက်ဝါယာကြီးကထင်အပ်လိုနေသည်။
"ငါ ကားတွေကို ရိုက်ခွဲဖျက်ဆီးရတာ အတော်ကိုပျော်နေတယ်ပေါ "
"ဟုတ်တယ် ဆိုရင်ရော "
"မင်း.."
"ဟိုလူက လက်ထပ်ပြီးတော့ရိုက်ဖို့မြှောက်လာတာနဲ့ နှင်းဆီမျက်နှာကို ကြောက်လန့်တကြားလွဲလိုက်မိတော့သည်။
"မင်း လုပ်တုန်ကတော့ လုပ်ပြီးတော့အခုမှာ အရိုက်ခံမှာအတော်ကြောက်နေတာပေါ ဟုတ်လာ ခလေမကမျက်နှာလွှဲထာတာမလို့ ခလေမရဲ့မျက်နာကို သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်ပြစ်လိုက်ပြီးတာနဲ့ ခလေမရဲ့ မျက်နှာကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သတ်နေရင်နဲ့ .."
"မင်းက ငါ ကားတွေကိုဖျက်စီးပြစ်တဲ့အတွက် ပြန်ပေဆပ်ရမယ်..
"ဒီ လူက ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အကြည့်နဲ့အံကြိတ်သံကြီးနဲ့ပြောလာတာမလို့ တစ်ကိုယ်လုံကြက်သီးတွေထလာရတာသည်။
"အဲဒါက ဘာလဲဆိုရင် ဒီလကုန်ရင် မင်းနဲ့ငါရဲ့ မင်္ဂလာပွဲ့.."
"ဟင့်အင်း နှင်းဆီလက်မခံဘူနော် .."
"တိတ်စမ်း!!!.."
"ပိတ်ဟောက်ပြစ်လိုက်သည့် အသံက ကြောက်စရာကြီးမလို့ လူကတုန်တက်ပြီးတော့ လန့်နေယုံတင်မဟုတ်ဘဲနဲ့ ဆံပင်ကိုဆွဲထားတာမလို့ ခေါင်းတွေကို ပူကျိန်းနေသည်။
"မင်းကို ငါ သတိပေထားပြီးပြီးနော် မင်္ဂလာဆောင် ပြီးရင် ငါ ခလေကိုလွယ်ဖို့ပြင်ထာ ပြောရင်နဲ့ခလေမဆံပင်ဆွဲထားတာကို လွတ်လိုက်ပြီးတော့ ငါရေချိုးမလို့ အင်္ကျီကို ထလာပြီးတော့ ချွတ်ပေစမ်း.."
"နှင်းဆီ ဘဝက ဒီလူလက်ထဲမှာဘဲ ဘဝဆုံးရမှာလာ ဟင့်အင်းမရဘူနော် နှင်းဆီလက်မခံနိုင်ဘူတွေးနေတုန်မှ.."
"ထလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ.."
"ဟိုလူက ထပ်အော်လာတာမလို့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခင်းထာတဲ့ ကော်ဇော်ပေါ်ကနေထလိုက်ပြီးတော့ ဟိုလူရဲ့ထိုင်နေသည့် ခုတင်အနားကိုလျှောက်သွားလိုက်တော့သည်။
"ခုတင်အနားကို ခလေမက ရောက်လာတာနဲ့ သူပေါင်ပေါ်ကိုဆွဲချလိုက်တော့သည်။
"အမေ့.."
"နှင်းဆီခုတင်အနားကိုရောက်တာနဲ့ ဟိုလူက ပေါင်ပေါ်ကိုဆွဲချလိုက်တာမလို လူကလန့်သွာရတာတဲ့အထိဖြစ်၏။
"အင်္ကျီကြယ်သီကို အမြန်ဖြုတ်ပေစမ်း!!!.."
"ဒီ လူရဲ့ ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီးတော့ အင်္ကျီကြယ်သီတွေကို တုန်တုန်ရီရီနဲ့ဖြုတ်ပေနေရတာဖြစ်သည်။ ဘာလို နှင်းဆီ ဝတ်ထာတဲ့ ဂါဝန်ဇစ်ကိုဖြုတ်ပြီးတော့ ပွတ်သတ်နေတာဖြစ်သည်။
"ရိုင်ယန် ဝတ်ထားသည်ရှပ်ကျယ်သီတွေကို လက်ကလေတုန်ပြီးတော့ ဖြုတ်ပေနေသည့် ခလေမက သူကိုကြောက်နေမှန်သိသာလှသည်။
"ဟွန့်.."
"ခလေမ ဝတ်ထာတဲ့ ဂါဝန်အင်္ကျီရဲ့နောက်ဇစ်ကို အဆုံးထိ ဆွဲချပြစ်လိုက်ပြီးတော့ လက်မောင်းကနေ အင်္ကျီကိုခါအောက်ထိဆွဲချပြစ်လိုက်ပြီးတာနဲ့ ဘာရာအပြာရောင်လေအပေါ်ကနေ အနည်ငယ်လျှံထွက်နေတဲ့ ရင်သားနှစ်ဖက်က မနက်က မြင်ကတည်းက ရစ်မူခြင်နေတာမလို့ အခုလဲ ရစ်မူလိုက်ရရင်ဘယ်လောက်ထိများ အဲဒီ အိစက်နေတဲ့ အရသာက ဘယ်လောက်ထိကောင်းမလဲဆိုတာကို မြည်းစမ်းခြင်တာနဲ့ စတင် မျက်နှာအပ်ချပါတော့သည်။
"အာ့ အဟင့် နာ့တယ်.."
"နှင်းဆီဝတ်ထားသည့် ဘရာအပေါ်ကနေ ရင်သားတွေကိုကိုက်ချလိုက်တာမလို့ နာလဲနာ သူမလို ကျန်တဲ့နေရာသာမရှက်မကြောက်ပေမဲ့ ဒီလိုကြီးလုပ်တာတော့ အရမ်တွေရှက်ရပါသည်။ ပြီးတော့ ရည်းစားလဲမဟုတ် ယောကျ်ားလဲမဟုတ်တဲ့သူဆီကနေ ဒီလိုပြုမူခံနေရတာက ရှက်စရာအရမ်ကိုကောင်လွန်တာမလို မျက်ရည်တွေကျလာမိတော့သည်။
"ရိုင်ယန် ပြုမူနေတာကိုကြောက်လို့ မျက်ရည်ကျနေသည့် ခလေမကိုအရေမစိုက်ဘဲနဲ့ အိစက်ညှက်ညောနေသည့် အထိတွေကြောင် သူထပ်ပြီးတော့ ဘယ်လောက်ထိအိစက်လဲသိခြင်တာမလို့ ဘရာထဲကနေ ရင်သားတစ်ဖက်ကိုထုတ်လိုက်တော့ သိပ်ကိုလှပနေတဲ့ မကြီးမသေ မက်မွန်သီးက လှလွန်နေတာမလို့ သူလက်တစ်ဖက်နဲ့ အသာယာကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ အိစက်နေတဲ့ မက်မွန်သီးက လက်ထဲမှာ ကိုင်လိုကောင်တာမလို့ သူညစ်ကိုင်လိုက်တော့ အတွင်ထဲကိုမြှပ်နေတဲ့ထိပ်ကချယ်ရီသီးလေကပန်းရောင်လေမလို့ သူကိုက်တွယ်ကြည့်နေရင်က အာခေါင်တွေခြောက်လာတာမလို့ မနေနိုင်တဲ့အဆုံး ပါးစပ်ထဲကို စုပ်ယူစားသုံးပါတော့သည်။
"အာ့ နာ့တယ် အဟင့်.."
"သူလုပ်ပေတာကို ငြီးသံထွက်လာသည့် ခလေမကြောင် သူကိုရှေ့ဆက်လုပ်ဆောင်ဖို့တွန်အာပေနေသလာ အောက်မေ့ရတာမလို့ ဘရာချိတ်ကိုနောက်ကနေ မနည်ဖြုတ်လိုက်ရသည်။မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့အတူနေဖို့မပြောနဲ့ မိန်းမကိစ္စကိုလုံးဝစိတ်မဝင်းစားသည့် ရိုင်ယန်အတွက်တော့ ဘရာချိတ်ဖြုတ်ရတာ လူသတ်တာထပ်တောင်ခဲရင်နေတဲ့အရာသာဖြစ်သည်။ခဲရာခဲဆစ်ဖြုတ်ပြီးမှာတော့ နောက်ထပ်ပေါ်လာတဲ့ မက်မွန်သီးတစ်လုံးကို လက်နဲ့ကိုင်ယုံတင်မဟုတ်ဘဲနဲ့ ထိပ်ကမြုပ်နေတဲ့အသီးလေကိုပါ စုပ်ယူစားသုံးပါတော့သည်။
"အာ့ အဟင့် နာ့တယ် မလုပ်ပါနဲ့.."
"နှင်းဆီသည် မျက်ရည်တွေလဲ ကျနေမိသည်။ နှင်းဆီရဲ့ ရင်သားနှစ်ဖက်ကိုညစ်ကိုင်ယုံတင်မကဘဲနဲ့ သားရဲတစ်ကောင်လို့စားသုံးနေတဲ ဒီလူကြောင့် လူကပိုပြီးတော့ရှက်လာရပြီးတော့ မတော်လိုများ လင်မယားအရာကိုသာမြှောက်သွာရင်တော့ နှင်းဆီရဲ့ဘဝလေတော့ သွားပါပြီး လက်မခံနိုင်ဘူနော် အနီးနားမှာရိုက်စရာ တစ်ခုခုရှာကြည့်ပေမဲ့လို့ ဘာတစ်ခုမှမတွေ့တာမလိုပင်။
"နှင်းဆီ ကြည့်နေရင်က ဒီ လူခါးကြားမှာထိုးထာတဲ့ သေနတ်ကိုတွေ့တာမလို့ နှိုက်ယူပြီးတော့ ပြစ်ရအောင်လဲ သေနတ်ပြစ်တတ်ဖို့မပြောနဲ့မြင်တောင်မမြင်ဖူးတာဖြစ်သည်။
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလူလက်က လွတ်ရင်ရပြီးဘဲ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီးတော့ ဒီငမဲ့ကောင် အာရုံများနေတုန်မှန် ငမဲကောင်ရဲ့ရင်ဖက်ကိုပွတ်သလိုလုပ်လိုက်တော့သည်။
"ခလေမရဲ့ မက်မွန်သီးနှစ်လုံးကို စားသုံးနေရင်က သူရင်ဖက်ကိုလာပွတ်နေသည့် ခလေမကြောင့် သူလို့အထာနှပ်နေတဲ့ကောင်က ဒီခလေမ လုပ်နေတာက တစ်ခုခုကိုလုပ်ဖို့ဆိုတာကိုပါ သူလျှင်လိုသာပေါ့ သူသံနတ်ကို လာကိုင်သည့် ခလေမရဲလက်တွေကို ဖမ်းကိုပြစ်လိုက်တော့သည်။
"နှင်းဆီရဲ့ လက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်တာမလို့ မျက်ရေတွေကျနေသည့် မျက်ဝန်တွေကဝိုင်စက်လာရပြီးတော့ ငမဲကောင်က မော့ကြည့်လာပြီးတော့ ပြောလိုက်တဲ့စကားက လူကိုရှိသမျှသွေးတွေပြောပြန်စီးသွာရသလာအောက်မေ့ရတာဖြစ်သည်။
"မင်းက ငါကို သတ်မလို့လာ မင်းငယ်ပါသေးတယ် ခလေမ"
"ရိုင်ယန်သည် ပြောနေရင်နဲ့ ခလေမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို သူစောနကမှာ ချွတ်ထားသည့် နက်ခ်တိုင်နဲ့ပူချီလိုက်ပြီးတာနဲ့ အိပ်ရာပေါ်ကို လှည့်ချပြစ်လိုက်ပြီးတာနဲ့ ခလေမရဲ့ နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ရင်နဲ့ မက်မွန်သီးနှစ်ခုလုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညစ်ကိုပြစ်လိုက်တော့သည်။
"အွန် အွန် အွန်.."
"နှင်းဆီ၏နူတ်ခမ်းကိုလဲ အနမ်းခံနေရတာတင်မဟုတ်ပဲနဲ့ လက်ကလဲထုရိုက်လိုမရသည့်အပြင် ရင်သာတွေကိုပါ ရန်ရှာခံနေရတာမလို့ လူကကြောက်ရွံထိတ်လန့်နေမိတာဖြစ်သည်။မတော်လိုများ ဒီလူမယုတ်မာနိုင်ဘူလို့မပြောနိုင်ဘူ ဟင့်အင်း မရဘူနော် ဒီလူကိုလက်ကနေ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် လွတ်အောင်ပြေနိုင်ရမယ် နေ့ဖြစ်ဖြစ်ညဖြစ်ဖြစ် ရှင်လက်ထဲကနေ လွတ်အောက်ကိုပြေးပြမယ် ရှင်စောင်ကြည့်နေလိုက်..."
"ရိုင်ယန်သည် ခလေးမ၏နီထွေးနေသောနူတ်ခမ်းနှစ်လွှာလေးကိုနမ်းနေရင်ကနေ လည့်တိုင်ကိုတဖန်ရစ်မူးနေလိုက်ပြီးတော့ မက်မွန်သီးနှစ်ခုကို ခံတွင်းထဲ ဆွဲစုပ်ပြစ်ပြီးတော့ ထိပ်ကအသီးလေနှစ်လုံးကိုကိုက်ချပြစ်လိုက်တော့ ခလေမက နာတယ်လို့ပြောလာတာမလို သူပိုပြီးတော့ ကိုက်ချပြစ်ပါတော့သည်။
"အာ့ နားတယ် မကိုက် အာ့ အာ နာတယ်.."
"နှင်းဆီကနာတယ်ပြောလေလေ ငမဲကောင်က အကြမ်းပတမ်ပြုမူလေမလို့ နှင်းဆီဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ ဒီလူရန်ရှာနေတာရပ်အောင်လို့ အတွေးနဲ့အတူ ပြန်လဲခုခံနိုင်ဖို့ကိုလဲ လက်ကအတုတ်ခံထားရတာမလို့ ပါးစပ်ကပြောရင်လဲ ပြောရင်ပြောသလို့နှိပ်စက်တတ်တဲ့ ဒီလူကြောင့် အချိုးသတ်မှာရမယ် မဟုတ်ရင် နှင်းဆီပြေးလို့ရမှာမဟုတ်ဘူ ပြေးရင်လဲ တခြားသူကိုအကူညီတောင်းလိုရမှာလဲ မဟုတ်ဘူ ဒီမှာက သူလူတွေကြည့်ဘဲမလို့ ကိုယ်အားကိုပြီးတော့ပြေးနိုင်မှာရမယ် နှင်းဆီးအတွေးကိုသာ ဘယ်လိုပြေးရမလဲဆိုတာကိုသာ တွေးနေမိတော့သည်။
"သူ ပြုမူတာကို ရုန်းကန်မနေဘဲနဲ့ ငြိမ်သွားတာမလို့ သူကြည့်လိုက်တော့ ခလေမကအိပ်ပျော်နေတာမလို့ သူအပေါ်ဖက်ကို ထလိုက်ပြီးတော့ အင်္ကျီကို ပြန်ဝတ်ပေပြီးတာနဲ့ ရေချိုးဖို့ထလာလိုက်တော့သည်။
"ဟိုငမဲကောင် ရေချိုခန်းတံခါးကို ပိတ်သွားမှာ ခုတင်းပေါ်ကနေအမြန်ဆင်းလိုက်ပြီးတော့ အင်္ကျီကိုပြန်ချွတ်လိုက်ပြီးတော့ ဘရာကိုအမြန်ကောက်ဝတ်ပြီးတော့ အင်္ကျီနောက်ကျောဖက်ကဇစ်ကိုအမြန်ပြန်တပ်ပြီးတာနဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တော့ ဖွင့်မရ လျိုဝှက်နံပါတ်ကြီးနဲ့ဖြစ်နေသည်။
"ဘယ်လို့လုပ်ရမလဲ ကြည့်နေရင်က ဝန်ရံတာကိုအကြည်ရောက်သွားတာနဲ့ အိပ်ယာခင်းနဲ့စောင်တွေကိုယူပြီးတော့ ဝန်ရံတာကမြင့်ပေမလဲ မတတ်နိုင်ဘူ ငမဲ့ကောင် ပြန်မထွက်လာခင်အမြန်ပြေးဆင်းရအောင်လို့ပါ။
"ခဲရာခဲဆစ် ဆင်းပြီးမှာ ဒီနာကို ငမဲကောင်ရဲ့တပည့်တွေမလာခင်ဖိနပ်မပါဘဲနဲ့စတင်ပြေးပါတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ကျွီး.."
"ရိုင်ယန်သည် ခေါင်းကို ရေသုတ်နေရင်နဲ့ အိပ်ခန်းဖက်ကိုလျှောက်ဝင်လာလိုက်တော့မြင်လိုက်ရတဲ့ ဝန်ရံတာဘက်က အိပ်ရာခင်းနဲ့အောက်ဘက်ကိုပြေးဆင်းသွားသည့် ခလေမသေချာပေါက်ထွက်ပြေးသွားတာမလို့ အိပ်ခန်းထဲကိုပြန်လျှောက်ဝင်လာလိုက်ပြီးတော့ အရေပေါ်သေနတ်ကိုဖောက်လိုက်တော့သည်။
"ဒိုင်...ဒိုင်...ဒိုင်.."
"အိပ်အပေါ်ထပ်ကိုရော ခြံအပြင်ကို ဝတ်စုံအမည်းနဲ့လူတွေ ပြေးထွက်လာကြပါတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"လူတစ်ယောက်လုံးပြေးထွက်သွားတာတောင် ဘာသောက်လုပ်တွေများနေလို့မတွေ့ရတာလဲ.."
"တောက်စ့်.."
"သွားရှာကြစမ်း မတွေ့မချင်းရှာလာခဲ့ မတွေ့ရင်သေဖို့သာပြင်ထာကျတော့.."
"အကုန်လုံးထွက်သွားတာနဲ့.."
"ဖလိုက်.."
"ပြောပါ သခင်ကြီး.."
"cctv ပြစမ်း.."
"ဟုတ် အပြောနဲ့အတူ ဖုန်းကိုဖွင့်ပြလိုက်တော့သည်။
"ဟွန့်.."
"ခလေမပြေးသွားတဲ့ဘက်က သူအမဲလိုက်တော့အုပ်ဘက်ကိုသာဖြစ်၏။
"အမဲလိုက် သေနတ်ယူလာခဲ့ အပြောနဲ့အတူ စံအိမ်ထဲကနေ အနောက်ဘက်ရဲ့ တောအုပ်ထဲကိုပြေးဝင်သွားသည့် ခလေမရှိရာကို တစ်လှမ်းခြင်းလိုက်လာပါတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"နှင်းဆီသည် ပြေးလာလိုက်တာ စံအိမ်ကြီးနဲ့ အတော်ကိုဝေးသည့် နေရာကို ရောက်လာပေမဲ့ တောအုပ်ကြီးလို့ထင်ရတဲ့နေရာက မှောင်မည်းနေတာမလိုပင်။
"ဟောဟဲ ဟောဟဲ.."
"လူက မောအစားကမရှိ ပြေးလာရလို့ တစ်ကိုယ်လုံးလဲဆောင်းတွင်းကြီးမှာ ချွေးတွေပြန်နေတာတင်မဟုတ်ပဲနဲ့ ဖိနပ်မပါလို့ ခြေထောက်တွေကလဲ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့သာဖြစ်၏။
"ဝေါင် ဝေါင်.."
"ဒီ အသံကဘယ်ကလာတဲ့အသံလဲ ပြောလဲပြော အသံလာရာကိုကြည့်လိုက်တော့ လူနှစ်ပြန်စာလောက်ရှိမဲ့ ကျားဖြူကြီးက နှင်းဆီရဲ့ ကိုက်၆၀လောက်ကနေ နှင်းဆီကိုကြည့်ပြီးတော့ မာန်ဖီးနေတဲ့ ပုံစံကြီးက သာကောင်တွေ့လို့ အမဲလိုက်ဖို့ အရန်သင့်အနေထာနဲ့ မာန်ဖီးနေပြီးတော့ နှင်းဆီရပ်နေသည့် နားကို ပြေးဝင်လာတာမလို့ လူကြောက်ဒူတွေတုန်ပြီးတော့ ခြေထောက်ကလဲ ကြွက်တတ်နေတာမလို့ လုံးဝကိုလှုပ်မရတာမလို ကြောက်လန့်တကြားနဲ့ ထိုင်ချနေတုန်မှ.."
"ဘုန်.."
"အမေ့..."
"လူတစ်ယောက်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲကိုဆွဲသွင်းခံလိုက်ရတော့သည်။
"ခလေမကို ရှာနေရင်က သူသားရဲ့ဟိန်သံကြားလို့ ပြေးဝင်လာလိုက်တော့ ခလေမကဒူးတုတ်ပြီးတော့ထိုင်နေတာမလို့ သူသားကလဲခုံပြီးတော့ အုပ်တော့မယ်အချိန် ခလေမကို ထိုင်နေတဲ့နေရာကိုပြေးဝင်ပြီးတော့ သူရင်ခွင်ထဲကိုထည့်ဖမ်းပြီးတော့ ဟိုဘက်ကိုလှိမ့်ချပြစ်လိုက်တော့သည်။
"ဝေါင်း! ဝေါင်း!.."
"နီကို ရပ်စမ်း.."
"သူအသံကိုကြားသွားတော့မှာ မြေကြီးအောက်မှာ အိပ်ချပြစ်လိုက်တဲ့ သူရဲ့သားနီကို."
"သူ ရင်ခွင်ထဲကခလေမက သတိလစ်နေတာမလို့ ပွေ့ချိပြီးတော့ ခေါ်လာရင်နဲ့ "
"နီကိုသိပ်တော်တယ်.."
"ဝေါင်း ဝေါင်း.."
"သူပြောတာကို အဖြေပြန်ပေသည့် ကိုးတောင်ကျားဖြူကြီးကို ဟိုငယ်ငယ်လေကတည့်က ယဥ်ပါးအောင်သင်ပေထာတာမလို့ပေ.."
"ခလေမကို ပွေ့ချီရင်နဲ့ မှောင်မည်းနေသည့် တော့အုပ်ကြီးထဲကနေ စံအိမ်ဘက်ကိုခေါ်လာရင်နဲ့ မင်းနိုးလာရင်တော့ အပြစ်ပေခံရမယ် rose..."
"သခင်ကြီး.."
"သွား ဒေါက်တာကိုခေါ်လာခဲ ပြောရင်းနဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုလှေကားတွေကိုကျော်တက်ခွပြီးတော့ အရင်အိပ်ခန်းထပ်ပိုပြီးတော့ ကျယ်ဝန်းတဲ့ အပေါ်ဆုံးထပ်ကအိပ်ခန်းကိုတက်လာလိုက်တော့သည်။
_
_
_
_
_
_
_
"နှင်းဆီသတိရလာတော့ မျက်စိထဲကို အလင်ရောင်ကစူးကနဲ့မလို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်လိုက်တော့ ပြတ်သားသည့်အမိန်သံက ဟိန်းကနဲ့ပင်။
"နိုးလာပြီးလာ! !!.."
"ဟိုလူအသံကြောင့် နှင်းဆီအိပ်ရာပေါ်ကနေထလိုက်တော့ မနေ့ကဝတ်ထားသည့်အင်္ကျီလဲ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အတွင်သာတွေကိုထွင်းဖောက်ပြီးတော့ မြင်ရသည့်အင်္ကျီဇာအပါးကြီးကိုဝတ်ပေထာတာမလို စောင်နဲ့အုပ်ခြုံရအောင်လဲ စောင်လဲမရှိသည့်အပြင် ခြေထောက်နှစ်ဖက်လုံးမှာလဲ သံကြိုးတွေခတ်ထားတာမလို့ လူက အကျဥ်းသားလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့ ဒီလိုလုပ်ထာတာမလို့ စိတ်လဲတို ဝမ်းလဲနည်းလာရတော့သည်။
"ရှင် ကလူမဟုတ်ဘူဘဲ ရှင်ကအရိုင်းစိုင်းပဲ.."
"မင်းကဘာတွေမှန်တာလုပ်ထားလို့ ငါကိုလာပြောနေတာလဲ ပြောလဲပြောခလေမထိုင်နေသည့်အနားသို့ သွေးအေးစွာနဲ့ ခုတင်အနားကိုလျှောက်သွားလိုက်တော့သည်။
"ကျွန်မက ဘာလို့ထွက်မပြေးရမှာလဲ အရိုင်းစိုင်းကောင်ရဲ့ ရှင်မှာနှမမရှိဘူလာ အရိုင်းစိုင်းကောင် အု.."
"ရိုင်ယန်ကို စွာတေးလန်နေသည့် နူတ်ခမ်းတွေကိုညစ်ကိုင်ထာလိုက်တော့ ရှေ့ကိုစုထော်လာတဲ့နူတ်ခမ်းတွေက နမ်းလိုက်ရရင်တော့ ခလေမကငိုအုန်မယ်.."
"ပြောလေ ငါကအရိုင်းစိုင်းကောင်ဆိုတာ ပြောစမ်းပါ မင်းပြောနေတဲ့ အရိုင်းစိုင်းကောင်က မကြာခင်မှာ မင်း လင်ဖြစ်လာတော့မှာ ကြားလား.."
"မကြားဘူ အရိုင်းအစိုင်း အယုတ်တမာဘဲ အာ့ .."
"သူကို ပြန်ခံပြောနေတာမလို့ ပါးကိုအာ့ထည့်ညစ်လိုက်ပြီးတာနဲ့ ခလေမရဲ့ဒေါသထွက်နေတဲ့ ပုံစံကသူအတွက် သေတော့မယ်လူတစ်ယောက် ဒူးထောက်တောင်းပန်တာကိုကြည့်ရတဲ့အရသလောက်မရှိတာမလိုပင်။
"မင်း လက်မခံလဲ ငါကမင်းရဲ့လင်ဖြစ်လာတော့မှာ..."
"ဟားဟားဟားဟားဟားဟား.."
"မရယ်နဲ့ ခွေ.....ရဲ့.."
"ဖြောင်း..."
"နှင်းဆီကိုရိုက်လာတာမလို့ အိပ်ရာပေါ်ကိုပြစ်ကျသွားတာဖြစ်သည်။
"မင်းကအတော်ကို ပြန်ခံပြောတတ်နေတယ်ပေါ့လေ ပြောရင်နဲ့ ခလေမ သူကိုကြောက်အောင်လို့ ဝတ်ပေထာတဲ့ ဇာဂါဝန်လက်တစ်ကိုင်ကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီးတော့မက်မွန်သီး နှစ်လုံးကို သားရေလက်အိတ်ဝတ်ထားသည့်လက်နဲ့အားထည့်ညစ်ပြစ်လိုက်ပြီးတာနဲ့ နာလိုမခံနိုင်တဲ့ခလေမကို အရသာခံကြည့်နေလိုက်တော့သည်။
"အာ့ နာတယ် ရှင်ကအယုတ်တမာကောင်ဘဲ ရှင်မှာအမေတွေနှာမတွေမရှိဘူလာ.."
"မရှိဘူ!!!...ရှိလဲ ယုတ်မာဘဲ မင်းဖြစ်နေလိုကိုယုတ်မာတာကွာ ပြောလဲပြော နဂိုကထက်ကိုပိုပြီးတော့ အားထည့်ညစ်ကိုင်ပြစ်လိုက်တော့သည်။
"ရှင်ကလေ အယုတ်တမာပဲ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဒီလိုအနိုင်ကျင့်ရမယ်လို ရှင်အမေကသင်ပေ အုအုအု..."
"သူအမေကိုထိခိုက်လာတာမလို့ ခလေမရဲ့ လည်ပင်ကိုညစ်ပြစ်လိုက်ရင်နဲ့.."
"မင်းကဘာသိလို့ ငါအမေအကြောင်းကို မင်းရဲ့ပါးစပ်ကနေအလွယ်ထွက်ရတာလဲ ပြောလဲပြော ခလေမရဲ့လည်ပင်ကိုညစ်နေလိုက်တော့သည်။
"နှင်းဆီ အသက်လဲရှုးလိုမရတော့သလို့ မျက်စိထဲပြာတတ်လာရပြီးတော့ ဟိုလူလက်ကို လွတ်လိုလွတ်ညာရုန်းကန်ထုရိုက်နေပေမဲ့ မလွတ်ဘဲနဲ့ ပိုတိုပြီးတော့ညစ်လာတော့မလို့ လူကသေတော့မလိုဖြစ်လာတာမလို့ သေလဲအေတာဘဲ ဒီလူ ဝဋ်ကနေကျွတ်တာပေါလို ဆုတောင်နေတုန်မှာ ဟိုလူကလွတ်ပေလိုက်တာမလိုပင်။
"အဟွတ် ဟောဟဲဟောဟဲ.."
"မင်း ပါးစပ်ကနေနောက်တစ်ခါ ငါအမေအကြောင်းကိုထပ်ပြီးတော့ ထွက်မလာမိစေနဲ့ထွက်လာရင် မင်းကိုလည်ပင်ညစ်မသတ်ဘူ ပြောရင်နဲ့ သူလည်ပင်ကိုညစ်ထာလိုလေကိုလုရှုးနေသည့် ခလေမမျက်နှာကိုတိုးကပ်လိုက်ပြီးတော့"
"မင်းနဲ့ငါရဲ့ မင်္ဂလာဦးညကို ငါ တပည့်တွေတင်မကဘဲနဲ့ ဂိုဏ်းကလူတွေရှေ့မှာတင် မင်းကို မင်္ဂလာဦးပြစ်လိုက်မယ်.."
"ရှင်းက လူမဟုတ်တော့ဘူးပဲ ရှင်း
ကအောက်တန်းစားပဲ ယောကျ်ားဆိုတာဆိုးခြင်ဆိုမိုက်ချင်းမိုက် မယုတ်မာရဘူ မယုတ်မာတတ်ရဘူးယုတ်မာရင်သမီးလေမွေးလာတတ်တယ် တကယ်လို သားမွေးလာခဲ့ရင်တောင် သားဆိုသားမိုက်ကိုပဲရတတ်တယ် ဆိုတာ ရှင်ရဲ့ဦနှောက်ထဲမှာ မှတ်ထားလိုက်..."
"ဟုတ်လာ အဲ့ဆိုပိုတောင်ကောင်းသေးတယ် ဘာလိုဆို ငါရလာမဲ့ခလေက မင်းကိုယ်တိုင်မွေးပေရမှာမလို့လေ ဘယ်လိုလဲသမီးလေနဲ့သားအဆိုးလေကိုမွေးပေဖို့ အဆင့်သင့်ဖြစ်ပြီးလာ ငါ ကရယ်ဒီဘဲနော် အချိန်မရွေးနေရာမရွေးဘူနော် .."
"ရှင့်ကလူမဟုတ်တော့ဘူးပဲ တိရစ္ဆာန် နဲ့နှိုင်ပြောရင်တောင် တိရစ္ဆာန် သိက္ခာကျတယ် အရိုင်းစိုင်းကောင်ပဲ.."
"တော်လိုက်တော့နော် ပြောလဲပြော ခလေမကို အိပ်ရာပေါ်ကနေဆွဲခေါ်လာလိုက်ပြီးတော့ သံကြိုးကအရှည့်မလို့ သူဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို အသံမြည်းစွာနဲ့ပါလာခဲ့သည်။
"ရှင် ဘာလုပ်တာ.."
"ဗွမ် ဖလူး အဟွတ် ဖလူ ဖလူ အဟွတ်.."
"သူကို အတော်ကိုခံပြောနေတာမလို့ ရေဇလုံးကြီးထဲကို ခလေမရဲ့ဆံပင်ကနေဆွဲစောင့်ပြီးတော့ ရေထဲကိုမြုပ်လိုက်ပေါ်လိုက်မသေမခြင် နှိပ်စက်နေတာပါ ဘာလိုဆိုရင် သူလိုကြေးစာလူသတ်ကောင်က လူတစ်ယောက်ကိုမသေခင်နှိပ်စက်ပြီးမှာ သတ်တတ်တာသူအကျင်မလို အခုလဲ ခလေမကိုနှစ်သတ်နေတာဖြစ်၏။
"နှင်းဆီရဲ့ ဘယ်ဘဝက ဝဋ်ကြွေးကြောင့်လဲမသိဘူး ဒီလူရဲနှပ်စက်ခြင်းကိုခံနေရတာဖြစ်သည်။ အခုလဲခြေထောက်ကနာတာကတစ်မျိုး ရေထဲကိုနှစ်လိုက်ပြန်ဖော်လိုက်နဲ့ လူက လေတောင်ရှုးချိန်ကိုမရ..."
"သူဒေါသပြေတော့မှာဘဲ ခလေမကိုလေရှုးခိုင်းရင်နဲ့.."
"နောက်တစ်ခါ ငါကိုပြန်ခံပြောရင် ဒီလိုရေထဲကိုနှစ်သတ်တာလောက်နဲ့ ရပ်တန်မယ်မထင်နဲ့ မင်းလိုမလောက်လေမလောက်စားခလေမရဲ့အပြောကိုခံဖို့မပြောနဲ့ ငါကိုမျက်လုံးနဲ့လှန်ကြည့်ရင်တောင် ဖောက်ထုတ်ပြစ်တာ ဒါမင်းကို သက်ညှာပေထာတာ ပြောရင်းနဲ့ပင် ခလေမကိုအိမ်ခန်းထဲကို ဆွဲခေါ်လာလိုက်တော့သည်။
"ဘုတ်.."
"အာ့..."
"အိပ်ရာပေါ်ကို လူလိုသူလိုပြစ်မတင်ဘဲနဲ့ အရုပ်တစ်ရုပ်ကိုကိုင်ပေါက်ပြစ် တင်လိုက်တာများ ခန္ဓာကိုယ် မှာရှိသမျှအရိုးတွေမျာကျိုးကုန်ပြီးလာမသိပါဘူ.."
"ဘုတ်.."
"အဲဒီ အင်္ကျီကိုဝတ်လိုက်.."
"မဝတ်နိုင်ဘူ.."
"ငါက ဝတ်ဆိုရင်ဝတ်နော် အတွန့်မတတ်နဲ့ သူပြောတာကိုအရေမလုပ်ဘဲနဲ့ခေါင်းမာနေတာမလို့ စိတ်ပိုတိုလာရပြီးတော့ ခလေမရဲ့ဂါဝန်ကို ဆုတ်ဖြဲလိုက်တော့သည်။
"ဗြီးဗြဲ....."
"လုပ် ရှင်စိတ်ကြိုက်လုပ်လိုက် ကျွန်မကရှင်လက်ခုပ်ထဲကရေပဲ လုပ်ပါ ပြောရင်းနဲ့ ဗြဲသွားတဲ့ဂါဝန်ကိုချွတ်ချပြစ်လိုက်တောသည်။
"လုပ်လေ ရှင်ကဒါမျိုးဆို သိပ်ကြိုက်တာမလာ.."
"မင်း ရပ်စမ်း တောက်စ့် ရိုင်ယန် ရင်ထဲခလေမရဲ့ အခုပုံစံကြောင့် ရင်ထဲနေလိုမရတာနဲ့ထွက်သာလာလိုက်တော့သည်။
"ဟီးဟီး ဟီးဟီးဟီးဟီးဟီးဟီးဟီးဟီး.."
"ခုတင်ပေါ်ကိုပြန်လဲအိပ်ရင်နဲ့ ငိုနေမိတော့သည်။
"ဘာမှာလို့လဲ နှင်းဆီဘယ်သူအပေါ်မှာယုတ်မာခဲ့လို အခုလိုပြုမူခံနေရတာလဲ အရာအားလုံးကို မုန်းတယ် နှင်းဆီကိုဆိုရင်လူတွေကဘာလို့များအနိုင်ကျင့်ခြင်းရတာလဲ ကိုယ်ကိုမွေးထုတ်ပေတဲ့ အမေကလဲမလို့ခြင်းလို့ပြစ်တယ် အဖေကလဲရိုက်နှက်နှိပ်စက်တယ် အပေါင်သင်းကြားမှာပညာမတတ်လို့ အနှိပ်ခံခဲ့ရတယ် ကိုယ်သုံးထာတဲ့အကြွေးလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့အကြွေးဆိုတဲ့ခေါင်းစဥ်တပ်ပြီးတော့ ဒီ ကိုယ်နဲ့လဲတစ်ခါမှာမသိတဲ့လူရဲ့ နှိပ်စက်ခြင်းကို မသေယုံတမယ်နှိပ်စက်ခံနေရတဲ့ဘဝကြီးကို မုန်းတယ် အရာအားလုံးကို မုန်းတယ် ပြောလဲပြောခလေတစ်ယောက်လို ငိုရှိုက်နေပါတော့သည်။
"ဟီးဟီးးးးးးးးးးးးးးးးး
_
_
_
_
_
_
_
_
_
~~~~~~~ဆက်ရန်
"Mafiaရဲ႕wife"
Part_17
"ႏွင္းဆီသည္ ၿခံႀကီးထဲကို ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနတာျဖစ္သည္။ ဘာလိုဆိုရင္ ထြက္ေျပးရင္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္နာအေပါက္ရွိလဲဆိုတာကို သိရေအာင္လိုသာျဖစ္သည္။ တကယ္လို ထြက္ေျပးရင္ လမ္းကိုမွတ္ထားရေအာင္လို လိုက္ၾကည့္ေနရျခင္သာျဖစ္၏။ဟိုဘက္ကို ေလွ်ာက္ၾကည့္ေတာ့လဲ ဘာမွာမရွိဘဲနဲ႕ ယူကလစ္ပင္ႀကီးေတြျမင္ေနရသည့္ေနရာကၿခံႀကီးရဲ႕ တစ္ဆုံးထိ."
"မေန႕က ငမဲေကာင္ေခၚလာတဲ့ ေလယာဥ္ရပ္ထားတဲ့ေနရာက ေမွာင္တာမလို႔ ဘယ္ေနရာမွာ ရပ္ထာတာလဲ အဲဒီေနရာကေန ေလွ်ာက္ရင္ေရာ ဒီ ေနရာနဲ႕ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မွာရွိမွာလဲ တစ္ေယာက္ထဲ အေရွေရွာက္လိုက္အေနာက္ေလွ်ာက္လိုက္နဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနရင္ကေန.."
"ပ်င္းလိုက္တာ ပန္းခ်ီဆြဲရရင္သိပ္ေကာင္မွာပဲ ဒါနဲ႕ ဒီ နားေလမွာ ႏွင္းဆီပန္းခင္းႀကီး စိုက္လို႔ရရင္သိပ္ေကာင္မွာပဲ ေရတံခြန္ေလေရာထည့္ရမယ္ ထိုင္ခုံေလရယ္ ဒန္ေလရယ္ ပန္းၿခံသဖြယ္လုပ္လို႔ရရင္ ဘယ္ေလာက္လွလိုက္မလဲ ႏွင္းဆီ ငမဲကိုေျပာၾကည့္ရမယ္ အေတြးနဲ႕အတူ အိမ္ဘက္ကို ေလွ်ာက္လာေတာ့ ငမဲေကာင္ ကားဝင္လာတာမလို႔ ေလွ်ာက္ေနရင္ကေန စံအိမ္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာဖက္ကိုအျမန္ ဝင္ပုန္းလိုက္ေတာ့သည္။
"......................."
"ရိုင္ယန္သည္ ကားေပၚကေနျမင္လိုက္ရသည့္ အရာေၾကာင့္ လူသတ္ခ်င္းေနတဲ့စိတ္က ေလာင္စာထည့္လိုက္သလိုပင္။ဘာလိုဆို႔ ဂိုဏ္းမွာအဆင္မေျပလာတာတင္မဟုတ္ဘဲနဲ႕ ေဆးတင္ပို႔ဖိုကို ရဲမူနဲ႕ေစ်းစကားေျပာတာညွီတာကို လုံးဝအဆင္မေျပလာလို အိမ္ကိုျပန္လာေတာ့လဲ သူရဲ႕ ဟိုတစ္ေလာကမွာ ဝယ္ထာတဲ့ကားေတြတင္မဟုတ္ဘဲနဲ႕ တျခာကားေတြကိုပါ ရိုက္ခြဲထားတာကိုျမင္လိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"ကားေပၚကေန ေဒါသတႀကီးဆင္းလာၿပီးေတာ့ ခေလမကို ရပ္ခိုင္းထာတာမေတြ႕လို႔ ေဒါသေတြ႕ကပိုထြက္လာရသည္။
"ဘယ္မလဲ ဟိုခေလမ.."
"စံအိမ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ကို ေနလယ္ကတည္းကထြက္သြားတာ ျပန္မလာေသးပါဘူး သခင္ႀကီး .."
"ေတာက္စ့္.."
"သြားေခၚလာခဲ့ လာရင္ အေပၚထပ္ကိုလြတ္လိုက္ ေျပာရင္နဲ႕အေပၚကိုသာတက္လာလိုက္ေတာ့သည္။
"အိမ္ထိန္းမာရီနာ အျပင္ကိုထြက္လာေသာအခါ..."
"သခင္မက ဒီမွာ လာပုန္းေနတာပဲ သခင္ႀကီးေခၚေနတယ္ အျမန္သြားလိုက္ေနာ္ သခင္ႀကီးကစိတ္တို႔လာတဲ့ပုံပဲ သူမကသာေျပာေနတာ သခင္မကေတာ့လုံးဝကိုစိတ္ဝင္စားတဲ့ပုံကိုမေပၚတာမလိုပင္။
"ဟုတ္လာ အဆိုလဲ ဘာလို႔ေဒါသထြက္ၿပီးေတာ့ မေသနိုင္ေသတာလဲ ေျပာလဲေျပာ စံအိမ္ထဲကို မ်က္နာေလမဲ့႐ြဲ႕ၿပီးေတာ့ေလွ်ာက္ဝင္သြားတာျဖစ္သည္။
"သခင္မေလနဲ႕ေတာ့ ဒုကၡပါဘဲ သခင္ႀကီးကအေတာ္ကို ေဒါသေတြထြက္ေနတဲ့ပုံပဲ ေျပာရင္နဲ႕ပင္ အိမ္ထဲကိုမာရိနာ ေလွ်ာက္ဝင္လာလိုက္ပါေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ကြၽီး.."
"တံခါးဖြင့္ဝင္လာလိုက္ၿပီ၊တံခါးကိုျပန္ပိတ္ၿပီးေတာ့အလွည့္..."
"ေျဖာင္း! ေျဖာင္း!.."
"အာ့.."
"ႏွင္းဆီသည္ ဝင္ဝင္ခ်င္း ပါးအရိုက္ခံလိုက္ရတာတင္မဟုတ္ဘဲနဲ႕ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အားနဲ႕အရိုက္ခံလိုက္ရတာမလို ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာခင္းထားသည့္ အေမႊးပြေကာ္ေဇာ္ေပၚ ကိုျပစ္လဲက်ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ကေနလဲ ေသြးေတြ႕အန္ထြက္လာရပါေတာ့သည္။
"မင္း အေတာ္ကို ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ ဟုတ္လာ ေျပာလဲေျပာ ခေလမရဲ႕ဆံပင္ကို ေနာက္ကေန ဆြဲကိုင္ထာလိုက္ၿပီးေတာ့ သူရိုက္ထာလိုမ်က္ႏွာမွာလဲ လက္ဝါယာႀကီးကထင္အပ္လိုေနသည္။
"ငါ ကားေတြကို ရိုက္ခြဲဖ်က္ဆီးရတာ အေတာ္ကိုေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ "
"ဟုတ္တယ္ ဆိုရင္ေရာ "
"မင္း.."
"ဟိုလူက လက္ထပ္ၿပီးေတာ့ရိုက္ဖို႔ျမႇောက္လာတာနဲ႕ ႏွင္းဆီမ်က္ႏွာကို ေၾကာက္လန့္တၾကားလြဲလိုက္မိေတာ့သည္။
"မင္း လုပ္တုန္ကေတာ့ လုပ္ၿပီးေတာ့အခုမွာ အရိုက္ခံမွာအေတာ္ေၾကာက္ေနတာေပါ ဟုတ္လာ ခေလမကမ်က္ႏွာလႊဲထာတာမလို႔ ခေလမရဲ႕မ်က္နာကို သူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲလွည့္ျပစ္လိုက္ၿပီးတာနဲ႕ ခေလမရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ကိုင္တြယ္ပြတ္သတ္ေနရင္နဲ႕ .."
"မင္းက ငါ ကားေတြကိုဖ်က္စီးျပစ္တဲ့အတြက္ ျပန္ေပဆပ္ရမယ္..
"ဒီ လူက ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အၾကည့္နဲ႕အံႀကိတ္သံႀကီးနဲ႕ေျပာလာတာမလို႔ တစ္ကိုယ္လုံၾကက္သီးေတြထလာရတာသည္။
"အဲဒါက ဘာလဲဆိုရင္ ဒီလကုန္ရင္ မင္းနဲ႕ငါရဲ႕ မဂၤလာပြဲ႕.."
"ဟင့္အင္း ႏွင္းဆီလက္မခံဘူေနာ္ .."
"တိတ္စမ္း!!!.."
"ပိတ္ေဟာက္ျပစ္လိုက္သည့္ အသံက ေၾကာက္စရာႀကီးမလို႔ လူကတုန္တက္ၿပီးေတာ့ လန့္ေနယုံတင္မဟုတ္ဘဲနဲ႕ ဆံပင္ကိုဆြဲထားတာမလို႔ ေခါင္းေတြကို ပူက်ိန္းေနသည္။
"မင္းကို ငါ သတိေပထားၿပီးၿပီးေနာ္ မဂၤလာေဆာင္ ၿပီးရင္ ငါ ခေလကိုလြယ္ဖို႔ျပင္ထာ ေျပာရင္နဲ႕ခေလမဆံပင္ဆြဲထားတာကို လြတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ငါေရခ်ိဳးမလို႔ အကၤ်ီကို ထလာၿပီးေတာ့ ခြၽတ္ေပစမ္း.."
"ႏွင္းဆီ ဘဝက ဒီလူလက္ထဲမွာဘဲ ဘဝဆုံးရမွာလာ ဟင့္အင္းမရဘူေနာ္ ႏွင္းဆီလက္မခံနိုင္ဘူေတြးေနတုန္မွ.."
"ထေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ.."
"ဟိုလူက ထပ္ေအာ္လာတာမလို႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ခင္းထာတဲ့ ေကာ္ေဇာ္ေပၚကေနထလိုက္ၿပီးေတာ့ ဟိုလူရဲ႕ထိုင္ေနသည့္ ခုတင္အနားကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
"ခုတင္အနားကို ခေလမက ေရာက္လာတာနဲ႕ သူေပါင္ေပၚကိုဆြဲခ်လိဳက္ေတာ့သည္။
"အေမ့.."
"ႏွင္းဆီခုတင္အနားကိုေရာက္တာနဲ႕ ဟိုလူက ေပါင္ေပၚကိုဆြဲခ်လိဳက္တာမလို လူကလန့္သြာရတာတဲ့အထိျဖစ္၏။
"အကၤ်ီၾကယ္သီကို အျမန္ျဖဳတ္ေပစမ္း!!!.."
"ဒီ လူရဲ႕ ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီးေတာ့ အကၤ်ီၾကယ္သီေတြကို တုန္တုန္ရီရီနဲ႕ျဖဳတ္ေပေနရတာျဖစ္သည္။ ဘာလို ႏွင္းဆီ ဝတ္ထာတဲ့ ဂါဝန္ဇစ္ကိုျဖဳတ္ၿပီးေတာ့ ပြတ္သတ္ေနတာျဖစ္သည္။
"ရိုင္ယန္ ဝတ္ထားသည္ရွပ္က်ယ္သီေတြကို လက္ကေလတုန္ၿပီးေတာ့ ျဖဳတ္ေပေနသည့္ ခေလမက သူကိုေၾကာက္ေနမွန္သိသာလွသည္။
"ဟြန့္.."
"ခေလမ ဝတ္ထာတဲ့ ဂါဝန္အကၤ်ီရဲ႕ေနာက္ဇစ္ကို အဆုံးထိ ဆြဲခ်ျပစ္လိုက္ၿပီးေတာ့ လက္ေမာင္းကေန အကၤ်ီကိုခါေအာက္ထိဆြဲခ်ျပစ္လိုက္ၿပီးတာနဲ႕ ဘာရာအျပာေရာင္ေလအေပၚကေန အနည္ငယ္လွ်ံထြက္ေနတဲ့ ရင္သားႏွစ္ဖက္က မနက္က ျမင္ကတည္းက ရစ္မူျခင္ေနတာမလို႔ အခုလဲ ရစ္မူလိုက္ရရင္ဘယ္ေလာက္ထိမ်ား အဲဒီ အိစက္ေနတဲ့ အရသာက ဘယ္ေလာက္ထိေကာင္းမလဲဆိုတာကို ျမည္းစမ္းျခင္တာနဲ႕ စတင္ မ်က္ႏွာအပ္ခ်ပါေတာ့သည္။
"အာ့ အဟင့္ နာ့တယ္.."
"ႏွင္းဆီဝတ္ထားသည့္ ဘရာအေပၚကေန ရင္သားေတြကိုကိုက္ခ်လိဳက္တာမလို႔ နာလဲနာ သူမလို က်န္တဲ့ေနရာသာမရွက္မေၾကာက္ေပမဲ့ ဒီလိုႀကီးလုပ္တာေတာ့ အရမ္ေတြရွက္ရပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ရည္းစားလဲမဟုတ္ ေယာက်္ားလဲမဟုတ္တဲ့သူဆီကေန ဒီလိုျပဳမူခံေနရတာက ရွက္စရာအရမ္ကိုေကာင္လြန္တာမလို မ်က္ရည္ေတြက်လာမိေတာ့သည္။
"ရိုင္ယန္ ျပဳမူေနတာကိုေၾကာက္လို႔ မ်က္ရည္က်ေနသည့္ ခေလမကိုအေရမစိုက္ဘဲနဲ႕ အိစက္ညွက္ေညာေနသည့္ အထိေတြေၾကာင္ သူထပ္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိအိစက္လဲသိျခင္တာမလို႔ ဘရာထဲကေန ရင္သားတစ္ဖက္ကိုထုတ္လိုက္ေတာ့ သိပ္ကိုလွပေနတဲ့ မႀကီးမေသ မက္မြန္သီးက လွလြန္ေနတာမလို႔ သူလက္တစ္ဖက္နဲ႕ အသာယာကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိစက္ေနတဲ့ မက္မြန္သီးက လက္ထဲမွာ ကိုင္လိုေကာင္တာမလို႔ သူညစ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ အတြင္ထဲကိုျမႇပ္ေနတဲ့ထိပ္ကခ်ယ္ရီသီးေလကပန္းေရာင္ေလမလို႔ သူကိုက္တြယ္ၾကည့္ေနရင္က အာေခါင္ေတြေျခာက္လာတာမလို႔ မေနနိုင္တဲ့အဆုံး ပါးစပ္ထဲကို စုပ္ယူစားသုံးပါေတာ့သည္။
"အာ့ နာ့တယ္ အဟင့္.."
"သူလုပ္ေပတာကို ၿငီးသံထြက္လာသည့္ ခေလမေၾကာင္ သူကိုေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ဖို႔တြန္အာေပေနသလာ ေအာက္ေမ့ရတာမလို႔ ဘရာခ်ိတ္ကိုေနာက္ကေန မနည္ျဖဳတ္လိုက္ရသည္။မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕အတူေနဖို႔မေျပာနဲ႕ မိန္းမကိစၥကိုလုံးဝစိတ္မဝင္းစားသည့္ ရိုင္ယန္အတြက္ေတာ့ ဘရာခ်ိတ္ျဖဳတ္ရတာ လူသတ္တာထပ္ေတာင္ခဲရင္ေနတဲ့အရာသာျဖစ္သည္။ခဲရာခဲဆစ္ျဖဳတ္ၿပီးမွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ေပၚလာတဲ့ မက္မြန္သီးတစ္လုံးကို လက္နဲ႕ကိုင္ယုံတင္မဟုတ္ဘဲနဲ႕ ထိပ္ကျမဳပ္ေနတဲ့အသီးေလကိုပါ စုပ္ယူစားသုံးပါေတာ့သည္။
"အာ့ အဟင့္ နာ့တယ္ မလုပ္ပါနဲ႕.."
"ႏွင္းဆီသည္ မ်က္ရည္ေတြလဲ က်ေနမိသည္။ ႏွင္းဆီရဲ႕ ရင္သားႏွစ္ဖက္ကိုညစ္ကိုင္ယုံတင္မကဘဲနဲ႕ သားရဲတစ္ေကာင္လို႔စားသုံးေနတဲ ဒီလူေၾကာင့္ လူကပိုၿပီးေတာ့ရွက္လာရၿပီးေတာ့ မေတာ္လိုမ်ား လင္မယားအရာကိုသာျမႇောက္သြာရင္ေတာ့ ႏွင္းဆီရဲ႕ဘဝေလေတာ့ သြားပါၿပီး လက္မခံနိုင္ဘူေနာ္ အနီးနားမွာရိုက္စရာ တစ္ခုခုရွာၾကည့္ေပမဲ့လို႔ ဘာတစ္ခုမွမေတြ႕တာမလိုပင္။
"ႏွင္းဆီ ၾကည့္ေနရင္က ဒီ လူခါးၾကားမွာထိုးထာတဲ့ ေသနတ္ကိုေတြ႕တာမလို႔ ႏွိုက္ယူၿပီးေတာ့ ျပစ္ရေအာင္လဲ ေသနတ္ျပစ္တတ္ဖို႔မေျပာနဲ႕ျမင္ေတာင္မျမင္ဖူးတာျဖစ္သည္။
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလူလက္က လြတ္ရင္ရၿပီးဘဲ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီငမဲ့ေကာင္ အာ႐ုံမ်ားေနတုန္မွန္ ငမဲေကာင္ရဲ႕ရင္ဖက္ကိုပြတ္သလိုလုပ္လိုက္ေတာ့သည္။
"ခေလမရဲ႕ မက္မြန္သီးႏွစ္လုံးကို စားသုံးေနရင္က သူရင္ဖက္ကိုလာပြတ္ေနသည့္ ခေလမေၾကာင့္ သူလို႔အထာႏွပ္ေနတဲ့ေကာင္က ဒီခေလမ လုပ္ေနတာက တစ္ခုခုကိုလုပ္ဖို႔ဆိုတာကိုပါ သူလွ်င္လိုသာေပါ့ သူသံနတ္ကို လာကိုင္သည့္ ခေလမရဲလက္ေတြကို ဖမ္းကိုျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
"ႏွင္းဆီရဲ႕ လက္ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္တာမလို႔ မ်က္ေရေတြက်ေနသည့္ မ်က္ဝန္ေတြကဝိုင္စက္လာရၿပီးေတာ့ ငမဲေကာင္က ေမာ့ၾကည့္လာၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တဲ့စကားက လူကိုရွိသမွ်ေသြးေတြေျပာျပန္စီးသြာရသလာေအာက္ေမ့ရတာျဖစ္သည္။
"မင္းက ငါကို သတ္မလို႔လာ မင္းငယ္ပါေသးတယ္ ခေလမ"
"ရိုင္ယန္သည္ ေျပာေနရင္နဲ႕ ခေလမရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူေစာနကမွာ ခြၽတ္ထားသည့္ နက္ခ္တိုင္နဲ႕ပူခ်ီလိုက္ၿပီးတာနဲ႕ အိပ္ရာေပၚကို လွည့္ခ်ျပစ္လိုက္ၿပီးတာနဲ႕ ခေလမရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ယူနမ္းရွိုက္ရင္နဲ႕ မက္မြန္သီးႏွစ္ခုလုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ညစ္ကိုျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
"အြန္ အြန္ အြန္.."
"ႏွင္းဆီ၏ႏူတ္ခမ္းကိုလဲ အနမ္းခံေနရတာတင္မဟုတ္ပဲနဲ႕ လက္ကလဲထုရိုက္လိုမရသည့္အျပင္ ရင္သာေတြကိုပါ ရန္ရွာခံေနရတာမလို႔ လူကေၾကာက္႐ြံထိတ္လန့္ေနမိတာျဖစ္သည္။မေတာ္လိုမ်ား ဒီလူမယုတ္မာနိုင္ဘူလို႔မေျပာနိုင္ဘူ ဟင့္အင္း မရဘူေနာ္ ဒီလူကိုလက္ကေန ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လြတ္ေအာင္ေျပနိုင္ရမယ္ ေန႕ျဖစ္ျဖစ္ညျဖစ္ျဖစ္ ရွင္လက္ထဲကေန လြတ္ေအာက္ကိုေျပးျပမယ္ ရွင္ေစာင္ၾကည့္ေနလိုက္..."
"ရိုင္ယန္သည္ ခေလးမ၏နီေထြးေနေသာႏူတ္ခမ္းႏွစ္လႊာေလးကိုနမ္းေနရင္ကေန လည့္တိုင္ကိုတဖန္ရစ္မူးေနလိုက္ၿပီးေတာ့ မက္မြန္သီးႏွစ္ခုကို ခံတြင္းထဲ ဆြဲစုပ္ျပစ္ၿပီးေတာ့ ထိပ္ကအသီးေလႏွစ္လုံးကိုကိုက္ခ်ျပစ္လိုက္ေတာ့ ခေလမက နာတယ္လို႔ေျပာလာတာမလို သူပိုၿပီးေတာ့ ကိုက္ခ်ျပစ္ပါေတာ့သည္။
"အာ့ နားတယ္ မကိုက္ အာ့ အာ နာတယ္.."
"ႏွင္းဆီကနာတယ္ေျပာေလေလ ငမဲေကာင္က အၾကမ္းပတမ္ျပဳမူေလမလို႔ ႏွင္းဆီဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ ဒီလူရန္ရွာေနတာရပ္ေအာင္လို႔ အေတြးနဲ႕အတူ ျပန္လဲခုခံနိုင္ဖို႔ကိုလဲ လက္ကအတုတ္ခံထားရတာမလို႔ ပါးစပ္ကေျပာရင္လဲ ေျပာရင္ေျပာသလို႔ႏွိပ္စက္တတ္တဲ့ ဒီလူေၾကာင့္ အခ်ိဳးသတ္မွာရမယ္ မဟုတ္ရင္ ႏွင္းဆီေျပးလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူ ေျပးရင္လဲ တျခားသူကိုအကူညီေတာင္းလိုရမွာလဲ မဟုတ္ဘူ ဒီမွာက သူလူေတြၾကည့္ဘဲမလို႔ ကိုယ္အားကိုၿပီးေတာ့ေျပးနိုင္မွာရမယ္ ႏွင္းဆီးအေတြးကိုသာ ဘယ္လိုေျပးရမလဲဆိုတာကိုသာ ေတြးေနမိေတာ့သည္။
"သူ ျပဳမူတာကို ႐ုန္းကန္မေနဘဲနဲ႕ ၿငိမ္သြားတာမလို႔ သူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခေလမကအိပ္ေပ်ာ္ေနတာမလို႔ သူအေပၚဖက္ကို ထလိုက္ၿပီးေတာ့ အကၤ်ီကို ျပန္ဝတ္ေပၿပီးတာနဲ႕ ေရခ်ိဳးဖို႔ထလာလိုက္ေတာ့သည္။
"ဟိုငမဲေကာင္ ေရခ်ိဳခန္းတံခါးကို ပိတ္သြားမွာ ခုတင္းေပၚကေနအျမန္ဆင္းလိုက္ၿပီးေတာ့ အကၤ်ီကိုျပန္ခြၽတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ဘရာကိုအျမန္ေကာက္ဝတ္ၿပီးေတာ့ အကၤ်ီေနာက္ေက်ာဖက္ကဇစ္ကိုအျမန္ျပန္တပ္ၿပီးတာနဲ႕ အိပ္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဖြင့္မရ လ်ိဳဝွက္နံပါတ္ႀကီးနဲ႕ျဖစ္ေနသည္။
"ဘယ္လို႔လုပ္ရမလဲ ၾကည့္ေနရင္က ဝန္ရံတာကိုအၾကည္ေရာက္သြားတာနဲ႕ အိပ္ယာခင္းနဲ႕ေစာင္ေတြကိုယူၿပီးေတာ့ ဝန္ရံတာကျမင့္ေပမလဲ မတတ္နိုင္ဘူ ငမဲ့ေကာင္ ျပန္မထြက္လာခင္အျမန္ေျပးဆင္းရေအာင္လို႔ပါ။
"ခဲရာခဲဆစ္ ဆင္းၿပီးမွာ ဒီနာကို ငမဲေကာင္ရဲ႕တပည့္ေတြမလာခင္ဖိနပ္မပါဘဲနဲ႕စတင္ေျပးပါေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ကြၽီး.."
"ရိုင္ယန္သည္ ေခါင္းကို ေရသုတ္ေနရင္နဲ႕ အိပ္ခန္းဖက္ကိုေလွ်ာက္ဝင္လာလိုက္ေတာ့ျမင္လိုက္ရတဲ့ ဝန္ရံတာဘက္က အိပ္ရာခင္းနဲ႕ေအာက္ဘက္ကိုေျပးဆင္းသြားသည့္ ခေလမေသခ်ာေပါက္ထြက္ေျပးသြားတာမလို႔ အိပ္ခန္းထဲကိုျပန္ေလွ်ာက္ဝင္လာလိုက္ၿပီးေတာ့ အေရေပၚေသနတ္ကိုေဖာက္လိုက္ေတာ့သည္။
"ဒိုင္...ဒိုင္...ဒိုင္.."
"အိပ္အေပၚထပ္ကိုေရာ ၿခံအျပင္ကို ဝတ္စုံအမည္းနဲ႕လူေတြ ေျပးထြက္လာၾကပါေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"လူတစ္ေယာက္လုံးေျပးထြက္သြားတာေတာင္ ဘာေသာက္လုပ္ေတြမ်ားေနလို႔မေတြ႕ရတာလဲ.."
"ေတာက္စ့္.."
"သြားရွာၾကစမ္း မေတြ႕မခ်င္းရွာလာခဲ့ မေတြ႕ရင္ေသဖို႔သာျပင္ထာက်ေတာ့.."
"အကုန္လုံးထြက္သြားတာနဲ႕.."
"ဖလိုက္.."
"ေျပာပါ သခင္ႀကီး.."
"cctv ျပစမ္း.."
"ဟုတ္ အေျပာနဲ႕အတူ ဖုန္းကိုဖြင့္ျပလိုက္ေတာ့သည္။
"ဟြန့္.."
"ခေလမေျပးသြားတဲ့ဘက္က သူအမဲလိုက္ေတာ့အုပ္ဘက္ကိုသာျဖစ္၏။
"အမဲလိုက္ ေသနတ္ယူလာခဲ့ အေျပာနဲ႕အတူ စံအိမ္ထဲကေန အေနာက္ဘက္ရဲ႕ ေတာအုပ္ထဲကိုေျပးဝင္သြားသည့္ ခေလမရွိရာကို တစ္လွမ္းျခင္းလိုက္လာပါေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ႏွင္းဆီသည္ ေျပးလာလိုက္တာ စံအိမ္ႀကီးနဲ႕ အေတာ္ကိုေဝးသည့္ ေနရာကို ေရာက္လာေပမဲ့ ေတာအုပ္ႀကီးလို႔ထင္ရတဲ့ေနရာက ေမွာင္မည္းေနတာမလိုပင္။
"ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ.."
"လူက ေမာအစားကမရွိ ေျပးလာရလို႔ တစ္ကိုယ္လုံးလဲေဆာင္းတြင္းႀကီးမွာ ေခြၽးေတြျပန္ေနတာတင္မဟုတ္ပဲနဲ႕ ဖိနပ္မပါလို႔ ေျခေထာက္ေတြကလဲ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႕သာျဖစ္၏။
"ေဝါင္ ေဝါင္.."
"ဒီ အသံကဘယ္ကလာတဲ့အသံလဲ ေျပာလဲေျပာ အသံလာရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူႏွစ္ျပန္စာေလာက္ရွိမဲ့ က်ားျဖဴႀကီးက ႏွင္းဆီရဲ႕ ကိုက္၆၀ေလာက္ကေန ႏွင္းဆီကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ မာန္ဖီးေနတဲ့ ပုံစံႀကီးက သာေကာင္ေတြ႕လို႔ အမဲလိုက္ဖို႔ အရန္သင့္အေနထာနဲ႕ မာန္ဖီးေနၿပီးေတာ့ ႏွင္းဆီရပ္ေနသည့္ နားကို ေျပးဝင္လာတာမလို႔ လူေၾကာက္ဒူေတြတုန္ၿပီးေတာ့ ေျခေထာက္ကလဲ ႂကြက္တတ္ေနတာမလို႔ လုံးဝကိုလႈပ္မရတာမလို ေၾကာက္လန့္တၾကားနဲ႕ ထိုင္ခ်ေနတုန္မွ.."
"ဘုန္.."
"အေမ့..."
"လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုဆြဲသြင္းခံလိုက္ရေတာ့သည္။
"ခေလမကို ရွာေနရင္က သူသားရဲ႕ဟိန္သံၾကားလို႔ ေျပးဝင္လာလိုက္ေတာ့ ခေလမကဒူးတုတ္ၿပီးေတာ့ထိုင္ေနတာမလို႔ သူသားကလဲခုံၿပီးေတာ့ အုပ္ေတာ့မယ္အခ်ိန္ ခေလမကို ထိုင္ေနတဲ့ေနရာကိုေျပးဝင္ၿပီးေတာ့ သူရင္ခြင္ထဲကိုထည့္ဖမ္းၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ကိုလွိမ့္ခ်ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
"ေဝါင္း! ေဝါင္း!.."
"နီကို ရပ္စမ္း.."
"သူအသံကိုၾကားသြားေတာ့မွာ ေျမႀကီးေအာက္မွာ အိပ္ခ်ျပစ္လိုက္တဲ့ သူရဲ႕သားနီကို."
"သူ ရင္ခြင္ထဲကခေလမက သတိလစ္ေနတာမလို႔ ေပြ႕ခ်ိၿပီးေတာ့ ေခၚလာရင္နဲ႕ "
"နီကိုသိပ္ေတာ္တယ္.."
"ေဝါင္း ေဝါင္း.."
"သူေျပာတာကို အေျဖျပန္ေပသည့္ ကိုးေတာင္က်ားျဖဴႀကီးကို ဟိုငယ္ငယ္ေလကတည့္က ယဥ္ပါးေအာင္သင္ေပထာတာမလို႔ေပ.."
"ခေလမကို ေပြ႕ခ်ီရင္နဲ႕ ေမွာင္မည္းေနသည့္ ေတာ့အုပ္ႀကီးထဲကေန စံအိမ္ဘက္ကိုေခၚလာရင္နဲ႕ မင္းနိုးလာရင္ေတာ့ အျပစ္ေပခံရမယ္ rose..."
"သခင္ႀကီး.."
"သြား ေဒါက္တာကိုေခၚလာခဲ ေျပာရင္းနဲ႕ အေပၚထပ္ကိုေလွကားေတြကိုေက်ာ္တက္ခြၿပီးေတာ့ အရင္အိပ္ခန္းထပ္ပိုၿပီးေတာ့ က်ယ္ဝန္းတဲ့ အေပၚဆုံးထပ္ကအိပ္ခန္းကိုတက္လာလိုက္ေတာ့သည္။
_
_
_
_
_
_
_
"ႏွင္းဆီသတိရလာေတာ့ မ်က္စိထဲကို အလင္ေရာင္ကစူးကနဲ႕မလို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ ျပတ္သားသည့္အမိန္သံက ဟိန္းကနဲ႕ပင္။
"နိုးလာၿပီးလာ! !!.."
"ဟိုလူအသံေၾကာင့္ ႏွင္းဆီအိပ္ရာေပၚကေနထလိုက္ေတာ့ မေန႕ကဝတ္ထားသည့္အကၤ်ီလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႕ အတြင္သာေတြကိုထြင္းေဖာက္ၿပီးေတာ့ ျမင္ရသည့္အကၤ်ီဇာအပါးႀကီးကိုဝတ္ေပထာတာမလို ေစာင္နဲ႕အုပ္ၿခဳံရေအာင္လဲ ေစာင္လဲမရွိသည့္အျပင္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လုံးမွာလဲ သံႀကိဳးေတြခတ္ထားတာမလို႔ လူက အက်ဥ္းသားလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႕ ဒီလိုလုပ္ထာတာမလို႔ စိတ္လဲတို ဝမ္းလဲနည္းလာရေတာ့သည္။
"ရွင္ ကလူမဟုတ္ဘူဘဲ ရွင္ကအရိုင္းစိုင္းပဲ.."
"မင္းကဘာေတြမွန္တာလုပ္ထားလို႔ ငါကိုလာေျပာေနတာလဲ ေျပာလဲေျပာခေလမထိုင္ေနသည့္အနားသို႔ ေသြးေအးစြာနဲ႕ ခုတင္အနားကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
"ကြၽန္မက ဘာလို႔ထြက္မေျပးရမွာလဲ အရိုင္းစိုင္းေကာင္ရဲ႕ ရွင္မွာႏွမမရွိဘူလာ အရိုင္းစိုင္းေကာင္ အု.."
"ရိုင္ယန္ကို စြာေတးလန္ေနသည့္ ႏူတ္ခမ္းေတြကိုညစ္ကိုင္ထာလိုက္ေတာ့ ေရွ႕ကိုစုေထာ္လာတဲ့ႏူတ္ခမ္းေတြက နမ္းလိုက္ရရင္ေတာ့ ခေလမကငိုအုန္မယ္.."
"ေျပာေလ ငါကအရိုင္းစိုင္းေကာင္ဆိုတာ ေျပာစမ္းပါ မင္းေျပာေနတဲ့ အရိုင္းစိုင္းေကာင္က မၾကာခင္မွာ မင္း လင္ျဖစ္လာေတာ့မွာ ၾကားလား.."
"မၾကားဘူ အရိုင္းအစိုင္း အယုတ္တမာဘဲ အာ့ .."
"သူကို ျပန္ခံေျပာေနတာမလို႔ ပါးကိုအာ့ထည့္ညစ္လိုက္ၿပီးတာနဲ႕ ခေလမရဲ႕ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ပုံစံကသူအတြက္ ေသေတာ့မယ္လူတစ္ေယာက္ ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္တာကိုၾကည့္ရတဲ့အရသေလာက္မရွိတာမလိုပင္။
"မင္း လက္မခံလဲ ငါကမင္းရဲ႕လင္ျဖစ္လာေတာ့မွာ..."
"ဟားဟားဟားဟားဟားဟား.."
"မရယ္နဲ႕ ေခြ.....ရဲ႕.."
"ေျဖာင္း..."
"ႏွင္းဆီကိုရိုက္လာတာမလို႔ အိပ္ရာေပၚကိုျပစ္က်သြားတာျဖစ္သည္။
"မင္းကအေတာ္ကို ျပန္ခံေျပာတတ္ေနတယ္ေပါ့ေလ ေျပာရင္နဲ႕ ခေလမ သူကိုေၾကာက္ေအာင္လို႔ ဝတ္ေပထာတဲ့ ဇာဂါဝန္လက္တစ္ကိုင္ကိုဆြဲခြၽတ္ခ်လိဳက္ၿပီးေတာ့မက္မြန္သီး ႏွစ္လုံးကို သားေရလက္အိတ္ဝတ္ထားသည့္လက္နဲ႕အားထည့္ညစ္ျပစ္လိုက္ၿပီးတာနဲ႕ နာလိုမခံနိုင္တဲ့ခေလမကို အရသာခံၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
"အာ့ နာတယ္ ရွင္ကအယုတ္တမာေကာင္ဘဲ ရွင္မွာအေမေတြႏွာမေတြမရွိဘူလာ.."
"မရွိဘူ!!!...ရွိလဲ ယုတ္မာဘဲ မင္းျဖစ္ေနလိုကိုယုတ္မာတာကြာ ေျပာလဲေျပာ နဂိုကထက္ကိုပိုၿပီးေတာ့ အားထည့္ညစ္ကိုင္ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
"ရွင္ကေလ အယုတ္တမာပဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဒီလိုအနိုင္က်င့္ရမယ္လို ရွင္အေမကသင္ေပ အုအုအု..."
"သူအေမကိုထိခိုက္လာတာမလို႔ ခေလမရဲ႕ လည္ပင္ကိုညစ္ျပစ္လိုက္ရင္နဲ႕.."
"မင္းကဘာသိလို႔ ငါအေမအေၾကာင္းကို မင္းရဲ႕ပါးစပ္ကေနအလြယ္ထြက္ရတာလဲ ေျပာလဲေျပာ ခေလမရဲ႕လည္ပင္ကိုညစ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
"ႏွင္းဆီ အသက္လဲရႈးလိုမရေတာ့သလို႔ မ်က္စိထဲျပာတတ္လာရၿပီးေတာ့ ဟိုလူလက္ကို လြတ္လိုလြတ္ညာ႐ုန္းကန္ထုရိုက္ေနေပမဲ့ မလြတ္ဘဲနဲ႕ ပိုတိုၿပီးေတာ့ညစ္လာေတာ့မလို႔ လူကေသေတာ့မလိုျဖစ္လာတာမလို႔ ေသလဲေအတာဘဲ ဒီလူ ဝဋ္ကေနကြၽတ္တာေပါလို ဆုေတာင္ေနတုန္မွာ ဟိုလူကလြတ္ေပလိုက္တာမလိုပင္။
"အဟြတ္ ေဟာဟဲေဟာဟဲ.."
"မင္း ပါးစပ္ကေနေနာက္တစ္ခါ ငါအေမအေၾကာင္းကိုထပ္ၿပီးေတာ့ ထြက္မလာမိေစနဲ႕ထြက္လာရင္ မင္းကိုလည္ပင္ညစ္မသတ္ဘူ ေျပာရင္နဲ႕ သူလည္ပင္ကိုညစ္ထာလိုေလကိုလုရႈးေနသည့္ ခေလမမ်က္ႏွာကိုတိုးကပ္လိုက္ၿပီးေတာ့"
"မင္းနဲ႕ငါရဲ႕ မဂၤလာဦးညကို ငါ တပည့္ေတြတင္မကဘဲနဲ႕ ဂိုဏ္းကလူေတြေရွ႕မွာတင္ မင္းကို မဂၤလာဦးျပစ္လိုက္မယ္.."
"ရွင္းက လူမဟုတ္ေတာ့ဘူးပဲ ရွင္း
ကေအာက္တန္းစားပဲ ေယာက်္ားဆိုတာဆိုးျခင္ဆိုမိုက္ခ်င္းမိုက္ မယုတ္မာရဘူ မယုတ္မာတတ္ရဘူးယုတ္မာရင္သမီးေလေမြးလာတတ္တယ္ တကယ္လို သားေမြးလာခဲ့ရင္ေတာင္ သားဆိုသားမိုက္ကိုပဲရတတ္တယ္ ဆိုတာ ရွင္ရဲ႕ဦႏွောက္ထဲမွာ မွတ္ထားလိုက္..."
"ဟုတ္လာ အဲ့ဆိုပိုေတာင္ေကာင္းေသးတယ္ ဘာလိုဆို ငါရလာမဲ့ခေလက မင္းကိုယ္တိုင္ေမြးေပရမွာမလို႔ေလ ဘယ္လိုလဲသမီးေလနဲ႕သားအဆိုးေလကိုေမြးေပဖို႔ အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီးလာ ငါ ကရယ္ဒီဘဲေနာ္ အခ်ိန္မေ႐ြးေနရာမေ႐ြးဘူေနာ္ .."
"ရွင့္ကလူမဟုတ္ေတာ့ဘူးပဲ တိရစ္ဆာန္ နဲ႕ႏွိုင္ေျပာရင္ေတာင္ တိရစ္ဆာန္ သိကၡာက်တယ္ အရိုင္းစိုင္းေကာင္ပဲ.."
"ေတာ္လိုက္ေတာ့ေနာ္ ေျပာလဲေျပာ ခေလမကို အိပ္ရာေပၚကေနဆြဲေခၚလာလိုက္ၿပီးေတာ့ သံႀကိဳးကအရွည့္မလို႔ သူဆြဲေခၚရာေနာက္ကို အသံျမည္းစြာနဲ႕ပါလာခဲ့သည္။
"ရွင္ ဘာလုပ္တာ.."
"ဗြမ္ ဖလူး အဟြတ္ ဖလူ ဖလူ အဟြတ္.."
"သူကို အေတာ္ကိုခံေျပာေနတာမလို႔ ေရဇလုံးႀကီးထဲကို ခေလမရဲ႕ဆံပင္ကေနဆြဲေစာင့္ၿပီးေတာ့ ေရထဲကိုျမဳပ္လိုက္ေပၚလိုက္မေသမျခင္ ႏွိပ္စက္ေနတာပါ ဘာလိုဆိုရင္ သူလိုေၾကးစာလူသတ္ေကာင္က လူတစ္ေယာက္ကိုမေသခင္ႏွိပ္စက္ၿပီးမွာ သတ္တတ္တာသူအက်င္မလို အခုလဲ ခေလမကိုႏွစ္သတ္ေနတာျဖစ္၏။
"ႏွင္းဆီရဲ႕ ဘယ္ဘဝက ဝဋ္ေႂကြးေၾကာင့္လဲမသိဘူး ဒီလူရဲႏွပ္စက္ျခင္းကိုခံေနရတာျဖစ္သည္။ အခုလဲေျခေထာက္ကနာတာကတစ္မ်ိဳး ေရထဲကိုႏွစ္လိုက္ျပန္ေဖာ္လိုက္နဲ႕ လူက ေလေတာင္ရႈးခ်ိန္ကိုမရ..."
"သူေဒါသေျပေတာ့မွာဘဲ ခေလမကိုေလရႈးခိုင္းရင္နဲ႕.."
"ေနာက္တစ္ခါ ငါကိုျပန္ခံေျပာရင္ ဒီလိုေရထဲကိုႏွစ္သတ္တာေလာက္နဲ႕ ရပ္တန္မယ္မထင္နဲ႕ မင္းလိုမေလာက္ေလမေလာက္စားခေလမရဲ႕အေျပာကိုခံဖို႔မေျပာနဲ႕ ငါကိုမ်က္လုံးနဲ႕လွန္ၾကည့္ရင္ေတာင္ ေဖာက္ထုတ္ျပစ္တာ ဒါမင္းကို သက္ညွာေပထာတာ ေျပာရင္းနဲ႕ပင္ ခေလမကိုအိမ္ခန္းထဲကို ဆြဲေခၚလာလိုက္ေတာ့သည္။
"ဘုတ္.."
"အာ့..."
"အိပ္ရာေပၚကို လူလိုသူလိုျပစ္မတင္ဘဲနဲ႕ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ကိုကိုင္ေပါက္ျပစ္ တင္လိုက္တာမ်ား ခႏၶာကိုယ္ မွာရွိသမွ်အရိုးေတြမ်ာက်ိဳးကုန္ၿပီးလာမသိပါဘူ.."
"ဘုတ္.."
"အဲဒီ အကၤ်ီကိုဝတ္လိုက္.."
"မဝတ္နိုင္ဘူ.."
"ငါက ဝတ္ဆိုရင္ဝတ္ေနာ္ အတြန့္မတတ္နဲ႕ သူေျပာတာကိုအေရမလုပ္ဘဲနဲ႕ေခါင္းမာေနတာမလို႔ စိတ္ပိုတိုလာရၿပီးေတာ့ ခေလမရဲ႕ဂါဝန္ကို ဆုတ္ၿဖဲလိုက္ေတာ့သည္။
"ၿဗီးၿဗဲ....."
"လုပ္ ရွင္စိတ္ႀကိဳက္လုပ္လိုက္ ကြၽန္မကရွင္လက္ခုပ္ထဲကေရပဲ လုပ္ပါ ေျပာရင္းနဲ႕ ၿဗဲသြားတဲ့ဂါဝန္ကိုခြၽတ္ခ်ျပစ္လိုက္ေတာသည္။
"လုပ္ေလ ရွင္ကဒါမ်ိဳးဆို သိပ္ႀကိဳက္တာမလာ.."
"မင္း ရပ္စမ္း ေတာက္စ့္ ရိုင္ယန္ ရင္ထဲခေလမရဲ႕ အခုပုံစံေၾကာင့္ ရင္ထဲေနလိုမရတာနဲ႕ထြက္သာလာလိုက္ေတာ့သည္။
"ဟီးဟီး ဟီးဟီးဟီးဟီးဟီးဟီးဟီးဟီး.."
"ခုတင္ေပၚကိုျပန္လဲအိပ္ရင္နဲ႕ ငိုေနမိေတာ့သည္။
"ဘာမွာလို႔လဲ ႏွင္းဆီဘယ္သူအေပၚမွာယုတ္မာခဲ့လို အခုလိုျပဳမူခံေနရတာလဲ အရာအားလုံးကို မုန္းတယ္ ႏွင္းဆီကိုဆိုရင္လူေတြကဘာလို႔မ်ားအနိုင္က်င့္ျခင္းရတာလဲ ကိုယ္ကိုေမြးထုတ္ေပတဲ့ အေမကလဲမလို႔ျခင္းလို႔ျပစ္တယ္ အေဖကလဲရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္တယ္ အေပါင္သင္းၾကားမွာပညာမတတ္လို႔ အႏွိပ္ခံခဲ့ရတယ္ ကိုယ္သုံးထာတဲ့အေႂကြးလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႕အေႂကြးဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီးေတာ့ ဒီ ကိုယ္နဲ႕လဲတစ္ခါမွာမသိတဲ့လူရဲ႕ ႏွိပ္စက္ျခင္းကို မေသယုံတမယ္ႏွိပ္စက္ခံေနရတဲ့ဘဝႀကီးကို မုန္းတယ္ အရာအားလုံးကို မုန္းတယ္ ေျပာလဲေျပာခေလတစ္ေယာက္လို ငိုရွိုက္ေနပါေတာ့သည္။
"ဟီးဟီးးးးးးးးးးးးးးးးး
_
_
_
_
_
_
_
_
_
~~~~~~~ဆက္ရန္