Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΟΥ🖤

κωλοςχυσοπιπα

Περνούσαν οι καιροί και ένα βράδυ ανέβηκα στο astronomy tower για να κάνω μαύρο και είδα το ξανθό αρρενωπό αγόρι να τον παίζει καθώς κάνει μπάφο. Εγώ χωρίς δισταγμό είδα την ευκαιρία που μου δίνεται και την πήρα πλησίασα τον άντρα της ζωής μου και τον ρώτησα με γλυκιά φωνή και βλέμμα πορφυρό «τι χαμπάρια μεγάλε αλβανός είναι;» εκείνος μου απάντησε «όχι μωρή γαμημένο μπάσταρδο πακιστανός είναι!» Εγώ τον κοίταξα με δυσπιστία γιατί την προηγούμενη φορά που δοκίμασα Πακιστανό μπάφο δε μου άρεσε τον πλησίασα όπως και ναχει έκατσα πάνω στα πόδια του και του είπα μέσα στο αυτί ψιθυριστά «θες να κάνουμε κάτι όμορφο μωρό που τη ζωή μου έχεις αλλάξει;!» Αυτός με κοίταξε λες και ήταν έτοιμος να πεθάνει και ξέρασε πάνω μου εγώ δεν άφησα όμως τον άντρα μου να ξεφύγει και άρχισα να τον φασωνω ούτως ή άλλως . Ξαφνικά όμως Ένιωσα ένα ρε ψίδι να ανεβαίνει τον οισοφάγο μου τότε πανικοβλήθηκα και τραβήχτηκα πίσω αλλά δεν πρόλαβα να σταματήσω τις συνέπειες του ρεψιματος, ρεύτηκα λοιπόν και ήρθε στο ρουθούνια μου η μυρωδιά κρεμμυδιών που καταβροχθιζα πριν Να προσθέσω ότι το ρέψιμο κράτησε περίπου 25 δευτερόλεπτα και το υπόσχομαι ότι ένιωσα το πάτωμα να τρέμει επίσης τα όμορφα ξανθά μαλλιά αρρενωπό άντρα μου είχαν γεμίσει Μικρά κομμάτια κρεμμυδιού και άλλων φαγητών και είχαν γίνει πράσινα. Τότε Πετάχτηκε από μία γωνία η Μαρία Λίτσα η καθαρίστρια του κάστρου και κυρίως των χεστρών και άρχισε να μας πετάει νερό τουαλέτας για να ξεπλυθούμε.Τότε άρχισα να μυρίζω πολύ ωραία η τελοσπάντων πολύ καλύτερα από την μύριζα πριν.ο Ντράκο Δεν ήταν ευχαριστημένος με το όλο συμβάν και αποφάσισε να πηδήξει απο τον Πύργο και να με πάρει μαζί του. Με αυτά και μέταλλα καταλήξαμε στο νοσοκομείο με σπασμένα κεφάλια και πλευρά, ήρθε τοτε η κυρία Λίτσα Μαρία να μας δει και το πρώτο πράγμα που μας είπε Ήταν «καλά εγγόνια να κάνετε!» εγω είχα μείνει άναυδη ετσι πήρα το ρεβόλβερ από το συρτάρι μου και άρχισα να πυροβολάω όλο το νοσοκομείο. ο Ντράκο που κοιμόταν ξύπνησε και είχε μείνει έκπληκτος από το θάρρος μου και αποφάσισε να με παντρευτεί εγώ όμως ξενέρωσα και του είπα όχι, ετσι ο Ντράκο...