"Who are you?" Malamig na tanong ko sa batang babae na prenteng naka-upo sa upuan habang nanlalaki ang matang nakatingin sa akin. "I said who are you? Why are you here in my secret place?" Ulit kong tanong at pilit na pinakalma ang sarili.
"What?! Ako dapat ang mag tanong n'yan sayo. Why are you here?! This is my secret place too!" Natigilan ako at umawang ang labi ko ng kunti. Akala ko pipe siya dahil kanina ko pa siya tinatanong pero hindi man lang niya nagawang sumagot.
I chuckled. "Are you serious, darling?" Umupo ako sa upuan kung saan naruon siya naka-upo. Sinamaan pa niya ako ng tingin na ikinakibit-balikat ko lang.
Ibinaling ko ang tingin sa itaas habang nilalasap ang simoy ng hangin. Muli kong minulat ang mata at mariing tinitigan ang kagandahan ng buwan.
My favorite.
"How long you've been staying here?" Rinig kong kumalma na ang boses niya. Hmm. Mas bagay sa kanya ang pagiging maldita.
"10 months, maybe." Malamig kong sambit. "How about you?" Baling ko sa kanya. Napa-iwas ito ng tingin nang mahuli ko siyang nakatitig sa akin. Namula naman ang mataba niyang pisngi dahil duon.
I smiled.
"1 year." Sagot niya habang pulang-pula pa din ang pisngi niya.
"Matagal na pala." Tumango-tango ako at ibinulsa ang maliliit na kamay ko sa loob ng suot kong itim na jacket. "Why are you here anyway? Baka pagalitan ka ng parents mo." Wika ko. I glanced at her. Napakagat ako ng labi nang bigla itong yumuko.
"They don't care about me, they don't love me. I hate them." Natigilan naman ako at may pag-aalalang tinitigan siya. Nakayuko siya ngayon habang linalaro ang daliri niya.
Nang makita ko ang nangingilid na luha sa mata niya ay kaagad ko siyang nilapit at niyakap, kaagad naman siyang sumiksik sa maliit na bisig ko. "Hush now, darling. Ampangit mo kapag umiiyak ka. And no, they love you, they care about you. And don't hate them." Saad ko habang pinapakalma siya.
"What—why are you doing this?"
"This?" duro ko sa posisyon namin.
"Yes, this. Why are you hugging a stranger like me?" Napakagat ako ng labi. Bakit nga ba niyayakap ko siya? Napabuntong hininga ako. Wala namang mali diba? Tinutulungan ko lang naman siya. Pero ang tanong ko lang mga ate ko. Bakit nag dudugdog ang heart ko?
"For me your not a stranger. Magaan ang pakiramdam ko sayo, darling. Unless kong masamang tao ka at balak mo akong patayin. Well, halata naman sa mukha
mo—aray!" Napangiwi ako nang hampasin ako nito. "Grabe ka, darling. Hindi ka mabiro." I pouted and chuckled.
"Silly you." Tumawa siya ng pagak na ikinaawang ng labi ko at siya ding paglakas ng tibok nitong puso ko. Shit, she finally laugh! Bakit ang sarap naman ata sa pandinig nun?! Tapos pag ako tumawa, parang kambing.
Nakatingala siya ngayon sa buwan habang yakap ang sarili niya. Ang cute e. Teka, cute din naman ako a. Pero iba talaga ang kacutan niyang taglay. Kasi ako, cute at poging batang nabuhay sa mundo.
"The moon is beautiful isn't it?" Ani niya at nanatiling nakatingin pa din duon. Nagniningning ang mata niya habang minamasdan ang buwan. Mas maganda pa nga siya sa buwan, eh...
"Hmm. But you hits different."
Natigilan siya at namumulang tumingin sa akin. Nang ma realize ko ang nasabi ko ay nag-iwas ako ng tingin. Napakamot ako sa batok. Ang landi kasi e...
"Thank you."
Napakagat ako ng labi at nahihiyang tintinitigan ulit siya. Sa klase ng titig niya ay para akong hinihila. Gosh, Paris. 8 years old ka palang ang landi mo na. Okay. Crush ko lang naman po mga ate.
"Welcome, darling." I murmured while my cheeks are still fully red. Tintinitigan niya ako, kung ice cream lang ako ay baka kanina pa ako natunaw sa klase ng titig niya. "Don't stare at me like that. In case you want to know, I'm into girls." Naiiling kong sambit.
Ngumiti naman ito habang kagat ang pang-ibabang labi. Namumula din ang mukha niya kagaya ng akin.
"Like me then."
Natigilan naman ako at muling pinamulahan ng mukhang. Sabay kaming napahalakhak ng tawa sa kalandian at kabaliwan naming dalawa.
Maya-maya pa ay tumigil na kami at nakangiting pinagmasdan ang isa't-isa.
"Friends?" Inilahad nito ang kamay sa niya na kaagad ko namang tinanggap na may kasama pang ngiti. Ang ganda niya...sino ba naman ako para hindian siya, hindi ba?
"Yep. Friends, soon to be lovers."
And then, I winked and softly chuckled.
Ang harot selp.
***
Naalimpungatan ako kaya dali-dali akong tumayo sa kama at bumaba ng hagdan. Hinihingal na nagtungo ako sa kusina at binuksan ang ref para kumuha ng maiinom duon.
Halos mabasa na ang damit ko dahil sa subrang uhaw. Hindi pa ako nakuntento sa pag inom ng isang mineral water ay dinagdagan ko pa ng isa.
Matapos kong uminom ng tubig ay napaupo ako sa bar stole habang iniisip ang naging panaginip ko kanina. Bahagya pa akong napahawak sa bandang dibdib ko sa subrang lakas ng tibok nito.
Shit. What's happening to me?
"Ohh...what happened, twin?" Kaagad na nabaling ang tingin ko sa lalakeng naka kamot na ngayon sa batok habang mag-aalalang nakatingin sa akin. "Ang aga pa. May nangyari ba?" Umiling ako kay kuya my twin habang nahihirapan pa din akong huminga.
Masakit din ang ulo ko. Lumalala na siguro ang sakit ko. Shit. Tumayo ako sa stole at kamuntikan pa akong matumba nang bigla na naman itong kumirot mabuti nalang at kaagad akong nasalo ni kuya.
"Hindi mo ba ininom ang gamot mo?" Napapabugang hangin nitong sambit. Umiling ako dito na ikinatango niya. "Dito ka lang. Kukunin ko lang ang gamot mo." He kissed my cheeks and leaved.
Idinantay ko nalang ang ulo ko sa lamesa dahil mas lalo lang itong sumakit. "Argh, fuck!" Daing ko. Nangilid na din ang luha ko sa mata dahil sa subrang sakit. What did I do to deserve this kind of pain?! Goddamit!
"Wait a second." Sambit ni kuya nang makarating na ito sa gawi ko. Nang makakuha na siya ng tubig ay kaagad kong ininom ang gamot na ibinigay niya.
"Ilang ulit na bang sabihin sa'yo na bago ka matulog at dapat ka munang uminom ng gamot?" Hindi ko na siya pinansin at umalis na. "H'wag ka munang pumasok bukas baka lalala yang sakit mo!" Pahabol sigaw nito nang makalapit na ako sa pintuan ng kwarto ko.
Napa-iling nalang ako saka humandusay sa kama. Napatingin ako sa kisame habang ginawang unan ang dalawang matipuno kong braso.
***
"Class dismissed."
"Okay ka lang, paris? Bakit parang namumutla ka?"
Napatitig ako kay shan nang mag salita ito. Tango at tipid na ngiti lang ang sinagot ko sa kanya.
She heaved a sigh. "Okay. But don't hesitate to tell me if you need something, okay?" I nod again as a response.
Nagsitayuan na ang mga kaklase ko at maging ang dalawa kong kaibigan. "Par-par, okay ka lang ba talaga?" Si zion naman ang nag tanong.
"I'm fine guys. Mauna na kayo." Tumango nalang sila at bago nila maisipang umalis ay isa-isa nilang dinampian ng mariin na halik ang pisngi ko.
"Sumunod ka ha?" I nod.
Nang makalabas na sila ng silid ay kaagad na akong tumayo at isinukbit ang bag ko. Sinimulan ko ng maglakad papunta sa library para magpahinga muna duon.
Naguguluhan na ako this past few days; lagi nalang sumasakit ang ulo ko. Lagi din akong puyat sa gabi. Hindi ako makatulog ng maayos. Tapos lagi pa akong lutang, kahit saan nalang lumilipad ang utak at isip ko na parang may sariling mundo.
I can't help it, nababaliw na ata ako.
Tinahak ko ang hagdan pa taas at kaagad naman akong huminto sa isang palapag nang makarinig ako ng estudyanteng nagtatalo duon.
"What the fuck, jake?!"
"Please, theya my love. Come back to me please?"
"I don't love you, jake. I'm in love with someone. I'm just using you to forget her. But, I was wrong. She's still in my heart. She's someone that I only want and I want forever!"
"Pero kinalimutan ka na niya!"
"S-stop! P-please stop."
Sinimulan kong maglakad ulit para lapitan sila. Pareho silang napatingin sa gawi ko nang makita nila ako. It's president Alfonso and her ex. Masama ang tinging ipinupukol sa akin ng lalake at inis naman niyang tinapunan ng tingin si theya.
"I'll make you mine again, theya. Mark that." Mariin na bigkas ng lalakeng nagngangalang jaden at muling tumalikod na sa kanya.
Nang tuluyan na itong makaalis ay kaagad akong lumapit kay pres. Nangunot ang noo ko nang mapansin kong ang dungis ng uniporme niya at may kaunting napunit pa.
Ibinulsa ko ang kamay habang minamasdan ang kabuoan niya. "What happened?" Tanong ko gamit ang malamig at paos kong boses. "Did he hurt you?" I added and sigh.
"You don't fucking ca—"
"I care." Putol ko sa sasabihin niya. Napaigtad pa siya nang hilain ko siya papasok sa library at kaagad kong nilista ang pangalan ko sa makapal na libro habang hawak pa din ang kamay niya.
Nang matapos kong listahan iyon ay inilapag ko sa gilid ang shoulder bag ko saka binitawan na din ang kamay niya.
Binulsa ko ulit ang kamay ko habang sinasalubong ang malamig at wala ring ekspresyon na mukha niya kagaya ko.
Nang mapako ang mata ko sa may bandang leeg niyang may kaunting sugat ay kaagad kong nilinga ang tingin sa kabuuan ng malawak at malinis na library.
Nang mahagip ng mata ko ang isang box na tantya ko ay may laman na gamot para sa sugat ay kaagad ko iyong kinuha at bumalik ulit sa puwesto kung saan ako nakatayo kanina.
Kumuha ako ng alcohol at cotton para ilagay duon. Nang matapos kong lagyan iyon ay napatingin ako kay theya na nakatingin pa din sa akin ngunit ganun pa din ang mukha niya. Walang pakialam sa mundo. Lumapit ako sa kanya dahilan upang maamoy ko ang napaka pamilyar niyang amoy at maging ang puso ko ay nagwawala sa subrang lakas ng tibok nito.
Ehem. What's the meaning this?
Inilagay ko iyon sa may sugat niya kaya napakapit siya sa braso ko ng mahigpit. "U-ugh...shit." she moaned. Napalunok pa ako dahil ang sarap pakinggan ng ungol niya. And I can feel the electricity when she touch me. I'm doomed.
Kumuha na ako ng band aid at inilagay iyon sa may sugat niya. Nang matapos na ay lumayo na ako sa kanya baka hindi ako makapagpigil at masiil ko siya ng halik—wait what?
"Wag kang lumapit ulit sa lalakeng 'yon. Kung hindi ako na mismo ang papatay sa kanya." I coldly said ngunit wala pa ding namumutawing ekspresyon sa mukha niya just like mine.
Ooh, Paris Alzenn Leatherson. That sounds so seductive.
Hinubad ko nalang ang suot na jacket at pina-suot ko iyon sa kanya. "I don't—"
"You need that. Don't be so hard headed, Miss President. It's turning me on you know that?" Umangat ang gilid ng labi ko sa naging reaksyon niya. Her expression darkened but blushing at the same time. Oops, Kasalanan ko bang pikonin siya?
"Argh, I hate you!" She mumbled and run away.
Umigting ang bagang ko kasabay ng pagsalubong ulit ng kilay ko. Okay, she hate me? For what? For helping her? Kagat labi akong napatango-tango at kumuha ng libro.
Natatawang umupo ako at dinantay ang dalawang braso sa lamesa habang ang naiinis at pikon niyang mukha ay hindi pa din nawawala sa isip ko.
Fudge! Why I'm acting like a creep?
——
To be continued...