Selamlarr umarım beğenirsiniz yorum ve votelerinizi bekliyoruummm.
Multi Yağmur Nisa
Nisa
Yağmurların evine gelmiştik.Ada Teyze çok şükür iyiydi Toprağında Yağmurunda keyfi yerine gelmişti.Yağmur duş alıyordu bende Yağmurun verdiği pijama takımlarını giyinip annemi aradım babam beni hala işte biliyordu.
"Anne bir şeyler uydur kıramadım Yağmuru."dedim.
"Kızım ne diyim ki ben işte diye biliyor seni."dedi.
"İzin aldım bu gün Yağmur iyi değil diye şimdi de yanında kalmam lazım anne sen bir şeyler söyle."dedim.
"Ahh Nisa ahh Nisa tamam ben bir şeyler uyduracağım iyi değil mi annesi şimdi?"dedi annem.
"İyi çok şükür açtı gözlerini."dedim.O sırada kapı çaldı ve içeri Toprak geldi.
"Ben kapatıyorum anne şimdi sen bana haber verirsin."dedim ve kapattım.
"Sorun yok değil mi?"dedi Toprak.
"Yok hayır."dedim.
"Yağmur nerde?"
"Duş alıyordu"dedim.
"İnelim biz istersen aşağıya."dedi Toprak.
"Olur inelim."dedim.Toprak beraber aşağı indik.
"Ben tatlı şipariş etmiştim kahve falan yapalım."dedi Toprak ve mutfağa gittik.
"Bardaklar nerdeydi acaba."dedi Toprak.
"Burada burada hiç mi mutfağa girmiyorsun."dedim gülerek ve dolabı açtım.
"Yani yemek yemeğe falan giriyorum.Birde işte kahve yapıyorum gerçi onu makina yapıyor."dedi.Uzanıp bardakları alıyordum ama bir tane geride kalmıştı.
"Nereye kayboldu bardak."dedim kendi kendime elimle yoklamaya başladım.
"Dur alıyım ben."dedi ve elini attı ellerimiz üst üste geldi.Toprak bana yaklaşmıştı aramızda az bir mesafe vardı.
"O bardaktan yok sanırım."dedi Toprak ve bana doğru kafasını eğdi ve iyice yaklaştık. İkimizde birbirimize bakıyorduk.
"Şey şeyde vardır makinada bakıyım ben."dedim ve hafif geri çekildim.
"Vardır heralde."dedi Toprak ve oda geri çekildi.Makinayı açtım bardağı aldım.
"Varmış."dedim ve makinanın yanına koydum.
"Evet şimdi nasıl içersin."dedi.
"Ben sütlü şekersiz."dedim.
"İyi en azından şekerli içmiyorsun Yağmur gibi."dedi ve kahve makinasının altına bir bardak koydu.
"Sen nasıl içiyorsun dur tahmin ediyimmm şekersiz sütsüz sert bir kahve."dedim.
"Aynen öyle."dedi gülerek.
"Umutta mı öyle içiyor ama o senin kadar dikkat etmiyor sanki sen biraz abartıyorsun."dedim.
"Abartmıyorum.Benim hayatım futbol mesleğim geleceğim Umut ilerde bırakıcak o dikkat etmez tabi ama ben Futbolcı olacağım."dedi.
"Umarım hak ettiğin yere gelirsin."dedim.
"Gittin mi hiç Bartu nun antremanına."dedi.
"Çağırdı ama daha fırsat olmadı."dedim.
"Gidiceksin yani."dedi.
"Zaman olursa giderim heralde arkadaşım ya."dedim.
"Fenerbahçeli oldun yani."dedi.
"Hayır hala takım tutmuyorum sırf bana forma verdi diye Fenerbahçeli olacak halim yok gerçi sen beni öyle biri olarak tanıyorsun."dedim.
"O konu kapanmadı yani."dedi.
"Kapanmadı kapanmayacakta Toprak."dedim.
"Ama yanımda oldun affettin sandım."dedi.
"Zor zamanında tabiki olurum yine olsa yine gelirim ama burası o sözlerini unutmuyor unutmayacakta."dedim elimle kalbimi göstererek.O sırada kapı çaldı.
"Ben bakıyım tatlı gelmiştir."dedi Toprak ve gitti.Kısa bir süre sonra elinde poşet ile geldi.
"Çilekli pasta ve ekler aldım seversin değil mi?"dedi.
"Tatlının her türlüsünü severim ben."dedim.
"Yağmur gibi."dedi ve kahve yapmaya devam etti.
"Tatlıları koyıyım bende sen yemiyormusun şimdi."dedim.
"Yemicem."dedi Toprak.Ben tatlıları koyarken Umut geldi.
"Hani Yağmur."dedi Umut.
"Odasında heralde duşta uyuya kaldı."dedi Toprak.
"Tamam ben bakıp geliyorum."dedi Umut ve yukarı çıktı.Toprak kahveleri tepsiye koydu bende tatlıları koydum ve kış bahçesine çıktık.
"Ben sana tekrar teşekkür ederim yanımda olduğun için."dedi.
"Rica ederim dediğim gibi yine olsa yine gelirim."dedim.
"Biliyormusun sen yanımda kalktığında uyandım yani bir boşluk oldu ama açamadım gözlerimi o kadar yorgunmuşum ama sen olmasan uyumazdım."dedi.
"Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum Toprak."dedim.
"Bende anlamıyorum Nisa."dedi ve derin bir nefes aldı.
"Nerde kaldı bunlar ben bir bakıyım."dedi ve kalktı.
"Hayır otur sen ben bakarım."dedim ve ayağa kalktım.
"Nereye."dedi Yağmur.
"Nerdesiniz siz kahveler soğudu."dedi Toprak.
"Geldik işte o kadar mutluyum ki şuan annem iyi Nisa burada en sevdiğim tatlı."dedi ve keyifle Nisanın yanına oturdu.Umutta benim yanıma oturdu.
"Evet bence artık Nisayı dinlemeliyiz."dedi Toprak.
"Evet ne geçti aranızda bende çok merak ediyorum."dedi Umut.Bütün olan biteni bana söyledikleri lafları her şeyi anlatmıştım.
"İnanmıyorum ya."dedi Yağmur sinirle.
"Sen o yüzden mi uzaklaştın bizden."dedi Umut şaşkınca.
"Benimle alakası yok yani."dedi Toprak.
"Nisa sen bunu nasıl söylemezsin bize gerçekten inanmıyorum."dedi Yağmur.
"Sen o gün o yüzden mi ağlıyordun Bartu ile kantindeyken."dedi Toprak.Kafamı salladım.
"E ben şimdi onları yarın dövmezmiyim."dedi Yağmur sinirle.
"Yağmur hayır tabiki."dedim.
"Sen onları neden dikkate alıyorsun ki biz seni biliyoruz sen bizi biliyorsun."dedi Umut.
"Yediremedim o lafları ben öyle biri değilim zaten o gün Toprak ağır konuşmuştu üstüne birde onlar gelince ben iyice kötü oldum."dedim.
"Evet Toprak her şey senin yüzünden sen ve o iğrenç arkdaşların bir daha bu eve girmeyecekler."dedi Yağmur.
"Benim üstüme gelme."dedi Toprak.
"Ben sana daha neler yapacağım Nisadan ayrı kaldığım günlerin acısını senden çıkaracağım."dedi Yağmur.Gülümsedim.
"O kadar yanınıza gelmek istedim ki ama yapamadım işte."dedim.
"Artık hep yanımızdasın Nisa asla bırakmam seni."dedi Yağmur gülerek.
"Peki şimdi Bartu ne olcak."dedi Umut.
"Bartu iyi biri gerçekten siz yoksunuz diye ben hep onlaydım gördünüz zaten birde cafeye falanda geliyordu."dedim.
"Evet gayet farkındayız ama artık ona gerek kalmadı."dedi Toprak.
"Sanane acaba Toprak."dedi Yağmur.
"Toprak, Bartuda benim arkdaşım ve öyle kalmaya devam edecek."dedim.
"Peki devam etsin."dedi Toprak.
"İyi oldu bu konuda çözüldü varya şuan benden mutlusu yooook."dedi Yağmur keyifle ve kocaman bir ekleri ağzına attı.
"Yürüyen kalorii."dedi Toprak.Yağmur dil çıkardı.
"HEEEE gelelim biz şu seninle girdiğimiz iddaya."dedi Toprak.
"Ne iddası."dedi Yağmur.
"Hani şu annem yarına uyanır demiştim sende 2 gün demiştin ve annem uyandı yani hesabındaki bütün parayı alayım canım kardeşim."dedi Toprak.Yağmur yüzünü buruşturdu ve telefonunu uzattı.
"Kızım sen niye hiç paraya harcamıyorsun."dedi Toprak.
"Ne yapıyım boşa harcıyamıyorum."dedi Yağmur.
"Al bakalım 200 tl bıraktım harçlık olsun."dedi Toprak alayla ve telefonu uzattı.
"Ha ha ha ben babamdan istesem atar bir kere."dedi Yağmur.
"Ben varım burada ben Yağmuru parasız bırakmam tabiki."dedi Umut.
"Canımsın."dedi Yağmur.
Biraz daha beraber vakit geçirdik sonra Toprak bir telefonla konuşmak için içeri girdi.
"Nisa şimdi annemler yok ve sen varsın bizim bu günü değerlendirmemiz lazım."dedi Yağmur.
"O nasıl olacakmış."dedim.
"Şimdi ben burada kalacağım dedim anneme ama Toprak beni eve gitti olarak bilecek ama ben Yağmurla yatacağım."dedi Umut.
"Sende benimle uyuyacağını söyliceksin ikimiz odaya çıkacağız Umutta buralarda saklanacak ben sana zaten alt kattaki misafir odasını hazırlayacağım oraya inersin olur değil mi?"dedi Yağmur.
"Toprak bizi bir yakalasa varyaa."dedim.
"Biz yıllardır idare ediyoruz sen merak etme."dedi.
"Ya Toprak akşam odaya gelse sizi görse."dedim.
"Kapıyı kitleyeceğiz zaten ikimiz uyuyoruz diye gelmez.Ayrıca sabahın köründe kalkcağız zaten biz "dedi Yağmur.
"Tamam siz nasıl isterseniz."dedim gülerek.Toprak geldi.
"Evet arkadaşlar babamın kesin talimatı var hemen herkes uyuyormuş."dedi Toprak.
"Benimde çok uykum gelmişti Nisa benimle uyuyor zaten iyi geceler"dedi Yağmur ve kalktı.
"İyi geceler."dedim ve bende kalktım.
"Gel biz bir el oyun atalım."dedi Toprak.
"Yok yatalım benimde uykum var."dedi Umut.
"İyi o zaman herkese iyi geceler."dedi Toprak. Hepimiz odalara çıkmıştık.
"Şimdi biraz bekleyim zaten Umut camdan girer ben ona haber verincem."dedi Yağmur.Güldüm.
"Siz ne yaptınız Toprakla ben duydum bir şeyler Umuttan."dedi Yağmur gülerek.
"Bir şey yapmadık yani sadece yanında oldum yemek götürdüm."dedim.
"O kadar mı?"dedi.
"Birazcık duygularını açığa çıkarmasını sağladım."dedim.
"Ağladımı?"dedi şaşkınca.
"Evet."dedim.
"Oha ben kendi kardeşimi ağlarken çok az gördüm yani sadece maçlarda falan böyle hırs yaptığında sana karşı ağlaması çok garip geldi bana açıkcası."dedi.
"Annesi o haldeyken ağlaması gayet normal abartma."dedim.
"Tabiki normal anormal olan seninle ağlaması benim tahminim o kendini odaya kapatır yalnız kalır ağlar çünkü hep öyle yapar."dedi.
"Ben yalnız bırakmak istedim onu ama gitme yanımda kal dedi"dedim.
"NEEEE."dedi heycanla.
"Ne bağırıyorsun Yağmur."dedim şaşkınca.
"Ben şok şuan oha Toprak gitme kal dedi Allahım sen benim kalbimi biliyorsun teşekkür ederim teşekkür ederim."dedi sevinçle.
"Yağmur ne oluyor."dedim.
"Ben sizin birlikte olmanızı çok istiyorum da."dedi gülerek.
"Saçmalama yani Toprak ve ben mi yok artık."dedim gülerek.
"Ben çok ciddiyim aşırı ciddiyim hemde."dedi.
"Yağmurr."dedim sinirle.Yağmur yanaklarımı sıktı.
"Söyle görümcesinin birtanesiii."dedi ve öptü.
"Bak sakın sakınn Toprağın yada insanların içind eyapma bunu bak."dedim ve ellerini ittim.
"Yok yok ben ona derinden işleyeceğim."dedi keyifle.Göz devirdim.
"Gel sessizce çıkalım seni odana götüreyim Umutumu alıp geliyim."dedi Yağmur.
"Ya sabah Toprak uyanırsa."dedi.
"Biz uyancaz sen bize bırakkk."dedi.
"Ya sesimizi duyarsa."dedim.
"Duymaz kulaklıkla uyuyor daha doğrusu uyumaya çalışıyor."dedi ve sessizce kapıyı açtı. Beraber bir alt kata indik.
"Oda burası keyfine bak merak etme Toprak bu odanın yerini bilmez yani yakalanmayız."dedi.Kafamı sallayıp odaya girdim.
Oldum olası tek başıma kalmaktan korkardım uyurken de ışığı açık bırakırdım şimdi bilmediğim bir yerde tek başıma kalacaktım.
Yağmur bana pijama vericekti ama unutmuştu mesaj attım.
Yağmur
-Pijamaa?
-Unuttttuuum.Kapıya bırakıyorum.
Sesizce odadan çıkıp Yağmurla Toprağın odasını olduğu kata çıktım.Pijamayı aldım ama aşağı inmek istemedim oyun odasına girip orda yatacaktım en azından herkes bu kattaydı.Işığı açıp odaya girdim önce üstümü değiştirdim sonra ışık açık bir şekilde koltuğa uzandım.
Toprak
Bir türlü uyku tutmuyordu kulaklığımı çıkarıp kenara attım.Telefonu açıp biraz sosyal medyada gezdim.Hala uykum gelmemişti su içmek için komidine uzandım ama suyum bitmişti.
"Harika zaten uykum yoktu şimdi gitsem mutfağa iyice açılırım."dedim ve söylene söylene kalktım.Sessizce odadan çıktım.Oyun odasının ışığı açıktı kapısıda aralıktı.
"Allah Allah."dedim ve kapıyı tamamen açıp içeri girdim.Nisa koltukta uyuyordu.Kaşlarımı çattım.Bu oda genel de soğuk oluyordu sadece içeri girdiğimizde açıyorduk ısıtmayı.
Saçları yüzüne dağılmıştı yavaşca arkaya doğru attım.Teni buz gibiydi.Yağmurun odasına gidip kapıyı açmaya çalıştım ama kapı kitliydi.Acaba kavga mı etmişlerdi ama Yağmur ne olursa olsun burada yatmasına izin vermezdi.
Oyun odasına tekrar gidip Nisayı kucağıma alıp odama götürdüm ve yatağa yatırdım.Üstüne yorganı örttüm.Gece lambasını kapattığımda irkileren açtı gözlerini.
"Işık ışık."dedi bir anda.Hemen ışığı açtım.
"Tamam sakin ol."dedim.
"Toprak."dedi şaşkınca gözleri hala kapalıydı.
"Benim.Sen niye orda yattın"dedim.Cevap vermedi.Yanından kalkarken elimi tuttu.
"Gitme tek uyuyamıyorum gitme."dedi.
"Tamam buradayım gitmiyorum yanına yatmamı istermisin."dedim.
"Hı hı."diye mırıldandı.Yatağın diğer tarafına geçip uzandım.Nisanın arkası bana dönüktü ama saçları yanıma kadar savrulmuştu.Yağmurdan da uzun saçları vardı istemsizce elim saçlarına gitti.
Gözlerimi kapattım. Susuzluğumu unutup uykuya daldım.
"OHAAA"
Gözlerimi açtığımda karşımda Yağmur şaşkınca bize bakıyordu.Kafamı döndürdüğümde Nisa uyanmaya çalışıyordu.
"Sabah sabah niye bağırıyorsun."dedim sinirle.
"YAĞMUR NE OLDU."diye bağıra bağıra Umut geldi.
"Bak ne olmuş."dedi Yağmur bizi göstererek.Nisa utanmıştı ve kıpkırmızı olmuştu.
"Harbi oha."dedi Umut gülerek.
"Şey oldu ya."diye cümleye başladı Nisa.
"Hiç önemli değil biz kahvaltıyı hazırladık siz keyfiniz isterse gelirsiniz."dedi Yağmur ve sırttı.
"İsterseniz buraya da getiririz siz hiç bozmayın."dedi Umut gülerek.Yağmurda ona eşlik edip kahkaha attılar.Yastığı sinirle onlara fırlattım yastıktan kaçıp odadan çıktılar.Nisa yataktan kalkmıştı.
"Şey sen gitme falan demiştin ben ondan yattım yani sana sordum."dedim.
"Karanlıkta ve tek başıma uyuyamıyorum da ben."dedi çekinerek.
"Niye orda yattın ki sen."dedim merakla.
"Annemle konuşmak için çıkmıştım sonra uyuya kalmışım işte."dedi.Kafamı salladım.
"Ben özür dilerim böyle işgal etmiş gibi oldum kusura bakma."dedi.
"Yok önemli değil."dedim.
"Ben çıkıyım o zaman."dedi Nisa ve odadan apar topar çıktı.Bende banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp hazırlanmaya başladım.
Nisa
Toprağın odasından hızlıca çıktım.Kıpkırımızı olmuştum gece beraber uyumuştum ve her şeyi hatılıyordum Umut ve Yağmur yakanlmasın diye yanımda yatmasını söylemiştim.Hızla mutfağa indim.Umut ve Yağmur gülerek kahvaltı hazırlıyorlardı.
"Sizin yüzünüden düştüğüm duruma baak."dedim sinirle.İkiside gülerek bana döndü.
"Niye geldin Nisa biz kahvaltınızı getiriyorduk."dedi Umut gülerek.
"Çok komik kesin gülmeyi sizin yüzünüzden Toprağa yanımda yat dedim odaya gelicekti."dedim.
"Nasıl oldu bir anlat bakıyım sen."dedi Yağmur.
"Ben tek başıma yatmaya biraz korktum o katta da kimse yoktu ya bende gelmişken oyun odasında yattım Toprak geldi kucakladı götürdü senin odana gelicekti kapında kitlyidi korkuyorum yanımda yat falan dedim işte off çok utanıyorum."dedim elimle yüzümü kapatım.
"Orda uyulurmu Nisa çok soğuk oluyor."dedi Umut.
"Sen niye uyuyamıyorsun tek başına."dedi Yağmur.
"Boşver onu şimdi sen niye odanın kapısını kitlediğinin bahanesini bul annemle konuştum orda uyuya kaldım dedim ona göre uydur."dedim.
"Seni yerim yerim yerim."dedi ve gelip sarıldı.Umutta gelip sarıldı.
"Uyuyamadığını söylesen hiç kalmazdım be Nisa."dedi Umut.
"Evet Nisa keşke söyleseydin."dedi Yağmur.
"Ne bu sabah sabah sevgi pıtırcığı gibi sarılmışsınız."dedi Toprak.
"Gel sende gell."dedi Yağmur ve Toprağın kolundna çekip sarıldı.
"Ne güzel olduk böylee."dedi Yağmur sevinçle.Dördümüz sarılıyorduk şuan.
"GÜANYDIN."dedi Melek Teyze neşe ile.
"Günaydıın."dedi Yağmur.
"Günaydın annem."dedi Umut.
"Yine bana gerek kalmamış hadi çayları ben koyuyorum oturun." dedi Melek teyze.Hepimiz sofraya oturduk.
"Annemi görüp okula öyle gidicez değil mi?"dedi Toprak.
"Evet anlaştığımız gibi."dedi Melek Teyze.
"Şu menemene baaak Ayaz Amcam ne kaçırdıı."dedi Umut ve Tavayı ortadan alıp benim tabağıma doğru getridi.
"Getir tabağını."dedi Umut.Ağzımı açıcakken Toprak araya girdi.
"Alerjisi var onun."dedi Toprak.
"Neye var ben bile bilmiyorum sen nerden biliyorsuun."dedi Yağmur sırıtarak.
"Domatese var.Toprağa salata yaptığımda söylemiştim."dedim.
"Hıı iyi iyi o zaman sucuklu yumurta."dedi ve yumurta koydu Umut.
Yağmur
Annemi gördükten sonra okula gittik annem gayet iyiydi zaten babam bebek gibi bakıyordu.Keyifle okula geldik hem Nisa ile aram düzelmişti hemde annem iyiydi ama Ece ve Cerenin haddini bildirmem gerekiyordu.
Okula geldikten sonra eşyalarımızı bırakıp kantine inmiştik. Umut ve Nisa sınavlar hakkında konuşuyordu benimde gözüm Ece ve Cereni arıyordu.
"Cerenlerimi bekliyorsun dört gözle."dedi Toprak sessizce.
"Hı hı o lafları yedireceğim onlara.Bunların hepsi senin suçun biliyorsun değil mi yüz verdin bak tepemize çıktılar"dedim.
"Bunu da bana bağladın ya helal olsun sana."dedi Toprak.
"Neyseki bu aralar gözüme giriyorsun."dedim ve göz kırptım.
"Saçmalama abuk subuk konuşup saçam imalar yapma bak."dedi Toprak.Dil çıkardım.
"Arkadaşlar biliyorsunuz değilm mi haftaya sınavlar başlıyor."dedi Umut.
"Biliyoruz arkadaşım."dedim gülerek.
"Ben çok stres yapmaya başladım ya."dedi Nisa.
"Sen bile yapıyorsan biz ne yapalım be Nisa."dedi Umut.
"İnanırmısınız bilmem bende ufaktan stres var."dedi Toprak.Herkes Toprağa şaşkınca baktı.
"Yani maçlar başlıyor o yüzden sınavlardan falan değil."dedi Toprak.
"Göreceğim sınav haftası Yağmur Yağmur diye gezme peşimde gerçi artık Nisa var onun peşinden gez."dedim ve güldüm.Toprak alttan ayağıma vurdu.
"Ahh ne vuruyorsun be."dedim sinirle.Toprak göz devirdi.
"Bu arada ben peşinde gezebilirim fizik ve matematik için."dedi Umut gülerek.
"Elimden geldiğince yardımcı olurum zaten Bartu ya da çalıştırıyorum ya faydalı oluyor benim içinde."dedi Nisa.
"He yani onunla konuşmaya devam ediceksin."dedi Toprak.
"Niye etmiyim Toprak."dedi Nisa.
"Niye etmesin Toprak bizimle arkadaş diye Bartu ile arkadaş olmayacakmı?"dedim.
"Bir şey demedim."dedi Toprak ve arkasına yaslandı.
"Günaydın."diyerek yanımıza geldi Bartu.
"İti an çomağı hazırla."dedi Toprak sessizce.Alltan ayağına vurdum.
"Bir şey mi dedin duymadım."dedi Bartu.
"Günaydın diyorum günaydın günüme ışık gibi doğdun."dedi Toprak alayla.
"Ne güzel ne güzel.Geçmiş olsun bu arada."dedi Bartu.
"Saol Teşekkür ederiz."dedim.
"Çok mersi."dedi Toprak.
"Nisa konuşamadık seninle bir özel olarak konuşalım mı?"dedi Bartu.
"Konuşalım."dedi Nisa ve kalktı.Nisa ve Bartu başka masaya gidip oturdular Toprak gözlerini dikmiş onlara bakıyordu.
"Dönsene oğlum önüne ."dedi Umut.
"Bu çocukta bir şey var ben diyorum bana inanmıyorsunuz yapmacık yapmacık geçmiş olsun falan ."dedi.
"Acaba sen çocuğa kurulduğın için her şeyi batıyor olabilir mi?"dedim.
"Banada öyle geliyor."dedi Umut.
"Birde bana şey gibi geliyor sanki bu çocuk Nisadan hoşlanıyor gibi."dedim ve göz kırptım.
"Zaten belli değil mi neyse ya ben çıkıyorum sınıfa."dedi Toprak ve kalkıp gitti.
"Olacak bu iş olacak."dedim keyifle kalktım.
"Nereye?"dedi Umut.
"Ece ve Cerenle ufak bir konuşma yapmam gerek."dedim.
"Doğru ama abartmadan sevgilim."dedi ve kalktı.
"Çirkinleşmek mi asla."dedim.Sınıfa çıktığımda çantaları burdaydı ama ikisi de ortalarda yoktu.
"Bu ikisi nerde Poyraz."dedim.
"Toprakla biraz tartıştılar sonra wc ye doğru gittiler."dedi.
"Güzel bir turda ben gidiyim hemen geliyorum."dedim.
"Yağmur abartma tamamı dozunda."dedi Umut.
"Merak etme."dedim ve çıktım sınıftan.
Toprak
Kantinden sonra sınıfa çıkmıştım.O çocukda bir şey vardı ve bunu sadece ben görüyordum.Yan sınıftan Ece ve Cerenin kahkaha sesleri geliyordu kalkıp onların sınıfına gittim.
"Herkes bir iki dakika çıkabilirmi?"dedim.Ece ve Ceren bana döndü.
"Ne oluyor."dedi Ece.
"HERKES ÇIKSIN DEDİM."diye bağırdım.Sınıfta 2-3 kişi vardı onlarda çıktı.
"Ne bağırıyorsun Toprak kendine gel."dedi Ceren.
"Siz kendinize gelin ve haddinizi bilin artık ne kadar basit insanlarmışsınız siz ya."dedim sinirle.
"Toprak bak saçma saçma konuşma."dedi Ece.
"Siz saçmalamayın kimsiniz de benim evimde benim arkadaşımla o şekilde konuşuyorsunuz.Dua edin annem o durumdaydı."dedim.
"Biz senin arkadaşınız o kız sonradan geldi ne oluyor sana."dedi Ece.
"Değilsiniz benim bu kadar iğrenç o lafları söyleyecek bir arkadaşım yok."dedim.
"Öylemi olduk gerçekten."dedi Ceren.
"Evet böyle olduk hep diyordu Yağmurda inanmıyordum nasıl bu kadar kötü ve iğrenç oluyorsunuz."dedim.
"Ne anlattı o kız sana."dedi Ece.
"Bilmem gerekn her şeyi doğru bir şekilde anlattı."dedim.
"Bize gelip sormadın bile Toprak."dedi Ceren.
"Nisa ya güveniyorum ben uzak duracaksınız o kızdan bir dah bir laf söylediğinizi duymayacağım."dedim.Ecenin gözleri dolmuştu.
"BU KADARMI ÖENMLİ O KIZ GERÇEKTEN YAZIKLAR OLSUN SANA."diye bağırdı Ece.
"Asıl sana yazıklar olsun."dedim sinirle.
"O kız için benimle aranı bozuyorsun."dedi Ece.
"Sen aramızı bozdun Ece."dedim.
"Benimde adım Eceyse eğer o kıza bu okulu dar edeceğim bak bakalım Nisa diye bir arkadaşın olacak mı?"dedi Ece meydan okurcasına.
"Ben sana uyarımı yaptım beni kendine bulaştırma çok iyi biliyorsun taktımı taktığımı?"dedim.
"Sende beni çok iyi biliyorsun ben istediğimi yaparım kralı gelse beni durduramaz."dedi ve elini masaya vurdu.
"ECE."diye bağırdım.O sırada içeri Poyraz geldi.
"Ne oluypr sesiniz koridordan duyuluyor."dedi Poyraz.
"Yaz bunu Toprak Aslan o kız bu okuldan gi de cek."dedi ve ağlayarak çıktı sınıftan.
Bu bölüm bu kadar diğer bölüm görüşürüz.