Pinagmamasdan ko ang ginagawa ng mga 'angels' ni mama dito sa loob ng bahay. Inaayos nila ang mga decorations pati naglilinis sila.
Naririnig ko na rin ang boses ni mama na marami rin inuutos kahit na sya ay kumikilos rin. Bimaba ko ang bag ko sa sofa bago ko sya lapitan.
"Mama," tawag ko sa kaniya at agad akong yumakap.
"Bajee," niyakap niya akong mahigpit at hinalikan ako sa noo.
"Mama naman, Karylle na lang." Reklamo ko na nakapag patawa sa kaniya. Bine-baby na naman nya ako.
Narinig ko siyang tumawa bago mag pull away sa yakap at may inutos na naman siya.
"Bakit hindi mo kasama si Luhan?" Tanong niya sa akin habang inaayos ang kobre ng throw pillows. Si Luhan, yung apo niya.
Tumingin ako sa kaniya at umupo ako sa sofa.
"Kasama ni daddy nya..." mahina kong sabi sa kaniya at napatingin ako sa singsing ko.
"Bakit ba kasi hindi pa kayo magbalikang mag asawa? Eh nagkikita rin naman kayo palagi ni vice." Sagot sa akin ni mama.
"Para lang naman kay Luhan kaya kami nagkikita palagi. Dahil na lang yun sa anak namin mama. Pero kung para sa aming dalawa, malabo na yon. He cheated on me. Nawalan na sya ng pakialam sa akin after losing our second child. Sinisisi niya sakin kung bakit nawala ang baby namin."
He was my safest place. He promised me everything. Mula sa material ma mga bagay, pati ang pagmamahal niya na sa akin lamang. He promised me na ako lang.
He did everything that he could para mapasagot niya ako. Nagtiyaga syang ligawan ako for a year. Nakita ko naman kung paano siya kaseryoso sa akin. Nandyan sya palagi kapag kailangan ko siya. Nakita nya yung pagiging vulnerable ko sa ibang bagay. Na witness nya ang bawat pag iyak ko sa tuwing nasasaktan ako, sa tuwing nagfe-fail ako. Nararamdaman ko ang bawat yakap niya sa akin at rinig ko ang bawat salita niyang nagpapalakas palagi sa kalooban ko.
And I can say na sya ang hinihiling at dinarasal ng ibang babae. Matalino, mabait, marespeto at mapagmahal. Naramdaman ko ang lahat ng yon habang kami pa. Kaya nga noong tinanong niya ako kung gusto ko na bang magpakasal, walang pagdadalawang isip ako na tumango at sumang ayon sa kaniya. Sya na ang nakita kong lalaking mamahalin ko pang habang buhay.
Pero hindi pala palagi ay masaya ang buhay mag asawa. Darating pala talaga sa punto na may hindi kayo pagkakaintindihan, magkakasagutan kayo at mag aaway. But in the end, sa isa't isa pa rin kayo babalik sa huli. Yakap pa rin niya ang gugustuhin kong maramdaman.
But everything has changed noong nawala sa amin ang second baby namin. Hindi ko naman alam na buntis na pala ako at nasa second month na. Wala kasi akong nararamdamang symptoms para malaman ko kung buntis ako. And also irregular ang menstruation ko. I thought, wala lang.
Hanggang sa nag pa check up ako dahil nakakaramdam ako ng pain sa katawan ko. Pelvic pain. The doctor said na buntis na nga ako. And changes yun sa pagbubuntis ko.
Sobrang saya nya that time. Gusto na rin kasi siya na magkaroon ng kapatid si Luhan. The doctor said huwag ako masyado mag trabaho dahil medyo sensitive ang baby namin.
Nag work pa rin ako.
Hindi pwedeng hindi ako mag work dahil unluckily, nadamay si vice sa problem ng kompanya na kung saan sya nagtatrabaho at natanggal siya.
Ako na lang ang may work sa aming dalawa. And gusto ko siya matulungan kaya nag work ako.
Sa mag asawa, tulungan naman kasi talaga diba?
-----
But nawala ang baby namin. Nag bleed ako. Pinipilit nilang isalba ang baby namin pero wala na.
Doon ko lang naranasan na masigawan at masisi niya.
"I told you right? Huwag kang mag trabaho dahil kaya ko naman! Marami tayong pera, Karylle! Kaya kahit mawalan man akong trabaho ngayon, hindi tayo basta na lang magugutom! Ginagawa ko nga ang lahat para sayo, I promised that, K!"
"Gusto lang kitang tulungan, love."
"Okay, I get it and thank you for that... pero masama pa rin ang loob ko... dahil sayo nawala ang anak nating dalawa..."
He left after saying that. Parang hindi na sya ang lalaking nakilala ko. Uuwing lasing o kaya naman matino sya pero hindi ako papansinin. Kung kailan naman kailangang- kailangan ko siya, doon naman sya nawala sa akin. Ang lapit niya, pero ang hirap niyang abutin.
Nakakarinig na rin ako sa iba na nakikita nila si vice na may ibang mine-meet na babae. Noong una ayaw kong maniwala, hanggang sa ako na mismo ang nakadiskubre.
"Kailan mo pa ako niloloko?"
"Hindi ko na uulitin, Karylle."
"Ang tanong ko, kailan mo pa ako niloloko."
"Two months ago."
Pinigilan ko na pumatak ang mga luha ko.
"Mahal mo?"
"I'm sorry, K."
Hindi ko napigilan ang sarili ko na hampasin sya sa dibdib habang pumapatak ang mga luha ko.
"So mahal mo? Bakit? Anong kulang sa pagmamahal na binibigay ko sayo?"
"Wala. Nagkamali ako, aaminin ko. Walang mali, love. Naghanap lang ako ng iba. Natukso ako." Ramdam ko rin ang takot sa boses nya. Gusto niya akong hawakan pero umiiwas ako sa kaniya.
"Vice, halos wala ng natirang pagmamahal para sa sarili ko. Binuhos ko na lahat ng pagmamahal sayo. Minsan lang naman ako nagkamali sayo, at yung pagkakamali na yon pang habang buhay ko rin pagsisisihan. Sa tingin mo ba hindi masakit para sakin na mawala ang anak natin? Kung nasasaktan ka, mas nasasaktan ako. Ang gusto ko lang naman matulungan ka sa trabaho mo. Alam kong pinangako mo ang lahat sa akin. Pero bilang asawa mo, responsibilidad ko na tulungan ka. Pero bakit naman naghahanap ka ng iba? May kulang pa ba? O nagsawa ka na?"
"Ako ba... mahal mo pa?"
Hindi ko napigilan na hindi ihabol ang tanong na yon sa kaniya.
Hindi siya nakasagot sa akin.
"Hindi na ikaw ang taong minahal ko, vice. Hindi na ikaw yan. Nasaan ang lalaking minahal ko? Halos ayaw mo kong nasasaktan, hindi mo ko sinisigawan. Nakakaramdam ako ng respeto mula sayo. Hinahanap- hanap ko yon ngayon eh, kasi kailangan kita. Pero nasaan ka? Nandito ka, pero bakit hindi kita madama?"
Pinunasan ko ang mga luha ko habang nakatitig sya sa akin.
"Kung gusto mong makita si Luhan, anytime pwede ka pumunta dito sa bahay. Tapusin na natin to vice. Naaawa na ako sa sarili ko." Paalis na ako pero hinarang nya ang braso niya sa akin kaya nayakap niya ako.
Maya maya pa ay naramdaman ko ang hikbi niya habang nakasiksik sya sa leeg ko.
"I am sorry, love. Sana mapatawad mo ko. Hindi man ngayon pero sana sa mga susunod na araw. I'll do everything just to win you back. Babaguhin ko muna ang sarili ko bago kita ulit susuyuin."
Tumingin ako kay mama, "how can I be so sure na nagbago na si vice?"
"Persistent na makuha ka. Hindi na ba talaga pwede anak?"
"May history ng cheating, mama. You know how much I hate cheaters and I don't want to tolerate his doings. Baka gayahin pa ng anak namin yan."
"Hiniwalayan mo naman na sya at alam kong madadala na siya sa mga ginawa nya. Hindi naman sa gusto pa kita ulit masaktan kaya gusto ko kayong magkabalikan. Pero anak umamin sya sa akin na nasaktan ka niya." Mama.
Napatitig ako sa kaniya. Umamin si vice kay mama?
Hinihintay ko ang mga susunod na sasabihin ni mama.
"Noong gabi na nalaman mong mayroon siyang babae, dito sya pumunta. Sinabi mo sa kaniya na kapag lumabas sya ng bahay nyo wala na syang babalikan, ay dito sya nagpunta. Mugto ang mga mata ni vice, anak. Lumapit sya agad noon sa akin at niyakap ako. Hindi ko pa man tinatanong ay inamin niyang nagkamali sya sayo. Niloko ka niya habang ikaw nasa grieving stage pa lamang. He even asked me kung papayag ba ako na balikan ka niya."
"Anong sinagot mo sa kanya?"
"Ang sinabi ko sa kaniya, wala sa akin ang desisyon kundi nasa iyo. Pero kung makikita ko siya na nagbago na, tutulungan ko siya na magkabalikan kayo. He's afraid to lose you. Sa tuwing kausap ko sya, hindi niya maiwasan na hindi siya maluha kapag tungkol sa inyong dalawa na ang pinag uusapan. Nakikita sa mga mata niya yung saya kapag ikaw ang pinag uusapan namin, at yung sakit kapag naalala niya na niloko ka niya. Sinabi pa niyang hindi mo deserve na masaktan."
Pumikit ako bago ko pinunasan ang mga luha ko na pumatak. Hindi ko akalain na aaminin niya sa magulang ko ang kalokohan na ginawa niya.
"I'll take the risk. I'll try to give him a second chance."
Hindi ko naman ipagkakaila na mahal ko pa rin ang asawa ko.
-------
"Tulog na si Luhan, late ka na nagpunta." Nandito sya ngayon sa bahay at alas onse na ng gabi.
Tumingin siya sa akin at ngumiti bago umiling.
"Babawi ako kay Luhan sa susunod. Ikaw talaga pinunta ko dito. Sabi ko kay mama, babawi pa ako sayo. I'll prove na this time I will be a better husband." Hinawakan niya yung kamay ko at nirub nya yun gamit ang thumb niya.
"I am sorry, K. Hindi ko dapat ginawa na sigawan ka at sisihin ka sa pagkawala ng anak natin. I am just so emotional that time at hindi ko napigilan ang sarili ko na alam ko namang mali. I am sorry kung noong mga oras na kailangan mo ako, wala ako sa tabi mo at mas pinili ko pang umalis ng bahay, maghanap ng ibang makakasama't lokohin ka."
Nakatitig sya sa akin habang sinasabi niya yun. Unti-unti na rin na pumapatak ang mga luha niya. And I can feel the pain, parang tumatagos sakin ang sakit na nararamdaman nya.
"Nangako ako sa harap ng altar, ikaw at ikaw lang palagi for better or for worse. Alam kong mali na ituon ko sa iba ang atensyon ko. I promised to Luhan, magkakabalikan tayong dalawa. He's afraid na hindi na tayo ulit magkabalikan kaya nangako ako. Lagi siyang nagtatanong sa akin kung okay na ba tayo, kung kailan ako babalik dito sa bahay. And I know how much you hate me right now because of cheating pero tinigilan ko na, love. When the day you found out, I quickly cut our ties."
Binitawan nya yung kamay ko at pinunasan nya ang sarili niyang luha.
"I can't even sleep at night dahil sa kasalanan ko sayo. Namimiss ko kayo ni Luhan, namimiss kita. I miss everything about you, love." Rinig ko ang pag hikbi niya at nakatitig sya sa akin.
"I am afraid that you will find another man. Baka palitan mo ko. Hindi ko kayang makita ka na may kasamang iba." He's brushing his hair at halos sabunutan na rin niya ang sarili niya habang umiiyak siya.
"Napaka gago ko. Ginawa ko sayo ang magloko tapos ngayon natatakot ako na baka gawin mo rin sakin." Vice.
Nilapitan ko siya at inalis ko ang pagkakahawak niya sa buhok niya. Inayos ko ang buhok niya bago ko punasan ang kaniyang luha. Hindi siya nag sasalita ng mga oras na yun at nakatitig lang siya sa akin.
"I'll give you another chance. Huwag ka munang matuwa dahil ayokong niloloko ako but I broke my own rule for you. Once you did that again, annulment papers na ang ihaharap ko sayo next time."
---
"Mommy sa bahay mag christmas si daddy ha?" Luhan. Tumingin ako kay vice na parang ang laki ng ngisi. December 24 na ngayon at pinasyal niya kami ni Luhan.
"Hindi ako ang nag decide, kundi yung mini me ko." Vice.
"Mini me ko yan, hindi yan magiging cheater kapag laki niya." Tuloy-tuloy kong sabi habang mahina akong natatawa. Napatitig ako sa kaniya pero mukhang nabadmood yata sya sa sinabi ko.
Hanggang pauwi kami galing sa resto, hindi na niya ako kinakausap. Pag dating sa bahay, pinauna ko si luhan na pumunta sa room niya.
"Vice."
Hinarap niya ako pero tumingin lang sya.
"I'm hurt. Bakit mo sinabi sa harap ni Luhan yon?"
Lumapit ako sa kaniya, at hinawakan ko sya sa kamay. "I'm sorry. Nag jojoke lang ako."
"Mommy naman eh, ayoko malaman ni Luhan yung ginawa ko." Napakapit pa sya sa ulo niya while saying that.
"He's a big boy now. Maiintindihan nya yon, need nya lang ng guidance. " I said to him bago ko abutin ulit ang kamay nya. Tumitig sya sa akin na halatang nag tatampo pa rin.
Sumandal sya sa counter ng kitchen namin at nag crossed arms pa sya.
Hay.
Pumunta ako sa harapan nya at tumitig ako sa kaniya bago ko tumingkayad at hinalikan ko siya sa labi.
Ramdam ko ang pagka bigla niya. Ilang buwan ko rin kasi siyang hindi hinahalikan magmula noong nag hiwalay kaming dalawa.
"Sorry, daddy. Huwag ka na mag tampo sakin." I said to him while encir cling my arms around his nape.
Nakita ko na gumalaw yung adam's apple niya at nag titimpi siya na halikan ako. Maya maya pa, sumisilay ang ngiti niya.
"Damn, love."
"What?"
"You kissed me. I missed it." Vice.
"I miased it too, vicey. I actually missed you being inside of me.." I blurted out. Napatitig sya sa akin. Nakita ko yung desire sa mga mata niya.
The next thing I know, he is kissing me torridly. Agad ko naman na pinutol yon kaya napa groan sya at napatitig sakin.
"Love naman" naka reklamo na naman niyang saad sa akin.
"Baka lumabas si luhan sa room niya. Makikita tayo. Gusto mo bang mawala kainosentehan ng anak mo kung makikita nya tayong nagmemake love dito sa kitchen?" I said while hugging him.
Napansin ko na napa nganga sya sa sinabi ko.
"You mean... pumapayag ka nang makipagbalikan sakin?"
Nag ningning yung mga mata niya noong tinatanong niya ako. He is hoping na talaga.
"Yes——"
Naramdaman ko kaagad ang halik niya sa labi ko at mas diniin pa niya yun. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi tugunin ang mga halik niya.
"I love you so much, love. Thank you for giving me a second chance." Vice. Pumatak na naman ang luha niya kaya pinunasan ko yon.
"Please love, don't break my heart again and please huwag mong sayangin ang second chance na binigay ko sayo."
"Hinding hindi na mangyayari na mahal." Humalik sya ulit sa akin at naramdaman ko na lamang na binuhat nya ako papunta sa kwarto naming dalawa.
Rinig na rinig ko ang pag sara at pag locked ng pinto.
"Gawin na nating kuya si Luhan." He said while removing my clothes and roaming his hand on my body.
"Thank you papa God for this day, my mommy and daddy are together now. Sana po magkaroon na rin po ako ng baby sister." Napatingin ako kay Vice na nakangiti at nakatingin sya kay luhan.
"Merry Christmas mommy and daddy!" Luhan. Niyakap namin siya at hinalikan sa pisngi.
"Happy ka today?" Tanong ko sa kaniya, tumango naman sya habang nakangiti.
"Kasi nandito na si daddy. Thank you mommy." Luhan, he even gave me a kiss on my cheek.
Nakaramdam pa ko ng isang halik sa pisngi at si vice yon.
"I love you so much, love." Vice.
"I love you too, daddy namin." I replied back before giving him a quick kiss sa lips pero nakakita ako ng flash. I saw Luhan holding a camera. Mukhang nag plano pa silang mag ama!
-END