-აქ რა გინდა!? წადი!
-რატომ დაუბრუნდი!? ხომ გაგაფრთხილე!?
-წადი!
-ვალე რა ხდება!?
-ვინ არი!?
გაისმა იუჯინის ხმა.
-მეზობელი.
ვალემ ჯიმინს მხარზე ხელი დაადო.
-გთხოვ წადი, ჩემ ძმას მოკლავს გესმის!?
-რას ქვია მოკლავს!?
-მითხრა რომ ექიმებს დაურეკავს და ერთი ნემსით მოკლავენ.
-ვალე ეხლა სუსტად ხარ და ყველაფრის გეშინია, წამომ...
იუჯინმა ვალეს უხეშად მოკიდა ხელი.
-შემოეთრიე!
რათქმაუნდა ჯიმინმი ამას ვერ მოითმენდა, მან ძლიერად დაარტყა იუჯინს.
-ბევრს ბედავ სუსტ გოგონასთან!? ნაბიჭვარო!
იუჯინმა საკუთარ თავზე იგრძნო ის რასაც გრძნობდა ვალე ამდენი ხანი, ძლიერ დარტყმებს თავისზე ძლიერი ადამიანისგან.
-ჯიმინ მოკლავ, გაჩერდი!
ვალემ ჯიმინი გამოათრია.
-შე უმადურო ნაბიჭვარო! მე რო არა რას მიაღწევდი!? ისევ იაფფასიანი მოცეკვავე იქნებოდი!
-დღემდე ვერ მაპატიე ერთი ჯილდო? შენ თავში აგივარდა ის რომ ყოველთვის ერთადერთი იყავი!
-მე გეხმარებოდი! გვერდში გედექი, სცენაზე მე აგიყვანე! შენ კი ყველაფერი წამართვი! ეხლა კი ჩემი საყვარელი ადამიც... ეს ზედმეტია!
-საყვარელ ადამიანებს ესე არ ექცევიან.
ჯიმინმა იუჯინს ფულით გატენილი ჩანთა ფეხებთან დაუგდო.
-ვალე წავედით!
-ვლადი...
ჯიმინმა ვალეს ხელზე აკოცა.
-ყველაფერი კარგად იქნება, ეხლა წამოდი.
ჯიმინმა ვალე სახლში წაიყვანა.
-ვალე... ყველაფერი დამთავრდა.
ჯიმინმა ვალე გულში ჩაიკრა.
-ჯიმინ ვლადზე ვღელავ, იუჯინმა რამე რომ დაუშავოს.
-გინდა დავურეკოთ?
ვალემ ჯიმინს თავი დაუქნია.
-ყველაფერი კარგადაა, ნუ ღელავ.
ვალემ ვლადს დაურეკა.
-ძამიკო როგორ ხარ? ვლად...
-ჩემო პრინცესა კარგად ვარ, შენ?
-ძალიან მიყვარხარ.
-მეც მიყვარხარ დაიკო, როდის მოხვალ?
-მალე... ძალიან მალე...
ვალემ ცრემლები მოიწმინდა.
-კარგი დაიკო, გელოდები.
-დროებით.
ვალემ ტელეფონი გათიშა და შვებით ამოისუნთქა.
-კნუტო უკეთ ხარ?
-კი, მადლობა...
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა.
-მადლობა... ჯიმინ... მადლობა.
-ძალიან ვამაყობ შენით, საყვარელი ადამიანის გადასარჩენათ რამდენი გადაგიტანია.
ჯიმინმა ვალეს აკოცა.
-ეხლა დროა შენ ცხოვრებას მიხედო.
-ხო...
-ეხლა ექიმი მოვა შეგამოწმებს, მაგ მდგომარეობაში როგორ მიხვედი იუჯინთან?
-ბევრი გამაყუჩებელი დავლიე.
-ეხლა ახალი ცხოვრება გელოდება, ბედნიერი ცხოვრება.
ვალეს მართლაც ბედნიერი ცხოვრება დაეწყო, ის ჯიმინის სიყვარულით ნებივრობდა.
ვლადის გამოწერის დღე.
-ძამიკო რა ბედნიერი ვარ.
-შენი დამსახურებაა, მადლობა დაიკო.
-მიყვარხარ.
-მეც უზომოდ, რამდენი რამე გადაიტანე ჩემს გამო...
-მოდი ეგ დავივიწყოთ.
-მადლობა.
-არაფრის, ეხლა ჯიმინი მოვა და სახლში წაგვიყვანს.
-მიხარია რომ შერიგდით და ისევ ბედნიერი ხარ.
-მეც მიხარია.
საავადმყოფოსთან ჯიმინის შავი დიდი მანქანა გაჩერდა.
-გამარჯობა ბატონო ვლად.
-გამარჯობა ჯიმინ, როგორ ხარ?
-კარგად მადლობა.
ჯიმინმა ვალეს ხელი გადახვია.
-წავედით?
-კი.
ჯიმინმა ვლადი სახლში მიიყვანა და მოწყობაში დაეხმარა.
-ბატონო ვლად დაისვენეთ, ჩვენ წავალთ.
-მადლობა ჯიმინ.
-რამე ხომ არ გჭირდებათ?
-ისედაც ძალიან შეგაწუხეთ.
ვალე ვლადს მოეხვია.
-ძამიკო შენ როგორ უნდა შემაწუხო?
ვლადმა ვალეს ლოყაზე აკოცა.
-ჩემო გოგო.
-გავიქეცი ძამიკო.
-მიდი დროებით.
წყვილი მანქანაში დაბრუნდა.
-საშინლად დავიღალე.
-დაისვენე ფისუნია.
ჯიმინმა ვალეს აკოცა.
-ჩემო ლამაზო.
ვალე საძინებელში შევიდა.
-წიწილააა!
-გისმენ კნუტო.
-ყავას გამიკეთებ?
-კი ფისო, რძით?
-კი.
ჯიმინმა ვალეს ყავა მოუტანა და გვერძე მიუწვა.
-კნუტო იცი რას ვფიქრობ?
-რას?
-ქალაქ გარეთ პატარა აგარაკი ვიყიდოთ.
-როგორც გინდა.
-ერთი ვნახე, ხვალ წავიდეთ თუ მოგეწონება ვიყიდოთ.
-კარგი, ჯიმინ მუშაობის დაწყება მინდა.
-რა მუშაობა?
-სანამ დავამთავრებ უნივერსიტეტს მიმტანად ან კონსულტანტად.
-ვალე მშვიდათ ისწავლე, გთხოვ.
-რა არის ცუდი მუშაობაში?
-მუშაობაში არაფერი, მაგრამ არ გჭირდება.
-ჯიმინ...
-ვალე გთხოვ ნუ იტვირთავ თავს,
მაგას ჯობია ცხოვრებით დატკბე ჩემთან ერთად.
-ჯიმინ შენ კმაყოფაზე ხომ ვერ ვიქნები სულ?
-კნურო ორ წელში დაამთავრებ სწავლას და ფინანსისტად იმუშავებ, ჩემ კმაყოფაზე რა ლაპარაკია.
ჯიმინმა ვალეს ნაზად აკოცა.
-როგორ ავიტანო რო რვა საათი უნდა იმუშაო რაღაც თეთრებზე.
-მივხვდი კარგი.
-ჭკვიანი გოგო ხარ.
-ვიცი.
მეორე დღემდე წყვილი ერთმანეთს ესიყვარულებოდა, დილით კი ორივე აგარაკის სანახავად წავიდა.
-კაია ხო?
-კი, აქ საბავშვო მოედანიც დაეტევა.
-ფისუნია ბავში გინდა?
-ბოდიში... უბრალოდ ვთქვი.
-კნუტო მაგ საკითხზე დღეს ღამე ვიმუშაოთ.
-მმმ... წიწილა.
-მოკლედ ვყიდულობთ ხო?
-კი.
ჯიმინი ვალეს ჩაეხუტა და საბუთები გაუწოდა.
-მოაწერე ხელი.
-მე რატო?
-შენც რომ იყო აქ ჩაწერილი, გადაიკითხე თუ არ მენდობი.
-ნუ სულელობ რა!
ვალემ ხელი მოაწერა.
-გილიცავ პატარა ეხლა შენ ამ აგარაკის მფლობელი ხარ.
-ჯიმინ...
-ეხლა დროა შენაძენი ავღნიშნოთ.
-წიწილა მე მაჩუქე?
-ხო გოგო, აბა ვის?
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა.
-მადლობა წიწილა, საუკეთესო ხარ.
ვალე ჯიმინს კისერზე შემოეხვია.
-მიყვარხარ კნუტო.
-მეც ძალიან ძალიან.
-კნუტო აგარაკი გაქვს ეხლა შეგიძლია დამშორდე.
ვალემ ჯიმინს მწარე სილა გაარტყა.
-მტკივნეული მაგრამ სამართლიანი იყო.
-შტერო.
-წამოდი ეხლა და თუ გუნდა ღამე დასაჯე.
-კარგი, ერთი კვირა სექსის გარეშე!
-კნუტო ადამიანობა დაკარგე?
-ვხუმრობ, ჯიმინ სად მივდივართ?
-სიურპრიზია.
ჯიმინმა ვალე უზარმაზარ იახტაზე მიიყვანა.
-ვაუ ჯიმინ არ იღლები ჩემი გაოცებით.
-არა რათქმაუნდა.
ჯიმინმა ვალეს წითელი ღვინო მიაწოდა და ნაზად აკოცა.
-ჩემო ლამაზო.
ჯიმინმა ვალეს ხელზე აკოცა.
-კნუტო...
-გახდები ჩემი ცოლი?
ვალე ჯიმინს მოეხვია.
-კი! წიწილა კი!