__
" គ្រូឮមកថាឯងមានបំណងគេចម៉ោងបង្រៀនរបស់គ្រូ" ថេយ៉ុងឈរស្ងៀមទ្រឹង នៅចំពោះមុខសាស្រ្តាចារ្យប្រវត្តវិទ្យា។
ថេយ៉ុងដឹងថាថ្ងៃណាមួយ គ្រូរបស់គាត់នឹងដឹងថាគាត់បានគេចម៉ោងរៀន។ ប៉ុន្តែអ្នកណាទៅដឹងថាជាថ្ងៃនេះនោះ។
" ប្រគល់របាយការណ៍របស់ឯងឲ្យមកគ្រូ"
មូលហេតុដែលថេយ៉ុងគេចម៉ោងរៀនថ្ងៃនេះ គឺដោយសារតែគេមិនមានរបាយការណ៍ប្រគល់ឲ្យគ្រូទេ។
" ស... សុំទោសអ្នកគ្រូ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានទុករបាយការណ៍នៅឯផ្ទះ..."
"ទុកវានៅឯផ្ទះ ឬមួយក៏មិនបានធ្វើវាទៅវិញទេ?" ថេយ៉ុងពិតជាភ័យខ្លាំងណាស់ គេទម្លាក់មុខចុះ សម្លឹងមើលជើងខ្លួនឯង ខ្ញាំម្រាមដៃចូលគ្នា ហើយកំពុងតែគិតថាគួរឆ្លើយតបបែបណា។
ថេយ៉ុងឮសម្លេងអ្នកគ្រូដកដង្ហើមធំ
" ថេយ៉ុង! អ្នកគ្រូមើលឃើញថាឯងជាសិស្សឧស្សាហ៍ព្យាយាមណាស់ តែអ្នកគ្រូមិនដឹងថាឯងចូលចិត្តធ្វើខ្លួនបែបនេះសោះ" បន្ទាប់មកក្នុងបន្ទប់ហាក់ស្ងាត់ជ្រងុំ ថេយុ៉ងមានអារម្មណ៍ត្រជាក់ចុងដៃចុងជើង អស់មួយតួខ្លួន ព្រោះមិនដឹងថាបន្តិចទៀតនេះនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងនោះទេ។
"ដោយសារតែរឿងនេះ អ្នកគ្រូនឹងផ្តល់ការស្រាវជ្រាវដ៏ពិសេសមួយដល់ឯង"
ថេយ៉ុងលួចជេរក្នុងចិត្ត ដាក់ទណ្ឌកម្មរឿងទាំងអស់នេះ ហេតុអីជាការស្រាវជ្រាវមួយទៀតទៅវិញ។
" អ្នកគ្រូចង់ឲ្យឯងទៅស្រាវជ្រាវអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងពិតប្រាកដចំពោះ លោកមេបញ្ជាការចន ហើយហេតុអីបានជាគាត់ត្រូវបានប្រកាសបើជាវីរបុរសជាតិរបស់យើង? អ្នកគ្រូពេលឲ្យមួយខែដើម្បីស្វែងរកចម្លើយមកឲ្យគ្រូវិញ" ថេយ៉ិងចំហរមាត់ធ្លុង ចង់រកកល់ទឹកភ្នែក។
" មេបញ្ជាការចន ? ប៉ុន្តែអ្នកប្រវត្តសាស្រ្តក៏មិនដឹង..."
" នោះហើយជាមូលហេតុដែលអ្នកគ្រូឲ្យឯងស្រាវជ្រាវពីវា" ពុទ្ធោអើយ! ខ្លួនគេមិនអាចទទួលការពិន័យបែបបានឡើយ អយុត្តិធម៌ពេកហើយ។
" ប៉ុន្តែអ្នកគ្រូ..."
" ប្រសិនបើឯងធ្វើរបាយការណ៍របស់ឯង នោះឯងប្រាកដជាធ្វើវាបាន។ អាចចេញទៅវិញបានហើយ"
ថេយ៉ុងគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីទទួលយកវាទេ។ កម្លោះតូចសម្លឹងមើលទៅកាន់ធ្នូមុនពេលដើរចាកចេញពីបន្ទប់។
ពេលដែលថេយ៉ុងចេញមកវិញ ក៏ប្រទះឃើញជីមីនកំពុងតែផ្អៀងផ្អងខ្លួនជាប់ជញ្ជាំង ដូចជាកំពុងលួចស្តាប់ថេយ៉ុងនឹងអ្នកគ្រូនិយាយគ្នា។
"ថេយ៍..."
" ឯងប្រាប់គ្រូមែនទេ?"
ជីមីននៅស្ងៀមបន្តិចទើបនិយាយ:
" ថេយ៍! យើងប្រាប់ឯងរួចហើយ ថាយើងមិនព្រមឲ្យឯងធ្វើបែបនេះទៀតទេ"
ថេយ៍ សើចនៅដើមកតិចៗ បែបចំអកឲ្យជីមីន
" ដោយសារតែឯង ទើបយើងត្រូវពិន័យឲ្យធ្វើកិច្ចការឆ្កួតឡប់មួយនេះ" ថេយ៉ុងនិយាយទាំងយំ ធ្វើសិស្សមួយចំនួននាំគ្នាក្រលេកមកមើលពួកគេ។
"ឯងពិតជាមិត្តល្អបំផុតរបស់យើងមែនឬក៏អត់?" ជីមីនស្តាប់ឮសំណួររបស់ថេយ៉ុងហើយគេខឹងខ្លាំងណាស់ បែកដូងរបស់គេដូចត្រូវគេពុះជាបំណែកៗ។
" អត់ទោស? តើឯងមិនជឿជាក់លើមិត្តភាពយើងឥឡូវនេះទេហេស៎? យើងធ្វើបែបនេះព្រោះ.... ដោយសារអីទៅ? ថេយ៍ យើងជាមិត្តល្អរបស់ឯងពិតមែន តែយើងមិនចង់ឲ្យឯងធ្វើអីដែលខុសទេ យើងចង់ឃើញឯងល្អ...
" ចង់ឃើញយើងល្អ? ជីមមីន ឯងត្រឹមតែជាមិត្តរបស់យើង មិនមែនជាឳពុកម្តាយរបស់យើងទេ ដូច្នេះហើយឯងគ្មានសិទ្ធិអីមកសម្រេចចិត្តជំនួសយើងទេ។
និយាយចប់ថេយ៉ុងក៏ដើរចេញបាត់ទៅ។ ចំណែកឯជីមីនក៏ទប់ទឹកភ្នែកលែងជាប់ ក៏បណ្តោយឲ្យវាហូរកាត់ផែនថ្ពាល់។
ជីមីនជាមិត្តមិនល្អមែនទេ?!
______________
ទី26/ ធ្នូ / 2023
ខ្ញុំសម្រេចចិត្តថាឈប់បកប្រែត្រឹមនេះហើយ ដំបូងគិតថានឹងបកប្រែឲ្យដល់ចប់ តែទើបតែដឹងថាមានអ្នកបកប្រែសាច់រឿងមូយរួចហើយ ក៏សម្រេចចិត្តលែងបកប្រែតទៅទៅទៀត។
@Taein0416 នេះជាឈ្មោះរបស់ admin ដែលបានបកប្រែរឿង Captain Jeon( អនុសេនីយ៍ឯក)ដល់ចប់ អ្នកទាំងអស់គ្នាអាចចូលទៅអានបាន។ 😌💐✨