The Challenge of Love
Part (19)
သင်္ကြန်ကျဖို့၂ရက်ပဲလိုတော့သည့်အလျောက် တွယ်တာလည်းပထမဆုံး ရေပက်ခံထွက်လည်ရမည်မို့ရင်ခုန်နေရသည်။ ပြီးတော့သဘောကျနေတဲ့အစ်ကိုကြီးနဲ့တစ်ကားတည်းအတူလည်ရမှာလေ။
အချိန်အားဖြင့် ည၉နာရီအချိန်ဖြစ်ကာ တွယ်တာအဖို့အိပ်ချိန်မကျသေးသဖြင့် လူငယ်ပီပီ Facebook မှာ New Feed ကို အပေါ်နဲ့အောက်ပွတ်နေသည်။
တန်ခူးလ၊ သင်္ကြန်နဲ့ပိတောက်ဆိုတာခွဲလို့မရသလို...တွယ်တာလည်း New Feed မှာ ပိတောက်ပန်းပုံတွေမြင်တာနဲ့ သဘောကျစွာShareလိုက်သည်။
အိမ်နားမှာလည်းပိတောက်ပင်ကမရှိ၊ အပြင်သွားတဲ့အခါကျလည်းပိတောက်ပန်းတွေမြင်ရင်တောင်ခူးဖို့သတိကမရတာနဲ့ ဒီနှစ်သင်္ကြန် ပိတောက်ပန်းကိုထိကိုမထိကြည့်ရသေးဘူး။
*
*
*
မနက်ဖြန်ဆိုရင် သင်္ကြန်အကြိုနေ့ကျပြီမို့ ဒီနေ့နောက်ဆုံးအနေနဲ့ သင်္ကြန်လည်ဖို့ကိစ္စအားတိုင်ပင်ရန် ခိုင်မြဲကအားလုံးကိုအိမ်ခေါ်ထားသည်။
ရန်ကြီးအောင်လည်း April တစ်လလုံး ပွဲလည်းမရှိ၊ သူလည်းနားထားတာမို့ ကျန်းမာရေးနဲ့Muscle များကျမသွားစေဖို့Gymကစားတာကလွဲရင်အခြားအလုပ်မရှိဘဲအားနေရသည်။
ထို့ကြောင့်ဒီနေ့ခေါ်ထားတဲ့ခိုင်မြဲဆီသို့သွားဖို့သာစိတ်အားထက်သန်စွာနာရီဝက်လောက် စောပြီး ကွန်ဒိုမှဆင်းလာခဲ့သည်။
Addidas တံဆိပ်နဲ့ချိုင်းပြတ်အင်္ကျီအနက်ရောင်အား ဘောင်းဘီရှော့ပန်ခဲရောင်နဲ့ဝတ်ထားလျှက် ကားသော့ကိုကိုင်ပြီး အဆောက်အဦးမှထွက်လာ၍ ကားပါကင်ထဲမသွားခင် အဆောက်အဦးရှေ့က ပိတောက်ပင်ကြီးမှာ ပိတောက်ပန်းများဝါထိန်နေအောင်ပွင့်နေတာကိုတွေ့ရသည်။
ရန်ကြီးလည်း သစ်ပင်အောက်မှာ ကလေးတွေက ဝါးလုံးကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့ပိတောက်ပန်းတွေခူးနေတာကိုကြည့်ရင်း မနေ့ညက ပိတောက်ပန်းပုံတွေကို Facebook မှာ Share ထားတာကိုသတိရသွားသည်။
"လှလိုက်တာ ဒီနှစ်ပိတောက်ပန်းတွေတဲ့ဝေးနေတာ ပန်ချင်လိုက်တာ"
တွယ်တာ Share ထားတဲ့ Caption ကခေါင်းထဲမှာအစီအရီပြန်ပေါ်လာ၍ ရန်ကြီးတစ်ယောက် ပိတောက်ပင်ကြီးအောက်သို့ခပ်သွက်သွက်လျှောက်သွားလိုက်တော့သည်။
"ဟာ...ဟေ့ကောင်...ဟိုဘက်ကအခိုင်ကပိုကြီးတာကွ ဖယ်စမ်းပါ ငါခူးမယ်"
"ဝါးလုံးကြီးကလေးတယ်ကွ မင်းပြောတဲ့အခိုင်ကြီးငါမှမမှီတာ "
"မင်းတို့ကလည်း အပင်ပေါ်တက်ခူးလိုက်ရင်ပြီးနေတာကို ဖယ်ကြ ငါတက်မယ်"
ချာတိတ်ကလေး၃ယောက် ပိတောက်ပန်းခူးရင်စကားများနေလျှက် တစ်ယောက်ကသစ်ပင်ပေါ်တက်ဖို့ဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကိုစလွယ်သိုင်းနေသည်။
"ဟေ့...ကလေးတွေ ဖယ်ကြ ကိုကြီးခူးပေးမယ်"
ရန်ကြီးက ကားသော့ကိုဘောင်းဘီအိတ်ထောင်ထဲထိုးထည့်ကာ ကလေးတစ်ယောက်ဆီကဝါးလုံးကိုသူကယူလိုက်သည်။
"ဦးလေး ကျွန်တော်ပြမယ်ဟိုမှာမြင်လားအဲ့ဒီနားကအခိုင်ကြီးခူးပေးနော်"
ချာတိတ်တစ်ယောက်ကလက်ဆွဲပြီး ဦးလေးလို့ခေါ်ကာ ပိတောက်ခိုင်အကြီးကြီးကိုလက်ညှိုးပြသည်။
ရန်ကြီးလည်း ပန်းကခူးပေးရဦးမယ် ဦးလေးလို့ကလည်းအခေါ်ခံရသေးတယ်ဆိုတော့မျက်မှောင်ကုပ်သွားရသည်။
"အေးပါကွ မင်းတို့ကိုအရင်ခူးပေးမှာပါ "
ရန်ကြီးလည်းထိုကလေးပြောတဲ့အခိုင်ကို ဝါးလုံးဖြင့်ထိုးချခူးပေးလိုက်တော့ ကလေးကပျော်သွားသည်။ ဝါးလုံးထိပ်ကပိတောက်ခိုင်ကြီးကိုဖြုတ်ယူပြီး သူ့သူငယ်ချင်း၂ယောက်ကိုစောင့်နေ၏။
ရန်ကြီးလည်း ကျန်တဲ့ကလေး၂ယောက်ကိုပါ တစ်ယောက်တစ်ခိုင်ခူးပေးနေတုန်း
"ဟယ်....ငါ့တူ ကလေးတွေကိုပန်းခူးပေးနေတာလား အန်တီ့ကိုလည်းတစ်ခိုင်လောက် "
ရန်ကြီးရဲ့အောက်ထပ်အခန်းမှာနေတဲ့အဒေါ်ကြီးကပါ စျေးကပြန်လာရင်း လမ်းကြုံခူးခိုင်းနေသည်။
"ဗျာ...ဟုတ်..ခဏလေးနော်..ဒီကလေးတွေအရင်ပေးလိုက်ဦးမယ်"
"ရတယ်...ရတယ် ငါ့တူ "
အဒေါ်ကြီးက စျေးခြင်းတောင်းကြီးဘေးချကာ ကလေးတွေနဲ့အတူ ရန်ကြီးဆီကပိတောက်ပန်းကိုစောင့်နေသည်။
"တော်ပြီလား မင်းတို့က "
ရန်ကြီးကတစ်ယောက်တစ်ခိုင်ခူးပေးပြီးနောက်ကလေးတွေကိုမေးတော့ကလေးတွေက ရပြီဆိုပြီး ပိတောက်ပန်းတွေရလို့ပျော်ကာခုန်ပေါက်ပြေးသွားသည်။
"အန်တီ တစ်ခိုင်တော်ပြီလား "
ရန်ကြီးက အပင်ကိုမော့ကြည့်ပြီး ခူးရလွယ်မယ့်ကိုင်းကိုရှာ၍ဝါးလုံးနဲ့ထိုးသည်။
"ရတယ်ငါ့တူ "
"အန်တီသင်း ပိတောက်ပန်းခူးနေတာလား "
ထိုစဥ် ကွန်ဒိုကနေထွက်လာသော အဒေါ်ကြီးနဲ့ကပ်ရပ်အခန်းက အပျိုကြီးကရောက်လာ၏။
"ဟုတ်တယ် ပုံ့ပုံ့ရေ အပေါ်ထပ်က ကောင်လေးကခူးပေးနေတာ "
"ဟုတ်လား....မောင်လေးရေ...အစ်မကိုလည်း တစ်ခိုင်လောက်ခူးပေးပါဦး "
"ဗျာ...."
ရန်ကြီးတစ်ယောက်ဝါးလုံးထိပ်က ပိတောက်ခိုင်ကို အရင်ခူးခိုင်းတဲ့အဒေါ်ကြီးအား ဖြုတ်ပေးနေတုန်း အပျိုကြီးမမကပါ အကြုံလာခူးခိုင်းနေပြန်၏။
"ဟုတ်ကဲ့ ခဏလေးနော် "
"ကျေးဇူးပဲ ငါ့တူရေ သွားပြီနော်..."
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
အဒေါ်ကြီးက သူ့စျေးခြင်းတောင်းကိုဆွဲပြီး အပင်အောက်ကထွက်သွားသည်။
"အဲ့...အဲ့ဒီအခိုင်ကလေးလှတယ်မောင်လေး"
အပျိုကြီးမပုံ့ပုံ့က ရန်ကြီးနဲ့အတူအပင်ကိုမော့ကြည့်ပြီးပိတောက်ခိုင်ရှာပေးသည်။
"ဒါလေးလား.."
".ဟုတ်တယ်....ဟုတ်တယ် "
"ဦးလေး....ဟိုဘက်ခြံက အဖွားကလည်းတစ်ခိုင်လောက်တဲ့ "
ရန်ကြီးတစ်ယောက် မပုံ့ပုံ့အတွက်ခူးပေးနေတုန်း စောနခူးပေးလိုက်တဲ့ကလေးတွေထဲကတစ်ယောက်က ပြန်ပေးလာပြီး အဖွားအတွက်ဆိုကာထပ်လာခူးခိုင်းသည်။
ငါတော့...မှားတာပဲ...ပိတောက်ပန်းလေး တစ်ခါခူးမိပါတယ် တစ်ရက်ကွက်လုံးခူးပေးရတော့မယ်ထင်ပါရဲ့။
"အေး...ခဏစောင့်ဦး "
"ကျေးဇူးပဲ မောင်လေး သွားပြီနော် "
မပုံ့ပုံ့ထွက်သွားပြီးနောက် ကွန်ဒိုအောက်ဆုံးထပ်မှာနေတဲ့ဦးလေးကြီးကရောက်လာပြန်သည်။
"ဟေး....ငါ့တူ ပန်းတွေခူးနေပါလားကွ"
"ဟုတ်တယ်ဗျ "
"ဘကြီးရော ပန်းလိုချင်လို့လား ဒီဦးလေးက ဒီနားကလူတွေကိုခူးပေးနေတာ အရမ်းသဘောကောင်းတာပဲ"
ရန်ကြီးတစ်ယောက် ကောင်းကျိုးမပေးတဲ့ကလေးကိုငုံ့ကြည့်ပြီးခပ်ကြိတ်ကြိတ်ပြုံးပြလိုက်သည်။
ဒီနားကလူတွေကိုဘာလို့ခူးပေးရမှာလဲ ငါ့ဟာငါပေးစရာရှိတဲ့လူရှိလို့ခူးတာကွ မင်းတို့ကြောင့်ငါအပင်ပေါ်ပါတက်ခူးရတော့မယ့်ပုံစံပေါက်နေပြီ။
"အေးကွာ...အဲ့တာဆိုလည်း ဦးလေးကိုရောတစ်ခိုင်လောက်ခူးပေးကွာ အိမ်ရောက်ရင်မိန်းမကိုမျက်နှာလုပ်ရအောင်လို့...ဟားဟား"
ရန်ကြီးတစ်ယောက် အဖွားအတွက်ဆိုပြီးလာခူးခိုင်းတဲ့ကလေးကိုခူးပေးပြီးနောက် အောက်ဆုံးထပ်ကဦးလေးကြီးအတွက်ခူးပေးသည်။
"မင်းကရောဘယ်သူ့အတွက်ခူးမှာလဲ"
ရန်ကြီးက ပန်းခိုင်ကိုဝါးလုံးနဲ့ထိုးနေတုန်းက ဦးလေးကြီးကရန်ကြီးကိုကြည့်ပြီးမေးသည်။
"ဗျာ!."
"မင်းရောဘယ်သူ့ကိုပေးမလို့ပန်းတွေခူးတာလဲမေးတာ ကောင်မလေးအတွက်လား"
"မဟုတ်ပါဘူးဗျာ...ညီမလေးအတွက်ပါ "
"ဟေ...မင်းမှာညီမလေးရှိသလား ငါတော့မင်းအိမ်လာတာဟိုကောင်လေး၂ယောက်ပဲမြင်တယ်"
အိမ်ကိုလာတဲ့ဧည့်သည်ဆိုလို့တရုတ်ကြီးနဲ့ငထူးပဲရှိတာမို့သူတို့ကိုပြောမှန်းရန်ကြီးသိသည်။
"ဟုတ်ရှိတယ် သူငယ်ချင်းညီမလေး "
"ပန်းပေးချင်တယ်ဆိုမှတော့ ညီမလေးမဟုတ်ပါဘူးကွာ ဟား...ဟား...ငါ့တူရှက်နေတာထင်တယ်"
ဦးလေးကြီးက ရန်ကြီးပေးတဲ့ပိတောက်ခိုင်ကိုယူပြီး ရန်ကြီးကိုနောက်နေသည်။
"ကဲ ကဲ နောက်လူတွေမလာခင်မြန်မြန်ခူး မဟုတ်ရင်မင်းတစ်နေကုန်ခူးပေးနေရလိမ့်မယ်"
ဦးလေးကြီးက ရန်ကြီးပုခုံးကိုပုတ်ပြီး သူ့အခန်းသူပြန်သွားသည်။
ရန်ကြီးလည်း နောက်ထပ်ဘယ်သူမှလာမခူးခိုင်းခင် ခူးလို့ရမယ့်ပိတောက်ခိုင်ကိုလိုက်ရှာသည်။
၇ယောက်လောက်အတွက်ဆက်တိုက်ခူးပေးလိုက်ရတာမို့ ခေါင်းကြီးမော့ရတာလည်းဇက်တွေညောင်းနေပြီ....ဝါးလုံးကြီးမြှောက်ရတာလည်းလက်တွေညောင်းနေပြီဖြစ်သည်။
ဒါပေမဲ့တွယ်တာ့အတွက်ကအခုမှခူးပေးရမှာမို့ပန်းများများပါပြီးလှတဲ့အခိုင်ကိုလိုက်ရှာကာစိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ခူးခဲ့ပါသည်။
ရန်ကြီးလည်းသူလိုချင်သလောက်ပန်းတွေရတာနဲ့ဝါးလုံးကိုအပင်မှာထောင်ထားခဲ့ကာ ပန်းတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပိုက်ပြီး သူ့ကားထဲက ဘေးခုံမှာထည့်လိုက်သည်။
ကားမောင်းလာရတာလဲ တစ်လမ်းလုံးပိတောက်ပန်းနံ့ကလေးများက ကားထဲမှာ ကြိုင်သင်းနေကာ ဒီပန်းတွေပေးလိုက်ရင်တွယ်တာပျော်သွားမှာပဲဆိုတဲ့မျှော်လင့်ချက်နဲ့ ရန်ကြီးရဲ့စိတ်တွေကလက်ဆက်နေသည်။
ရန်ကြီးအောင် ခိုင်မြဲတို့ခြံထဲမှာကားရပ်ပြီးနောက် ကားထဲကနေပိတောက်ပန်းတွေပိုက်လျှက်ထွက်လာသည်။
ထိုအခါခိုင်မြဲကအိမ်ထဲကနေထွက်လာပြီး ရန်ကြီးအောင်အားထူးဆန်းစွာကြည့်သည်။
"ဟ ပိတောက်ပန်းတွေနဲ့ပါလား မင်းရောင်းနေတာလားဘယ်သူ့အတွက်လဲ"
"မင်းညီမအတွက်ခူးလာတာ "
တွယ်တာ့အတွက်ဆိုတော့ ခိုင်မြဲကဟုတ်ကောဟုတ်ရဲ့လားဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်သည်။
ရန်ကြီးကတော့ပန်းတွေတစ်ပွေ့တစ်ပိုက်နဲ့အိမ်ထဲဝင်သွား၏။
ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်နေကြတဲ့ တွယ်တာနဲ့သူမရဲ့မာမားကရန်ကြီးကိုလှည့်ကြည့်ကြပြီး တွယ်တာကရန်ကြီးကိုမြင်မြင်ချင်းချက်ချင်းထလာသည်။
"ဟာ...ကိုရန်ကြီးပိတောက်ပန်းတွေအများကြီးပဲ တွယ်တာ့အတွက်လား "
"အင်း..ဟုတ်တယ်...မင်းအတွက် "
ရန်ကြီးပြောပြီးမှ တွယ်တာ့အမေကိုသတိရသွားကာ
"အန်တီအတွက်တစ်ခိုင် တွယ်တာ့အတွက်တစ်ခိုင် "
ဟုပြင်ပြောလိုက်သည်။
ယောက္ခမကိုလည်းမျက်နှာလုပ်ရမှာပေါ့ ဒါပေါ့..ဒါပေါ့ ။
တွယ်တာမဟုတ်တရုတ်တွေးပြီးပြုံးနေမိ၏။
"မာမားကိုပေးမနေနဲ့ တွယ်တာ့ကိုပဲပေး တွယ်တာပဲပန်မယ်"
တွယ်တာသည် ရန်ကြီးဆီက ပန်းခိုင်တွေအားလုံးကို သူမကပဲပွေ့ယူလိုက်တဲ့အခါ ရန်ကြီးလက်ကလွှတ်ပေးလိုက်ရသည်။
"မင်းတစ်ယောက်တည်းအများကြီးပဲ အန်တီ့ကိုလည်းပေးလိုက်ပါ ငါကအန်တီ့အတွက်ရောခူးလာတာ"
"နေပါစေ ရန်ကြီးရေ မင်းညီမက မနေ့ကတည်းကပိတောက်ပန်းရူးရူးနေတာ သူ့ဟာသူပဲယူပါစေ အန်တီကမပန်ပါဘူး"
မာမားက တွယ်တာ့ကိုအလျော့ပေးပြီးမနက်ဖြန်ခရီးသွားဖို့ပြင်စရာရှိတာသွားပြင်တဆင်သည်။
"ကိုရန်ကြီး လာ....တွယ်တာ့ကိုပိတောက်ပန်းတွေနဲ့ပုံရိုက်ပေး"
တွယ်တာက ပန်းတွေကိုပွေ့ပိုက်ထားလျှက်ရန်ကြီးအောင်ကိုလက်မောင်းကနေဆွဲပြီး ခြံထဲခေါ်သွားသည်။
ခိုင်မြဲကတွယ်တာနဲ့ရန်ကြီးအားကြည့်ပြီးနှာခေါင်းရှုံ့၏။
"ရန်ကြီး မင်းလည်းဘယ်ဘဝကဝဋ်လည်းမသိဘူး အရှုပ်အထုပ်မနှိပ်စက်တာခံရဦးမယ်"
"ကိုကြီးမရိုက်ပေးချင်နေပါ့လား ဘာလို့သူများကိုလျှောက်ပြောနေတာလဲ "
တွယ်တာက အိမ်ရှေ့ကမာမားစိုက်ထားသော သစ်ခွပင်တွေရှေ့မှာရပ်ပြီး ရန်ကြီးအားပုံရိုက်ပေးခိုင်းသည်။ ဒီနားအထိပါလာတဲ့အစ်ကိုဖြစ်သူကိုလည်းရန်လှမ်းထောင်လိုက်သေးသည်။
"ရန်ကြီး မင်း ဘယ်ကခူးလာတာလဲ "
"ငါတို့ကွန်ဒိုရှေ့ကပိတောက်ပင်ကြီးလေ ကလေးတွေခူးနေတာမြင်တာနဲ့ ငါလည်းခူးလာတာ"
"ကိုရန်ကြီးရိုက်ပေးတော့လေ "
တွယ်တာသည် အိမ်နေရင်း အပြာနုရောင်စပန့်ဝမ်းဆက်လေးနှင့်ပဲဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ပဲပေးနေသည်။
"ဘယ်ဖုန်းနဲ့ရိုက်ပေးရမလဲ"
"ကိုရန်ကြီးဖုန်းနဲ့ပဲရိုက်ပေးတော့ တွယ်တာ့ဖုန်းကအိမ်ထဲကျန်ရစ်ပြီ"
ရန်ကြီးက သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ထောင်ထဲကဖုန်းကိုထုတ်ကာ Camera ဖြင့်ချိန်သည်။ ခိုင်မြဲကတော့ ရန်ကြီးဖုန်းထဲကမှာပေါ်နေတဲ့တွယ်တာ့ကိုကြည့်ပြီး လိုက်စနေသည်။
"လှလည်းမလှဘူး အရူးမကြီးကျနေတာပဲ"
"ကိုကြီးနော်! ကိုကြီးရိုက်မပေးဘဲနဲ့ သူများကလှလှလေးရိုက်ပေးနေတာကို အလုပ်လာမရှုပ်နဲ့သွား!"
တွယ်တာက ပြုံးမလို့လုပ်တိုင်း ခိုင်မြဲကနောက်ကနေလိုက်ပြောင်နေတော့တွယ်တာစိတ်တိုပြီးခြေတစ်ချက်စောင့်လိုက်သည်။
ရန်ကြီးကတော့ ဘယ်တော့မှမတည့်တဲ့မောင်နှမနှစ်ယောက်ကြားမှာ တွယ်တာရဲ့ဆူပုတ်နေသောSnapပုံတွေရိုက်မိရင်း ရယ်နေမိတော့သည်။
"ရန်ကြီးပြီးကျရင်အပေါ်လာခဲ့တော့ ငထူးလာပြီသွားတော့မယ်"
ခိုင်မြဲက ထူးမြတ်လင်း ကားခြံထဲဝင်လာတာနဲ့တွယ်တာတို့အနားကနေ ထွက်ခွာသွား၏။
"ကိုရန်ကြီး တွယ်တာ့ကိုလှလှလေးရိုက်ပေးနော်"
တွယ်တာသည် ပိတောက်ခိုင်တွေရင်မှာပိုက်လို့ နှုတ်ခမ်းကလေးကော့တက်နေအောင်ပြုံးပြီးခေါင်းကလေးစောင်းကာ Poseပေးသည်။
ရန်ကြီးလည်း ဖုန်းထဲမှတစ်ဆင့်မြင်နေရတဲ့ ဘာမှမလိမ်းထားပေမဲ့ဖွေးစွတ်နုဖက်နေသောမျက်နှာပြောင်ကလေးနဲ့ နှစ်ခြိုက်စွာပြုံးနေသောကလေးမကြောင့် ဇက်ကျိုးမတတ်မော့ပြီးခူးလာရကျိုးနပ်ပါတယ်ဟုတွေးမိသည်။
သူ့အရပ်အရှည်ကြီးကို ခါးကုန်းပြီးဖုန်းကင်မရာကိုသေချာချိန်ကာပုံကောင်းကောင်းထွက်အောင်ရိုက်ပေးနေသောရန်ကြီးအား တွယ်တာသဘောကျသထက်ကျနေမိတော့သည်။
ကြည့်ပါလား....တွယ်တာမကျေနပ်မချင်းစိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ကိုရိုက်ပေးနေတာ။
၃ပုံလောက်ရိုက်ပြီးတိုင်းတွယ်တာကလာကြည့်သည်။ မကြိုက်သေးရင်ပြန်ရိုက်ခိုင်းသည်။
"ရပြီလား...နေပူနေပြီ"
ရန်ကြီးက တွယ်တာ့ကိုနေကွယ်အောင်သူ့အရပ်နဲ့မိုးရပ်ပေးရင်ဖုန်းထဲကပုံကိုပြသည်။
"နောက်ဆုံးတစ်ခါရိုက်ပေးဦး ဒီတစ်ခါ ပန်းပန်ပြီးရိုက်ပေး "
"အင်း...ဟိုမှာပြန်သွားရပ်"
"တွယ်တာ့ကိုပန်းပန်ပေးဦးလေ ...တွယ်တာကလက်မှမအားတာ"
လက်ထဲကပန်းတွေကိုရည်ရွယ်ရင်း ရန်ကြီးအားမော့ကာပန်းပန်ခိုင်းနေတော့ရန်ကြီးလည်းလက်ထဲကဖုန်းကိုအိတ်ထောင်ထဲပြန်ထည့်ပြီး သူမလက်ထဲကပန်းတွေထဲကပန်လို့ရမယ့်အခိုင်သေးသေးကလေးတွေ၂ခုကိုချိုးလိုက်သည်။
ပြီးတော့တွယ်တာရဲ့ဆံပင်ရှည်တွေညှပ်သိမ်းထားသောနားရွက်ကြားထဲသို့တစ်ဖက်တစ်ခုထိုးပန်ပေးလိုက်သည်။
တွယ်တာက သူ့ကိုမော့ကြည့်လျှက်ပန်းတွေပန်ထားတာကိုဟိုဘက်နဲ့ဒီဘက်လှည့်ပြီးပဲများပြသည်။
"လှလား "
"အင်း လှတယ် "
ရန်ကြီးကမဆိုင်းမတွပြန်ဖြေလိုက်တော့တွယ်တာကကျေနပ်သွားကာ သစ်ခွခြံရှေ့မှာပြန်သွားရပ်သည်။
ရန်ကြီးကရိုက်ပေးတဲ့ပုံတွေကိုတွယ်တာပြန်ကြည့်ရင်း၂ယောက်အတူအိမ်ထဲပြန်ဝင်လာကြသည်။
"တွယ်တာ့ကို Messenger ကနေပို့ပေးနော် "
"အင်းပို့လိုက်မယ် "
"အခုပို့ပေး အခုတင်ချင်တာ တွယ်တာက "
ရန်ကြီးတို့ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့တက်လာကြပြီးအပေါ်ထပ်က ဆက်တီမှာထိုင်လိုက်ကြသည်။
တွယ်တာကပန်းတွေကိူစားပွဲပေါ်သို့တင်ထားလိုက်ပြီးသူမဖုန်းကိုအခန်းထဲကသွားယူသည်။ ပြီးနောက်ရန်ကြီးရဲ့ဘေးမှာကပ်ထိုင်ပြီးသူမဆီသို့ပုံတွေပို့ပေးတာကိုထိုင်စောင့်သည်။
"အကုန်ပို့လိုက်ပြီ ပုံကများလို့ခဏစောင့်လိုက် "
တွယ်တာက သူ့ဆီရောက်လာတဲ့ပုံအချို့ကိုတစ်ပုံချင်းသေချာကြည့်ပြီးသဘောကျနေ၏။
"ကိုရန်ကြီးက ပုံရိုက်တာတော်သားပဲ တွယ်တာ့ပုံတွေအကုန်လှတယ်"
တွယ်တာက ပြောတော့ရန်ကြီးကတွယ်တာ့ဖုန်းထဲကပုံတွေကိုတွယ်တာနဲ့အတူငုံ့ကြည့်သည်။
"ပုံရွေးပေးပါ့လား ၄ပုံလောက် တွယ်တာမရွေးတတ်တော့ဘူး"
"အကုန်လှတယ် မင်းကြိုက်တာတင်လေ "
"အကုန်တင်လိုက်ရမှာလား "
"တင် တစ်ပုံချင်း ရီအက် လာပေးလှည့်မယ်"
တွယ်တာက ရွဲ့ပြောတာပေမဲ့ရန်ကြီးကအတည်ပေါက်ကြီးပြောနေတော့တွယ်တာကမျက်မှောင်ကုပ်ပြီးရန်ကြီးအားမော့ကြည့်သည်။
" ၄ပုံပဲတင်ချင်တာ ရွေးပေးပါဆို "
"အဲ့ဒီ၂ပုံ "
"ဒီ၂ပုံလား "
"ဟုတ်တယ် ပန်းပန်ထားတဲ့ပုံတွေကပိုလှတယ်"
"ပြီးတော့ရော "
"ခေါင်းလေးစောင်းထားတဲ့ပုံရယ် သွားပေါ်အောင်ရယ်နေတဲ့ပုံရယ် "
တွယ်တာက ရန်ကြီးပြောတဲ့ပုံတွေကိုရွေးကာ
"ပိတောက်ပန်းရပြီ "
ဟု Caption တပ်ပြီး Facebook မှာတင်လိုက်သည်။
"ကိုရန်ကြီး တွယ်တာ့ကိုဘာလို့ ပိတောက်ပန်းတွေပေးတာလဲ "
တွယ်တာသည် သူ့ဘေးမှာအတူထိုင်နေတဲ့ရန်ကြီးကိုမော့ကြည့်ပြီးမေးလာသည်။
သူပန်ပေးထားတဲ့ပိတောက်ပန်းဝါဝါတွေနဲ့ချစ်စရာကောင်းနေတဲ့ ကလေးမကို ငုံ့ကြည့်ရင်းပြန်ဖြေဖို့အဖြေရှာနေသည်။
"မနေ့က မင်းShareထားတာတွေ့လို့လေ "
အမှန်တိုင်းပြောပြတော့ တွယ်တာက သွားတန်းဖွေးဖွေးကလေးတွေပေါ်အောင်ရယ်ပြသည်။
"ကိုရန်ကြီးက တကယ်အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲသိလား "
သူ့ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ပြောတာ ဒီကလေးမပဲရှိသည်။ မြင်တဲ့သူတိုင်းဆီကကြောက်စရာကြီးဟုပဲကြားဖူးတာ။
**********************************
အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပါ။
Part (20) ဆက်ရန်
Zawgyi Version
The Challenge of Love
Part (19)
သၾကၤန္က်ဖိဳ႕၂ရက္ပဲလိုေတာ့သည့္အေလ်ာက္ တြယ္တာလည္းပထမဆုံး ေရပက္ခံထြက္လည္ရမည္မို႔ရင္ခုန္ေနရသည္။ ၿပီးေတာ့သေဘာက်ေနတဲ့အစ္ကိုႀကီးနဲ႕တစ္ကားတည္းအတူလည္ရမွာေလ။
အခ်ိန္အားျဖင့္ ည၉နာရီအခ်ိန္ျဖစ္ကာ တြယ္တာအဖို႔အိပ္ခ်ိန္မက်ေသးသျဖင့္ လူငယ္ပီပီ Facebook မွာ New Feed ကို အေပၚနဲ႕ေအာက္ပြတ္ေနသည္။
တန္ခူးလ၊ သၾကၤန္နဲ႕ပိေတာက္ဆိုတာခြဲလို႔မရသလို...တြယ္တာလည္း New Feed မွာ ပိေတာက္ပန္းပုံေတြျမင္တာနဲ႕ သေဘာက်စြာShareလိုက္သည္။
အိမ္နားမွာလည္းပိေတာက္ပင္ကမရွိ၊ အျပင္သြားတဲ့အခါက်လည္းပိေတာက္ပန္းေတြျမင္ရင္ေတာင္ခူးဖို႔သတိကမရတာနဲ႕ ဒီႏွစ္သၾကၤန္ ပိေတာက္ပန္းကိုထိကိုမထိၾကည့္ရေသးဘူး။
*
*
*
မနက္ျဖန္ဆိုရင္ သၾကၤန္အႀကိဳေန႕က်ၿပီမို႔ ဒီေန႕ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ သၾကၤန္လည္ဖို႔ကိစၥအားတိုင္ပင္ရန္ ခိုင္ၿမဲကအားလုံးကိုအိမ္ေခၚထားသည္။
ရန္ႀကီးေအာင္လည္း April တစ္လလုံး ပြဲလည္းမရွိ၊ သူလည္းနားထားတာမို႔ က်န္းမာေရးနဲ႕Muscle မ်ားက်မသြားေစဖို႔Gymကစားတာကလြဲရင္အျခားအလုပ္မရွိဘဲအားေနရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ဒီေန႕ေခၚထားတဲ့ခိုင္ၿမဲဆီသို႔သြားဖို႔သာစိတ္အားထက္သန္စြာနာရီဝက္ေလာက္ ေစာၿပီး ကြန္ဒိုမွဆင္းလာခဲ့သည္။
Addidas တံဆိပ္နဲ႕ခ်ိဳင္းျပတ္အကၤ်ီအနက္ေရာင္အား ေဘာင္းဘီေရွာ့ပန္ခဲေရာင္နဲ႕ဝတ္ထားလွ်က္ ကားေသာ့ကိုကိုင္ၿပီး အေဆာက္အဦးမွထြက္လာ၍ ကားပါကင္ထဲမသြားခင္ အေဆာက္အဦးေရွ႕က ပိေတာက္ပင္ႀကီးမွာ ပိေတာက္ပန္းမ်ားဝါထိန္ေနေအာင္ပြင့္ေနတာကိုေတြ႕ရသည္။
ရန္ႀကီးလည္း သစ္ပင္ေအာက္မွာ ကေလးေတြက ဝါးလုံးႀကီးတရမ္းရမ္းနဲ႕ပိေတာက္ပန္းေတြခူးေနတာကိုၾကည့္ရင္း မေန႕ညက ပိေတာက္ပန္းပုံေတြကို Facebook မွာ Share ထားတာကိုသတိရသြားသည္။
"လွလိုက္တာ ဒီႏွစ္ပိေတာက္ပန္းေတြတဲ့ေဝးေနတာ ပန္ခ်င္လိုက္တာ"
တြယ္တာ Share ထားတဲ့ Caption ကေခါင္းထဲမွာအစီအရီျပန္ေပၚလာ၍ ရန္ႀကီးတစ္ေယာက္ ပိေတာက္ပင္ႀကီးေအာက္သို႔ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
"ဟာ...ေဟ့ေကာင္...ဟိုဘက္ကအခိုင္ကပိုႀကီးတာကြ ဖယ္စမ္းပါ ငါခူးမယ္"
"ဝါးလုံးႀကီးကေလးတယ္ကြ မင္းေျပာတဲ့အခိုင္ႀကီးငါမွမမွီတာ "
"မင္းတို႔ကလည္း အပင္ေပၚတက္ခူးလိုက္ရင္ၿပီးေနတာကို ဖယ္ၾက ငါတက္မယ္"
ခ်ာတိတ္ကေလး၃ေယာက္ ပိေတာက္ပန္းခူးရင္စကားမ်ားေနလွ်က္ တစ္ေယာက္ကသစ္ပင္ေပၚတက္ဖို႔ဝတ္ထားတဲ့ပုဆိုးကိုစလြယ္သိုင္းေနသည္။
"ေဟ့...ကေလးေတြ ဖယ္ၾက ကိုႀကီးခူးေပးမယ္"
ရန္ႀကီးက ကားေသာ့ကိုေဘာင္းဘီအိတ္ေထာင္ထဲထိုးထည့္ကာ ကေလးတစ္ေယာက္ဆီကဝါးလုံးကိုသူကယူလိုက္သည္။
"ဦးေလး ကြၽန္ေတာ္ျပမယ္ဟိုမွာျမင္လားအဲ့ဒီနားကအခိုင္ႀကီးခူးေပးေနာ္"
ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ကလက္ဆြဲၿပီး ဦးေလးလို႔ေခၚကာ ပိေတာက္ခိုင္အႀကီးႀကီးကိုလက္ညွိုးျပသည္။
ရန္ႀကီးလည္း ပန္းကခူးေပးရဦးမယ္ ဦးေလးလို႔ကလည္းအေခၚခံရေသးတယ္ဆိုေတာ့မ်က္ေမွာင္ကုပ္သြားရသည္။
"ေအးပါကြ မင္းတို႔ကိုအရင္ခူးေပးမွာပါ "
ရန္ႀကီးလည္းထိုကေလးေျပာတဲ့အခိုင္ကို ဝါးလုံးျဖင့္ထိုးခ်ခဴးေပးလိုက္ေတာ့ ကေလးကေပ်ာ္သြားသည္။ ဝါးလုံးထိပ္ကပိေတာက္ခိုင္ႀကီးကိုျဖဳတ္ယူၿပီး သူ႕သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ကိုေစာင့္ေန၏။
ရန္ႀကီးလည္း က်န္တဲ့ကေလး၂ေယာက္ကိုပါ တစ္ေယာက္တစ္ခိုင္ခူးေပးေနတုန္း
"ဟယ္....ငါ့တူ ကေလးေတြကိုပန္းခူးေပးေနတာလား အန္တီ့ကိုလည္းတစ္ခိုင္ေလာက္ "
ရန္ႀကီးရဲ႕ေအာက္ထပ္အခန္းမွာေနတဲ့အေဒၚႀကီးကပါ ေစ်းကျပန္လာရင္း လမ္းႀကဳံခူးခိုင္းေနသည္။
"ဗ်ာ...ဟုတ္..ခဏေလးေနာ္..ဒီကေလးေတြအရင္ေပးလိုက္ဦးမယ္"
"ရတယ္...ရတယ္ ငါ့တူ "
အေဒၚႀကီးက ေစ်းျခင္းေတာင္းႀကီးေဘးခ်ကာ ကေလးေတြနဲ႕အတူ ရန္ႀကီးဆီကပိေတာက္ပန္းကိုေစာင့္ေနသည္။
"ေတာ္ၿပီလား မင္းတို႔က "
ရန္ႀကီးကတစ္ေယာက္တစ္ခိုင္ခူးေပးၿပီးေနာက္ကေလးေတြကိုေမးေတာ့ကေလးေတြက ရၿပီဆိုၿပီး ပိေတာက္ပန္းေတြရလို႔ေပ်ာ္ကာခုန္ေပါက္ေျပးသြားသည္။
"အန္တီ တစ္ခိုင္ေတာ္ၿပီလား "
ရန္ႀကီးက အပင္ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး ခူးရလြယ္မယ့္ကိုင္းကိုရွာ၍ဝါးလုံးနဲ႕ထိုးသည္။
"ရတယ္ငါ့တူ "
"အန္တီသင္း ပိေတာက္ပန္းခူးေနတာလား "
ထိုစဥ္ ကြန္ဒိုကေနထြက္လာေသာ အေဒၚႀကီးနဲ႕ကပ္ရပ္အခန္းက အပ်ိဳႀကီးကေရာက္လာ၏။
"ဟုတ္တယ္ ပုံ႕ပုံ႕ေရ အေပၚထပ္က ေကာင္ေလးကခူးေပးေနတာ "
"ဟုတ္လား....ေမာင္ေလးေရ...အစ္မကိုလည္း တစ္ခိုင္ေလာက္ခူးေပးပါဦး "
"ဗ်ာ...."
ရန္ႀကီးတစ္ေယာက္ဝါးလုံးထိပ္က ပိေတာက္ခိုင္ကို အရင္ခူးခိုင္းတဲ့အေဒၚႀကီးအား ျဖဳတ္ေပးေနတုန္း အပ်ိဳႀကီးမမကပါ အႀကဳံလာခူးခိုင္းေနျပန္၏။
"ဟုတ္ကဲ့ ခဏေလးေနာ္ "
"ေက်းဇူးပဲ ငါ့တူေရ သြားၿပီေနာ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်"
အေဒၚႀကီးက သူ႕ေစ်းျခင္းေတာင္းကိုဆြဲၿပီး အပင္ေအာက္ကထြက္သြားသည္။
"အဲ့...အဲ့ဒီအခိုင္ကေလးလွတယ္ေမာင္ေလး"
အပ်ိဳႀကီးမပုံ႕ပုံ႕က ရန္ႀကီးနဲ႕အတူအပင္ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးပိေတာက္ခိုင္ရွာေပးသည္။
"ဒါေလးလား.."
".ဟုတ္တယ္....ဟုတ္တယ္ "
"ဦးေလး....ဟိုဘက္ၿခံက အဖြားကလည္းတစ္ခိုင္ေလာက္တဲ့ "
ရန္ႀကီးတစ္ေယာက္ မပုံ႕ပုံ႕အတြက္ခူးေပးေနတုန္း ေစာနခူးေပးလိုက္တဲ့ကေလးေတြထဲကတစ္ေယာက္က ျပန္ေပးလာၿပီး အဖြားအတြက္ဆိုကာထပ္လာခူးခိုင္းသည္။
ငါေတာ့...မွားတာပဲ...ပိေတာက္ပန္းေလး တစ္ခါခူးမိပါတယ္ တစ္ရက္ကြက္လုံးခူးေပးရေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။
"ေအး...ခဏေစာင့္ဦး "
"ေက်းဇူးပဲ ေမာင္ေလး သြားၿပီေနာ္ "
မပုံ႕ပုံ႕ထြက္သြားၿပီးေနာက္ ကြန္ဒိုေအာက္ဆုံးထပ္မွာေနတဲ့ဦးေလးႀကီးကေရာက္လာျပန္သည္။
"ေဟး....ငါ့တူ ပန္းေတြခူးေနပါလားကြ"
"ဟုတ္တယ္ဗ် "
"ဘႀကီးေရာ ပန္းလိုခ်င္လို႔လား ဒီဦးေလးက ဒီနားကလူေတြကိုခူးေပးေနတာ အရမ္းသေဘာေကာင္းတာပဲ"
ရန္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ့ကေလးကိုငုံ႕ၾကည့္ၿပီးခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
ဒီနားကလူေတြကိုဘာလို႔ခူးေပးရမွာလဲ ငါ့ဟာငါေပးစရာရွိတဲ့လူရွိလို႔ခူးတာကြ မင္းတို႔ေၾကာင့္ငါအပင္ေပၚပါတက္ခူးရေတာ့မယ့္ပုံစံေပါက္ေနၿပီ။
"ေအးကြာ...အဲ့တာဆိုလည္း ဦးေလးကိုေရာတစ္ခိုင္ေလာက္ခူးေပးကြာ အိမ္ေရာက္ရင္မိန္းမကိုမ်က္ႏွာလုပ္ရေအာင္လို႔...ဟားဟား"
ရန္ႀကီးတစ္ေယာက္ အဖြားအတြက္ဆိုၿပီးလာခူးခိုင္းတဲ့ကေလးကိုခူးေပးၿပီးေနာက္ ေအာက္ဆုံးထပ္ကဦးေလးႀကီးအတြက္ခူးေပးသည္။
"မင္းကေရာဘယ္သူ႕အတြက္ခူးမွာလဲ"
ရန္ႀကီးက ပန္းခိုင္ကိုဝါးလုံးနဲ႕ထိုးေနတုန္းက ဦးေလးႀကီးကရန္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီးေမးသည္။
"ဗ်ာ!."
"မင္းေရာဘယ္သူ႕ကိုေပးမလို႔ပန္းေတြခူးတာလဲေမးတာ ေကာင္မေလးအတြက္လား"
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...ညီမေလးအတြက္ပါ "
"ေဟ...မင္းမွာညီမေလးရွိသလား ငါေတာ့မင္းအိမ္လာတာဟိုေကာင္ေလး၂ေယာက္ပဲျမင္တယ္"
အိမ္ကိုလာတဲ့ဧည့္သည္ဆိုလို႔တ႐ုတ္ႀကီးနဲ႕ငထူးပဲရွိတာမို႔သူတို႔ကိုေျပာမွန္းရန္ႀကီးသိသည္။
"ဟုတ္ရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္းညီမေလး "
"ပန္းေပးခ်င္တယ္ဆိုမွေတာ့ ညီမေလးမဟုတ္ပါဘူးကြာ ဟား...ဟား...ငါ့တူရွက္ေနတာထင္တယ္"
ဦးေလးႀကီးက ရန္ႀကီးေပးတဲ့ပိေတာက္ခိုင္ကိုယူၿပီး ရန္ႀကီးကိုေနာက္ေနသည္။
"ကဲ ကဲ ေနာက္လူေတြမလာခင္ျမန္ျမန္ခူး မဟုတ္ရင္မင္းတစ္ေနကုန္ခူးေပးေနရလိမ့္မယ္"
ဦးေလးႀကီးက ရန္ႀကီးပုခုံးကိုပုတ္ၿပီး သူ႕အခန္းသူျပန္သြားသည္။
ရန္ႀကီးလည္း ေနာက္ထပ္ဘယ္သူမွလာမခူးခိုင္းခင္ ခူးလို႔ရမယ့္ပိေတာက္ခိုင္ကိုလိုက္ရွာသည္။
၇ယောက်လောက်အတွက်ဆက်တိုက်ခူးပေးလိုက်ရတာမို့ ေခါင္းႀကီးေမာ့ရတာလည္းဇက္ေတြေညာင္းေနၿပီ....ဝါးလုံးႀကီးျမႇောက္ရတာလည္းလက္ေတြေညာင္းေနၿပီျဖစ္သည္။
ဒါေပမဲ့တြယ္တာ့အတြက္ကအခုမွခူးေပးရမွာမို႔ပန္းမ်ားမ်ားပါၿပီးလွတဲ့အခိုင္ကိုလိုက္ရွာကာစိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ခူးခဲ့ပါသည္။
ရန္ႀကီးလည္းသူလိုခ်င္သေလာက္ပန္းေတြရတာနဲ႕ဝါးလုံးကိုအပင္မွာေထာင္ထားခဲ့ကာ ပန္းေတြကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ပိုက္ၿပီး သူ႕ကားထဲက ေဘးခုံမွာထည့္လိုက္သည္။
ကားေမာင္းလာရတာလဲ တစ္လမ္းလုံးပိေတာက္ပန္းနံ႕ကေလးမ်ားက ကားထဲမွာ ႀကိဳင္သင္းေနကာ ဒီပန္းေတြေပးလိုက္ရင္တြယ္တာေပ်ာ္သြားမွာပဲဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ရန္ႀကီးရဲ႕စိတ္ေတြကလက္ဆက္ေနသည္။
ရန္ႀကီးေအာင္ ခိုင္ၿမဲတို႔ၿခံထဲမွာကားရပ္ၿပီးေနာက္ ကားထဲကေနပိေတာက္ပန္းေတြပိုက္လွ်က္ထြက္လာသည္။
ထိုအခါခိုင္ၿမဲကအိမ္ထဲကေနထြက္လာၿပီး ရန္ႀကီးေအာင္အားထူးဆန္းစြာၾကည့္သည္။
"ဟ ပိေတာက္ပန္းေတြနဲ႕ပါလား မင္းေရာင္းေနတာလားဘယ္သူ႕အတြက္လဲ"
"မင္းညီမအတြက္ခူးလာတာ "
တြယ္တာ့အတြက္ဆိုေတာ့ ခိုင္ၿမဲကဟုတ္ေကာဟုတ္ရဲ႕လားဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႕ၾကည့္သည္။
ရန္ႀကီးကေတာ့ပန္းေတြတစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႕အိမ္ထဲဝင္သြား၏။
ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနၾကတဲ့ တြယ္တာနဲ႕သူမရဲ႕မာမားကရန္ႀကီးကိုလွည့္ၾကည့္ၾကၿပီး တြယ္တာကရန္ႀကီးကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်က္ခ်င္းထလာသည္။
"ဟာ...ကိုရန္ႀကီးပိေတာက္ပန္းေတြအမ်ားႀကီးပဲ တြယ္တာ့အတြက္လား "
"အင္း..ဟုတ္တယ္...မင္းအတြက္ "
ရန္ႀကီးေျပာၿပီးမွ တြယ္တာ့အေမကိုသတိရသြားကာ
"အန္တီအတြက္တစ္ခိုင္ တြယ္တာ့အတြက္တစ္ခိုင္ "
ဟုျပင္ေျပာလိုက္သည္။
ေယာကၡမကိုလည္းမ်က္ႏွာလုပ္ရမွာေပါ့ ဒါေပါ့..ဒါေပါ့ ။
တြယ္တာမဟုတ္တ႐ုတ္ေတြးၿပီးၿပဳံးေနမိ၏။
"မာမားကိုေပးမေနနဲ႕ တြယ္တာ့ကိုပဲေပး တြယ္တာပဲပန္မယ္"
တြယ္တာသည္ ရန္ႀကီးဆီက ပန္းခိုင္ေတြအားလုံးကို သူမကပဲေပြ႕ယူလိုက္တဲ့အခါ ရန္ႀကီးလက္ကလႊတ္ေပးလိုက္ရသည္။
"မင္းတစ္ေယာက္တည္းအမ်ားႀကီးပဲ အန္တီ့ကိုလည္းေပးလိုက္ပါ ငါကအန္တီ့အတြက္ေရာခူးလာတာ"
"ေနပါေစ ရန္ႀကီးေရ မင္းညီမက မေန႕ကတည္းကပိေတာက္ပန္း႐ူး႐ူးေနတာ သူ႕ဟာသူပဲယူပါေစ အန္တီကမပန္ပါဘူး"
မာမားက တြယ္တာ့ကိုအေလ်ာ့ေပးၿပီးမနက္ျဖန္ခရီးသြားဖို႔ျပင္စရာရွိတာသြားျပင္တဆင္သည္။
"ကိုရန္ႀကီး လာ....တြယ္တာ့ကိုပိေတာက္ပန္းေတြနဲ႕ပုံရိုက္ေပး"
တြယ္တာက ပန္းေတြကိုေပြ႕ပိုက္ထားလွ်က္ရန္ႀကီးေအာင္ကိုလက္ေမာင္းကေနဆြဲၿပီး ၿခံထဲေခၚသြားသည္။
ခိုင္ၿမဲကတြယ္တာနဲ႕ရန္ႀကီးအားၾကည့္ၿပီးႏွာေခါင္းရႈံ႕၏။
"ရန္ႀကီး မင္းလည္းဘယ္ဘဝကဝဋ္လည္းမသိဘူး အရႈပ္အထုပ္မႏွိပ္စက္တာခံရဦးမယ္"
"ကိုႀကီးမရိုက္ေပးခ်င္ေနပါ့လား ဘာလို႔သူမ်ားကိုေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ "
တြယ္တာက အိမ္ေရွ႕ကမာမားစိုက္ထားေသာ သစ္ခြပင္ေတြေရွ႕မွာရပ္ၿပီး ရန္ႀကီးအားပုံရိုက္ေပးခိုင္းသည္။ ဒီနားအထိပါလာတဲ့အစ္ကိုျဖစ္သူကိုလည္းရန္လွမ္းေထာင္လိုက္ေသးသည္။
"ရန္ႀကီး မင္း ဘယ္ကခူးလာတာလဲ "
"ငါတို႔ကြန္ဒိုေရွ႕ကပိေတာက္ပင္ႀကီးေလ ကေလးေတြခူးေနတာျမင္တာနဲ႕ ငါလည္းခူးလာတာ"
"ကိုရန္ႀကီးရိုက္ေပးေတာ့ေလ "
တြယ္တာသည္ အိမ္ေနရင္း အျပာႏုေရာင္စပန့္ဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္ပဲဓာတ္ပုံရိုက္ဖို႔ပဲေပးေနသည္။
"ဘယ္ဖုန္းနဲ႕ရိုက္ေပးရမလဲ"
"ကိုရန္ႀကီးဖုန္းနဲ႕ပဲရိုက္ေပးေတာ့ တြယ္တာ့ဖုန္းကအိမ္ထဲက်န္ရစ္ၿပီ"
ရန္ႀကီးက သူ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ေထာင္ထဲကဖုန္းကိုထုတ္ကာ Camera ျဖင့္ခ်ိန္သည္။ ခိုင္ၿမဲကေတာ့ ရန္ႀကီးဖုန္းထဲကမွာေပၚေနတဲ့တြယ္တာ့ကိုၾကည့္ၿပီး လိုက္စေနသည္။
"လွလည္းမလွဘူး အ႐ူးမႀကီးက်ေနတာပဲ"
"ကိုႀကီးေနာ္! ကိုႀကီးရိုက္မေပးဘဲနဲ႕ သူမ်ားကလွလွေလးရိုက္ေပးေနတာကို အလုပ္လာမရႈပ္နဲ႕သြား!"
တြယ္တာက ၿပဳံးမလို႔လုပ္တိုင္း ခိုင္ၿမဲကေနာက္ကေနလိုက္ေျပာင္ေနေတာ့တြယ္တာစိတ္တိုၿပီးေျခတစ္ခ်က္ေစာင့္လိုက္သည္။
ရန္ႀကီးကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမတည့္တဲ့ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ တြယ္တာရဲ႕ဆူပုတ္ေနေသာSnapပုံေတြရိုက္မိရင္း ရယ္ေနမိေတာ့သည္။
"ရန္ႀကီးၿပီးက်ရင္အေပၚလာခဲ့ေတာ့ ငထူးလာၿပီသြားေတာ့မယ္"
ခိုင္ၿမဲက ထူးျမတ္လင္း ကားၿခံထဲဝင္လာတာနဲ႕တြယ္တာတို႔အနားကေန ထြက္ခြာသြား၏။
"ကိုရန္ႀကီး တြယ္တာ့ကိုလွလွေလးရိုက္ေပးေနာ္"
တြယ္တာသည္ ပိေတာက္ခိုင္ေတြရင္မွာပိုက္လို႔ ႏႈတ္ခမ္းကေလးေကာ့တက္ေနေအာင္ၿပဳံးၿပီးေခါင္းကေလးေစာင္းကာ Poseေပးသည္။
ရန္ႀကီးလည္း ဖုန္းထဲမွတစ္ဆင့္ျမင္ေနရတဲ့ ဘာမွမလိမ္းထားေပမဲ့ေဖြးစြတ္ႏုဖက္ေနေသာမ်က္ႏွာေျပာင္ကေလးနဲ႕ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာၿပဳံးေနေသာကေလးမေၾကာင့္ ဇက္က်ိဳးမတတ္ေမာ့ၿပီးခူးလာရက်ိဳးနပ္ပါတယ္ဟုေတြးမိသည္။
သူ႕အရပ္အရွည္ႀကီးကို ခါးကုန္းၿပီးဖုန္းကင္မရာကိုေသခ်ာခ်ိန္ကာပုံေကာင္းေကာင္းထြက္ေအာင္ရိုက္ေပးေနေသာရန္ႀကီးအား တြယ္တာသေဘာက်သထက္က်ေနမိေတာ့သည္။
ၾကည့္ပါလား....တြယ္တာမေက်နပ္မခ်င္းစိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ကိုရိုက္ေပးေနတာ။
၃ပုံေလာက္ရိုက္ၿပီးတိုင္းတြယ္တာကလာၾကည့္သည္။ မႀကိဳက္ေသးရင္ျပန္ရိုက္ခိုင္းသည္။
"ရၿပီလား...ေနပူေနၿပီ"
ရန္ႀကီးက တြယ္တာ့ကိုေနကြယ္ေအာင္သူ႕အရပ္နဲ႕မိုးရပ္ေပးရင္ဖုန္းထဲကပုံကိုျပသည္။
"ေနာက္ဆုံးတစ္ခါရိုက္ေပးဦး ဒီတစ္ခါ ပန္းပန္ၿပီးရိုက္ေပး "
"အင္း...ဟိုမွာျပန္သြားရပ္"
"တြယ္တာ့ကိုပန္းပန္ေပးဦးေလ ...တြယ္တာကလက္မွမအားတာ"
လက္ထဲကပန္းေတြကိုရည္႐ြယ္ရင္း ရန္ႀကီးအားေမာ့ကာပန္းပန္ခိုင္းေနေတာ့ရန္ႀကီးလည္းလက္ထဲကဖုန္းကိုအိတ္ေထာင္ထဲျပန္ထည့္ၿပီး သူမလက္ထဲကပန္းေတြထဲကပန္လို႔ရမယ့္အခိုင္ေသးေသးကေလးေတြ၂ခုကိုခ်ိဳးလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့တြယ္တာရဲ႕ဆံပင္ရွည္ေတြညွပ္သိမ္းထားေသာနား႐ြက္ၾကားထဲသို႔တစ္ဖက္တစ္ခုထိုးပန္ေပးလိုက္သည္။
တြယ္တာက သူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္လွ်က္ပန္းေတြပန္ထားတာကိုဟိုဘက္နဲ႕ဒီဘက္လွည့္ၿပီးပဲမ်ားျပသည္။
"လွလား "
"အင္း လွတယ္ "
ရန္ႀကီးကမဆိုင္းမတြျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့တြယ္တာကေက်နပ္သြားကာ သစ္ခြၿခံေရွ႕မွာျပန္သြားရပ္သည္။
ရန္ႀကီးကရိုက္ေပးတဲ့ပုံေတြကိုတြယ္တာျပန္ၾကည့္ရင္း၂ေယာက္အတူအိမ္ထဲျပန္ဝင္လာၾကသည္။
"တြယ္တာ့ကို Messenger ကေနပို႔ေပးေနာ္ "
"အင္းပို႔လိုက္မယ္ "
"အခုပို႔ေပး အခုတင္ခ်င္တာ တြယ္တာက "
ရန္ႀကီးတို႔ အိမ္အေပၚထပ္သို႔တက္လာၾကၿပီးအေပၚထပ္က ဆက္တီမွာထိုင္လိုက္ၾကသည္။
တြယ္တာကပန္းေတြကိူစားပြဲေပၚသို႔တင္ထားလိုက္ၿပီးသူမဖုန္းကိုအခန္းထဲကသြားယူသည္။ ၿပီးေနာက္ရန္ႀကီးရဲ႕ေဘးမွာကပ္ထိုင္ၿပီးသူမဆီသို႔ပုံေတြပို႔ေပးတာကိုထိုင္ေစာင့္သည္။
"အကုန္ပို႔လိုက္ၿပီ ပုံကမ်ားလို႔ခဏေစာင့္လိုက္ "
တြယ္တာက သူ႕ဆီေရာက္လာတဲ့ပုံအခ်ိဳ႕ကိုတစ္ပုံခ်င္းေသခ်ာၾကည့္ၿပီးသေဘာက်ေန၏။
"ကိုရန္ႀကီးက ပုံရိုက္တာေတာ္သားပဲ တြယ္တာ့ပုံေတြအကုန္လွတယ္"
တြယ္တာက ေျပာေတာ့ရန္ႀကီးကတြယ္တာ့ဖုန္းထဲကပုံေတြကိုတြယ္တာနဲ႕အတူငုံ႕ၾကည့္သည္။
"ပုံေ႐ြးေပးပါ့လား ၄ပုံေလာက္ တြယ္တာမေ႐ြးတတ္ေတာ့ဘူး"
"အကုန္လွတယ္ မင္းႀကိဳက္တာတင္ေလ "
"အကုန္တင္လိုက္ရမွာလား "
"တင္ တစ္ပုံခ်င္း ရီအက္ လာေပးလွည့္မယ္"
တြယ္တာက ႐ြဲ႕ေျပာတာေပမဲ့ရန္ႀကီးကအတည္ေပါက္ႀကီးေျပာေနေတာ့တြယ္တာကမ်က္ေမွာင္ကုပ္ၿပီးရန္ႀကီးအားေမာ့ၾကည့္သည္။
" ၄ပုံပဲတင္ခ်င္တာ ေ႐ြးေပးပါဆို "
"အဲ့ဒီ၂ပုံ "
"ဒီ၂ပုံလား "
"ဟုတ္တယ္ ပန္းပန္ထားတဲ့ပုံေတြကပိုလွတယ္"
"ၿပီးေတာ့ေရာ "
"ေခါင္းေလးေစာင္းထားတဲ့ပုံရယ္ သြားေပၚေအာင္ရယ္ေနတဲ့ပုံရယ္ "
တြယ္တာက ရန္ႀကီးေျပာတဲ့ပုံေတြကိုေ႐ြးကာ
"ပိေတာက္ပန္းရၿပီ "
ဟု Caption တပ္ၿပီး Facebook မွာတင္လိုက္သည္။
"ကိုရန္ႀကီး တြယ္တာ့ကိုဘာလို႔ ပိေတာက္ပန္းေတြေပးတာလဲ "
တြယ္တာသည္ သူ႕ေဘးမွာအတူထိုင္ေနတဲ့ရန္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးေမးလာသည္။
သူပန္ေပးထားတဲ့ပိေတာက္ပန္းဝါဝါေတြနဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့ ကေလးမကို ငုံ႕ၾကည့္ရင္းျပန္ေျဖဖို႔အေျဖရွာေနသည္။
"မေန႕က မင္းShareထားတာေတြ႕လို႔ေလ "
အမွန္တိုင္းေျပာျပေတာ့ တြယ္တာက သြားတန္းေဖြးေဖြးကေလးေတြေပၚေအာင္ရယ္ျပသည္။
"ကိုရန္ႀကီးက တကယ္အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲသိလား "
သူ႕ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေျပာတာ ဒီကေလးမပဲရွိသည္။ ျမင္တဲ့သူတိုင္းဆီကေၾကာက္စရာႀကီးဟုပဲၾကားဖူးတာ။
**********************************
အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါ။
Part (20) ဆက္ရန္