"Ha? Jisung?"
Yatağından kalkıp bana doğru yürümeye başladı. Yürürkende sırıtıyordu pic.
"Siz tanışıyor musunuz?"
Kai atladı söze.
"Evet tanışıyoruz Kai. Hemde ne tanışma.."
Korkuyordum. Evet korkuyordum amk! Bana yaptığı şeyler hala dün gibi aklımda. Hay sikeyim! Annemden kaçıyorum, yeni bir bela alıyorum. Ne yapacağım?
"Sen bi gelsene Jisung."
Söylediği sözle irkildim. Önümden gidiyordu. Bende onu takip ediyordum. Başka ne yapacaktım ki?
Beni lavaboya götürdü ve benim önüme geçti.
"Ne istiyorsun?"
"Ne mi istiyorum? Tam da şunu!"
Yüzüme yumruk atmasıyla yere düştüm. Yine başlıyordu lanet olası günler!
Üstüme çıkmasıyla konuşmaya başladı.
"Okulunu neden değiştirdin? Benim yüzümden değil mi? Bana iftira atmışşın? Senin yüzünden neler çektim okulda biliyor musun! Ödeyeceksin.
Tek tek yaşadığım şeylerin hepsini burda ödeyeceksin!"
Yüzüme yumruklar atmaya başladığında canım çok yanıyordu. Karnıma oturuyor olmasıyla bıçaklandığım yerde çok yanıyordu. Yaram açılacak gibiydi.
Canım çok ama çok acıyor..
"Lütfen..."
Dudaklarımdan kısık ve güçsüz sesimle bunu diyebilmiştim.
Bayılacaktım.
Ramak kalmıştı.
Yüzüme vuruluşu bir anda durmuştu.
Üstümden bir yük kalkmıştı.
Gözlerimi yavaşça açtığımda Eunwoo yoktu. Arkamdan bağırış sesleri geliyordu.
Kafamı zar zor çevirdiğimde
Takım elbiseli bir adam
Burdaydı
Giyiminden, saçlarından belliydi
Bu Minhoydu
Eunwoo tanınmayacak hale gelmişti.
"Minho..."
Sesim çıkmıyordu. Bağırmaya çalışıyordum fakat olmuyordu.
Elimi ayakkabılarına uzattım ve dokundum.
"Minho! Bırak onu!"
Sesim birazda olsa çıkmıştı.
Minho Eunwooyu bırakıp bana döndü ve ayağa kalktı.
"Seninle işim bitmedi."
Hızlı bir şekilde beni kucağına aldı.
"Jisung? Jisung! Jisung benimle kal!?"
Bayılmak üzereydim ama bayılmamıştım.
Sadece cevap veremiyordum.
Yüzüm fazla acımıyordu ama karnımdaki yaram çok acıyordu.
"Acıyor..."
Ellerimle karnımı tuttum.
"Ha?"
Çok endişeli ve korkuyordu.
Onu ilk defa böyle görüyordum.
Beni revire götürdü ve kontrollerim yapıldı. Bir sorun yoktu. Bu beni rahatlatmıştı.
"Daha iyi misin?"
"İyiyim..."
"Çok şükür.."
Bana sarıldı.
Gülümsedim ve Minhonun sarılmasına karşılık verdim. Ayrıldığımızda ona bir soru sordum
"İşe gitmen gerekmiyor mu? Ben iyiyim sen git."
"Hayır."
Cevabı netti o yüzden birşey diyemedim.
"Eunwoo nerde?"
"Hala o orospu çocuğunu mu soruyorsun?"
"Ama-"
"Yoğun bakımda."
"NE? MİNHO NAPTIN ÇOCUĞA!?"
"Hakediyordu. Hala da onu döveceğim."
"Saçmalama!?"
Cevap vermedi. Belli ki sinirliydi.
Onun hiç görmediğim hallerini görüyordum.
Ve bu biraz..
Ürkütücüydü.
"Bugünlüğüne evime gelir misin?"
Çok yük oluyorum.
Ne yapıcam?
Gitmek istiyorum
Korkuyorum bu yurttan
Başka zorbalarım çıkarsa?
Tamam.
Dürüst ol Jisung.
"Olur."
Gülümsedi ve yavaşça beni kaldırdı.
Koluma girdi ve arabasına yürümeye başladık.
"Minho?"
"Efendim?"
"Beni nasıl kurtardın? İşe gitmiyor muydun?"
"Şöyle.."
"Çabuk gelmen lazım Minho Bey."
"Biraz bekleteceğim."
Merak ediyorum..
Geri döneceğim.
"Jisung nerde?"
"Haa şu yeni gelen çocuk mu? Arkadaşıyla bir yere gittiler."
"Arkadaş?"
Jisungun benim tanıdıklarım dışında arkadaşı yok ki?
Bu işte bir terslik var.
"Böyle aradım seni ve buldum."
"Teşekkür ederim Minho. Çok mahcup hissediyorum."
"Beni böyle durumlarda ara hm?"
"Peki.."
"Daha iyi misin?"
"İyiyim dedim ya amk?"
Şaşırmış bir şekilde bakıyordu.
Amk
Ne dedim ben
"Pardon ya.."
Cevap vermedi.
Hay amk
Trip yiyoruz patronumuzdan
Minho gerçekten benim patronum mu?
Bence değil.
"Yarın işe başlıyorsun."
"NEEEEE"
"Felix gidiyor. Sende başlamalısın. Bakıyorum iyisin? Gitmeye hazırsın."
"Tamam Minho haklısın."
"Minho değil Şef."
Ha?
Ne saçmalıyor bu?
"Peki Şef."
Böyle sikerler seni Jisung
Patron işte.
Evine geldiğimizde çok yorgundum.
Direk koltuğa uzandım.
"Ne yapıyorsun?"
"Yatıyorum?"
"Patronunla böyle konuşmak ve davranmak? Ne kadar doğru?
Bana kimbap yap. Aşçı olacaksın.
Oradakiler acımasızdır. Alıştırma yapacağız seninle."
Ne oldu buna birden amk?
"Peki Minho- Yani Şef"
Kalktım ve mutfağa yöneldim.
Minhoda arkamdan geliyordu.
Kollarımı sıyırdım ve tenceremi aldım.
Bir bardak pirinç aldım ve onları yıkamaya başladım.
Tencereye koydum ve içine 2 bardak su koydum.
"Ben çıkıyorum Jisung. İş arkadaşlarımla bir yere gideceğim. Sende kimbapımı yap ben gelene kadar. Tamam mı?"
"Pekii. Sonra görüşürüz Minho Şef."
"Görüşürüz."
Minho gitmişti. Bende yemeğimi yapmaya devam ediyordum.
Pirinçleri haşladım ve bir kaba aldım.
Sonrasında 2 adet yumurta kırdım ve az yağda pişirdim. Daha sonra ton balıklarını bir tabağa aldım.
Kimchiyi ve yosunu açtım ve içine pirinçleri doldurdum. Ardından ton balıklarını. Diğer malzemeleride ekledim ve servis yapmaya başladım. Yaklaşık 1 saat geçmişti ama hala Minho yoktu.
Tabağımı süslemeye devam ederken
kapının açılma sesini duydum.
Minho gelmiş olmalıydı.
"Haaa...Bo kşmm?!"
"Josung muı??? SİNCAAAPP!"
Arkamı döndüğümde Minho sendelemeye başlamıştı.
"Jujssuinggg?? Gelmwe! Beenn gelşymrummm!"
Koşarak bana geldi ve arkamdan sarıldı.
Sarhoş muydu?
"Minho hadi yemeğini yaptım y-"
Beni kendine çevirip
Dudaklarıma kapandı.
Onun bu halini kullansam mı?
Karşılık vermeye başladım.
Bu gece iyi şeyler olmayacak..
burda bitircem aglayin
cok kotuyum dimi
aksam yeni bolum atcam merak etmeyinn💞
oy yorum 💪💍