Zorbanın İçindeki Aşk

Galing kay Zzeynepp610

14.1K 933 954

Şu zamana kadar hiç bir haksızlığa boyun eğmedim eğmem de,çünkü ya boynumu keserler ya da ısırırlar.Ama aşk... Higit pa

Tanıtım
1.BÖLÜM
2.BÖLÜM
3.BÖLÜM
4.BÖLÜM
5.BÖLÜM
6.BÖLÜM
7.BÖLÜM
8.BÖLÜM
9.BÖLÜM
10.BÖLÜM
11.BÖLÜM
12.BÖLÜM
13.BÖLÜM
14.BÖLÜM
15.BÖLÜM
16.BÖLÜM
17.BÖLÜM
18.BÖLÜM (ÖZEL BÖLÜM)
19.BÖLÜM (ÖZEL BÖLÜM)
20.BÖLÜM (ÖZEL BÖLÜM)
21.BÖLÜM (ÖZEL BÖLÜM)
22.BÖLÜM (ÖZEL BÖLÜM)
23.BÖLÜM (ÖZEL BÖLÜM)
24.BÖLÜM (ÖZEL BÖLÜM)
25.BÖLÜM
26.BÖLÜM
27.BÖLÜM
29.BÖLÜM
30.BÖLÜM
31.BÖLÜM

28.BÖLÜM

274 18 46
Galing kay Zzeynepp610

(Ece)
Saat:14:35

Yiğitle psikologtan çıktığımda derince nefes aldım,orada çok sıkılmıştım.

Kadın bana boş boş sorular sormuştu,
'Ne tür travman var,olay nasıl gerçekleşti,bir insandan korktuğunda ne hissediyorsun' ve daha fazla soru sormuştu.

Yiğitle çok konuşmamaya çalışıyorum fakat Yiğit hep bir konu açıp beni konuşturmaya zorluyordu fakat ben konuşmak istemiyorum.Yiğit derince nefes aldığında,

"Ece,artık benimle konuşsana.Sadece aramızdaki buzları eritmeye çalışıyorum."

"Yiğit şuan hiç konuşasım yok,sadece çok yorgunum o kadar."

Dediğimde kafamı cama koydum.

Cidden çok yorgundum,hem ruhsal olarak hemde bedensel olarak.
Hayatın tadı kalmamıştı benim için,
eski kendimi çok özledim,hemde çok özledim...

Elimin üstünde bir ağırlık hissettiğimde elime baktım,Yiğite baktığımda sesli bir şekilde derin nefes alırken elimi Yiğit'in elinden çekerken elimi kendine çekti.

Yiğit bana sırıtarak bakarken,

"Ellerimiz böyle kalsın,belki aramızdaki buzları eritiriz."

"Yiğit saçmaladın iyice,biz sevgilimiyiz de böyle davranıyorsun?"

Bunu dediğimde Yiğit arabayı park ederken seslice kahkaha atmaya başladı,ben anlamaz gözlerle Yiğite bakarken Yiğit arabayı durdurduğunda bana döndü,

"Niye böyle dedin Ece Hanım,yoksa benimle sevgilimi olmak istiyorsun?"

"Hiç bir zaman Yiğit Bey."

Dediğimde derin nefes aldım,Yiğite baktığımda

Yiğit sırıtarak bana döndüğünde oturduğu yerden üstüme doğru gelmeye başladı.
Yiğit yine saçmalamaya başladı.

Yiğit üstüme gelirken gözlerimin içine bakıyordu,niyeyse şuan bedenim titremeye başladı fakat bu sefer korkudan değildi.
Yiğit,

"Niye öyle diyorsun Ece Hanım? Benim gibi yakışıklı,zengin,iyi birisi ve sevdiğine önem veren birisini çok zor bulursun hatta bulamazsın bile."

Dediğinde burunlarımız birbirlerine değdiler.

Derin nefes almaya başladım çünkü acilen şu kalbimin hızlı atmasını istemiyorum.

Yiğit elini kalbimin üstüne koyduğunda gülümsedi,

"Kalbin çok hızlı atıyor,bu kalp acaba bana aşıkmı?"

Ağzından minik bir kahkaha çıktı.

ECE ARTIK KENDİNE GELL!

Yiğiti biraz ittiğimde,

"Hiç komik değilsin Yiğit ve ben sana hiçbir zaman aşık olmadım, olmayacağım da bunu aklına sok."

Bunları dediğimde Yiğit'in yüzündeki sırıtma silinmedi hatta bundan zevk almış gibi bana bakıyordu.

Biraz daha ciddileştiğimde işaret parmağımı Yiğite doğru doğrulttum,

"Yiğit,şunu unutma sen benim yanımda olma sebebin bu lanet travmamı atlatmama yardım etmen.
Bu travmayı atlattığımda iletişimi kesicez,ne sen beni nede ben seni tanımıyacağım.Sadece bu durum için yan yanayız,zaten biz bambaşka dünyalardayız."

Yiğit'in gözlerine baktığımda Yiğit'in gözlerinde hayal kırıklığı sezdim,
acaba ağırmı konuştum? Ama olacakları söyledim.

Yiğit bana son kez baktığında,

"Olacakları demiyorsun Ece,sen travmanın atlattığında biz yine iletişim halde olucaz,bunu unutma."

Ama ben içimden konuşmuştum,Yiğit beni nasıl duydu?

Yiğit üstümden kalktığında arabadan indi,ama ben daha şoku atlatamamıştım.

Yiğit beni nasıl duydu ve az önce söyledikleriyle neyi kastetti.

Yiğit kapımı açtığında düşüncelerimden sıyrıldım.

Arabadan indiğimde insanlara baktım,çok kalabalıktı burası.İster istemez nefesim kesilmeye başladı.

Yiğit elimi tuttuğunda yüzümü Yiğite çevirdim,Yiğit beni kendine çektiğinde nefes düzenim normale dönmüştü.Yiğit kulağıma sessizce,

"Sakın korkma,ben senin yanındayım.
Ve sakın elimi bırakma."

Dediğinde yürümeye başladı,bende peşinden gitmeye başladım.

Yiğitle restorant da oturduğumuzda bana döndü,

"Ne yemek istersin?"

"Hiç bir şey."

"Artık sana hiç bir şey cümlesi yasak, buranın salatası çok güzel salata yiyelim."

"Ben yemiyorum."

"Ben yemiyorum cümleside yasak sana Ece hanım.Neyse,pardon bir bakar mısınız?"

Derince nefes aldım,hiç takmadan insanları izlemeye başladım.

Çok mutlulardı,bazıları sevgilileriyle gelmiş,bazıları okulu ekip arkadaşlarıyla takılmaya gelmişlerdi.

Bense yaşayan ölü gibiyim.

Salatalar geldiğinde Yiğit iştahla yemeye başladı fakat ben sadece çatalı elime almış salatayla uğraşıyorum.

Yiğit bana baktığında,

"Ece,salatayla oyun oynamayı kes ve salatayı güzelce ye."

"İştahım yok Yiğit."

"Niye yok sence?"

"Bilmem."

Dediğimde çatalı kenara bıraktım ve etrafı izlemeye koyuldum.

Yiğit derin nefes aldığında çatalımı alıp biraz salata aldı,ağzıma getirdiğinde,

"Hadi ye artık."

"İstemiyorum Yiğit anlasana."

"Tıcc anlamıyorum."

Dediğinde salatayı zorla ağzıma soktu,
salatayı yediğimde Yiğit,

"Şimdi hepsini bitir."

Dediğinde salatayı yemeye başladım.

Salatanın birazını yediğimde, "Doydum ben."

Dediğimde yan masaya erkek grubu oturdu ve biraz sesli konuşuyorlardı.

Onlara döndüğümde bir tanesiyle göz göze geldim,bana gülümsüyordu. Hemen önüme bir daha döndüm.

Yiğit'in telefonu çalmaya başladığında telefonuna baktım 'Can' diye birisi arıyordu,Yiğit bana döndüğünde

"Ben az sonra gelicem,bekle beni burada."

Dediğinde yanımdan ayrıldı.

Ben gözlerimi etrafta gezdirirken yan masadaki erkeklerle göz göze geldim,
ortadaki bana göz kırptığında yeniden önüme döndüm.Biraz rahatsız olmuştum.

Yan masadan birisi, "Güzellik yerimiz var burada,sende katıl bize." onlara baktığımda hepsi bana bakıyordu.

"Yok,katılmak istemem." dedim kısa ve netti.

Yiğit lütfen erken gel...

Aralarından biri ayağa kalktı,

"İlk defa bizi reddeden bir güzellik var." dediğinde hepsi kendi aralarında gülüşümeye başladılar.

Bir kaşını kaldırdığında ellerini cebine koydu, "Yoksa yanımıza gelmemenin sebebi az önce yanında oturan sevgilinmi?"

Derin nefes almaya çalıştığımda yutkundum,

"O kişi benim sevgilim değil."

"Çok iyi,bir an çok korktum sevgilin var diye,senin gibi güzelliği kaptırmak istemem."

Bana yaklaşmaya başladığında bedenim titremeye,nefes alamamaya başladım.

Bana bir kaç adım yaklaştığında gözlerine baktım,elini uzattığında korktum.Biraz geri çekildim.

"İsmim Tolga,senin ismin ne güzellik?"

Tolgamı? Tesadüflerden nefret etmeye başladım.

Gözlerimin yandığını hissediyorum, korkuyorum ama belli etmek istemiyorum.Şuan yanımda Yiğiti istiyorum.

Derin nefes aldığımda ellerimi sıkmaya başladım.

"İsmimi söylemek istemiyorum ve beni rahatsız ediyorsun lütfen geri çekil."

"Beni kırıyorsun güzellik,sadece biraz sohbet etmek istiyorum."

Dediğinde biraz daha bana yaklaşmaya kalkıştı.

Korkudan hızlıca ayağa kalktım, gözlerim dolaşmaya başladı.

Tolga korkmuş olacakki bir adım geri çekildi.

"Sana ismimi söylemek istemediğimi söylüyorum,beni rahatsız ettiğini söylüyorum.Ama sen beni anlamamakta ısrar ediyorsun."

Tolga bana yaklaştığında anında bir elini koluma diğer elini belime koyduğunda bedenim yeniden titremeye başladı.

Nefes alamamaya,başım dönmeye başladı.Bana zarar vericekti.

"DOKUNMA BANA!"

çığlık atıyorum,kendimi yerlere atıyordum.Tolga benden korksa bile yanıma geldi kolumu tuttu,

"İyi misin?"

"GİT,DOKUNMA BANA."

Tolgadan geri kaçtığımda o gece Tolga'nın bana tecavüz etmeye kalkıştığını hatırlamaya başladım.

Karşıya baktığımda bana tecavüz etmeye kalkaşan Tolgayı gördüm, hayır bu gerçek olamaz.

Başımı ellerimin arasına koyduğumda çığlıklar atmaya başladım.

"LÜTFEN BANA DOKUNMA,BİR DAHA KARŞINA ÇIKMAM.GİT YANIMDAN GİT LÜTFEN."

Gözlerim yavaştan kararmaya döndü ama kendimde olmalıydım.

Tolga bana dokunacakken çığlık attım,Tolgayı birisi geri çektiğinde onu yumruklamaya başladı.

Bu kişi Yiğitti,yine biraz rahatlamıştım fakat krizden halen daha çıkamadım.

Bir adam kolumu tuttuğunda ona döndüm,

"Kızım iyi misin? gel su iç."

Bana dokunuyordu,bana dokunuyordu

"DOKUNMA LÜTFEN BANA,GİT YANIMDAN."

Dediğimde ayağa kalktım

Titreyerek,bağırarak koşuyordum.
Herkesin gözü üstümdeydi,bu korkmama daha çok sebepti.

Birisi kolumdan kavradığında kendi gövdesine yaslandım.Bana dokunuyordu.

"DEFOL GİT YANIMDAN,BIRAK!"

Saçlarımı sevmeye başladı,nefes aldıkça titriyordu.

"Ece lütfen korkma benim,Yiğit.Lütfen sakin ol ben buradayım,yalvarırım korkma."

Sakinleşmeye,nefesim düzene girmişti.Kendimi güvende hissediyorum.

Yiğit bana sarılarak arabaya götürdü, başımı boynuna yatırdı saçlarımı sevmeye başladı.

"Özür dilerim,seni yalnız bıraktığım için özür dilerim.Lütfen beni affet Ece."

Endişlenmişti benim için,ilk defa kendimi bu kadar güvende hissediyorum.

Ben bugün Tolga'nın ta kendisini görmüştüm.

"Yiğit,onu gördüm o buradaydı."

"Ece kimi gördün,hadi söyle bana."

"T Tolgayı gördüm Yiğit,Tolga'nın ta kendisini gördüm.Gerçekten."

Şaşırmıştı,ama niye bu kadar şaşırdı.

"Ama bu imkansız,bu olamaz."

"NİYE OLMASIN YİĞİT,ZATEN GELİP YİNE BAŞIMA BELA OLUCAKTI TOLGA.NİYE İMKANSIZ DİYORSUN!"

"ÇÜNKÜ TOLGA ÖLDÜ,TOLGA YAŞAMIYOR ONUN YAŞAMASI İMKANSIZ!"

Ne,Tolga öldümü?

Gençler uzun zaman yoktum kusura bakmayın Çünkü bu aralar çok yorgunum bitkinim ama elimden geldiği kadar yazmaya çalışıyorum gerçekten.

Yazım hatası varsa şimdiden kusura bakmayın 🙏🙏🙏

Ipagpatuloy ang Pagbabasa

Magugustuhan mo rin

247K 15.5K 38
"Ne zaman bırakır, beni?" Benim için bile artık yabancı olan sesimi bir tek o duyuyordu. O da benim gibiydi. Bir insandı.. o da kraliçe olmak zorunda...
17K 1.6K 13
"Hyunjin, neden bir yurtta kalıyorsun, bir evin ailen yok mu" "Var" "O zaman neden burdasın" "Çünkü benim ailem burda" "Nasıl yani" "Sen burdasın"
150K 6.7K 35
Sadece kafa dinlemek için çıkmıştım evden bir daha dönüşüm olmadı eve bir vampir tarafından esir tutuldum bu beni oldukça korkutuyor kaçmaya çalıştı...
65K 6.5K 32
Ailesini trajik bir biçimde kaybeden Olivia, vampirlerle dolu bir kasabaya taşınır. Öğrendiği gerçekler hayatına yepyeni bir boyut kazandırırken, o k...