Chapter 27: Auction
Pagpasok namin sa pintuan iniluwa kami sa isang mahabang pasilyo. Nangunguna parin si Kazuki sa amin habang nakasunod kami sa kanya. Mula dito rinig na rinig ang mahinang musika na tila ba dinuduyan ka sa'yong pagtulog.
"Paano mo nakita ang pinto?" mahina kong tanong ko sa kanya.
Tumingin naman si Kura sa akin at lumapit, "I used my magic to silently cover the area. Until, suddenly my water got absorbed that's when I saw that." bulong niya.
Napatango naman ako sa sinabi niya at hindi na nag-salita. Nakarating kami sa hangganan ng pasilyo kung saan may isa na namang pinto, napahinga ako ng malalim ng dahan-dahan itong binuksan ni Kazuki at bigla kaming napadpad sa isang storage area.
"Let's go!" agad na saad ni Kazuki. Doon ko lang napansin ang nagsasayawan at nag-tatawanan sa harap namin kung saan kitang-kita sila dahil sa salamin na pader na nakapalibot sa loob.
Agad kaming humalo sa mga taong nandito. A quickly changed of atmosphere suddenly appeared. The sound of murmurs and whispers filled the air. An aura of elegance and grandeur was filled inside the hall.
Mabuti nalang at naayon ang suot namin sa kung anong suot ng mga taong nandito. Ang napansin ko lang ay mabibilang lang ang mga nasa kaparehas namin na edad habang ang iba ay mga nasa mid-20 o 30 na pawang nakasuot ng suit at marangyang dress.
"Si Fuma!" mariin na bulong si Kura sa akin.
Agad kong nilingon ang tiningnan niya at nakitang nag-tatawan si Fuma kasama ang dalawang babaeng kasing-edad lang namin. They looked like they're having fun and Kura looked at him deadly in her eyes.
"Lagot siya sa akin!" dagdag na bulong niya.
"Probably he's doing his mission." tipid kong saad sa kanya.
Malalim naman itong huminga at tumingin sa akin. "Maybe. Wait. Ano bang pake ko?! Tayo na nga!" sagot niya sa akin at hinila patungo kay Kazuki na naghihintay na ngayon sa isang puting mesa sa loob.
"The auction will began shortly. Be ready."
Agad na bulong ni Kazuki nang makalapit kami sa kanya. "Are we planning to stole it?" hindi ko mapigilang mai-tanong.
"Hoy, haruka! Hindi tayo magnanakaw no!" Kura retorted.
"No. We're going to buy it." mahinahong sagot ni Kazuki sa akin.
Napatango naman ako sa sinabi nila at hindi na nag-salita. Pinili ko nalang ilibot ang paningin sa buong bulwagan. Conversation filled the room, blending seemingly with the soft music playing in the background. Nakita ko rin si Fuma na naka-upo malayo sa amin habang kasama parin niya ang dalawang babae kanina.
Biglang humina ang ilaw sa loob, ang kaninang nag-uusap na mga tao ay biglang tumahimik at bumalik sa kanilang mga upuan. A spotlight was spotted in the front, lahat ng mata ay napunta sa lalaking nasa harapan ngayon. He's wearing a black tuxedo, his commanding presence captured the attention of the people inside the hall.
"Ladies and gentlemen, I welcome you to the grand auction of Dreris!" he boomed.
Sinagot naman siya ng palakpak ng mga nandito kaya agad kaming napasunod. "I see that we have a lot of guests from different city. Did someone spilled the tea?" tila birong saad niya. Ngunit nanatili kaming seryoso habang ang iba ay tahimik na nagbulong-bulungan.
Bigla naman itong sumenyas sa gilid at isa-isang pumasok ang limang babae na may bitbit. Hindi ko alam kung ano ang iba ngunit napako ang tingin ko sa pinakahulihan kung saan bitbit ng isang babae ang isang bato. Literal na bato. But the pattern, the color, the presence. It is a Sunstone.
"The last girl." bulong ni Kazuki sa amin.
Tahimik naman kaming napatango sa sinabi niya. "Iyan ang nakita namin kanina." sang-ayon naman ni Kura sa sinabi niya.
"It's obvious." tipid kong ani.
Umabante ang naunang babae bitbit ang isang napakagandang likha. Hindi ko mawari kung ano ang ibig-sabihin o mensahe ng nasa painting ngunit hindi maipag-kakaila ang ganda nito. Naglalaban ang kulay ginto at puti habang may ibat-ibang imahe ang nabubuo.
"That's so cool." rinig kong komento ni Kura.
"This painting is called La Vena, unveiling a world where serenity merges with a subtle hint of melancholy. The intricate details and impeccable composition make it an exquisite masterpiece that transports the beholder into the realm of fiction. A bid will begin!" malakas na saad ng lalaki sa harap.
Isa-isang nagsi-taasan ng kamay ang ilan sa nandito. Habang tinuturo sila ng lalaki sa harap sabay sabi kung ilang ginto nila ito kukunin. It was a rapid-fire offers hanggang sa nabenta ito sa halagang limang-pong libong pilak.
Patago akong napasinghap sa narinig. Limang-pong libong pilak sa isang obra? Sa buong araw kong pagtra-trabaho makakakuha lang ako ng isa hanggang limang pilak, ngunit sa kanila... ganon na ba talaga kayaman ang mga nandito sa loob?
Bumalik sa kanyang pwesto ang babaeng may hawak na painting habang umabante ang katabi nito. Nakangiti itong pinakita ang isang uri ng plorera. Kulay ginto ito at halos kumikinang pag nasisinagan ng liwanang. Ngunit muli, hindi maipag-kakaila ang gandang taglay nito lalong-lalo na sa bawat detalye ng disensyo at hugis.
"This a vase, not just an ordinary vase but a vase that can make your plants to grow forever. It was carefully molded in a clay into graceful curves and embellished it with delicate motifs, showcasing the harmonious blend of simplicity and opulence. The bid will start in 50,000 silver." he gracefully said.
Andaming nag-taas ng kamay habang naglalaban at nagpataas-taasan ng mga pilak. Hindi na ako nakinig pa sa sinasabi ng iba hanggang sa nabenta ito sa halagang 300,000 pilak. Pinigilan ko nang magulat sa mga sinasabi nila. These people.. they're are something else.
Muling bumalik ang babae at umabante ang babaeng katabi nito ngunit wala man lang itong dalang kahit ano kung hindi ang tanging sarili niya.
Kumunot ang noo ko ngunit nanatiling tahimik. Rinig ko naman ang ilan sa mga sinasabi ni Kura ngunit hindi ko na sinagot pa.
"Dressed in a flowing gown that seems to caress her silhouette, the beautiful girl is one of our product for today. She is not merely a physical embodiment of beauty, but an embodiment of grace and poise that transcends the boundary of human perception. Bid starts at 300,000 silver."
Nagkasalubong ang kilay ko. H-how could they? Binebenta nila ang babae. A freaking girl. Pawang nakayuko ang babae na tila hindi man lang tumingin sa mga nag-taas ng kamay. Halos hindi ko naman mabilang kong ilang lalaki ang nag-taas ng kamay habang sinisigaw ang halaga ng pilak na gusto nila.
Even a million was raised!
Hindi ako makapaniwalang napatingin sa kanila, binaling ko naman ang tingin kay Kazuki na may nag-tatanong na tingin ngunit umiling lang ito sa akin.
"We can't..." bigla itong napatigil at huminga ng malalim. ".. right now. Pagkatapos nating makuha ang Sunstone, we can rescue her." dagdag niya.
Napahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niya. Ibinalik ko naman ang blanko kong mukha at pinilit na wag makinig sa mga bulungan ng iba. She was sold for 2 million worth of silver, for goodness sake! That's how desperate they are. They are disgusting!
Nawalan na ako ng gana makinig.
Muling bumalik sa kanyang posisyon ang babae at umabante naman ang katabi nito. Bitbit niya ang isang uri ng alerian na hindi ko alam kung para saan. Ngunit base sa reaksiyon at singhap ng mga babaeng nandito, nagkakaroon na ako ng ideya.
"Ladies... A lotion that can make your skin radiant and flawless. Its ethereal scent seems to whisper promises of transformation and rejuvenation.
With each application, it bestows a radiant glow, erasing imperfections and revealing the inherent beauty within. Bid starts at 500,000 silver." he boomed.
Halos hindi magkamayaw ang mga babaeng nandito sa tuwa. Halos lahat sila ay nag-taas ng kamay maliban sa aming dalawa ni Kura na pawang nakatitig lang sa kanila.
"1 million worth of silver!"
"Are they even real?" malamig kong tanong.
Tumingin naman si Kura sa akin. "That's normal Haruka especially in place like this." tanging sagot niya.
Hindi nalang ako sumagot pa. Hindi man lang sila nagsimula sa ilang daan kung hindi sa milyon! The room erupted into a frenzy. Halos hindi ko na marinig ang mga sinabi ng iba dahil palagi itong tumataas. Hanggang sa nabenta ang lotion sa sampung milyong pilak.
Napaayos naman kami ng upo at napaseryoso ng umabante ang babaeng may hawak na Sunstone. Mula dito, kitang-kita namin kung paano ito nagliliwanag sa gitna. Malaki namang ngumiti ang lalaking nasa harap at muling nagsalita.
"A stone. A stone that embodies the essence of purity and positive energy. Its radiance is a reminder of a beauty that lies within. Shrouded in a hint of mystery, this stone hold a power that is waiting to be unleashed. Bid starts at 10 million worth of silver. This is our special product." he announced.
Biglang natahimik ang mga taong nandito. Napalinga-linga naman kami sa paligid at pasimple akong tumitingin kay Kazuki. He should raised his hand by now.
But... to my surprise.. only one. One person raised her hand. Hindi ko man lang ito napansin kung hindi ito nagtaas ng kamay. Lahat ng mata ay napunta sa kanya nag-hihintay sa kanyang sasabihin.
"20 million silver." nakangisi niyang saad.
Nalipat naman ang ilaw sa amin, doon ko lang napansin ang nakataas na kamay ni Kazuki.
"30 million silver." malamig niyang ani.
Muling nalipat ang tingin sa babae ng mahina itong tumatawa at nag-taas ng kamay. "50 million." she grinned.
Muling nabalik ang mga mata sa amin, "100 million." Kazuki replied.
"Wow! This is the highes bid we have!" malakas na sigaw ng lalaki.
"We still not done. 300 million." seryosong sagot ng babae.
Napatingin ako kay Kazuki ng hindi na ito nag-taas ng kamay.
"We have a wi---"
"500 million worth of silver." malamig na saad ni Kazuki.
Biglang natahimik ang loob at hindi makapaniwalang nakatingin sa kanya. Pati ang babae ay nakangangang napatingin sa amin.
"Looks like we have winner. Congratulations!" malakas na anunsiyo ng babae.
The spotlight was still in our side, hindi naman ako kumibo at blankong nakatingin sa harap.
"Omy! Kinabahan ako don!" agad na bulong ni Kura sa amin ng mawala ang ilaw at binalik sa harap.
"What a pleasent night to end. Congratulations to our winners! Can you please stand up and get your item here in front?" saad ng lalaki.
Napatingin naman kami kay Kazuki, tumango muna ito sa amin bago piniling tumayo.
Ngunit agad kaming napaseryoso ng biglang may sumigaw, kasabay nito ang pag-patay ng ilaw sa bulwagan . Nang bigla itong bumalik agad kaming napahanda ng makitang nasa harap na ang babaeng kaagaw namin sa Sunstone kanina na may ngisi sa kanyang mga labi.
"Bye!" nakangisi niyang saad.
"Let the chase begin." malamig kong sambit ng muling namatay ang ilaw at agad kong naramdaman ang papalabas niya na nyxia.
AN: Advance Merry Christmas, everyone!!