Pangatlong one-shot! Hahaha! Eto'y para sa isa pang kaibigan ko. Sana 'di kayo magsawa kakabasa ng mga 'to. Wahahahaha.
PS. LHEEEES, eto para sayo. Hihihi. Eto si Andrew Allen. AA kung mapapansin mo. Alam mo na! Wahaha! :* Labyu.
TENKYU SA LAHAAAT NG TUMATANGKILIK NG ONE-SHOTS KO. MAHAAAAL NA MAHAL KO KAYO. :"">
----------------
“Andrew, crush talaga kita... Matagal na...”
OO, ako ang nagsasalita. Ako. Si LA.
Okay na diba? Inaamin kong crush ko si Andrew. Pero ang masaklap, wala akong kausap. Kasi ‘yang sinasabi ko, sinusulat ko sa isang papel.
Andrew, crush kita. Matagal na. ♥ -Loreen Angel
Yan ang sinulat ko sa papel. Tapos tinupi ko. Finold ko into a paper airplane.
Tumayo ako, at pumunta sa gilid ng bubong. At doon ko pinalipad ang paper airplane ko.
Every week ko itong ginagawa.
Umaakyat ako dito sa rooftop at nagsusulat ng... sabihin na nating notes/letters para kay Andrew. Tapos ginagawa kong airplane at pinapalipad.
Hindi ko alam kung saang lupalop ng earth ko nakuha itong ritwal na ‘to. Hahaha!
Siguro dahil gustong-gusto kong gumawa ng paper airplanes, at naisipan ko nalang sulatan ng mga confessions ko.
Pero deep inside, nagdadasal din ako na dumating kay Andrew lahat ng paper airplanes ko. Para naman malaman niya ‘tong feelings ko para sakanya.
Eh kasi naman. Ang tagal-tagal ko na talaga siyang crush! Ilang taon na din.
Ang gwapo kasi niya! Sobra! Hihihi. ♥（ﾉ´∀'）
Idagdag mo pa na sobrang bait niya. As in! Hindi siya yung tipong heartthrob na matinik sa chicks o kaya mayabang.
Sobrang bait lang talaga niya. Lagi siyang nakangiti. Palatawa. Napaka-kwela. Lahat pinapansin niya.
‘Pag kakausapin ka niya, feeling mo super close na kayo!
Tapos ang galing pa niyang mag-basketball! Siya ang team captain ng school varsity! Ohdiba? San ka pa! Hahaha!
Napaka-friendly niya at approachable.
Nung one time nga na pinatawag siya ng teacher namin, sobrang kinakabahan akong lapitan siya. Kasi ‘di naman kami close!
Pero nung kinausap ko na siya, grabe! Parang lalo lang akong nahulog sakanya ehh!
Paano ba naman, nakasmile siya ng todo-todo! Tapos nakipag-joke pa siya sakin. Taaaapos kung makatawa naman daw siya kasama ako, kala mo close na close kami. Hihihi.
Sana nga close kami eh! Haaaayy! ♥（ﾉ´∀'）
Pero hanggang ganito lang kami ehh. Schoolmates. Batchmates pa kung mas close yun.
Sa totoo lang, gusto ko din ipaalam sakanya na crush ko siya ehh. Kaya lang, wala talaga akong lakas ng loob para sabihin sakanya ng harapan. Kaya dinadaan ko sa paper airplanes.
Haaayy.. Sakit naman! >.<
Wala pa naman akong nababalitaang may girlfriend na siya.
Pero ewan. Ang sabi kasi ng iba, wala siyang type sa school namin. Yung iba naman, sabi may crush daw siya.
‘Di ko tuloy malaman kung anong paniniwalaan ko!
Pero either way, masakit parin ehh! TT__TT
Haaayyy... Ba’t ba ganito?
Pasulyap-sulyap nalang ako sakanya.
Ni hindi ko makausap.
Kung pwede nga lang kasi sanang kontrolin ang hangin, tapos ipalipad lahat ng paper airplanes ko sa bahay nila, ginawa ko na.
Dahil gusto ko lang talagang malaman niya kung anong nararamdaman ko para sakanya.
Pero hindi ehh. Wala akong magawa kundi ang magtupi ng paper airplanes.
Tch. Na-emo tuloy ako! >.<
Tatapusin ko na nga itong drama ko in the most dramatic way possible.
Makakuha nga ulit ng papel...
*sulat*
Andrew Allen Mariano, I really like you. Sana one day, mapansin mo din ako. Sana one day, makita mo din ako as someone special. Sana one day, makasama din kita. At sana one day, maamin ko sayo ang lahat ng ‘to.
--Loreen Angel Marrudo ♥
Finold ko ulit at ginawang paper airplane.
“Sana,” bulong ko sabay bato sa papel.
----------------------------
“Ikaw girl ha! Ng dahil sa mga ilusyon mo kay Andrew, nagkakashortage ang mundo sa papel!” sabi ng isang kaibigan ko habang nakatambay kami sa school.
“Tomoohh! Ang mga estudyante, naghihirap humagilap ng papel sa mga classroom nila, at ikaw, binabato-bato mo lang!” –Kaibigan2.
“Ang dami nang nasayang na puno dahil sayo!” –Kaibigan3.
“At ‘di lang yan! Nagkakalat sa pa sa ating beautiful city!” –Kaibigan4.
Very supportive friends, no? Grabe. -__-
“Manahimik nga kayo. Ang dadami niyo, tig-iisang sentence pa kayo. Oh, eto,” nag-abot ako sakanila ng pera. “Humayo kayo’t bumili ng pagkain natin. Lubayan niyo na ako nang makapag-drama ako.”
At syempre dahil libre, lumayas sila agad.
‘Yan po ang tinatawag nating tunay na kaibigan. -__-
Aish. Naman kasi ehh! ‘Di talaga ako makagetover.
Ewan ko ba, ngayon lang naman ako nagdrama ng ganito. Super nanghihinayang lang kasi talaga ako.
Parang nag-triple yung sakit na nararamdaman ko ngayon.
Sakit na dahil sa fact na hanggang dito nalang talaga ang relationship status namin ni Andrew: Batchmates.
It hurts. It hurts, you know?
*TUGSH*
Tunog yan ng crumpled paper na tumama sa ulo ko.
(⊙_◎)
May nagbato sakin ng papel. Pinulot ko.
Kung sino man siya, bibigyan ko siya ng limang segundo para magtago. Yan ay kung gusto niya pang makauwi ng buhay.
（；¬＿¬)
Humanda siya. Ngayon niya malalaman ang tunay na terror.
Lumingon ako, handa nang sigaw-sigawan yung nambato sakin.
∑(O_O；)
Si… Andrew?
Halla! Hala hala hala!
Si Andrew ang bumato sakin?!
Hala!
Wait!
‘Di ko alam gagawin ko!
Masyado kasi akong nagulat ehh! At medyo nainis din talaga ako ng sobra!
At nasaktan.
Syempre diba? Crush mo, babatuhin ka ng papel?
Sakit diba?!
Pero ‘di ako makaimik.
Wala akong masabi.
Naalala kong hawak ko pa pala yung binato niya sakin.
Eh kung ibato ko rin kaya sakanya?
Ang sakit ehh! Masakit! >.<
Hindi siya masakit sa ulo ehh. Masakit sa puso. Grabe.
Langya, binabato-bato nalang ako. Crush ko pa!
Tch.
Babatuhin ko din siya.
“TEKA!” biglang sabi ni Andrew nung nakita niyang babatuhin ko na siya.
Eh?
“Wag mong ibato sakin, please. Umm, sayo na yan. Hehehe. Sigebye,” sabi niya, tapos biglang tumakbo.
【・ヘ・?】
Trip nun?!
Tch.
Ano ba kasing meron sa papel na ‘to?! Matignan nga!
Sorry ha? ‘Di kasi ako marunong gumawa ng paper airplane eh. Gusto ko lang makuha attention mo.
I just wanted to say that I like you... too. I have always liked you. :)
-Andrew Allen Mariano
Whoa.
Hala.
Hala hala hala!
Totoo ba ‘to?!
Yung puso ko! Tumatalon-talon! Ohmygosh!
T-teka!
‘Di ako makapaniwala!
Is this actually true?!
“ヽ(´▽｀)ノ”
“Sorry sa pagbato ha?” biglang may nagsalita sa tabi ko.
“A-Andrew?”
“Let’s just say that… all flights arrived at their destinations.”
Pinakita niya sakin yung hawak niyang papel.
Isang paper airplane.
Yung paper airplane na ginawa ko kahapon.
“Pwede mo ba akong turuan gumawa ng paper airplane? (^__^)”