Hindi lubos akalain ni Samantha na aabutin ng maraming ang oras ang kanilang byahe. Kasasakay niya lang ng barko pero sumakay na naman siya ulit para lang makarating sila kaagad sa probinsiya ng mga Syquia. Dalawang araw at isang gabi sila sa dagat, pagkatapos ay 16 hours by land.
Pakiramdam ng dalaga ay naubos na ang pwetan niya sa tagal ng kanilang byahe.
Noong makarating sila sa probinsiya ng Santa Elena, madaling araw na.
"Darling, magpahinga ka na. Let us do the rest, okay?"
Pinagmasdan ni Samantha si Ginang Syquia at ang anak nitong si Cynthia na parehong nakatayo sa labas ng mamahaling sasakyan. Nakaparada ang sasakyan sa harapan ng isang malaking mansion.
"Okay mom. I'm so tired! Mauuna na akong matulog, mommy. Bye daddy," kumaway pa ang dalaga sa ama nito na tumango lang.
Nang tuluyang makapasok sa mansion si Cynthia ay sumakay na sa sasakyan si Ginang Syquia. "Drive," utos nito sa driver na kaagad namang sumunod.
Isang oras pa ang ibyinahe nila bago sila nakarating sa tahimik at liblib na lugar. Huminto ang sasakyan sa maliit na bahay. Bagaman mas maganda iyong tingnan kesa sa mga bahay na nakapaligid doon, di hamak na napakalaking pagkakaiba noon sa mansion na pinanggalingan nila.
Napakunot-noo si Samantha.
"Dito ang bahay ng mother-in-law mo. Ayaw niyang tumira sa mansion kaya naman pinabayaan na lang namin siya sa gusto niya. Halika na, simula ngayon ay dito ka na titira at sila na ang bago mong pamilya,"
Napuno ng katanungan ang isipan ni Samantha. Pakiramdam niya ang may itinatago ang mag-asawang Syquia. Hindi niya naman matanong ang mga ito dahil simula noong sumakay sila sa barko ay naging malamig na ang pakikitungo sa kanya nang tatlo. Ni hindi nga siya inaayang kumain.
"Yaya Pepita," malakas na tawag ni Ginang Syquia sa harapan ng kinakalawang na gate.
Humahangos na lumabas naman kaagad ang isang matabang babae.
"Ma'am Helda!" Masiglang bati nito sa ginang. Kulang na lang ay umabot na sa langit ang mga ngiti nitong halos kita na ang buong gilagid.
"Kamusta na? Gising na ba ang mag-iina?" Seryosong tanong ng ginang.
"Opo. Alas tres pa lang ay ginisang ko na silang lahat para hintayin kayo," proud na sabi ng matabang babae habang nakataas ang dibdib.
"Good," malamig na sabi ni Ginang Syquia saka tiningnan si Samantha. "Lahat ng rules sa pamamahay na ito ay ituturo sa'yo ni Pepito. Ang salita niya ay salita ko, ang batas niya ay batas ko, dahil nanggaling ang lahat ng iyon sa akin. Naiintindihan mo ba?" seryosong tanong ng Ginang kay Samantha gamit ang istriktong tinig.
"Sure," walang anumang sagot ni Samantha sabay-kibit ng balikat.
Well, wala naman siyang planong magtagal. At isa pa, alam naman niyang hindi siya kaagad matatanggap ng mga ito.
"Siya ang mayordoma sa mansyon at malaki ang tiwala ko sa kanya. Kung may mga tanong at kailangan ka, sa kanya ka magsabi,"
Muling tumango si Samantha bilang pagsang-ayon.
Noong pumasok sa loob ng bahay ang mag-asawang Syquia ay sumunod lang ang dalaga sa mga ito.
"Good morning po, Uncle, Auntie," magalang na bati ng tatlong kabataan sa dalawang panauhin. Triplets ang tatlo at sa palagay ni Samantha ay nasa 15 or 16 pa lang ang edad ng mga ito. "Masama pa rin po ang pakiramdam ni mama, pero gising na po siya at hinihintay po kayo sa loob ng kwarto niya,"
Umigkas pataas ang kilay ni Ginang Syquia. Lumalagutok ang takong ng stilletos nito sa magaspang na sahig habang naglalakad papunta sa isang nakabukas na kwarto.
"Miss Rivera,"
Sa halip na boses ay sunod-sunod na ubo ang narinig ni Samantha mula sa kwartong pinasok ng ginang.
"G-good..a-ahem...good morning, ate,"
"Nandito na ang daughter-in-law mo. Pagdating ni Arem, kami na ang mag-aayos sa kasal nilang dalawa ni Daureen. Daureen,"
"I'm here," mabilis na tumayo si Samantha sa tabi ng ginang noong tawagin siya nito.
Hindi mapigilan ni Samantha ang sarili na pagmasdan ang babaeng nakaratay sa kama. Pakiramdam ng dalaga ay nakita na niya ito kung saan. Kaya nga lang ay ang payat-payat nito at halos walang kulay ang mga labi, halos buto't balat na lang ito kaya hindi makita ni Samantha kung ano ang normal na itsura ng ginang noong maayos pa ang pangangatawan nito.
"This is your mother-in-law, Aria Rivera. Ms. Rivera, this is your daughter-in-law, Samantha Daureen Salvador,"
"Good morning po," magalang na bati ng dalaga. She gave the woman a genuine smile.
Tipid naman na ngumiti ang ginang na nasa kama.
"Welcome home, hija," mahinang sabi nito at pagkatapos ay dinalahit na naman ng ubo.
"Aalis na ako. Masyado akong napagod sa byahe. Pepita, ikaw na ang bahala sa kanila. Huwag mo na kaming ihatid sa labas," bilin ni Ginang Syquia sa matabang babae.
Ni hindi man lang binati ng mag-asawa ang tatlong magkakapatid na kitang-kita sa mga mukha ang nerbiyos na nararamdaman.
"A-ahem, hija, k-kumain ka na ba?" Halos pabulong na tanong ng ginang na nakaratay sa kama kay Samantha. Parang bawat pagbigkas nito ay kinakailangan pang mag-exert ng maraming effort.
She looked so sick that in Samantha's mind, the woman on the bed is just one step away from death.
"P-pas-sen-nsiya k-ka na. I-i'm..." The woman stopped talking and took a deep breath.
Mabilis na lumapit si Samantha dito.
"Ma, naiintindihan ko po. Magpahinga na po kayo. Ako na ang bahala sa sarili ko," malumanay na sabi ni Samantha sa ginang.
Wala sa hinagap niya na ganito ang eksenang madaratnan. At malakas din ang kutob ni Samantha na wala ring kaalam-alam si Daureen na ganito ang sitwasyon ng pamilya ng magiging fiancé nito.
Inalalayan ni Samantha ang ginang na may sakit na makahiga ng maayos. Nang masigurong maayos na ang pagkakahiga nito ay lumabas na sa kwarto ang dalaga.
"Miss Pepita, matutulog na po kami,"
Napatingin si Samantha sa nagsalitang dalagita. Nakayuko ito at napakagalang habang nakikipag-usap sa katulong na si Pepita.
Napakunot-noo si Samantha.
Iba ang pakiramdam niya sa mga oras na 'yun. Parang may mali na hindi niya mawari.
"Matutulog?" Nakataas ang kilay na tanong ni Pepita habang nakapamewang. "Hindi niyo ba nakikitang alas kwatro na ng madaling araw? Magluto na kayo ng aalmusalin ninyo. Para kayong pabago-bago sa set-up niyo dito sa pamamahay na 'to? Sa bahay na 'to, ako lang ang susundin niyo!" pabulyaw na wika nito sa tatlo na tanging ang mga ito lang ang nakakarinig.
At kaya naman narinig ni Samantha ang sinasabi nito ay dahil nadala niya from her past life ang kakayanang natutunan niya noong nagtatago siya sa mga taong may masasamang plano sa kanya. Na-develop na lang ang malakas na pandinig ng dalaga dahil sa walang sawang pagtatago na ginagawa niya.
And she's not expecting to have this ability sooner.
"P-pero S-sabado po ngayon," mabilis na sumagot ang dalagita pero nagyuko ito ng ulo.
"Aba't sumasagot ka na?!" Gigil na hinablot ng katulong ang mahabang buhok ng payat na dalagita.
"A-aray! M-masakit po!"
"Talagang masakit! Mas sasaktan ko pa kapag nakarinig pa ako ng hindi maganda mula sa bibig mo!" Gigil na hinablot pa ulit ng matabang babae ang buhok ng dalagita.
Napatitig si Samantha sa dalawang binatilyo na parehong nakakuyom ang mga kamao. Kitang-kita niya ang galit at gigil sa mga mata at panga ng mga ito pero ni isa man ay walang kumontra sa matabang babae.
"S-sorry po, m-magluluto na po ako,"
"Hmp!" Akmang hahablutin sana ulit ng babae ang buhok ng dalagita pero may mahahabang daliri na humawak sa galang-galangan ng matabang babae.
Matalas ang ipinukol na tingin ni Pepita sa nilalang na ang lakas ng loob hawakan ang kamay niya.
Pinagtaasan naman ito ni Samantha ng kilay.
"Ngayon lang ako nakakita ng katulong na mas matapang pa kesa sa mga amo niya. You sure opened my eyes properly today," sarkastikong wika ni Samantha habang matalim na tinitingnan ang matabang babae.
Hindi inaasahan ni Samantha ang senaryong maabutan sa pamamahay ng mapapangasawa niya. Seryoso ba na tamang script ang ibinigay sa kanya? Bakit pakiramdam ng dalaga ay may hindi tama sa mga pangyayari? Feeling niya ay nagkapalit ng role ang mga taong nasa harapan niya!
Ipagsasawalang-bahala na lang sana niya ang mga pangyayari pero dahil parte na siya ng pamilyang ito simula ngayon at kapatid ang triplets ng lalaking mapapangasawa niya, hindi ba tama lang na ipagtanggol niya ang mga ito?
"Dahil wala ang kuya nila at may sakit ang mama nila, pakiramdam mo ikaw na ang may-ari ng pamamahay? Ni hindi ka man lang nagpanggap sa harapan ko?" Nakataas ang kilay na tanong ni Samantha.
Mas hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ng matabang babae.
Dahil sa mga taong nanti-trip kay Samantha in her past life, natuto ng self defense ang dalaga. Bukod pa doon, tinuruan din siya noon ng kapitbahay niyang police officer na natanggal sa serbisyo dahil lang sa hinuli nito ang binatang anak ng isang mayamang pamilya. Hindi ito nagpabayad sa mayamang pamilya ngunit ang naging kapalit noon, ay ang pagtataksil ng sarili nitong superior. Ito ang tumanggap sa bayad. Pinalaya nito ang drug lord na anak ng mayamang pamilya at inalisan ng lisensiya ang tapat na naglilingkod na pulis.
"A-aray!!!"
Ngunit sa halip na binatawan ang kamay nito, lalo lang hinigpitan ni Samantha ang pagkakahawak doon.
'Crack'
"Ah—," kaagad na ipinasok ni Samantha sa bibig nito ang dala-dala niyang panyo. Ayaw niya ng eskandalo at mas lalong ayaw niyang masabihan ng kapitbahay na kararating-rating pa lang niya pero binu-bully na kaagad niya ang mga tao sa bahay na 'yun.
Noong marinig ni Samantha ang pag-crack ng buto nito sa kamay, doon lang niya binitiwan ang kamay ng matabang babae.
"Ngayon, may tanong ako,"
Napaatras si Pepita.
Hindi niya inaasahan na ganito pala ka-bayolente ang daughter-in-law ng pamilyang ito. Ang buong akala niya kaya-kayang niya rin itong rendahan dahil iyon ang kabilin-bilinan ng kanyang Ma'am Helda. Ang bantayan ito at pasunurin sa kanya katulad ng ginawa niya sa tatlong magkakapatid na sa isang salita pa lang niya ay nagkukumahog na kaagad na sumunod!