Sevmek neydi? Neydi sevgi? Günlerdir içimde yaşadığım duygunun adı mıydı? Yoksa gördüğüm herşeyin bana güzel gelmesi mi? Durup durup gülmem mi mesela? Herkeste onu görmem, herşey de onu aramamda dahil miydi tüm bunlara. Sahi sevmek neydi?
Uzun zamandır içimde sakladığım duygular bir bir gün yüzüne çıkıyordu işte. Ben Sefadan hoşlanmıyordum. Aşık da değildim. Seviyordum ben onu. O yüzdendi yazmam. O yüzdendi gördüklerime inanmamam, o yüzdendi inkar etmesini istemem. Bu kadar uğraş o yüzdendi. İki lafıyla onun yapmadığına inanacak kadar çok seviyordum.
Dün yazdığım mesajdan sonra bana geri dönmemişti. Fakat ben buna bile razıydım. Şimdilik yani. Neticede tanıklık kısmım devre dışı kalmış, resmen anonim olmuştum. Aynı üniversitede aynı bölümü okumamız bir yana aynı mahallede oturmaya başlamıştık. Herşeyi geçtim babamın yanında işe başlayacaktı. Bunların hepsi tevafuk değil de neydi?
Annemin bana seslenmesi ile düşüncelerimden sıyrıldım. Sabahın köründe annemde ki bu enerji nerden geliyordu asla bilemiyordum. Ben yataktan zor çıkıyordum.
" Elaaa kızımmmm."
" Efendim annee."
" Kızım kalktıysan bana süt alıver de gel yavrum."
Süt mü? Bu saatte mi? Bir dakika süt dedi annem. Yataktan nasıl bir hızla kalkıp lavoya geçtiğimi bilmiyordum. En son annemin karşısında hazır ve nazır bir şekilde " Kaç kilo alacağım?" diye sorarken buldum kendimi. Annem mutfakta elinde ki meşhur sarı beziyle şaşkın bakışlarını bana çevirmişti. Annemin şoktan çıkmasını beklemeden boş su şişesini elime alıp hızlıca evden çıktım.
İçimden neşeli şarkılar söylemek geliyordu. Elimde ki 5 litrelik su şişesiyle süt almaya gidiyordum oysa ki. Ah ah sevda böyle birşeydi demek ki. Nihayet süthaneye ulaştığımda görüş açıma giren kişiyle yüzümde istemsiz bir tebessüm oluşuverdi. Şurda camdan izlesem ne olurdu ki.
Sefa dikkatli bir şekilde peynirleri sıralarken babam o esnada defterine birşeyler karalıyordu.
" Selamünaleyküm." diyerek içeriye girdim. Babam bakışlarını defterden çekip bana yöneltti.
" Oooo kimler gelmiş, Aleykümselam kızım. Hangi rüzgar attı seni buraya?"
Sefa pür dikkat peynirlerle cebelleşirken ben elimde ki su şişesini gösterdim babama.
" Ver kızım doldurayım ben." dediğinde Sefa hızlıca babamın elinde ki şişeyi alıp makineden sütü doldurmaya başladı.
Naptın be Sefa ben onu içemem ki... Gözüm bembeyaz akan sütte takılı kaldı. Ne büyük nimet olduğunu düşündüm.
" Var mı bakalım sınavların daha?" Babam daldığım noktadan beni alıp sınavlarıma götürmüştü.
" Birkaç tane daha var babacığım. " dediğimde Sefa da sütümüzü doldurmuştu.
" Başka birşey lazım mı?" diye soran babacığıma " Yok annem süt dedi sadece" diyerek cevap verdim. Şuan burdan hiç gitmek istemesem de gitmek zorundaydım.
" Taşıyabilecek misin kızım?"
" İdmanlıyım babacım ben biliyorsun kaç kez git gel yaptım bu yollarda." gülerek söylediğim sözlere babamda bıyık altından tebessüm etmişti.
" Annene selam söyle. Allaha emanet ol." derken arka sokağa gidecek olmanın şaşkınlığı içerisindeydim.
" Aleykümselam babacığım. Size de kolay gelsin." dieyerek çıkışa doğru yöneldim. Tam o esnada Sefa'nın " Mehmet Amca benim de birkaç işim var halledip gelsem. " dediğini duydum. Babamın ne cevap verdiğini dinlemek isterdim fakat tam kapıyı açtığım için çıkmak zorunda kalmıştım.
Çıktığım içinde sütle birlikte evin yolunu tuttum. Ta ki ardımdan seslenen o naif sese kadar.
" Bakar mısınız? "
Neler oluyor yahu? Birkaç kez yutkunup başımı çevirdiğimde gördüğüm bal gözlerle nefesim kesilmişti yine. Ben ne yapacağım seninle be adam. Kahvelerimi bal gözlerine değdirmekten çekindiğimden süt şişesiyle bakışmaya karar verdim.
" Şey yanlış anlamazsan eğer yolum o tarafta da yani sizin evin orda " kahvelerim tekrar bal gözlerini bulduğunda sağ elinin ensesinde olduğunu gördüm.
" Taşıyabilirsin" diyerek süt şişesini eline tutuşturdum. Bunu yaparken parmaklarına değmemek için üstün bir çaba sarf ettiğimi söylememe gerek yok herhalde. Sefa nutku tutulmuş bir şekilde bir bana bir şişeye bakarken bende ağrıyan koluma masaj yapmamak için zor tuttum kendimi.
Aramızda baya bir mesafe olmak suretiyle hiç konuşmadan birkaç dakikalık yolu gelmiştik. Tabi bu durumdan hiç memnun olmasam da neyse orası ayrı konuydu şimdi.
" Teşekkür ederim zahmet verdik size de." derken aklıma nedense KIZILCIKLAR oldu mu? türküsünü söylediğimi bilmesi geldi. Anonim olarak ne kadar rezil olmuştum. Oysa Ela olarak fazla sessizdim. Benim ona yaptığım gibi oldukça dikkat ederek verdiği şişeyi ucundan tutarak aldım.
" Zahmet değildi." Sessiz ama net bir ifadeyle söylediği iki kelime nedense kalbimi yumuş yumuş yapmıştı. Birşey demeden hızlıca merdivenlerden çıktım.
***
Sana yobaz derler böyle olmaz derler
Onlar gibi düşünmedikçe çoban derler
Biz Müslümanız düşüncemiz hüsnüzandır
Bak istediğin güçle saldır biz Rabb'e müptelâyız
Hasbi rabbi cellallah
Mâfi kalbi ğayrullah
Nur muhammed sallallah
Lâ ilâhe illallah.
" Ela nabıyorsun ablacım?" diyen ablama tatlış tatlış baktım. Dilime dolanmıştı bu rap ilahi. Hele nakaratı çok güzeldi.
" İyiyim ablam sen."
" Ablacım birazdan misafirler gelmeye başlayacak hani diyorum bir işin ucundan tutsan sende."
Günlerden nefret ediyordum. Tam bir dedikodu kazanıydı. Bugünde annemin günü vardı. Kimse konuşmasa biri mutlaka saçma birşey atıyordu ortaya. Ya da birileri hakkında konuşuluyordu. Uzuyordu bu sefer herkes cebinde ki taşları çıkarıyordu. Bir de görücü olayları vardı tabi.
" Abla hala nasıl heveslisin anlamıyorum. En son Nermin Teyze seni yeğenine almaya çalışmıyor muydu?" diyerek istemeyerek de olsa yatağımdan kalktım.
" Çalışıyordu ama bak hala aynı odadayız. "
Ablam ve zeka üstü cevapları. Önce yatağımı topladım. Dolabımı açıp siyah renginde ki pileli eteğimi giydim. Üzerine de haki renginde ki kazağımı geçirdim ve tabiki de siyah şalımı yaptım. Ay çok hanım hanımcık olmuştum. Mutfağa geçtim ve annemin hazırladığı ikramlıklara göz gezdirdim. Birkaç tane sarma attım ağzıma. Şu sarmayı böyle yemenin tadı çok başkaydı çok. Tabağa konulunca tadı asla böyle olmuyordu yahu.
Misafirler yavaş yavaş gelmeye başlamıştı. Ablam çaydanlığa çay suyunu koyuyordu. Bir tanesi çoktan demlenmişti. Tabaklara ikramlıkları sıralamaya başladık. İçimden birer tabakta babamla Sefaya hazırlamak geldi. Hemen bırakır gelirdim canım. Ne olurdu ki. Keşke benden önce annem düşünseydi.
" Elaaa" Tövbe Estağfurullah annem miydi o?
" Tamam giderim." dediğimde annemin ağzı açık kalmıştı. Bu kadar şaşırılacak ne var Sümeyye Sultan yahu.
" Bak ben sana demiştim Sümeyye. Sena da iş yok ama Ela hızlı çıktı. Kıza malum olmuş demek ki bizimkinin onunla görüşmek istediği duymadan kabul ediyor. Ayyy büyük yeğenime alamadım ama küçüğüne alıyorum ayol" diyen Nermin Teyze taramalı tüfek gibi konuşurken bende yediğim halttan dolayı elimde ki zeytinyağlı sarmayı yemiş bulundum.
Soğuk su yoktu ne yapayım. Zeytinyağlı sarma da olur.
Ne yapacağım ben!!!
66﴿
Sizin için sağmal hayvanlarda da kesin olarak ibret vardır. Nitekim size hayvanın karnında, besin artıklarıyla kan arasında (oluşan), içenlere lezzet veren saf süt içiriyoruz.
Nahl Suresi - 66 . Ayet
Selamünaleyküm canolar.
Çok beklettim sizi kusura bakmayın.
Ela karakteri çok tatlı ya :)
Sena ablamız.
Sefa ve Ela süt şişesi üçlüsü :) :)
Bölümü nasıl buldunuz?
Desteklerinizi bekliyorum.
Allaha emanet olun.
Selametle.