Televizyonu izliyor bir yandan da cips yiyiyordum. Kanalları değiştirdikçe farklı haberler görüyordum ama asla Chaeryoung'un ölümüyle ilgili bir şey çıkmamıştı. Yeji ise o gündenberi hiç aramamış, şirkete de gelmemişti.
Olayın üzerinden 1 hafta geçti. Ceset otopsiye götürüldü. Chaeryoung'un ailesine ise şirket sınırsız destek vereceklerini söylemişlerdi.
Telefonumun çapma sesi ile önümde ki sehpaya eğildim. Seungmin arıyordu. "Buyurun."
"Jisung sensin değil mi,yanlış numara çevirmedim umarım."
"Benim benim. Sonuçlar çıktı mı?"
"Evet,raporlara baktım. Aslında öleli çok olmuş. Biz bulmadan üç gün önce can vermiş. Ölme sebebine zehirlenme ve bıçaklanma dediler. Yani cinayet."
"Anladım. Kimin yaptığını bulabildiniz mi?"
"Hayır. Bugün şirkete kamera kayıtları ve delil aramaya gidecekler. Sen o odaya giren çıkan birini görmüş müydün?"
"Hayır. Gittiğimde kapı kilitliydi ve odada sadece Chae vardı."
"Anladım. Bunları not aldım. Müsait olduğun bir zaman karakola gelip ifade verirsen iyi olur."
"Tamamdır. Görüşürüz." Dedim ve telefonu kapattım.
Bu işin cinayet olduğunu zaten biliyordum. Katil her kimse tabii ki kamera kayıtlarını silmişti. Ama neden bana bulaşmıştı? Neden ses cihazını yerleştirmişti? Bunu yapabilecek kim vardı? Kim bana bu kadar kin besleyip daha 22 sinde bir kızın canını alabilirdi ki?
~
Minho'nun anlatımıyla
Seungmin ile birlikte şirkete gitmek istemiştim ama izin vermemişti. Birinin geleceğinive benim ifade almam gerektiğini söylemişti.
Muhtemelen benim bir polis vesaire olduğumu düşünüyorsunuz,ama hayır. Üniversite de hukuk okuyorum. Bu yüzden arada Seungmin'in yanına gelip bir şeyler öğreniyorum.
Gelen kişinin kaçta geleceğini bilmediğimden biraz dinlenmek için kahve almaya aşağıdaki kantine indim. Tahmin ettiğim gibi Rose oradaydı. Telefonuna bakıyor ve gülüyordu. Ona çaktırmadan arkasına geçtim. Biraz ses çıkarmıştım ama ne ile uğraşıyor olacak ki duyamıştı bile.
Arkasına geçtim ve o anlamadan aniden telefonunu aldım. O ilk baş şoka uğrasa da hemen arkasına dönmüştü. "Ya Minho!" Telefonu gülerek yukarı kaldırmıştım o ise zıplayarak telefonunu almaya çalışıyordu. Ben ise bir yandan telefona bakmaya çalışıyordum."Ya ver şu telefonu!"
Sesim incelterek onu taklit ettim."Ya ver şu telefonu!" Dedim ve güldüm. En sonunda ulaşmayacağını bildiğim için masanın üstüne çıktım ve telefonuna baktım. Biriyle mesajlaşıyordu. "Jennie Kim..." yüzünü ellerinin arasına almıştı. Bende mesajlarını okuyordum:
JenniexRose
Jennie
Park
Selam
Rose
Selamm
Jennie
Jen ben bu arada
Belki kaydetmemissindir
Rose
Yok kayitliydi
Nasilsin bu arada
Jennie
Iyiyimm senn
Rose
Iyiyimm
Jennie
Ben seni seyden
Rahatsiz etmistim
Bi sra evime gel diyecektim
Bulusalim anlaminda
Rose
Ne rahatsizi ya
Sevindim yazmana
Olur gelirim
Yarin musait misin
J
ennie
Her zaman musaitim
Istersen bu aksamda
Gelebilirisin
Görüldü 14:34
Mesajları okumuş ve görüldü atmıştım. Telefonu Rose'ye geri verdim. Gülerek "bu gece hızlı geçecek sanırım" dedim ve kahve almak için tezgaha geçtim. "Roseanne Park,bana bir white mocha lütfen." E harfini uzatarak söylemiştim şirin gözükmek için. O da kahveyi hazırlmaya doğruldu. "Yeop hyung burada mı?"
"Hmhm,üst katta."
"Tamam,ona da aynısından yapar mısın?"
"Anlaşıldı." Kahvelerimi vermiş ve saçlarımı karıştırıp telefonuna geri dönmüştü. Benden büyüktü ama daha çocukça davranıyordu. Ona gülümseyip asansöre bindim.
En üst katta indikten sonra Başkomiser yazan kapıyı buldum ve kapıyı tıklattım. "Gir." Dirseğimle kapıyı açtım. Hwangyine dosyalarını inceliyordu. "Senin rüzgarın buraya eser miydi?" Mahçupça gülümsedim ve kahvesini önüne bıraktım. Önünde ki koltuğa oturdum. "Nasılsın Minho?"
"Iyiyim sen?"
"Aynı. Son cinayetle uğraşıyorum. Bugün son tanık gelicek ve ifadesi alınacak."
"Biliyorum. Bana verildiifade görevi."
"Güzel,kendini geliştirirsin. Bakalım bakalım bu tanık kim." Bilgasayarına döndü ve bir kaç tuşa basarak bana döndü. "Han Jisung."
Şansımı sikeyim.
-
Napiyonuz la
Sarki sozuu
Yüzünde gülücük tatlı bir öpücük