I don't care....p(26)
ထယ်......
"ဂျွန်ဂျောင်အဲမျက်နှာကဘာဖြစ်နေတာလည်းလိုက်မှာသာလိုက်ခဲ့စမ်းပါတကူ့်ဘဲအဲတာမင်းမိဘတွေရန်သူ့မဟုတ်ဘူးဖြစ်ပျက်နေတာအဲမျက်နှာကိုအခုပြင်စမ်း..."
၊"ထယ်ကလည်းသူ့တို့ကအခုဆိုအလုပ်ရှုပ်နေပြီကိုယ်တို့သွားလည်းအချိန်ပေးအားမှာမဟုတ်ဘူး"
"စစ်မရောက်ခင်မြှားကကုန်နေပြီအလုပ်တစ်ခုကိုမလုပ်ကြည့်ဘဲမဖြစ်နိုင်ဘူးမပြောနဲ့အရင်လုပ်ကြည့်ရမယ်....ကြိုးဆိုတာသူ့တင်းငါ့တင်းနဲ့ပြတ်မှာဘဲအဲကြောင့်သူ့တို့ကမိဘဂျွန်ကသားသမီးအဲတော့ကိုယ်ကိုမွေးပေးထားတဲ့မိဘတွေဖြစ်တဲ့အတွက်ကိုူ်ကအလျော့ပေးရမယ်..."
"အင်းကိုယ်မတွေးခဲ့မိဘူးထယ်...".
လာလိုက်ခဲ့အရှေ့ကနေဉီးဆောင်ခေါ်သွားတဲ့ထယ်ယောင်းဂျောင်ကုအနောက်ကနေပြုံးပြုံးလေးလ်ိုက်ခဲ့တော့တယ်...
တီးးးတောင်....
ဟိတ်ဘယ်သူ့လာနေလည်းတံခါးသွားဖွင့်ကြည်....ဂျောင်ကုအမေအလုပ်လုပ်ရင်းအိမ်ဖော်မလေးကိုတံခါးသွားဖွင့်ခိုင်းတယ်....
"မိန်းမဘယ်သူ့လည်း.."
"ကျွန်မလည်းမသိဘူးဂျောင်ကုကလည်းခေါ်မှလာတာအခုဆိုမလာလောက်ဘူးကျွန်မတို့ကိုစိတ်ကုန်နေပြီ..."
ဟို....
"ဟဲ့တဟိုဟိုနဲ့ဘာဖြစ်ၡနတာလည်းအိမ်ဖော်မလေးအံသြော်ပြီးတဟိုဟိုလုပ်နေတာကိုဂျောင်ဿအမေကလှမ်းအော်တော့တယ်....
ဝင်ခဲ့လိုရတယ်မှတ်လားထယ်ယောင်းပြောပြီးဂျောင်ကုလက်ကိုဆွဲကာထယ်ယောင်းဝင်ခဲ့တော့တယ်....
မဂ်လာပါOmmaနဲ့app..အော်အကိုလည်းရှိနေတာလား...ထယ်ယောင်းခေါင်းလေးငုံပြီးနှုတ်ဆက်တော့အားလုံးကပါးစပ်အဟောင်းသားလေးနဲ့ဂျောင်ကုကတော့ထယ်ယောင်းနောက်မှာရပ်နေတယ်....
အင်း...မဂ်လာပါညီဂျောင်ကုအကိုကပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်..
ရောဒါကommနဲ့appကြိုက်တက်တယ်ထင်လို့ထယ်ommaကိုချက်ခိုင်းခဲ့တာ...ထယ်ယောင်းလည်းပြောလည်းပြောထမင်းဝ်ိုင်းထဲဝင်သွေားတော့ဂျောင်ကုကတောဿ်တောက်ကြီးရပ်ကျန်ခဲ့တယ်....
ဂျောင်ကုအမေနဲ့အဖေရလည်းဂျောင်ကုကိုကြည့်ပြီး....
ဂျောင်ကုလာထိုင်လေး...
ကျွန်တော်သွားကူလိုက်အုန်းမယ်ညီလေးကိုမင်ဂျောင်ပြောပြီးထယ်ယောင်းနောက်ပြေးလိုက်သွားတယ်။
ဂျောင်ကုတို့မသားစုသုံးယောက်မျက််နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီးစကားမပြောဘဲတိတ်ဆိတ်နေတယ်...
မကြာပါထယ်ယောင်းရဲ့အသံဆာဆာလေးကထွက်ပေါ်လာတော့တယ်။
"ဂျွန်ရေ....ommaနဲ့appကိုခေါ်ပြီးလာခဲ့နော်ထမင်းစားရအောင်..."
"အင်းထယ်...."
မင်ဂျောင်လည်းထယ်ယောင်းကြည့်ပြီးပြုံးနေမိတယ်အိမ်ရဲ့ဆည်လည်းလေးဘဲသူ့ညီရှာတော်တယ်အရမ်းကိုမှအားလုံးကိုချစ်အောင်လုပ်နိုင်တယ်သူ့မှာလည်းအသဲယားနေရပြီယောက်ဖပိစိလေးကို....
အကို....ဘာတွေပြုံးနေတာလည်းထယ်ကိုကူမိုဆိုထယ်ယောင်းနှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီပြောတော့...
သေချာတယ်ဒီနှုတ်ခမ်းကိုဂျောင်ကုနေ့တ်ိုင်းပါးစပ်ထဲငုံထားမယ်ဆိုတာကို...
"လာပါပြီဗျား..."
ဂျောင်ကုအကိုလည်းထယ်ယောင်းကိုကူညီနေတယ်.....
ဂျောင်ကုမိဘတွေလည်းအလုပ်ဆက်လုပ်နေသလို့ဂျောင်ကုကလည်းဖုန်းပြောနေတယ်....
ထယ်ယောင်းနှုတ်ခမ်းကြီးကိုက်ကာခါးထောက်ပြီးသုံးယောက်ရဲ့အရှေ့ရပ်ပြီး....
"ရားးးးဂျွန်ဂျောင်ကုမင်းအလုပ်တွေကိုအခုထိမဖြတ်သေးဘူးလားငါ့ကတော့စားရအောင်မီးဖို့ဆောင်ထဲသွားပြင်ပေးနေရတယ်မင်းကဘာလည်းငါ့စကားကိုနားမထောင်တာလားမင်းမိဘနဲ့အချိန်ပေးပြီးစကားပြောခိုင်းထားတာမပြောဘဲအဲဒါဘာလုပ်နေလည်းလာစမ်းအဲမပါတဲ့ပါးစပ်ကိုတိတ်နဲ့ကိုပတ်ပစ်အုန်းမယ်....."
မဟုတ်ဘူး...ထယ်...ထယ်...မာမီနဲ့ဒယ်ဒီကဂျောင်ကုသူ့မိဘတွေကိုလက်ညိုးထိုးပြတော့....
ဘာလည်းAppနဲ့ommaကထယ်ယောကျာ်းက်ိုတကယ့်ကယ်ဘဲမချစ်ကြဘူးလားထယ်ယောင်းဂျောင်ကုမိဘဘက်လှည့်ပြီးမေးတော့....
မဟုတ်...မဟုတ်ဘူး....ဂျောင်ကုအဖေကထပြောတော့....
မဟုတ်တာဘာလည်းထယ်ကအခုလို့မိသားစုအဆင်ပြေဖို့လာကြိုးစားပေးတာအလကားဘဲပေါ့တော်ပြီးလာဂျွန်ပြန်မယ်ထယ်ယောကျာ်းကိုနောက်ထက်ဘယ်တော့မှတွေရမယ်မထင်နဲ့....ထယ်ယောင်းဂျောင်ကုလက်ကိုဆဲွဲပြီးအပြင်ထွက်တော့...
မဟုတ်ဘူး...ကောင်လေး... ommaတို့ကမချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူးအပြစ်တွေများနေလို့ဘယ်ကစပြီးဘယ်လို့အစချီပြောရမလည်းမသိလို့ပါကွယ်....ommaကမချစ်ဘဲနေမလားကိုယ်ဝမ်းနဲ့လွယ်မွေးခဲ့ရတာလေးဂျောင်ကုအမေမျက်ရည်လေးဝဲပြီးပြောတော့..
အနောက်လှည့်နေတဲ့ထယ်ယောင်းနှုတ်ခမ်းလေးကော့သွားတယ်....ဒါဘဲလေးသူ့လိုခြင်တာ
ဂျောင်ကုလည်းရဂ်ထဲနွေးသွားတော့တယ်သူ့မိဘတွေကသူ့ကိုမချစ်တာမဟုတအဘူးဘဲအချိန်မပေးနိုင်ခဲ့ကြတာ....
အဲဆိုဘာလုပ်မှာလည်းပြော....သွားဖက်ကြမိသားစုတွေထယ်ယောင်းဂျောင်ကုလက်ကိုလွှတ်ပြီးပြောလိုက်တော့...
ဂျောင်ကုကြောင်တောင်တောင်လေးဖြစ်နေတုန်း..
လာပါအဖေသားငယ်ရယ်ဖက်ဖားပါရစေဂျောင်ကုအဖေသူ့သားကိုဖက်ထားတော့ဂျောင်ကုအမေကပါဖက်လာတယ်...
တောင်းပန်ပါတယ်လျစ်လျူရှုခဲ့မိလိုတောင်းပန်ပါတယ်...မိသားစုသုံးယောက်ဖက်ပြီးငိုနေတယ်....
ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုအကိုကို့လက်မထောင်ပြနေတယ်...
အဲဆိုထမင်းစားမယ်ဗိုက်ဆာပြီတော်တော်လေးထယ်ယောင်းပြောတော့ဖက်ရာကနေခွာပြီးထမင်းဝိုင်းထဲဝင်လာတဲ့ဂျောင်ကုနဲ့သူ့မိဘတွေ ...
ရော....ဒါသားဂျောင်လေးဟင်းတွေထည့်ပေးတော့....
ဂျောင်ကုမျက်ရည်လေးကျကာ.."..ပထမဆုံးဘဲမာမီ"..
"တောင်းပန်ပါတယ်မာမီနောက်ဆ်ိုအမြဲတမ်းလုပ်ပေးတော့မှာ...."
ဂျောင်ကုအဖေကလည်းပြုံးလျက်မိသားစုထမင်းဝိုင်းလေးကပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ပြီးဆုံးသွားတယ်....
...
"နေပါအုန်းပြောပြပါအုန်းမင်းယောကျာ်းလေးကိုဘယ်ကဘယ်လိုရှာတွေသွားတာလည်း..."
ဂျောင်ကုသူ့ထယ်မိဘတွေနဲ့စကားပြောနေတဲ့ထယ်ယောင်းကိုကြည့်ပြီး.....
စတွေတုံးကအရမ်းဆိုးတဲ့ကောင်လေးပေါ့ကျွန်တော်ဝိုင်ခွက်ကိုယူသောက်တယ်လေးရန်လည်းတအားဖြစ်....
ကျွန်တော်ဟာယူသောက်တဲ့ကောင်ကိုဆော်ဖို့ဆွဲလှည့်တော့မျက်နှာလေးမြင်ပြီးတော်တော်လေးကြွေသွားတယ်အဲကြောင့်သူ့အနားကိုရောက်အောင်သွားခဲ့တယ်.....ကိုယ်ရံတော်အနေနဲ့ပေါ့....
အခုတော့ကျွန်တော်ရဲ့အဖိုးတန်ရတနာလေးပေါ့...ကြည့်ပါလားဟိုနေကမာမီတို့နဲ့ရန်ဖြစ်တဲ့ကောင်လေးကအခုမာမီတို့ရဲ့အချစ်တော်လေးဖြစ်နေပြီ.....
ဟုတ်တယ်မင်းယောကျာ်းလေးကတကယ့်လူပေါင်းသင်းဆန်တယ်ငါ့ကလူတိုင်းနဲ့မရောတဲ့လူကိုခဏလေးအတွင်းလုံးသွင်းနိုင်တယ်ချစ်စရာလေးလည်းကောင်းတယ်...ငါ့ညီတို့ကံကောင်းတယ်...
"ငါ့ညီကအချစ်ကခံရမယ်လေးဟုတ်ဘူးလား..."
ညီအကိုနှစ်ယောက်ပြုံးပြီးစကားလေးပြောနေကြတယ်....
မိုးချုပ်တော့ဂျောင်ကနြဲ့ထယ်ယောင်းအိမ်ပြန်ခါနီ....နှုတ်ဆက်တော့....
"ဒီအိမ်မှာလာနေကြပါလားသားတို့ရယ်မာမီတော့ဒီဟာလေးနဲ့ပျော်နေပြီ..."
"မာမီကခေါ်ပြီးနှင်မလိုလားပြော.."
အမလေးနှင်စရာလား....အဲတုန်းကတောင်းပန်ပါတယ်အနူးအညွှန့်ဂျောင်ကုအမေကပြောတော့....
ခ်ခ်...စတာနှင်လည်းမဆင်းပါဘူးမာမီနှင်ရင်ဒယ်ဒီနဲ့တိုင်မယ်...ဒယ်ဒီနှင်ရင်မာမီနဲ့တိုင်မယ်နှစ်ယောက်လုံးကနှင်ရင်...ဒီကထယ်ထယ်ရဲ့ကိုကိုနဲ့တိုင်မယ်ထယ်ယောင်းဂျောင်ကုအကိုကိုလက်ညိုးပြတော့...
"ဟားးးးဟားးးတကယ့်အတက်လေးရယ်ပါ...ဟုတ်တယ်ကိုကိုရဲ့ညီလေးကိုနှင်ရင်မာမီနဲ့ဒယ်ဒီကိုအပြစ်ပေးမယ်..."
ဒီမိသားစုလုံးပြုံးပြီးကျန်ခဲ့ကြတယ်။
အရှေ့ကဆိုင်ကယ်မောင်းနေတယ်အနောက်ကထယ်ယောင်းကတော့အိပ်ပျော်နေပြီ...
ဂျောင်ကုဆိုင်ကယ်ကိုထိန်းမောင်းပြီးအိမ်ကိုရောက်လာခဲ့တယ်...
ခြံစောင့်ကိိုဆိုင်ကယ်သိမ်းခိုင်းပြီးသူ့ယောကျာ်းလေးကိုချီပြီးအိမ်ထဲဝင်လာတော့...
ရားးးးဂျောင်....ြေဗာင်ဆိုးစကားလေမှာတင်ရပ်သွားတယ်...ဂျောင်ကုရဲ့ရှူးးးဆိုတဲ့စကားကြောင့်
မင်ယောင်ကတော့ြေဗာင်ဆိုးကိုတတောင်ဆင့်နဲ့ထိုးနေတယ်။
ဂျောင်ကုထယ်ယောင်းကိုချီပြီးးအပေါ်ထပ်ကိုတက်လာလိုက်တယ်အိပ်ယာလေးပေါ်ဖြေးဖြေးခြင်းချပြီ...နဖူးလေးကိုတစ်ချက်နမ်းကာ...အရမ်းပင်ပန်းသွားပြီးကိုယ်ရဲ့အဖိုးတန်ရတနာလေးရေ...ကောင်းကောင်းအိပ်စက်ပါ...
မကြာပါအိမ်ပေါ်ထပ်ကဆင်းလာတဲ့ဂျောင်ကု...
ဘာယ်လိုလည်းသမတ်လေးဂျောင်အဆင်ပြေရဲ့လားထယ်ယောင်းအမေနဲ့အဖေမှာစိုးရိပ်တကြီးမေးလာတော့.ယ.
"အဆင်ပြေလွန်းလို့ကိုခက်နေတာထယ်ကိုခေါ်ခဲ့ဖို့ဘဲလုပ်နေကြလို့အမြန်ခေါ်ခဲ့ရတယ်.."
"..Wow....broမင်းရဲ့မိဘတွေအလုပ်သရဲတောင်ချစ်တယ်ဆိုတော့မင်းယောကျာ်းလေးကသိမ့်စွမ်းတာဘဲ"ဗြောင်ဆိုးမှာအံသြော်နေတယ်။
"ဟုတ်တယ်ကွငါ့တောင်စိတ်ပူနေတာမင်းမားသားကြီီးကဘုကလန့်ကြီးလေး..."
"ဒိုမင်ယောင်တို့ဂျောင်ကုအမေနဲ့တိုက်ရိုက်တွေရတော့မယ်..."
"ရားးးဗြောင်ဆိုး"
ဟားးးဟားးးဂျောင်ကရြီနေတော့...
အော်လာရင်ကိစ္စမေ့တော့မလို....ရောဂျောင်ကုမင်ယောင်ဂျောင်ကုရှေ့ထ််ိုးပေးလာတဲ့စာချုပ်ကြီး..မင်ယောင်ဂျောင်ကုကိုဖွင့်ကြည့်ခိုင်းတော့....
ဂျောင်ကုဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ...."အော်ပြန်ရလာပီဘဲငါ့သူငယ်ချင်းတွေအရမ်းတော်တယ်ထယ်ကိုခွင့်တောင်းပြီးမင်းတို့ကိုတစ်ဝိုင်းလိုက်ကြွေးမယ်"
ေရာOmmaနဲ့appတို့ရဲ့အိမ်ပြန်ရပြီဂျောင်ကငလည်းထယ်ယောင်းမိဘဆီထိုးပေးတော့....
ကျေးဇူးတယ်ပါတယ်ဂျောင်လေးနဲ့သူငယ်ချင်းတွေအားလုံးကိုထယ်ယောင်းအမေကပြောတော့...
"အန်ကယ်ကလည်းအထူးကျေးဇူးတင်ပါတယ်..."
မနက်ဖြန်မှဆက်ပြန်လာပါမယ်။.
အသစ်လေးကိုကအဟောင်းတွေရှင်းမှလာမယ်နော်။
#Aye
်I don't care....p(26)
ထယ္......
"ဂြၽန္ေဂ်ာင္အဲမ်က္ႏွာကဘာျဖစ္ေနတာလည္းလိုက္မွာသာလိုက္ခဲ့စမ္းပါတကူ့္ဘဲအဲတာမင္းမိဘေတြရန္သူ႕မဟုတ္ဘူးျဖစ္ပ်က္ေနတာအဲမ်က္ႏွာကိုအခုျပင္စမ္း..."
၊"ထယ္ကလည္းသူ႕တို႔ကအခုဆိုအလုပ္ရႈပ္ေနၿပီကိုယ္တို႔သြားလည္းအခ်ိန္ေပးအားမွာမဟုတ္ဘူး"
"စစ္မေရာက္ခင္ျမႇားကကုန္ေနၿပီအလုပ္တစ္ခုကိုမလုပ္ၾကည့္ဘဲမျဖစ္နိုင္ဘူးမေျပာနဲ႕အရင္လုပ္ၾကည့္ရမယ္....ကြိုးဆိုတာသူ့တင်းငါ့တင်းနဲ့ပြတ်မှာဘဲအဲကြောင့်သူ့တို့ကမိဘဂျွန်ကသားသမီးအဲတော့ကိုယ်ကိုမွေးပေးထားတဲ့မိဘတွေဖြစ်တဲ့အတွက်ကိုူ်ကအလျော့ပေးရမယ်..."
"အင္းကိုယ္မေတြးခဲ့မိဘူးထယ္...".
လာလိုက်ခဲ့အရှေ့ကနေဉီးဆောင်ခေါ်သွားတဲ့ထယ်ယောင်းဂျောင်ကုအနောက်ကနေပြုံးပြုံးလေးလ်ိုက်ခဲ့တော့တယ်...
တီးးးေတာင္....
ဟိတ္ဘယ္သူ႕လာေနလည္းတံခါးသြားဖြင့္ၾကည္....ေဂ်ာင္ကုအေမအလုပ္လုပ္ရင္းအိမ္ေဖာ္မေလးကိုတံခါးသြားဖြင့္ခိုင္းတယ္....
"မိန္းမဘယ္သူ႕လည္း.."
"ကြၽန္မလည္းမသိဘူးေဂ်ာင္ကုကလည္းေခၚမွလာတာအခုဆိုမလာေလာက္ဘူးကြၽန္မတို႔ကိုစိတ္ကုန္ေနၿပီ..."
ဟို....
"ဟဲ့တဟိုဟိုနဲ့ဘာဖြစ်ၡနတာလည်းအိမ်ဖော်မလေးအံသြော်ပြီးတဟိုဟိုလုပ်နေတာကိုဂျောင်ဿအမေကလှမ်းအော်တော့တယ်....
ဝင္ခဲ့လိုရတယ္မွတ္လားထယ္ေယာင္းေျပာၿပီးေဂ်ာင္ကုလက္ကိုဆြဲကာထယ္ေယာင္းဝင္ခဲ့ေတာ့တယ္....
မဂ္လာပါOmmaနဲ႕app..ေအာ္အကိုလည္းရွိေနတာလား...ထယ္ေယာင္းေခါင္းေလးငုံၿပီးႏႈတ္ဆက္ေတာ့အားလုံးကပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႕ေဂ်ာင္ကုကေတာ့ထယ္ေယာင္းေနာက္မွာရပ္ေနတယ္....
အင္း...မဂ္လာပါညီေဂ်ာင္ကုအကိုကျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္..
ေရာဒါကommနဲ႕appႀကိဳက္တက္တယ္ထင္လို႔ထယ္ommaကိုခ်က္ခိုင္းခဲ့တာ...ထယ်ယောင်းလည်းပြောလည်းပြောထမင်းဝ်ိုင်းထဲဝင်သွေားတော့ဂျောင်ကုကတောဿ်တောက်ကြီးရပ်ကျန်ခဲ့တယ်....
ေဂ်ာင္ကုအေမနဲ႕အေဖရလည္းေဂ်ာင္ကုကိုၾကည့္ၿပီး....
ေဂ်ာင္ကုလာထိုင္ေလး...
ကြၽန္ေတာ္သြားကူလိုက္အုန္းမယ္ညီေလးကိုမင္ေဂ်ာင္ေျပာၿပီးထယ္ေယာင္းေနာက္ေျပးလိုက္သြားတယ္။
ေဂ်ာင္ကုတို႔မသားစုသုံးေယာက္မ်က္္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ၿပီးစကားမေျပာဘဲတိတ္ဆိတ္ေနတယ္...
မၾကာပါထယ္ေယာင္းရဲ႕အသံဆာဆာေလးကထြက္ေပၚလာေတာ့တယ္။
"ဂြၽန္ေရ....ommaနဲ႕appကိုေခၚၿပီးလာခဲ့ေနာ္ထမင္းစားရေအာင္..."
"အင္းထယ္...."
မင္ေဂ်ာင္လည္းထယ္ေယာင္းၾကည့္ၿပီးၿပဳံးေနမိတယ္အိမ္ရဲ႕ဆည္လည္းေလးဘဲသူ႕ညီရွာေတာ္တယ္အရမ္းကိုမွအားလုံးကိုခ်စ္ေအာင္လုပ္နိုင္တယ္သူ႕မွာလည္းအသဲယားေနရၿပီေယာက္ဖပိစိေလးကို....
အကို....ဘာေတြၿပဳံးေနတာလည္းထယ္ကိုကူမိုဆိုထယ္ေယာင္းႏႈတ္ခမ္းေလးဆူၿပီေျပာေတာ့...
သေချာတယ်ဒီနှုတ်ခမ်းကိုဂျောင်ကုနေ့တ်ိုင်းပါးစပ်ထဲငုံထားမယ်ဆိုတာကို...
"လာပါၿပီဗ်ား..."
ေဂ်ာင္ကုအကိုလည္းထယ္ေယာင္းကိုကူညီေနတယ္.....
ေဂ်ာင္ကုမိဘေတြလည္းအလုပ္ဆက္လုပ္ေနသလို႔ေဂ်ာင္ကုကလည္းဖုန္းေျပာေနတယ္....
ထယ္ေယာင္းႏႈတ္ခမ္းႀကီးကိုက္ကာခါးေထာက္ၿပီးသုံးေယာက္ရဲ႕အေရွ႕ရပ္ၿပီး....
"ရားးးးဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုမင္းအလုပ္ေတြကိုအခုထိမျဖတ္ေသးဘူးလားငါ့ကေတာ့စားရေအာင္မီးဖို႔ေဆာင္ထဲသြားျပင္ေပးေနရတယ္မင္းကဘာလည္းငါ့စကားကိုနားမေထာင္တာလားမင္းမိဘနဲ႕အခ်ိန္ေပးၿပီးစကားေျပာခိုင္းထားတာမေျပာဘဲအဲဒါဘာလုပ္ေနလည္းလာစမ္းအဲမပါတဲ့ပါးစပ္ကိုတိတ္နဲ႕ကိုပတ္ပစ္အုန္းမယ္....."
မဟုတ္ဘူး...ထယ္...ထယ္...မာမီနဲ႕ဒယ္ဒီကေဂ်ာင္ကုသူ႕မိဘေတြကိုလက္ညိုးထိုးျပေတာ့....
ဘာလည္းAppနဲ႕ommaကထယ်ယောကျာ်းက်ိုတကယ့်ကယ်ဘဲမချစ်ကြဘူးလားထယ်ယောင်းဂျောင်ကုမိဘဘက်လှည့်ပြီးေမးေတာ့....
မဟုတ္...မဟုတ္ဘူး....ေဂ်ာင္ကုအေဖကထေျပာေတာ့....
မဟုတ္တာဘာလည္းထယ္ကအခုလို႔မိသားစုအဆင္ေျပဖို႔လာႀကိဳးစားေပးတာအလကားဘဲေပါ့ေတာ္ၿပီးလာဂြၽန္ျပန္မယ္ထယ္ေယာက်ာ္းကိုေနာက္ထက္ဘယ္ေတာ့မွေတြရမယ္မထင္နဲ႕....ထယ်ယောင်းဂျောင်ကုလက်ကိုဆဲွဲပြီးအပြင်ထွက်တော့...
မဟုတ္ဘူး...ေကာင္ေလး... ommaတို႔ကမခ်စ္လို႔မဟုတ္ပါဘူးအျပစ္ေတြမ်ားေနလို႔ဘယ္ကစၿပီးဘယ္လို႔အစခ်ီေျပာရမလည္းမသိလို႔ပါကြယ္....ommaကမခ်စ္ဘဲေနမလားကိုယ္ဝမ္းနဲ႕လြယ္ေမြးခဲ့ရတာေလးေဂ်ာင္ကုအေမမ်က္ရည္ေလးဝဲၿပီးေျပာေတာ့..
အေနာက္လွည့္ေနတဲ့ထယ္ေယာင္းႏႈတ္ခမ္းေလးေကာ့သြားတယ္....ဒါဘဲေလးသူ႕လိုျခင္တာ
ေဂ်ာင္ကုလည္းရဂ္ထဲႏြေးသြားေတာ့တယ္သူ႕မိဘေတြကသူ႕ကိုမခ်စ္တာမဟုတအဘူးဘဲအခ်ိန္မေပးနိုင္ခဲ့ၾကတာ....
အဲဆိုဘာလုပ္မွာလည္းေျပာ....သြားဖက္ၾကမိသားစုေတြထယ္ေယာင္းေဂ်ာင္ကုလက္ကိုလႊတ္ၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့...
ေဂ်ာင္ကုေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္ေနတုန္း..
လာပါအေဖသားငယ္ရယ္ဖက္ဖားပါရေစေဂ်ာင္ကုအေဖသူ႕သားကိုဖက္ထားေတာ့ေဂ်ာင္ကုအေမကပါဖက္လာတယ္...
ေတာင္းပန္ပါတယ္လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့မိလိုေတာင္းပန္ပါတယ္...မိသားစုသုံးေယာက္ဖက္ၿပီးငိုေနတယ္....
ထယ္ေယာင္းကေဂ်ာင္ကုအကိုကို႔လက္မေထာင္ျပေနတယ္...
အဲဆိုထမင္းစားမယ္ဗိုက္ဆာၿပီေတာ္ေတာ္ေလးထယ္ေယာင္းေျပာေတာ့ဖက္ရာကေနခြာၿပီးထမင္းဝိုင္းထဲဝင္လာတဲ့ေဂ်ာင္ကုနဲ႕သူ႕မိဘေတြ ...
ေရာ....ဒါသားေဂ်ာင္ေလးဟင္းေတြထည့္ေပးေတာ့....
ေဂ်ာင္ကုမ်က္ရည္ေလးက်ကာ.."..ပထမဆုံးဘဲမာမီ"..
"တောင်းပန်ပါတယ်မာမီနောက်ဆ်ိုအမြဲတမ်းလုပ်ပေးတော့မှာ...."
ေဂ်ာင္ကုအေဖကလည္းၿပဳံးလ်က္မိသားစုထမင္းဝိုင္းေလးကၿပဳံးၿပဳံး႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕ၿပီးဆုံးသြားတယ္....
...
"ေနပါအုန္းေျပာျပပါအုန္းမင္းေယာက်ာ္းေလးကိုဘယ္ကဘယ္လိုရွာေတြသြားတာလည္း..."
ေဂ်ာင္ကုသူ႕ထယ္မိဘေတြနဲ႕စကားေျပာေနတဲ့ထယ္ေယာင္းကိုၾကည့္ၿပီး.....
စေတြတုံးကအရမ္းဆိုးတဲ့ေကာင္ေလးေပါ့ကြၽန္ေတာ္ဝိုင္ခြက္ကိုယူေသာက္တယ္ေလးရန္လည္းတအားျဖစ္....
ကြၽန္ေတာ္ဟာယူေသာက္တဲ့ေကာင္ကိုေဆာ္ဖို႔ဆြဲလွည့္ေတာ့မ်က္ႏွာေလးျမင္ၿပီးေတာ္ေတာ္ေလးေႂကြသြားတယ္အဲေၾကာင့္သူ႕အနားကိုေရာက္ေအာင္သြားခဲ့တယ္.....ကိုယ္ရံေတာ္အေနနဲ႕ေပါ့....
အခုေတာ့ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အဖိုးတန္ရတနာေလးေပါ့...ၾကည့္ပါလားဟိုေနကမာမီတို႔နဲ႕ရန္ျဖစ္တဲ့ေကာင္ေလးကအခုမာမီတို႔ရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ေလးျဖစ္ေနၿပီ.....
ဟုတ္တယ္မင္းေယာက်ာ္းေလးကတကယ့္လူေပါင္းသင္းဆန္တယ္ငါ့ကလူတိုင္းနဲ႕မေရာတဲ့လူကိုခဏေလးအတြင္းလုံးသြင္းနိုင္တယ္ခ်စ္စရာေလးလည္းေကာင္းတယ္...ငါ့ညီတို႔ကံေကာင္းတယ္...
"ငါ့ညီကအခ်စ္ကခံရမယ္ေလးဟုတ္ဘူးလား..."
ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ၿပဳံးၿပီးစကားေလးေျပာေနၾကတယ္....
မိုးခ်ဳပ္ေတာ့ေဂ်ာင္ကၿနဲ႕ထယ္ေယာင္းအိမ္ျပန္ခါနီ....ႏႈတ္ဆက္ေတာ့....
"ဒီအိမ္မွာလာေနၾကပါလားသားတို႔ရယ္မာမီေတာ့ဒီဟာေလးနဲ႕ေပ်ာ္ေနၿပီ..."
"မာမီကေခၚၿပီးႏွင္မလိုလားေျပာ.."
အမေလးႏွင္စရာလား....အဲတုန္းကေတာင္းပန္ပါတယ္အႏူးအၫႊန့္ေဂ်ာင္ကုအေမကေျပာေတာ့....
ခ္ခ္...စတာႏွင္လည္းမဆင္းပါဘူးမာမီႏွင္ရင္ဒယ္ဒီနဲ႕တိုင္မယ္...ဒယ္ဒီႏွင္ရင္မာမီနဲ႕တိုင္မယ္ႏွစ္ေယာက္လုံးကႏွင္ရင္...ဒီကထယ္ထယ္ရဲ႕ကိုကိုနဲ႕တိုင္မယ္ထယ္ေယာင္းေဂ်ာင္ကုအကိုကိုလက္ညိုးျပေတာ့...
"ဟားးးးဟားးးတကယ့္အတက္ေလးရယ္ပါ...ဟုတ္တယ္ကိုကိုရဲ႕ညီေလးကိုႏွင္ရင္မာမီနဲ႕ဒယ္ဒီကိုအျပစ္ေပးမယ္..."
ဒီမိသားစုလုံးၿပဳံးၿပီးက်န္ခဲ့ၾကတယ္။
အေရွ႕ကဆိုင္ကယ္ေမာင္းေနတယ္အေနာက္ကထယ္ေယာင္းကေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ...
ေဂ်ာင္ကုဆိုင္ကယ္ကိုထိန္းေမာင္းၿပီးအိမ္ကိုေရာက္လာခဲ့တယ္...
ၿခံေစာင့္ကိိုဆိုင္ကယ္သိမ္းခိုင္းၿပီးသူ႕ေယာက်ာ္းေလးကိုခ်ီၿပီးအိမ္ထဲဝင္လာေတာ့...
ရားးးးေဂ်ာင္....ျေဗာင္ဆိုးစကားေလမွာတင္ရပ္သြားတယ္...ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ရႉးးးဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္
မင္ေယာင္ကေတာ့ျေဗာင္ဆိုးကိုတေတာင္ဆင့္နဲ႕ထိုးေနတယ္။
ေဂ်ာင္ကုထယ္ေယာင္းကိုခ်ီၿပီးးအေပၚထပ္ကိုတက္လာလိုက္တယ္အိပ္ယာေလးေပၚေျဖးေျဖးျခင္းခ်ၿပီ...နဖူးေလးကိုတစ္ခ်က္နမ္းကာ...အရမ္းပင္ပန္းသြားၿပီးကိုယ္ရဲ႕အဖိုးတန္ရတနာေလးေရ...ေကာင္းေကာင္းအိပ္စက္ပါ...
မၾကာပါအိမ္ေပၚထပ္ကဆင္းလာတဲ့ေဂ်ာင္ကု...
ဘာယ္လိုလည္းသမတ္ေလးေဂ်ာင္အဆင္ေျပရဲ႕လားထယ္ေယာင္းအေမနဲ႕အေဖမွာစိုးရိပ္တႀကီးေမးလာေတာ့.ယ.
"အဆင္ေျပလြန္းလို႔ကိုခက္ေနတာထယ္ကိုေခၚခဲ့ဖို႔ဘဲလုပ္ေနၾကလို႔အျမန္ေခၚခဲ့ရတယ္.."
"..Wow....broမင္းရဲ႕မိဘေတြအလုပ္သရဲေတာင္ခ်စ္တယ္ဆိုေတာ့မင္းေယာက်ာ္းေလးကသိမ့္စြမ္းတာဘဲ"ေျဗာင္ဆိုးမွာအံေၾသာ္ေနတယ္။
"ဟုတ္တယ္ကြငါ့ေတာင္စိတ္ပူေနတာမင္းမားသားႀကီီးကဘုကလန့္ႀကီးေလး..."
"ဒိုမင္ေယာင္တို႔ေဂ်ာင္ကုအေမနဲ႕တိုက္ရိုက္ေတြရေတာ့မယ္..."
"ရားးးေျဗာင္ဆိုး"
ဟားးးဟားးးဂျောင်ကရြီနေတော့...
ေအာ္လာရင္ကိစၥေမ့ေတာ့မလို....ရောဂျောင်ကုမင်ယောင်ဂျောင်ကုရှေ့ထ််ိုးပေးလာတဲ့စာချုပ်ကြီး..မင္ေယာင္ေဂ်ာင္ကုကိုဖြင့္ၾကည့္ခိုင္းေတာ့....
ေဂ်ာင္ကုဖြင့္ၾကည့္လိုက္တာ...."ေအာ္ျပန္ရလာပီဘဲငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြအရမ္းေတာ္တယ္ထယ္ကိုခြင့္ေတာင္းၿပီးမင္းတို႔ကိုတစ္ဝိုင္းလိုက္ေႂကြးမယ္"
ေရာOmmaနဲ႕appတို႔ရဲ႕အိမ္ျပန္ရၿပီေဂ်ာင္ကငလည္းထယ္ေယာင္းမိဘဆီထိုးေပးေတာ့....
ေက်းဇူးတယ္ပါတယ္ေဂ်ာင္ေလးနဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးကိုထယ္ေယာင္းအေမကေျပာေတာ့...
"အန္ကယ္ကလည္းအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္..."
မနက္ျဖန္မွဆက္ျပန္လာပါမယ္။.
အသစ္ေလးကိုကအေဟာင္းေတြရွင္းမွလာမယ္ေနာ္။
#Aye
္