14.12.2023 21 .28
İyi okumalar...
Saatlerdir üstümde araba sürmekten olan yorgunluk Mardin tabelasını görmemle uçup gitmişti. Verdiğim molalarla 19 saattir yoldaydım ve saat öğleden sonra 2 de buraya ulaşmıştım
1 saat daha sürdükten sonra bir benzinlikte durup benzin ve yiyecek bir şeyler almıştım.
Arabayı çalıştırıp tekrardan yola çıktım yavaş yavaş hem kahvemi içiyor hem de arabayı sürüyordum .
Merkeze yaklaşınca ilk önce karargaha uğramaya karar verdim, geldigimi haber verip öyle geçecektim konağa sonra uğraşmak istemiyordum çünkü ailemi özlemiştim ve izinli olduğum günlerin hepsini onlarla geçirmeyi düşünüyorum.
Yarım saat sonra karargaha gelmiştim kapıya gelince nöbetçi ere kimliğimi gösterince önce şaşırdı sonra da Tekmil verip kapıyı açtı. Araba'yı dikkatlice park edip eşyalarımı alıp indim.
Bir askeri durdurup "albayın odası nerde "diye sordum .
İkinci katta olduğunu söyleyince alay komutanlığına girip ikinci kata çıktım .
"Albay
Sedat Ergin "
Yazısını görünce kapıyı çalıp "gir" komutuyla girdim .
"Üsteğmen Heja Rezan /Mardin /emredin komutanım" diye tekmil verdim.
Albay "Rahat asker "diyince rahata geçtim .
"Hoşgeldin asker seni bu kadar kısa sürede geleceğini beklemiyordum" . dedi haklı olarak kim daha görevden geldiği günden bir gün sonra yeni görev yerine gelir ki.
"Hızlıca işlerimi halletmek istedim komutanım" dedim
Albayla hangi timle görev yapacağım hakkında biraz konuştuktan sonra ordan ayrılıp tekrardan arabama binmiştim . karargahtan çıkana kadar arabamdan dolayı bazı askerlerin dik bakışlarına da maruz kalmıştım .
Karargahtan çıkınca konağa doğru yola çıktım . Heyecanlıydım yıllar sonra ilk defa hem Mardin'e hem de konağa ilk kez geliyordum.
Konağın olduğu sokağa girdiğimde konak görünmüştü artık .
Konağa geldiğimde evin önünde bir sürü siyah araba gördüm.
"Noluyo ya"dedim kendi kendime . Konağa tekrar baktığımda çocukluk anılarım aklıma geldi . Az oyun oynayıp düşmemiştim .
Bunları düşünmeyi bırakıp rahatsız etmesin diye belimden çıkarıp torpidoya bıraktığım silahımı geri belime koyduktan sonra çantamı ve telefonumu alıp arabadan indim .
Arabayı kilitleyip konağın kapısına gittim beni goren korumalar "hayırdır bacım sen kimsin ve kime bakmıştın" diye sordu kim olduğumu bilmemeleri normaldi sonuçta 7 yıldır burda değildim ve insanlar yüzümü unutmuş bile olabilirdi. Bu yüzden onlara sinirlenecek değilim .
"Ben Heja Rezan ve izin verirseniz konağıma gireceğim" dememle hemen kapıyı açtılar.
İçeri girip göz gezdirdiğimde konağın üst terası kadınlarla alt terası erkeklerle doluydu .
Beni gören ben doğduğumdan beri bu konakta olan Ayşe teyze önce şaşırdı sonra kendine gelip bana sarıldı.
"Kızım hoşgeldin" dedi sesinde hem heyecan hem de tedirginlik vardı.
Bu tedirginliğinin sebebini anlayamamıştım neden aşiretlerin bizim konakta neden toplandığını anlayamadığım gibi .
"Hoşbulduk "dedim ve ondan ayrılıp merdivenlere gittim . Hızlıca yukarı çıkmaya başladım.
"Ya berdel olacak ya da ölüm , seyit ağanın da bekar kızı yok o yüzden tek yol ölüm" diye bariton sesiyle bağıran adamla Ayten Hanım kendini hırsla merdivenlere attı ve beni görünce önce şaşırsada sonra koşup beni bir anda kolumdan çekip ağaların önüne getirdi .
"Heja var o evlenir" diye bağırdı onun bağırmasıyla Herkes bize döndü . Abimler yerlerinden kalkmıştı.
"Onun beşikertmesi yani sözlüsü vardır o yüzden olmaz" dedi bahoz ağa
Ayten Hanım "Besikertmesi yoktur bozuldu "diye yine kimsenin konuşmasına müsaade etmeden gözlerinden düşen yaşlarla bağırmıştı .
"Berdeli kabul ediyormusun" diye sordu agalardan biri bana
"Edecek etmek zorunda" diye yine Ayten Hanım bağırdı.
Yere dizlerinin üzerinde çökmüş ve başına silah dayalı olan Diyar abim ona bağırıp "ana ben sevdiğime kavuştum mu kavuştum bedelini gerekirse kendi canımla öderim ama ben kendimi ölümden kurtarmak için kardeşimi bile bile ellerimle öldürmem öldüremem ".
"Kardeşini öldürmezsin ama beni öldürürsün ,anlamıyor musun ben evlat acısına dayanamam .
O yüzden berdeli kabul edecek sen istesende istemesende diye sinirle konuşup bana döndü berdeli kabul edeceksin duydun mu beni ben oğlumu senin keyfin için ölüme gonderemem" diyip kolumu sıktı elini igrenircesine ittim .
"Ayten Hanım laflarınıza dikkat edin" diye soğukça konuştum ona doğru. O kim oluyordu da benim yerime karar veriyordu . Belki eskiden öyleydi ama artık devran dönmüştü .
Karşısında ergenlikten çıkmış surekli onun yerine kararlar verdiği o kız yoktu artık. Karşısında 25 yaşında güçlü ve zeki bir kadın vardı .
"Sana berdeli kabul edeceksin dedim "diye bağırdı yüzüme karşı.
Ağzımı açıp cevap verecekken Mervan abim "biz biraz konuşup geliyoruz "diyip beni de beraberinde oturma odasına getirdi ve sarıldı , bende ellerimi beline sardım.
"Sırf Ayten Hanım sana berdeli kabul etmen için baskı yapıyor diye kabul etmek zorunda değilsin bunu biliyorsun" dedi saçımı okşarken
"Biliyorum abi kabul etmek istesem bile ben tek başıma buna karar veremem . Ama abimi de göz göre göre sırf sevdi diye ölüme de gönderemem .
Bu işin de hemen hal olması için albayı aramam gerekiyor . Albay izin vermezse zaten berdel olmaz "diye açıkladım .
Abim bana engel olamayacağını anlayınca başını salladı ama hala bunu yapmamam gerektiğini söylüyordu gözleri.
Ondan ayrılınca telefonumu cebimden çıkarıp albayı aradım ve ona abimin kız kaçırdığını ve bu kızın düşman aşiretimizin kızı olduğunu bu yüzden de beni onun en büyük abisi Agah Asmar ile berdel yapacaklarını söyleyince tüm aileyi araştırıp haber vereceğini söyleyip kapattı .
Şaka gibi ama evlendirilmek için zorlandığım adamın adını bile abimden öğreniyorum.

"Heja mit ajanı değil .
sadece detaylı açıklama
için mit diye arattım "
15 dakika sonra arayıp berdeli kabul etmemi ve yarın karargaha yanına uğramamı söyleyerek tekrar kapatmıştı. Karargaha çağırdıysa bir sıkıntı vardı . Bizim meslekte de böyleydi sıkıntı yoksa sıkıntı vardı .
Eğer etraf sessiz sakinse itler büyük bir plan yapıyordur ,sessiz sakin değilse de yine plan yapıyordur yani her türlü sıkıntı oluyordu .
"Abi albay kabul etmemi istedi , o yüzden şimdi gidip kabul ettiğimi söyleyeceğim" diyip bir şey demesini beklemeden odanın kapısını açıp dışarı çıktım. Belki bu karardan pişman olacaktım ya da mutluluk duyacaktım bilmiyordum .
Albay da kabul etmemi istemişti ,abim albayla konuştuğumuzda kabul etmemi söylediğinde telefonu elimden alıp' siz izin versenizde ben kardeşimi bu karardan döndürmek için her şeyi yapacağım' demişti telefonu ondan aldığımda' Emrediyorum berdeli kabul edeceksin' demişti. Benim bilmediğim bir şey vardı bu ailede .
Bildiğim bir şey varsa o da hiç bir sey bilmediğimdir diyen ic sesime göz devirdim.
Babamların olduğu alana gelince" berdeli kabul ediyorum" diye bağırdım.
Babam yanıma gelip ellerini yanaklarıma koyup" kızım eminmisin kendini bile bile yakıyorsun başka bir yolunu buluruz ama sen kendini bunu yapmak zorunda hissetme ,sen bana annenin emanetisin senin mutsuz ve üzgün olmanı istemiyorum "dedi güçsüz sesiyle .
Annemin yokluğu bizden çok babamı yaralıyordu ,annem ölmeden önce beni ona emanet ettiği için ve şimdi berdeli kabul ettiğimi söyleyince kendini suçlu hissetmeye başlamıştı . Onun kendini suçlu hissetmesini istemediğim için ellerimi onun ellerinin üzerine koydum ağaların bize baktığını biliyordum ama umursamadım ,
"Baba berdeli kabul ettiğim için kendini suçlu hissetme , emin ol kendimi üzecek hiç bir şey yapmam, unuttun mu ben annemin kızıyım kendimi üzeceğime beni üzmeye çalışanı üzerim" dedim sondaki cümleme hafif neşe katarak .
Babam da son cümleme hitaben "hiç unutur muyum Hira'm gitti ama bana bir kopyasını bıraktı" dedi yalandan sitemle.
" Baba söyle artık abimleri bıraksınlar "
"Kızım emin misin "diye emin olmak için sordu . Bu kararımdan hoşnut olmadığı yüz ifadesinden belliydi . Ama kararım değişmeyecekti .
"Eminim baba "dedim babam da başını sallayıp anlımı öptü ve ellerini yanaklarımdan çekip abimleri tutan kişilere döndü .
"Kızım berdeli kabul etti o yüzden bırakın onları" diye bağırdı bariton ve sert sesiyle.
Bölüm hakkında düşünceleriniz?
Heja'nın babasi ?
Diyar ?
Heja ?
Sizce albay niye heja'yı karargaha çağırdı?
Bölüm hakkında sorularınız varsa yorumlarda belirtin .
3.bölümde görüşmek üzere.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum...