Ambulans ekibi butun ellerinden geleni o an yapmislardi apar topar ambulansa bindirdiler.Biz öylece donup kalmistik.arkalarindan bakakaldik.
Tomasin bizde gidelim ,demesiyle irkildim.
Tomas ben 5 dk ya geliyorum diyerek,yanimdan kosarak uzaklasti.Etraftakiler bir bir dagiliyordu.
Ben hala o şokun etkisiyle Tomasin geldigini bile hissetmemistim.
Tomas motosikletle yanima gelmisti bu yüzden gitmisti yanimdan.
Kafama kaskı taktiktan sonra ambulansa yetistik .
Onlar da zaten hastane ye gelmislerdi.Hizla kadini sedyeye bindirip iceri aldilar.
Tomasla biz sedyenin pesinden kostuk ben kadinin ellerinden tutup:
-Bizi birakma lütfen daha sana anlaticaklarimiz var bizi affet.
Diyerek haykirdim hastane de sesimin yankilandigini duydum .Herkes bana bakiyor gibi hissettim. Bu umrumda bile degildi.
Tomas ellerimden tutup beni disariya götürdü.icerde boguluyor gibiydim.
Halimden anlamisti bagirarak aglamak istedim ama Tomasi uzmek istemiyordum olaylar cok hizli gelisiyordu tatil mi yasiyorum ben simdi . diye Tomasa sordum.
Tanimadigim birine haykirarak agliyordum ya da bu vicdan azabiydi.
Tomas gozlerimdeki yaşı silerek :
-Senin icin iyi bir tatil olmadi ama ben de bu durumla ilk defa karsi karsiyayim sanki hersey senin gelmeni beklemis gibi.
Kendimi toparlayarak:
-Herseyi ben bozdum o zaman. Gelmeseydim boyle olmazdi .
Tomas:
-Senle alakasi yok Ella bunlar zaten ortaya cikacakti. Ama çıkması uzun sürecekti sen biraz daha işleri hizlandirdin.
Beni teselli etmesi cok guzel birseydi.Azda olsa mutlu olmuştum.
Ve dayanamayip:
-Ben seni seviyorum Tomas.
Dedim. Biliyorum burda soylemek hoş degildi.Hem ilk kez onun agzindan duymak isterdim ama dayanamadim.