ពេលល្ងាចម៉ោង10យប់ Jimin បានចេញពីធ្វើការវិញគេធ្វើការនៅហាងកាហ្វេមួយកន្លែងផ្លូវដើរទៅផ្ទះជួលរបស់Jimin គឺស្ងាត់ណាស់តែគេមិនខ្លាចនោះទេ តែថ្ងៃនេះខុសពីរាល់ដងjimin មានអារម្មណ៍ថាភ័យៗ ម៉េចមិនដឹងទេគេចេះតែមានអារម្មណ៍ថាមានអ្នកតាមមកពីក្រោយទើបគេប្ដូរពីដើរទៅរត់វិញតែមិនទាន់ទេមានមនុស្សប្រុសមាឌធំបីនៅឈរពីមុខគេjimin ងាកក្រោយក៏ឃើញគ្នារបស់វាទៀត
<<កុំបាច់រត់គេចអីព្រោះឯងរត់មិនរួចឡើយអាល្អិត>>
បុរសម្នាក់និយាយដោយសម្លេងគួរខ្លាច
<<ខ្ញុំមិនដែលទៅមានរឿងជាមួយនឹងពួកលោកទេហេតុអីមករករឿងខ្ញុំ>>
Jimin និយាយទៅកាន់ពួកគេទាំងភ័យខ្លាចពួកវាមានគ្នាច្រើនឯjimin វិញមានតែម្នាក់ឯងបើវាយក៏វាយមិនឈ្នះដែរមានតែប្រើល្បិច
<<ទៅជាមួយយើងតាមសម្រួលទៅទើបមិនឈឺសាច់>>
<<លោកប៉ូលីស!!!>>
Jimin ក៏ស្រែកថាប៉ូលិសហើយពួកវាក៏មើលទៅតាមដៃចង្អុររបស់jimin មើលបែបនេះjimin ក៏បំបុកពួកវាហើយក៏រត់ទៅយ៉ាងលឿន(ឆ្លាត🤗)
<<វារត់ហើយតាមទៅ!!>>
ពួកវាក៏រត់ទៅតាមjiminទៅ ឯជីមីនវិញរត់ៗ ក៏បានបុកមួយនិងបុរសម្នាក់ទើបធ្វើឲ្យគេដួលអុកគូតទៅនិងដីពេញទំហឹង
<<ងើបមកយ៉ាងម៉េចហើយ>>
បុរសម្នាក់នោះក៏ជួយលើកjiminឡើង ឯjimin វិញក៏បោសគូថរបស់ខ្លួនឯង ទាំងឈឺ
<<ខ្ញុំមិនអីទេអរគុណ>>
Jimin ញញឹមអរគុណទៅកាន់បុរសម្នាក់នោះរួចក៏ងាកទៅក៏ឃើញអ្នកដែលចង់ចាប់នោះរត់មកដូចគ្នា
<<លោកជួយខ្ញុំផងទៅណាមាគេចង់ចាប់ខ្ញុំទៅ>>
Jimin អង្វរសុំឲ្យគេជួយតែគេវិញនៅស្ងៀមៗ មិនធ្វើអ្វីទាំងអស់
<<លោកជួយខ្ញុំផងទៅ ពួកវាមកហើយ>>
Jimin ភ័យស្លន់ស្លោពេលឃើញពួកវាមកដល់ហើយនោះតែអ្វីដែលនឹកស្មានមិនដល់នោះ
<<ចៅហ្វាយ!!>>
ពួកវាអោនគោរពទៅកាន់បុរសម្នាក់នោះ ចៅហ្វាយ? នេះគេជាចៅហ្វាយរបស់ពួកវា Jimin និយាយនៅក្នុងចិត្តហើយក៏រករត់ទៀតទើប Yonggi វាយឲ្យសន្លប់បាត់ទៅរួចហើយនាយក៏បីjiminដាក់ឡានហើយក៏បើកចេញទៅ
{ភូមិគ្រឹះត្រកូលMin}
Yonggi បើកឡានមកដល់ភ្លាមក៏ក៏បីjimin ឡើងទៅលើបន្ទប់ហើយក៏ដាក់ឲ្យjimin ឲ្យគេងនៅលើពូក
<<មនុស្សប្រុសស្អីស្រាលជាងស្រីទៀត>>
ថាហើយក៏ដើរទៅយកច្រវ៉ាក់មកដាក់ជើងរបស់jimin ហើយក៏ចេញទៅ
នាយមកផឹកស្រាអង្គុយមើលព្រះចន្ទធ្វើមិនដឹង អារម្មណ៍របស់គេពេលនេះស្ងប់ណាស់ តែពេលខឹងវិញដូចខ្មោចចូលចឹងមុខវិញមិនដែលថាញញឹមដាក់អ្នកណាទេ
🌄 ព្រឹកថ្ងៃថ្មី 🌄
Jimin បើកភ្នែកឡើងម្តងបន្តិចៗ ហើយក៏ត្រូវភ្ងាក់ផ្អើលព្រោះនេះមិនមែនផ្ទះរបស់គេទេ
<<នេះជាកន្លែងណាខ្ញុំនៅទីណានិង?>>
និយាយហើយក៏រាប់ចុះដើរសំដៅទៅទ្វារតែដើរមិនទាន់បានមួយជំហានផងក៏ត្រូវដួលលើឥដ្ឋមួយទំហឹងទើបធ្វើឲ្យjiminបែកមាត់ឈាមចេញមក
<<នេះដាក់ច្រវាក់ទៀត ឈាមមាត់អស់ឈឺណាស់>>
Jimin ខឹងណាស់មកដាក់ច្រវាក់អីណានៀក
<<ជួយផងមានអ្នកណានៅក្រៅទេជួយខ្ញុំផង!!>>
Jimin ស្រែកហៅរកអ្នកជួយហើយទ្វារក៏មើលឡើងបង្ហាញឲ្យឃើញ Yonggi យ៉ាងច្បាស់
<<លោក លោកចាប់ខ្ញុំមកធ្វើអី>>
Jimin ងើបឈរនិយាយទៅកាន់នាយទាំងងើយឆ្ងល់ ឯនាយវិញក៏ដើរមកជិតjimin ទើបjimin ថយក្រោយរហូតដល់ដួលទៅលើពូក
<<ឯមិនដឹងថាយើងគឺជាអ្នកណាទេ?>>
គេនិយាយដោយសម្លេងត្រជាក់ស្រឹបធ្វើឲ្យអ្នកស្តាប់ហើយព្រឺសំបុរភ្លាម
<<ខ្ញុំ..ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់លោកទេ>>
Jimin និយាយទាំងភ័យខ្លាចនិងហ៊ានសូម្បីតែមើលមុខរបស់គេព្រោះតែគេមានមុខមាត់គួរឲ្យខ្លាច
<<យើងជាម្ចាស់បំណុលរបស់ឯង មើលមុខយើង!>>
គេស្រាប់តែស្រែកដាក់jimin យ៉ាងចម្លែកកាន់តែធ្វើឲ្យjimin ខ្លាចហើយមាឌតូចតែមួយបើចង់រុញឲ្យគេចេញពីមុខរបស់ខ្លួនក៏ពិបាកដែរ
Yonggi ចាប់បង្វែរមុខរបស់jimin ឲ្យមើលមកគេចំ
<<ដោះលែងខ្ញុំទៅចាំខ្ញុំរកលុយមកសងបំណុលឲ្យលោកណា>>
Jimin និយាយដោយសម្លេងស្រទន់មិនដូចគេទេនិយាយខ្លាំងៗ
<<ឯគ្មានសិទ្ធិទៅណាទាំងអស់ឯត្រូវនៅទីនេះបម្រើយើង!>>
<<បើចឹងលោកដាក់ច្រវាក់ខ្ញុំធ្វើអី?>>
<<ដាក់កុំឲ្យឯរត់!>
<<ខ្ញុំមិនរត់ទេ>>
ជីមីននិយាយរាងខ្លាំងដែរព្រោះតាំងពីដើមមកគ្មានអ្នកធ្វើបែបនេះដាក់គេទេ ការដែលនិយាយខ្លាំងបែបនេះធ្វើឲ្យយ៉ុងហ្គីខឹងឡើងហើយ
*ផ្លាច់*
មួយដៃរបស់នាយធ្វើឲ្យមុខរលោងរបស់jimin ឡើងក្រហមតែម្ដង គេខឹងដល់ថ្នាក់និង
<<យើងមិនចូលចិត្តឲ្យអ្នកតមាត់ជានិងយើងទេ!!>>
ជីមីនមិននិយាយធ្វើបានត្រឹមតែសម្លឹងមើលក្រសែភ្នែកដ៏គួរឲ្យខ្លាចរអារបស់នាយ ឯយ៉ុងហ្គីវិញក៏ដើរចេញទៅបាត់ទៅទុកឲ្យជីមីននៅតែម្នាក់ឯង ពេលគេចេញទៅបាត់ទឹកភ្នែករបស់ជីមីនក៏មកទាំងមិនដឹងខ្លួន តើគេត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ? តើតទៅត្រូវគេវាយបែបនេះរហូតមែន?
______________________________________
The DANE oficial
:BL:. .......................
.................... ..............