-გალამაზებულხარ თეჰი~~
ყურში ნაზად ჩასჩურჩულა. თეჰიონს. ეს სურნელი ეს ხმა იმდენად მონატრებული ჰონდა... ვერც კი წარმოიდგენდა რომ ადამიანმა რომელმაც მას ასე ატკინა ამდენად მოენატრებოდა. სწორედ ასეთია სიყვარული.
თეჰიონი მაშინვე კაფის სამზარეულოში შევიდა წინსაფარი მოიძრო ქურთუკი აიღო და მაშინვე კაფიდან გავარდა.
***
-მამა, ის ბიჭი ძალიან სიმპათიური იყო, ის მართლა მამაჩემია?
უკვე მეასე კითხვას უსვამს თეკუ თეჰიონს ჯონგუკზე.
-კი...
ამოიხვნეშა"ნეტა ჯონგუკმა თუ მიხვდა რომ მისი შვილია, ნაბიჭვარი!"
-მოდი სახლში შევიდეთ და ვჭამოთ, მერე კი დავალებები გავაკეთოთ
-კარგი
სახლის კარებს აღებს ხელებს იბანს ტანზე იცვლის და სამზარეულოსკენ მიექანება.
-მჰჰჰ ნეტა დღეს რა გავარეთო?
-ტოკბოკიიი და ბრინჯიიი!
-კაი
მაშინვე მაცივრიდან საჭირო იგრეტიენტები გამოიღო, ბრინჯი კარგად გარეცხა, მოსახარშად დადგა, მანამდე კი ტოკბოკის მომზადებას შეუდგა.
-მამა, შეიძლება იმ ბიძიას მამა დავუძახო?
-არც კი გაბედო!
ზედმეტად ხმამაღლა მოუვიდა, იმდენად ხმამაღლა, რომ თვითონაც შეეშინდა თავისი თავის.
ბავშვს თვალზე ცრემლი ჩამოუვარდა.
-საყვარელო მაპატიე... არ მინდოდა ასე გამოსულიყო, მამაშენმა მე ძალიან გამაბრაზა როდესაც შენ აი აქ მუცელში, ძაალიიან პატარა იყავი
ცალ მუხლზე ჩაჯდა და ბავშვს თვალზე ცრემლი ცერა თითით მოწმინდა
-მინდა რომ მას კიდევ შევხვდე
-მისმინე, ვიცი მაგრამ მე...
საუბარს კარებზე ზარის ხმა აწყვეტინებს
-ნეტა ვინ არის?... ჯონგუკ? შენ აქ რატომ ხარ? ან სახლის მისამართი საიდან გაიგე?
-შეილება შემოვიდე?
-არავით...
-კიიი!
თეკუ აწყვეტინებ საუბარს მამამისს და ჯონგუკს სახლში მიათრევს
-გშია?
საყვარელი თვალებით ეკითხება
-მამამ გემრიელი საჭმელი გააკეთა
თეჰიონს ჯერ არ ნდომებია ასე ძალიან რომ ეს ბავშვი ფანჯრიდან ესროლა უკვე ნერვები საშინლად დააწყვიტა
-მამაშენმა? მისი ცოლი არ აკეთებს საჭმელებს?
-ცოლი? მაგრამ მას ცოლი არ ყავს
ჯონგუკი საშინელ გაურკვევლობაში იყო. "ალბათ ისევ მიაგდეს" ჩაიცინა
-მამა მან არ იცის რომ მისი შვილი ვარ!?
ჯონგუკს ამ წამა დალეული წყალი გადასცდა და ხველა დაიწყო.
-თეკუ მოდით ჭამეთ!
-ჩემი შვილი? თეჰიონ შეგიძლია ამიხსნა?
-მოკეტე და დაჯექი სასწრაფოდ!
ისე ნერვებ აშლილი იყო, ჯონგუკმა რომ შეამჩნია სიტყვა არ დაუძრავს. თეჰიონი კი ამ ორს არ იცოდა რას უზამდა, ალბათ ორივეს თავისივე ხელით მიახჩობდა
ყველა ჩუმად ჭამს. თეჰიონი და ჯონგუკი ერთმანეთის წინ ჯდანან თეჰიონი ისე მკვლელი თვალებით უყურებს ჯონგუკს შიგნიდან ჭამს.
-თეკუ დაასრულე?
-კი
-მაშინ წადი იბანავე და დაიძინე
-კარგი რაა ჯერ არ მეძინებაა
-თეკუთქო!
-კარგიიი
-კარგი რა ნუ ეჩხუბები ბავშვს
-შენ შენს ადგილზე დაერიე შენთან მერე მოგიგვარებ.
თეკუ სააბაზანოში შევიდათუარა თეჰიონმა საუბარი დაიწყო
-არც კი ვიცი საიდან დავიწყო
-ჯერ ის მითხარი ის ბავავი ვისია
-ვისია? შენიი!
-ჩემიი!? საიდან იქნება ჩემი?
-შენ რომ დამტოვე მერე აღმოვაჩინე რომ შენგან ორსულად ვიყავი ნაბიჭვარო!
-ანუ ის ჩემი შვილია?
-მარტო შენი არაა ჩემიცაა!
-აქამდე მე მერე რატომ არ ვიცოდი
თეჰიონმა თებშების რეცხვა დაიწყო.
ჯონგუკი კი უკნიდან უყურებს. მართლა როგორ გალამაზებულა და დახვეწილა. მასაც ისე მოენატრა როგორ გაძლო მის გარეშე არ იცოდა.
ჯონგუკი თეჰიონს მიუახლოვდა და უკნიდან მიეხვია
-რას აკე...
-ჩშშშ
ჯონგუკმა კისერზე მაზი კოცნები დაუწყო
-მმმ როგორი გემრიელო ხაარ~~~
-რატომ მიმატოვე?
-ეს საჭირო იყო...
-საჭირო?
-თეე...
"თეე" "თეე" ეს სიტყვა თეჰიონის თავში ტრიალებდა. ასე ეძახდა ჯონგუკი ადრე თეჰიონს. ეს სიტყვა მასთან ბევრ რამეში ასოცირდება.
თეჰიონს თვალებიი ცრემლებით აევსო. იმდენად აევსო რომ უკვე მთელი სახე დაუსველა
-თე ტირი?
თეჰიონი შემობრუნდა და ჯონგუკს გულში ჩაეკრო
-მომენატრე ჯონგუკ გთხოვ აღარ დამტოვო
- ...
__________________________________________________
ესეც ახალი თავიი💜💜💜