Rixia's POV
*Kriiiiinnngggg* Kriiiiiinnnggg* Kriiiiiinnnnggg*
Nagising ako ng dahil sa alarm clock na yun! Ano ba yan! Nakakaistorbo eh! Inis kong pinatay yung alarm clock at saka bumangon...
Kinuha ko ang towel ko at pununta sa C.R para maligo....
.
.
.
(After 10 minutes)
Tapos na akong maligo kaya magbibihis na sana ako pero bago ko matanggal ang tapis ko ay may biglang kumatok sa pinto.
*Knock* Knock* Knock*
"Come in!" Tamad na sigaw ko..
"Oh lead! Gising ka na pala!" Masiglang sabi ni Celline. Napatingin naman ako sa box na hawak niya at ibinaling ulit ang tingin sa mukha niya. At mukhang napansin niya naman kaya nagsalita na siya..
"Ahhh kasi lead. Gusto ko lang ibigay sayo itong box. Nandito na lahat ng school supplies mo pati uniform" Nakangiting paliwanag niya habang inilalapag yung box sa kama ko. Hindi parin ako nagsalita..
"Sige lead! Nandon narin yung samin eh! Ah galing pala yan kay HM..Hehe. Sige! babuuushhh!" Parang baliw na sabi niya pa bago umalis. Abnormal!
Lumapit ako sa box at binuksan. Nandito na nga lahat ng gamit....At yung uniform.
Hmmmmm....Okay naman yung uniform nila dito. Pero..Hindi ko nagustuhan yung mini-skirt!!!!
Aiiiissshhhh! Lahat nalang ng school na napapasukan ko puro mini-skirt ang uniform! Tsk! Pero ano pa nga bang magagawa ko!? Kainis!
Yung itsura kasi nung uniform dito ay.....White long sleeve polo with red necktie, Black coat, red mini-skirt, white long socks and black shoes with heels. Yung sapatos pati yung medyas nila dito ay kasama narin sa uniform. Kaya lahat ng babae naka long white socks at black shoes with heels. Pero maliban sa mga lalake siyempre... Inayos ko na ang school supplies ko.
Nagbihis na ako pagkatapos kong mag-ayos ng gamit at pinatuyo saglit ang buhok ko. Nagtali ako ng ponytail at nagpulbo. Then, tapos na! Kaya lumabas na ako ng kwarto ko.
"Good morning queen! Let's have a breakfast!" Bungad sakin ni Berniz pagdating ko sa kusina. Tumango nalang ako sakaniya at umupo na.
"Good morning too lead! This day is our first day of school! Do you excited lead!?" Excited ngang tanong sakin ni Celline at tinanguan ko din siya..
"Okay! Let's eat!" Masayang saad ni Berniz kaya nag-umpisa na kaming kumain..
"You know guyysss....feeling ko magiging maganda ang first day of school natin ngayon! Kahit medyo bangungot kahaopon..Hehe!" Celline..
"Mmm your right! I feel the same way!" Berniz...
"Haha! How i wish that no one can be act like so stupid infront of us! Grabeh! Halos mamatay na tayo nun kahapon!" Celline..
"Yeah! Ewan ko nalang kung wala si queen and Marianne don! Maybe we're died!" Berniz..
"Hahahahaha! No! Ikaw lang! Hinding hindi mangyayari sakin yun noh!" Celline..
"Yeah..yeah..If you say so" Tinatamad na sang-ayon ni Berniz.
"Ito naman! Joke lang! Di naman mabiro!" Celline said tapos hinampas pa ng mahina si Berniz sa balikat..
"But wait! Queen...Anong oras tayo bibisita kila tita and tito sa mortal world?" Tanong saakin ni Berniz.
"Ayy oo nga pala! Anong oras nga ba lead?" Ngayon si Celline naman.
"Later...After class" Walang emosyong sagot ko. Napatango naman sila..
"Yiiiiieeeee I'm so very very exciteeeeddd!! I miss them huhu!" OA na sabi ni Celline..
"Ano ba! Ang OA mo!" Iritang saway ni Berniz.
"Asuuuss! Akala mo naman hindi rin siya OA kahapon!" Pang-aasar pa ni Celline..
"Uyy hindi ah! Masaya lang ako kahapon!" Nakapout na sabi naman ni Berniz..
"Hayy nevermind!" Celline..
So yun nga! Kumain lang kami ng kumain hanggang sa matapos. Nalinis narin namin ang kusina kaya ready na kaming umalis.
"Let's gooo guuuyyysss!!" Celline...Lumabas na kami ng dorm namin at naglakad na papunta sa Royal Section..May mga estudyante din kaming nadadaanan at nagbubulungan.
"Hala! Girls! Look oh! Sila yung kumalaban sa Mean Girls dito sa University diba?..." (Girl 1)
"Oo nga! Sila nga yun! OMG! Hindi ako makapaniwalang kaya nilang gawin yun! Ang cool nila!" (Girl 2)
"Yeah! I guess Idol ko na silaaa!! Yiiiiieeee!!" (Girl 3)
"Me too! Tignan niyo oh! Ang gaganda nila! Para silang mga godess!" (Girl 4)
"Brad! Yung mga miss beautiful dadaan! Umalis ka diyan! Hindi dapat kayo magkasalubong dahil nakakahiya sa mukha mo!" (Boy 1)
"Heh! Tunahimik ka nga! Kapal mo! Mas gwapo pa ako sayo eh! Kaya nasisiguro ko na mapapakasalan ko yung nasa unahan..." (Boy 2)
Napalingon naman ako sa magkabilang gilid ko pero......AKO ANG NASA UNAHAN!! Tsk! Mangarap ka na lang dre!
"Hahaha! Libre mangarap brad! Hahaha!" (Boy 3)
"Diba besh sila yung kumalaban sa Mean Girls??" (Bitch 1)
"Tss! Walang binatbat! Pwe!" (Bitch 2)
"Haha! Your right! Isa silang mga panget! Ang lakas ng loob nilang kalabanin ang Mean Girls!? Haha! They are out of mind!? Akala naman nila, matatalo nila ang Mean Girls...Mga feeling!!" (Bitch 3)
Hindi nalang namin pinansin yung mga nagbubulungan dahil baka......Hayyssss...
"Lead...Pwede bang patulan ko na sila?? Kating-kati na kasi akong saktan sila eh!!" Galit na sabi ni Celline..
"Oo nga queen! Ang sarap tirisin!" Berniz..
"Just don't mind them! Kulang lang sila sa pansin!" Halata naring inis na sabi ni Marianne...Pero di nalang namin sila pinansin at nagtuloy-tuloy sa paglalakad hanggang sa marating namin ang room.
Kumatok na muna si Marianne ng tatlong beses bago may magbukas.
"Oh! Hello sainyo!" Nakangiting bati nung babaeng....mukhang teacher.
"Hi po! We're transferies!" Nakangiti ring bati ni Berniz.
"Ahhh ganon ba? Well ako pala si Professor Scarlett Juviner. History subject teacher niyo.." Pakilala niya samin.
"Ah hehe nice to meet you po.." Napapakamot na sabi nalang ni Celline..
"Haha! Just call me Prof. Scarlett. Wag kayong matakot. Mabait naman ako sa mabait eh. Pero minsan bad mood hehe" Prof. Scarlett said. Hmmmm....Bata pa naman siya...Maganda, at sexy din naman parang nasa mid- 25 ganon?
"Ayy! Wait lang ha...Pag tinawag ko na kayo saka kayo papasok okay?" Prof. Scarlett..Tumango lang kami at saka na siya pumasok ulit sa loob. Iniwanan niyang bukas ang pinto pero hindi parin kami nagpapakita sa mga students..
"Okay class, quiet!" Prof. Scarlett. Nagsitahimikan naman ang mga nasa loob.
"Class, we have a new transferies. Pero dito sila nilagay ng HM. I don't no why but i am sure that there have a reason." Prof. Scarlett..Nagbulungan naman ang mga estudyante.
"Class! Class! Qiuet! Maybe they are already know how to use their powers?? We don't know and no ones know maliban kay HM. But!.....I hope that you will be nice to them okay!?" Sabi ulit ni Prof. Scarlett..
"Yeeeessss!!" Sigaw ng mga estudyante sa loob.
"Good! And now. Transferies, come in! Introduce you're selves" Nakangiting baling saamin ni Prof. kaya nagkatinginan kaming magkakaibigan. Nagtanguan kami bago pumasok ng sabay-sabay.
"Oh My God! Sila yung kumalaban sa Mean Girls!!" (Classmate Girl 1)
"Oo nga noh! Hala! Goshhh! Nakakatakot silaaa!!" (Classmate Girl 2)
"Ang tapang naman nilaaaa!!" (Classmate Girl 3)
"Grabe pare! Ang gaganda ng mga chicks oh!" (Classmate Boy 1)
"Oo ng eh! Ang sesexy pa!" (Classmate Boy 2)
"Mga baliw! Di kayo type niyan! Ako lang!" (Classmate Boy 3)
Ang kakapal ng mga mukha....
"Op op opssss! Class! Let them introduce their selves okay!? So be quiet!" Prof. Scarlett. Nagsipagtahimikan naman ulit silang lahat. Inilibot ko ang mata ko at nahagip ko ang Royalties. Nakatingin lang sila saamin. Parang naghihintay kung ano ang sasabihin namin. Tumingin naman ako kay Ate at nakatingin lang din siya saakin ng deretsyo! Nakikita ko sa mga mata niya ang pagkatuwa! Pero hindi ngayon ang oras Ate...Sorry..
"Hi! I'm Kloe Alfred! 17 years of age and my power is Air Hehe...Nice meeting you guyyss!!" Masiglang pakilala ni Celline..
"Helloooo!! My name is Jane Collins! 17 Years old! My power is Water." Nakangiting pakilala nama ni Berniz.
"Marie Lustre. 17 years of existence. Earth/Nature" Walang ganang pakilala ni Marianne..
"Lesley Stanford. 17. Air" Malamig na malamig kong pakilala sakanilang lahat!
"Thank you transferies! You may now take your seat!" Nakangiti paring sabi saamin ni Prof. kaya nagsimula na kaming maghanap ng biglang....
"Pssstt!!" Napalingon kami kung saan namin narinig yun. At nakita namin ang isa sa mga prinsesa..
"Dito kayo.." Mahinang bulong niya at tinuro niya ang mga bakanteng upuan na malapit sa Royalties.
Nagkatinginan ulit kaming mga magkakaibigan bago ibaling sakanila ang tingin. Nakatingin na ang lahat ng Royalties saamin. Kaya wala na kaming magawa kung hindi umupo kung saan nila tinuro.
Pagkaupo namin...
"Hi!"
"Hello!"
Bati saamin ng mga prinsesa at prinsipe. Tumango lang kami bago ituon ang pansin sa harapan..
"Ang pag-aaralan natin ngayon class ay ang tungkol sa lagusan...Puno ng lagusan kung saan doon ang daanan para makatawid tayo sa mundo ng mga tao. Okay...Hindi muna tayo gagamit ngayon ng salitang ingles para narin maigalang natin ang subject ko..." Pag-uumpisa ni Prof. Scarlett. Huminga muna siya ng malalim bago magkwento.
"Ang puno ng lagusan ay dating nakatayo sa lupa. Hindi pa ito nakalutang at kung hindi niyo pa nalalaman. Kapag nasabi mo na ang mahiwagang salita para mabuksan ang lagusan ay may lalabas doong umiikot na bilog. At saka ka lamang doon papasok para makatawid sa mundo ng mga mortal. Ngunit, nagbago na...Maraming estudyante ang nagtataka kung bakit nagabago ito. At ito na nga ang kwento.....Noong hindi pa lamang kayo pinapanganak o yung iba ay pinanganak na ngunit mga bata palamang ay nagkaroon ng malaking suliranin ang buong mundo ng immortal. Iyon ay ang pagkawala ng ating tagapagligtas o ng prinsesa ng pinakamalakas at makapangyarihang kaharian. Napakalungkot ng hari at reyna ng mangyari iyon subalit...Makalipas ang dalawang taon ay hindi parin nahahanap ang mahal na prinsesa. At dahil sa sabik din ang mga darkians na mapatay ang tagapagligtas ay dumadayo rin sila sa mundo ng mga mortal. At alam nating lahat na iisa lamang ang daanan papunta roon. Ang puno ng lagusan. Paulit-ulit silang bumabalik sa mundo ng mga mortal para hanapin at patayin ang prinsesa. At dahil nga sa natatakot ang hari at reyna na baka maunahan tayo ng mga darkians na mahanap ang prinsesa at patayin nila ito ay humingi sila ng tulong sa mga diyos at diyosa na bigyang proteksyon ang puno ng lagusan. Nagtungo dito ang mga diyos at diyosa upang isakatuparan ang hiling ng hari at reyna. Pumunta sila sa puno ng lagusan at bibigyan nga ng proteksyon iyon. Ngunit sa ibang paraan. Itinaas nila ang puno at binigyan ng sumpa na walang sino mang darkians ang makakagamit ng punong iyon. Kaya kapag nasabi mo na ang mahiwagang salita ay iilaw ito at pilit kang hihigupin. Ang hinihigop lamang nito ay ang mga mabubuting immotmrtal at walang sino mang masamang immortal. At kaya naman pinalutang ang punong iyon ay dahil walang kakayahan ang mga darkians na lumipad kaya hindi nila ito maabot. Kailangan kasi kapag sinabi mo ang mahiwagang salita ay harap-harapan mismo para magbukas. Pero hindi ko sinasabing meron tayong kakayahang lumipad. Dahil pagpunta mo don ay kusa ka ng lulutang. Ngunit, ang lulutang lamang doon ay ang mga mabubuting immortal. Dahil kapag isa kang darkians, kahit sobrang lapit mo na sa puno ay hinding-hindi ka talaga lulutang.." Mahabang-mahanabang paliwanag ni Prof.
"Pero......ang ikinalungkot ng hari at reyna ngayon ay ang bagong lagusan....Ang bagong lagusan na nakatago sa kaharian ng kadiliman. Ang mga darkians lamang ang nakakaalam kung saan ito nakalagay at walang ni-isa saatin ang may alam kung saan nakatago ang sekretong lagusan nila. Kaya nangangamba talaga ang hari at reyna dahil hindi nila alam kung ano ang gagawin. Pilit nilang hinahanap ang lagusang iyon ngunit ang sabi daw nila ay merong basbas ang lagusang iyon. Basbas ng diyos ng kasamaan na si Devor! Humingi rin ng tulong ang hari ng kadimiman kay Devor na bumuo ng isa pang lagusan papunta sa mundo ng mga tao. At yun ang suliraning kinahaharap natin ngayon. At isa na doon ang pagkawala ng mahal na prinsesa." Malungkot na kwento ni Prof.
"Aaawwwww" Malungkot ding sabi ng nga estudyante..Nakaramdan naman ako ng awa sakanila. Pasensya na...Hindi muna ngayon.
"Pero wag kayong mag-alala class..Magtiwala tayo na mahahanap at mahahanap din natin ang mahal na prinsesa upang iligtas tayo....Kaya wag tayong panghinaan ng loob! Okay!?" Pagpapalakas ng loob ni Prof. kaya parang nabuhayan naman ang mga estudyante...
"O sige na! Goodbye class! Next time naman..." Nakangiting paalam ni Prof. Scarlett bago tuluyang lumabas ng classroom. Nagsimula naman nang umingay ang paligid pagkaalis niya..
Pero naputol ding agad ng may pumasok pa ulit na isang lalaking prof.
"Good morning everyone!" Nakangiti ring bati niya pero walang sumagot. Inilibot niya ang paningin sa buong room at huminto naman saming magkakaibigan yun at saka ulit ngumiti. Actually medyo may edad narin siya pero hindi ko ipagkakaikang gwapo siya..
At yun nga nagpakilala ulit kami sa harapan tapos siya rin nagpakilala. And then puro discuss na.....
.
.
.
.
(After 1½ hours)
"Okay class dismiss! You may now take your lunch!" Sabi pa ni Prof. bago umalis. Nagsitayuan na ang mga kaklase namin at isa na kaming magkakaibigan don.
Nung matapos kaming mag-ayos ng gamit ay biglang lumapit saamin ang Royalties..
"Uyy tignan mo oh! Lumalapit yung Royalties sa tranferies!" (Classmate Girl 1)
"Oo nga! Grabe naman! Mga attention seeker!" (Classmate Girl 2)
"Hoy! Wag kang maingay! Baka marinig ka nila at tayo naman ang kalabanin!" (Classmate Girl 3)
Bulungan ng mga kaklase namin.
"Hi! Pwede ba kayong sumama saming maglunch?" Tanong nang isang prinsipe.
"Ah-eh o-oo pwede n-naman hehe" Nahihiyang sabi ni Berniz.
"Hahaha! Wag na kayong mahiya! Halina kayo!" Masayang sabi ng isang prinsesa kaya tunango nalang kami. Pero bago kami makaalis tumingin ulit ako kay ate at...Nakatingin din siya sakin! Nginitian niya ako pero yumuko nalang ako. Ayokong madisappoint siya sakin...
Umalis na kami don at dumeretcho sa cafeteria.. May nagbubulong-bulongan pa habang naglalakad kami. Pero....Hindi na namin pinansin.
Pagkapasok at pagkapasok namin sa cafeteria ay puro tilian ang maririnig. Meron ding bulungan tungkol samin pero...Deadma lang sila hehe..
Umupo kami sa isang bilog at malaking table. Kulay brown siya pero may halong gold. Kumikinang pa nga sa sobrang kinis eh. Tapos yung upuan, matataas ang sandalan. Kulay brown din pero may gold din namang design. Mapresko dito at maganda ang pwesto. Hindi masyadong dikit sa maraming tao at medyo malapit sa counter.
Umupo na ang Royalties kaya umupo narin kami.
Bigla namang may lumitaw na waiter na lalake pero hindi siya nakaputi. Nakagold at konting white pa. Yumuko siya bilang paggalang.
"Ahh yung dati parin" Nakangiting sabi ng isang prinsipe. Eh malay ko ba sa mga pangalan nila??
"Masusunod po" Magalang na sabi niya at yumuko ulit bago maglaho..
Tumingin saamin ang Royalties at ngumiti. Ngumiti din sakanika sila Berniz at Celline. Pero kami ni Marianne, wala lang.
"Ahhmm Ako pala si Princess Windy Mei Tornado....17 years old. At ang kapangyarihan ko naman ay Air hehe...Welcome to Crown University!" Pakilala nung kulay itim ang buhok at mata...Kasi nga 17 palang siya kaya ganon ang kulay. Tapos mukha siyang childish at mabait. Maganda, sexy, maputi at medyo maliit siya...
"Ako naman si Princess Airen Melly Tornado..19 years old. Eldest sister of Windy....Air is my power too..." Nakangiting sabi naman nung white ang buhok at mata tapos mukha ding mabait. Maputi, maganda, sexy at medyo may katangkaran kesa kay Windy...
"I'm Princess Iceanna Loraine Frost..18 years old too and my power is Ice" Maarteng pakilala nung light blue ang buhok pati mata. Halata ang pagkamaarte niya pero maganda at sexy rin siya. Maputi din pero siya ang pinakamaputi.
"Hello! My name is Princess Sirene Ashley Liquord, 18 years old din. Water is my power..." Masiglang saad nung babaeng Dark blue ang buhok kasama na ang mata. Mabait, childish, mukhang matakaw rin at siyempre maganda...Maputi din naman at sexy.Hihi!
"Prince Eathan Kyle Earthen here! Hehe...18 years of age and my power is Earth/Nature!" Yung Brown ang buhok at mata. Mukhang childish din siya at medyo maliit din ng konti. Cute at maputi siya...At higit sa lahat........Mabait!
"Ako nga pala si Prince Nathan Klyde Earthen! Ang pinakagwapong prinsipe sa buong immortal world! 19 years old and i am the eldest brother of Eathan..." Mayabang na pakilala nung brown din ang buhok at mata. Mayabang siya at gwapo naman. May kaputian rin at matangkad.
"Haha! Loko! Wag kayong maniwala diyan! Ako naman si Prince Ivan Jigz Metalystic.19 years old din. Metal is my power!" Sabi naman nung Kulay gray ang buhok at mata. Mabait, gwapo, maputi at matangkad din naman...
"Prince Ion Jake Metalystic! 19 years of existence and i am the younger brother of Ivan..." Gray din ang buhok at mata niya gwapo din matangkad din at maputi din..
"Prince Flame Clynn Roastler. 19. Fire is my power!" Walang ganang pakilala nung red ang buhok at mata. Sobrang gwapo at maputi din. Mukha nga lang suplado!
"Thunder Lee Scartter. 19. Lightning" Cold na pakilala nung umiilaw ang buhok sa puti pati ang mata. At sooooobrang gwapo, maputi, mukha nga lang cold! Tsk!
"Hi! Ako naman si Princess Reichelle Leigh Royal Crown, 19 years old...Golden special naman ang power ko. Call me Ate Rei" Nakangiting pakilala nung ate ko. Maganda siya, Sooooooobraaaa! Sexy at halata sa mukha ang pagkamalumanay at mabait na pag-uugali. Nginitian niya ako ng matamis pero yumuko ulit ako.
'Bakit ganon? Lagi nalang siyang yumuyuko kapag ngumingiti ako sakaniya? Hayyy...Namiss ko tuloy bigla ang kapatid ko...Okay lang ba siya? Sana makabalik na siya..' Nabasa ko ang isip ni Ate kaya napatingin ako sakaniya. Nakayuko din siya na parang natutulala..
"A-ako naman si----"
"No need! Kilala na namin kayo...Jane right?" Pagputol ni Airen sa sasabihin ni Berniz. Tinanguan naman siya nito.
"Ahhhh yeah!" Nakangiting sabi ni Berniz.
"And you....If im not mistaken. Your name is....Kloe. I like you! I mean....I like your attitude! We're have a same attitude hehe!" Maarte ulit na sabi ni Iceanna.
"Haha! Yes! Your right! I like your attitude too! Haha!" Natatawang sabi pa ni Celline.
"At ikaw naman si Marie.....At ikaw si Lesley right?" Nakangiting tanong ni Windy habang nakaturo saamin ni Marianne. Tinanguan namin siya kaya napatango lang din siya..
"Ahh mawalang galang na po" Napatingin kami kung saan may nagsalita. At yung waiter lang pala. May mga kasama pa siyang iba pang waiter dala-dala ang mga pagkain.
Nagsiyukuan muna sila bago isa-isang ilapag ang mga pagkain sa lamesa. Pagkatapos nun ay yumuko ulit sila bago maglaho...
"Soooo Let's eat!?" Tanong naman ni Sirene. Kumain nalang kami habang nagkukwentuhan..
"Sana bumalik na ang kapatid mo Ate Rei noh!? Para naman may magligtas na satin. At para hindi na maging malungkot pa ang hari at reyna.." Nalulungkot na sabi ni Windy.
"Oo nga eh! Halos dalawang beses na tayo binigyan ni HM ng misyon para hanapin ang prinsesa....Pero, bigo parin tayo" Eathan.
"Saan ba kasi nagsusuot ang kapatid mo Rei!? Ang hirap hanapin eh!" Naiinis na tanong ni Airen.
"Wag ka ngang panghinaan ng loob! Mahahanap din natin siya okay!?" Naiinis ding saway ni Ivan.
"Okay.." Airen.
"Kahit ako.....Nalulungkot dahil hanggang ngayon, hindi parin nahahanap ang kapatid ko. Miss na miss ko na siya ehh....Sana pala sumunod nalang ako kay Mommy noon na bantayan ang kapatid ko kesa tumulong sa pakikipaglaban! K-kasalanan ko naman kasi talaga! *sobs* ng dahil sakin, nalulungkot at nangangamba ang lahat l-lalong-lalo na sila Mommy and Daddy! *sniff* Ang sama kong kapatid! Hindi ko siya binantayan! Mas pinili kong *sobs* tumulong sa pakikipaglaban kesa sa mabantayan siya don sa gubat! Huhu! *sniff*" Umiiyak na sabi ni Ate kaya naawa ako sakaniya. Hinagod naman ni Airen ang likod ni ate at pinapatahan.
Sorry ate...sorry....hindi ko pa talaga pwedeng sabihin ngayon ehh...
"Sssshhhh....Wag ka ng umiyak Ate Rei. Wala kang kasalanan at walang may kasalanan nun. Hindi mo ginusto yun at hindi din namin ginusto yun. Alam naman namin na gusto mo lang tumulong sa mommy at daddy mo kaya mo ginawa yun.." Pagpapatahan ni Ion.
"Oo nga Ate Rei! Wag kang mag-alala....Mahahanap naman natin siya eh! Not now but soon..." Iceanna.
Lumapit kaming mga magkakaibigan sakaniya at tinulungang patahanin. Yinakap ko siya dahilan para mapatigil siya sa paghikbi at mapatingin sakin.
"Don't cry. Everything will be okay.." Wala paring emosyon na sabi ko sakaniya. Niyakap ko siya ng mahigpit kaya napayakap din siya sakin. Tumigil na siya sa pag-iyak at saka bumitaw sa pagkakayakap. Tinignan niya ako sa mata at saka ngumiti.
"Salamat.." Tugon niya. Tinap ko naman ang balikat niya at saka ulit bumalik sa upuan ko at ipinagpatuloy ang pagkain. Ramdam ko naman ang bawat tingin nila sakit pero hindi ko nalang pinansin. Kumain nalang din sila ng kumain ng biglang...
"Hellooo! Oh! May bisita pala kayo hihi!" Napalingon ako sa nagsalitang babae. At dun ko nga nakita ang dalawang babae at isang lalake. Gwapo at magaganda din sila.
"Oh! Kayo pala! Upo kayo.." Aya ni Ivan.
"Thanks!" Sabay na pasalamat nung tatlo at umupo na..
"Hello sainyo! Ako nga pala si Shiela Fernando! 17 years old! Earth/Nature ang power ko" Pakilala nung isang babaeng black ang buhok at mata. Maganda din. Basta! Parehas lang sa mga prinsesa.
"Ako naman si Alexandra Bernardo! Cousin ako ni Shiela. 18 years old. Water ang kapangyarihan ko. Just call me Alex" Yung babaeng dark blue ang buhok pati mata niya. Maganda rin tulad ng mga prinsesa.
"Hi! Neyo Buenavista is my name..19 years of age and my power is fire hehe.." Nahihiyang saad nung lalaking gwapo rin Red ang mata at buhok. Tumango kami sakanila.
"Sila pala ang mga pinsan ko. Si Shiela at si Alex ang pinsan ko sakanila. Si Neyo naman ay pinsan ni Thunder. Ahhh Shiela, Alex and Neyo. Meet Kloe, Jane, Marie and Lesley....Transferies." Pakilala saamin ni Ate Rei. Ngumiti yung tatlo saamin pero ako yumuko lang ulit.
"Sige na...Kain na tayo." Sabi ulit ni Ate. Kumain lang ulit kami ng tahimik..
Caspher's POV
"Ano bro!? Haha tulala ka nanaman diyan! Sinong iniisip mo? Si Rixialyn ba? Hahahahaha!" Pang-aasar sakin ni Cedrick. Sinamaan ko siya ng tingin at saka sinabing.
"Porket tulala, siya na agad ang iniisip ko!? Hatdog!" Inis na sabi ko.
"Haha! E pano ba naman kase! Simula yung nangyarai sa canteen noon, naging ganiyan ka na!" Sabi naman ni Xyrex.
"Hindi siya ang iniisip ko okay!?" Inis ko ulit na sabi.
"Indenial pa kasi! Oh eh bakit mo nga ba naman tinititigan si Rixialyn nun bro? Ano? Type mo?" Nagtatas kilay pang tanong sakin ni Michael. Takte! Pinagkakaisahan na ako eh!
"Hindeeeeee!!!! Tinitigan ko lang siya dahil maganda siya! Yun lang yon! At isa pa! Pwede ba!? Tigilan niyo na ako!!??" Galit na talagang sigaw ko!
"Edi okay.....Eh bakit parang nasaktan ka?" Pang-aasar pa ni Xyrex.
"Hindi ko alam! Wala akong alam!" Sigaw ko ulit. Totoo naman kasi talaga eh! Hindi ko alam! At tinititigan ko lang siya dahil humanga ako sa kakaiba niyang ganda!
"Haha baka bukas makalawa niyan bro...Mababalitaan nalang namin na kayo n----"
"Tigilan niyo nga ako! Pag narinig lang talaga kayo ng girlfriend ko yari kayo sakin!" Sigaw ko ulit.
"Ayy! Oo nga pala! May girlfriend ka hehe..." Michael.
*Knock* Knock*
Napabalikwas ako ng upo sa sofa ng may kumatok sa pinto. Ahhh nasa kwarto kasi kaming magtotropa! Kwarto ko at nasa bahay ko sila!
*Door opens*
"Baaabbbeee!!! Babe i miss you! Bakit hindi ka man lang tumatawag sakin! Kahit text wala! Kailangan pa talaga pupuntahan kita dito!" Nagtatampong sabi niya at umupo sa tabi ko habang nakacross arms at nakadikwatro.
"Ah eh s-sorry babe. Medyo busy lang kasi sa study eh. Pero wag kang mag-alala, babawi ako.." Nakangiting sabi ko sakaniya.
"Talaga??" Tanong niya habang naka-pout. Hehe! Ang cute cute talaga ng girlfriend kooo....
"Oo naman! Saan mo gusto tayo pumunta? Date tayo." Aya ko.
"Hihihi! Ang sweet talaga ng babe kooo! Sige! Ahmmm....Gusto ko punta tayong mall! Bilhan mo ako ng favourite kong food doon..." Sabi niya pa habang nakahiga sa balikat ko at nakahawak sa kamay ko.
Napangiti naman ako..
"Sige..." Nakangiti paring saad ko.
"Hoy! Tigilan niyo na nga yan! Porket wala kaming lovelife, pinapainggit niyo na kame!" Reklamo ni Cedrick. Natawa naman kaming dalawa ni Sophia. Yes! Sophia ang pangalan ng girlfriend ko...Ang pinakamamahal kong girlfriend!
"Haha! Sige na! Aalis na muna kami!" Paalam ko at tumayo na. Inalalayan ko namang tumayo si Sophia...
"Bye bye boyss!" Paalam ni Sophia. Umalis na kami don at sumakay sa kotse at siyempre....pinagbuksan ko siya. Hindi ko naman na kailangang magbihis pa eh...Dahil umalis kami kanina ng tropa ko at hanggang ngayon ay hindi pa ako nagpapalit ng damit.
Pinaandar ko na ang kotse ko paalis.
.
.
(Mall)
Nandito kami ngayon sa jollibee...Hehe ang cute diba? Kasi ang favourite food ng girlfriend ko is Chicken Joy haha...Ewan ko ba kung bakit sarap na sarap siya dun!
Nakaupo na kami sa table habang hinihintay ang order.
"Babe....m-may itatanong lang sana ako s-sayo eh...K-kung ayos lang.." Nanginginig na sabi niya kaya nagtaka naman ako.
"Huh? Ano yun babe? Ayos lang..." Sagot ko..Huminga naman siya ng malalim.
"H-halimbawa lang toh babe ah...P-pano kung halimbawa...H-hindi ako nararapat sayo? P-pano kung m-may tinatago akong sekreto na t-talagang ikagugulat mo tapos m-matakot ka sakin? T-tatangapin mo pa ba a-ako??" Kinakabahang kwento niya. Natawa naman ako dahil don..
"Hahaha! Bakit? May tinatago ka bang sekreto na talagang ikakagulat at ikakatakot ko sayo?" Tanong ko habang nagpipigil ng tawa..
"H-hindi naman sa g-ganon..." Mahinahong tanggi niya..
" Hahahaha.....Oh eh bakit ka pa nagtatanong??" Natatawang tanong ko ulit..
"Babe. Seryoso ako. Tinatanong ko lang! Bakit!? Masama din bang magtanong!?" Inis na tanong niya rin sakin. Napaseryoso naman ako dahil don.
"Sagutin mo nalang ako pwede ba!?" Inis na tanong niya ulit.
"Depende.." Seryosong sagot ko.
"Huh!? Anong depende!?" Siya..
"Depende sa laki ng kasalanan o sekreto mo. Kung ang sekreto mo ay hindi karapat-dapat patawarin o di kaya ay isang malaking problema. Basta! Ang hindi katanggap-tanggap ay hindi ko masisi ang sarili ko..Dun ako sa tama.." Seryoso talagang sagot ko.. Nakita ko namang napalunok siya at kinabahan.
"Sabihin mo nga sakin. May sekreto ka ba kaya mo toh tinatanong?" Ako.
"W-wala...A-ano kasi ehh....may n-napanood ako sa t.v may tinatago yung girl kay b-boy tapos nabunyag edi h-hindi na siya tinanggap n-ni boy...Tinatanong ko lang b-baka kasi...m-mangyari satin yun...Naninigurado lang a-ako.." Utal-utal na sagot niya sakin.
Tinitigan ko siya sa mata pero siya hindi makatingin ng deretsyo sakin. Hindi ako naniniwala sa dahilan niya! Alam kong may tinatago siya..
"May tinatago ka diba?" Seryosong tanong ko. Nagulat naman siya sa tanong ko.
"H-ha? W-wala wala..." Sagot niya. Tumango nalang ako.
"I see" Nasabi ko nalang. Pero hindi parin ako naniniwala sa kaniya. Hayaan mo't malalaman ko rin yan Sophia..
Dumating na ang order namin kaya kumain nalang kami ng tahimik....
.
.
Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain pero wala parin kaming pansinan.
"M-mag-CCR lang ako.." Sabi niya bago tumayo at umalis. Sinundan ko naman siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa banyo.
'Tsk tsk tsk!'
Rixia's POV
Kasalukuyan kaming nandidito sa mall na pagmamay-ari ng Stanford Family. And yes! Nasa mortal world na kaming magkakaibigan! Kakabisita lang namin kila Mom and Dad. At yun! Nagkayakapan, nagkamustahan, kumain, at umalis narin agad. Actually...nandito kami sa mall para puntahan yung cousin ko. Hindi kasi siya nakapunta sa mansion kanina eh. Yung daddy naman niya busy sa org.
"Nag-text na ba sayo si Abby Lead?" Tanong bigla ni Celline. Umiling naman ako. Nandito lang kasi kami sa entrance eh. Twing may dadaan na mga staff, guard and sales lady dito laging yumuyuko.
Luminga-linga pa kami ng biglang tumunog ang cellphone ko. Hudyat na may nagtext. Agad ko naman iyong tinignan.
From: Couz
Ate couz, nandito ako sa jollibee hehe...Punta na kayo dito nila Ate Marianne..
Basa ko sa text niya...
Composed Messege
Okay..
Send.....
"Ano? Nagtext na siya?" Tanong naman ni Berniz. Tumango nalang ako at nag-umpisa ng maglakad.
.
.
Pagdating namin...
"Ano toh?? Dito tayo? Seryoso?" Hindi makapaniwalang tanong ni Celline.
"Tsk tsk tsk ang batang iyon talagang! Napakachildish!" Umiiling na sabi ni Berniz. Pumasok na kami sa jollibee at hinanap ang pinsan ko. Kakalibot ng mga mata ko ay nahagip ko sila......CASPHER!!!??? May kasama siyang babae..
"Ate couz!!! Ate Marianne! Ate Celline! Ate Berniz!! I'm here!!!" Napatingin kami sa sumigaw. Kahit mga costumers ay napatingin narin sakaniya. Pero maliban kila Caspher. Mukhang seryoso usapan nila ehh...
Nagulat naman ang mga staff ng makita kami at saka sila sabay-sabay na nagsiyukuan. Marami ding nagbubulungan..
Nagpunta na kami sa kinaroroonan ni Abby. Pagkaharap namin sakaniya ay bigla nalang niya kaming dinamba ng yakap.
"Miss ko na kayoo..." Siya..
"Miss ka na rin namin...." Berniz.
"Sige! Upo na muna tayo at kumain.." Masayang aya saamin ni Abby..
Umupo na nga kami at kumain habang nagkukwentuhan.
"Kamusta naman kayo dun?" Tanong ni Abby.
"Okay naman...Ikaw? Kamusta ka na?" Tanong naman ni Celline..
"I'm okay...Actually, miss ko na talaga kayong apat." Naka-pout na saad ng pinsan kong childish.
"Haha! Wag ka ng malungkot! Look oh! Nandito na kami! Sabi naman namin sainyo eh! Dadalaw-dalawin namin kayo." Celline.
"Hehe..I see. Hmmmm Kailan ulit ang balik niyo?" Nakapout ulit na tanong niya.
"Later. Pero don't worry..Babalik din kami..." Celline..
"Okay! Basta i-promise niyo na babalik kayo ah..." Abby.
"Promise" Berniz and Celline. Tumango naman kami ni Marianne..
"Ayy! May goodnews ako sainyo mga ate! Sila Sunshine Unnie nandito sa pilipinas!" Abby said. Si Sunshine Unnie...hindi namin siya pinsan. Yung Parents kasi niya ay Bestfriend nila mom and dad ganon narin si tito Jake. Kaya napalapit narin saamin ang pamilya nila. Ang Family Park. Half korean and half pilipino ang lahi nila.
(Translate: Unnie-Ate)
"Talaga!? Kailan pa?" Berniz and Celline.
"Yeeeesss! Kagabi lang. Kaso..." Biglang lungkot na sabi niya..
"Kaso ano?" Berniz.
"Kaso, babalik rin sila sa korea mamayang gabi. May inasikaso lang daw saglit sa buisness ang parents nila Sunshine Unnie. Sumama lang daw silang magkakapatid dahil gusto nila tayong makita." Malungkot na paliwanag niya.
"Ganon ba? Edi....tawagan mo silang magkakapatid tapos papuntahin mo sila dito. Dalii!!" Celline.
"O sige sige yiiiieee!!!!" Tili pa ni Abby bago lumayo saamin.
.
.
Ilang saglit pa ay bumalik na ulit siya..
"Ano? Natawagan mo na?" Tanong ni Berniz.
"Yes ate! On the way na silaaa.....Yiiiiieee!!" Tili ulit ni Abby..
"Waaaahhhh! Sige sige! Wait natin sila.." Celline..
"Excited na akong makita sila ulit! Ang pagkaka-alam ko....last year na nung huli natin silang nakita." Berniz..
"Haha! Yeah!" Celline.
"Hey!" Napatingin kami sa sumigaw na yun..
"Prince Oppa!" Sabay-sabay na sigaw namin ng makita namin siya. Nawala ang pagka-cold namin ni Marianne. Eh pano ba naman kase! Miss ko na sila! Si Prince Oppa ang panganay sa tatlong magkakapatid na Park. Pangalawa si Sunshine Unnie at bunso si Miracle.
(Translate: Oppa-Kuya)
"Long time no see hehe.." sabi naman ni Sunshine Unnie.
"Oh my gosh! Miss na namin kayo huhu!" Celline..
"Kami rin" Prince Oppa..
"Halikayo! Kain tayo!" Aya ni Marianne. Nagsi-upo naman sila..
"Annyeong! Rixia Unnie!" Miracle said. Ngumiti ako sakaniya..
"Annyoeng!" Masayang sabi ko.
(Translate: Annyoeng-Hello)
(A/N: Ang Annyoeng po ay ginagamit lang sa close friends mo or di kaya mga kakilala mo na pero ang Annyeonghaseyo po. Ginagamit lang po yun kapag ang kausap mo ay mas nakakatanda o bagong kilala mo palang...)
Nagsimula na ulit kaming kumain...
"Mmmmm...Joengmal masisseoyo.." Sabi ni Miracle.
(Translate: Joengmal masisseoyo-Very delicious)
"Keukeon meorako bulleoyo?" Tanong ni Miracle. Si Miracle pala ay 5 years old palang. Si Sunshine Unnie, 18 years old at si Prince Oppa....21 years old na.
(Translate: Keukeon meorako bulleoyo-What is it called?)
"Dakkoki" Sagot naman ni Abby. Tumango nalamang si Miracle at saka ulit ipinagpatuloy ang pagkagat sa chicken.
(Translate: Dakkoki-Chicken)
"Hmmm uuwi na nga pala kami mamaya. Sana makabisita kayo sa korea next time" Prince Oppa.
"Pwede naman...Sige! Try namin.." Masayang sabi ko.
"Talaga!? Saan niyo gustong pumunta kapag nandoon na tayo? Pupuntahan natin..." Nakangiting sabi ni Sunshine Unnie..
"Cheonjiyeon pokpo" Berniz.
"Yeomiji sikmulwon" Celline.
"Hankang yuramseon" Marianne.
"Kyongbokkung Palace" Abby.
"N seoul tower" Ako. Napatingin naman silang lahat sakin.
"Eh lead....Ilang beses na tayong nakapunta don eh..." Reklamo ni Celline.
"Nga naman!" Berniz.
"Iba naman ang puntahan natin!" Marrianne.
"Kaya nga!" Abby.
"Ayaw niyo? Wag nalang." Sabi ko kaya nagulat sila...
"Ah hehe siyempre naman gusto...Ito naman!"
"Oo nga! Walang problema diyan!"
"Kahit isang milyong beses pa tayong magpunta diyan! No probs!"
"Tama!"
"Soooo okay! Dun nalang tayo magpunta! Sa N seoul tower!!!!" Sigaw ni Sunshine Unnie..
"Haha! Sige na nga!" Prince Oppa.
"Ito nalang si Miracle ang kakalaruin ko.." Abby..
"Miracle....Marunong ka na bang magbilang hanggang ten?" Tanong ni Abby..Ganyan si Miracle. Nakakaintindi siya ng english at tagalog pero hindi marunong magsalita. Medyo marunong palang..
"Ne" Miracle..
(Translate: Ne-Yes)
"Sige nga!" Berniz. Tinaas ni Miracle ang kamay niya at nag-umpiasang magbilang.
"Hana, dul, set, net, daseot, yeoseot, ilgop, yeodeol, ahop, yeol" Pagbibilang niya..
"Very gooooood!" Berniz and Celline..
"Eh anong favourite color mo?" Tanong naman ni Marianne..
"Bunhongsaek" Maikling sagot ni Miracle...
(Translate: Bunhongsaek-Pink)
"Wow! Pink! We're same! Hehe!" Celline..
"Mee too!" Abby..
"Ahhh guyyss...Pinapauwi na kami nila mommy eh...Kailangan na naming maghanda dahil mag-gagabi na.." Prince Oppa..
"Ganon ba....Sige" Ako.
"Kitakitz nalang next time ah! Aasahan namin pagdalaw niyo hihi.." Sunshine Unnie.
"Yeah!" Kaming lahat..
"Jal gayo" Silang magkakapatid..
"Jal gayo" Kaming magkakaibigan including Abby.
(Translate: Jal gayo-Goodbye)
Umalis na sila at kami naman ay kumakain parin..
"C.R lang ako.." Paalam ko. Tumango naman sila kaya umalis na ako..
Pumasok ako sa isang cubicle sa C.R at umihi na...Hihi!
Narinig ko namang bumukas ng malakas ang pinto ng C.R.
"Bwisit! Hindi kaya nahalata niya ako!? Kainis naman eh!" Sigaw niya. Umayos na ako ng tayo at nakinig nalang. Wala lang! Parang interesado ako eh..
"Hindi niya pwedeng malaman ang totoo! Hinding-hindi dahil baka hiwalayan niya ako!...Mabuti nalang talaga dahil pwedeng umibig ang mga darkians sa isang mortal. Haha! Malas ng mga Enchantress at Enchantor!" Nagulat naman ako dahil sa sinabi niya. Ginamit ko ang isa kong abilities para makita ko ang nasa likod ng pinto nitong cubicle.
Nakaharap siya sa salamin habang kinakausap ang sarili. Nakatalikod siya sakin. Maganda naman siya, sexy, maputi kaso....Masama ang ugali. Darkians siya diba?
"Kailangan kong itago ito kay Caspher para hindi niya ako hiwalayan! Hindi maaari! Pero....pano kung masaktan ko siya? Pano kung madisappoint siya sakin? Urrgggghhh! Kahit na! At saka, wala akong pake! Marami akong lalake..Hahahahaha!" Parang baliw na sabi niya. So siya pala ang kausap ni Caspher kanina...At siya din ang girlfriend niya...Tsk tsk tsk! Kawawang Caspher. Hindi niya alam na pinaglalaruan lang siya ng bruhang ito...
"Kailangan ko na siyang hiwalayan! Tsk! Sawa na ako sa pagmumukha niya! Iba naman....Medyo nakadukot naman na din ako ng pera sakaniya ehh.....At isa pa....kailangan ko munang tapusin ang misyon ko...Baka pagalitan ako ni Dad eh....Maparusahan pa ako! Sayang ang pagiging prinsesa ko...Mabuhay ka prinsesa ng dark kingdom! Hahaha!" Sabi niya pa na lalong ikinagulat ko! Siya ang prinsesa ng kadiliman? At.....anong misyon ang sinasabi niya? Masyadong magulo! Pero sisiguraduhin kong malalaman ko rin yan.
"Tama na ang kabaliwan Princess Lanie...Hiwalayan mo na si walang kwenta..." Dagdag niya pa at saka nag-ayos ng sarili bago naglakad paalis pero mabilis akong gumalaw at hinawakan siya sa braso ng mahigpit dahilan para mapahinto siya at mapaharap sakin.
"S-sino ka?" Takang tanong niya.
"Kanina ka pa ba n-nandiyan?" Tanong niya ulit pero tinignan ko lang siya ng masama. Wala ako sa mood para maging cold! Kailangan ko siyang labanan!
"Oo! Narinig ko lahat! At isa akong Enchantress! Alam mo bang.......para kang baliw!? Hindi lang baliw. Marami pa....tulad ng taksil, manloloko, walang hiya, at demonyo!" Sabi ko. Pilit siyang pumipiglas sa pagkakahawak ko sakaniya pero napatigil din ng marinig ang sinabi ko.
"Haha! I know right! Alam ko na yan lahat! At ang pagiging demonyo? Nasa lahi na namin yan! Haha!" Natatawang sabi niya. Nginisihan ko naman siya ng nakakatakot dahilan ng pagkatigil niya sa tawa.
"Kung demonyo ka....Mas demonyo ako sayo...Oo mabuti akong Enchantress..Pero hindi mo alam, na may nakatago akong iba pang side na tiyak na ikatatakot mo" Mahinahong sabi ko.
"Ako? Matatakot? Nagpapatawa ka ba!? Prinsesa ako! Enchantress ka lang! Kaya mas malakas parin ako sayo! Naiintindihan mo!?" Sigaw niya mismo sa harap ng pagmumukha ko! Talsik pa laway! Kadiri!
"Okay...Sige...Pero hindi mo matutuloy yang balak mo!" Nakangising sabi ko pa bago siya lagpasan.
Lumapit ako sa friends ko..
"Oh! Tagal mo naman yata queen?" Tanong ni Berniz.
"Wala lang! May kinausap lang akong langgam" Sagot ko.
"Langgam!? Are you kidding us ate couz? Haha laughtrip ka rin eh noh!? Haha!" Tawang tawang sabi ni Abby..
"Tsk! I'm serious" Seryosong sagot ko..
"Ipaintindi mo kasi samin!" Celline said kaya kinwento ko sakanila ang nangyari sa C.R.
"Whaaattt!!??" Sabay-sabay nilang sigaw kaya napatakip ako ng tenga ko.
"Wag nga kayong sumigaw!" Inis na sabi ko.
"S-sorry.. Pero, kailangan mo paring sabihin kay Caspher ang totoo.." Celline.
"Sa tingin mo maniniwala siya sakin? Na may magic-magic ganon? Tss!" Ako.
"Edi wag mong banggitin! Sabibin mo lang yung dapat niyang malaman!" Berniz..
"Hayaan niyo sila! Buhay nila yun at wala na tayo don!" Sabi ko pa..
"Pero mali naman yatang pabayaan----"
"Fine!! Gagawin ko na! Tumigil lang kayo!" Ako.
"Yun! Buti naman!" Marianne. Lumapit ako sa table nila Caspher at nadatnan ko silang nagsisigawan na kaya napapatingin sakanila ang mga costumers. May mga guard na pumipigil sakanila pero ayaw nilang magpaawat. Si Caspher mukhang iiyak na..
Sinenyasan ko ang mga guard na pabayaan sila at sinunod naman nila iyon. Pumagitna ako kila Caspher at Princess Lanie ba yun? Basta! Yun na yun! Inutusan ko rin ang guard na paalisin muna ang mga costumers at staff dito. Na iwan muna kami dito. Sinunod din nila yon kaya kami-kami nalang ang natira.
"Rixialyn? Anong ginawa mo dito?" Baling sakin ni Caspher. Tinignan ko lang siya at saka ibinaling ulit ang tingin sa Lanie na yun!
"Magkakilala kayo?" bulong na tanong ni bruha na ako lang ang makakarinig..
"Oo....Magkaibigan kami. Bakit?" Nang-aasar na bulong ko rin na siya lang ang makakarinig.
"Sophia! Bakit!? Bakit mo ako hihiwalayan!? May nagawa ba akong mali na hindi mo nagustuhan!? Ano!? Anong dahilan!? Bakit hindi mo ako kayang bigyan ng dahilan!?" Galit na tanong ni Caspher. Tss! Nagpalit pa ng pangalan! Sophia? Ano yun? Sophia the first?? Tsk tsk tsk pangbata!
"Siya! Siya ang dahilan ko!" Umiiyak na sigaw ni Sophia the first habang nakaturo sakin. Acting pa more...
"A-anong siya?" Takang tanong ni Caspher..
"P-pinagtatangkaan niya ang buhay ng *sobs* pamilya ko! Siya ang dahilan kung bakit *huk* muntik ng mamatay ang bunso kong kapatid! Ilang beses niyang ginawang miserable ang buhay ko at ng pamilya ko *sniff*! T-tapos....Malalaman ko nalang na kaibigan mo siya? Alam mo ang ayoko sa lahat Caspher! Ang kumaibigan ka sa mga kaaway ko! Alam mo yun!" Sigaw ni Sophia the first. Ang galing!! Ang galing-galing! Bigyan ng best actress award yan!
"What!? Totoo ba yun!?" Galit na tanong saakin ni Caspher. Eto namang masyadong mabilis utuin! Ang ganda ng teleserye...Grabeh!
"Totoo Caspher! Kaya break na tayo! Wala ng tayo! Tapos na! Nang dahil sakaniya natapos tayong dalawa!" Sigaw ulit nung feeling artista at saka na siya umalis. Hayyyss ang dami ko ng tawag sakaniya...
Humarap ako kay Caspher at ngayon.....Ang sarap niyang pagmasdan...Nakatiim bagang, kunot noo at salubong ang kilay, nakakuyom ang kamao at masamang nakatingin sakin na akala mo ay papatayin na ako. Para kang shokoy pag nagalit...
"Totoo ba yun?" Mahinahon pero alam kong nagtitimpi lang siya. Hindi ko siya sinagot dahil tinignan ko lang siya ng walang emosyon..
"Totoo ba yun!!!!!!???" Ngayon, galit na siya..Sobrang lakas ng sigaw niya eh. Napapunta pa dito yung mga kaibigan ko pati si Abby sa tabi ko..
"No" Walang emosyong sagot ko. Namula naman siya sa galit.
"No!? No ang sagot mo!? Anong no!? Sinabi na niya ang lahat tapos magno-no ka pa!?" Tanong niya..
"Dahil wala naman talaga akong kasalanan" Wala paring emosyong sagot ko.
"Anong walang kasalanan!? Hindi mo ba alam na nang dahil sayo, nagkahiwalay kami ng girlfriend ko!!! Ni-hindi ko man lang alam na napakasama mong tao!!?? Sana....hindi nalang kita nakilala!!! Ang sama-sama mo!!! Pasalamat ka pa at hindi ka niya sinampahan ng kaso!!!!!" Malakas ulit ang pagkakasigaw niya..
"Hindi kita pinipilit na paniwalaan ako. Pero sinasabi ko sayo....Nagsasabi ako ng totoo.." Ako.
"Say whatever you want to say! Lumayas ka na sa harapan ko at baka hindi kita matantsya!!" Sigaw niya pero nanatili lang akong nakatayo.
"Alis sabi ehhhh!!!!!" Sigaw niya ulit na halos lumabas na ang ugat sa leeg niya..
"Hindi ako aalis dito dahil pagmamay-ari ko toh. Ikaw ang umalis.." Sabi ko dahilan para magulat siya.
"Kinamumuhian kita..." Bulong niya sakin pero halata ang pagkainis. Umalis na siya sa harapan ko kaya humarap na rin ako sa mga kaibigan ko.
"Bakit hindi mo sinabi ang totoo queen!?" Berniz..
"Oo nga! Dapat sinabi mo ang totoo!" Celline..
"Rixia....Alam mo naman na ikasasama mo yan diba?" Marianne.
"Ate couz...bakit hindi ka lumaban?" Abby.
"Hayaan niyo siya. Lalabas at lalabas naman din ang katotohanan eh. At pag nangyari yun, siya lang ang mapapahiya. At siya lang ang makokonsensiya. Masyado kasi siyang padalos-dalos. At mabilis utuin..Kawawang Caspher..." Nasabi ko nalang habang nakacross-arms..
"Sabagay.." Silang lahat. Umalis na kami sa mall na yun at hinatid muna namin si Abby sa mansion nila bago pumunta sa puno ng lagusan.