"Üzüldüğünü anlamayan,seni mutlu etmez"
28 vote 30 yorum
Sınır dolmadan bölüm gelmicek
İyi okumalar🦋✨
......
"Arel kalk hadi" bu kişi kimse gerçekten bıkmıştım çünkü sürekli kafamın dibinde bu kelimeleri tekrarlayıp duruyordu.
Hayır da yani uyanmıyorsak vardır bi sebebi değilmi? Ama kafamdaki kişi kimse bunu bir türlü anlamıyordu.
En sonunda pes edip yataktan doğruldum karşımdaki kişiye baktığımda baran abim olduğunu gördüm.
"Noldu neden sabahın köründe kalkıp başıma dikildin."sesim yeni uyanmamdan dolayı hafif aksanlı çıkmıştı.
"Cezanı unuttun herhalde hadi kalk bakalım ilk iş gününe geç kalmak istemezsin herhalde"dedi hayretle ona baktım.
Ben cezayı ciddiye almamıştım ki! Bütün salaklıklar beni buluyordu.
'noldu kız onuda kaçmadan önce düşünücektin.'
'sabah sabah seni çekemem Fadime'
'aman sanki ben sana çok meraklıyım haspam.'
Tövbe yarabbim! Bütün deliler beni mi buluyor! Hayal aleminden çıktığımda bana deliymişim gibi bakan baran abimi gördüm.
Şirin olduğunu düşündüğüm aslında habeş maymununa benzediğim bir gülümsememi gösterip koşarak giyinme odasına girdim.
Sabahın köründe de işe gitmeyeni de ne bilim yani(!) Sabah kalkmayı hiç sevmem zaten hep bu yüzden de fotoğraf çekimlerime yada set'e geç kalmışlığım vardı.
Bugün sıradan giyinmek istemediğim için etekli takımlarıma bakmaya başladım.
Zaten ben öyle etekle rahat edemem yok şöyle yok böyle kızlardan da değilim, hem eşofman hemde etekle rahat edebiliyorum.(Arkadaşlar yanlış anlaşılmasın kimseyi kötülemiyorum)
Giyeceklerimi alıp giyindim. Sonra makyaj masama gidip hafif bir makyaj yaptım zaten çok makyaj yapanda bir kız değilim.
Saçlarımı da tarayıp şekil verdim zaten saçlarım düz olduğu için düzleştirmeme gerek kalmıyordu.
Parfümümü de sıkıp elime kıyafelerimle uyan bir çanta seçtim.(sıkıldınız dimi hjsksbksksk)
(Arel'in kombini)
Aynadan kombinime baktığımda gerçektende muhteşem olmuştum.(süreynan'ın muhteşem değişimi dmkjdjnd)
Aşağıya indiğimde herkesin kahvaltı masasında olduğunu anladım salonda kimse yoktu.
Masaya geldiğimde dediğimin doğru olduğunu anladım herkes masadaydı adil'e baktığımda gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.
Çocuk resmen hayalete benziyordu gözlerinden bile uyumadığı anlaşılıyordu oda aynı benim gibi cezayı ciddiye almamıştı ve sabaha kadar oyun oynamıştı.
Sofradaki yerime oturu herkese 'günaydın' dedim herkesten cevap gelmişti.
Karan beyin'afiyet olsun' demesiyle tabağıma kahvaltılıklardan doldurmaya başladım.
Kahvaltı faslı bittikten sonra hepimiz ayaklanmıştık en önden diğerlerinin gitmesiyle en son ben kalmıştım.
Kumsal hanımda bizi uğurlamak için benimle beraber yürüyordu bizim geldiğimizi gören abi tayfası far görmüş tavşan gibi kala kaldılar.
Onların yanına vardığımızda baran abim"abicim istersen sinin cezanı yok edebiliriz sen içeri gir"dedi
Hoşt! Mağarana dön bakim senin burda ne işin var. Kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz ben anlamadım ki.
"Olmaz benimde cezamı çekmem gerek"
hepsinin gözü hâlâ giydiğim kıyafetteydi boğazımı temizlememle hepsinin odağı yeniden ben oldum.
"Bence sen üstünü değiştir gel biz seni bekleriz abicim"dedi deniz bunlar beni mi kıskanıyor, şimdi elime düştünüz.
"Olamaz şimdi orada bir sürü insan vardır rezil olamam"dedim özellikle 'insan' kelimesine vurgu yaparak söyledim.
baran abim ağzını açmış bir şey diyecekti ki kumsal hanım konuştu"yeter karışmayın kızıma istediğini giysin"abi tayfasına zafer gülümsemesi gönderip arabaya ilerledim.
(.....)
"Dediklerimi iyi anladın değilmi Arel" baran abime bıkkın bir bakış atıp önüme döndüm.
Arabaya bindiğimizden berli başımın etini yemişti resmen, yok sana laf atarlarsa yanıma gel, sana bakarlarsa bana söyle bla bla.
Bende insanım yani değilmi hayır yani ben anlamıyorum ki ben dokunulmaz felanmıyım acaba ne bu tavırlar.
Araba durduğumuzda geldiğimizde yere baktım. Kocaman bir şirketti burası ben burada kaybolmazsam iyiydi.
Hepimiz sırayla arabadan inip şirkete girdik bizim geldimizi görenler dikkatle bu tarafa bakıyordu.
Kimisi merakla kimisi ise aç kurtlar gibi abi tayfasına bakıyordu tabi ben bu aç kurtlara abilerimi kaptırırmıyım.
Tabi ki de hayır!
Hep beraber asansöre girip inicek kata beklemeye başladık asansör 11.katta durunca deniz ve eren indi.
18.kata gelincede ben,baran abim,alaz ve adil indik ben ve adil baran abimi takip ediyorduk.
Bir hafta boyunca baran abimin bize verdiği işi yapıcaktık ilk baran abim odaya girince bizde adil ile arkasından odaya girdik.
(.....)
"Üff! Belim koptu ya!"mızmızlanan adil'e döndüm. Haklıydı çocuk bir şey diyemiyorum.
Çünkü baran abim o kadar işin içinde bize çaycılığı vermişti birde temizliği biz yapıyorduk.
Kaç tane toplantıya kahve dağıttığımızı hatırlamıyorum bile gerçekten artık ayaklarım dayanamaz hale gelmişti.
Çay ocağına eren'in gelmesiyle ona döndüm o ise bizim bu halimize kahkaha atıyordu. İkiz katili olmama çok az kaldığını hissedebiliyorum.
Gülmesini durdurduktan sonra bize tekrar bir göz attı"abim toplantı odasına üç kahve bir su istedi"eren'in dediklerine göz devirip dediklerini hazırlamaya başladım.
Adil ise yerleri siliyordu ona bu işi verdiklerinden berli mızmızlanıp duruyordu. Tabi ki herzaman yer silmiyordu üç saatte bir siliyor geri kalan zamanında da yanıma geliyor.
Dediklerini hazırlayıp toplantı odasına doğru sakin bir şekilde yürümeye başladım yerler ıslak olduğu için düşüp bir yerlerimi kırmak istemem.
Toplantı odasına vardığımda kapıyı çalıp beklemeye başladım 'gel' sesini duyduğumda içeri girdim.
İçeride iki adam bir tane ise kadın vardı. kadının saçları kahverengi, gözleri ise yeşildi çok tatlı bir kadına benziyordu.
Adamların bir tanesi esmer siyah gözlü iri yapılı bir adamken diğeri ise ona inat kumral bal rengi gözleri vardı oda aynı diğer adam gibi iri yapılıydı.
Boğaz temizlenme sesiyle kendime geldim resmen adamları incelemiştim ya kahveleri ve suyu indirip koşar adımlarla odadan çıktım.
(.....)
Adil ile beraber baran abimin odasında oturmuş baran abimin toplantısının bitmesini bekliyorduk eve gitme saatimiz gelmişti.
Kapının açılmasıyla duvardaki bakışımı çektim gelenlere baktığımda esmer adam ve baran abim gelmişti.
Baran abimin bizi burada beklemediğini yüz ifadesinden anlamıştım esmer adam bizim karşımızdaki koltuğa otururken baran abim ise kendi yerine oturmuştu.
"Ateş seni kardeşlerimle tanıştırayım adil ile arel çocuklar buda ortağımız ateş demir"adama baktığımda zaten oda pür dikkat bana baktığını gördüm bakışları çok rahatsız ediciydi.
"Memnun oldum"diye mırıldandım kısık sesle bu adam içimi ürpertiyordu zaten çok korkunç gözleri vardı. Ama gözlerinin içinde anlamdıramadığım bir duygu vardı.
Yirmi dakikadır burada oturmuş baran abimin sohbetini bitirmesini bekliyorduk bıkmıştık artık baran abime gitmek için kaş göz yapmamıza rağmen dediklerimizi anlamıyordu.
"Ben artık gitmeliyim tekrar görüşmek üzere"ateş denen adamın konuşmasıyla rahat bir nefes aldım bizde eve gidebilicektik.
Baran abim ve adil'in elini sıktıktan sonra elini bana uzattı şuan acayip derecede rahatsız oluyordum.
Zoraki bir şekilde gülümseyip elimi uzattım küçük elimi avcunun içine alıp baş parmağıyla elimin üstünü okşadı elimi çekmeye çalıştığımda ise elimi bırakmadı.
"Tekrar memnun oldum görüşmek üzere"dedim elimi bırakması için, yeniden elimi çektiğimde bu sefer elimi bırakmıştı.
Ağzının içinden'görüşeceğiz'dediğini duymuştum ama yanlışmı duymuştum bilmiyorum.
"Bende memnun oldum"dedikten sonra kapıya doğru ilerleyip kapıyı açtı tekrar arkasını dönüp bana uzun uzun baktıktan sonra çıkıp gitti.
(1 hafta sonra..)
İş günümüz bitmişti ama bizde bitmiştik o kadar yorulmuştuk ki resmen ayaklarımızın altı şişmişti yürümekten ama bu bize iyi bir ders olmuştu.
Yattığım yataktan kalkıp giyinme odasına gittim üstüme eşofman takımı giyip aşağıya indim.
Evde kimse yoktu.hepsi bir yerlere dağılmıştı kumsal hanımda arkadaşlarının yanına gitmişti.
Mutfağa inip kendime sandiviç yapıp yedim geri odama döndüğümde kendime kıyafet alıp duşa girdim.
Duştan çıktıktan sonra dışarı çıkma gibi bir fikrim olduğu için ona göre kıyafet seçmiştim.
(Arel'in kombini)
Kıyafetlerimi de giydikten sonra saçımı kurutup yüzüme kremimi sürdüm makyaj yapmama gerek olmadığı için makyaj yapmamıştım.
Hazır olduğumu hissedince dışarı çıktım nereye gittiğimi hiç bilmiyorum ayaklarım beni nereye sürüklüyorsa oraya gidiyordum.
Karşıda cafe olduğunu görmemle oraya doğru yürümeye başladım cafeye girdiğimde içerisinin çokta kalabalık olmadığını gördüm.
Boş masaya oturup telefonumu çıkardım Instagram dan bir kaç istek geldiğini görünce isteklerini onaylayıp kapattım.
"Hoş geldiniz,ne isterdiniz"kibar bir şekilde konuşan garsona gülümseyip düşünmeye başladım.
"Bir tane sade kahve birde limonlu cheesecake"garson dediklerimi elindeki deftere geçirdikten sonra gitti.
Benden önüme dönüp siparişlerimin gelmesini bekledim.
(.....)
Zamanım çok çabuk geçmişti önce cafeden oturup bir şeyler yiyip içmiştim sonra avm'ye gidip gezmiştim.
Şimdi ise eve gidiyordum arkamdan çıtırtı sesi gelince arkama döndüm kimse olmadığını görünce nefes alıp önüme döndüm.
Yine paranoyak davranarak kendimi korkutmaya başlamıştım.
Evin önüne gelince derin bir nefes alıp kapıyı çaldım.meryem ablanın kapıyı açmasıyla içeri girdim.
Yemek saati olduğu için herkesin masada olması gerekiyordu o yüzden direk masaya doğru ilerledim.
Masaya gelince masada bir kişinin daha olduğunu anladım çünkü bir tane daha servis açılmıştı.
Anlaşılan bugün misafirimiz vardı.kendi yerime oturup eksik kişilerin gelmesini bekledim.
Kapıdaki gölgeyle kafamı kaldırdığımda gelen kişiyle anlamdıramadığım korku oluştu içimde.
Hello
Nasılsınız
Bölüm nasıldı
Gelen kim
Uzun bir bölüm oldu..
Sınır
28 vote, 30 yorum
Sınır dolmadan bölüm gelmicek