Yıllar geçtikçe bedenim,
Güçsüz kalıyor.
Bir kitabın sayfalarını çeviriyorum,
Aralarında sıkışmış görünüyor karakterim.
Anıların,
Sırtında oluşturduğu bu yükten
Nasıl kurtulur?
Bilmiyorum...
Sayfaları,
Çevirebilsem geri...
Derdim karakterime,
"Sırtını yaslama kimseye!"
Yolun başındasın.
Hayır, olmaz!
Hayal kırıklıkları için,
Çok küçüksün...
Kitabın kapağını kapatma.
Dalma kâbuslara...
Televizyonun sesi,
Yavaş yavaş açılıyor.
Alıkoyuyor,
Beni kitabımdan.
Karakterim nereye gitti?
Onu nerede aramalıyım?
Hatırlamıyorum!
Bu soruların cevaplarını...
Nasıl bu hâle geldim ben?
Çevrilen sayfalar,
Geri geliyor.
Esen rüzgârla,
Birlikte...
Henüz alışamamıştım,
Yeni dünyaya..
O günleri yeniden,
Yaşayacak olsam.
Derdim kendime,
"Güvenme kimseye!"
Yolun başındasın.
Hayır, olmaz!
Hayal kırıklıkları için,
Çok küçüksün...
Kitabın kapağını kapatma.
Dalma kâbuslara...
Canın yanıyorsa söyle!
Kendi başına halletmeye çalışma.
Hâlâ yalnız olduğunu mu,
Düşünüyorsun yoksa.
Kitabın sonunda,
Bir ayna gördüm.
Bakıyorum şimdi kendime,
Karakterime söylediğim sözlerle...
En başından beri,
O yoktu aslında...
Sadece ben ve
Sayfalara serpiştirdiğim sözler kitapta...
.・。.・゜✭・.・✫・゜・。. .・。.・゜✭・.・✫・゜・。. .・。.・゜✭・.・✫・゜・。.
- NOT -
Bu şiiri Onewe grubunun "A Book In Memory" şarkısını dinlerken yazdım.
Şiirde eğik bir şekilde yazılmış olan kelimeler ya da kalıplar bahsettiğim şarkının içinde de yer alan kelime ve kalıplardır.
#ŞarkılarlaŞiirYazıyorum