Thirty Six: Cold Stares
"Are you alright?" Napansin ata ni Arthur ang hindi ko paggalaw sa kinatatayuan ko ng makilala ko ang lalaking kausap niya. Surprise was written all over the man's face. "Ah o-of course," nauutal na sagot ko nang makabawi ako, "Akala ko late na ako." Palusot ko nalang na nag-umpisa nang maglakad.
He motioned me to the vacant seat beside him, kaharap nung lalaking naka-peach. "Thank you." I smiled at him, he smiled back at me. At ramdam kong ino-obserbahan kami ng lalaking nakamaroon.
"So where are we now Mister Collins?" Mukhang na-interrupt ng pagdating ko ang usapan nila. "You're so rude not to introduce us to that beautiful lady beside you." Pakiramdam ko ay diniinan niya ang pagkakasabi ng 'beautiful' and I can sense his intense gaze at me.
"Oh yeah, it's so rude of me, not to introduce her. Eunice, this is Simon's son, Sebastian Collins and his assistant, Wilson Escudero, of Collins' Shipments, they will be our partner for this project." Napatingin ako sa Wilson na tinutukoy niya, he was a Filipino, I wont forget that name. "Wilson, Sebastian, I want you to meet Eunice Saavedra."
I offer my hand na agad na tinanggap ni Wilson, pero mukhang mali ang ginawa ko, because the moment Sebastian grip my hands pakiwari ko'y nanlamig ang buong katawan ko, lalo na nung pinisil niya iyon. "It was nice to meet you..." He trailed off, kaya napatingin ako sa kanya, parang may gusto pa siyang sabihin. He smiled bitterly at me, bago niya binitawan ang kamay ko.
"So are we going to proceed now?" Tanong ni Arthur, I hope hindi niya ma-sense ang tensyon sa pagitan namin ni Sebastian. "Is she your assistant?" Biglang tanong ni Sebastian kaya napatingin ako sa kanya, oo nga naman, ano nga bang kinalaman ko sa business meeting na ito? I am just an ordinary employee.
Para tuloy gusto kong mag-back out bigla at sabihin kay Arthur na ayoko nang masangkot sa project na 'to. One thing more is I am thinking of Era.
"No, she is the head of our research team, and she will be my confidante for this project."
"That's great." Parang hindi interesadong kumento nito.
"Okay let's continue." Suhestyon ni Sebastian. I listened as they talk, siniguro kong hindi ako distracted habang nag-uusap ako, I need to listen attentively.
Pero shit! Bakit ba hindi nagring sa'kin kagabi ang pangalang Simon? I know that Collins were one of te best international shipping company, pero hindi pumasok sa isip ko ang posibility na sila ang ka-business partner ni Arthur.
What a small world? What a coincidence? Bakit ba kailangan pa namin magtagpo? What is God's purpose for this? Pero kailangan kong mag-ingat, I need to be cautious of my actions. Selfish na kung selfish, pero hindi niya pwedeng malaman ang tungkol kay Era.
"THANK you for this meeting Sebastian, thank you for trusting our company." Masayang pasasalamat ni Arthur kay Seabastian, matapos magkapirmahan at ng dinner.
Nakakailang nga e, paano naman kasi, Arthur was very showy, kulang nalang ata ay subuan niya ako sa sobrang pag-aasikaso niya sa 'kin and I can sense how Sebastian watch us doing that. At minsan ay nagkakahulihan pa kami ng tingin, pero hindi niya binabawi ang titig niya, at sa huli ako ang unag susuko.
I dont know kung bakit ganun ang reaksyon niya. It was as if, he dont like how Arthur care for me. Bakit nung nagsama ba kami, does he even care for me? Baka ako lang ang nag-care sa kanya.
Tumayo na kami at hinatid sila hanggang sa entrance ng five star restaurant na ito, pinakuha na sa valet ang sasakyan nila.
While waiting ay halos hindi ako mapakali, Arthur's are resting on the back of my waist at napansin ko na naman ang mainit na sulyap ni Sebastian while they are still talking.
"Are you two dating?" Natigilan ako sa tanong na iyon ni Sebastian, napatingin ako sa kanya, there's a smirk on his lips. "You look good together." Patuloy niya pa, nakita ko pa ang pagsulyap niya sa 'kin pero kay Arthur ulit siya tumingin.
"Well actually we are. I am still courting her, I am still waiting for her to make us official." Masayang anunsiyo ni Arthur na ngumiti sa 'kin, pero pakiramdam ko'y imbis na kiligin ay nanlamig ako. Nailang ako.
"That's nice to hear, I hope Miss Eunice make her decision real soon." I don't know pero parang may narinig akong sarcasm? Or talagang sarcastic ang pakakasabi niya nun. "You make a good couple." ngumiti siya pero hind 'yon umabot sa mata niya, because his gaze was looking at me, as if we was peeling me off.
"Oh it was nice to meet you, we're heading first. I'm looking forward to our good partnership Arthur." Paalam ni Sebastian na nakipagkamay kay Arthur, tumango nalang ako.
Pagkaalis nila ay pinakuha na rin ni Arthur ang sasakyan niya.
TAHIMIK ako buong biyahe, gusto ko na ayaw kong ipaalam kay Arthur ang tungkol sa 'min ni Sebastian. Sa huli mas pinili kong manahimik at ilihim nalang 'yon. Baka mas maging kumplikado pa kasi ang lahat kapag nagkataon.
"Mabait si Sebastian ano?" Nagulat ako sa pagbasag ni Arthur sa katahikan, he was still driving. Hindi ako sumagot, kaya napatingin siya sa akin. Tumango naman ako. "You know what? At first hindi ko expected na papansinin ang company natin ng mga Collins, they are the most famous shipping line in the world. At ang pagkakaroon natin ng kuneksyon sa kanila ay makakatulong sa pag-angat ng kumpanya." Masayang kwento niya, pinilit kong ngumiti, kahit wala sa kinukwento niya ang atensyon ko.
My daughter, I was thinking of my Era.
"Are you still listening?"
"Huh?" Parang nagulat na tanong ko. "I'm sorry, pagod ka na siguro, if you're not feeling well you can sleep while I drive. "I'm sorry." I think magandang excuse na rin 'yon para sa hindi magandang mood ko. He smiled at me understandingly.
Alam ko may karapatan din naman si Sebastian kay Era, and Era has a right to know his father. Pero ayoko namang ipagpilitan ang anak ko. I know right now he was already okay with his family. Kay Piage ba iyon? At sa anak nila. Era was just nothing but an illegitimate child. When I was growing up, sinabi ko sa sarili ko na hinding-hindi matutulad ang anak ko sa 'kin, na hindi mararanasan ng anak ko ang mga naranasan ko.
Pero sadyang mapaglaro ang tadhana, magaling gumanti ang karma, I got my karma immediately. But that karma is something I wont exchamge with anything. Oo nasaktan ako, I felt betrayed, I fall for the wrong man pero dahil dun nakuha ang pinaka-magandang bagay na nangyari sa buhay ko. Si Era, the love of my life.
Sabi ko noon, kami lang ni Era okay na, if it is God's plan na mamuhay akong mag-isa, it's enough as long as I have my daughter, ibibigay ko sa kanya ang lahat, even my life. Kaya hindi ko maatim isipin na malalaman ni Sebastian ang anak ko, dahil baka gumawa siya ng hakbang na kailan man ay hindi ko pinangarap.
GINISING ako ni Arthur, nang makarating kami sa harap ng bahay, humingi ako ng paumanhin, dahil sa tinulugan ko siya buong byahe pauwi, naunawaan niya naman ako.
"See you by Monday." Paalam niya sa 'kin bago ako bumaba ng kotse. "Salamat ulit sa trust mo sa 'kin for this project ha." He smiled and kissed my hands.
"You deserve it, and I think maganda ang naging first meeting natin, mukhang mababait ang mga Collins. Lalo na si Sebastian." Muntik na ako masamid sa sinabi niya.
"Mukha nga." Pagsakay ko nalang sa sinabi niya. "Okay baba na ako, I think inaantay na ako ni Era."paalam ko ulit at tuluyan nang bumaba ng sasakyan.
ERA is now on a peaceful sleep, hinawi ko ang buhok niya na humaharang sa mukha niya at hinalikan siya sa noo. Matagal ko siyang tinitigan, habang nakatingin ako sa kanya hindi ko maiwasang isipin si Sebastian. I think, may bagay na muling nabuhay sa 'kin, pero hindi ko iyon mapaliwanag at mas lalong ayaw kong kunpirmahin.
Half of me want to talk to him over our dinner, gusto ko siyang kamustahin, gusto kong malaman kung anong nangyari sa kanya sa nakalipas na mga taon. Gusto kong kumpirmahin kung talaga bang wala lang ako sa kanya. Gusto ko siyang sumbatan, gusto ko ipamukha sa kanya ang mga pinagdaanan ko.
I wanted to know kung nagsuffer din siya kagaya ko, kung naisip niya ba ako. At biglang bumalik sa akin ang isang ala-ala.
"Good morning Ma'am, bumalik po kayo." Excited na bati sa 'kin ni Joy, ngumiti ako ng mapait. "Andyan ba ang Sir mo?" biglang nawala ang ngiti sa labi niya. "Naku Ma'am, pumunta po si Sir sa ibang bansa, tatlong buwan na po siya dun, hindi ko po alam kung kailan siya babalik." Napahawak ako sa puson ko sa narinig kong iyon.
I know I was too late, mag-aapat na buwan na ang dinadala ko, bago ko naisipan na bumalik at ipaalam ang sitwasyon ko sa kanya. "Ah, ganun ba? 'Pag bumalik siya, pakisabi na dumaan ako." Pagkasabi non ay nagpaalam na ako. Hindi ako nag-iwan ng number o kahit adres.
Hindi na ako bumalik dun. Inaasahan ko kasi na kung may pagpapahalaga siya sa akin, siya ang kusang gagawa ng paraan para hanapin ako.
Pero wala e, lumipas ang ilang buwan hanggang sa makapanganak ako, walang Sebastian na nagparamdam.
NABALIK ako sa kasalukuyan nang mag-ring ang phone ko. It was Arthur, mabilis ko iyong kinuha at sinagot.
"Yes?"
"What? A seminar held by the Collins' Shipments?" Nakinig ako sa sinabi niya.
"Ako lang mag-isa?" Pagkumpirma ko pa.
"Okay, as if I had a choice." Wala na akong nagawa dahil isa iyon sa trabaho ko for this project, wala namang kaso sa 'kin mag-isa, pero if that was a seminar held by the Collins' paniguradong nandoon si Sebastian.
---
Kilig ba? Thanks for reading? Anong feeling sa pagbabalik ni Sebastian? I want to hear from you guys! Ayie.. ang bilis mag rank ni Eunice sa Gen Fic di ako nagkamali! :)
Inspire me please para maka-update ulit ako... Votes will be appreciated and comments are higly encourage! bwahahaah <3
Lovelots
~Leyn