(Zawgyi)
ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ မုရွင္းယုနဲ႕ေရွာင္ဝမ္တို႔သည္ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္ျဖင့္ **သို႔ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ မုရွင္းယုက ကုယြမ္က်ိဳးကို လာႀကိဳဖို႔မေျပာေတာ့ဘဲ ကုအိမ္သို႔သာ တိုက္ရိုက္ျပန္လာခဲ့သည္။
ဘာလို႔ဆို မနက္ျဖန္သူ လန္ဒန္ကိုသြားရမွာျဖစ္လို႔ ျပန္လာတဲ့အခါ အဖြဲ႕ကေန ယူလာတဲ့ပစၥည္းေတြကိုထုတ္ပိုးၿပီး လန္ဒန္အတြက္ ေန႕စဥ္လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းအားလုံးကို အန္တီခ်ဴးႏွင့္အတူ ထုတ္ပိုးလိုက္တယ္။
သူက မနက္ျဖန္မနက္တြင္ လန္ဒန္ကိုသြားရမွာျဖစ္ၿပီး ထိုေနရာတြင္ တစ္ရက္ႏွင့္တစ္ည တည္းခိုရနိုင္ဖြယ္ရွိတာေၾကာင့္ အဖြဲ႕ထံသို႔ ပစၥည္မ်ားစြာယူသြားျခင္းမရွိေပ။ အဝတ္တစ္စုံႏွင့္ အနီးကပ္အဝတ္စားမွလြဲ၍ ခရီးစဥ္အတြက္ အဝတ္အစားအားလုံးကို W&W မွစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားေသာေၾကာင့္ သူ မယူသြားေတာ့ေပ။
သူသည္ ယခုေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူျဖစ္ၿပီး လႈပ္ရွားမႈတိုင္းတြင္ ေျပာေရး ဆိုခြင့္ရွိသူ၏ တာဝန္မ်ားကို ေက်ပြန္ရမည္ျဖစ္သည္။
ထုပ္ပိုးၿပီးတာနဲ႕ အခ်ိန္ေတြကုန္သြားတယ္။
သူကရင္းႏွီးေသာ ကားသံကို ၾကား၍ အျမန္ျပတင္ေပါက္မွတဆင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုယြမ္က်ိဳးရဲ႕ပုံရိပ္ကိုျမင္လိုက္ရတယ္။
သူက ဧည့္ခန္ဆီ အျမန္ေျပးသြားၿပီး ကုယြမ္က်ိဳးဝွီးခ်ဲလ္ႏွင့္ ဝင္လာတာကိုေတြ႕ေတာ့ သူၿပံးၿပံးေလးနဲ႕ေျပာလိုက္တယ္ " ယြမ္က်ိဳး ခင္ဗ်ားျပန္လာၿပီး! "
" အြန္ " ကုယြမ္က်ိဳးကလည္းၿပဳံျပတယ္။ သူကတစ္လခြဲေက်ာ္ၾကာေအာင္ မုရွင္းယုကို မေတြ႕ခဲ့ရဘဲ ဗီဒီယိုကေနတစ္အဆင့္ဘဲ စကားေျပာနိုင္ခဲ့သည္။ အခုမုရွင္းယုကိုေတြ႕ေတာ့ သူဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ေနလဲဆိုတာမေျပာျပတက္ဘူး။
" ခင္ဗ်ားကဘာလို႔ ဝွီးခ်ဲလ္ေပၚထိုင္ေနတုန္လဲ " မုရွင္းယုကထူးဆန္ေနမိတယ္။ တကယ္ဆို ကုယြမ္က်ိဳးက ေျဖးညင္းစြာလမ္းေလ်ာက္ေနသင့္ၿပီး မဟုတ္လာ။
" ဝွီခ်ဲလ္ကိုမစြန့္လႊတ္ခင္ အျပည့္အဝျပန္ေကာင္လာတဲ့ထိေစာင့္ခ်င္လို႔ " ကုယြမ္က်ိဳးကေျပာတယ္။
မုရွင္းယုကမေတြးဘဲ မေနနိုင္ဘူး။
ကုယြမ္က်ိဳးက လမ္ေလွ်ာက္နိုင္ေပမယ့္ သူ႕အေျခအေနကမတည္ၿငိမ္ေသးဘူး။ သူရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားအရ သူသည္ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားေရွ႕တြင္ သူ႕ရဲ႕အားနည္းမႈကိုမျပခ်င္ေသာေၾကာင့္ ဝွီခ်ဲလ္ကိုအသုံးျပဳေနဆဲဖစ္တယ္။ မုရွင္းယုက ကုယြမ္က်ိဴးဆီသို႔လာၿပီး သူ႕ရဲ႕လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာၿပဳံးလ်က္ေျပာလိုက္တယ္။
" အဲ့ေန႕က မၾကာခင္ေရာက္လာေတာ့မယ္လို႔ က်ေတာ္ယုံတယ္ "
ညစာစားၿပီးေနာက္ မုရွင္းယုက ဖိုးဖိုးကုထံသို႔ ဝိညာဥ္အခိုးေငြ႕မ်ားထည့္သြင္းၿပီးေနာက္ ကုယြမ္က်ိဳးကိုေတြ႕ရန္ စတုတၳထပ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။
" ခင္ဗ်ားရဲ႕ လတ္တေလာျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအေျခအေနကို ၾကည့္ပါရေစ "
ကုယြမ္က်ိဳးက သူ႕လက္ကိုေဝ့ယမ္လိုက္ၿပီးမုရွင္ယုကိုသူ႕ဆီလာခိုင္ကာေမးလိုက္တယ္။
" မင္ဘယ္လိုထင္လဲ? "
ဒီေမးခြန္းက မုရွင္းယုကိုထိတ္လန္ေစတယ္။ ဘယ္လိုထင္ရမွာလဲ? ခဏေလာက္စဥ္းစားၿပီး " ခင္ဗ်ားထၿပီး က်ေတာ္နဲ႕အတူလမ္ေလွ်ာက္ဖို႔သြားမလာ? "
" မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္မွာပိုေကာင္းတဲ့နည္းလမ္းရွိတယ္ " ကုယြမ္က်ိဳးက မတ္တပ္ထရပ္ကာ မုရွင္းယုကိုအခန္အလယ္ရွိေနရာကို ဆြဲေခၚသြားၿပီး ထိုအမ်ိဳးသာက လက္ကိုဆန့္ထုတ္လိုက္ၿပီး မုရွင္းယုကို ကဖို႔ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္။
မုရွင္းယုက အံ့ၾသသင့္ၿပီးခဏေလာက္ တုံ႕ျပန္နိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္ ကုယြမ္က်ိဳးသည္ေရွ႕သို႔တိုးကာ သူ႕လက္ကိုကိုင္လိုက္ၿပီး ေဝါ့ဇ္ ကိုျဖည္ညွင္းစြာစတင္လိုက္တယ္။
သို႔ေသာ္သူက မူလတန္ေက်ာင္းကမွစ၍ ေယာက္က်ားေလးသီးသန့္ေက်ာင္မွာသာတက္ခဲ့ရ၍ အႆျခင္းကို မကြၽမ္းက်င္ဘဲ သူ႕အက ကျမန္ေနၿပီး ကုယြမ္က်ိဳးေျခေထာက္ကိုတက္နင္းခဲ့မိသည္။
ကုယြမ္က်ိဳးက ၿပဳံးကာေျပာလိုက္တယ္။ " ရွင္းယု ကိုယ့္ေျခေထာက္ကိုၾကည့္ "
" ေတာင္ပန္ပါတယ္ " မုရွင္းယုက အျမန္ေျပာလိုက္တယ္။ သူကအရွိန္ကိုေျပာင္းလိုက္ၿပီး ကုယြမ္က်ိဳးရဲ႕ႏႈန္းအတိုင္း လိုက္၍ကခဲ့တယ္။
" ရွင္းယု ကိုယ္ဒီေန႕ကိုဘယ္ေလာက္ထိေစာင့္ခဲ့ရလဲသိလာ " ကုယြမ္က်ိဳးက မုရွင္းယုရဲ႕မ်က္လုံးမ်ားကိုၾကည့္ကာ ေခါင္းငုံ႕ရင္းေျပာတယ္။
" အြန္၊ သိတယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႕ဘဲ အဆင္ေျပသြားခဲ့ၿပီး " မုရွင္းယုက ကုယြမ္က်ိဳးသည္ မတ္တပ္ရပ္ခ်င္ခဲ့ေၾကာင္းအၿမဲသိခဲ့သည္။ ဒီလိုယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ကုယြမ္က်ိဳးဟာျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကို ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ။
ကုယြမ္က်ိဳးကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရန္အတြက္ မုရွင္းယုသည္ သူ၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ႏွေးေကြးေစရန္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း လမ္းတစ္ဝက္တြင္ ကုယြမ္က်ိဳးသည္ အနည္းငယ္တုန္ရမ္းသြားၿပီး မုရွင္းယုက သူ႕ကို အျမန္ေျပာလိုက္တယ္။
" အနားယူရေအာင္ "
" မလိုဘူး ကိုယ္ခဏေလာက္ ကခ်င္ေသးတယ္ " ကုယြမ္က်ိဳးကေျပာၿပီးေနာက္ ျပန္စတင္လိုက္တယ္။
မုရွင္းယုသည္ ကူကယ္ရာမဲ့စြာၿပဳံးလိုက္ၿပီး ကုယြမ္က်ိဳးႏွင့္ ဆက္လက္ကခဲ့တယ္။ ဤတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ကုယြမ္က်ိဳးသည္ ေနာက္ထပ္ျပႆနာရွိလာမွာစိုး၍ ရိုးရွင္းေသာ ေဝါ့ဇ္ လႈပ္ရွားမႈကိုသာစတင္ခဲ့သည္။
တိတ္ဆိတ္ေသာအခန္းတြင္ တိုးေဖ်ာ့ေသာေျခသံမ်ားသာရွိေနခဲ့တယ္။ ကုယြမ္က်ိဳးႏွင့္ မုရွင္းယုတို႔သည္ တစ္ခါတစ္ရံအၾကည့္စုံသြားၿပီး သူတို႔၏ရင္ခုန္သံမ်ားမွာ ျမန္ဆန္လာခဲ့ၾကတယ္။
ကၿပီးေနာက္မွာ မုရွင္းယုကၿပဳံးၿပီး " မစၥတာကု ခင္ဗ်ားရဲ႕အက ကအရမ္းေကာင္းတယ္ "
" အဲ့တာမင္းနဲ႕အတူရွိလို႔ " ကုယြမ္က်ိဳးက ၿပဳံးလိုက္သည္။
ကုယြမ္က်ိဳး၏ မ်က္လုံးမ်ားထဲမွ အခ်စ္ကိုၾကည့္ရင္း မုရွင္းယုသည္ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးတြင္ ေပါ့ပါးၿပီး အစစ္အမွန္မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကို ခံစားရသည္။
သူသတိျပန္ဝင္လာကာ ကုယြမ္က်ိဳးကို ဝွီခ်ဲလ္ေပၚျပန္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီး " ယြမ္က်ိဳး မနက္ျဖန္ လန္ဒန္ကိုသြားမွာ၊ ခင္ဗ်ာ က်ေတာ္နဲ႕အတူ သြားလို႔ရတယ္။ ဝင္ဆာမိသားစုရဲ႕ ရဲတိုက္ေဟာင္းကို သြားၾကည့္ဖို႔ ေခၚသြားေပးပါ " လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
ကုယြမ္က်ိဳး၏မ်က္ႏွာေပၚရွိ အၿပဳံးသည္ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ကို သူေတြ႕လိုက္ရသည္၊ သူအလြန္အံ့ၾသသြားသည္၊ ကုယြမ္က်ိဳးကို သူမည္ကဲ့သို႔ ႏွိုးဆြမိမွန္းမသိလိုက္ေပ။
" မင္းဘဲသြားပါ ကိုယ္မင္းကိုအိမ္မွာေစာင့္ေနမယ္ " ကုယြမ္က်ိဳးေပါ့ေပါ့ပါးပါးေျပာလိုက္သည္။
" ခင္ဗ်ား..." မုရွင္းယုက ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ေမးခ်င္ေပမယ့္ ကုယြမ္က်ိဳးကို ၾကည့္ရတာ သိပ္စိတ္မခ်မ္းသာလို႔ " ဒါဆို ခင္ဗ်ားအလုပ္ဆက္လုပ္ပါ။ ခင္ဗ်ားအခန္းကိုျပန္အနားယူဖို႔ က်ေတာ္ေစာင့္ေနမယ္ " ထို႔ေနာက္ မုရွင္းယုက အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။
ကုယြမ္က်ိဳးက အခန္းတံခါးအဖြင့္အပိတ္ျဖစ္သြားတာကို ၾကည့္ၿပီး သူ႕စိတ္ထဲမွာ အရမ္းဝမ္းနည္းသြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္၊ သူနဲ႕ မုရွင္းယုၾကားက ဆက္ဆံေရး ပိုေကာင္းလာအခ်ိန္မွာ ဒီလို စိတ္ပ်က္စရာစကား မေျပာသင့္ေပမယ့္...
အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ မုရွင္းယုက အံ့ဩေနမိတယ္။ ကုယြမ္က်ိဳးက သူနဲ႕အတူ အဂၤလန္ကို ဘာလို႔ မလိုက္ရတာလဲ။
သူသည္ အဂၤလန္ရွိ ကုယြမ္က်ိဳးအေတြ႕အႀကဳံႏွင့္ ဆက္စပ္ေနနိုင္သည္ဟု ထင္ကာ အခန္းထဲတြင္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ လမ္းေလ်ာက္ေနရင္း သူ႕လက္ကိုင္ဖုန္းကို ထုတ္ကာ ခ်ာလီထံသို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
" မုေရွာင္ ေနာက္ဆုံး မင္းငါ့ကို သတိရၿပီးေပါ့ " ဟု ဖုန္းေခၚဆိုၿပီးေနာက္ Charlie က ေနာက္ေျပာင္လိုက္သည္။
" ခ်ာလီ က်ေတာ္တစ္ခုေမးခ်င္လို႔ "
" ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ? မင္းဒီေန႕မွ **ကိုျပန္ေရာက္တယ္မဟုတ္လာ? ခုက **ေဒၚလာတစ္ေထာင္တန္တဲ့အခိုက္အတန႔္ေလးေတြေလ " ခ်ာလီက သူေလ့လာထားတဲ့ idiom ေတြကိုထုတ္သုံးလိုက္ၿပီး " မင္းနဲ႕အီသန္က ညကိုေကာင္းေကာင္း မျဖတ္သန္းၾကဘူးလာ? ငါ့ကိုေခၚတာဘာကိစၥလဲ? မနက္ထိေစာင့္လို႔မရဘူးလာ? "
" ခ်ာလီ က်ေတာ္အခုဟာသလုပ္ဖို႔ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ က်ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ေမးဖို႔ အေရးႀကီးတာ တစ္ခုရွိတယ္ " မုရွင္းယုက အလ်င္စလိုေျပာလိုက္သည္။
မုရွင္းယု၏ ေလးနက္ေသာေလသံကိုၾကားေတာ့ ခ်ာလီသည္ အလြန္အံ့ၾသသြားၿပီး ေလးနက္ေသာအေျခအေနတြင္ ခ်ာလီက " မင္းဘာေမးခ်င္တာလဲ အီသန္မွာတစ္ခုခုမွားေနလို႔လား? "
" သူအဆင္ေျပပါတယ္ က်ေတာ္ေမးခ်င္တာ... ဘာလို႔ ယြမ္က်ိဳးက လန္ဒန္ကိုမသြားခ်င္တာလဲ? "
" ဒါဆို မင္းက သူ႕ကို လန္ဒန္ကိုသြားဖို႔ေျပာလိုက္တာလား? " ခ်ာလီက စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေမးသည္။
" ဟုတ္တယ္ မနက္ျဖန္ W&W ရဲ႕ ဖက္ရွင္ရွိုးကို သြားတက္ရေတာ့မွာ၊ ၿပီးေတာ့ သူက လန္ဒန္မွာ ေနခဲ့ဖူးတယ္ထင္လို႔ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကို ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ လိုက္ဖို႔ ဖိတ္လိုက္တာ။ တစ္ခုခု မွားသြားလို႔လား? " မုရွင္းယုက သတိထားၿပီး ေမးလိုက္တယ္။
ခ်ာလီက " မဟုတ္ဘူး မင္းအျပစ္မဟုတ္ပါဘူး..." သူက ခဏတုံ႕ဆိုင္းလိုက္ၿပီး " မုေရွာင္ အီသန္က မင္းထင္ထားသေလာက္ မသန္မာဘူး၊ မင္းကို ငါမေျပာျပရေသးတဲ့အရာေတြရွိတယ္.. ."
" ဒါဆို က်ေတာ့္ကို အခုပဲေျပာ! " မုရွင္းယုက အလ်င္စလိုေျပာသည္။
" ေကာင္းၿပီ၊ စိတ္မပူပါနဲ႕၊ ငါ့စကားကို စိတ္ေအးေအးထားၿပီး နားေထာင္ " ခ်ာလီက စကားကို စဥ္းစားၿပီး လန္ဒန္ရွိကုယြမ္က်ိဳးအေၾကာင္းႏွင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မုရွင္းယုအား ေျပာျပသည္။
ဖုန္းခ်ၿပီးေနာက္ မုရွင္းယုသည္ စိတ္မတည္ၿငိမ္နိုင္ေတာ့ေပ။
ကုယြမ္က်ိဳး၏ ေျခေထာက္မ်ားသည္ မသန္မစြမ္းျဖစ္ေနေသာ္လည္း မုရွင္းယု၏ ႏွလုံးသားတြင္ ကုယြမ္က်ိဳးသည္ အၿမဲတမ္းခိုင္မာေသာေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာအေသးစိတ္အခ်က္မ်ားသည္ ကုယြမ္က်ိဳးတြင္ အမွန္တကယ္ အားနည္းခ်က္ရွိေၾကာင္းကို နားလည္သြားေစသည္။
သို႔ေသာ္ သူ၏ေျခေထာက္မသန္စြမ္းမႈႏွင့္ သူ႕မိဘမ်ားေသဆုံးမႈသည္ ကုယြမ္က်ိဳး၏ႏွလုံးသားတြင္ ဤမွ်နက္နဲေသာအရိပ္ကို ထားခဲ့လိမ့္မည္ဟု သူမထင္ထားခဲ့ေပ။
ကုယြမ္က်ိဳး ဆယ္ႏွစ္သားအ႐ြယ္တြင္ သူ႕မိဘမ်ားႏွင့္စိတ္ဆိုး၍ အန္ဒရီႏွင့္ ေဆာ့ကစားရန္သြားခဲ့ေသာ္လည္း မိုး႐ြာေန၍ေခ်ာ္ကာ ေတာင္ေပၚမွ ျပဳတ္က်ကာ ေျခေထာက္မ်ားကို တိုက္ရိုက္က်ိဳးသြားခဲ့တယ္။
သူ႕မိဘေတြက Mနိုင္ငံမွာ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ခရီးထြက္ေနၾကၿပီး မေတာ္တဆမႈသတင္းၾကားေတာ့ လန္ဒန္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ေလယာဥ္ပ်က္က်ၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေသဆုံးသြားခဲ့တယ္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ကုယြမ္က်ိဳးသည္ ေဆး႐ုံတြင္ လဲေလ်ာင္းေနေသးၿပီး အသုဘကိုဂ႐ုစိုက္ရန္ ဖိုးဖိုးကုက လန္ဒန္သို႔ အျမန္သြားခဲ့ရသည္။ ကုယြမ္က်ိဳးနိုးလာၿပီး သူ႕မိဘေတြရဲ႕ သတင္းၾကားေတာ့ သူ႕မိဘေတြဆီ သြားလည္ရမွာ ရွက္႐ြံကာ သူ႕ကိုယ္သူသာ အျပစ္တင္ေနတယ္။
ေဆး႐ုံမွဆင္းၿပီးေနာက္ လန္ဒန္ရွိ ဝင္ဆာရဲတိုက္မွ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ကာ သူ႕မိဘမ်ား၏ အရိပ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ ခ်ာလီ၊ ဖိုးဖိုးကုႏွင့္ အျခားသူမ်ားက ကုယြမ္က်ိဳး၏ မိဘမ်ားေသဆုံးမႈသည္ မေတာ္တဆမႈျဖစ္ၿပီး သူႏွင့္ဘာမွမသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ေဖ်ာင္းဖ်ခဲ့ေသာ္လည္း ကုယြမ္က်ိဳးသည္ ထိုအရိပ္ဆိုးမွ႐ုန္းမထြက္လာနိုင္ခဲ့ေပ။
ကုအုပ္စုကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္၊ သူသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ မိဘႏွစ္ပါးကို ႏွစ္သိမ့္ရန္အတြက္ ကုအုပ္စုကိုသူလက္ထဲတြင္ ပိုသန္မာလာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထုံက်င္ေစရန္ ျပင္းထန္ေသာအလုပ္လုပ္ျခင္းကို အသုံးျပဳခဲ့သည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကုယြမ္က်ိဳးသည္ ကု၏႐ုံးခ်ဳပ္ကို **သို႔ပင္ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့သည္။ ၎သည္ ကုမၸဏီ၏ ေရရွည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခဲ့ေသာ္လည္း ခ်ာလီသည္ ၎တြင္ ထိုအရိပ္ဆိုးမွ ေရွာင္ရန္အခ်က္မ်ားရွိမည္ဟု ခံစားခဲ့ရသည္။
ကုယြမ္က်ိဳးသည္ သူ႕မိဘမ်ားေသဆုံးျခင္းကို ေရွာင္ရွားေနသည္ဟု မုရွင္းယုလည္း ခံစားမိသည္။ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္ေပၚရွိ ဓာတ္ပုံႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကုယြမ္က်ိဳးသည္ မၾကာခဏ ေလယာဥ္စီးေလ့မရွိေသာေၾကာင့္ ဓာတ္ပုံမွာက်န္ရစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္နိုင္သည္။
ဤအရာမ်ားကို သိၿပီးေနာက္ ကုယြမ္က်ိဳးအခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ မုရွင္းယုက သူ႕ကို လန္ဒန္သို႔ သြားမည့္ကိစၥကို မေျပာေတာ့ေပ။
ညေနပိုင္းတြင္ သူသည္ ကုယြမ္က်ိဳးထံသို႔ ဝိညာဥ္ျမဴခိုးကို ဆက္လက္ထည့္သြင္းေပးခဲ့သည္။ ဝိညာဥ္လက္ေကာက္၏ ကုသျခင္းျဖင့္ ကုယြမ္က်ိဴးသည္ မၾကာမီပုံမွန္အေျခအေနသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိကာ ဝွီးခ်ဲလ္ကိုလုံးဝဖယ္ရွားၿပီး ကုမၸဏီတြင္ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေပၚလာနိုင္မည္ဟု သူယုံၾကည္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္ေစာေစာတြင္ မုရွင္းယုသည္ အိပ္ရာထကာ ေရခ်ိဳးၿပီး ထုံးစံအတိုင္း ကုယြမ္က်ိဳးႏွင့္ မနက္စာစားခဲ့သည္။
ကုယြမ္က်ိဳးကုမၸဏီကိုသြားေတာ့ သူက ကုယြမ္က်ိဳးရဲ႕ကားထဲကိုဝင္သြားၿပီး " မစၥတာကု ကြၽန္ေတာ့္ကိုလိုက္ခြင့္ေပးပါ "
တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈေၾကာင့္ မုရွင္းယုသည္ အိမ္မွမစတင္နိုင္ေတာ့ဘဲ လန္ယင္ႏွင့္ ေဆြးႏြေးၿပီးေနာက္ စတူဒီယိုမွ စတင္အသံသြင္းရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထုပ္ပိုးထားေသာ ခရီးေဆာင္အိတ္မ်ားအတြက္ေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းသူသည္ စတူဒီယိုသို႔ ဦးစြာယူသြားနိုင္ရန္ စီစဥ္ေပးထားသည္။
" ဘယ္ေတာ့ထြက္မွာလဲ " ကုယြမ္က်ိဳးက လမ္းမွာေမးတယ္။
" ဆယ္နာရီထိုးခါနီး။ လန္ဒန္ကိုေလယာဥ္စီးဖို႔က ကိုးနာရီေလာက္ၾကာမယ္ အဲ့ကၿပီးရင္လုပ္စရာရွိေသးတယ္ "
" ေလယာဥ္ေပၚမွာ အနားယူဖို႔ သတိရ တစ္ခုခုလိုအပ္ရင္ ကိုယ့္ဆီကိုဖုန္းဆက္ "
" က်ေတာ္ လုပ္မယ္ "
အျခားသူမ်ား၏ သတိထားမႈကို ေရွာင္ရွားရန္အတြက္ မုရွင္းယုသည္ ယာဥ္ေမာင္းအား ကုအေဆာက္အအုံ၏ ေျမေအာက္ကားပါကင္သို႔ တိုက္ရိုက္ေမာင္းႏွင္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ သူသည္ ထိုေနရာမွ မလွမ္းမကမ္းရွိ ၾကယ္ႏွစ္ဆင့္အေဆာက္အဦးဆီသို႔ လမ္းေလွ်ာက္သြားမည္ျဖစ္သည္။
ကားရပ္ၿပီးေနာက္ မုရွင္းယုသည္ မတ္စ္ကို ထုတ္ကာ အျပင္ထြက္ရန္ စီစဥ္ခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ ကုယြမ္က်ိဳးရဲ႕ နက္နဲတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈကို ခံစားရၿပီး ခဏရပ္ၿပီး သူ႕ကို ႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္ " က်ေတာ္ မၾကာခင္ ျပန္လာခဲ့မယ္၊ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ာနဲ႕အတူ ခင္ဗ်ားေမြးေန႕ကို က်ေတာ္က်င္းပမယ္ "
ကုယြမ္က်ိဳး၏မ်က္လုံးမ်ားတြင္ အံ့ၾသဖြယ္အလင္းေရာင္တစ္ခု လင္းလက္သြားသည္ " ကိုယ့္ေမြးေန႕ကို မင္းသိတာလား? "
" ဟုတ္တယ္ က်ေတာ္သိတယ္ " မုရွင္းယုက ၿပဳံးၿပီး " ခင္ဗ်ာအတြက္ က်ေတာ္ အံ့ၾသစရာတစ္ခုရွိတယ္ "
" ဘာအံ့ၾသစရာလဲ? " ကုယြမ္က်ိဳးက ျမန္ျမန္ေမးလိုက္တယ္။
" ခင္ဗ်ာကို အခုေျပာရင္ ဘယ္လိုအံ့ၾသစရာျဖစ္ေတာ့မလဲ " မုရွင္းယုက ရယ္ေမာေသာ္လည္း ကုယြမ္က်ိဳးဆီသို႔ ထူးဆန္းေသာပုံစံျဖင့္ ကုယြမ္က်ိဳး၏ နက္ျပာေရာင္မ်က္လုံးမ်ားကို ၾကည့္ကာ သူ႕မ်က္ခုံးၾကားကို ညင္သာစြာ အနမ္းေပးလိုက္သည္။
" ရွင္းယု မင္း..." ကုယြမ္က်ိဳးက အရမ္းအံ့ၾသသြားၿပီး သူ႕စိတ္ေတြ လြတ္သြားတယ္။
မုရွင္းယုက ၿပဳံးျပၿပီး မက္စ္ကို ဝတ္ကာ ကားထဲက ထြက္လာခဲ့သည္။ ေၾကာင္အေနဆဲျဖစ္ေသာ ကုယြမ္က်ိဳးကိုျပန္ၾကည့္ရင္း လက္ကို ေဝွ႕ယမ္းကာ ၿပဳံးၿပဳံး႐ႊင္႐ႊင္ျဖင့္ ကားပါကင္မွ ထြက္လာခဲ့သည္။
ကားထဲတြင္ ကုယြမ္က်ိဳးသည္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ အာ႐ုံျပန္မရနိုင္ေတာ့ဘဲ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ ခ်န္ဖန္၏ အသံေၾကာင့္ ပုံမွန္အေျခအေနကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။
သူ႕မ်က္ခုံးအလယ္ဗဟိုကိုထိဖို႔ လက္ကိုဆန႔္ထုတ္ၿပီး ထိေတြ႕လိုက္႐ုံနဲ႕ သူ႕ႏွလုံးသား အရည္ေပ်ာ္သြားသလိုမ်ိဳး ေပါ့ပါးေပ်ာ့ေျပာင္းသြားတယ္။
...
မုရွင္းယုသည္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ အရာတစ္ခုကို ၿပီးေျမာက္သြားသကဲ့သို႔ ယခု အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။
သူ ကုယြမ္က်ိဳးကို နမ္းလိုက္ေသာ္လည္း ေနာင္တ လုံးဝ မရခဲ့ေပ။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း သူ႕ေျခဖဝါးေအာက္မွ ေလမ်ား တိုက္ခတ္လာသလို သူအလြန္ေပ်ာ္ေနသည္။
ကုယြမ္က်ိဳးကို ႀကိဳက္ေၾကာင္း သူသိၿပီးကတည္းက သူ႕ခံစားခ်က္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မျပခဲ့ေပ။ ယေန႕ သူသည္ ရဲ႕ရင့္စြာဝန္ခံျခင္း၏ ပထမေျခလွမ္းျဖစ္သည့္ ကုယြမ္က်ိဳးကို နမ္း႐ုံမွတပါး မကူညီနိုင္ခဲ့ေပ။
ၾကယ္ႏွစ္ထပ္အေဆာက္အအုံ၏ ဓာတ္ေလွကားမွတစ္ဆင့္ စတူဒီယိုသို႔ တိုက္ရိုက္တက္ၿပီးေနာက္ သူ၏စိတ္လႈပ္ရွားမႈသည္ တျဖည္းျဖည္း ၿငိမ္သက္သြားခဲ့သည္။
" အစ္ကိုရွင္းယု၊ မင္းဒီမွာဘဲ "
ေရွာင္ဝမ္းက သူ႕ကို ႏႈတ္ဆက္တယ္။ မုရွင္းယုက ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္သည့္ ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ စတူဒီယိုတြင္ ေစာင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။
႐ုံးခန္းသို႔ ဦးစြာသြား၍ သူ႕အတြက္ျပင္ဆင္ထားသည့္ W&W အဝတ္အစားမ်ားကို ၀တ်ဆင်ကာ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈတာဝန္ခံဝန္ထမ္းမ်ားကို ေတြ႕ဆုံရန္ အစည္းအေဝးခန္းသို႔ သြားခဲ့သည္။
ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ ကင္မရာမန္းနဲ႕ ဇာတ္ၫႊန္းေျပာသူသည္ သူနဲ႕အတူ fashion week အတြင္း သူ႕ရဲ႕အေရးႀကီးတဲ့အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ရိုက္ကူးရန္ သူ႕ေနာက္မွလိုက္မွာျဖစ္တယ္။
ကင္မရာမန္းသည္ ပိန္ပါးေသာ ဦးေလးျဖစ္ၿပီး ဇာတ္ၫႊန္းေျပာသူမွာ ေရွာင္ယအမည္ရွိ မိန္းကေလးျဖစ္သည္။
သူတို႔မိတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈကို တရားဝင္စတင္ခဲ့သည္။
ဒီပြဲကို တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ဖို႔အတြက္ Weibo က #မုရွင္းယုfashionweek# ေခါင္းစဥ္ကို အထူးဖန္တီးခဲ့ၿပီး တိုက္ရိုက္ဗီဒီယိုကို ၉ နာရီမွာ စတင္ခဲ့ၾကတယ္။
မုရွင္းယုမေရာက္မီတြင္ လန္ယင္သည္ ႐ုပ္သံလႊင့္အဖြဲ႕သားမ်ားကို စတူဒီယိုသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ဖို႔ေခၚသြားခဲ့တယ္။
ေရွာင္ယသည္ မုရွင္းယု၏"Journey" ဇာတ္ဝင္ခန္းအေၾကာင္း၊ ေနာက္အစီအစဥ္ကဘာလဲ? လန္ဒန္ကိုေရာက္ၿပီးေနာက္ ဘာအစီအစဥ္ရွိလဲ? အစရွိတဲ့ ေမးခြန္းအခ်ိဳ႕နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး လန္ယင္ကို အင္တာဗ်ဴးခဲ့တယ္။
လန္ယင္က တစ္ခုၿပီးတစ္ခုျပန္ေျဖေပးတယ္။
မုရွင္းယုနဲ႕ ေရွာင္ယသိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေရွာင္ယက ကင္မရာကိုလွည့္ၿပီး တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈကို ၾကည့္ရႈေနတဲ့ အင္တာနက္သုံးစြဲသူေတြကို " အခု ရွင္းယုကိုေတြ႕ဖို႔ မေစာင့္နိုင္ၾကေတာ့ဘူးလို႔ ယုံၾကည္တယ္၊ အမ်ားႀကီး မေျပာေတာ့ဘူး ရွင္းယုေရ အားလုံးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါဦး "
မုရွင္းယုက ကင္မရာကို ၿပဳံးျပၿပီး သူ႕လက္ကို ေဝွ႕ယမ္းကာ " အားလုံးပဲမဂၤလာပါ က်ေတာ္က မုရွင္းယုပါ။ Fashion Week ကို တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ဖို႔ Weibo နဲ႕ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ခြင့္ရတာ အရမ္းဝမ္းသာပါတယ္..."
ဗီဒီယိုထဲမွာ မုရွင္းယုေပၚလာတာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ ပရိသတ္ေတြအားလုံး စိတ္လႈပ္ရွားေနၾကတယ္။
[ ဝိုးး! ရွင္းရွင္းက ဒီေန႕ အရမ္းလွတယ္]
[ ၾကယ္ေလးက အရမ္းႏူးညံ့တယ္၊ သူက ငါ့စိတ္ထဲက စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ မင္းသားေလးပဲ! ]
[ ငါ့ၾကယ္ေလးရဲ႕ အသားအေရက အရမ္းေကာင္းတာဘဲ ကင္မရာနဲ႕နီးကပ္ေနတာေတာင္ ဘာအျပစ္အနာအဆာမွမရွိဘူး ]
....
မုရွင္းယုသည္ ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေျပာဆိုၿပီးေနာက္ လန္ယင္သည္ အခ်ိန္နီးၿပီဟု ေျပာကာ မုရွင္းယုႏွင့္ တိုက္ရိုက္ထုတ္လြင့္မႈအဖြဲ႕သားမ်ားသည္ ေလဆိပ္သို႔ အတူတူသြားခဲ့ၾကသည္။
ကားထဲမွာေတာ့ ပရိသတ္ေတြက မုရွင္းယုရဲ႕ကားကို အရမ္းသိခ်င္ၾကၿပီး ဓာတ္ပုံဆရာကို ကားအတြင္းပိုင္းကို ဓာတ္ပုံရိုက္ခိုင္းၾကတယ္။
[ ေသခ်ာတယ္ ဒီကားက အနည္းဆုံး ငါးသန္းရွိရမယ္! ]
[ ငါ့ရဲ႕ ရွင္းရွင္းက တကယ္ကို ေခ်ာေမာၿပီးခ်မ္းသာတဲ့သူဘဲ! ဝိုး! ဝိုး! ရွင္းရွင္းနဲ႕ထိုက္တန္တယ္ ! ! ]
ကုယြမ္က်ိဳးက သူစတူဒီယိုဖြင့္ရန္ အကူအညီေပးေသာအခါက ေပးထားေသာ စတူဒီယို၏႐ုံးကားကို သူက ယူလာခဲ့သည္။ ကား၏ အရည္အေသြးသည္အလြန္ေကာင္းမြန္သည္၊ အတြင္းတြင္ေနရာေတြလည္းအမ်ားအျပားပါရွိသည္။ ဟုတ္တယ္ ေစ်းႏႈန္းကလည္းမသက္သာဘူး။
မုရွင္းယုရဲ႕ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈကို ၾကည့္ရႈေနစဥ္မွာ ပရိသတ္ေတြက သူ႕ကို ေလဆိပ္မွာ ေစာင့္ဆိုင္းေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့တယ္။ သူက အနည္းငယ္စိုးရိမ္သြားၿပီး " အခ်ိန္မျဖဳန္းၾကနဲ႕ က်ေတာ္က VIP လိုင္ကေနသြားမွာ " လို႔ အျမန္ေျပာခဲ့တယ္။
[ မဟုတ္ဘူး!!! ငါ ၾကယ္ေလးကို ျမင္ခ်င္တယ္! ]
[ မနက္ေျခာက္နာရီကတည္းက ဒီမွာေစာင့္ေနတာ! ]
[ ၾကယ္ေလး! ငါတို႔ကို မစြန႔္ပစ္နဲ႕ ]
" လူမ်ားလြန္းရင္ မလိုလားအပ္တဲ့ ျပသနာေတြ ျဖစ္လာမွာကို ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပူလို႔။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီတစ္ခါေတာ့ တိုက္ရိုက္ ထုတ္လႊင့္သြားမွာပါ။ ဗီဒီယိုထဲကေန က်ေတာ့္ကို လူတိုင္းက သေဘာက်မယ္မဟုတ္လား? " မုရွင္းယုက တမင္တကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
[ မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘူး၊ ၾကယ္ေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္! ]
[ ငါ ၾကယ္ေလးကို ႀကိဳက္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာလည္း ၾကယ္ေလးကို ျမင္ခ်င္တယ္! ]
[ လူတိုင္း ဆူညံမေနပါနဲ႕၊ ငါတို႔က လိမ္မာယဥ္ေက်းတဲ့ ၾကယ္မိုးမိုးေတြ ၾကယ္ေလးကို ဒုကၡမေပးပါနဲ႕ ]
[ မွန္တယ္၊ မွန္တယ္၊ ငါတို႔ စနစ္တက်နဲ႕ ထြက္သြားရေအာင္၊ အနာဂတ္မွာ ၾကယ္ေလးကို ျမင္နိုင္ခြင့္ရွိမွာ ေသခ်ာတယ္! ]
အခ်ိဳ႕ေသာ ပရိသတ္မ်ား၏ စည္း႐ုံးမႈေအာက္တြင္ ၾကယ္မိုးမိုးမ်ားသည္ ေလဆိပ္မွ တစ္ေနရာသို႔ ထြက္ခြာသြားကာ မုရွင္းယုသည္လည္း ေလဆိပ္သို႔ ေရာက္ရွိကာ VIP လိုင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။
ပရိသတ္ေတြကို စိတ္မပ်က္ေစဖို႔အတြက္ မုရွင္းယုက " အနာဂတ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ Fan Meeting တစ္ခု စီစဥ္ၿပီးရင္ အားလုံးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျမင္နိုင္မွာပါ " လို႔ ၿပဳံးၿပဳံး႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
[ ေကာင္းၿပီ၊ မင္းေျပာတာေတြက အမ်ားႀကီးပဲ! ]
[ ငါတို႔ လိုက္နာမယ္ ]
မုရွင္းယုသည္ ဖန္သားျပင္ေပၚရွိ မက္ေဆ့ခ်္မ်ားကို ၾကည့္ရင္း မရယ္ဘဲမေနနိုင္ေပ။
ေလယာဥ္ေပၚတက္ၿပီးေနာက္၊ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈက ၿပီးဆုံးသြားတယ္။ လန္ဒန္အထိ ေစာင့္ဆိုင္းရန္ သူက ပရိသတ္မ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ေရွာင္ယမွာလည္း " က်ေတာ္တို႔မထြက္ခြာခင္တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈကေတာ့ ဒီမွာဘဲၿပီးဆုံးသြားပါၿပီ။ အားလုံးပဲ ငါတို႔လန္ဒန္ကို ေရာက္ဖို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေပးၾကပါဦး " ထို႔ေနာက္ သူသည္ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈကို ပိတ္လိုက္သည္။
ေရွာင္ယႏွင့္ ဓာတ္ပုံဆရာသည္ ပစၥည္းမ်ားကို သိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ မုရွင္းယုႏွင့္ စကားစျမည္ေျပာဆိုလိုက္သည္။
" ပထမဆုံးတိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈအတြက္ ငါနည္းနည္းစိတ္လႈပ္ရွားမိတယ္ " မုရွင္းယုကရယ္ၿပီးေျပာတယ္။
" မဟုတ္ဘူး၊ မစၥတာမု မင္းရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္က အရမ္းေကာင္းေနပါၿပီ " ေရွာင္ယက လက္မေထာင္ျပသည္။
ေရွာင္ဝမ္ေရာက္လာၿပီး " အစ္ကိုရွင္းယု! ဒါမင္းရဲ႕ ပထမဆုံး တိုက္ရိုက္ ထုတ္လႊင့္မႈျဖစ္ေပမယ့္ တုံ႕ျပန္မႈက အရမ္းေကာင္းတယ္၊ ပရိသတ္ေတြက မင္းကို လက္ေဆာင္ေတြအမ်ားႀကီးေပးခဲ့တယ္ "
" လက္ေဆာင္? " တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ေနစဥ္အတြင္း သၾကားလုံးမ်ား၊ ေခ်ာကလက္မ်ားႏွင့္ အျခားအရာမ်ားသည္ လက္ေဆာင္မ်ားျဖစ္လာေၾကာင္းကို မုရွင္းယုသေဘာေပါက္သြားသည္။
ေရွာင္ယသည္လည္း ဆုေငြမွတ္တမ္းမ်ားကို စစ္ေဆးရန္ သူမ၏ တက္ဘလက္ကို အျမန္ထုတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ " ငါးသန္းေက်ာ္ရွိေနၿပီ " သူက အံ့အားသင့္ကာ မုရွင္းယုအား " ပထမလိုင္းၾကယ္ပြင့္ေတာင္ ဒီလိုဆုေၾကးေငြမွတ္တမ္းမရွိဘူး! "
မုရွင္းယုသည္ တက္ဘလက္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရာ ထိပ္တန္းပရိသတ္ႏွစ္ဦးက ႏွစ္သန္းအထိ ေပးကမ္းၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။
ဆုေၾကးေငြ ၅ သန္းအနက္မွ ထိုပရိတ္သတ္ႏွစ္ဦးသည္ 80% ထိပါဝင္ခဲ့သည္။ မုရွင္းယုနဲ႕ အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့ ဒီပရိသတ္ႏွစ္ေယာက္အနက္ တစ္ေယာက္က သူ႕အေမ "ၾကယ္ေလး၏အုပ္ထိန္သူ" ျဖစ္ၿပီးေနာက္တစ္ေယာက္မွာ "ၾကယ္ေႂကြတာျမင္ရဖို႔မင္းေနာက္လိုက္မယ္" ပရိတ္သတ္အသိုင္းအဝိုင္းက "ၾကယ္နတ္ဘုရား"
" အစ္ကိုရွင္းယု မင္းအေမ မင္းရဲ႕အမာခံပရိသတ္ပဲ! " မားမားမု၏ ID ကိုျမင္ၿပီးေနာက္ ေရွာင္ဝမ္းက ရယ္ေမာလိုက္သည္။
မုရွင္းယုလည္း ၿပဳံးၿပီး အျခားဖန္တစ္ေယာက္ကို အာ႐ုံစိုက္ကာ " သူက ဘာလို႔ ထပ္ျဖစ္ျပန္တာလဲ?" ဟု စိတ္ထဲတြင္ ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။ ေရွာင္ဝမ္းက " ဘုရားသခင္! သူကတကယ္ကို အံ့ၾသစရာေကာင္းၿပီးၾကယ္ေလးရဲ႕ အဓိကဇာတ္ေဆာင္ဘဲ "
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စကားစျမည္ေျပာၿပီး ေလယာဥ္က အျမန္ပ်ံသန္းသြားတယ္။ ပ်ံသန္းရန္ၾကာခ်ိန္က ကိုးနာရီေက်ာ္ရွိေနေသာေၾကာင့္ မုရွင္းယုဟာ ေလယာဥ္ေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး လန္ဒန္ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ တက္ႂကြေနခဲ့တယ္။ ဤေနရာတြင္ ေလဆိပ္ကို လာႀကိဳသည့္ ပရိသတ္မ်ားစြာ ရွိေနေသးသည္။
သို႔ေသာ္ မုရွင္းယုသည္ VIP လိုင္းကို ျဖတ္သန္းရန္ ေ႐ြးခ်ယ္ဆဲျဖစ္သည္။အမွတ္တံဆိပ္ဖက္မွ မုရွင္းယုႏွင့္ သူ၏အဖြဲ႕အား Meilin ဟိုတယ္သို႔ ေခၚေဆာင္ရန္ အထူးကားတစ္စီး စီစဥ္ၿပီးျဖစ္သည္။
ကိုယ္ပိုင္ကားလႊဲေျပာင္းျခင္းဟုေခၚသည့္အရာကို ပရိသတ္မ်ားက တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈမွတစ္ဆင့္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။
မုရွင္းယု၏အခန္းသည္ ေ႐ႊေရာင္လက္ကိုင္မ်ား၊ ၿဗိတိန္စတိုင္ေကာ္ေဇာမ်ားႏွင့္ အႏုစိတ္ေသာ ဥေရာပပုံစံထြင္းထုထားသည့္ Merlin Hotel ၏ VIP အိမ္ေတာ္အခန္းျဖစ္သည္။
ေဟာ္တယ္ဝန္ထမ္းက ခရီးေဆာင္အိတ္ကို ဖယ္လိုက္သည္ႏွင့္ မုရွင္းယု၏ ဆဲလ္ဖုန္းျမည္လာ၍ ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ကုယြမ္က်ိဳးျဖစ္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ပရိသတ္ေတြရဲ႕ ျပင္းျပတဲ့ ေတာင္းဆိုမႈအရ VIPအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အသြင္အျပင္ကို ေရွာင္ယက ထုတ္လႊင့္ျပသၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဒီအပိုင္ရဲ႕ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈက ၿပီးဆုံးသြားခဲ့တယ္။
ထို႔ေနာက္ လန္ယင္က သူမ၏ အလုပ္စာအုပ္ကို ထုတ္ကာ " ရွင္းယု မင္းအရင္ အနားယူသင့္တယ္။ ေန႕လည္သုံးနာရီမွာ W&W ဖက္ရွင္႐ုံးခ်ဳပ္ကို သြားရမယ္။ ၿပီးရင္ ေၾကာ္ျငာနဲ႕ ဓာတ္ပုံေတြ ရိုက္မယ္။ ၿပီးရင္ မနက္ျဖန္ပြဲအတြက္အဝတ္အစားေတြကို စမ္းဝတ္ၾကည့္ရမယ္ "
" ေကာင္းၿပီ၊ က်ေတာ္တို႔ ဒီေန႕လည္ေတြ႕မယ္ " လန္ယင္ႏွင့္ အျခားသူမ်ား ထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္ ကုယြမ္က်ိဳးမွ ထပ္မံေခၚလာေသာအခါတြင္ မုရွင္းယုသည္ သူ၏လက္ကိုင္ဖုန္းကို အျမန္ထုတ္ယူလိုက္သည္။ သူ အျမန္ဆက္သြယ္ၿပီးေနာက္၊ ဖုန္းထဲမွာ ကုယြမ္က်ိဳးရဲ႕ သံလိုက္ကဲ့သိုဆြဲငင္လြန္းတဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္ " မင္း လန္ဒန္ကို ေရာက္ၿပီလာ? "
" အခုမွေရာက္တယ္၊ ဒီမွာ အပူခ်ိန္က တ႐ုတ္ျပည္ထက္ နိမ့္တယ္၊ ရႈခင္းေတြက အရမ္းလွတယ္ " မုရွင္းယုကျပတင္းေပါက္ဆီသို႔လွမ္းၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
" အင္ " ကုယြမ္က်ိဳးက ေခတၱရပ္ၿပီးေနာက္ " ရွင္းယု! ဒီေန႕ မင္းရဲ႕အနမ္း... "
" မစၥတာကု ခင္ဗ်ာဘာေျပာခ်င္လဲ? က်ေတာ္ျပန္လာမွ ခင္ဗ်ားဒီအေၾကာင္းေျပာလို႔ရမလား? က်ေတာ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီ ခဏေလးအိပ္ခ်င္တယ္! " မုရွင္းယုက ကုယြမ္က်ိဳးကို ႏွောင့္ယွက္လိုက္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ၿပီး သမ္းေဝလိုက္သည္။
ကုယြမ္က်ိဳးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။ မုရွင္းယုထြက္သြားကတည္းက သူသည္ မုရွင္းယု၏ အနမ္းေၾကာင့္ ႐ုန္းကန္ေနခဲ့ရတယ္။ မုရွင္းယုရဲ႕ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈကို ေတြ႕ၿပီးေနာက္ ေလယာဥ္ကို ျပန္စီးခ်င္ခဲ့တယ္။ သူက မုရွင္းယုကို ေမးဖို႔ အခြင့္မသာခဲ့ဘူး။
ေနာက္ဆုံးတြင္ သူက မုရွင္းယုလန္ဒန္သို႔ေရာက္ရွိရန္ေစာင့္ဆိုင္းၿပီးေနာက္ မုရွင္းယုကိုခ်က္ခ်င္းဖုန္းဆက္ေမးေသာ္လည္း မုရွင္းယုက သူ႕ကိုလုံးဝမေျဖခ်င္ပါ။
" ဒါဆို မင္းျပန္လာတာကို ကိုယ္ေစာင့္ေနမယ္ " ကုယြမ္က်ိဳးက ေျပာဖို႔ကလြဲၿပီး ေ႐ြးစရာမရွိေတာ့ဘူး။
" ေကာင္းၿပီ၊ နာခံမႈအျပည့္နဲ႕ က်ေတာ္ျပန္လာတာကို ေစာင့္ေနေနာ္၊ ၿပီးရင္ အေသးစိတ္ေျပာမယ္ "
ဖုန္းခ်ၿပီးေနာက္ မုရွင္းယုသည္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚ အၿပဳံးျဖင့္ ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္သည္။ သူသည္ ကုယြမ္က်ိဳးေမြးေန႕က်ရင္ ကုယြမ္က်ိဳနဲ႕ စကားေကာင္းေကာင္းေျပာဖို႔ စီစဥ္ထားတယ္။ စိတ္ႀကိဳက္ ေစ့စပ္လက္စြပ္ကို ကုယြမ္က်ိဳးကို ေပးလိုက္ရင္ ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္တဲ့ ဥကၠ႒ကုက ေသခ်ာေပါက္ အံ့ၾသထိတ္လန႔္သြားလိမ့္မယ္လို႔ သူယုံၾကည္တယ္။
သူ႕ေမြးေန႕မွာ ကုယြမ္က်ိဳး သူ႕ကို ဝန္ခံခဲ့တာ ထူးဆန္းေပမယ့္ အခုသူက ကုယြမ္က်ိဳးရဲ႕ ေမြးေန႕မွာ ကုယြမ္က်ိဳးကို ဝန္ခံတဲ့သူပဲ ျဖစ္တယ္။
ဒါက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံၾကမၼာလို႔ မေျပာလို႔မရဘူး။
*************************************