ဒီကမ္ဘာကြီးက သူထင်တာထက် ပိုရက်စက်ပြီး ဒီခေတ်က လူတွေရဲ့ဘဝတွေက ပုရွက်ဆိတ်တွေလို နှိမ့်ချနေရတယ်။ သူသည် စူပါဟီးရိုးဖြစ်ဖို့ အိပ်မက်မနည်းသော်လည်း၊ တကယ်တော့ သူသည် အခြားသူများထက် လိမ်လည်လှည့်စားမှု များမှလွဲ၍ သာမန်လူများနှင့် သိပ်မကွာခြားပါ။ သူတို့အားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ လက်အောက်တွင် ရုန်းကန်နေရသော သတ္တဝါများဖြစ်သည်။
လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်အတွင်း ရွာသားများသည် ထိုသေလူများကို သူတို့၏ ကိစ္စများကို ရှင်းရန် အလုပ်များနေပါသည်။ ရွာမှထွက်သောလမ်းသည် ဆီးနှင်းများထူထပ်စွာ ပိတ်ဆို့နေသေးသောကြောင့် ဤဈာပနများကို ရိုးရှင်း သောနည်းဖြင့်သာ ကိုင်တွယ်နိုင်သည်။
ထိုအချိန်တွင် ပိန်ပိန်ပါးပါး ကောင်လေးတစ်ယောက်သည် သစ်သားချောင်းဖြင့် တောင်ပေါ်သို့ ဖြည်းညှင်းစွာ လျှောက်လာနေသည်။ ဒီကလေးက အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်ရှိပြီး သူ့နာမည်က ယန်ကျင်းချန် ဖြစ်ပြီး ရွာက သားဖွားဆရာမ အန်တီ ယန် ရဲ့သားပါ။
အန်တီယန်သည် နွေးထွေးကြင်နာသော မုဆိုးမတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူမသည် မကြာသေးမီက မူလင်းထန်ရဲ့ ကလေးကို မွေးဖွားရန် ကူညီပေးခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် မူလင်းထန် သည် ကလေးမီးဖွားခြင်းကြောင့် ပြိုလဲလုနီးပါးဖြစ်ခဲ့သော်လည်း သူ့ ကို ကယ်တင်ရန် အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားခဲ့သူမှာ အန်တီယန်ဖြစ်သည်။
စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ နာကျင်မှုနဲ့ မေ့လဲသွားတဲ့ မူလင်းထန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီယန်က အဝေးကအိမ်ထောင်ကျတဲ့ အစ်ကိုဖြစ်သူကို တွေးတောင်မတွေးနိုင်တော့ဘူး။ သူ့သား ယန်ကျင်းချန် အပြင် အန်တီ ယန် မှာ လည်း အိမ်ထောင်သက် နှစ်နှစ်ရှိပြီဖြစ်တဲ့ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်ရှိပါတယ်။ သူ့အစ်ကိုကလည်း တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ဇာတ်ရုပ်ဖြစ်နေတယ်၊ အန်တီယန်က မူလင်းထန်ကို ကြည့်တဲ့အခါ သူ့အစ်ကိုအကြောင်း မတွေးနိုင်ဘဲ အဝေးကလက် ထပ်ထားတဲ့ အဲဒီကလေးနဲ့ ဘာဖြစ်နေလဲ မသိဘူး။
မူလင်းထန်သည် သူ့အစ်ကိုနှင့် ဆင်တူသောကြောင့် အန်တီယန်သည် မူလင်းထန် ကို ဂရုစိုက်ကာ မူလင်းထန်ကို တိတ်တဆိတ်တွေ့ရန် တောင် ပေါ်သို့ နှစ်ကြိမ်ပင်တက်ခဲ့သေးသည်။
ယခု နှင်းများ ထူထပ်စွာ ကျနေသဖြင့် အန်တီယန်သည်မူလင်းထန်နှင့် ကလေး ကျန်းမာရေး မကောင်းကြောင်းနှင့် သူ့မိသားစုမှ ယောက်ျားသည် အားကိုးမရသော လူတစ်ဦးဟု ထင်မြင်မိပါသည်။ မူလင်းထန် နဲ့ ကလေး ဘာဖြစ်သွားလဲမသိဘူး၊ ဒါကြောင့် အိမ်ကကလေးကို သွားကြည့်ဖို့ လွှတ်လိုက်တာပါပဲ။
ယန်ကျင်းချန် သည် နှင်းထဲတွင် ခြေတစ်လှမ်းချင်း လှမ်းကာ သွားခဲ့ရသည်။ ဆီးနှင်းများထူထပ်စွာကျခဲ့သော တောင်တန်းများတွင် နေရာတိုင်း တွင် အန္တရာယ်များ ဖုံးကွယ်ထားကြသည်။ တောင်တွေပေါ်မှာ ကြီးပြင်းလာတဲ့ ယန်ကျင်းချန် လိုမျိုး ကလေးတောင်မှ ဒီနေရာနဲ့ ပိုရင်းနှီးနေမေယ့်နှင်းတွေထဲ မပြေးရဲဘူး။
ယန်ကျင်းချန် သည် သစ်သားချောင်းကို အသုံးပြုကာ ရှေ့သွားရာလမ်းကို စူးစမ်းလေ့လာပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ့ရှေ့က နှင်းဖုံးနေသော တောင်တန်း များကို ကြည့်ရန် သူ့မျက်လုံးများကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ တောင်တွေကို မှီခို စားသောက်ကြတဲ့ ရွာသူရွာသားတွေဟာ တောင်ကြီးကို ချစ်ကြောက်ရိုသေတယ် လို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် တောင်များသည် ၎င်းတို့အား အစားအစာနှင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ အများအပြား ယူဆောင်လာခဲ့ သော်လည်း ၎င်းတို့၏ မိသားစုနှင့် သူငယ်ချင်းများကို ရက်စက်စွာ လုယူသွားခဲ့ သည်။
ယန်ကျင်းချန်သည် ငယ်ငယ်တုန်းက သူ့အဖေက ဒီတောင်မှာ ဆုံးပါးသွားတော့ တောင်ကြီးအတွက် သူ့ခံစားချက်တွေက ရှင်းမပြနိုင်လောက်အောင် ရှုပ်ထွေးသွားခဲ့တယ်။
ရှီချန်းယု အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ အပြင်က တံခါးလာခေါက်တယ်။ ရှီချန်းယု သည် အသံကြားလိုက်သောအခါ အံ့ဩသွား သည်။ တံခါးလာခေါက်တာ တကယ်မှန်း အထပ်ထပ် အတည်ပြုပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ ဒီခေတ်နဲ့ မဆိုင်တဲ့ အခန်းထဲက ပစ္စည်းတွေကို ဖယ်ထုတ်ပြီး တံခါးကို ဖွင့်ကာအပြင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။
ယန်ကျင်းချန် တံခါးကို အချိန်အတော်ကြာ ခေါက်လိုက်သည်၊ မူလက အနည်းငယ် စိတ်မရှည်တော့ဘဲ အထဲက လူတစ်ယောက်ကို ခေါ်ရန် ပြင်လိုက်စဥ်မှာပဲ အခန်းထဲက လူတစ်ယောက် ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
မူလပိုင်ရှင်သည် ရွာသို့ပြောင်းရွှေ့လာသည်မှာ တစ်နှစ်ရှိသော်လည်း မူလပိုင်ရှင် မိသားစုမှာ တောင်လယ်တွင်နေထိုင်ကြပြီး မူလပိုင်ရှင်မှာ အိမ်တွင်းပုန်းစရိုက်ရှိသောကြောင့် ရွာရှိလူများသည် မူလပိုင်ရှင်မိသားစုနှင့် မရင်းနှီးကြပေ။ ဒီတစ်ကြိမ် အန်တီယန်က မူလင်းထန်နဲ့ ကလေးအကြောင်း မတွေးခဲ့ဘူးဆိုရင် ယန်ကျင်းချန် ဟာ ဒီအချိန်မှာ လာဖို့ စွန့်စားမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
ယန်ကျင်းချန် သည် ဖြည်းညှင်းစွာ လျှောက်လှမ်းလာသော ချောမောတဲ့ လူငယ်ကို ကြည့်လိုက်သည်၊ ဤမျှ ရုပ်ရည်ချောမောသော လူတစ်ယောက်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့လိုက်ရပြီး စကားစချင်လာသောအခါတွင် ခဏတာ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။
သူတို့လို ရွာက ကလေးတွေ အများစုက နည်းနည်းတော့ စိတ်ဓာတ်ကျချစ်စရာပါပဲ။ ဒီ ကလူတွေ ရုပ်ဆိုးတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ တောင်သူလယ်သမားမိသားစုက သားသမီးတွေက မျက်နှာကို တော်ရုံဂရုမစိုက်ကြလို့ ငယ်ငယ်ကတည်းက လယ်လုပ်ကြတာဆိုတော့ ဒီက ကလေးတွေက ကြမ်းတယ်။
မူလပိုင်ရှင်သည် လွန်ခဲ့သည့်နှစ်အနည်းငယ်တွင် များစွာခံစားခဲ့ရပြီး ကြီးပြင်း လာရသော်လည်း မူလပိုင်ရှင်သည် ညီငယ်ကဲ့သို့ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ ကြီးပြင်းလာခဲ့ရသည်။ တိတ်ဆိတ်သွားသည်ကိုမြင်လိုက်ရတော့ ရှီချန်းယုက စိတ်ကောင်းရှိသည့်မျက်နှာဖြင့်...
"ညီလေး. မင်းဘယ်သူကိုရှာနေတာလဲ"
ယန်ကျင်စချန်သည် ရှီချန်းယု ကို အလေးအနက် စိုက် ကြည့်ကာ ရှီချန်းယု သည် သူရှာနေတဲ့ အစ်ကို မဟုတ်ကြောင်း အတည်ပြုပြီးနောက် သူပြောရန် တုံ့ဆိုင်းသွားခဲ့သည်။
"မင်း.. မင်းက မစ္စတာရှီ ဖြစ်မယ်.. ငါက တောင်ခြေက ရွာကပါ။ ငါ့နာမည်က ယန်ကျင်းချန် ပါ"
ရှီချန်းယု ခေါင်းညိတ်တာကိုမြင်ပြီးနောက် ယန်ကျင်းချန် က..
"ငါ့အမေက မင်းရဲ့ ကလေး ကို မွေးထုတ်ပေးခဲ့တာလေ… အဲ့ဒါ နှင်းမုန်တိုင်း..မဟုတ်ပါဘူး လွန် ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ်က ရွာကလူတွေ အများကြီးသေကုန်ပြီ..ငါ့အမေက မင်းရဲ့ ကလေးနဲ့မိန်းမ တို့ကို စိတ်ပူလို့ အခြေအနေကို စစ်ဆေးဖို့ တောင်ပေါ်ကို လာခိုင်းလိုက်တာပါ"
ဒါကိုကြားတော့ ရှီချန်းယု က ယန်ကျင်းချန် ကို အိမ်ဝင်းထဲကို ဖိတ်ခေါ်သင့်ပေမယ့် မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။
ယန်ကျင်းချန် သည် ငယ်ရွယ်သော်လည်း သူစိမ်းသည် မည်သို့ပင်ဖြစ်ပါစေ၊ သူ တို့မိသားစုအိမ်မှာ သက်ကယ်အိမ် တစ်အိမ်ပဲရှိတယ်။ ထိုအချိန်တွင် မူလင်းထန် နှင့် ကလေးသည် အခန်းထဲတွင် အနားယူနေပြီး ယန်ကျင်းချန်လို အမျိုးသား တစ်ဦးက တိုက်ရိုက်မဝင်သင့်ပေ။
ယန်ကျင်းချန် သည်လည်း ဤအမှန်တရားကို နားလည်သောကြောင့် သူသည် တံခါးဝတွင်ရပ်ကာ မူလင်းထန် အား စကားအနည်းငယ်ပြောလိုက်သည်။ ဒီ စာကြောင်းနှစ်ကြောင်းကို သူ့အမေက အရင်ရှင်းပြခဲ့ပြီး အဓိကကတော့ ယန်ကျင်းချန် က မူလင်းထန် ကို စကားအနည်းငယ်ပြောခွင့်ပေးပါရန် ဒါမှ ယန်ကျင်းချန် က မူလင်းထန် ရဲ့ လက်ရှိအခြေအနေကောင်းလား မကောင်းဘူးလားဆိုတာကို သိနိုင်ဖို့ပါပဲ။
မူလင်းထန် သည် ယန်ကျင်းချန်မိခင်၏စိုးရိမ်မှုကိုကြားသောအခါတွင် သူ၏မျက်နှာပေါ်တွင် ခံစားချက်အရိပ်အယောင်များ ပေါ်လွင်လာသည်။
~ ကထိန် promotion အနေနဲ့ ၂ဝ ရက်နေ့အထိ
အပိုင်း၁၀၀အထိကို ၄၀၀၀မှ ၂၅၀၀ နဲ့ဝင်လို့ရပါတယ်.. ၁၅၀၀ လျော့စျေးလေးပေါ့နော်...
အလှူကာလလေးမို့လို့😁
Zawgyi
ဒီကမၻာႀကီးက သူထင္တာထက္ ပိုရက္စက္ၿပီး ဒီေခတ္က လူေတြရဲ႕ဘဝေတြက ပု႐ြက္ဆိတ္ေတြလို ႏွိမ့္ခ်ေနရတယ္။ သူသည္ စူပါဟီးရိုးျဖစ္ဖို႔ အိပ္မက္မနည္းေသာ္လည္း၊ တကယ္ေတာ့ သူသည္ အျခားသူမ်ားထက္ လိမ္လည္လွည့္စားမႈ မ်ားမွလြဲ၍ သာမန္လူမ်ားႏွင့္ သိပ္မကြာျခားပါ။ သူတို႔အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ လက္ေအာက္တြင္ ႐ုန္းကန္ေနရေသာ သတၱဝါမ်ားျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း ႐ြာသားမ်ားသည္ ထိုေသလူမ်ားကို သူတို႔၏ ကိစၥမ်ားကို ရွင္းရန္ အလုပ္မ်ားေနပါသည္။ ႐ြာမွထြက္ေသာလမ္းသည္ ဆီးႏွင္းမ်ားထူထပ္စြာ ပိတ္ဆို႔ေနေသးေသာေၾကာင့္ ဤဈာပနမ်ားကို ရိုးရွင္း ေသာနည္းျဖင့္သာ ကိုင္တြယ္နိုင္သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ပိန္ပိန္ပါးပါး ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္သည္ သစ္သားေခ်ာင္းျဖင့္ ေတာင္ေပၚသို႔ ျဖည္းညွင္းစြာ ေလွ်ာက္လာေနသည္။ ဒီကေလးက အသက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ရွိၿပီး သူ႕နာမည္က ယန္က်င္းခ်န္ ျဖစ္ၿပီး ႐ြာက သားဖြားဆရာမ အန္တီ ယန္ ရဲ႕သားပါ။
အန္တီယန္သည္ ႏြေးေထြးၾကင္နာေသာ မုဆိုးမတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သူမသည္ မၾကာေသးမီက မူလင္းထန္ရဲ႕ ကေလးကို ေမြးဖြားရန္ ကူညီေပးခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မူလင္းထန္ သည္ ကေလးမီးဖြားျခင္းေၾကာင့္ ၿပိဳလဲလုနီးပါးျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ႕ ကို ကယ္တင္ရန္ အတတ္နိုင္ဆုံးႀကိဳးစားခဲ့သူမွာ အန္တီယန္ျဖစ္သည္။
စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ နာက်င္မႈနဲ႕ ေမ့လဲသြားတဲ့ မူလင္းထန္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္တီယန္က အေဝးကအိမ္ေထာင္က်တဲ့ အစ္ကိုျဖစ္သူကို ေတြးေတာင္မေတြးနိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႕သား ယန္က်င္းခ်န္ အျပင္ အန္တီ ယန္ မွာ လည္း အိမ္ေထာင္သက္ ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူ႕အစ္ကိုကလည္း တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ဇာတ္႐ုပ္ျဖစ္ေနတယ္၊ အန္တီယန္က မူလင္းထန္ကို ၾကည့္တဲ့အခါ သူ႕အစ္ကိုအေၾကာင္း မေတြးနိုင္ဘဲ အေဝးကလက္ ထပ္ထားတဲ့ အဲဒီကေလးနဲ႕ ဘာျဖစ္ေနလဲ မသိဘူး။
မူလင္းထန္သည္ သူ႕အစ္ကိုႏွင့္ ဆင္တူေသာေၾကာင့္ အန္တီယန္သည္ မူလင္းထန္ ကို ဂ႐ုစိုက္ကာ မူလင္းထန္ကို တိတ္တဆိတ္ေတြ႕ရန္ ေတာင္ ေပၚသို႔ ႏွစ္ႀကိမ္ပင္တက္ခဲ့ေသးသည္။
ယခု ႏွင္းမ်ား ထူထပ္စြာ က်ေနသျဖင့္ အန္တီယန္သည္မူလင္းထန္ႏွင့္ ကေလး က်န္းမာေရး မေကာင္းေၾကာင္းႏွင့္ သူ႕မိသားစုမွ ေယာက္်ားသည္ အားကိုးမရေသာ လူတစ္ဦးဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ မူလင္းထန္ နဲ႕ ကေလး ဘာျဖစ္သြားလဲမသိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ကကေလးကို သြားၾကည့္ဖို႔ လႊတ္လိုက္တာပါပဲ။
ယန္က်င္းခ်န္ သည္ ႏွင္းထဲတြင္ ေျခတစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းကာ သြားခဲ့ရသည္။ ဆီးႏွင္းမ်ားထူထပ္စြာက်ခဲ့ေသာ ေတာင္တန္းမ်ားတြင္ ေနရာတိုင္း တြင္ အႏၱရာယ္မ်ား ဖုံးကြယ္ထားၾကသည္။ ေတာင္ေတြေပၚမွာ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ယန္က်င္းခ်န္ လိုမ်ိဳး ကေလးေတာင္မွ ဒီေနရာနဲ႕ ပိုရင္းႏွီးေနေမယ့္ႏွင္းေတြထဲ မေျပးရဲဘူး။
ယန္က်င္းခ်န္ သည္ သစ္သားေခ်ာင္းကို အသုံးျပဳကာ ေရွ႕သြားရာလမ္းကို စူးစမ္းေလ့လာၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သူ႕ေရွ႕က ႏွင္းဖုံးေနေသာ ေတာင္တန္း မ်ားကို ၾကည့္ရန္ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ေတာင္ေတြကို မွီခို စားေသာက္ၾကတဲ့ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြဟာ ေတာင္ႀကီးကို ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသတယ္ လို႔ ဆိုနိုင္ပါတယ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေတာင္မ်ားသည္ ၎တို႔အား အစားအစာႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ား အမ်ားအျပား ယူေဆာင္လာခဲ့ ေသာ္လည္း ၎တို႔၏ မိသားစုႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ရက္စက္စြာ လုယူသြားခဲ့ သည္။
ယန္က်င္းခ်န္သည္ ငယ္ငယ္တုန္းက သူ႕အေဖက ဒီေတာင္မွာ ဆုံးပါးသြားေတာ့ ေတာင္ႀကီးအတြက္ သူ႕ခံစားခ်က္ေတြက ရွင္းမျပနိုင္ေလာက္ေအာင္ ရႈပ္ေထြးသြားခဲ့တယ္။
ရွီခ်န္းယု အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အျပင္က တံခါးလာေခါက္တယ္။ ရွီခ်န္းယု သည္ အသံၾကားလိုက္ေသာအခါ အံ့ဩသြား သည္။ တံခါးလာေခါက္တာ တကယ္မွန္း အထပ္ထပ္ အတည္ျပဳၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ဒီေခတ္နဲ႕ မဆိုင္တဲ့ အခန္းထဲက ပစၥည္းေတြကို ဖယ္ထုတ္ၿပီး တံခါးကို ဖြင့္ကာအျပင္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္။
ယန္က်င္းခ်န္ တံခါးကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေခါက္လိုက္သည္၊ မူလက အနည္းငယ္ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ အထဲက လူတစ္ေယာက္ကို ေခၚရန္ ျပင္လိုက္စဥ္မွာပဲ အခန္းထဲက လူတစ္ေယာက္ ထြက္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
မူလပိုင္ရွင္သည္ ႐ြာသို႔ေျပာင္းေ႐ႊ႕လာသည္မွာ တစ္ႏွစ္ရွိေသာ္လည္း မူလပိုင္ရွင္ မိသားစုမွာ ေတာင္လယ္တြင္ေနထိုင္ၾကၿပီး မူလပိုင္ရွင္မွာ အိမ္တြင္းပုန္းစရိုက္ရွိေသာေၾကာင့္ ႐ြာရွိလူမ်ားသည္ မူလပိုင္ရွင္မိသားစုႏွင့္ မရင္းႏွီးၾကေပ။ ဒီတစ္ႀကိမ္ အန္တီယန္က မူလင္းထန္နဲ႕ ကေလးအေၾကာင္း မေတြးခဲ့ဘူးဆိုရင္ ယန္က်င္းခ်န္ ဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ လာဖို႔ စြန႔္စားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ယန္က်င္းခ်န္ သည္ ျဖည္းညွင္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းလာေသာ ေခ်ာေမာတဲ့ လူငယ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္၊ ဤမွ် ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေတြ႕လိုက္ရၿပီး စကားစခ်င္လာေသာအခါတြင္ ခဏတာ ရပ္တန႔္သြားခဲ့သည္။
သူတို႔လို ႐ြာက ကေလးေတြ အမ်ားစုက နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်ခ်စ္စရာပါပဲ။ ဒီ ကလူေတြ ႐ုပ္ဆိုးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေတာင္သူလယ္သမားမိသားစုက သားသမီးေတြက မ်က္ႏွာကို ေတာ္႐ုံဂ႐ုမစိုက္ၾကလို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက လယ္လုပ္ၾကတာဆိုေတာ့ ဒီက ကေလးေတြက ၾကမ္းတယ္။
မူလပိုင္ရွင္သည္ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္အနည္းငယ္တြင္ မ်ားစြာခံစားခဲ့ရၿပီး ႀကီးျပင္း လာရေသာ္လည္း မူလပိုင္ရွင္သည္ ညီငယ္ကဲ့သို႔ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရသည္။ တိတ္ဆိတ္သြားသည္ကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ ရွီခ်န္းယုက စိတ္ေကာင္းရွိသည့္မ်က္ႏွာျဖင့္...
"ညီေလး. မင္းဘယ္သူကိုရွာေနတာလဲ"
ယန္က်င္စခ်န္သည္ ရွီခ်န္းယု ကို အေလးအနက္ စိုက္ ၾကည့္ကာ ရွီခ်န္းယု သည္ သူရွာေနတဲ့ အစ္ကို မဟုတ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳၿပီးေနာက္ သူေျပာရန္ တုံ႕ဆိုင္းသြားခဲ့သည္။
"မင္း.. မင္းက မစၥတာရွီ ျဖစ္မယ္.. ငါက ေတာင္ေျခက ႐ြာကပါ။ ငါ့နာမည္က ယန္က်င္းခ်န္ ပါ"
ရွီခ်န္းယု ေခါင္းညိတ္တာကိုျမင္ၿပီးေနာက္ ယန္က်င္းခ်န္ က..
"ငါ့အေမက မင္းရဲ႕ ကေလး ကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တာေလ အဲ့ဒါ ႏွင္းမုန္တိုင္း..မဟုတ္ပါဘူး လြန္ ခဲ့တဲ့ ရက္အနည္းငယ္က ႐ြာကလူေတြ အမ်ားႀကီးေသကုန္ၿပီ..ငါ့အေမက မင္းရဲ႕ ကေလးနဲ႕မိန္းမ တို႔ကို စိတ္ပူလို႔ အေျခအေနကို စစ္ေဆးဖို႔ ေတာင္ေပၚကို လာခိုင္းလိုက္တာပါ"
ဒါကိုၾကားေတာ့ ရွီခ်န္းယု က ယန္က်င္းခ်န္ ကို အိမ္ဝင္းထဲကို ဖိတ္ေခၚသင့္ေပမယ့္ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။
ယန္က်င္းခ်န္ သည္ ငယ္႐ြယ္ေသာ္လည္း သူစိမ္းသည္ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ပါေစ၊ သူ တို႔မိသားစုအိမ္မွာ သက္ကယ္အိမ္ တစ္အိမ္ပဲရွိတယ္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မူလင္းထန္ ႏွင့္ ကေလးသည္ အခန္းထဲတြင္ အနားယူေနၿပီး ယန္က်င္းခ်န္လို အမ်ိဳးသား တစ္ဦးက တိုက္ရိုက္မဝင္သင့္ေပ။
ယန္က်င္းခ်န္ သည္လည္း ဤအမွန္တရားကို နားလည္ေသာေၾကာင့္ သူသည္ တံခါးဝတြင္ရပ္ကာ မူလင္းထန္ အား စကားအနည္းငယ္ေျပာလိုက္သည္။ ဒီ စာေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္းကို သူ႕အေမက အရင္ရွင္းျပခဲ့ၿပီး အဓိကကေတာ့ ယန္က်င္းခ်န္ က မူလင္းထန္ ကို စကားအနည္းငယ္ေျပာခြင့္ေပးပါရန္ ဒါမွ ယန္က်င္းခ်န္ က မူလင္းထန္ ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနေကာင္းလား မေကာင္းဘူးလားဆိုတာကို သိနိုင္ဖို႔ပါပဲ။
မူလင္းထန္ သည္ ယန္က်င္းခ်န္မိခင္၏စိုးရိမ္မႈကိုၾကားေသာအခါတြင္ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ခံစားခ်က္အရိပ္အေယာင္မ်ား ေပၚလြင္လာသည္။
~ ကထိန္ promotion အေနနဲ႕ ၂ဝ ရက္ေန႕အထိ
အပိုင္း၁၀၀အထိကို ၄၀၀၀မွ ၂၅၀၀ နဲ႕ဝင္လို႔ရပါတယ္.. ၁၅၀၀ ေလ်ာ့ေစ်းေလးေပါ့ေနာ္...
အလႉကာလေလးမို႔လို႔😁