Okuduğunuz tarihi yazınn.
Medya:Yarkın safir Bozkurt'un Dış görünüşü.
"Dökmeye niyetim yok içimi,
Zor sığdırdım zaten"
(Cemal süreyya)
Hakkari
Alarmın sesini kapatıp tekrar uyudum. Yine çaldı tekrar kapatıp tekrar uyudum. Bir döngü içerisinde döndü dolaştı.
-
Kapının güçlü bir sesle yumruklan
dığını duydum. Gözünü açıp yanımda duran telefonu elime aldım saate baktım. Gözlerim irileşti. Saat ondu!
Hızlıca ayağa kalkıp çalan kapıma doğru ilerledim.
Kapıyı açtığımda beklemedim kişi çıktı.
Safir.
"Sonunda uyanabildiniz Aşçı hanım, beni Mehmet Albayım gönderdi sizi uyandırmak için burada yarım saatten beri bekliyorum" dedi Aşçı hanımmı?
"I şey kusura bakmayın benim uykum birazcık ağırdır da, siz gidebilirsiniz ben artık kalktığıma göre gelirim"
"Malesef, Mehmet Albayım sizinle gelmemi emretti " dedi kalın sesiyle
"Of baba of, tamam ben hemen hazırlanıp geliyorum " dedim ardından
"Buyurmazmısınız ayakta kalmayın" dedim salonu göstererek.
"Teşekkürler Aşçı hanım sağolun gerek yok"
İki defa Aşçı hanım dedi!
"Peki siz bilirsiniz, ben hazırlanıp geleyim." dedim kapıyı kapatarak.
Hemen odama gidip üzerimi değiştirdim. Kahverenginde bir kumaş pantolon üzerine ise krem renginde, uzun kollu bir badi giydim.
Aynadan kendime bakıp saçlarımı taradım. Aynanın üzerinde bulunan makyaj malzemelerimden birkaçını alıp çantama attım.
Telefonumu alıp hemen aşağıya indim.
Portmanto dan krem renginde bir montumu alıp kapıyı açtım.
Gitmemişti, hâlâ duruyordu kapını önünde.
"Geldim, hadi gidelim"
Kafa sallayıp, beraber gittik. Asansörün önünde durduğunda durdum.
"Asansöremi binicez? "
Dediğime kafa salladı o anda da asansör kapısı açıldı içeriye gireceği zaman kolundan tuttum.
Şaşırarak tuttuğum koluna baktı.
"Bir şey mi oldu? "
"Asansöre binmesek"
"Niye? Korkuyormusun? "
"Klostrofobim var giremem, hemde korkuyorum. "
"Pardon ben bilmiyordum, merdivenlere geçelim o zaman"
"Siz isterseniz, asansör ile gidin ben merdiveni kullanırım"
"Yok öyle olmaz,bende merdivenleri kullanayım"
"Tamam o zaman siz bilirsiniz"
Kafa sallayıp merdiven tarafına doğru yürümeye başladı bende arkasından takip ettim.
Ben merdivenin kolunu tutarken o ise, elini sallaya sallaya tutunmadan yürüyordu. Ben öyle hayatta yürüyemezsin illaki bir yeri tutacaktım.
Dış kapını önüne geldiğinde durdu bende durdum. Kapını kilidini açıp konuştu.
"Buyrun Aşçı hanım"
"Teşekkürler"
Üç oldu!
Diyip hızla kendimi dışarı attım.
Arkamdan da o geliyordu.
Yarkın hemen yanımda solumdaydı çok büyük adımlar atıyordu. Onun bir adımı benim iki adımımdı.
"Birazcık yavaş yürüyebilir misiniz? Çok hızlı gidiyorsunuz da "
"Farketmeden hızlı yürüyorum. Zaten yavaş yürüyorum en yavaş halim bu, ama kusura bakmayın"
"En yavaş haliniz buysa, koşusunuzu bilemiyorum"dedim
Bana bakıp gözleri kısılınca gülüsediğini anladım. Şu maskeyi yüzünden alıp yırtasım var.
"Neden maske takıyorsunuz? "
"Çoğu göreve benim Timim gidiyoruz tabii diğer Timlere gidiyorlar ama, ajan işleriydi, gizli görevdi falan o yüzden yüzümüzün görünmemesi gerek"
"Neden nolur ki görünse"
"Teröristler yüzümüzü tanıyanilir ve gizli ajan olduğumuzu anlayabilirler ve buda kötü sonuçlanabilir"dedi açıklayarak.
Kafa sallayıp önüme döndüm ilk defa bu kadar uzun konuşmuştuk. Çok heyecanlanmıştım.
Kafamı kaldırdığımda askeriye geldiğimizi anladım.
Askerler niye bize şaşırmış bir şekilde bakıyorlardı anlamadım. Bunu Miray'a soracaktım.
" Görüşürüz büyük komutan bey" dedim elimi sallayarak
"Görüşürüz Aşçı hanım" dedi oda elini sallayarak dediğime şaşırmıştı bende şaşırmışdım dediğime.
Gülümseyip askeriye girdim. Girdiğim anda Mirayı beklemiyordum.
"Noldu? " diye sordum.
"Gel benimle " diyip kolumdan tuttuğu gibi çekip mutfağa götürdü.
"Miray noluyor iyi misin sen? "
"Sen az önce Yarkın komutanlamı geldin yoksa ben mi yanlış gördüm"
"Evet Yarkın komutanla geldim noldu ki? Zaten girişte herkes bana şaşırır ifadeyle baktı"
"Çünkü Yarkın komutan ilk defa kardeşi ve annesi dışında ilk defa bir kadınla yan yana. O yüzden herkes sana öyle bakmıştır. "
"Hee desene şöyle yâ, ilk defa ha "
"Noldu hoşuna mı gitti? "
"Ha yok canım bir anda öyle dedin ya o yüzden çıkıverdi. "
"Tamam tamam" dedi Miray Naz gülerek.
"Sen niye bugün geç geldin noldu? "
"Birazcık uyuya kalmışımda. Kusura bakma Umarım çok yorulmamış-
Sındır? "
"Hiç sorun değil zaten bugün çarşı iznine vardı askerlerin çoğu gitmişti sabah"
"Oh çok şükür"
"Sen kahvaltı yaptın mı? "
"Yok yapmadım sen"
"Bende yapmadım gel yapalım beraber"
Kafa sallayıp üzerindeki montu çıkardım Neyse ki mutfak sıcaktı.
-
Miray ile yemeği yedikten sonra öğle yemeğini yapmaya başlamıştık, ve saat ise Saat tam bir olmuştu. Miray Naz ile yemekleri halletmiştik. Şimdi ise zilin çalmasını bekliyorduk.
"Bugün fazla asker gelmez "
"Neden? "
"Çarşı izni varya çoğu asker izne çıktı. "
"Hmm iyi o zaman"
Zil çaldığı anda askerler olurdu ama şuan yoktu. Çünkü çarşı izni varmış ben ilk defa duymuştum.
"Kimse gelmiycekse kaldıralımmı? "
"Olur kaldıralım, aslında sana bugün yemek az yapalım diyecektim ama sıklıktan unutmuşum. "
Dediğine kafa sallayıp önüme döndüm.
Tencereyi alacağım sırada bir ses işittim.
"Kaldırıyor musunuz yemekleri? "
Kafamı kaldırdığımda Kurt Timi vardı karşımda. Konuşan ise Emre komutandı.
"Kaldırıyorduk kimse olmadığı için, ama yemek yiyecekseniz kaldırmayalım"dedim
"Aslında kaldırmasanız iyi olur, çünkü açız "
Gülümseyip kafamı salladım. Tabağı
Elime alıp yemekleri koyup Miray'a uzattım. Oda diğer yemekleri koyup verdi tabağı.
Sıra Safire geldiğinde gülümseyip tabağına bolca yaprak sarması koydum.
Gözleri kısılınca gülümsediğini anladım
Kurt Timi yemeklerini alıp her zaman gittikleri odaya gittiler. Oda bizim yemek dağıttığımızın yanındaydı. Oraya yüksek rütbeli askerler giriyordu.
Önümdeki tencereyi almaya çalışıp kaldırdım, kaldırdığım gibi masaya tekrar bıraktım. Taşıyamamıştım.
Az önce taşıdıpım şeyi şimdi niye taşıyamdım.
Tekrar kaldırmaya çalıştım ama olmadı niye kaldamıyorum ben bunu!
Hafifçe çıkan sesle kafamı kaldırdım. odanın kapısı açılmıştı
"Yardım istermisiniz Aşçı hanım"
Aşçı hanım dedi ve dört oldu!
"Aslında iyi olur, taşıyamadım"
Yanıma geldiğinde burnuma dolan fresh, deniz kokusu ile nefes aldığımı anladım.
Yana kayıp onun geçmesini sağladım.
Tencereyi kolayca kaldırıp mutfağa doğru gitti. Bende peşinden gittim.
Mutfağa girdiğimizde Miray mutfakta telefonu ile uğraşıyordu. Onun taşıdığı tencere hafif olduğu için kolayca taşımıştı.
Tekrardan içeriye girip diğer tencereyi aldı.
Ben hâlâ aynı yerimde duruken o gidip geldi.
"Teşekkür Ederim taşıdığınız için sizede zahmet oldu"
"Ne zahmeti,bu benim için hiç bir şey"
Dedi ardından.
"İsminiz ne bu arada, yanii burada çalışıyorsunuzya bilmem lazım"
"Mehir Erna ismim"
"Güzelmiş anlamını biliyor musunuz? "
"Hayır,hiç bakmadım. "
"Ay parçası"
Bilmesine şaşırdım daha doğrusu. Böyle birinden isim bilmesi şaşırttı.
Nefesini vererek konuştum.
"Daha doğrusu, bilmenize şaşırdım. "
"Niye? Şaşırdınız"
"Bilmem yanii sizin gibi birinden ismimin anlamını bilmenizden"
"Ortaokuldaki Türkçe hocam verdiği isimlerin hepsini ezberlemişti ordada sizin isminiz varmış aklımda kaldı bende söyledim. Bilmiyormuş-
sunuz ya." dedi bilmiş bir şekilde.
"Teşekkür ederim söylediğiniz için." dedim ve gittim.
Arkamdan gelen hafif gülme sesiyle güldüğünü anladım. Bende hafifçe sırıtarak güldüm.
Herkese selamm üçüncü bölüm ile karşınızdayım.
Mehir in isminin anlamının o olmadığını biliyorum. Kendi kurgum olduğu için öylesine yaptım.
Nasıl buldunuz?
Bu arada diğer kitabımda bakın yeni yayınladım. Bi bakınız derim yaniii
Sizce Yarkın nasıl biri?
Yorum ve oylamayı unutmayınn.
Tt:danesssy1